Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៨។២៩

    Numbered Discourses 8.29

    ៣។ គហបតិវគ្គ

    3. Householders

    អក្ខណសុត្ត

    Lost Opportunities

    “‘ខណកិច្ចោ លោកោ, ខណកិច្ចោ លោកោៜតិ, ភិក្ខវេ, អស្សុតវា បុថុជ្ជនោ ភាសតិ, នោ ច ខោ សោ ជានាតិ ខណំ វា អក្ខណំ វា។ អដ្ឋិមេ, ភិក្ខវេ, អក្ខណា អសមយា ព្រហ្មចរិយវាសាយ។ កតមេ អដ្ឋ?

    “‘Now is the time! Now is the time!’ So says an unlearned ordinary person. But they don’t know whether it’s time or not. Bhikkhus, there are eight lost opportunities for spiritual practice. What eight?

    ឥធ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ច លោកេ ឧប្បន្នោ ហោតិ អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ វិជ្ជាចរណសម្បន្នោ សុគតោ លោកវិទូ អនុត្តរោ បុរិសទម្មសារថិ សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ពុទ្ធោ ភគវា, ធម្មោ ច ទេសិយតិ ឱបសមិកោ បរិនិព្ពានិកោ សម្ពោធគាមី សុគតប្បវេទិតោ; អយញ្ច បុគ្គលោ និរយំ ឧបបន្នោ ហោតិ។ អយំ, ភិក្ខវេ, បឋមោ អក្ខណោ អសមយោ ព្រហ្មចរិយវាសាយ។

    Firstly, a Realized One has arisen in the world—perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed. He teaches the Dhamma leading to peace, Nibbana, awakening, as proclaimed by the Holy One. But a person has been reborn in hell. This is the first lost opportunity for spiritual practice.

    បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ច លោកេ ឧប្បន្នោ ហោតិ …បេ… សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ពុទ្ធោ ភគវា, ធម្មោ ច ទេសិយតិ ឱបសមិកោ បរិនិព្ពានិកោ សម្ពោធគាមី សុគតប្បវេទិតោ; អយញ្ច បុគ្គលោ តិរច្ឆានយោនិំ ឧបបន្នោ ហោតិ …បេ…។

    Furthermore, a Realized One has arisen in the world. But a person has been reborn in the animal realm. This is the second lost opportunity.

    បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ …បេ… អយញ្ច បុគ្គលោ បេត្តិវិសយំ ឧបបន្នោ ហោតិ …បេ…។

    Furthermore, a Realized One has arisen in the world. But a person has been reborn in the ghost realm. This is the third lost opportunity.

    បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ …បេ… អយញ្ច បុគ្គលោ អញ្ញតរំ ទីឃាយុកំ ទេវនិកាយំ ឧបបន្នោ ហោតិ …បេ…។

    Furthermore, a Realized One has arisen in the world. But a person has been reborn in one of the long-lived orders of gods. This is the fourth lost opportunity.

    បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ …បេ… អយញ្ច បុគ្គលោ បច្ចន្តិមេសុ ជនបទេសុ បច្ចាជាតោ ហោតិ, សោ ច ហោតិ អវិញ្ញាតារេសុ មិលក្ខេសុ, យត្ថ នត្ថិ គតិ ភិក្ខូនំ ភិក្ខុនីនំ ឧបាសកានំ ឧបាសិកានំ …បេ…។

    Furthermore, a Realized One has arisen in the world. But a person has been reborn in the borderlands, among strange barbarian tribes, where monks, nuns, laymen, and laywomen do not go. This is the fifth lost opportunity …

    បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ …បេ… អយញ្ច បុគ្គលោ មជ្ឈិមេសុ ជនបទេសុ បច្ចាជាតោ ហោតិ, សោ ច ហោតិ មិច្ឆាទិដ្ឋិកោ វិបរីតទស្សនោ: ‘នត្ថិ ទិន្នំ, នត្ថិ យិដ្ឋំ, នត្ថិ ហុតំ, នត្ថិ សុកតទុក្កដានំ កម្មានំ ផលំ វិបាកោ, នត្ថិ អយំ លោកោ, នត្ថិ បរោ លោកោ, នត្ថិ មាតា, នត្ថិ បិតា, នត្ថិ សត្តា ឱបបាតិកា, នត្ថិ លោកេ សមណព្រាហ្មណា សម្មគ្គតា សម្មា បដិបន្នា យេ ឥមញ្ច លោកំ បរញ្ច លោកំ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា បវេទេន្តីៜតិ …បេ…។

    Furthermore, a Realized One has arisen in the world. And a person is reborn in a central country. But they have wrong view and distorted perspective: ‘There’s no meaning in giving, sacrifice, or offerings. There’s no fruit or result of good and bad deeds. There’s no afterlife. There’s no such thing as mother and father, or beings that are reborn spontaneously. And there’s no ascetic or brahmin who is well attained and practiced, and who describes the afterlife after realizing it with their own insight.’ This is the sixth lost opportunity …

    បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ …បេ… អយញ្ច បុគ្គលោ មជ្ឈិមេសុ ជនបទេសុ បច្ចាជាតោ ហោតិ, សោ ច ហោតិ ទុប្បញ្ញោ ជឡោ ឯឡមូគោ អប្បដិពលោ សុភាសិតទុព្ភាសិតស្ស អត្ថមញ្ញាតុំ។ អយំ, ភិក្ខវេ, សត្តមោ អក្ខណោ អសមយោ ព្រហ្មចរិយវាសាយ។

    Furthermore, a Realized One has arisen in the world. And a person is reborn in a central country. But they’re witless, dull, stupid, and unable to distinguish what is well said from what is poorly said. This is the seventh lost opportunity …

    បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ច លោកេ អនុប្បន្នោ ហោតិ អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ …បេ… សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ពុទ្ធោ ភគវា។ ធម្មោ ច ន ទេសិយតិ ឱបសមិកោ បរិនិព្ពានិកោ សម្ពោធគាមី សុគតប្បវេទិតោ។ អយញ្ច បុគ្គលោ មជ្ឈិមេសុ ជនបទេសុ បច្ចាជាតោ ហោតិ, សោ ច ហោតិ បញ្ញវា អជឡោ អនេឡមូគោ បដិពលោ សុភាសិតទុព្ភាសិតស្ស អត្ថមញ្ញាតុំ។ អយំ, ភិក្ខវេ, អដ្ឋមោ អក្ខណោ អសមយោ ព្រហ្មចរិយវាសាយ។

    Furthermore, a Realized One has not arisen in the world … So he doesn’t teach the Dhamma leading to peace, Nibbana, awakening, as proclaimed by the Holy One. And a person is reborn in a central country. And they’re wise, bright, clever, and able to distinguish what is well said from what is poorly said. This is the eighth lost opportunity …

    ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, អដ្ឋ អក្ខណា អសមយា ព្រហ្មចរិយវាសាយ។

    There are these eight lost opportunities for spiritual practice.

    ឯកោវ ខោ, ភិក្ខវេ, ខណោ ច សមយោ ច ព្រហ្មចរិយវាសាយ។ កតមោ ឯកោ? ឥធ, ភិក្ខវេ, តថាគតោ ច លោកេ ឧប្បន្នោ ហោតិ អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ វិជ្ជាចរណសម្បន្នោ សុគតោ លោកវិទូ អនុត្តរោ បុរិសទម្មសារថិ សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ពុទ្ធោ ភគវា។ ធម្មោ ច ទេសិយតិ ឱបសមិកោ បរិនិព្ពានិកោ សម្ពោធគាមី សុគតប្បវេទិតោ។ អយញ្ច បុគ្គលោ មជ្ឈិមេសុ ជនបទេសុ បច្ចាជាតោ ហោតិ, សោ ច ហោតិ បញ្ញវា អជឡោ អនេឡមូគោ បដិពលោ សុភាសិតទុព្ភាសិតស្ស អត្ថមញ្ញាតុំ។ អយំ, ភិក្ខវេ, ឯកោវ ខណោ ច សមយោ ច ព្រហ្មចរិយវាសាយាតិ។

    Bhikkhus, there is just one opportunity for spiritual practice. What is that one? It’s when a Realized One has arisen in the world, perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed. He teaches the Dhamma leading to peace, Nibbana, awakening, as proclaimed by the Holy One. And a person is reborn in a central country. And they’re wise, bright, clever, and able to distinguish what is well said from what is poorly said. This is the one opportunity for spiritual practice.

    មនុស្សលាភំ លទ្ធាន, សទ្ធម្មេ សុប្បវេទិតេ; យេ ខណំ នាធិគច្ឆន្តិ, អតិនាមេន្តិ តេ ខណំ។

    When you’ve gained the human state, and the true teaching has been so well proclaimed, if you don’t seize the moment it’ll pass you by.

    ពហូ ហិ អក្ខណា វុត្តា, មគ្គស្ស អន្តរាយិកា; កទាចិ ករហចិ លោកេ, ឧប្បជ្ជន្តិ តថាគតា។

    For many wrong times are spoken of, which obstruct the path. Only on rare occasions do Realized Ones arise.

    តយិទំ សម្មុខីភូតំ, យំ លោកស្មិំ សុទុល្លភំ; មនុស្សបដិលាភោ ច, សទ្ធម្មស្ស ច ទេសនា; អលំ វាយមិតុំ តត្ថ, អត្តកាមេន ជន្តុនា។

    If you find yourself in their presence, so hard to find in the world, and if you’ve gained a human birth, and the teaching of the Dhamma; that’s enough to make an effort, for a person who loves themselves.

    កថំ វិជញ្ញា សទ្ធម្មំ, ខណោ វេ មា ឧបច្ចគា; ខណាតីតា ហិ សោចន្តិ, និរយម្ហិ សមប្បិតា។

    How is the true teaching to be understood so that the moment doesn’t pass you by? For if you miss your moment you’ll grieve when sent to hell.

    ឥធ ចេ នំ វិរាធេតិ, សទ្ធម្មស្ស និយាមតំ; វាណិជោវ អតីតត្ថោ, ចិរត្តំ អនុតបិស្សតិ។

    If you fail to achieve certainty regarding the true teaching you’ll regret it for a long time, like a trader who loses a profit.

    អវិជ្ជានិវុតោ បោសោ, សទ្ធម្មំ អបរាធិកោ; ជាតិមរណសំសារំ, ចិរំ បច្ចនុភោស្សតិ។

    A man shrouded by ignorance, a failure in the true teaching, will long undergo transmigration through birth and death.

    យេ ច លទ្ធា មនុស្សត្តំ, សទ្ធម្មេ សុប្បវេទិតេ; អកំសុ សត្ថុ វចនំ, ករិស្សន្តិ ករោន្តិ វា។

    Those who’ve gained the human state when the true teaching has been so well proclaimed, and have completed what the Teacher taught—or will do so, or are doing so now—

    ខណំ បច្ចវិទុំ លោកេ, ព្រហ្មចរិយំ អនុត្តរំ; យេ មគ្គំ បដិបជ្ជិំសុ, តថាគតប្បវេទិតំ។

    have realized the right time in the world for the supreme spiritual life. You should live guarded, ever mindful, not soaked with defilements,

    យេ សំវរា ចក្ខុមតា, ទេសិតាទិច្ចពន្ធុនា; តេសុ គុត្តោ សទា សតោ, វិហរេ អនវស្សុតោ។

    among those restrained ones who have practiced the path proclaimed by the Realized One, the Clear-eyed One, and taught by the kinsman of the Sun.

    សព្ពេ អនុសយេ ឆេត្វា, មារធេយ្យបរានុគេ; តេ វេ បារង្គតា លោកេ, យេ បត្តា អាសវក្ខយន៑”តិ។

    Having cut off all underlying tendencies that follow those drifting in Māra’s dominion, they’re the ones in this world who’ve truly crossed over, having reached the ending of defilements.”

    នវមំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact