Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation |
มชฺฌิม นิกาย ๑๓๒
The Middle-Length Suttas Collection 132
อานนฺทภทฺเทกรตฺตสุตฺต
Ānanda and One Fine Night
เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.
เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา อานนฺโท อุปฏฺฐานสาลายํ ภิกฺขูนํ ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติ, ภทฺเทกรตฺตสฺส อุทฺเทสญฺจ วิภงฺคญฺจ ภาสติฯ
Now at that time Venerable Ānanda was educating, encouraging, firing up, and inspiring the bhikkhus in the assembly hall with a Dhamma talk on the topic of the recitation passage and analysis of One Fine Night.
อถ โข ภควา สายนฺหสมยํ ปฏิสลฺลานา วุฏฺฐิโต เยนุปฏฺฐานสาลา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ปญฺญตฺเต อาสเน นิสีทิฯ นิสชฺช โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ: “โก นุ โข, ภิกฺขเว, อุปฏฺฐานสาลายํ ภิกฺขูนํ ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสสิ สมาทเปสิ สมุตฺเตเชสิ สมฺปหํเสสิ, ภทฺเทกรตฺตสฺส อุทฺเทสญฺจ วิภงฺคญฺจ อภาสี”ติ?
Then in the late afternoon, the Buddha came out of retreat, went to the assembly hall, where he sat on the seat spread out, and addressed the bhikkhus, “Who was inspiring the bhikkhus with a talk on the recitation passage and analysis of One Fine Night?”
“อายสฺมา, ภนฺเต, อานนฺโท อุปฏฺฐานสาลายํ ภิกฺขูนํ ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสสิ สมาทเปสิ สมุตฺเตเชสิ สมฺปหํเสสิ, ภทฺเทกรตฺตสฺส อุทฺเทสญฺจ วิภงฺคญฺจ อภาสี”ติฯ
“It was Venerable Ānanda, sir.”
อถ โข ภควา อายสฺมนฺตํ อานนฺทํ อามนฺเตสิ: “ยถา กถํ ปน ตฺวํ, อานนฺท, ภิกฺขูนํ ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสสิ สมาทเปสิ สมุตฺเตเชสิ สมฺปหํเสสิ, ภทฺเทกรตฺตสฺส อุทฺเทสญฺจ วิภงฺคญฺจ อภาสี”ติ?
Then the Buddha said to Venerable Ānanda, “But in what way were you inspiring the bhikkhus with a talk on the recitation passage and analysis of One Fine Night?”
“เอวํ โข อหํ, ภนฺเต, ภิกฺขูนํ ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสสึ สมาทเปสึ สมุตฺเตเชสึ สมฺปหํเสสึ, ภทฺเทกรตฺตสฺส อุทฺเทสญฺจ วิภงฺคญฺจ อภาสึ—
“I was doing so in this way, sir,” replied Ānanda.
อตีตํ นานฺวาคเมยฺย, นปฺปฏิกงฺเข อนาคตํ; ยทตีตํ ปหีนํ ตํ, อปฺปตฺตญฺจ อนาคตํฯ
“Don’t run back to the past, don’t hope for the future. What’s past is left behind; the future has not arrived;
ปจฺจุปฺปนฺนญฺจ โย ธมฺมํ, ตตฺถ ตตฺถ วิปสฺสติ; อสํหีรํ อสงฺกุปฺปํ, ตํ วิทฺวา มนุพฺรูหเยฯ
and phenomena in the present are clearly seen in every case. Knowing this, foster it—unfaltering, unshakable.
อชฺเชว กิจฺจมาตปฺปํ, โก ชญฺญา มรณํ สุเว; น หิ โน สงฺครํ เตน, มหาเสเนน มจฺจุนาฯ
Today’s the day to keenly work—who knows, tomorrow may bring death! For there is no bargain to be struck with Death and his mighty hordes.
เอวํวิหารึ อาตาปึ, อโหรตฺตมตนฺทิตํ; ตํ เว ภทฺเทกรตฺโตติ, สนฺโต อาจิกฺขเต มุนิฯ
The peaceful sage explained it’s those who keenly meditate like this, tireless all night and day, who truly have that one fine night.”
‘กถญฺจ, อาวุโส, อตีตํ อนฺวาคเมติ? เอวํรูโป อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ สมนฺวาเนติ, เอวํเวทโน อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ สมนฺวาเนติ, เอวํสญฺโญ อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ สมนฺวาเนติ, เอวํสงฺขาโร อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ สมนฺวาเนติ, เอวํวิญฺญาโณ อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ สมนฺวาเนติ—เอวํ โข, อาวุโส, อตีตํ อนฺวาคเมติฯ
(Ānanda went on to repeat the analysis as in the previous discourse, MN 131.)
กถญฺจ, อาวุโส, อตีตํ นานฺวาคเมติ? เอวํรูโป อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ น สมนฺวาเนติ, เอวํเวทโน อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ น สมนฺวาเนติ, เอวํสญฺโญ อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ น สมนฺวาเนติ, เอวํสงฺขาโร อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ น สมนฺวาเนติ, เอวํวิญฺญาโณ อโหสึ อตีตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ น สมนฺวาเนติ—เอวํ โข, อาวุโส, อตีตํ นานฺวาคเมติฯ
กถญฺจ, อาวุโส, อนาคตํ ปฏิกงฺขติ? เอวํรูโป สิยํ อนาคตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ สมนฺวาเนติ, เอวํเวทโน สิยํ …เป… เอวํสญฺโญ สิยํ … เอวํสงฺขาโร สิยํ … เอวํวิญฺญาโณ สิยํ อนาคตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ สมนฺวาเนติ—เอวํ โข, อาวุโส, อนาคตํ ปฏิกงฺขติฯ
กถญฺจ, อาวุโส, อนาคตํ นปฺปฏิกงฺขติ? เอวํรูโป สิยํ อนาคตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ น สมนฺวาเนติ, เอวํเวทโน สิยํ …เป… เอวํสญฺโญ สิยํ … เอวํสงฺขาโร สิยํ … เอวํวิญฺญาโณ สิยํ อนาคตมทฺธานนฺติ ตตฺถ นนฺทึ น สมนฺวาเนติ—เอวํ โข, อาวุโส, อนาคตํ นปฺปฏิกงฺขติฯ
กถญฺจ, อาวุโส, ปจฺจุปฺปนฺเนสุ ธมฺเมสุ สํหีรติ? อิธ, อาวุโส, อสฺสุตวา ปุถุชฺชโน อริยานํ อทสฺสาวี อริยธมฺมสฺส อโกวิโท อริยธมฺเม อวินีโต สปฺปุริสานํ อทสฺสาวี สปฺปุริสธมฺมสฺส อโกวิโท สปฺปุริสธมฺเม อวินีโต รูปํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, รูปวนฺตํ วา อตฺตานํ, อตฺตนิ วา รูปํ, รูปสฺมึ วา อตฺตานํ; เวทนํ … สญฺญํ … สงฺขาเร … วิญฺญาณํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, วิญฺญาณวนฺตํ วา อตฺตานํ, อตฺตนิ วา วิญฺญาณํ, วิญฺญาณสฺมึ วา อตฺตานํ—เอวํ โข, อาวุโส, ปจฺจุปฺปนฺเนสุ ธมฺเมสุ สํหีรติฯ
กถญฺจ, อาวุโส, ปจฺจุปฺปนฺเนสุ ธมฺเมสุ น สํหีรติ? อิธ, อาวุโส, สุตวา อริยสาวโก อริยานํ ทสฺสาวี อริยธมฺมสฺส โกวิโท อริยธมฺเม สุวินีโต สปฺปุริสานํ ทสฺสาวี สปฺปุริสธมฺมสฺส โกวิโท สปฺปุริสธมฺเม สุวินีโต น รูปํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, น รูปวนฺตํ วา อตฺตานํ, น อตฺตนิ วา รูปํ, น รูปสฺมึ วา อตฺตานํ; น เวทนํ … น สญฺญํ … น สงฺขาเร … น วิญฺญาณํ อตฺตโต สมนุปสฺสติ, น วิญฺญาณวนฺตํ วา อตฺตานํ, น อตฺตนิ วา วิญฺญาณํ, น วิญฺญาณสฺมึ วา อตฺตานํ—เอวํ โข, อาวุโส, ปจฺจุปฺปนฺเนสุ ธมฺเมสุ น สํหีรติฯ
อตีตํ นานฺวาคเมยฺย, นปฺปฏิกงฺเข อนาคตํ; ยทตีตํ ปหีนํ ตํ, อปฺปตฺตญฺจ อนาคตํฯ
ปจฺจุปฺปนฺนญฺจ โย ธมฺมํ, ตตฺถ ตตฺถ วิปสฺสติ; อสํหีรํ อสงฺกุปฺปํ, ตํ วิทฺวา มนุพฺรูหเยฯ
อชฺเชว กิจฺจมาตปฺปํ, โก ชญฺญา มรณํ สุเว; น หิ โน สงฺครํ เตน, มหาเสเนน มจฺจุนาฯ
เอวํวิหารึ อาตาปึ, อโหรตฺตมตนฺทิตํ; ตํ เว ภทฺเทกรตฺโตติ, สนฺโต อาจิกฺขเต มุนี'ติฯ
เอวํ โข อหํ, ภนฺเต, ภิกฺขูนํ ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสสึ สมาทเปสึ สมุตฺเตเชสึ สมฺปหํเสสึ, ภทฺเทกรตฺตสฺส อุทฺเทสญฺจ วิภงฺคญฺจ อภาสินฺ”ติฯ
“That’s how I was inspiring the bhikkhus with a talk on the recitation passage and analysis of One Fine Night.”
“สาธุ สาธุ, อานนฺทฯ สาธุ โข ตฺวํ, อานนฺท, ภิกฺขูนํ ธมฺมิยา กถาย สนฺทเสฺสสิ สมาทเปสิ สมุตฺเตเชสิ สมฺปหํเสสิ, ภทฺเทกรตฺตสฺส อุทฺเทสญฺจ วิภงฺคญฺจ อภาสิ:
“Good, good, Ānanda. It’s good that you were inspiring the bhikkhus with a talk on the recitation passage and analysis of One Fine Night.”
‘อตีตํ นานฺวาคเมยฺย, …เป… ตํ เว ภทฺเทกรตฺโตติ, สนฺโต อาจิกฺขเต มุนี'ติฯ
กถญฺจ, อานนฺท, อตีตํ อนฺวาคเมติ …เป… เอวํ โข, อานนฺท, อตีตํ อนฺวาคเมติฯ กถญฺจ, อานนฺท, อตีตํ นานฺวาคเมติ …เป… เอวํ โข, อานนฺท, อตีตํ นานฺวาคเมติฯ กถญฺจ, อานนฺท, อนาคตํ ปฏิกงฺขติ …เป… เอวํ โข, อานนฺท, อนาคตํ ปฏิกงฺขติฯ กถญฺจ, อานนฺท, อนาคตํ นปฺปฏิกงฺขติ …เป… เอวํ โข, อานนฺท, อนาคตํ นปฺปฏิกงฺขติฯ กถญฺจ, อานนฺท, ปจฺจุปฺปนฺเนสุ ธมฺเมสุ สํหีรติ …เป… เอวํ โข, อานนฺท, ปจฺจุปฺปนฺเนสุ ธมฺเมสุ สํหีรติฯ กถญฺจ, อานนฺท, ปจฺจุปฺปนฺเนสุ ธมฺเมสุ น สํหีรติ …เป… เอวํ โข, อานนฺท, ปจฺจุปฺปนฺเนสุ ธมฺเมสุ น สํหีรติฯ
And the Buddha repeated the verses and analysis once more.
‘อตีตํ นานฺวาคเมยฺย, …เป… ตํ เว ภทฺเทกรตฺโตติ, สนฺโต อาจิกฺขเต มุนี'”ติฯ
อิทมโวจ ภควาฯ อตฺตมโน อายสฺมา อานนฺโท ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทีติฯ
That is what the Buddha said. Satisfied, Venerable Ānanda was happy with what the Buddha said.
อานนฺทภทฺเทกรตฺตสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ ทุติยํฯ
The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]