อชิตสุตฺต

With Ajita

อถ โข อชิโต ปริพฺพาชโก เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิฯ สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อชิโต ปริพฺพาชโก ภควนฺตํ เอตทโวจ: “อมฺหากํ, โภ โคตม, ปณฺฑิโต นาม สพฺรหฺมจารีฯ เตน ปญฺจมตฺตานิ จิตฺตฏฺฐานสตานิ จินฺติตานิ, เยหิ อญฺญติตฺถิยา อุปารทฺธาว ชานนฺติ อุปารทฺธสฺมา”ติฯ

Then the wanderer Ajita went up to the Buddha, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to the Buddha, “Master Gotama, we have a spiritual companion called ‘The Philosopher’. He has worked out around five hundred arguments by which followers of other religions will know when they’ve been refuted.”

อถ โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ: “ธาเรถ โน ตุเมฺห, ภิกฺขเว, ปณฺฑิตวตฺถูนี”ติ?

Then the Buddha said to the bhikkhus, “Bhikkhus, do you remember this philosopher’s points?”

“เอตสฺส, ภควา, กาโล เอตสฺส, สุคต, กาโล ยํ ภควา ภาเสยฺย, ภควโต สุตฺวา ภิกฺขู ธาเรสฺสนฺตี”ติฯ

“Now is the time, Blessed One! Now is the time, Holy One! Let the Buddha speak and the bhikkhus will remember it.”

“เตน หิ, ภิกฺขเว, สุณาถ, สาธุกํ มนสิ กโรถ, ภาสิสฺสามี”ติฯ

“Well then, bhikkhus, listen and apply your mind well, I will speak.”

“เอวํ, ภนฺเต”ติ โข เต ภิกฺขู ภควโต ปจฺจโสฺสสุํฯ ภควา เอตทโวจ:

“Yes, sir,” they replied. The Buddha said this:

“อิธ, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ อธมฺมิเกน วาเทน อธมฺมิกํ วาทํ อภินิคฺคณฺหาติ อภินิปฺปีเฬติ, เตน จ อธมฺมิกํ ปริสํ รญฺเชติฯ เตน สา อธมฺมิกา ปริสา อุจฺจาสทฺทมหาสทฺทา โหติ: ‘ปณฺฑิโต วต โภ, ปณฺฑิโต วต โภ'ติฯ

“Bhikkhus, take a certain person who rebuts and quashes unprincipled statements with unprincipled statements. This delights an unprincipled assembly, who make a dreadful racket: ‘He’s a true philosopher! He’s a true philosopher!’

อิธ ปน, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ อธมฺมิเกน วาเทน ธมฺมิกํ วาทํ อภินิคฺคณฺหาติ อภินิปฺปีเฬติ, เตน จ อธมฺมิกํ ปริสํ รญฺเชติฯ เตน สา อธมฺมิกา ปริสา อุจฺจาสทฺทมหาสทฺทา โหติ: ‘ปณฺฑิโต วต โภ, ปณฺฑิโต วต โภ'ติฯ

Another person rebuts and quashes principled statements with unprincipled statements. This delights an unprincipled assembly, who make a dreadful racket: ‘He’s a true philosopher! He’s a true philosopher!’

อิธ ปน, ภิกฺขเว, เอกจฺโจ อธมฺมิเกน วาเทน ธมฺมิกญฺจ วาทํ อธมฺมิกญฺจ วาทํ อภินิคฺคณฺหาติ อภินิปฺปีเฬติ, เตน จ อธมฺมิกํ ปริสํ รญฺเชติฯ เตน สา อธมฺมิกา ปริสา อุจฺจาสทฺทมหาสทฺทา โหติ: ‘ปณฺฑิโต วต โภ, ปณฺฑิโต วต โภ'ติฯ

Another person rebuts and quashes principled and unprincipled statements with unprincipled statements. This delights an unprincipled assembly, who make a dreadful racket: ‘He’s a true philosopher! He’s a true philosopher!’

อธมฺโม จ, ภิกฺขเว, เวทิตพฺโพ ธมฺโม จ; อนตฺโถ จ เวทิตพฺโพ อตฺโถ จฯ อธมฺมญฺจ วิทิตฺวา ธมฺมญฺจ, อนตฺถญฺจ วิทิตฺวา อตฺถญฺจ ยถา ธมฺโม ยถา อตฺโถ ตถา ปฏิปชฺชิตพฺพํฯ

Bhikkhus, you should know bad principles and good principles. And you should know bad results and good results. Knowing these things, your practice should follow the good principles with good results.

กตโม จ, ภิกฺขเว, อธมฺโม, กตโม จ ธมฺโม, กตโม จ อนตฺโถ, กตโม จ อตฺโถ? มิจฺฉาทิฏฺฐิ, ภิกฺขเว, อธมฺโม; สมฺมาทิฏฺฐิ ธมฺโม; เย จ มิจฺฉาทิฏฺฐิปจฺจยา อเนเก ปาปกา อกุสลา ธมฺมา สมฺภวนฺติ, อยํ อนตฺโถ; สมฺมาทิฏฺฐิปจฺจยา จ อเนเก กุสลา ธมฺมา ภาวนาปาริปูรึ คจฺฉนฺติ, อยํ อตฺโถฯ

So what are bad principles? What are good principles? What are bad results? And what are good results? Wrong view is a bad principle. Right view is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by wrong view are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of right view are good results.

มิจฺฉาสงฺกปฺโป, ภิกฺขเว, อธมฺโม; สมฺมาสงฺกปฺโป ธมฺโม … มิจฺฉาวาจา, ภิกฺขเว, อธมฺโม; สมฺมาวาจา ธมฺโม … มิจฺฉากมฺมนฺโต, ภิกฺขเว, อธมฺโม; สมฺมากมฺมนฺโต ธมฺโม … มิจฺฉาอาชีโว, ภิกฺขเว, อธมฺโม; สมฺมาอาชีโว ธมฺโม … มิจฺฉาวายาโม, ภิกฺขเว, อธมฺโม; สมฺมาวายาโม ธมฺโม … มิจฺฉาสติ, ภิกฺขเว, อธมฺโม; สมฺมาสติ ธมฺโม … มิจฺฉาสมาธิ, ภิกฺขเว อธมฺโม; สมฺมาสมาธิ ธมฺโม … มิจฺฉาญาณํ, ภิกฺขเว, อธมฺโม; สมฺมาญาณํ ธมฺโมฯ

Wrong thought is a bad principle. Right thought is a good principle. … Wrong speech is a bad principle. Right speech is a good principle. … Wrong action is a bad principle. Right action is a good principle. … Wrong livelihood is a bad principle. Right livelihood is a good principle. … Wrong effort is a bad principle. Right effort is a good principle. … Wrong mindfulness is a bad principle. Right mindfulness is a good principle. … Wrong immersion is a bad principle. Right immersion is a good principle. … Wrong knowledge is a bad principle. Right knowledge is a good principle. …

มิจฺฉาวิมุตฺติ, ภิกฺขเว, อธมฺโม; สมฺมาวิมุตฺติ ธมฺโม; เย จ มิจฺฉาวิมุตฺติปจฺจยา อเนเก ปาปกา อกุสลา ธมฺมา สมฺภวนฺติ, อยํ อนตฺโถ; สมฺมาวิมุตฺติปจฺจยา จ อเนเก กุสลา ธมฺมา ภาวนาปาริปูรึ คจฺฉนฺติ, อยํ อตฺโถฯ

Wrong freedom is a bad principle. Right freedom is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by wrong freedom are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of right freedom are good results.

‘อธมฺโม จ, ภิกฺขเว, เวทิตพฺโพ ธมฺโม จ; อนตฺโถ จ เวทิตพฺโพ อตฺโถ จฯ อธมฺมญฺจ วิทิตฺวา ธมฺมญฺจ, อนตฺถญฺจ วิทิตฺวา อตฺถญฺจ ยถา ธมฺโม ยถา อตฺโถ ตถา ปฏิปชฺชิตพฺพนฺ'ติ, อิติ ยํ ตํ วุตฺตํ, อิทเมตํ ปฏิจฺจ วุตฺตนฺ”ติฯ

‘You should know bad principles and good principles. And you should know bad results and good results. Knowing these things, your practice should follow the good principles with good results.’ That’s what I said, and this is why I said it.”

จตุตฺถํฯ

Next: สงฺคารวสุตฺต • Saṅgāravasutta • With Saṅgārava

The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]

อชิตสุตฺต

With Ajita

YOU MAY ALSO LIKE: