| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationමජ්ඣිම නිකාය 5
The Middle-Length Suttas Collection 5
අනඞ්ගණසුත්ත
Unblemished
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. තත්‍ර ඛෝ ආයස්මා සාරිපුත්තෝ භික්ඛූ ආමන්තේසි: “ආවුසෝ භික්ඛවේ”ති.
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. There Sāriputta addressed the bhikkhus: “Friends, bhikkhus!”
“ආවුසෝ”ති ඛෝ තේ භික්ඛූ ආයස්මතෝ සාරිපුත්තස්ස පච්චස්සෝසුං. ආයස්මා සාරිපුත්තෝ ඒතදවෝච:
“Friend,” they replied. Sāriputta said this:
“චත්තාරෝමේ, ආවුසෝ, පුග්ගලා සන්තෝ සංවිජ්ජමානා ලෝකස්මිං. කතමේ චත්තාරෝ? ඉධාවුසෝ, ඒකච්චෝ පුග්ගලෝ සාඞ්ගණෝව සමානෝ ‘අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං නප්පජානාති. ඉධ පනාවුසෝ, ඒකච්චෝ පුග්ගලෝ සාඞ්ගණෝව සමානෝ ‘අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං පජානාති. ඉධාවුසෝ, ඒකච්චෝ පුග්ගලෝ අනඞ්ගණෝව සමානෝ ‘නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං නප්පජානාති. ඉධ පනාවුසෝ, ඒකච්චෝ පුග්ගලෝ අනඞ්ගණෝව සමානෝ ‘නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං පජානාති. තත්‍රාවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ සාඞ්ගණෝව සමානෝ ‘අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං නප්පජානාති, අයං ඉමේසං ද්වින්නං පුග්ගලානං සාඞ්ගණානංයේව සතං හීනපුරිසෝ අක්ඛායති. තත්‍රාවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ සාඞ්ගණෝව සමානෝ ‘අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං පජානාති, අයං ඉමේසං ද්වින්නං පුග්ගලානං සාඞ්ගණානංයේව සතං සේට්ඨපුරිසෝ අක්ඛායති. තත්‍රාවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ අනඞ්ගණෝව සමානෝ ‘නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං නප්පජානාති, අයං ඉමේසං ද්වින්නං පුග්ගලානං අනඞ්ගණානංයේව සතං හීනපුරිසෝ අක්ඛායති. තත්‍රාවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ අනඞ්ගණෝව සමානෝ ‘නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං පජානාති, අයං ඉමේසං ද්වින්නං පුග්ගලානං අනඞ්ගණානංයේව සතං සේට්ඨපුරිසෝ අක්ඛායතී”ති.
“Bhikkhus, these four people are found in the world. What four? One person with a blemish doesn’t truly understand: ‘There is a blemish in me.’ But another person with a blemish does truly understand: ‘There is a blemish in me.’ One person without a blemish doesn’t truly understand: ‘There is no blemish in me.’ But another person without a blemish does truly understand: ‘There is no blemish in me.’ In this case, of the two persons with a blemish, the one who doesn’t understand is said to be worse, while the one who does understand is better. And of the two persons without a blemish, the one who doesn’t understand is said to be worse, while the one who does understand is better.”
ඒවං වුත්තේ, ආයස්මා මහාමෝග්ගල්ලානෝ ආයස්මන්තං සාරිපුත්තං ඒතදවෝච:
When he said this, Venerable Mahāmoggallāna said to him:
“කෝ නු ඛෝ, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, හේතු කෝ පච්චයෝ යේනිමේසං ද්වින්නං පුග්ගලානං සාඞ්ගණානංයේව සතං ඒකෝ හීනපුරිසෝ අක්ඛායති, ඒකෝ සේට්ඨපුරිසෝ අක්ඛායති? කෝ පනාවුසෝ සාරිපුත්ත, හේතු කෝ පච්චයෝ යේනිමේසං ද්වින්නං පුග්ගලානං අනඞ්ගණානංයේව සතං ඒකෝ හීනපුරිසෝ අක්ඛායති, ඒකෝ සේට්ඨපුරිසෝ අක්ඛායතී”ති?
“What is the cause, Friend Sāriputta, what is the reason why, of the two persons with a blemish, one is said to be worse and one better? And what is the cause, what is the reason why, of the two persons without a blemish, one is said to be worse and one better?”
“තත්‍රාවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ සාඞ්ගණෝව සමානෝ ‘අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං නප්පජානාති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං—න ඡන්දං ජනේස්සති න වායමිස්සති න වීරියං ආරභිස්සති තස්සඞ්ගණස්ස පහානාය; සෝ සරාගෝ සදෝසෝ සමෝහෝ සාඞ්ගණෝ සඞ්කිලිට්ඨචිත්තෝ කාලං කරිස්සති. සේය්‍යථාපි, ආවුසෝ, කංසපාති ආභතා ආපණා වා කම්මාරකුලා වා රජේන ච මලේන ච පරියෝනද්ධා. තමේනං සාමිකා න චේව පරිභුඤ්ජේය්‍යුං න ච පරියෝදපේය්‍යුං, රජාපථේ ච නං නික්ඛිපේය්‍යුං. ඒවඤ්හි සා, ආවුසෝ, කංසපාති අපරේන සමයේන සඞ්කිලිට්ඨතරා අස්ස මලග්ගහිතා”ති?
“Friends, take the case of the person who has a blemish and does not understand it. You can expect that they won’t generate enthusiasm, make an effort, or rouse up energy to give up that blemish. And they will die with greed, hate, and delusion, blemished, with a corrupted mind. Suppose a bronze dish was brought from a shop or smithy covered with dirt or stains. And the owners neither used it or had it cleaned, but kept it in a dirty place. Over time, wouldn’t that bronze dish get even dirtier and more stained?”
“ඒවමාවුසෝ”ති.
“Yes, friend.”
“ඒවමේව ඛෝ, ආවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ සාඞ්ගණෝව සමානෝ ‘අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං නප්පජානාති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං—න ඡන්දං ජනේස්සති න වායමිස්සති න වීරියං ආරභිස්සති තස්සඞ්ගණස්ස පහානාය; සෝ සරාගෝ සදෝසෝ සමෝහෝ සාඞ්ගණෝ සඞ්කිලිට්ඨචිත්තෝ කාලං කරිස්සති.
“In the same way, take the case of the person who has a blemish and does not understand it. You can expect that … they will die with a corrupted mind.
තත්‍රාවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ සාඞ්ගණෝව සමානෝ ‘අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං පජානාති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං—ඡන්දං ජනේස්සති වායමිස්සති වීරියං ආරභිස්සති තස්සඞ්ගණස්ස පහානාය; සෝ අරාගෝ අදෝසෝ අමෝහෝ අනඞ්ගණෝ අසඞ්කිලිට්ඨචිත්තෝ කාලං කරිස්සති. සේය්‍යථාපි, ආවුසෝ, කංසපාති ආභතා ආපණා වා කම්මාරකුලා වා රජේන ච මලේන ච පරියෝනද්ධා. තමේනං සාමිකා පරිභුඤ්ජේය්‍යුඤ්චේව පරියෝදපේය්‍යුඤ්ච, න ච නං රජාපථේ නික්ඛිපේය්‍යුං. ඒවඤ්හි සා, ආවුසෝ, කංසපාති අපරේන සමයේන පරිසුද්ධතරා අස්ස පරියෝදාතා”ති?
Take the case of the person who has a blemish and does understand it. You can expect that they will generate enthusiasm, make an effort, and rouse up energy to give up that blemish. And they will die without greed, hate, and delusion, unblemished, with an uncorrupted mind. Suppose a bronze dish was brought from a shop or smithy covered with dirt or stains. But the owners used it and had it cleaned, and didn’t keep it in a dirty place. Over time, wouldn’t that bronze dish get cleaner and brighter?”
“ඒවමාවුසෝ”ති.
“Yes, friend.”
“ඒවමේව ඛෝ, ආවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ සාඞ්ගණෝව සමානෝ ‘අත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං පජානාති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං—ඡන්දං ජනේස්සති වායමිස්සති වීරියං ආරභිස්සති තස්සඞ්ගණස්ස පහානාය; සෝ අරාගෝ අදෝසෝ අමෝහෝ අනඞ්ගණෝ අසඞ්කිලිට්ඨචිත්තෝ කාලං කරිස්සති.
“In the same way, take the case of the person who has a blemish and does understand it. You can expect that … they will die with an uncorrupted mind.
තත්‍රාවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ අනඞ්ගණෝව සමානෝ ‘නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං නප්පජානාති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං—සුභනිමිත්තං මනසි කරිස්සති, තස්ස සුභනිමිත්තස්ස මනසිකාරා රාගෝ චිත්තං අනුද්ධංසේස්සති; සෝ සරාගෝ සදෝසෝ සමෝහෝ සාඞ්ගණෝ සඞ්කිලිට්ඨචිත්තෝ කාලං කරිස්සති. සේය්‍යථාපි, ආවුසෝ, කංසපාති ආභතා ආපණා වා කම්මාරකුලා වා පරිසුද්ධා පරියෝදාතා. තමේනං සාමිකා න චේව පරිභුඤ්ජේය්‍යුං න ච පරියෝදපේය්‍යුං, රජාපථේ ච නං නික්ඛිපේය්‍යුං. ඒවඤ්හි සා, ආවුසෝ, කංසපාති අපරේන සමයේන සඞ්කිලිට්ඨතරා අස්ස මලග්ගහිතා”ති?
Take the case of the person who doesn’t have a blemish but does not understand it. You can expect that they will focus on the feature of beauty, and because of that, lust will infect their mind. And they will die with greed, hate, and delusion, blemished, with a corrupted mind. Suppose a bronze dish was brought from a shop or smithy clean and bright. And the owners neither used it or had it cleaned, but kept it in a dirty place. Over time, wouldn’t that bronze dish get dirtier and more stained?”
“ඒවමාවුසෝ”ති.
“Yes, friend.”
“ඒවමේව ඛෝ, ආවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ අනඞ්ගණෝව සමානෝ ‘නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං නප්පජානාති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං—සුභනිමිත්තං මනසි කරිස්සති, තස්ස සුභනිමිත්තස්ස මනසිකාරා රාගෝ චිත්තං අනුද්ධංසේස්සති; සෝ සරාගෝ සදෝසෝ සමෝහෝ සාඞ්ගණෝ සඞ්කිලිට්ඨචිත්තෝ කාලං කරිස්සති.
“In the same way, take the case of the person who has no blemish and does not understand it. You can expect that … they will die with a corrupted mind.
තත්‍රාවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ අනඞ්ගණෝව සමානෝ ‘නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං පජානාති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං—සුභනිමිත්තං න මනසි කරිස්සති, තස්ස සුභනිමිත්තස්ස අමනසිකාරා රාගෝ චිත්තං නානුද්ධංසේස්සති; සෝ අරාගෝ අදෝසෝ අමෝහෝ අනඞ්ගණෝ අසඞ්කිලිට්ඨචිත්තෝ කාලං කරිස්සති. සේය්‍යථාපි, ආවුසෝ, කංසපාති ආභතා ආපණා වා කම්මාරකුලා වා පරිසුද්ධා පරියෝදාතා. තමේනං සාමිකා පරිභුඤ්ජේය්‍යුඤ්චේව පරියෝදපේය්‍යුඤ්ච, න ච නං රජාපථේ නික්ඛිපේය්‍යුං. ඒවඤ්හි සා, ආවුසෝ, කංසපාති අපරේන සමයේන පරිසුද්ධතරා අස්ස පරියෝදාතා”ති?
Take the case of the person who doesn’t have a blemish and does understand it. You can expect that they won’t focus on the feature of beauty, and because of that, lust won’t infect their mind. And they will die without greed, hate, and delusion, unblemished, with an uncorrupted mind. Suppose a bronze dish was brought from a shop or smithy clean and bright. And the owners used it and had it cleaned, and didn’t keep it in a dirty place. Over time, wouldn’t that bronze dish get cleaner and brighter?”
“ඒවමාවුසෝ”ති.
“Yes, friend.”
“ඒවමේව ඛෝ, ආවුසෝ, ය්වායං පුග්ගලෝ අනඞ්ගණෝව සමානෝ ‘නත්ථි මේ අජ්ඣත්තං අඞ්ගණන්(අ)ති යථාභූතං පජානාති, තස්සේතං පාටිකඞ්ඛං—සුභනිමිත්තං න මනසි කරිස්සති, තස්ස සුභනිමිත්තස්ස අමනසිකාරා රාගෝ චිත්තං නානුද්ධංසේස්සති; සෝ අරාගෝ අදෝසෝ අමෝහෝ අනඞ්ගණෝ අසඞ්කිලිට්ඨචිත්තෝ කාලං කරිස්සති.
“In the same way, take the case of the person who doesn’t have a blemish and does understand it. You can expect that … they will die with an uncorrupted mind.
අයං ඛෝ, ආවුසෝ මෝග්ගල්ලාන, හේතු අයං පච්චයෝ යේනිමේසං ද්වින්නං පුග්ගලානං සාඞ්ගණානංයේව සතං ඒකෝ හීනපුරිසෝ අක්ඛායති, ඒකෝ සේට්ඨපුරිසෝ අක්ඛායති. අයං පනාවුසෝ මෝග්ගල්ලාන, හේතු අයං පච්චයෝ යේනිමේසං ද්වින්නං පුග්ගලානං අනඞ්ගණානංයේව සතං ඒකෝ හීනපුරිසෝ අක්ඛායති, ඒකෝ සේට්ඨපුරිසෝ අක්ඛායතී”ති.
This is the cause, this is the reason why, of the two persons with a blemish, one is said to be worse and one better. And this is the cause, this is the reason why, of the two persons without a blemish, one is said to be worse and one better.”
“අඞ්ගණං අඞ්ගණන්ති, ආවුසෝ, වුච්චති. කිස්ස නු ඛෝ ඒතං, ආවුසෝ, අධිවචනං යදිදං අඞ්ගණන්”ති?
“Friend, the word ‘blemish’ is spoken of. But what is ‘blemish’ a term for?”
“පාපකානං ඛෝ ඒතං, ආවුසෝ, අකුසලානං ඉච්ඡාවචරානං අධිවචනං, යදිදං අඞ්ගණන්”ති.
“Friend, ‘blemish’ is a term for the spheres of bad, unskillful wishes.
“ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘ආපත්තිඤ්ච වත ආපන්නෝ අස්සං, න ච මං භික්ඛූ ජානේය්‍යුං ආපත්තිං ආපන්නෝ(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං තං භික්ඛුං භික්ඛූ ජානේය්‍යුං: ‘ආපත්තිං ආපන්නෝ(අ)ති. ‘ජානන්ති මං භික්ඛූ ආපත්තිං ආපන්නෝ(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘If I commit an offense, I hope the bhikkhus don’t find out!’ But it’s possible that the bhikkhus do find out that that bhikkhu has committed an offense. Thinking, ‘The bhikkhus have found out about my offense,’ they get angry and bitter. And that anger and that bitterness are both blemishes.
