Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៧។៥៤

    Numbered Discourses 7.54

    ៦។ អព្យាកតវគ្គ

    6. The Undeclared Points

    អព្យាកតសុត្ត

    The Undeclared Points

    អថ ខោ អញ្ញតរោ ភិក្ខុ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ សោ ភិក្ខុ ភគវន្តំ ឯតទវោច:

    Then a bhikkhu went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:

    “កោ នុ ខោ, ភន្តេ, ហេតុ កោ បច្ចយោ យេន សុតវតោ អរិយសាវកស្ស វិចិកិច្ឆា នុប្បជ្ជតិ អព្យាកតវត្ថូសូ”តិ?

    “Sir, what is the cause, what is the reason why a learned noble disciple has no doubts regarding the undeclared points?”

    “ទិដ្ឋិនិរោធា ខោ, ភិក្ខុ, សុតវតោ អរិយសាវកស្ស វិចិកិច្ឆា នុប្បជ្ជតិ អព្យាកតវត្ថូសុ។ ‘ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិ ខោ, ភិក្ខុ, ទិដ្ឋិគតមេតំ; ‘ន ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិ ខោ, ភិក្ខុ, ទិដ្ឋិគតមេតំ; ‘ហោតិ ច ន ច ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិ ខោ, ភិក្ខុ, ទិដ្ឋិគតមេតំ; ‘នេវ ហោតិ ន ន ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិ ខោ, ភិក្ខុ, ទិដ្ឋិគតមេតំ។ អស្សុតវា, ភិក្ខុ, បុថុជ្ជនោ ទិដ្ឋិំ នប្បជានាតិ, ទិដ្ឋិសមុទយំ នប្បជានាតិ, ទិដ្ឋិនិរោធំ នប្បជានាតិ, ទិដ្ឋិនិរោធគាមិនិំ បដិបទំ នប្បជានាតិ។ តស្ស សា ទិដ្ឋិ បវឌ្ឍតិ, សោ ន បរិមុច្ចតិ ជាតិយា ជរាយ មរណេន សោកេហិ បរិទេវេហិ ទុក្ខេហិ ទោមនស្សេហិ ឧបាយាសេហិ, ន បរិមុច្ចតិ ទុក្ខស្មាតិ វទាមិ។

    “Bhikkhu, it’s due to the cessation of views that a learned noble disciple has no doubts regarding the undeclared points. ‘A Realized One still exists after death’: this is a misconception. ‘A Realized One no longer exists after death’: this is a misconception. ‘A Realized One both still exists and no longer exists after death’: this is a misconception. ‘A Realized One neither still exists nor no longer exists after death’: this is a misconception. An unlearned ordinary person doesn’t understand views, their origin, their cessation, or the practice that leads to their cessation. And so their views grow. They’re not freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re not freed from suffering, I say.

    សុតវា ច ខោ, ភិក្ខុ, អរិយសាវកោ ទិដ្ឋិំ បជានាតិ, ទិដ្ឋិសមុទយំ បជានាតិ, ទិដ្ឋិនិរោធំ បជានាតិ, ទិដ្ឋិនិរោធគាមិនិំ បដិបទំ បជានាតិ។ តស្ស សា ទិដ្ឋិ និរុជ្ឈតិ, សោ បរិមុច្ចតិ ជាតិយា ជរាយ មរណេន សោកេហិ បរិទេវេហិ ទុក្ខេហិ ទោមនស្សេហិ ឧបាយាសេហិ, បរិមុច្ចតិ ទុក្ខស្មាតិ វទាមិ។ ឯវំ ជានំ ខោ, ភិក្ខុ, សុតវា អរិយសាវកោ ឯវំ បស្សំ ‘ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិបិ ន ព្យាករោតិ; ‘ន ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិបិ ន ព្យាករោតិ; ‘ហោតិ ច ន ច ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិបិ ន ព្យាករោតិ; ‘នេវ ហោតិ ន ន ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិបិ ន ព្យាករោតិ។ ឯវំ ជានំ ខោ, ភិក្ខុ, សុតវា អរិយសាវកោ ឯវំ បស្សំ ឯវំ អព្យាករណធម្មោ ហោតិ អព្យាកតវត្ថូសុ។ ឯវំ ជានំ ខោ, ភិក្ខុ, សុតវា អរិយសាវកោ ឯវំ បស្សំ ន ឆម្ភតិ, ន កម្បតិ, ន វេធតិ, ន សន្តាសំ អាបជ្ជតិ អព្យាកតវត្ថូសុ។

    A learned noble disciple does understand views, their origin, their cessation, and the practice that leads to their cessation. And so their views cease. They’re freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re freed from suffering, I say. Knowing and seeing this, a learned noble disciple does not answer: ‘A Realized One still exists after death’, ‘A Realized One no longer exists after death’, ‘a Realized One both still exists and no longer exists after death’, ‘a Realized One neither still exists nor no longer exists after death.’ Knowing and seeing this, a learned noble disciple does not declare the undeclared points. Knowing and seeing this, a learned noble disciple doesn’t shake, tremble, quake, or get nervous regarding the undeclared points.

    ‘ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិ ខោ, ភិក្ខុ, តណ្ហាគតមេតំ …បេ… សញ្ញាគតមេតំ …បេ… មញ្ញិតមេតំ …បេ… បបញ្ចិតមេតំ …បេ… ឧបាទានគតមេតំ …បេ… ‘ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិ ខោ, ភិក្ខុ, វិប្បដិសារោ ឯសោ; ‘ន ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិ ខោ, ភិក្ខុ, វិប្បដិសារោ ឯសោ; ‘ហោតិ ច ន ច ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិ ខោ, ភិក្ខុ, វិប្បដិសារោ ឯសោ; ‘នេវ ហោតិ ន ន ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិ ខោ, ភិក្ខុ, វិប្បដិសារោ ឯសោ។ អស្សុតវា, ភិក្ខុ, បុថុជ្ជនោ វិប្បដិសារំ នប្បជានាតិ, វិប្បដិសារសមុទយំ នប្បជានាតិ, វិប្បដិសារនិរោធំ នប្បជានាតិ, វិប្បដិសារនិរោធគាមិនិំ បដិបទំ នប្បជានាតិ។ តស្ស សោ វិប្បដិសារោ បវឌ្ឍតិ, សោ ន បរិមុច្ចតិ ជាតិយា ជរាយ មរណេន សោកេហិ បរិទេវេហិ ទុក្ខេហិ ទោមនស្សេហិ ឧបាយាសេហិ, ន បរិមុច្ចតិ ទុក្ខស្មាតិ វទាមិ។

    ‘A Realized One still exists after death’: this is just about craving. … it’s just about perception … it’s an conceiving … it’s a proliferation … it’s just about grasping … ‘A Realized One still exists after death’: this is a regret. ‘A Realized One no longer exists after death’: this is a regret. ‘A Realized One both still exists and no longer exists after death’: this is a regret. ‘A Realized One neither still exists nor no longer exists after death’: this is a regret. An unlearned ordinary person doesn’t understand regrets, their origin, their cessation, or the practice that leads to their cessation. And so their regrets grow. They’re not freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re not freed from suffering, I say.

    សុតវា ច ខោ, ភិក្ខុ, អរិយសាវកោ វិប្បដិសារំ បជានាតិ, វិប្បដិសារសមុទយំ បជានាតិ, វិប្បដិសារនិរោធំ បជានាតិ, វិប្បដិសារនិរោធគាមិនិំ បដិបទំ បជានាតិ។ តស្ស សោ វិប្បដិសារោ និរុជ្ឈតិ, សោ បរិមុច្ចតិ ជាតិយា …បេ… ទុក្ខស្មាតិ វទាមិ។ ឯវំ ជានំ ខោ, ភិក្ខុ, សុតវា អរិយសាវកោ ឯវំ បស្សំ ‘ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិបិ ន ព្យាករោតិ …បេ… ‘នេវ ហោតិ ន ន ហោតិ តថាគតោ បរំ មរណាៜតិបិ ន ព្យាករោតិ។ ឯវំ ជានំ ខោ, ភិក្ខុ, សុតវា អរិយសាវកោ ឯវំ បស្សំ ឯវំ អព្យាករណធម្មោ ហោតិ អព្យាកតវត្ថូសុ។ ឯវំ ជានំ ខោ, ភិក្ខុ, សុតវា អរិយសាវកោ ឯវំ បស្សំ ន ឆម្ភតិ, ន កម្បតិ, ន វេធតិ, ន សន្តាសំ អាបជ្ជតិ អព្យាកតវត្ថូសុ។ អយំ ខោ, ភិក្ខុ, ហេតុ អយំ បច្ចយោ យេន សុតវតោ អរិយសាវកស្ស វិចិកិច្ឆា នុប្បជ្ជតិ អព្យាកតវត្ថូសូ”តិ។

    A learned noble disciple does understand regrets, their origin, their cessation, and the practice that leads to their cessation. And so their regrets cease. They’re freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re freed from suffering, I say. Knowing and seeing this, a learned noble disciple does not answer: ‘A Realized One still exists after death’ … ‘a Realized One neither still exists nor no longer exists after death.’ Knowing and seeing this, a learned noble disciple does not declare the undeclared points. Knowing and seeing this, a learned noble disciple doesn’t shake, tremble, quake, or get nervous regarding the undeclared points. This is the cause, this is the reason why a learned noble disciple has no doubts regarding the undeclared points.”

    បឋមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact