Library / Tipiṭaka / ತಿಪಿಟಕ • Tipiṭaka / ಪೇತವತ್ಥು-ಅಟ್ಠಕಥಾ • Petavatthu-aṭṭhakathā

    ೧೨. ಅಮ್ಬವನಪೇತವತ್ಥುವಣ್ಣನಾ

    12. Ambavanapetavatthuvaṇṇanā

    ಅಯಞ್ಚ ತೇ ಪೋಕ್ಖರಣೀ ಸುರಮ್ಮಾತಿ ಇದಂ ಸತ್ಥರಿ ಸಾವತ್ಥಿಯಂ ವಿಹರನ್ತೇ ಅಮ್ಬಪೇತಂ ಆರಬ್ಭ ವುತ್ತಂ । ಸಾವತ್ಥಿಯಂ ಕಿರ ಅಞ್ಞತರೋ ಗಹಪತಿ ಪರಿಕ್ಖೀಣಭೋಗೋ ಅಹೋಸಿ। ತಸ್ಸ ಭರಿಯಾ ಕಾಲಮಕಾಸಿ, ಏಕಾ ಧೀತಾಯೇವ ಹೋತಿ। ಸೋ ತಂ ಅತ್ತನೋ ಮಿತ್ತಸ್ಸ ಗೇಹೇ ಠಪೇತ್ವಾ ಇಣವಸೇನ ಗಹಿತೇನ ಕಹಾಪಣಸತೇನ ಭಣ್ಡಂ ಗಹೇತ್ವಾ ಸತ್ಥೇನ ಸದ್ಧಿಂ ವಣಿಜ್ಜಾಯ ಗತೋ, ನ ಚಿರೇನೇವ ಮೂಲೇನ ಸಹ ಉದಯಭೂತಾನಿ ಪಞ್ಚ ಕಹಾಪಣಸತಾನಿ ಲಭಿತ್ವಾ ಸತ್ಥೇನ ಸಹ ಪಟಿನಿವತ್ತಿ। ಅನ್ತರಾಮಗ್ಗೇ ಚೋರಾ ಪರಿಯುಟ್ಠಾಯ ಸತ್ಥಂ ಪಾಪುಣಿಂಸು, ಸತ್ಥಿಕಾ ಇತೋ ಚಿತೋ ಚ ಪಲಾಯಿಂಸು। ಸೋ ಪನ ಗಹಪತಿ ಅಞ್ಞತರಸ್ಮಿಂ ಗಚ್ಛೇ ಕಹಾಪಣೇ ನಿಕ್ಖಿಪಿತ್ವಾ ಅವಿದೂರೇ ನಿಲೀಯಿ। ಚೋರಾ ತಂ ಗಹೇತ್ವಾ ಜೀವಿತಾ ವೋರೋಪೇಸುಂ। ಸೋ ಧನಲೋಭೇನ ತತ್ಥೇವ ಪೇತೋ ಹುತ್ವಾ ನಿಬ್ಬತ್ತಿ।

    Ayañca te pokkharaṇī surammāti idaṃ satthari sāvatthiyaṃ viharante ambapetaṃ ārabbha vuttaṃ . Sāvatthiyaṃ kira aññataro gahapati parikkhīṇabhogo ahosi. Tassa bhariyā kālamakāsi, ekā dhītāyeva hoti. So taṃ attano mittassa gehe ṭhapetvā iṇavasena gahitena kahāpaṇasatena bhaṇḍaṃ gahetvā satthena saddhiṃ vaṇijjāya gato, na cireneva mūlena saha udayabhūtāni pañca kahāpaṇasatāni labhitvā satthena saha paṭinivatti. Antarāmagge corā pariyuṭṭhāya satthaṃ pāpuṇiṃsu, satthikā ito cito ca palāyiṃsu. So pana gahapati aññatarasmiṃ gacche kahāpaṇe nikkhipitvā avidūre nilīyi. Corā taṃ gahetvā jīvitā voropesuṃ. So dhanalobhena tattheva peto hutvā nibbatti.

    ವಾಣಿಜಾ ಸಾವತ್ಥಿಂ ಗನ್ತ್ವಾ ತಸ್ಸ ಧೀತುಯಾ ತಂ ಪವತ್ತಿಂ ಆರೋಚೇಸುಂ। ಸಾ ಪಿತು ಮರಣೇನ ಆಜೀವಿಕಾಭಯೇನ ಚ ಅತಿವಿಯ ಸಞ್ಜಾತದೋಮನಸ್ಸಾ ಬಾಳ್ಹಂ ಪರಿದೇವಿ। ಅಥ ನಂ ಸೋ ಪಿತು ಸಹಾಯೋ ಕುಟುಮ್ಬಿಕೋ ‘‘ಯಥಾ ನಾಮ ಕುಲಾಲಭಾಜನಂ ಸಬ್ಬಂ ಭೇದನಪರಿಯನ್ತಂ, ಏವಮೇವ ಸತ್ತಾನಂ ಜೀವಿತಂ ಭೇದನಪರಿಯನ್ತಂ। ಮರಣಂ ನಾಮ ಸಬ್ಬಸಾಧಾರಣಂ ಅಪ್ಪಟಿಕಾರಞ್ಚ, ತಸ್ಮಾ ಮಾ ತ್ವಂ ಪಿತರಿ ಅತಿಬಾಳ್ಹಂ ಸೋಚಿ, ಮಾ ಪರಿದೇವಿ, ಅಹಂ ತೇ ಪಿತಾ, ತ್ವಂ ಮಯ್ಹಂ ಧೀತಾ, ಅಹಂ ತವ ಪಿತು ಕಿಚ್ಚಂ ಕರೋಮಿ, ತ್ವಂ ಪಿತುನೋ ಗೇಹೇ ವಿಯ ಇಮಸ್ಮಿಂ ಗೇಹೇ ಅವಿಮನಾ ಅಭಿರಮಸ್ಸೂ’’ತಿ ವತ್ವಾ ಸಮಸ್ಸಾಸೇಸಿ। ಸಾ ತಸ್ಸ ವಚನೇನ ಪಟಿಪ್ಪಸ್ಸದ್ಧಸೋಕಾ ಪಿತರಿ ವಿಯ ತಸ್ಮಿಂ ಸಞ್ಜಾತಗಾರವಬಹುಮಾನಾ ಅತ್ತನೋ ಕಪಣಭಾವೇನ ತಸ್ಸ ವೇಯ್ಯಾವಚ್ಚಕಾರಿನೀ ಹುತ್ವಾ ವತ್ತಮಾನಾ ಪಿತರಂ ಉದ್ದಿಸ್ಸ ಮತಕಿಚ್ಚಂ ಕಾತುಕಾಮಾ ಯಾಗುಂ ಪಚಿತ್ವಾ ಮನೋಸಿಲಾವಣ್ಣಾನಿ ಸುಪರಿಪಕ್ಕಾನಿ ಮಧುರಾನಿ ಅಮ್ಬಫಲಾನಿ ಕಂಸಪಾತಿಯಂ ಠಪೇತ್ವಾ ಯಾಗುಂ ಅಮ್ಬಫಲಾನಿ ಚ ದಾಸಿಯಾ ಗಾಹಾಪೇತ್ವಾ ವಿಹಾರಂ ಗನ್ತ್ವಾ ಸತ್ಥಾರಂ ವನ್ದಿತ್ವಾ ಏವಮಾಹ – ‘‘ಭಗವಾ ಮಯ್ಹಂ ದಕ್ಖಿಣಾಯ ಪಟಿಗ್ಗಹಣೇನ ಅನುಗ್ಗಹಂ ಕರೋಥಾ’’ತಿ। ಸತ್ಥಾ ಮಹಾಕರುಣಾಯ ಸಞ್ಚೋದಿತಮಾನಸೋ ತಸ್ಸಾ ಮನೋರಥಂ ಪೂರೇನ್ತೋ ನಿಸಜ್ಜಾಕಾರಂ ದಸ್ಸೇಸಿ। ಸಾ ಹಟ್ಠತುಟ್ಠಾ ಪಞ್ಞತ್ತವರಬುದ್ಧಾಸನೇ ಅತ್ತನಾ ಉಪನೀತಂ ಸುವಿಸುದ್ಧವತ್ಥಂ ಅತ್ಥರಿತ್ವಾ ಅದಾಸಿ, ನಿಸೀದಿ ಭಗವಾ ಪಞ್ಞತ್ತೇ ಆಸನೇ।

    Vāṇijā sāvatthiṃ gantvā tassa dhītuyā taṃ pavattiṃ ārocesuṃ. Sā pitu maraṇena ājīvikābhayena ca ativiya sañjātadomanassā bāḷhaṃ paridevi. Atha naṃ so pitu sahāyo kuṭumbiko ‘‘yathā nāma kulālabhājanaṃ sabbaṃ bhedanapariyantaṃ, evameva sattānaṃ jīvitaṃ bhedanapariyantaṃ. Maraṇaṃ nāma sabbasādhāraṇaṃ appaṭikārañca, tasmā mā tvaṃ pitari atibāḷhaṃ soci, mā paridevi, ahaṃ te pitā, tvaṃ mayhaṃ dhītā, ahaṃ tava pitu kiccaṃ karomi, tvaṃ pituno gehe viya imasmiṃ gehe avimanā abhiramassū’’ti vatvā samassāsesi. Sā tassa vacanena paṭippassaddhasokā pitari viya tasmiṃ sañjātagāravabahumānā attano kapaṇabhāvena tassa veyyāvaccakārinī hutvā vattamānā pitaraṃ uddissa matakiccaṃ kātukāmā yāguṃ pacitvā manosilāvaṇṇāni suparipakkāni madhurāni ambaphalāni kaṃsapātiyaṃ ṭhapetvā yāguṃ ambaphalāni ca dāsiyā gāhāpetvā vihāraṃ gantvā satthāraṃ vanditvā evamāha – ‘‘bhagavā mayhaṃ dakkhiṇāya paṭiggahaṇena anuggahaṃ karothā’’ti. Satthā mahākaruṇāya sañcoditamānaso tassā manorathaṃ pūrento nisajjākāraṃ dassesi. Sā haṭṭhatuṭṭhā paññattavarabuddhāsane attanā upanītaṃ suvisuddhavatthaṃ attharitvā adāsi, nisīdi bhagavā paññatte āsane.

    ಅಥ ಸಾ ಭಗವತೋ ಯಾಗುಂ ಉಪನಾಮೇಸಿ, ಪಟಿಗ್ಗಹೇಸಿ ಭಗವಾ ಯಾಗುಂ। ಅಥ ಸಙ್ಘಂ ಉದ್ದಿಸ್ಸ ಭಿಕ್ಖೂನಮ್ಪಿ ಯಾಗುಂ ದತ್ವಾ ಪುನ ಧೋತಹತ್ಥಾ ಅಮ್ಬಫಲಾನಿ ಭಗವತೋ ಉಪನಾಮೇಸಿ, ಭಗವಾ ತಾನಿ ಪರಿಭುಞ್ಜಿ। ಸಾ ಭಗವನ್ತಂ ವನ್ದಿತ್ವಾ ಏವಮಾಹ – ‘‘ಯಾ ಮೇ, ಭನ್ತೇ, ಪಚ್ಚತ್ಥರಣಯಾಗುಅಮ್ಬಫಲದಾನವಸೇನ ಪವತ್ತಾ ದಕ್ಖಿಣಾ, ಸಾ ಮೇ ಪಿತರಂ ಪಾಪುಣಾತೂ’’ತಿ। ಭಗವಾ ‘‘ಏವಂ ಹೋತೂ’’ತಿ ವತ್ವಾ ಅನುಮೋದನಂ ಅಕಾಸಿ। ಸಾ ಭಗವನ್ತಂ ವನ್ದಿತ್ವಾ ಪದಕ್ಖಿಣಂ ಕತ್ವಾ ಪಕ್ಕಾಮಿ। ತಾಯ ದಕ್ಖಿಣಾಯ ಸಮುದ್ದಿಟ್ಠಮತ್ತಾಯ ಸೋ ಪೇತೋ ಅಮ್ಬವನಉಯ್ಯಾನವಿಮಾನಕಪ್ಪರುಕ್ಖಪೋಕ್ಖರಣಿಯೋ ಮಹತಿಞ್ಚ ದಿಬ್ಬಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ಪಟಿಲಭಿ।

    Atha sā bhagavato yāguṃ upanāmesi, paṭiggahesi bhagavā yāguṃ. Atha saṅghaṃ uddissa bhikkhūnampi yāguṃ datvā puna dhotahatthā ambaphalāni bhagavato upanāmesi, bhagavā tāni paribhuñji. Sā bhagavantaṃ vanditvā evamāha – ‘‘yā me, bhante, paccattharaṇayāguambaphaladānavasena pavattā dakkhiṇā, sā me pitaraṃ pāpuṇātū’’ti. Bhagavā ‘‘evaṃ hotū’’ti vatvā anumodanaṃ akāsi. Sā bhagavantaṃ vanditvā padakkhiṇaṃ katvā pakkāmi. Tāya dakkhiṇāya samuddiṭṭhamattāya so peto ambavanauyyānavimānakapparukkhapokkharaṇiyo mahatiñca dibbasampattiṃ paṭilabhi.

    ಅಥ ತೇ ವಾಣಿಜಾ ಅಪರೇನ ಸಮಯೇನ ವಣಿಜ್ಜಾಯ ಗಚ್ಛನ್ತಾ ತಮೇವ ಮಗ್ಗಂ ಪಟಿಪನ್ನಾ ಪುಬ್ಬೇ ವಸಿತಟ್ಠಾನೇ ಏಕರತ್ತಿಂ ವಾಸಂ ಕಪ್ಪೇಸುಂ। ತೇ ದಿಸ್ವಾ ಸೋ ವಿಮಾನಪೇತೋ ಉಯ್ಯಾನವಿಮಾನಾದೀಹಿ ಸದ್ಧಿಂ ತೇಸಂ ಅತ್ತಾನಂ ದಸ್ಸೇಸಿ। ತೇ ವಾಣಿಜಾ ತಂ ದಿಸ್ವಾ ತೇನ ಲದ್ಧಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ಪುಚ್ಛನ್ತಾ –

    Atha te vāṇijā aparena samayena vaṇijjāya gacchantā tameva maggaṃ paṭipannā pubbe vasitaṭṭhāne ekarattiṃ vāsaṃ kappesuṃ. Te disvā so vimānapeto uyyānavimānādīhi saddhiṃ tesaṃ attānaṃ dassesi. Te vāṇijā taṃ disvā tena laddhasampattiṃ pucchantā –

    ೭೯೬.

    796.

    ‘‘ಅಯಞ್ಚ ತೇ ಪೋಕ್ಖರಣೀ ಸುರಮ್ಮಾ, ಸಮಾ ಸುತಿತ್ಥಾ ಚ ಮಹೋದಕಾ ಚ।

    ‘‘Ayañca te pokkharaṇī surammā, samā sutitthā ca mahodakā ca;

    ಸುಪುಪ್ಫಿತಾ ಭಮರಗಣಾನುಕಿಣ್ಣಾ, ಕಥಂ ತಯಾ ಲದ್ಧಾ ಅಯಂ ಮನುಞ್ಞಾ॥

    Supupphitā bhamaragaṇānukiṇṇā, kathaṃ tayā laddhā ayaṃ manuññā.

    ೭೯೭.

    797.

    ‘‘ಇದಞ್ಚ ತೇ ಅಮ್ಬವನಂ ಸುರಮ್ಮಂ, ಸಬ್ಬೋತುಕಂ ಧಾರಯತೇ ಫಲಾನಿ।

    ‘‘Idañca te ambavanaṃ surammaṃ, sabbotukaṃ dhārayate phalāni;

    ಸುಪುಪ್ಫಿತಂ ಭಮರಗಣಾನುಕಿಣ್ಣಂ, ಕಥಂ ತಯಾ ಲದ್ಧಮಿದಂ ವಿಮಾನ’’ನ್ತಿ॥ –

    Supupphitaṃ bhamaragaṇānukiṇṇaṃ, kathaṃ tayā laddhamidaṃ vimāna’’nti. –

    ಇಮಾ ದ್ವೇ ಗಾಥಾ ಅವೋಚುಂ।

    Imā dve gāthā avocuṃ.

    ೭೯೬. ತತ್ಥ ಸುರಮ್ಮಾತಿ ಸುಟ್ಠು ರಮಣೀಯಾ। ಸಮಾತಿ ಸಮತಲಾ। ಸುತಿತ್ಥಾತಿ ರತನಮಯಸೋಪಾನತಾಯ ಸುನ್ದರತಿತ್ಥಾ। ಮಹೋದಕಾತಿ ಬಹುಜಲಾ।

    796. Tattha surammāti suṭṭhu ramaṇīyā. Samāti samatalā. Sutitthāti ratanamayasopānatāya sundaratitthā. Mahodakāti bahujalā.

    ೭೯೭. ಸಬ್ಬೋತುಕನ್ತಿ ಪುಪ್ಫೂಪಗಫಲೂಪಗರುಕ್ಖಾದೀಹಿ ಸಬ್ಬೇಸು ಉತೂಸು ಸುಖಾವಹಂ। ತೇನಾಹ ‘‘ಧಾರಯತೇ ಫಲಾನೀ’’ತಿ। ಸುಪುಪ್ಫಿತನ್ತಿ ನಿಚ್ಚಂ ಸುಪುಪ್ಫಿತಂ।

    797.Sabbotukanti pupphūpagaphalūpagarukkhādīhi sabbesu utūsu sukhāvahaṃ. Tenāha ‘‘dhārayate phalānī’’ti. Supupphitanti niccaṃ supupphitaṃ.

    ತಂ ಸುತ್ವಾ ಪೇತೋ ಪೋಕ್ಖರಣಿಆದೀನಂ ಪಟಿಲಾಭಕಾರಣಂ ಆಚಿಕ್ಖನ್ತೋ –

    Taṃ sutvā peto pokkharaṇiādīnaṃ paṭilābhakāraṇaṃ ācikkhanto –

    ೭೯೮.

    798.

    ‘‘ಅಮ್ಬಪಕ್ಕಂ ದಕಂ ಯಾಗು, ಸೀತಚ್ಛಾಯಾ ಮನೋರಮಾ।

    ‘‘Ambapakkaṃ dakaṃ yāgu, sītacchāyā manoramā;

    ಧೀತಾಯ ದಿನ್ನದಾನೇನ, ತೇನ ಮೇ ಇಧ ಲಬ್ಭತೀ’’ತಿ॥ –

    Dhītāya dinnadānena, tena me idha labbhatī’’ti. –

    ಗಾಥಮಾಹ। ತತ್ಥ ತೇನ ಮೇ ಇಧ ಲಬ್ಭತೀತಿ ಯಂ ತಂ ಭಗವತೋ ಭಿಕ್ಖೂನಞ್ಚ ಅಮ್ಬಪಕ್ಕಂ ಉದಕಂ ಯಾಗುಞ್ಚ ಮಮಂ ಉದ್ದಿಸ್ಸ ದೇನ್ತಿಯಾ ಮಯ್ಹಂ ಧೀತಾಯ ದಿನ್ನಂ ದಾನಂ, ತೇನ ಮೇ ಧೀತಾಯ ದಿನ್ನದಾನೇನ ಇಧ ಇಮಸ್ಮಿಂ ದಿಬ್ಬೇ ಅಮ್ಬವನೇ ಸಬ್ಬೋತುಕಂ ಅಮ್ಬಪಕ್ಕಂ, ಇಮಿಸ್ಸಾ ದಿಬ್ಬಾಯ ಮನುಞ್ಞಾಯ ಪೋಕ್ಖರಣಿಯಾ ದಿಬ್ಬಂ ಉದಕಂ, ಯಾಗುಯಾ ಅತ್ಥರಣಸ್ಸ ಚ ದಾನೇನ ಉಯ್ಯಾನವಿಮಾನಕಪ್ಪರುಕ್ಖಾದೀಸು ಸೀತಚ್ಛಾಯಾ ಮನೋರಮಾ ಇಧ ಲಬ್ಭತಿ, ಸಮಿಜ್ಝತೀತಿ ಅತ್ಥೋ।

    Gāthamāha. Tattha tena me idha labbhatīti yaṃ taṃ bhagavato bhikkhūnañca ambapakkaṃ udakaṃ yāguñca mamaṃ uddissa dentiyā mayhaṃ dhītāya dinnaṃ dānaṃ, tena me dhītāya dinnadānena idha imasmiṃ dibbe ambavane sabbotukaṃ ambapakkaṃ, imissā dibbāya manuññāya pokkharaṇiyā dibbaṃ udakaṃ, yāguyā attharaṇassa ca dānena uyyānavimānakapparukkhādīsu sītacchāyā manoramā idha labbhati, samijjhatīti attho.

    ಏವಞ್ಚ ಪನ ವತ್ವಾ ಸೋ ಪೇತೋ ತೇ ವಾಣಿಜೇ ನೇತ್ವಾ ತಾನಿ ಪಞ್ಚ ಕಹಾಪಣಸತಾನಿ ದಸ್ಸೇತ್ವಾ ‘‘ಇತೋ ಉಪಡ್ಢಂ ತುಮ್ಹೇ ಗಣ್ಹಥ, ಉಪಡ್ಢಂ ಮಯಾ ಗಹಿತಂ ಇಣಂ ಸೋಧೇತ್ವಾ ಸುಖೇನ ಜೀವತೂತಿ ಮಯ್ಹಂ ಧೀತಾಯ ದೇಥಾ’’ತಿ ಆಹ। ವಾಣಿಜಾ ಅನುಕ್ಕಮೇನ ಸಾವತ್ಥಿಂ ಪತ್ವಾ ತಸ್ಸ ಧೀತಾಯ ಕಥೇತ್ವಾ ತೇನ ಅತ್ತನೋ ದಿನ್ನಭಾಗಮ್ಪಿ ತಸ್ಸಾ ಏವ ಅದಂಸು। ಸಾ ಕಹಾಪಣಸತಂ ಧನಿಕಾನಂ ದತ್ವಾ ಇತರಂ ಅತ್ತನೋ ಪಿತು ಸಹಾಯಸ್ಸ ತಸ್ಸ ಕುಟುಮ್ಬಿಕಸ್ಸ ದತ್ವಾ ಸಯಂ ವೇಯ್ಯಾವಚ್ಚಂ ಕರೋನ್ತಿ ನಿವಸತಿ। ಸೋ ‘‘ಇದಂ ಸಬ್ಬಂ ತುಯ್ಹಂಯೇವ ಹೋತೂ’’ತಿ ತಸ್ಸಾಯೇವ ಪಟಿದತ್ವಾ ತಂ ಅತ್ತನೋ ಜೇಟ್ಠಪುತ್ತಸ್ಸ ಘರಸಾಮಿನಿಂ ಅಕಾಸಿ।

    Evañca pana vatvā so peto te vāṇije netvā tāni pañca kahāpaṇasatāni dassetvā ‘‘ito upaḍḍhaṃ tumhe gaṇhatha, upaḍḍhaṃ mayā gahitaṃ iṇaṃ sodhetvā sukhena jīvatūti mayhaṃ dhītāya dethā’’ti āha. Vāṇijā anukkamena sāvatthiṃ patvā tassa dhītāya kathetvā tena attano dinnabhāgampi tassā eva adaṃsu. Sā kahāpaṇasataṃ dhanikānaṃ datvā itaraṃ attano pitu sahāyassa tassa kuṭumbikassa datvā sayaṃ veyyāvaccaṃ karonti nivasati. So ‘‘idaṃ sabbaṃ tuyhaṃyeva hotū’’ti tassāyeva paṭidatvā taṃ attano jeṭṭhaputtassa gharasāminiṃ akāsi.

    ಸಾ ಗಚ್ಛನ್ತೇ ಕಾಲೇ ಏಕಂ ಪುತ್ತಂ ಲಭಿತ್ವಾ ತಂ ಉಪಲಾಲೇನ್ತೀ –

    Sā gacchante kāle ekaṃ puttaṃ labhitvā taṃ upalālentī –

    ೭೯೯.

    799.

    ‘‘ಸನ್ದಿಟ್ಠಿಕಂ ಕಮ್ಮಂ ಏವಂ ಪಸ್ಸಥ, ದಾನಸ್ಸ ದಮಸ್ಸ ಸಂಯಮಸ್ಸ ವಿಪಾಕಂ।

    ‘‘Sandiṭṭhikaṃ kammaṃ evaṃ passatha, dānassa damassa saṃyamassa vipākaṃ;

    ದಾಸೀ ಅಹಂ ಅಯ್ಯಕುಲೇಸು ಹುತ್ವಾ, ಸುಣಿಸಾ ಹೋಮಿ ಅಗಾರಸ್ಸ ಇಸ್ಸರಾ’’ತಿ॥ –

    Dāsī ahaṃ ayyakulesu hutvā, suṇisā homi agārassa issarā’’ti. –

    ಇಮಂ ಗಾಥಂ ವದತಿ।

    Imaṃ gāthaṃ vadati.

    ಅಥೇಕದಿವಸಂ ಸತ್ಥಾ ತಸ್ಸಾ ಞಾಣಪರಿಪಾಕಂ ಓಲೋಕೇತ್ವಾ ಓಭಾಸಂ ಫರಿತ್ವಾ ಸಮ್ಮುಖೇ ಠಿತೋ ವಿಯ ಅತ್ತಾನಂ ದಸ್ಸೇತ್ವಾ –

    Athekadivasaṃ satthā tassā ñāṇaparipākaṃ oloketvā obhāsaṃ pharitvā sammukhe ṭhito viya attānaṃ dassetvā –

    ‘‘ಅಸಾತಂ ಸಾತರೂಪೇನ, ಪಿಯರೂಪೇನ ಅಪ್ಪಿಯಂ।

    ‘‘Asātaṃ sātarūpena, piyarūpena appiyaṃ;

    ದುಕ್ಖಂ ಸುಖಸ್ಸ ರೂಪೇನ, ಪಮತ್ತಂ ಅತಿವತ್ತತೀ’’ತಿ॥ (ಉದಾ॰ ೧೮; ಜಾ॰ ೧.೧.೧೦೦) –

    Dukkhaṃ sukhassa rūpena, pamattaṃ ativattatī’’ti. (udā. 18; jā. 1.1.100) –

    ಇಮಂ ಗಾಥಮಾಹ। ಸಾ ಗಾಥಾಪರಿಯೋಸಾನೇ ಸೋತಾಪತ್ತಿಫಲೇ ಪತಿಟ್ಠಿತಾ। ಸಾ ದುತಿಯದಿವಸೇ ಬುದ್ಧಪ್ಪಮುಖಸ್ಸ ಭಿಕ್ಖುಸಙ್ಘಸ್ಸ ದಾನಂ ದತ್ವಾ ತಂ ಪವತ್ತಿಂ ಭಗವತೋ ಆರೋಚೇಸಿ। ಭಗವಾ ತಮತ್ಥಂ ಅಟ್ಠುಪ್ಪತ್ತಿಂ ಕತ್ವಾ ಸಮ್ಪತ್ತಪರಿಸಾಯ ಧಮ್ಮಂ ದೇಸೇಸಿ। ಸಾ ದೇಸನಾ ಮಹಾಜನಸ್ಸ ಸಾತ್ಥಿಕಾ ಅಹೋಸೀತಿ।

    Imaṃ gāthamāha. Sā gāthāpariyosāne sotāpattiphale patiṭṭhitā. Sā dutiyadivase buddhappamukhassa bhikkhusaṅghassa dānaṃ datvā taṃ pavattiṃ bhagavato ārocesi. Bhagavā tamatthaṃ aṭṭhuppattiṃ katvā sampattaparisāya dhammaṃ desesi. Sā desanā mahājanassa sātthikā ahosīti.

    ಅಮ್ಬವನಪೇತವತ್ಥುವಣ್ಣನಾ ನಿಟ್ಠಿತಾ।

    Ambavanapetavatthuvaṇṇanā niṭṭhitā.







    Related texts:



    ತಿಪಿಟಕ (ಮೂಲ) • Tipiṭaka (Mūla) / ಸುತ್ತಪಿಟಕ • Suttapiṭaka / ಖುದ್ದಕನಿಕಾಯ • Khuddakanikāya / ಪೇತವತ್ಥುಪಾಳಿ • Petavatthupāḷi / ೧೨. ಅಮ್ಬವನಪೇತವತ್ಥು • 12. Ambavanapetavatthu


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact