Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 5.57
Numbered Discourses 5.57
6. නීවරණවග්ග
6. Hindrances
අභිණ්හපච්චවේක්ඛිතබ්බඨානසුත්ත
Subjects for Regular Reviewing
“පඤ්චිමානි, භික්ඛවේ, ඨානානි අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බානි ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා. කතමානි පඤ්ච?
“Bhikkhus, a woman or a man, a layperson or a renunciate should often review these five subjects. What five?
‘ජරාධම්මෝම්හි, ජරං අනතීතෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
‘I am liable to grow old, I am not exempt from old age.’ A woman or a man, a layperson or a renunciate should often review this.
‘බ්යාධිධම්මෝම්හි, බ්යාධිං අනතීතෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
‘I am liable to get sick, I am not exempt from sickness.’ …
‘මරණධම්මෝම්හි, මරණං අනතීතෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
‘I am liable to die, I am not exempt from death.’ …
‘සබ්බේහි මේ පියේහි මනාපේහි නානාභාවෝ විනාභාවෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
‘I must be parted and separated from all I hold dear and beloved.’ …
‘කම්මස්සකෝම්හි, කම්මදායාදෝ කම්මයෝනි කම්මබන්ධු කම්මපටිසරණෝ.
‘I am the owner of my deeds and heir to my deeds. Deeds are my womb, my relative, and my refuge.
යං කම්මං කරිස්සාමි—කල්යාණං වා පාපකං වා—තස්ස දායාදෝ භවිස්සාමී(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
I shall be the heir of whatever deeds I do, whether good or bad.’ A woman or a man, a layperson or a renunciate should often review this.
කිඤ්ච, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘ජරාධම්මෝම්හි, ජරං අනතීතෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා? අත්ථි, භික්ඛවේ, සත්තානං යෝබ්බනේ යෝබ්බනමදෝ, යේන මදේන මත්තා කායේන දුච්චරිතං චරන්ති, වාචාය දුච්චරිතං චරන්ති, මනසා දුච්චරිතං චරන්ති. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ යෝ යෝබ්බනේ යෝබ්බනමදෝ සෝ සබ්බසෝ වා පහීයති තනු වා පන හෝති. ඉදං ඛෝ, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘ජරාධම්මෝම්හි, ජරං අනතීතෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
What is the advantage for a woman or a man, a layperson or a renunciate of often reviewing this: ‘I am liable to grow old, I am not exempt from old age’? There are sentient beings who, intoxicated with the vanity of youth, do bad things by way of body, speech, and mind. Reviewing this subject often, they entirely give up the vanity of youth, or at least reduce it. This is the advantage for a woman or a man, a layperson or a renunciate of often reviewing this: ‘I am liable to grow old, I am not exempt from old age’.
කිඤ්ච, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘බ්යාධිධම්මෝම්හි, බ්යාධිං අනතීතෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා? අත්ථි, භික්ඛවේ, සත්තානං ආරෝග්යේ ආරෝග්යමදෝ, යේන මදේන මත්තා කායේන දුච්චරිතං චරන්ති, වාචාය දුච්චරිතං චරන්ති, මනසා දුච්චරිතං චරන්ති. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ යෝ ආරෝග්යේ ආරෝග්යමදෝ සෝ සබ්බසෝ වා පහීයති තනු වා පන හෝති. ඉදං ඛෝ, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘බ්යාධිධම්මෝම්හි, බ්යාධිං අනතීතෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
What is the advantage of often reviewing this: ‘I am liable to get sick, I am not exempt from sickness’? There are sentient beings who, drunk on the vanity of health, do bad things by way of body, speech, and mind. Reviewing this subject often, they entirely give up the vanity of health, or at least reduce it. This is the advantage of often reviewing this: ‘I am liable to get sick, I am not exempt from sickness’.
කිඤ්ච, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘මරණධම්මෝම්හි, මරණං අනතීතෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා? අත්ථි, භික්ඛවේ, සත්තානං ජීවිතේ ජීවිතමදෝ, යේන මදේන මත්තා කායේන දුච්චරිතං චරන්ති, වාචාය දුච්චරිතං චරන්ති, මනසා දුච්චරිතං චරන්ති. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ යෝ ජීවිතේ ජීවිතමදෝ සෝ සබ්බසෝ වා පහීයති තනු වා පන හෝති. ඉදං ඛෝ, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘මරණධම්මෝම්හි, මරණං අනතීතෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
What is the advantage of often reviewing this: ‘I am liable to die, I am not exempt from death’? There are sentient beings who, drunk on the vanity of life, do bad things by way of body, speech, and mind. Reviewing this subject often, they entirely give up the vanity of life, or at least reduce it. This is the advantage of often reviewing this: ‘I am liable to die, I am not exempt from death’.
කිඤ්ච, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘සබ්බේහි මේ පියේහි මනාපේහි නානාභාවෝ විනාභාවෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා? අත්ථි, භික්ඛවේ, සත්තානං පියේසු මනාපේසු යෝ ඡන්දරාගෝ යේන රාගේන රත්තා කායේන දුච්චරිතං චරන්ති, වාචාය දුච්චරිතං චරන්ති, මනසා දුච්චරිතං චරන්ති. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ යෝ පියේසු මනාපේසු ඡන්දරාගෝ සෝ සබ්බසෝ වා පහීයති තනු වා පන හෝති. ඉදං ඛෝ, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘සබ්බේහි මේ පියේහි මනාපේහි නානාභාවෝ විනාභාවෝ(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
What is the advantage of often reviewing this: ‘I must be parted and separated from all I hold dear and beloved’? There are sentient beings who, aroused by desire and lust for their dear and beloved, do bad things by way of body, speech, and mind. Reviewing this subject often, they entirely give up desire and lust for their dear and beloved, or at least reduce it. This is the advantage of often reviewing this: ‘I must be parted and separated from all I hold dear and beloved’.
කිඤ්ච, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘කම්මස්සකෝම්හි, කම්මදායාදෝ කම්මයෝනි කම්මබන්ධු කම්මපටිසරණෝ, යං කම්මං කරිස්සාමි—කල්යාණං වා පාපකං වා—තස්ස දායාදෝ භවිස්සාමී(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා? අත්ථි, භික්ඛවේ, සත්තානං කායදුච්චරිතං වචීදුච්චරිතං මනෝදුච්චරිතං. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ සබ්බසෝ වා දුච්චරිතං පහීයති තනු වා පන හෝති. ඉදං ඛෝ, භික්ඛවේ, අත්ථවසං පටිච්ච ‘කම්මස්සකෝම්හි, කම්මදායාදෝ කම්මයෝනි කම්මබන්ධු කම්මපටිසරණෝ, යං කම්මං කරිස්සාමි—කල්යාණං වා පාපකං වා—තස්ස දායාදෝ භවිස්සාමී(අ)ති අභිණ්හං පච්චවේක්ඛිතබ්බං ඉත්ථියා වා පුරිසේන වා ගහට්ඨේන වා පබ්බජිතේන වා.
What is the advantage of often reviewing like this: ‘I am the owner of my deeds and heir to my deeds. Deeds are my womb, my relative, and my refuge. I shall be the heir of whatever deeds I do, whether good or bad’? There are sentient beings who do bad things by way of body, speech, and mind. Reviewing this subject often, they entirely give up bad conduct, or at least reduce it. This is the advantage for a woman or a man, a layperson or a renunciate of often reviewing like this: ‘I am the owner of my deeds and heir to my deeds. Deeds are my womb, my relative, and my refuge. I shall be the heir of whatever deeds I do, whether good or bad.’
ස ඛෝ සෝ, භික්ඛවේ, අරියසාවකෝ ඉති පටිසඤ්චික්ඛති: ‘න ඛෝ අහඤ්ඤේවේකෝ ජරාධම්මෝ ජරං අනතීතෝ, අථ ඛෝ යාවතා සත්තානං ආගති ගති චුති උපපත්ති සබ්බේ සත්තා ජරාධම්මා ජරං අනතීතා(අ)ති. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ මග්ගෝ සඤ්ජායති. සෝ තං මග්ගං ආසේවති භාවේති බහුලීකරෝති. තස්ස තං මග්ගං ආසේවතෝ භාවයතෝ බහුලීකරෝතෝ සංයෝජනානි සබ්බසෝ පහීයන්ති අනුසයා බ්යන්තීහෝන්ති.
Then that noble disciple reflects: ‘It’s not just me who is liable to grow old, not being exempt from old age. For all sentient beings grow old according to their nature, as long as they come and go, pass away and are reborn.’ When they review this subject often, the path is born in them. They cultivate, develop, and make much of it. By doing so, they give up the fetters and eliminate the underlying tendencies.
‘න ඛෝ අහඤ්ඤේවේකෝ බ්යාධිධම්මෝ බ්යාධිං අනතීතෝ, අථ ඛෝ යාවතා සත්තානං ආගති ගති චුති උපපත්ති සබ්බේ සත්තා බ්යාධිධම්මා බ්යාධිං අනතීතා(අ)ති. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ මග්ගෝ සඤ්ජායති. සෝ තං මග්ගං ආසේවති භාවේති බහුලීකරෝති. තස්ස තං මග්ගං ආසේවතෝ භාවයතෝ බහුලීකරෝතෝ සංයෝජනානි සබ්බසෝ පහීයන්ති, අනුසයා බ්යන්තීහෝන්ති.
‘It’s not just me who is liable to get sick, not being exempt from sickness. For all sentient beings get sick according to their nature, as long as they come and go, pass away and are reborn.’ When they review this subject often, the path is born in them. They cultivate, develop, and make much of it. By doing so, they give up the fetters and eliminate the underlying tendencies.
‘න ඛෝ අහඤ්ඤේවේකෝ මරණධම්මෝ මරණං අනතීතෝ, අථ ඛෝ යාවතා සත්තානං ආගති ගති චුති උපපත්ති සබ්බේ සත්තා මරණධම්මා මරණං අනතීතා(අ)ති. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ මග්ගෝ සඤ්ජායති. සෝ තං මග්ගං ආසේවති භාවේති බහුලීකරෝති. තස්ස තං මග්ගං ආසේවතෝ භාවයතෝ බහුලීකරෝතෝ සංයෝජනානි සබ්බසෝ පහීයන්ති, අනුසයා බ්යන්තීහෝන්ති.
‘It’s not just me who is liable to die, not being exempt from death. For all sentient beings die according to their nature, as long as they come and go, pass away and are reborn.’ When they review this subject often, the path is born in them. They cultivate, develop, and make much of it. By doing so, they give up the fetters and eliminate the underlying tendencies.
‘න ඛෝ මය්හේවේකස්ස සබ්බේහි පියේහි මනාපේහි නානාභාවෝ විනාභාවෝ, අථ ඛෝ යාවතා සත්තානං ආගති ගති චුති උපපත්ති සබ්බේසං සත්තානං පියේහි මනාපේහි නානාභාවෝ විනාභාවෝ(අ)ති. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ මග්ගෝ සඤ්ජායති. සෝ තං මග්ගං ආසේවති භාවේති බහුලීකරෝති. තස්ස තං මග්ගං ආසේවතෝ භාවයතෝ බහුලීකරෝතෝ සංයෝජනානි සබ්බසෝ පහීයන්ති, අනුසයා බ්යන්තීහෝන්ති.
‘It’s not just me who must be parted and separated from all I hold dear and beloved. For all sentient beings must be parted and separated from all they hold dear and beloved, as long as they come and go, pass away and are reborn.’ When they review this subject often, the path is born in them. They cultivate, develop, and make much of it. By doing so, they give up the fetters and eliminate the underlying tendencies.
‘න ඛෝ අහඤ්ඤේවේකෝ කම්මස්සකෝ කම්මදායාදෝ කම්මයෝනි කම්මබන්ධු කම්මපටිසරණෝ, යං කම්මං කරිස්සාමි—කල්යාණං වා පාපකං වා—තස්ස දායාදෝ භවිස්සාමි; අථ ඛෝ යාවතා සත්තානං ආගති ගති චුති උපපත්ති සබ්බේ සත්තා කම්මස්සකා කම්මදායාදා කම්මයෝනි කම්මබන්ධු කම්මපටිසරණා, යං කම්මං කරිස්සන්ති—කල්යාණං වා පාපකං වා—තස්ස දායාදා භවිස්සන්තී(අ)ති. තස්ස තං ඨානං අභිණ්හං පච්චවේක්ඛතෝ මග්ගෝ සඤ්ජායති. සෝ තං මග්ගං ආසේවති භාවේති බහුලීකරෝති. තස්ස තං මග්ගං ආසේවතෝ භාවයතෝ බහුලීකරෝතෝ සංයෝජනානි සබ්බසෝ පහීයන්ති, අනුසයා බ්යන්තීහෝන්තීති.
‘It’s not just me who shall be the owner of my deeds and heir to my deeds. For all sentient beings shall be the owners of their deeds and heirs to their deeds, as long as they come and go, pass away and are reborn.’ When they review this subject often, the path is born in them. They cultivate, develop, and make much of it. By doing so, they give up the fetters and eliminate the underlying tendencies.
බ්යාධිධම්මා ජරාධම්මා, අථෝ මරණධම්මිනෝ; යථා ධම්මා තථා සත්තා, ජිගුච්ඡන්ති පුථුජ්ජනා.
For others, sickness is natural, and so are old age and death. Though this is how their nature is, ordinary people feel disgusted.
අහඤ්චේ තං ජිගුච්ඡේය්යං, ඒවං ධම්මේසු පාණිසු; න මේතං පතිරූපස්ස, මම ඒවං විහාරිනෝ.
If I were to be disgusted with creatures whose nature is such, it would not be appropriate for me, since my life is just the same.
සෝහං ඒවං විහරන්තෝ, ඤත්වා ධම්මං නිරූපධිං; ආරෝග්යේ යෝබ්බනස්මිඤ්ච, ජීවිතස්මිඤ්ච යේ මදා.
Living in such a way, I understood the reality without attachments. I mastered all vanities—of health, of youth,
සබ්බේ මදේ අභිභෝස්මි, නේක්ඛම්මං දට්ඨු ඛේමතෝ; තස්ස මේ අහු උස්සාහෝ, නිබ්බානං අභිපස්සතෝ.
and even of life—seeing renunciation as sanctuary. Zeal sprang up in me as I looked to Nibbana.
නාහං භබ්බෝ ඒතරහි, කාමානි පටිසේවිතුං; අනිවත්ති භවිස්සාමි, බ්රහ්මචරියපරායණෝ”ති.
Now I’m unable to indulge in sensual pleasures; there’s no turning back, I’m committed to the spiritual life.”
සත්තමං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]