| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៦។៥១
Numbered Discourses 6.51
៥។ ធម្មិកវគ្គ
5. About Dhammika
អានន្ទសុត្ត
With Ānanda
អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ យេនាយស្មា សារិបុត្តោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មតា សារិបុត្តេន សទ្ធិំ សម្មោទិ។ សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ អាយស្មន្តំ សារិបុត្តំ ឯតទវោច:
Then Venerable Ānanda went up to Venerable Sāriputta, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, Ānanda sat down to one side, and said to Sāriputta:
“កិត្តាវតា នុ ខោ, អាវុសោ សារិបុត្ត, ភិក្ខុ អស្សុតញ្ចេវ ធម្មំ សុណាតិ, សុតា ចស្ស ធម្មា ន សម្មោសំ គច្ឆន្តិ, យេ ចស្ស ធម្មា បុព្ពេ ចេតសា សម្ផុដ្ឋបុព្ពា តេ ច សមុទាចរន្តិ, អវិញ្ញាតញ្ច វិជានាតី”តិ?
“Friend Sāriputta, how does a bhikkhu get to hear a teaching they haven’t heard before? How do they remember those teachings they have heard? How do they keep rehearsing the teachings they’ve already got to know? And how do they come to understand what they haven’t understood before?”
“អាយស្មា ខោ អានន្ទោ ពហុស្សុតោ។ បដិភាតុ អាយស្មន្តំយេវ អានន្ទន៑”តិ។
“Well, Venerable Ānanda, you’re very learned. Why don’t you clarify this yourself?”
“តេនហាវុសោ សារិបុត្ត, សុណាហិ, សាធុកំ មនសិ ករោហិ; ភាសិស្សាមី”តិ។
“Well then, Friend Sāriputta, listen and apply your mind well, I will speak.”
“ឯវមាវុសោ”តិ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ អាយស្មតោ អានន្ទស្ស បច្ចស្សោសិ។ អាយស្មា អានន្ទោ ឯតទវោច:
“Yes, friend,” Sāriputta replied. Ānanda said this:
“ឥធាវុសោ សារិបុត្ត, ភិក្ខុ ធម្មំ បរិយាបុណាតិ—សុត្តំ គេយ្យំ វេយ្យាករណំ គាថំ ឧទានំ ឥតិវុត្តកំ ជាតកំ អព្ភុតធម្មំ វេទល្លំ។
“Friend Sāriputta, take a bhikkhu who memorizes the teaching—statements, songs, discussions, verses, inspired exclamations, legends, stories of past lives, amazing stories, and classifications.
សោ យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ វិត្ថារេន បរេសំ ទេសេតិ, យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ វិត្ថារេន បរេសំ វាចេតិ, យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ វិត្ថារេន សជ្ឈាយំ ករោតិ, យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ ចេតសា អនុវិតក្កេតិ អនុវិចារេតិ មនសានុបេក្ខតិ។
Then, just as they learned and memorized it, they teach others in detail, make them recite in detail, practice reciting in detail, and think about and consider the teaching in their heart, examining it with the mind.
យស្មិំ អាវាសេ ថេរា ភិក្ខូ វិហរន្តិ ពហុស្សុតា អាគតាគមា ធម្មធរា វិនយធរា មាតិកាធរា តស្មិំ អាវាសេ វស្សំ ឧបេតិ។ តេ កាលេន កាលំ ឧបសង្កមិត្វា បរិបុច្ឆតិ បរិបញ្ហតិ: ‘ឥទំ, ភន្តេ, កថំ; ឥមស្ស ក្វត្ថោៜតិ? តេ តស្ស អាយស្មតោ អវិវដញ្ចេវ វិវរន្តិ, អនុត្តានីកតញ្ច ឧត្តានីករោន្តិ, អនេកវិហិតេសុ ច កង្ខាឋានិយេសុ ធម្មេសុ កង្ខំ បដិវិនោទេន្តិ។
They enter the rains retreat in a monastery with senior bhikkhus who are very learned, inheritors of the heritage, who have memorized the teachings, the monastic law, and the outlines. From time to time they go up to those bhikkhus and ask them questions: ‘Why, sir, does it say this? What does that mean?’ Those venerables clarify what is unclear, reveal what is obscure, and dispel doubt regarding the many doubtful matters.
ឯត្តាវតា ខោ, អាវុសោ សារិបុត្ត, ភិក្ខុ អស្សុតញ្ចេវ ធម្មំ សុណាតិ, សុតា ចស្ស ធម្មា ន សម្មោសំ គច្ឆន្តិ, យេ ចស្ស ធម្មា បុព្ពេ ចេតសា សម្ផុដ្ឋបុព្ពា តេ ច សមុទាចរន្តិ, អវិញ្ញាតញ្ច វិជានាតី”តិ។
This is how a bhikkhu gets to hear a teaching they haven’t heard before. It’s how they remember those teachings they have heard. It’s how they keep rehearsing the teachings they’ve already got to know. And it’s how they come to understand what they haven’t understood before.”
“អច្ឆរិយំ, អាវុសោ, អព្ភុតំ, អាវុសោ, យាវ សុភាសិតញ្ចិទំ អាយស្មតា អានន្ទេន។ ឥមេហិ ច មយំ ឆហិ ធម្មេហិ សមន្នាគតំ អាយស្មន្តំ អានន្ទំ ធារេម។
“It’s incredible, friend, it’s amazing! How well said this was by Venerable Ānanda! And we will remember Venerable Ānanda as someone who has these six qualities.
អាយស្មា ហិ អានន្ទោ ធម្មំ បរិយាបុណាតិ—សុត្តំ គេយ្យំ វេយ្យាករណំ គាថំ ឧទានំ ឥតិវុត្តកំ ជាតកំ អព្ភុតធម្មំ វេទល្លំ។ អាយស្មា អានន្ទោ យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ វិត្ថារេន បរេសំ ទេសេតិ, អាយស្មា អានន្ទោ យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ វិត្ថារេន បរេសំ វាចេតិ, អាយស្មា អានន្ទោ យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ វិត្ថារេន សជ្ឈាយំ ករោតិ, អាយស្មា អានន្ទោ យថាសុតំ យថាបរិយត្តំ ធម្មំ ចេតសា អនុវិតក្កេតិ អនុវិចារេតិ មនសានុបេក្ខតិ។ អាយស្មា អានន្ទោ យស្មិំ អាវាសេ ថេរា ភិក្ខូ វិហរន្តិ ពហុស្សុតា អាគតាគមា ធម្មធរា វិនយធរា មាតិកាធរា តស្មិំ អាវាសេ វស្សំ ឧបេតិ។ តេ អាយស្មា អានន្ទោ កាលេន កាលំ ឧបសង្កមិត្វា បរិបុច្ឆតិ បរិបញ្ហតិ: ‘ឥទំ, ភន្តេ, កថំ; ឥមស្ស ក្វត្ថោៜតិ? តេ អាយស្មតោ អានន្ទស្ស អវិវដញ្ចេវ វិវរន្តិ, អនុត្តានីកតញ្ច ឧត្តានីករោន្តិ, អនេកវិហិតេសុ ច កង្ខាឋានិយេសុ ធម្មេសុ កង្ខំ បដិវិនោទេន្តី”តិ។
For Ānanda memorizes the teaching … statements, songs, discussions, verses, inspired exclamations, legends, stories of past lives, amazing stories, and classifications. Those venerables clarify to Ānanda what is unclear, reveal what is obscure, and dispel doubt regarding the many doubtful matters.”
នវមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