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘ආපත්තිඤ්ච වත ආපන්නෝ අස්සං, අනුරහෝ මං භික්ඛූ චෝදේය්‍යුං, නෝ සඞ්ඝමජ්ඣේ(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං තං භික්ඛුං භික්ඛූ සඞ්ඝමජ්ඣේ චෝදේය්‍යුං, නෝ අනුරහෝ. ‘සඞ්ඝමජ්ඣේ මං භික්ඛූ චෝදේන්ති, නෝ අනුරහෝ(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘If I commit an offense, I hope the bhikkhus accuse me in private, not in the middle of the Saṅgha.’ But it’s possible that the bhikkhus do accuse that bhikkhu in the middle of the Saṅgha …
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘ආපත්තිඤ්ච වත ආපන්නෝ අස්සං, සප්පටිපුග්ගලෝ මං චෝදේය්‍ය, නෝ අප්පටිපුග්ගලෝ(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං තං භික්ඛුං අප්පටිපුග්ගලෝ චෝදේය්‍ය, නෝ සප්පටිපුග්ගලෝ. ‘අප්පටිපුග්ගලෝ මං චෝදේති, නෝ සප්පටිපුග්ගලෝ(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘If I commit an offense, I hope I’m accused by a counterpart, not by someone who is not a counterpart.’ But it’s possible that someone who is not a counterpart accuses that bhikkhu …
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත මමේව සත්ථා පටිපුච්ඡිත්වා පටිපුච්ඡිත්වා භික්ඛූනං ධම්මං දේසේය්‍ය, න අඤ්ඤං භික්ඛුං සත්ථා පටිපුච්ඡිත්වා පටිපුච්ඡිත්වා භික්ඛූනං ධම්මං දේසේය්‍යා(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤං භික්ඛුං සත්ථා පටිපුච්ඡිත්වා පටිපුච්ඡිත්වා භික්ඛූනං ධම්මං දේසේය්‍ය, න තං භික්ඛුං සත්ථා පටිපුච්ඡිත්වා පටිපුච්ඡිත්වා භික්ඛූනං ධම්මං දේසේය්‍ය. ‘අඤ්ඤං භික්ඛුං සත්ථා පටිපුච්ඡිත්වා පටිපුච්ඡිත්වා භික්ඛූනං ධම්මං දේසේති, න මං සත්ථා පටිපුච්ඡිත්වා පටිපුච්ඡිත්වා භික්ඛූනං ධම්මං දේසේතී(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘Oh, I hope the Teacher will teach the bhikkhus by repeatedly questioning me alone, not some other bhikkhu.’ But it’s possible that the Teacher will teach the bhikkhus by repeatedly questioning some other bhikkhu …
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත මමේව භික්ඛූ පුරක්ඛත්වා පුරක්ඛත්වා ගාමං භත්තාය පවිසේය්‍යුං, න අඤ්ඤං භික්ඛුං භික්ඛූ පුරක්ඛත්වා පුරක්ඛත්වා ගාමං භත්තාය පවිසේය්‍යුන්(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤං භික්ඛුං භික්ඛූ පුරක්ඛත්වා පුරක්ඛත්වා ගාමං භත්තාය පවිසේය්‍යුං, න තං භික්ඛුං භික්ඛූ පුරක්ඛත්වා පුරක්ඛත්වා ගාමං භත්තාය පවිසේය්‍යුං. ‘අඤ්ඤං භික්ඛුං භික්ඛූ පුරක්ඛත්වා පුරක්ඛත්වා ගාමං භත්තාය පවිසන්ති, න මං භික්ඛූ පුරක්ඛත්වා පුරක්ඛත්වා ගාමං භත්තාය පවිසන්තී(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘Oh, I hope the bhikkhus will enter the village for the meal putting me at the very front, not some other bhikkhu.’ But it’s possible that the bhikkhus will enter the village for the meal putting some other bhikkhu at the very front …
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත අහමේව ලභේය්‍යං භත්තග්ගේ අග්ගාසනං අග්ගෝදකං අග්ගපිණ්ඩං, න අඤ්ඤෝ භික්ඛු ලභේය්‍ය භත්තග්ගේ අග්ගාසනං අග්ගෝදකං අග්ගපිණ්ඩන්(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤෝ භික්ඛු ලභේය්‍ය භත්තග්ගේ අග්ගාසනං අග්ගෝදකං අග්ගපිණ්ඩං, න සෝ භික්ඛු ලභේය්‍ය භත්තග්ගේ අග්ගාසනං අග්ගෝදකං අග්ගපිණ්ඩං. ‘අඤ්ඤෝ භික්ඛු ලභති භත්තග්ගේ අග්ගාසනං අග්ගෝදකං අග්ගපිණ්ඩං, නාහං ලභාමි භත්තග්ගේ අග්ගාසනං අග්ගෝදකං අග්ගපිණ්ඩන්(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘Oh, I hope that I alone get the best seat, the best drink, and the best almsfood in the refectory, not some other bhikkhu.’ But it’s possible that some other bhikkhu gets the best seat, the best drink, and the best almsfood in the refectory …
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත අහමේව භත්තග්ගේ භුත්තාවී අනුමෝදේය්‍යං, න අඤ්ඤෝ භික්ඛු භත්තග්ගේ භුත්තාවී අනුමෝදේය්‍යා(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤෝ භික්ඛු භත්තග්ගේ භුත්තාවී අනුමෝදේය්‍ය, න සෝ භික්ඛු භත්තග්ගේ භුත්තාවී අනුමෝදේය්‍ය. ‘අඤ්ඤෝ භික්ඛු භත්තග්ගේ භුත්තාවී අනුමෝදති, නාහං භත්තග්ගේ භුත්තාවී අනුමෝදාමී(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘I hope that I alone give the verses of appreciation after eating in the refectory, not some other bhikkhu.’ But it’s possible that some other bhikkhu gives the verses of appreciation after eating in the refectory …
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත අහමේව ආරාමගතානං භික්ඛූනං ධම්මං දේසේය්‍යං, න අඤ්ඤෝ භික්ඛු ආරාමගතානං භික්ඛූනං ධම්මං දේසේය්‍යා(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤෝ භික්ඛු ආරාමගතානං භික්ඛූනං ධම්මං දේසේය්‍ය, න සෝ භික්ඛු ආරාමගතානං භික්ඛූනං ධම්මං දේසේය්‍ය. ‘අඤ්ඤෝ භික්ඛු ආරාමගතානං භික්ඛූනං ධම්මං දේසේති, නාහං ආරාමගතානං භික්ඛූනං ධම්මං දේසේමී(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘Oh, I hope that I might teach the Dhamma to the monks, nuns, laymen, and laywomen in the monastery, not some other bhikkhu.’
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත අහමේව ආරාමගතානං භික්ඛුනීනං ධම්මං දේසේය්‍යං …පේ… උපාසකානං ධම්මං දේසේය්‍යං …පේ… උපාසිකානං ධම්මං දේසේය්‍යං, න අඤ්ඤෝ භික්ඛු ආරාමගතානං උපාසිකානං ධම්මං දේසේය්‍යා(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤෝ භික්ඛු ආරාමගතානං උපාසිකානං ධම්මං දේසේය්‍ය, න සෝ භික්ඛු ආරාමගතානං උපාසිකානං ධම්මං දේසේය්‍ය. ‘අඤ්ඤෝ භික්ඛු ආරාමගතානං උපාසිකානං ධම්මං දේසේති, නාහං ආරාමගතානං උපාසිකානං ධම්මං දේසේමී(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
But it’s possible that some other bhikkhu teaches the Dhamma …
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත මමේව භික්ඛූ සක්කරේය්‍යුං ගරුං කරේය්‍යුං මානේය්‍යුං පූජේය්‍යුං, න අඤ්ඤං භික්ඛුං භික්ඛූ සක්කරේය්‍යුං ගරුං කරේය්‍යුං මානේය්‍යුං පූජේය්‍යුන්(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤං භික්ඛුං භික්ඛූ සක්කරේය්‍යුං ගරුං කරේය්‍යුං මානේය්‍යුං පූජේය්‍යුං, න තං භික්ඛුං භික්ඛූ සක්කරේය්‍යුං ගරුං කරේය්‍යුං මානේය්‍යුං පූජේය්‍යුං. ‘අඤ්ඤං භික්ඛුං භික්ඛූ සක්කරෝන්ති ගරුං කරෝන්ති මානේන්ති පූජේන්ති, න මං භික්ඛූ සක්කරෝන්ති ගරුං කරෝන්ති මානේන්ති පූජේන්තී(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘Oh, I hope that the monks, nuns, laymen, and laywomen will honor, respect, revere, and venerate me alone, not some other bhikkhu.’
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත මමේව භික්ඛුනියෝ …පේ… උපාසකා …පේ… උපාසිකා සක්කරේය්‍යුං ගරුං කරේය්‍යුං මානේය්‍යුං පූජේය්‍යුං, න අඤ්ඤං භික්ඛුං උපාසිකා සක්කරේය්‍යුං ගරුං කරේය්‍යුං මානේය්‍යුං පූජේය්‍යුන්(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤං භික්ඛුං උපාසිකා සක්කරේය්‍යුං ගරුං කරේය්‍යුං මානේය්‍යුං පූජේය්‍යුං, න තං භික්ඛුං උපාසිකා සක්කරේය්‍යුං ගරුං කරේය්‍යුං මානේය්‍යුං පූජේය්‍යුං. ‘අඤ්ඤං භික්ඛුං උපාසිකා සක්කරෝන්ති ගරුං කරෝන්ති මානේන්ති පූජේන්ති, න මං උපාසිකා සක්කරෝන්ති ගරුං කරෝන්ති මානේන්ති පූජේන්තී(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
But it’s possible that some other bhikkhu is honored, respected, revered, and venerated …
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත අහමේව ලාභී අස්සං පණීතානං චීවරානං, න අඤ්ඤෝ භික්ඛු ලාභී අස්ස පණීතානං චීවරානන්(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤෝ භික්ඛු ලාභී අස්ස පණීතානං චීවරානං, න සෝ භික්ඛු ලාභී අස්ස පණීතානං චීවරානං. ‘අඤ්ඤෝ භික්ඛු ලාභී පණීතානං චීවරානං, නාහං ලාභී පණීතානං චීවරානන්(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
It’s possible that some bhikkhu might wish: ‘I hope I get the nicest robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick, not some other bhikkhu.’ But it’s possible that some other bhikkhu gets the nicest robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick …
ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං ඉධේකච්චස්ස භික්ඛුනෝ ඒවං ඉච්ඡා උප්පජ්ජේය්‍ය: ‘අහෝ වත අහමේව ලාභී අස්සං පණීතානං පිණ්ඩපාතානං …පේ… පණීතානං සේනාසනානං …පේ… පණීතානං ගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානං, න අඤ්ඤෝ භික්ඛු ලාභී අස්ස පණීතානං ගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානන්(අ)ති. ඨානං ඛෝ පනේතං, ආවුසෝ, විජ්ජති යං අඤ්ඤෝ භික්ඛු ලාභී අස්ස පණීතානං ගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානං, න සෝ භික්ඛු ලාභී අස්ස පණීතානං ගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානං. ‘අඤ්ඤෝ භික්ඛු ලාභී පණීතානං ගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානං, නාහං ලාභී පණීතානං ගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරානන්(අ)ති—ඉති සෝ කුපිතෝ හෝති අප්පතීතෝ. යෝ චේව ඛෝ, ආවුසෝ, කෝපෝ යෝ ච අප්පච්චයෝ—උභයමේතං අඞ්ගණං.
Thinking, ‘Some other bhikkhu has got the nicest robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick’, they get angry and bitter. And that anger and that bitterness are both blemishes.
ඉමේසං ඛෝ ඒතං, ආවුසෝ, පාපකානං අකුසලානං ඉච්ඡාවචරානං අධිවචනං, යදිදං අඞ්ගණන්ති.
‘Blemish’ is a term for these spheres of bad, unskillful wishes.
යස්ස කස්සචි, ආවුසෝ, භික්ඛුනෝ ඉමේ පාපකා අකුසලා ඉච්ඡාවචරා අප්පහීනා දිස්සන්ති චේව සූයන්ති ච, කිඤ්චාපි සෝ හෝති ආරඤ්ඤිකෝ පන්තසේනාසනෝ පිණ්ඩපාතිකෝ සපදානචාරී පංසුකූලිකෝ ලූඛචීවරධරෝ, අථ ඛෝ නං සබ්‍රහ්මචාරී න චේව සක්කරෝන්ති න ගරුං කරෝන්ති න මානේන්ති න පූජේන්ති. තං කිස්ස හේතු? තේ හි තස්ස ආයස්මතෝ පාපකා අකුසලා ඉච්ඡාවචරා අප්පහීනා දිස්සන්ති චේව සූයන්ති ච. සේය්‍යථාපි, ආවුසෝ, කංසපාති ආභතා ආපණා වා කම්මාරකුලා වා පරිසුද්ධා පරියෝදාතා. තමේනං සාමිකා අහිකුණපං වා කුක්කුරකුණපං වා මනුස්සකුණපං වා රචයිත්වා අඤ්ඤිස්සා කංසපාතියා පටිකුජ්ජිත්වා අන්තරාපණං පටිපජ්ජේය්‍යුං. තමේනං ජනෝ දිස්වා ඒවං වදේය්‍ය: ‘අම්භෝ, කිමේවිදං හරීයති ජඤ්ඤජඤ්ඤං වියා(අ)ති? තමේනං උට්ඨහිත්වා අපාපුරිත්වා ඕලෝකේය්‍ය. තස්ස සහදස්සනේන අමනාපතා ච සණ්ඨහේය්‍ය, පාටිකුල්‍යතා ච සණ්ඨහේය්‍ය, ජේගුච්ඡතා ච සණ්ඨහේය්‍ය; ජිඝච්ඡිතානම්පි න භෝත්තුකම්‍යතා අස්ස, පගේව සුහිතානං.
Suppose these spheres of bad, unskillful wishes are seen and heard to be not given up by a bhikkhu. Even though they dwell in the wilderness, in remote lodgings, eat only almsfood, wander indiscriminately for almsfood, wear rag robes, and wear shabby robes, their spiritual companions don’t honor, respect, revere, and venerate them. Why is that? It’s because these spheres of bad, unskillful wishes are seen and heard to be not given up by that venerable. Suppose a bronze dish was brought from a shop or smithy clean and bright. Then the owners were to prepare it with the carcass of a snake, a dog, or a human, cover it with a bronze lid, and parade it through the market-place. When people saw it they’d say: ‘My good man, what is it that you’re carrying like a precious treasure?’ So they’d open up the lid for people to look inside. But as soon as they saw it they were filled with loathing, revulsion, and disgust. Not even those who were hungry wanted to eat it, let alone those who had eaten.
ඒවමේව ඛෝ, ආවුසෝ, යස්ස කස්සචි භික්ඛුනෝ ඉමේ පාපකා අකුසලා ඉච්ඡාවචරා අප්පහීනා දිස්සන්ති චේව සූයන්ති ච, කිඤ්චාපි සෝ හෝති ආරඤ්ඤිකෝ පන්තසේනාසනෝ පිණ්ඩපාතිකෝ සපදානචාරී පංසුකූලිකෝ ලූඛචීවරධරෝ, අථ ඛෝ නං සබ්‍රහ්මචාරී න චේව සක්කරෝන්ති න ගරුං කරෝන්ති න මානේන්ති න පූජේන්ති. තං කිස්ස හේතු? තේ හි තස්ස ආයස්මතෝ පාපකා අකුසලා ඉච්ඡාවචරා අප්පහීනා දිස්සන්ති චේව සූයන්ති ච.
In the same way, when these spheres of bad, unskillful wishes are seen and heard to be not given up by a bhikkhu … their spiritual companions don’t honor, respect, revere, and venerate them. Why is that? It’s because these spheres of bad, unskillful wishes are seen and heard to be not given up by that venerable.
යස්ස කස්සචි, ආවුසෝ, භික්ඛුනෝ ඉමේ පාපකා අකුසලා ඉච්ඡාවචරා පහීනා දිස්සන්ති චේව සූයන්ති ච, කිඤ්චාපි සෝ හෝති ගාමන්තවිහාරී නේමන්තනිකෝ ගහපතිචීවරධරෝ, අථ ඛෝ නං සබ්‍රහ්මචාරී සක්කරෝන්ති ගරුං කරෝන්ති මානේන්ති පූජේන්ති. තං කිස්ස හේතු? තේ හි තස්ස ආයස්මතෝ පාපකා අකුසලා ඉච්ඡාවචරා පහීනා දිස්සන්ති චේව සූයන්ති ච. සේය්‍යථාපි, ආවුසෝ, කංසපාති ආභතා ආපණා වා කම්මාරකුලා වා පරිසුද්ධා පරියෝදාතා. තමේනං සාමිකා සාලීනං ඕදනං විචිතකාළකං අනේකසූපං අනේකබ්‍යඤ්ජනං රචයිත්වා අඤ්ඤිස්සා කංසපාතියා පටිකුජ්ජිත්වා අන්තරාපණං පටිපජ්ජේය්‍යුං. තමේනං ජනෝ දිස්වා ඒවං වදේය්‍ය: ‘අම්භෝ, කිමේවිදං හරීයති ජඤ්ඤජඤ්ඤං වියා(අ)ති? තමේනං උට්ඨහිත්වා අපාපුරිත්වා ඕලෝකේය්‍ය. තස්ස සහ දස්සනේන මනාපතා ච සණ්ඨහේය්‍ය, අප්පාටිකුල්‍යතා ච සණ්ඨහේය්‍ය, අජේගුච්ඡතා ච සණ්ඨහේය්‍ය; සුහිතානම්පි භෝත්තුකම්‍යතා අස්ස, පගේව ජිඝච්ඡිතානං.
Suppose these spheres of bad, unskillful wishes are seen and heard to be given up by a bhikkhu. Even though they dwell within a village, accept invitations to a meal, and wear robes offered by householders, their spiritual companions honor, respect, revere, and venerate them. Why is that? It’s because these spheres of bad, unskillful wishes are seen and heard to be given up by that venerable. Suppose a bronze dish was brought from a shop or smithy clean and bright. Then the owners were to prepare it with boiled fine rice with the dark grains picked out and served with many soups and sauces, cover it with a bronze lid, and parade it through the market-place. When people saw it they’d say: ‘My good man, what is it that you’re carrying like a precious treasure?’ So they’d open up the lid for people to look inside. And as soon as they saw it they were filled with liking, attraction, and relish. Even those who had eaten wanted to eat it, let alone those who were hungry.
ඒවමේව ඛෝ, ආවුසෝ, යස්ස කස්සචි භික්ඛුනෝ ඉමේ පාපකා අකුසලා ඉච්ඡාවචරා පහීනා දිස්සන්ති චේව සූයන්ති ච, කිඤ්චාපි සෝ හෝති ගාමන්තවිහාරී නේමන්තනිකෝ ගහපතිචීවරධරෝ, අථ ඛෝ නං සබ්‍රහ්මචාරී සක්කරෝන්ති ගරුං කරෝන්ති මානේන්ති පූජේන්ති. තං කිස්ස හේතු? තේ හි තස්ස ආයස්මතෝ පාපකා අකුසලා ඉච්ඡාවචරා පහීනා දිස්සන්ති චේව සූයන්ති චා”ති.
In the same way, when these spheres of bad, unskillful wishes are seen and heard to be given up by a bhikkhu … their spiritual companions honor, respect, revere, and venerate them. Why is that? It’s because these spheres of bad, unskillful wishes are seen and heard to be given up by that venerable.”
ඒවං වුත්තේ, ආයස්මා මහාමෝග්ගල්ලානෝ ආයස්මන්තං සාරිපුත්තං ඒතදවෝච: “උපමා මං, ආවුසෝ සාරිපුත්ත, පටිභාතී”ති.
When he said this, Venerable Mahāmoggallāna said to him, “Friend Sāriputta, a simile springs to mind.”
“පටිභාතු තං, ආවුසෝ මෝග්ගල්ලානා”ති.
“Then speak as you feel inspired,” said Sāriputta.
“ඒකමිදාහං, ආවුසෝ, සමයං රාජගහේ විහරාමි ගිරිබ්බජේ. අථ ඛ්වාහං, ආවුසෝ, පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය රාජගහං පිණ්ඩාය පාවිසිං. තේන ඛෝ පන සමයේන සමීති යානකාරපුත්තෝ රථස්ස නේමිං තච්ඡති. තමේනං පණ්ඩුපුත්තෝ ආජීවකෝ පුරාණයානකාරපුත්තෝ පච්චුපට්ඨිතෝ හෝති. අථ ඛෝ, ආවුසෝ, පණ්ඩුපුත්තස්ස ආජීවකස්ස පුරාණයානකාරපුත්තස්ස ඒවං චේතසෝ පරිවිතක්කෝ උදපාදි: ‘අහෝ වතායං සමීති යානකාරපුත්තෝ ඉමිස්සා නේමියා ඉමඤ්ච වඞ්කං ඉමඤ්ච ජිම්හං ඉමඤ්ච දෝසං තච්ඡේය්‍ය, ඒවායං නේමි අපගතවඞ්කා අපගතජිම්හා අපගතදෝසා සුද්ධා අස්ස සාරේ පතිට්ඨිතා(අ)ති. යථා යථා ඛෝ, ආවුසෝ, පණ්ඩුපුත්තස්ස ආජීවකස්ස පුරාණයානකාරපුත්තස්ස චේතසෝ පරිවිතක්කෝ හෝති තථා තථා සමීති යානකාරපුත්තෝ තස්සා නේමියා තඤ්ච වඞ්කං තඤ්ච ජිම්හං තඤ්ච දෝසං තච්ඡති. අථ ඛෝ, ආවුසෝ, පණ්ඩුපුත්තෝ ආජීවකෝ පුරාණයානකාරපුත්තෝ අත්තමනෝ අත්තමනවාචං නිච්ඡාරේසි: ‘හදයා හදයං මඤ්ඤේ අඤ්ඤාය තච්ඡතී(අ)ති.
“Friend, at one time I was staying right here in Rājagaha, the Mountainfold. Then I robed up in the morning and, taking my bowl and robe, entered Rājagaha for alms. Now at that time Samīti of the wainwrights was planing the rim of a chariot wheel. The Ājīvaka ascetic Paṇḍuputta, who was formerly of the wainwrights, was standing by, and this thought came to his mind: ‘Oh, I hope Samīti the wainwright planes out the crooks, bends, and flaws in this rim. Then the rim will be rid of crooks, bends, and flaws, pure and established in the pith.’ And Samīti planed out the flaws in the rim just as Paṇḍuputta thought. Then Paṇḍuputta expressed his gladness: ‘He planes like he knows my heart with his heart!’
ඒවමේව ඛෝ, ආවුසෝ, යේ තේ පුග්ගලා අස්සද්ධා, ජීවිකත්ථා න සද්ධා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතා, සඨා මායාවිනෝ කේතබිනෝ උද්ධතා උන්නළා චපලා මුඛරා විකිණ්ණවාචා, ඉන්ද්‍රියේසු අගුත්තද්වාරා, භෝජනේ අමත්තඤ්ඤුනෝ, ජාගරියං අනනුයුත්තා, සාමඤ්ඤේ අනපේක්ඛවන්තෝ, සික්ඛාය න තිබ්බගාරවා, බාහුලිකා සාථලිකා, ඕක්කමනේ පුබ්බඞ්ගමා, පවිවේකේ නික්ඛිත්තධුරා, කුසීතා හීනවීරියා මුට්ඨස්සතී අසම්පජානා අසමාහිතා විබ්භන්තචිත්තා දුප්පඤ්ඤා ඒළමූගා, තේසං ආයස්මා සාරිපුත්තෝ ඉමිනා ධම්මපරියායේන හදයා හදයං මඤ්ඤේ අඤ්ඤාය තච්ඡති.
In the same way, there are those faithless people who went forth from the lay life to homelessness not out of faith but to earn a livelihood. They’re devious, deceitful, and sneaky. They’re restless, insolent, fickle, scurrilous, and loose-tongued. They do not guard their sense doors or eat in moderation, and they are not dedicated to wakefulness. They don’t care about the ascetic life, and don’t keenly respect the training. They’re indulgent and slack, leaders in backsliding, neglecting seclusion, lazy, and lacking energy. They’re unmindful, lacking situational awareness and immersion, with straying minds, witless and stupid. Venerable Sāriputta planes their faults with this exposition of the teaching as if he knows my heart with his heart!
යේ පන තේ කුලපුත්තා සද්ධා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතා, අසඨා අමායාවිනෝ අකේතබිනෝ අනුද්ධතා අනුන්නළා අචපලා අමුඛරා අවිකිණ්ණවාචා, ඉන්ද්‍රියේසු ගුත්තද්වාරා, භෝජනේ මත්තඤ්ඤුනෝ, ජාගරියං අනුයුත්තා, සාමඤ්ඤේ අපේක්ඛවන්තෝ, සික්ඛාය තිබ්බගාරවා, න බාහුලිකා න සාථලිකා, ඕක්කමනේ නික්ඛිත්තධුරා, පවිවේකේ පුබ්බඞ්ගමා, ආරද්ධවීරියා පහිතත්තා උපට්ඨිතස්සතී සම්පජානා සමාහිතා ඒකග්ගචිත්තා පඤ්ඤවන්තෝ අනේළමූගා, තේ ආයස්මතෝ සාරිපුත්තස්ස ඉමං ධම්මපරියායං සුත්වා පිවන්ති මඤ්ඤේ, ඝසන්ති මඤ්ඤේ වචසා චේව මනසා ච: ‘සාධු වත, භෝ, සබ්‍රහ්මචාරී අකුසලා වුට්ඨාපේත්වා කුසලේ පතිට්ඨාපේතී(අ)ති.
But there are those gentlemen who went forth from the lay life to homelessness out of faith. They’re not devious, deceitful, and sneaky. They’re not restless, insolent, fickle, scurrilous, and loose-tongued. They guard their sense doors and eat in moderation, and they are dedicated to wakefulness. They care about the ascetic life, and keenly respect the training. They’re not indulgent or slack, nor are they leaders in backsliding, neglecting seclusion. They’re energetic and determined. They’re mindful, with situational awareness, immersion, and unified minds; wise, not stupid. Hearing this exposition of the teaching from Venerable Sāriputta, they drink it up and devour it, as it were. And in speech and thought they say: ‘It’s good, sirs, that he draws his spiritual companions away from the unskillful and establishes them in the skillful.’
සේය්‍යථාපි, ආවුසෝ, ඉත්ථී වා පුරිසෝ වා දහරෝ යුවා මණ්ඩනකජාතිකෝ සීසංන්හාතෝ උප්පලමාලං වා වස්සිකමාලං වා අතිමුත්තකමාලං වා ලභිත්වා උභෝහි හත්ථේහි පටිග්ගහේත්වා උත්තමඞ්ගේ සිරස්මිං පතිට්ඨපේය්‍ය; ඒවමේව ඛෝ, ආවුසෝ, යේ තේ කුලපුත්තා සද්ධා අගාරස්මා අනගාරියං පබ්බජිතා, අසඨා අමායාවිනෝ අකේතබිනෝ අනුද්ධතා අනුන්නළා අචපලා අමුඛරා අවිකිණ්ණවාචා, ඉන්ද්‍රියේසු ගුත්තද්වාරා, භෝජනේ මත්තඤ්ඤුනෝ, ජාගරියං අනුයුත්තා, සාමඤ්ඤේ අපේක්ඛවන්තෝ, සික්ඛාය තිබ්බගාරවා, න බාහුලිකා න සාථලිකා, ඕක්කමනේ නික්ඛිත්තධුරා, පවිවේකේ පුබ්බඞ්ගමා, ආරද්ධවීරියා පහිතත්තා උපට්ඨිතස්සතී සම්පජානා සමාහිතා ඒකග්ගචිත්තා පඤ්ඤවන්තෝ අනේළමූගා, තේ ආයස්මතෝ සාරිපුත්තස්ස ඉමං ධම්මපරියායං සුත්වා පිවන්ති මඤ්ඤේ, ඝසන්ති මඤ්ඤේ වචසා චේව මනසා ච: ‘සාධු වත, භෝ, සබ්‍රහ්මචාරී අකුසලා වුට්ඨාපේත්වා කුසලේ පතිට්ඨාපේතී(අ)”ති. ඉතිහ තේ උභෝ මහානාගා අඤ්ඤමඤ්ඤස්ස සුභාසිතං සමනුමෝදිංසූති.
Suppose there was a woman or man who was young, youthful, and fond of adornments, and had bathed their head. Presented with a garland of lotuses, jasmine, or liana flowers, they would take them in both hands and place them on the crown of the head. In the same way, those gentlemen who went forth from the lay life to homelessness out of faith … say: ‘It’s good, sirs, that he draws his spiritual companions away from the unskillful and establishes them in the skillful.’” And so these two spiritual giants agreed with each others’ fine words.
අනඞ්ගණසුත්තං නිට්ඨිතං පඤ්චමං.
The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
