English Edition
    Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation

    မဇ္ဈိမ နိကာယ ၈၆

    The Middle-Length Suttas Collection 86

    အင်္ဂုလိမာလသုတ္တ

    With Aṅgulimāla

    ဧဝံ မေ သုတံ—ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ၊

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.

    တေန ခေါ ပန သမယေန ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ ဝိဇိတေ စောရော အင်္ဂုလိမာလော နာမ ဟောတိ လုဒ္ဒေါ လောဟိတပါဏိ ဟတပဟတေ နိဝိဋ္ဌော အဒယာပန္နော ပါဏဘူတေသု၊ တေန ဂါမာပိ အဂါမာ ကတာ, နိဂမာပိ အနိဂမာ ကတာ, ဇနပဒါပိ အဇနပဒါ ကတာ၊ သော မနုဿေ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ အင်္ဂုလီနံ မာလံ ဓာရေတိ၊

    Now at that time in the realm of King Pasenadi of Kosala there was a bandit named Aṅgulimāla. He was violent, bloody-handed, a hardened killer, merciless to living beings. He laid waste to villages, towns, and countries. He was constantly murdering people, and he wore their fingers as a necklace.

    အထ ခေါ ဘဂဝါ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ သာဝတ္ထိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ၊ သာဝတ္ထိယံ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တော သေနာသနံ သံသာမေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ ယေန စောရော အင်္ဂုလိမာလော တေနဒ္ဓါနမဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိ၊

    Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Sāvatthī for alms. Then, after the meal, on his return from almsround, he set his lodgings in order and, taking his bowl and robe, he walked down the road that led to Aṅgulimāla.

    အဒ္ဒသာသုံ ခေါ ဂေါပါလကာ ပသုပါလကာ ကဿကာ ပထာဝိနော ဘဂဝန္တံ ယေန စောရော အင်္ဂုလိမာလော တေနဒ္ဓါနမဂ္ဂပဋိပန္နံ၊ ဒိသွာန ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစုံ: “မာ, သမဏ, ဧတံ မဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိ၊ ဧတသ္မိံ, သမဏ, မဂ္ဂေ စောရော အင်္ဂုလိမာလော နာမ လုဒ္ဒေါ လောဟိတပါဏိ ဟတပဟတေ နိဝိဋ္ဌော အဒယာပန္နော ပါဏဘူတေသု၊ တေန ဂါမာပိ အဂါမာ ကတာ, နိဂမာပိ အနိဂမာ ကတာ, ဇနပဒါပိ အဇနပဒါ ကတာ၊ သော မနုဿေ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ အင်္ဂုလီနံ မာလံ ဓာရေတိ၊ ဧတဉှိ, သမဏ, မဂ္ဂံ ဒသပိ ပုရိသာ ဝီသမ္ပိ ပုရိသာ တိံသမ္ပိ ပုရိသာ စတ္တာရီသမ္ပိ ပုရိသာ ပညာသမ္ပိ ပုရိသာ သင်္ကရိတွာ သင်္ကရိတွာ ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ တေပိ စောရဿ အင်္ဂုလိမာလဿ ဟတ္ထတ္ထံ ဂစ္ဆန္တီ”တိ၊ ဧဝံ ဝုတ္တေ, ဘဂဝါ တုဏှီဘူတော အဂမာသိ၊

    The cowherds, shepherds, farmers, and travelers saw him on the road, and said to him, “Don’t take this road, ascetic. On this road there is a bandit named Aṅgulimāla. He is violent, bloody-handed, a hardened killer, merciless to living beings. He has laid waste to villages, towns, and countries. He is constantly murdering people, and he wears their fingers as a necklace. People travel along this road only after banding closely together in groups of ten, twenty, thirty, forty, or fifty. Still they meet their end by Aṅgulimāla’s hand.” But when they said this, the Buddha went on in silence.

    ဒုတိယမ္ပိ ခေါ ဂေါပါလကာ …ပေ… တတိယမ္ပိ ခေါ ဂေါပါလကာ ပသုပါလကာ ကဿကာ ပထာဝိနော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစုံ: “မာ, သမဏ, ဧတံ မဂ္ဂံ ပဋိပဇ္ဇိ, ဧတသ္မိံ သမဏ မဂ္ဂေ စောရော အင်္ဂုလိမာလော နာမ လုဒ္ဒေါ လောဟိတပါဏိ ဟတပဟတေ နိဝိဋ္ဌော အဒယာပန္နော ပါဏဘူတေသု, တေန ဂါမာပိ အဂါမာ ကတာ, နိဂမာပိ အနိဂမာ ကတာ, ဇနပဒါပိ အဇနပဒါ ကတာ၊ သော မနုဿေ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ အင်္ဂုလီနံ မာလံ ဓာရေတိ၊ ဧတဉှိ သမဏ မဂ္ဂံ ဒသပိ ပုရိသာ ဝီသမ္ပိ ပုရိသာ တိံသမ္ပိ ပုရိသာ စတ္တာရီသမ္ပိ ပုရိသာ ပညာသမ္ပိ ပုရိသာ သင်္ကရိတွာ သင်္ကရိတွာ ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ တေပိ စောရဿ အင်္ဂုလိမာလဿ ဟတ္ထတ္ထံ ဂစ္ဆန္တီ”တိ၊

    For a second time … and a third time, they urged the Buddha to turn back.

    အထ ခေါ ဘဂဝါ တုဏှီဘူတော အဂမာသိ၊

    But when they said this, the Buddha went on in silence.

    အဒ္ဒသာ ခေါ စောရော အင်္ဂုလိမာလော ဘဂဝန္တံ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ဒိသွာနဿ ဧတဒဟောသိ: “အစ္ဆရိယံ ဝတ ဘော, အဗ္ဘုတံ ဝတ ဘော၊ ဣမဉှိ မဂ္ဂံ ဒသပိ ပုရိသာ ဝီသမ္ပိ ပုရိသာ တိံသမ္ပိ ပုရိသာ စတ္တာရီသမ္ပိ ပုရိသာ ပညာသမ္ပိ ပုရိသာ သင်္ကရိတွာ သင်္ကရိတွာ ပဋိပဇ္ဇန္တိ၊ တေပိ မမ ဟတ္ထတ္ထံ ဂစ္ဆန္တိ၊ အထ စ ပနာယံ သမဏော ဧကော အဒုတိယော ပသယှ မညေ အာဂစ္ဆတိ၊ ယန္နူနာဟံ ဣမံ သမဏံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေယျန်”တိ၊

    The bandit Aṅgulimāla saw the Buddha coming off in the distance, and thought, “Oh, how incredible, how amazing! People travel along this road only after banding closely together in groups of ten, twenty, thirty, forty, or fifty. Still they meet their end by my hand. But still this ascetic comes along alone and unaccompanied, like he had beaten me already. Why don’t I take his life?”

    အထ ခေါ စောရော အင်္ဂုလိမာလော အသိစမ္မံ ဂဟေတွာ ဓနုကလာပံ သန္နယှိတွာ ဘဂဝန္တံ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော အနုဗန္ဓိ၊ အထ ခေါ ဘဂဝါ တထာရူပံ ဣဒ္ဓါဘိသင်္ခါရံ အဘိသင်္ခါသိ ယထာ စောရော အင်္ဂုလိမာလော ဘဂဝန္တံ ပကတိယာ ဂစ္ဆန္တံ သဗ္ဗထာမေန ဂစ္ဆန္တော န သက္ကောတိ သမ္ပာပုဏိတုံ၊

    Then Aṅgulimāla donned his sword and shield, fastened his bow and arrows, and followed behind the Buddha. But the Buddha used his psychic power to will that Aṅgulimāla could not catch up with him no matter how hard he tried, even though the Buddha kept walking at a normal speed.

    အထ ခေါ စောရဿ အင်္ဂုလိမာလဿ ဧတဒဟောသိ: “အစ္ဆရိယံ ဝတ ဘော, အဗ္ဘုတံ ဝတ ဘော၊ အဟဉှိ ပုဗ္ဗေ ဟတ္ထိမ္ပိ ဓာဝန္တံ အနုပတိတွာ ဂဏှာမိ, အဿမ္ပိ ဓာဝန္တံ အနုပတိတွာ ဂဏှာမိ, ရထမ္ပိ ဓာဝန္တံ အနုပတိတွာ ဂဏှာမိ, မိဂမ္ပိ ဓာဝန္တံ အနုပတိတွာ ဂဏှာမိ; အထ စ ပနာဟံ ဣမံ သမဏံ ပကတိယာ ဂစ္ဆန္တံ သဗ္ဗထာမေန ဂစ္ဆန္တော န သက္ကောမိ သမ္ပာပုဏိတုန်”တိ၊

    Then Aṅgulimāla thought, “Oh, how incredible, how amazing! Previously, even when I’ve chased a speeding elephant, horse, chariot or deer, I’ve always caught up with them. But I can’t catch up with this ascetic no matter how hard I try, even though he’s walking at a normal speed.”

    ဌိတောဝ ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ: “တိဋ္ဌ, တိဋ္ဌ, သမဏာ”တိ၊

    He stood still and said, “Stop, stop, ascetic!”

    “ဌိတော အဟံ, အင်္ဂုလိမာလ, တွဉ္စ တိဋ္ဌာ”တိ၊

    “I’ve stopped, Aṅgulimāla—now you stop.”

    အထ ခေါ စောရဿ အင်္ဂုလိမာလဿ ဧတဒဟောသိ: “ဣမေ ခေါ သမဏာ သကျပုတ္တိယာ သစ္စဝါဒိနော သစ္စပဋိညာ၊ အထ ပနာယံ သမဏော ဂစ္ဆံ ယေဝါဟ: ‘ဌိတော အဟံ, အင်္ဂုလိမာလ, တွဉ္စ တိဋ္ဌာ'တိ၊ ယန္နူနာဟံ ဣမံ သမဏံ ပုစ္ဆေယျန်”တိ၊

    Then Aṅgulimāla thought, “These Sakyan ascetics speak the truth. Yet while walking the ascetic Gotama says: ‘I’ve stopped, Aṅgulimāla—now you stop.’ Why don’t I ask him about this?”

    အထ ခေါ စောရော အင်္ဂုလိမာလော ဘဂဝန္တံ ဂါထာယ အဇ္ဈဘာသိ:

    Then he addressed the Buddha in verse:

    “ဂစ္ဆံ ဝဒေသိ သမဏ ဌိတောမှိ, မမဉ္စ ဗြူသိ ဌိတမဋ္ဌိတောတိ; ပုစ္ဆာမိ တံ သမဏ ဧတမတ္ထံ, ကထံ ဌိတော တွံ အဟမဋ္ဌိတောမှီ”တိ၊

    “While walking, ascetic, you say ‘I’ve stopped.’ And I have stopped, but you tell me I’ve not. I’m asking you this, ascetic: how is it you’ve stopped and I have not?”

    “ဌိတော အဟံ အင်္ဂုလိမာလ သဗ္ဗဒါ, သဗ္ဗေသု ဘူတေသု နိဓာယ ဒဏ္ဍံ; တုဝဉ္စ ပါဏေသု အသညတောသိ, တသ္မာ ဌိတောဟံ တုဝမဋ္ဌိတောသီ”တိ၊

    “Aṅgulimāla, I have forever stopped—I’ve laid aside violence towards all creatures. But you can’t stop yourself from harming living creatures; that’s why I’ve stopped, but you have not.”

    “စိရဿံ ဝတ မေ မဟိတော မဟေသီ, မဟာဝနံ ပါပုဏိ သစ္စဝါဒီ; သောဟံ စရိဿာမိ ပဟာယ ပါပံ, သုတွာန ဂါထံ တဝ ဓမ္မယုတ္တံ”၊

    “Oh, at long last a renowned great seer, an ascetic has followed me into this deep wood. Now that I’ve heard your verse on Dhamma, I shall live without evil.”

    ဣတွေဝ စောရော အသိမာဝုဓဉ္စ, သောဗ္ဘေ ပပါတေ နရကေ အကိရိ; အဝန္ဒိ စောရော သုဂတဿ ပါဒေ, တတ္ထေဝ နံ ပဗ္ဗဇ္ဇံ အယာစိ၊

    With these words, the bandit hurled his sword and weapons down a cliff into an abyss. He venerated the Holy One’s feet, and asked him for the going forth right away.

    ဗုဒ္ဓေါ စ ခေါ ကာရုဏိကော မဟေသိ, ယော သတ္ထာ လောကဿ သဒေဝကဿ; “တမေဟိ ဘိက္ခူ”တိ တဒါ အဝေါစ, ဧသေဝ တဿ အဟု ဘိက္ခုဘာဝေါတိ၊

    Then the Buddha, the compassionate great seer, the teacher of the world with its gods, said to him, “Come, monk!” And with that he became a monk.

    အထ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မတာ အင်္ဂုလိမာလေန ပစ္ဆာသမဏေန ယေန သာဝတ္ထိ တေန စာရိကံ ပက္ကာမိ၊ အနုပုဗ္ဗေန စာရိကံ စရမာနော ယေန သာဝတ္ထိ တဒဝသရိ၊ တတြ သုဒံ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ၊

    Then the Buddha set out for Sāvatthī with Venerable Aṅgulimāla as his second monk. Traveling stage by stage, he arrived at Sāvatthī, where he stayed in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.

    တေန ခေါ ပန သမယေန ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ အန္တေပုရဒွါရေ မဟာဇနကာယော သန္နိပတိတွာ ဥစ္စာသဒ္ဒေါ မဟာသဒ္ဒေါ ဟောတိ: “စောရော တေ, ဒေဝ, ဝိဇိတေ အင်္ဂုလိမာလော နာမ လုဒ္ဒေါ လောဟိတပါဏိ ဟတပဟတေ နိဝိဋ္ဌော အဒယာပန္နော ပါဏဘူတေသု၊ တေန ဂါမာပိ အဂါမာ ကတာ, နိဂမာပိ အနိဂမာ ကတာ, ဇနပဒါပိ အဇနပဒါ ကတာ၊ သော မနုဿေ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ အင်္ဂုလီနံ မာလံ ဓာရေတိ၊ တံ ဒေဝေါ ပဋိသေဓေတူ”တိ၊

    Now at that time a crowd had gathered by the gate of King Pasenadi’s royal compound making a dreadful racket, “In your realm, Your Majesty, there is a bandit named Aṅgulimāla. He is violent, bloody-handed, a hardened killer, merciless to living beings. He has laid waste to villages, towns, and countries. He is constantly murdering people, and he wears their fingers as a necklace. Your Majesty must put a stop to him!”

    အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ပဉ္စမတ္တေဟိ အဿသတေဟိ သာဝတ္ထိယာ နိက္ခမိ ဒိဝါ ဒိဝဿ၊ ယေန အာရာမော တေန ပါဝိသိ၊ ယာဝတိကာ ယာနဿ ဘူမိ ယာနေန ဂန္တွာ ယာနာ ပစ္စောရောဟိတွာ ပတ္တိကောဝ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ၊ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ:

    Then King Pasenadi drove out from Sāvatthī in the middle of the day with around five hundred horses, heading for the monastery. He went by carriage as far as the terrain allowed, then descended and approached the Buddha on foot. He bowed and sat down to one side. The Buddha said to him,

    “ကိံ နု တေ, မဟာရာဇ, ရာဇာ ဝါ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ကုပိတော ဝေသာလိကာ ဝါ လိစ္ဆဝီ အညေ ဝါ ပဋိရာဇာနော”တိ?

    “What is it, great king? Is King Seniya Bimbisāra of Magadha angry with you, or the Licchavis of Vesālī, or some other opposing ruler?”

    “န ခေါ မေ, ဘန္တေ, ရာဇာ မာဂဓော သေနိယော ဗိမ္ဗိသာရော ကုပိတော, နာပိ ဝေသာလိကာ လိစ္ဆဝီ, နာပိ အညေ ပဋိရာဇာနော၊ စောရော မေ, ဘန္တေ, ဝိဇိတေ အင်္ဂုလိမာလော နာမ လုဒ္ဒေါ လောဟိတပါဏိ ဟတပဟတေ နိဝိဋ္ဌော အဒယာပန္နော ပါဏဘူတေသု၊ တေန ဂါမာပိ အဂါမာ ကတာ, နိဂမာပိ အနိဂမာ ကတာ, ဇနပဒါပိ အဇနပဒါ ကတာ၊ သော မနုဿေ ဝဓိတွာ ဝဓိတွာ အင်္ဂုလီနံ မာလံ ဓာရေတိ၊ တာဟံ, ဘန္တေ, ပဋိသေဓိဿာမီ”တိ၊

    “No, sir. In my realm there is a bandit named Aṅgulimāla. He is violent, bloody-handed, a hardened killer, merciless to living beings. … I shall put a stop to him.”

    “သစေ ပန တွံ, မဟာရာဇ, အင်္ဂုလိမာလံ ပဿေယျာသိ ကေသမဿုံ ဩဟာရေတွာ ကာသာယာနိ ဝတ္ထာနိ အစ္ဆာဒေတွာ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတံ, ဝိရတံ ပါဏာတိပါတာ, ဝိရတံ အဒိန္နာဒါနာ, ဝိရတံ မုသာဝါဒါ, ဧကဘတ္တိကံ, ဗြဟ္မစာရိံ, သီလဝန္တံ, ကလျာဏဓမ္မံ, ကိန္တိ နံ ကရေယျာသီ”တိ?

    “But great king, suppose you were to see that Aṅgulimāla had shaved off his hair and beard, dressed in ocher robes, and gone forth from the lay life to homelessness. And that he was refraining from killing living creatures, stealing, and lying; that he was eating in one part of the day, and was celibate, ethical, and of good character. What would you do to him?”

    “အဘိဝါဒေယျာမ ဝါ, ဘန္တေ, ပစ္စုဋ္ဌေယျာမ ဝါ အာသနေန ဝါ နိမန္တေယျာမ, အဘိနိမန္တေယျာမ ဝါ နံ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရေဟိ, ဓမ္မိကံ ဝါ အဿ ရက္ခာဝရဏဂုတ္တိံ သံဝိဒဟေယျာမ၊ ကုတော ပနဿ, ဘန္တေ, ဒုဿီလဿ ပါပဓမ္မဿ ဧဝရူပေါ သီလသံယမော ဘဝိဿတီ”တိ?

    “I would bow to him, rise in his presence, or offer him a seat. I’d invite him to accept robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. And I’d organize his lawful guarding and protection. But sir, how could such an immoral, evil man ever have such virtue and restraint?”

    တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော ဘဂဝတော အဝိဒူရေ နိသိန္နော ဟောတိ၊ အထ ခေါ ဘဂဝါ ဒက္ခိဏံ ဗာဟုံ ပဂ္ဂဟေတွာ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဧတဒဝေါစ: “ဧသော, မဟာရာဇ, အင်္ဂုလိမာလော”တိ၊

    Now at that time Venerable Aṅgulimāla was sitting not far from the Buddha. Then the Buddha pointed with his right arm and said to the king, “Great king, this is Aṅgulimāla.”

    အထ ခေါ ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ အဟုဒေဝ ဘယံ, အဟု ဆမ္ဘိတတ္တံ, အဟု လောမဟံသော၊ အထ ခေါ ဘဂဝါ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဘီတံ သံဝိဂ္ဂံ လောမဟဋ္ဌဇာတံ ဝိဒိတွာ ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဧတဒဝေါစ: “မာ ဘာယိ, မဟာရာဇ, နတ္ထိ တေ ဣတော ဘယန်”တိ၊ အထ ခေါ ရညော ပသေနဒိဿ ကောသလဿ ယံ အဟောသိ ဘယံ ဝါ ဆမ္ဘိတတ္တံ ဝါ လောမဟံသော ဝါ သော ပဋိပ္ပဿမ္ဘိ၊

    Then the king became frightened, scared, his hair standing on end. Knowing this, the Buddha said to him, “Do not fear, great king. You have nothing to fear from him.” Then the king’s fear died down.

    အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ယေနာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ အာယသ္မန္တံ အင်္ဂုလိမာလံ ဧတဒဝေါစ: “အယျော နော, ဘန္တေ, အင်္ဂုလိမာလော”တိ?

    Then the king went over to Aṅgulimāla and said, “Sir, is the venerable really Aṅgulimāla?”

    “ဧဝံ, မဟာရာဇာ”တိ၊

    “Yes, great king.”

    “ကထင်္ဂေါတ္တော အယျဿ ပိတာ, ကထင်္ဂေါတ္တာ မာတာ”တိ?

    “What clans were your father and mother from?”

    “ဂဂ္ဂေါ ခေါ, မဟာရာဇ, ပိတာ, မန္တာဏီ မာတာ”တိ၊

    “My father was a Gagga, and my mother a Mantāṇī.”

    “အဘိရမတု, ဘန္တေ, အယျော ဂဂ္ဂေါ မန္တာဏိပုတ္တော၊ အဟမယျဿ ဂဂ္ဂဿ မန္တာဏိပုတ္တဿ ဥဿုက္ကံ ကရိဿာမိ စီဝရပိဏ္ဍပါတသေနာသနဂိလာနပ္ပစ္စယဘေသဇ္ဇပရိက္ခာရာနန်”တိ၊

    “May the venerable Gagga son of Mantāṇī be happy. I’ll make sure that you’re provided with robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick.”

    တေန ခေါ ပန သမယေန အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော အာရညိကော ဟောတိ ပိဏ္ဍပါတိကော ပံသုကူလိကော တေစီဝရိကော၊ အထ ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော ရာဇာနံ ပသေနဒိံ ကောသလံ ဧတဒဝေါစ: “အလံ, မဟာရာဇ, ပရိပုဏ္ဏံ မေ စီဝရန်”တိ၊

    But at that time Venerable Aṅgulimāla lived in the wilderness, ate only almsfood, and owned just three robes. So he said to the king, “Enough, great king. My robes are complete.”

    အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ၊ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ: “အစ္ဆရိယံ, ဘန္တေ, အဗ္ဘုတံ, ဘန္တေ၊ ယာဝဉ္စိဒံ, ဘန္တေ, ဘဂဝါ အဒန္တာနံ ဒမေတာ, အသန္တာနံ သမေတာ, အပရိနိဗ္ဗုတာနံ ပရိနိဗ္ဗာပေတာ၊ ယဉှိ မယံ, ဘန္တေ, နာသက္ခိမှာ ဒဏ္ဍေနပိ သတ္ထေနပိ ဒမေတုံ သော ဘဂဝတာ အဒဏ္ဍေန အသတ္ထေနေဝ ဒန္တော၊ ဟန္ဒ စ ဒါနိ မယံ, ဘန္တေ, ဂစ္ဆာမ; ဗဟုကိစ္စာ မယံ ဗဟုကရဏီယာ”တိ၊

    Then the king went back to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him, “It’s incredible, sir, it’s amazing! How the Buddha tames those who are wild, pacifies those who are violent, and extinguishes those who are unextinguished! For I was not able to tame him with the rod and the sword, but the Buddha tamed him without rod or sword. Well, now, sir, I must go. I have many duties, and much to do.”

    “ယဿဒါနိ, မဟာရာဇ, ကာလံ မညသီ”တိ၊ အထ ခေါ ရာဇာ ပသေနဒိ ကောသလော ဥဋ္ဌာယာသနာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ပဒက္ခိဏံ ကတွာ ပက္ကာမိ၊

    “Please, great king, go at your convenience.” Then King Pasenadi got up from his seat, bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on his right, before leaving.

    အထ ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ သာဝတ္ထိယံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ၊ အဒ္ဒသာ ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော သာဝတ္ထိယံ သပဒါနံ ပိဏ္ဍာယ စရမာနော အညတရံ ဣတ္ထိံ မူဠှဂဗ္ဘံ ဝိဃာတဂဗ္ဘံ၊ ဒိသွာနဿ ဧတဒဟောသိ: “ကိလိဿန္တိ ဝတ, ဘော, သတ္တာ; ကိလိဿန္တိ ဝတ, ဘော, သတ္တာ”တိ၊

    Then Venerable Aṅgulimāla robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Sāvatthī for alms. Then as he was wandering indiscriminately for almsfood he saw a woman undergoing a painful obstructed labor. Seeing this, it occurred to him, “Oh, beings undergo such travail! Oh, beings undergo such travail!”

    အထ ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော သာဝတ္ထိယံ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တော ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ၊ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ: “ဣဓာဟံ, ဘန္တေ, ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ သာဝတ္ထိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိံ၊ အဒ္ဒသံ ခေါ အဟံ, ဘန္တေ, သာဝတ္ထိယံ သပဒါနံ ပိဏ္ဍာယ စရမာနော အညတရံ ဣတ္ထိံ မူဠှဂဗ္ဘံ ဝိဃာတဂဗ္ဘံ၊ ဒိသွာန မယှံ ဧတဒဟောသိ: ‘ကိလိဿန္တိ ဝတ ဘော သတ္တာ, ကိလိဿန္တိ ဝတ ဘော သတ္တာ'”တိ၊ “တေန ဟိ တွံ, အင်္ဂုလိမာလ, ယေန သာ ဣတ္ထီ တေနုပသင်္ကမ; ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဣတ္ထိံ ဧဝံ ဝဒေဟိ:

    Then after wandering for alms in Sāvatthī, after the meal, on his return from almsround, he went to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened. The Buddha said to him, “Well then, Aṅgulimāla, go to that woman and say this:

    ‘ယတောဟံ, ဘဂိနိ, ဇာတော နာဘိဇာနာမိ သဉ္စိစ္စ ပါဏံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတာ, တေန သစ္စေန သောတ္ထိ တေ ဟောတု, သောတ္ထိ ဂဗ္ဘဿာ'”တိ၊

    ‘Ever since I was born, sister, I don’t recall having intentionally taken the life of a living creature. By this truth, may both you and your baby be safe.’”

    “သော ဟိ နူန မေ, ဘန္တေ, သမ္ပဇာနမုသာဝါဒေါ ဘဝိဿတိ၊ မယာ ဟိ, ဘန္တေ, ဗဟူ သဉ္စိစ္စ ပါဏာ ဇီဝိတာ ဝေါရောပိတာ”တိ၊

    “But sir, wouldn’t that be telling a deliberate lie? For I have intentionally killed many living creatures.”

    “တေန ဟိ တွံ, အင်္ဂုလိမာလ, ယေန သာ ဣတ္ထီ တေနုပသင်္ကမ; ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဣတ္ထိံ ဧဝံ ဝဒေဟိ:

    “In that case, Aṅgulimāla, go to that woman and say this:

    ‘ယတောဟံ, ဘဂိနိ, အရိယာယ ဇာတိယာ ဇာတော, နာဘိဇာနာမိ သဉ္စိစ္စ ပါဏံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတာ, တေန သစ္စေန သောတ္ထိ တေ ဟောတု, သောတ္ထိ ဂဗ္ဘဿာ'”တိ၊

    ‘Ever since I was born in the noble birth, sister, I don’t recall having intentionally taken the life of a living creature. By this truth, may both you and your baby be safe.’”

    “ဧဝံ, ဘန္တေ”တိ ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော ဘဂဝတော ပဋိဿုတွာ ယေန သာ ဣတ္ထီ တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ တံ ဣတ္ထိံ ဧတဒဝေါစ:

    “Yes, sir,” replied Aṅgulimāla. He went to that woman and said:

    “ယတောဟံ, ဘဂိနိ, အရိယာယ ဇာတိယာ ဇာတော, နာဘိဇာနာမိ သဉ္စိစ္စ ပါဏံ ဇီဝိတာ ဝေါရောပေတာ, တေန သစ္စေန သောတ္ထိ တေ ဟောတု, သောတ္ထိ ဂဗ္ဘဿာ”တိ၊

    “Ever since I was born in the noble birth, sister, I don’t recall having intentionally taken the life of a living creature. By this truth, may both you and your baby be safe.”

    အထ ခွါဿာ ဣတ္ထိယာ သောတ္ထိ အဟောသိ, သောတ္ထိ ဂဗ္ဘဿ၊

    Then that woman was safe, and so was her baby.

    အထ ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော ဧကော ဝူပကဋ္ဌော အပ္ပမတ္တော အာတာပီ ပဟိတတ္တော ဝိဟရန္တော နစိရဿေဝ—ယဿတ္ထာယ ကုလပုတ္တာ သမ္မဒေဝ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇန္တိ, တဒနုတ္တရံ—ဗြဟ္မစရိယပရိယောသာနံ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟာသိ၊

    Then Aṅgulimāla, living alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute, soon realized the supreme end of the spiritual path in this very life. He lived having achieved with his own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.

    “ခီဏာ ဇာတိ, ဝုသိတံ ဗြဟ္မစရိယံ, ကတံ ကရဏီယံ, နာပရံ ဣတ္ထတ္တာယာ”တိ အဗ္ဘညာသိ၊ အညတရော ခေါ ပနာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော အရဟတံ အဟောသိ၊

    He understood: “Rebirth is ended; the spiritual journey has been completed; what had to be done has been done; there is no return to any state of existence.” And Venerable Aṅgulimāla became one of the perfected.

    အထ ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ သာဝတ္ထိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ၊ တေန ခေါ ပန သမယေန အညေနပိ လေဍ္ဍု ခိတ္တော အာယသ္မတော အင်္ဂုလိမာလဿ ကာယေ နိပတတိ, အညေနပိ ဒဏ္ဍော ခိတ္တော အာယသ္မတော အင်္ဂုလိမာလဿ ကာယေ နိပတတိ, အညေနပိ သက္ခရာ ခိတ္တာ အာယသ္မတော အင်္ဂုလိမာလဿ ကာယေ နိပတတိ၊ အထ ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော ဘိန္နေန သီသေန, လောဟိတေန ဂဠန္တေန, ဘိန္နေန ပတ္တေန, ဝိပ္ဖါလိတာယ သင်္ဃာဋိယာ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ၊

    Then Venerable Aṅgulimāla robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Sāvatthī for alms. Now at that time someone threw a stone that hit Aṅgulimāla, someone else threw a stick, and someone else threw gravel. Then Aṅgulimāla—with cracked head, bleeding, his bowl broken, and his outer robe torn—went to the Buddha.

    အဒ္ဒသာ ခေါ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ အင်္ဂုလိမာလံ ဒူရတောဝ အာဂစ္ဆန္တံ၊ ဒိသွာန အာယသ္မန္တံ အင်္ဂုလိမာလံ ဧတဒဝေါစ: “အဓိဝါသေဟိ တွံ, ဗြာဟ္မဏ, အဓိဝါသေဟိ တွံ, ဗြာဟ္မဏ၊ ယဿ ခေါ တွံ, ဗြာဟ္မဏ, ကမ္မဿ ဝိပါကေန ဗဟူနိ ဝဿာနိ ဗဟူနိ ဝဿသတာနိ ဗဟူနိ ဝဿသဟဿာနိ နိရယေ ပစ္စေယျာသိ တဿ တွံ, ဗြာဟ္မဏ, ကမ္မဿ ဝိပါကံ ဒိဋ္ဌေဝ ဓမ္မေ ပဋိသံဝေဒေသီ”တိ၊

    The Buddha saw him coming off in the distance, and said to him, “Endure it, brahmin! Endure it, brahmin! You’re experiencing in this life the result of deeds that might have caused you to be tormented in hell for many years, many hundreds or thousands of years.”

    အထ ခေါ အာယသ္မာ အင်္ဂုလိမာလော ရဟောဂတော ပဋိသလ္လီနော ဝိမုတ္တိသုခံ ပဋိသံဝေဒိ; တာယံ ဝေလာယံ ဣမံ ဥဒါနံ ဥဒါနေသိ:

    Later, Venerable Aṅgulimāla was experiencing the bliss of release while in private retreat. On that occasion he expressed this heartfelt sentiment:

    “ယော ပုဗ္ဗေဝ ပမဇ္ဇိတွာ, ပစ္ဆာ သော နပ္ပမဇ္ဇတိ; သောမံ လောကံ ပဘာသေတိ, အဗ္ဘာ မုတ္တောဝ စန္ဒိမာ၊

    “He who once was heedless, but turned to heedfulness, lights up the world, like the moon freed from a cloud.

    ယဿ ပါပံ ကတံ ကမ္မံ, ကုသလေန ပိဓီယတိ; သောမံ လောကံ ပဘာသေတိ, အဗ္ဘာ မုတ္တောဝ စန္ဒိမာ၊

    Someone whose bad deed is supplanted by the good, lights up the world, like the moon freed from a cloud.

    ယော ဟဝေ ဒဟရော ဘိက္ခု, ယုဉ္ဇတိ ဗုဒ္ဓသာသနေ; သောမံ လောကံ ပဘာသေတိ, အဗ္ဘာ မုတ္တောဝ စန္ဒိမာ၊

    A young bhikkhu devoted to the Buddha’s teaching, lights up the world, like the moon freed from a cloud.

    ဒိသာ ဟိ မေ ဓမ္မကထံ သုဏန္တု, ဒိသာ ဟိ မေ ယုဉ္ဇန္တု ဗုဒ္ဓသာသနေ; ဒိသာ ဟိ မေ တေ မနုဇာ ဘဇန္တု, ယေ ဓမ္မမေဝါဒပယန္တိ သန္တော၊

    May even my enemies hear a Dhamma talk! May even my enemies devote themselves to the Buddha’s teaching! May even my enemies associate with those good people who establish others in the Dhamma!

    ဒိသာ ဟိ မေ ခန္တိဝါဒါနံ, အဝိရောဓပ္ပသံသီနံ; သုဏန္တု ဓမ္မံ ကာလေန, တဉ္စ အနုဝိဓီယန္တု၊

    May even my enemies hear Dhamma at the right time, from those who teach acceptance, praising acquiescence; and may they follow that path!

    န ဟိ ဇာတု သော မမံ ဟိံသေ, အညံ ဝါ ပန ကိဉ္စိ နံ; ပပ္ပုယျ ပရမံ သန္တိံ, ရက္ခေယျ တသထာဝရေ၊

    For then they’d surely wish no harm upon myself or others. Having arrived at ultimate peace, they’d look after creatures firm and frail.

    ဥဒကဉှိ နယန္တိ နေတ္တိကာ, ဥသုကာရာ နမယန္တိ တေဇနံ; ဒါရုံ နမယန္တိ တစ္ဆကာ, အတ္တာနံ ဒမယန္တိ ပဏ္ဍိတာ၊

    For irrigators guide the water, and fletchers straighten arrows; carpenters carve timber—but the astute tame themselves.

    ဒဏ္ဍေနေကေ ဒမယန္တိ, အင်္ကုသေဟိ ကသာဟိ စ; အဒဏ္ဍေန အသတ္ထေန, အဟံ ဒန္တောမှိ တာဒိနာ၊

    Some tame by using the rod, some with goads, and some with whips. But the poised one tamed me without rod or sword.

    အဟိံသကောတိ မေ နာမံ, ဟိံသကဿ ပုရေ သတော; အဇ္ဇာဟံ သစ္စနာမောမှိ, န နံ ဟိံသာမိ ကိဉ္စိ နံ၊

    My name is ‘Harmless’, though I used to be harmful. The name I bear today is true, for I do no harm to anyone.

    စောရော အဟံ ပုရေ အာသိံ, အင်္ဂုလိမာလောတိ ဝိဿုတော; ဝုယှမာနော မဟောဃေန, ဗုဒ္ဓံ သရဏမာဂမံ၊

    I used to be a bandit, the notorious Aṅgulimāla. Swept away in a great flood, I went to the Buddha as a refuge.

    လောဟိတပါဏိ ပုရေ အာသိံ, အင်္ဂုလိမာလောတိ ဝိဿုတော; သရဏဂမနံ ပဿ, ဘဝနေတ္တိ သမူဟတာ၊

    I used to have blood on my hands, the notorious Aṅgulimāla. See the refuge I’ve found—the conduit to rebirth is eradicated.

    တာဒိသံ ကမ္မံ ကတွာန, ဗဟုံ ဒုဂ္ဂတိဂါမိနံ; ဖုဋ္ဌော ကမ္မဝိပါကေန, အဏဏော ဘုဉ္ဇာမိ ဘောဇနံ၊

    I’ve done many of the sort of deeds that lead to a bad destination. The result of my deeds has already struck me, so I enjoy my food free of debt.

    ပမာဒမနုယုဉ္ဇန္တိ, ဗာလာ ဒုမ္မေဓိနော ဇနာ; အပ္ပမာဒဉ္စ မေဓာဝီ, ဓနံ သေဋ္ဌံဝ ရက္ခတိ၊

    Fools and half-wits devote themselves to negligence. But the wise protect diligence as their best treasure.

    မာ ပမာဒမနုယုဉ္ဇေထ, မာ ကာမရတိ သန္ထဝံ; အပ္ပမတ္တော ဟိ ဈာယန္တော, ပပ္ပေါတိ ဝိပုလံ သုခံ၊

    Don’t devote yourself to negligence, or delight in sexual intimacy. For if you’re diligent and practice jhāna, you’ll attain abundant happiness.

    သွာဂတံ နာပဂတံ, နယိဒံ ဒုမ္မန္တိတံ မမ; သံဝိဘတ္တေသု ဓမ္မေသု, ယံ သေဋ္ဌံ တဒုပါဂမံ၊

    It was welcome, not unwelcome, the advice I got was good. Of the well-explained teachings, I arrived at the best.

    သွာဂတံ နာပဂတံ, နယိဒံ ဒုမ္မန္တိတံ မမ; တိဿော ဝိဇ္ဇာ အနုပ္ပတ္တာ, ကတံ ဗုဒ္ဓဿ သာသနန်”တိ၊

    It was welcome, not unwelcome, the advice I got was good. I’ve attained the three knowledges and fulfilled the Buddha’s instructions.”

    အင်္ဂုလိမာလသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ ဆဋ္ဌံ၊





    The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact