Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 7.54
Numbered Discourses 7.54
6. අබ්යාකතවග්ග
6. The Undeclared Points
අබ්යාකතසුත්ත
The Undeclared Points
අථ ඛෝ අඤ්ඤතරෝ භික්ඛු යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ සෝ භික්ඛු භගවන්තං ඒතදවෝච:
Then a bhikkhu went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“කෝ නු ඛෝ, භන්තේ, හේතු කෝ පච්චයෝ යේන සුතවතෝ අරියසාවකස්ස විචිකිච්ඡා නුප්පජ්ජති අබ්යාකතවත්ථූසූ”ති?
“Sir, what is the cause, what is the reason why a learned noble disciple has no doubts regarding the undeclared points?”
“දිට්ඨිනිරෝධා ඛෝ, භික්ඛු, සුතවතෝ අරියසාවකස්ස විචිකිච්ඡා නුප්පජ්ජති අබ්යාකතවත්ථූසු. ‘හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)ති ඛෝ, භික්ඛු, දිට්ඨිගතමේතං; ‘න හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)ති ඛෝ, භික්ඛු, දිට්ඨිගතමේතං; ‘හෝති ච න ච හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)ති ඛෝ, භික්ඛු, දිට්ඨිගතමේතං; ‘නේව හෝති න න හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)ති ඛෝ, භික්ඛු, දිට්ඨිගතමේතං. අස්සුතවා, භික්ඛු, පුථුජ්ජනෝ දිට්ඨිං නප්පජානාති, දිට්ඨිසමුදයං නප්පජානාති, දිට්ඨිනිරෝධං නප්පජානාති, දිට්ඨිනිරෝධගාමිනිං පටිපදං නප්පජානාති. තස්ස සා දිට්ඨි පවඩ්ඪති, සෝ න පරිමුච්චති ජාතියා ජරාය මරණේන සෝකේහි පරිදේවේහි දුක්ඛේහි දෝමනස්සේහි උපායාසේහි, න පරිමුච්චති දුක්ඛස්මාති වදාමි.
“Bhikkhu, it’s due to the cessation of views that a learned noble disciple has no doubts regarding the undeclared points. ‘A Realized One still exists after death’: this is a misconception. ‘A Realized One no longer exists after death’: this is a misconception. ‘A Realized One both still exists and no longer exists after death’: this is a misconception. ‘A Realized One neither still exists nor no longer exists after death’: this is a misconception. An unlearned ordinary person doesn’t understand views, their origin, their cessation, or the practice that leads to their cessation. And so their views grow. They’re not freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re not freed from suffering, I say.
සුතවා ච ඛෝ, භික්ඛු, අරියසාවකෝ දිට්ඨිං පජානාති, දිට්ඨිසමුදයං පජානාති, දිට්ඨිනිරෝධං පජානාති, දිට්ඨිනිරෝධගාමිනිං පටිපදං පජානාති. තස්ස සා දිට්ඨි නිරුජ්ඣති, සෝ පරිමුච්චති ජාතියා ජරාය මරණේන සෝකේහි පරිදේවේහි දුක්ඛේහි දෝමනස්සේහි උපායාසේහි, පරිමුච්චති දුක්ඛස්මාති වදාමි. ඒවං ජානං ඛෝ, භික්ඛු, සුතවා අරියසාවකෝ ඒවං පස්සං ‘හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)තිපි න බ්යාකරෝති; ‘න හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)තිපි න බ්යාකරෝති; ‘හෝති ච න ච හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)තිපි න බ්යාකරෝති; ‘නේව හෝති න න හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)තිපි න බ්යාකරෝති. ඒවං ජානං ඛෝ, භික්ඛු, සුතවා අරියසාවකෝ ඒවං පස්සං ඒවං අබ්යාකරණධම්මෝ හෝති අබ්යාකතවත්ථූසු. ඒවං ජානං ඛෝ, භික්ඛු, සුතවා අරියසාවකෝ ඒවං පස්සං න ඡම්භති, න කම්පති, න වේධති, න සන්තාසං ආපජ්ජති අබ්යාකතවත්ථූසු.
A learned noble disciple does understand views, their origin, their cessation, and the practice that leads to their cessation. And so their views cease. They’re freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re freed from suffering, I say. Knowing and seeing this, a learned noble disciple does not answer: ‘A Realized One still exists after death’, ‘A Realized One no longer exists after death’, ‘a Realized One both still exists and no longer exists after death’, ‘a Realized One neither still exists nor no longer exists after death.’ Knowing and seeing this, a learned noble disciple does not declare the undeclared points. Knowing and seeing this, a learned noble disciple doesn’t shake, tremble, quake, or get nervous regarding the undeclared points.
‘හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)ති ඛෝ, භික්ඛු, තණ්හාගතමේතං …පේ… සඤ්ඤාගතමේතං …පේ… මඤ්ඤිතමේතං …පේ… පපඤ්චිතමේතං …පේ… උපාදානගතමේතං …පේ… ‘හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)ති ඛෝ, භික්ඛු, විප්පටිසාරෝ ඒසෝ; ‘න හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)ති ඛෝ, භික්ඛු, විප්පටිසාරෝ ඒසෝ; ‘හෝති ච න ච හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)ති ඛෝ, භික්ඛු, විප්පටිසාරෝ ඒසෝ; ‘නේව හෝති න න හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)ති ඛෝ, භික්ඛු, විප්පටිසාරෝ ඒසෝ. අස්සුතවා, භික්ඛු, පුථුජ්ජනෝ විප්පටිසාරං නප්පජානාති, විප්පටිසාරසමුදයං නප්පජානාති, විප්පටිසාරනිරෝධං නප්පජානාති, විප්පටිසාරනිරෝධගාමිනිං පටිපදං නප්පජානාති. තස්ස සෝ විප්පටිසාරෝ පවඩ්ඪති, සෝ න පරිමුච්චති ජාතියා ජරාය මරණේන සෝකේහි පරිදේවේහි දුක්ඛේහි දෝමනස්සේහි උපායාසේහි, න පරිමුච්චති දුක්ඛස්මාති වදාමි.
‘A Realized One still exists after death’: this is just about craving. … it’s just about perception … it’s an conceiving … it’s a proliferation … it’s just about grasping … ‘A Realized One still exists after death’: this is a regret. ‘A Realized One no longer exists after death’: this is a regret. ‘A Realized One both still exists and no longer exists after death’: this is a regret. ‘A Realized One neither still exists nor no longer exists after death’: this is a regret. An unlearned ordinary person doesn’t understand regrets, their origin, their cessation, or the practice that leads to their cessation. And so their regrets grow. They’re not freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re not freed from suffering, I say.
සුතවා ච ඛෝ, භික්ඛු, අරියසාවකෝ විප්පටිසාරං පජානාති, විප්පටිසාරසමුදයං පජානාති, විප්පටිසාරනිරෝධං පජානාති, විප්පටිසාරනිරෝධගාමිනිං පටිපදං පජානාති. තස්ස සෝ විප්පටිසාරෝ නිරුජ්ඣති, සෝ පරිමුච්චති ජාතියා …පේ… දුක්ඛස්මාති වදාමි. ඒවං ජානං ඛෝ, භික්ඛු, සුතවා අරියසාවකෝ ඒවං පස්සං ‘හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)තිපි න බ්යාකරෝති …පේ… ‘නේව හෝති න න හෝති තථාගතෝ පරං මරණා(අ)තිපි න බ්යාකරෝති. ඒවං ජානං ඛෝ, භික්ඛු, සුතවා අරියසාවකෝ ඒවං පස්සං ඒවං අබ්යාකරණධම්මෝ හෝති අබ්යාකතවත්ථූසු. ඒවං ජානං ඛෝ, භික්ඛු, සුතවා අරියසාවකෝ ඒවං පස්සං න ඡම්භති, න කම්පති, න වේධති, න සන්තාසං ආපජ්ජති අබ්යාකතවත්ථූසු. අයං ඛෝ, භික්ඛු, හේතු අයං පච්චයෝ යේන සුතවතෝ අරියසාවකස්ස විචිකිච්ඡා නුප්පජ්ජති අබ්යාකතවත්ථූසූ”ති.
A learned noble disciple does understand regrets, their origin, their cessation, and the practice that leads to their cessation. And so their regrets cease. They’re freed from rebirth, old age, and death, from sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. They’re freed from suffering, I say. Knowing and seeing this, a learned noble disciple does not answer: ‘A Realized One still exists after death’ … ‘a Realized One neither still exists nor no longer exists after death.’ Knowing and seeing this, a learned noble disciple does not declare the undeclared points. Knowing and seeing this, a learned noble disciple doesn’t shake, tremble, quake, or get nervous regarding the undeclared points. This is the cause, this is the reason why a learned noble disciple has no doubts regarding the undeclared points.”
පඨමං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]