Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ១០។៨៦
Numbered Discourses 10.86
៩។ ថេរវគ្គ
9. Senior Bhikkhus
អធិមានសុត្ត
Overestimation
ឯកំ សមយំ អាយស្មា មហាកស្សបោ រាជគហេ វិហរតិ វេឡុវនេ កលន្ទកនិវាបេ។ តត្រ ខោ អាយស្មា មហាកស្សបោ ភិក្ខូ អាមន្តេសិ: “អាវុសោ ភិក្ខវេ”តិ។
At one time Venerable Mahākassapa was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground. There he addressed the bhikkhus: “Friends, bhikkhus!”
“អាវុសោ”តិ ខោ តេ ភិក្ខូ អាយស្មតោ មហាកស្សបស្ស បច្ចស្សោសុំ។ អាយស្មា មហាកស្សបោ ឯតទវោច:
“Friend,” they replied. Venerable Mahākassapa said this:
“ឥធាវុសោ, ភិក្ខុ អញ្ញំ ព្យាករោតិ: ‘ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜតិ។ តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ សមនុយុញ្ជតិ សមនុគ្គាហតិ សមនុភាសតិ។ សោ តថាគតេន វា តថាគតសាវកេន វា ឈាយិនា សមាបត្តិកុសលេន បរចិត្តកុសលេន បរចិត្តបរិយាយកុសលេន សមនុយុញ្ជិយមានោ សមនុគ្គាហិយមានោ សមនុភាសិយមានោ ឥរីណំ អាបជ្ជតិ វិចិនំ អាបជ្ជតិ អនយំ អាបជ្ជតិ ព្យសនំ អាបជ្ជតិ អនយព្យសនំ អាបជ្ជតិ។
“Take a bhikkhu who declares enlightenment: ‘I understand: “Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.”’ They’re pursued, pressed, and grilled by the Realized One, or by one of his disciples who has the jhānas, and is skilled in attainments, in the minds of others, and in the ways of another’s mind. Grilled in this way they get stuck or lose their way. They fall to ruin and disaster.
តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ឯវំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច មនសិ ករោតិ: ‘កិំ នុ ខោ អយមាយស្មា អញ្ញំ ព្យាករោតិ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜតិ។
The Realized One or one of his disciples comprehends their mind and investigates: ‘Why does this venerable declare enlightenment, saying, “I understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’?”’
តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ឯវំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច បជានាតិ: ‘អធិមានិកោ ខោ អយមាយស្មា អធិមានសច្ចោ, អប្បត្តេ បត្តសញ្ញី, អកតេ កតសញ្ញី, អនធិគតេ អធិគតសញ្ញី។ អធិមានេន អញ្ញំ ព្យាករោតិ—
They understand, ‘This venerable overestimates themselves and takes that to be the truth. They perceive that they’ve attained what they haven’t attained, done what they haven’t done, and achieved what they haven’t achieved. And they declare enlightenment out of overestimation:
ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜតិ។
“I understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”’
តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ឯវំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច មនសិ ករោតិ: ‘កិំ នុ ខោ អយមាយស្មា និស្សាយ អធិមានិកោ អធិមានសច្ចោ, អប្បត្តេ បត្តសញ្ញី, អកតេ កតសញ្ញី, អនធិគតេ អធិគតសញ្ញី។ អធិមានេន អញ្ញំ ព្យាករោតិ—
The Realized One or one of his disciples comprehends their mind and investigates: ‘Why does this venerable overestimate themselves and take that to be the truth? Why do they perceive that they’ve attained what they haven’t attained, done what they haven’t done, and achieved what they haven’t achieved? And why do they declare enlightenment out of overestimation:
ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜតិ។
“I understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”’
តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ឯវំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច បជានាតិ: ‘ពហុស្សុតោ ខោ បន អយមាយស្មា សុតធរោ សុតសន្និចយោ, យេ តេ ធម្មា អាទិកល្យាណា មជ្ឈេកល្យាណា បរិយោសានកល្យាណា សាត្ថំ សព្យញ្ជនំ កេវលបរិបុណ្ណំ បរិសុទ្ធំ ព្រហ្មចរិយំ អភិវទន្តិ, តថារូបាស្ស ធម្មា ពហុស្សុតា ហោន្តិ ធាតា វចសា បរិចិតា មនសានុបេក្ខិតា ទិដ្ឋិយា សុប្បដិវិទ្ធា។ តស្មា អយមាយស្មា អធិមានិកោ អធិមានសច្ចោ, អប្បត្តេ បត្តសញ្ញី, អកតេ កតសញ្ញី, អនធិគតេ អធិគតសញ្ញី។ អធិមានេន អញ្ញំ ព្យាករោតិ—ខីណា ជាតិ, វុសិតំ ព្រហ្មចរិយំ, កតំ ករណីយំ, នាបរំ ឥត្ថត្តាយាតិ បជានាមីៜតិ។
They understand, ‘This venerable is very learned, remembering and keeping what they’ve learned. These teachings are good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased, describing a spiritual practice that’s entirely full and pure. They are very learned in such teachings, remembering them, reinforcing them by recitation, mentally scrutinizing them, and comprehending them theoretically. Therefore this venerable overestimates themselves and takes that to be the truth. …’
តមេនំ តថាគតោ វា តថាគតសាវកោ វា ឈាយី សមាបត្តិកុសលោ បរចិត្តកុសលោ បរចិត្តបរិយាយកុសលោ ឯវំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច បជានាតិ: ‘អភិជ្ឈាលុ ខោ បន អយមាយស្មា; អភិជ្ឈាបរិយុដ្ឋិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតិ។ អភិជ្ឈាបរិយុដ្ឋានំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។
They understand, ‘This venerable is covetous, and often lives with a heart full covetousness. Being full of covetousness means decline in the teaching and training proclaimed by the Realized One.
ព្យាបន្នោ ខោ បន អយមាយស្មា; ព្យាបាទបរិយុដ្ឋិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតិ។ ព្យាបាទបរិយុដ្ឋានំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។
This venerable has ill will …
ថិនមិទ្ធោ ខោ បន អយមាយស្មា; ថិនមិទ្ធបរិយុដ្ឋិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតិ។ ថិនមិទ្ធបរិយុដ្ឋានំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។
dullness and drowsiness …
ឧទ្ធតោ ខោ បន អយមាយស្មា; ឧទ្ធច្ចបរិយុដ្ឋិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតិ។ ឧទ្ធច្ចបរិយុដ្ឋានំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។
restlessness …
វិចិកិច្ឆោ ខោ បន អយមាយស្មា; វិចិកិច្ឆាបរិយុដ្ឋិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតិ។ វិចិកិច្ឆាបរិយុដ្ឋានំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។
doubt …
កម្មារាមោ ខោ បន អយមាយស្មា កម្មរតោ កម្មារាមតំ អនុយុត្តោ។ កម្មារាមតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។
This venerable relishes work. They love it and like to relish it …
ភស្សារាមោ ខោ បន អយមាយស្មា ភស្សរតោ ភស្សារាមតំ អនុយុត្តោ។ ភស្សារាមតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។
This venerable relishes talk …
និទ្ទារាមោ ខោ បន អយមាយស្មា និទ្ទារតោ និទ្ទារាមតំ អនុយុត្តោ។ និទ្ទារាមតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។
sleep …
សង្គណិការាមោ ខោ បន អយមាយស្មា សង្គណិករតោ សង្គណិការាមតំ អនុយុត្តោ។ សង្គណិការាមតា ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំ។
company …
សតិ ខោ បន អយមាយស្មា ឧត្តរិ ករណីយេ ឱរមត្តកេន វិសេសាធិគមេន អន្តរា វោសានំ អាបន្នោ។ អន្តរា វោសានគមនំ ខោ បន តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ បរិហានមេតំៜ។
When there is still more to be done, this venerable stopped half-way after achieving some insignificant distinction. Stopping half-way means decline in the teaching and training proclaimed by the Realized One.’
សោ វតាវុសោ, ភិក្ខុ ‘ឥមេ ទស ធម្មេ អប្បហាយ ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ វុទ្ធិំ វិរូឡ្ហិំ វេបុល្លំ អាបជ្ជិស្សតីៜតិ នេតំ ឋានំ វិជ្ជតិ។ សោ វតាវុសោ, ភិក្ខុ ‘ឥមេ ទស ធម្មេ បហាយ ឥមស្មិំ ធម្មវិនយេ វុទ្ធិំ វិរូឡ្ហិំ វេបុល្លំ អាបជ្ជិស្សតីៜតិ ឋានមេតំ វិជ្ជតី”តិ។
It’s quite impossible for a bhikkhu to achieve growth, improvement, or maturity in this teaching and training without giving up these ten qualities. It is quite possible for a bhikkhu to achieve growth, improvement, or maturity in this teaching and training after giving up these ten qualities.”
ឆដ្ឋំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]