Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation

    මජ්ඣිම නිකාය 111

    The Middle-Length Suttas Collection 111

    අනුපදසුත්ත

    One by One

    ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. තත්‍ර ඛෝ භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි: “භික්ඛවෝ”ති.

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. There the Buddha addressed the bhikkhus, “Bhikkhus!”

    “භදන්තේ”ති තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:

    “Venerable sir,” they replied. The Buddha said this:

    “පණ්ඩිතෝ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ; මහාපඤ්ඤෝ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ; පුථුපඤ්ඤෝ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ; හාසපඤ්ඤෝ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ; ජවනපඤ්ඤෝ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ; තික්ඛපඤ්ඤෝ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ; නිබ්බේධිකපඤ්ඤෝ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ; සාරිපුත්තෝ, භික්ඛවේ, අඩ්ඪමාසං අනුපදධම්මවිපස්සනං විපස්සති. තත්‍රිදං, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තස්ස අනුපදධම්මවිපස්සනාය හෝති.

    “Sāriputta is astute, bhikkhus. He has great wisdom, widespread wisdom, laughing wisdom, swift wisdom, sharp wisdom, and penetrating wisdom. For a fortnight he practiced discernment of phenomena one by one. And this is how he did it.

    ඉධ, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ විවිච්චේව කාමේහි විවිච්ච අකුසලේහි ධම්මේහි සවිතක්කං සවිචාරං විවේකජං පීතිසුඛං පඨමං ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති. යේ ච පඨමේ ඣානේ ධම්මා විතක්කෝ ච විචාරෝ ච පීති ච සුඛඤ්ච චිත්තේකග්ගතා ච, ඵස්සෝ වේදනා සඤ්ඤා චේතනා චිත්තං ඡන්දෝ අධිමෝක්ඛෝ වීරියං සති උපේක්ඛා මනසිකාරෝ—ත්‍යාස්ස ධම්මා අනුපදවවත්ථිතා හෝන්ති. ත්‍යාස්ස ධම්මා විදිතා උප්පජ්ජන්ති, විදිතා උපට්ඨහන්ති, විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. සෝ ඒවං පජානාති: ‘ඒවං කිරමේ ධම්මා අහුත්වා සම්භෝන්ති, හුත්වා පටිවේන්තී(අ)ති. සෝ තේසු ධම්මේසු අනුපායෝ අනපායෝ අනිස්සිතෝ අප්පටිබද්ධෝ විප්පමුත්තෝ විසංයුත්තෝ විමරියාදීකතේන චේතසා විහරති. සෝ ‘අත්ථි උත්තරි නිස්සරණන්(අ)ති පජානාති. තබ්බහුලීකාරා අත්ථිත්වේවස්ස හෝති.

    Quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, he entered and remained in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. And he distinguished the phenomena in the first jhāna one by one: placing and keeping and rapture and bliss and unification of mind; contact, feeling, perception, intention, mind, enthusiasm, decision, energy, mindfulness, equanimity, and application of mind. He knew those phenomena as they arose, as they remained, and as they went away. He understood: ‘So it seems that these phenomena, not having been, come to be; and having come to be, they flit away.’ And he meditated without attraction or repulsion for those phenomena; independent, untied, liberated, detached, his mind free of limits. He understood: ‘There is an escape beyond.’ And by repeated practice he knew for sure that there is.

    පුන චපරං, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ විතක්කවිචාරානං වූපසමා අජ්ඣත්තං සම්පසාදනං චේතසෝ ඒකෝදිභාවං අවිතක්කං අවිචාරං සමාධිජං පීතිසුඛං දුතියං ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති.

    Furthermore, as the placing of the mind and keeping it connected were stilled, he entered and remained in the second jhāna, which has the rapture and bliss born of immersion, with internal clarity and mind at one, without placing the mind and keeping it connected.

    යේ ච දුතියේ ඣානේ ධම්මා—අජ්ඣත්තං සම්පසාදෝ ච පීති ච සුඛඤ්ච චිත්තේකග්ගතා ච, ඵස්සෝ වේදනා සඤ්ඤා චේතනා චිත්තං ඡන්දෝ අධිමෝක්ඛෝ වීරියං සති උපේක්ඛා මනසිකාරෝ—ත්‍යාස්ස ධම්මා අනුපදවවත්ථිතා හෝන්ති. ත්‍යාස්ස ධම්මා විදිතා උප්පජ්ජන්ති, විදිතා උපට්ඨහන්ති, විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. සෝ ඒවං පජානාති: ‘ඒවං කිරමේ ධම්මා අහුත්වා සම්භෝන්ති, හුත්වා පටිවේන්තී(අ)ති. සෝ තේසු ධම්මේසු අනුපායෝ අනපායෝ අනිස්සිතෝ අප්පටිබද්ධෝ විප්පමුත්තෝ විසංයුත්තෝ විමරියාදීකතේන චේතසා විහරති. සෝ ‘අත්ථි උත්තරි නිස්සරණන්(අ)ති පජානාති. තබ්බහුලීකාරා අත්ථිත්වේවස්ස හෝති.

    And he distinguished the phenomena in the second jhāna one by one: internal confidence and rapture and bliss and unification of mind; contact, feeling, perception, intention, mind, enthusiasm, decision, energy, mindfulness, equanimity, and application of mind. He knew those phenomena as they arose, as they remained, and as they went away. He understood: ‘So it seems that these phenomena, not having been, come to be; and having come to be, they flit away.’ And he meditated without attraction or repulsion for those phenomena; independent, untied, liberated, detached, his mind free of limits. He understood: ‘There is an escape beyond.’ And by repeated practice he knew for sure that there is.

    පුන චපරං, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ පීතියා ච විරාගා උපේක්ඛකෝ ච විහරති සතෝ ච සම්පජානෝ, සුඛඤ්ච කායේන පටිසංවේදේති. යං තං අරියා ආචික්ඛන්ති: ‘උපේක්ඛකෝ සතිමා සුඛවිහාරී(අ)ති තතියං ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති.

    Furthermore, with the fading away of rapture, he entered and remained in the third jhāna, where he meditated with equanimity, mindful and aware, personally experiencing the bliss of which the noble ones declare, ‘Equanimous and mindful, one meditates in bliss.’

    යේ ච තතියේ ඣානේ ධම්මා—සුඛඤ්ච සති ච සම්පජඤ්ඤඤ්ච චිත්තේකග්ගතා ච, ඵස්සෝ වේදනා සඤ්ඤා චේතනා චිත්තං ඡන්දෝ අධිමෝක්ඛෝ වීරියං සති උපේක්ඛා මනසිකාරෝ—ත්‍යාස්ස ධම්මා අනුපදවවත්ථිතා හෝන්ති, ත්‍යාස්ස ධම්මා විදිතා උප්පජ්ජන්ති, විදිතා උපට්ඨහන්ති, විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. සෝ ඒවං පජානාති: ‘ඒවං කිරමේ ධම්මා අහුත්වා සම්භෝන්ති, හුත්වා පටිවේන්තී(අ)ති. සෝ තේසු ධම්මේසු අනුපායෝ අනපායෝ අනිස්සිතෝ අප්පටිබද්ධෝ විප්පමුත්තෝ විසංයුත්තෝ විමරියාදීකතේන චේතසා විහරති. සෝ ‘අත්ථි උත්තරි නිස්සරණන්(අ)ති පජානාති. තබ්බහුලීකාරා අත්ථිත්වේවස්ස හෝති.

    And he distinguished the phenomena in the third jhāna one by one: bliss and mindfulness and awareness and unification of mind; contact, feeling, perception, intention, mind, enthusiasm, decision, energy, mindfulness, equanimity, and application of mind. He knew those phenomena as they arose, as they remained, and as they went away. He understood: ‘So it seems that these phenomena, not having been, come to be; and having come to be, they flit away.’ And he meditated without attraction or repulsion for those phenomena; independent, untied, liberated, detached, his mind free of limits. He understood: ‘There is an escape beyond.’ And by repeated practice he knew for sure that there is.

    පුන චපරං, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ සුඛස්ස ච පහානා දුක්ඛස්ස ච පහානා පුබ්බේව සෝමනස්සදෝමනස්සානං අත්ථඞ්ගමා අදුක්ඛමසුඛං උපේක්ඛාසතිපාරිසුද්ධිං චතුත්ථං ඣානං උපසම්පජ්ජ විහරති.

    Furthermore, with the giving up of pleasure and pain, and the ending of former happiness and sadness, he entered and remained in the fourth jhāna, without pleasure or pain, with pure equanimity and mindfulness.

    යේ ච චතුත්ථේ ඣානේ ධම්මා—උපේක්ඛා අදුක්ඛමසුඛා වේදනා පස්සද්ධත්තා චේතසෝ අනාභෝගෝ සතිපාරිසුද්ධි චිත්තේකග්ගතා ච, ඵස්සෝ වේදනා සඤ්ඤා චේතනා චිත්තං ඡන්දෝ අධිමෝක්ඛෝ වීරියං සති උපේක්ඛා මනසිකාරෝ—ත්‍යාස්ස ධම්මා අනුපදවවත්ථිතා හෝන්ති. ත්‍යාස්ස ධම්මා විදිතා උප්පජ්ජන්ති, විදිතා උපට්ඨහන්ති, විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. සෝ ඒවං පජානාති: ‘ඒවං කිරමේ ධම්මා අහුත්වා සම්භෝන්ති, හුත්වා පටිවේන්තී(අ)ති. සෝ තේසු ධම්මේසු අනුපායෝ අනපායෝ අනිස්සිතෝ අප්පටිබද්ධෝ විප්පමුත්තෝ විසංයුත්තෝ විමරියාදීකතේන චේතසා විහරති. සෝ ‘අත්ථි උත්තරි නිස්සරණන්(අ)ති පජානාති. තබ්බහුලීකාරා අත්ථිත්වේවස්ස හෝති.

    And he distinguished the phenomena in the fourth jhāna one by one: equanimity and neutral feeling and mental unconcern due to tranquility and pure mindfulness and unification of mind; contact, feeling, perception, intention, mind, enthusiasm, decision, energy, mindfulness, equanimity, and application of mind. He knew those phenomena as they arose, as they remained, and as they went away. He understood: ‘So it seems that these phenomena, not having been, come to be; and having come to be, they flit away.’ And he meditated without attraction or repulsion for those phenomena; independent, untied, liberated, detached, his mind free of limits. He understood: ‘There is an escape beyond.’ And by repeated practice he knew for sure that there is.

    පුන චපරං, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ සබ්බසෝ රූපසඤ්ඤානං සමතික්කමා පටිඝසඤ්ඤානං අත්ථඞ්ගමා නානත්තසඤ්ඤානං අමනසිකාරා ‘අනන්තෝ ආකාසෝ(අ)ති ආකාසානඤ්චායතනං උපසම්පජ්ජ විහරති.

    Furthermore, going totally beyond perceptions of form, with the ending of perceptions of impingement, not focusing on perceptions of diversity, aware that ‘space is infinite’, he entered and remained in the dimension of infinite space.

    යේ ච ආකාසානඤ්චායතනේ ධම්මා—ආකාසානඤ්චායතනසඤ්ඤා ච චිත්තේකග්ගතා ච ඵස්සෝ වේදනා සඤ්ඤා චේතනා චිත්තං ඡන්දෝ අධිමෝක්ඛෝ වීරියං සති උපේක්ඛා මනසිකාරෝ—ත්‍යාස්ස ධම්මා අනුපදවවත්ථිතා හෝන්ති. ත්‍යාස්ස ධම්මා විදිතා උප්පජ්ජන්ති, විදිතා උපට්ඨහන්ති, විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. සෝ ඒවං පජානාති: ‘ඒවං කිරමේ ධම්මා අහුත්වා සම්භෝන්ති, හුත්වා පටිවේන්තී(අ)ති. සෝ තේසු ධම්මේසු අනුපායෝ අනපායෝ අනිස්සිතෝ අප්පටිබද්ධෝ විප්පමුත්තෝ විසංයුත්තෝ විමරියාදීකතේන චේතසා විහරති. සෝ ‘අත්ථි උත්තරි නිස්සරණන්(අ)ති පජානාති. තබ්බහුලීකාරා අත්ථිත්වේවස්ස හෝති.

    And he distinguished the phenomena in the dimension of infinite space one by one: the perception of the dimension of infinite space and unification of mind; contact, feeling, perception, intention, mind, enthusiasm, decision, energy, mindfulness, equanimity, and application of mind. He knew those phenomena as they arose, as they remained, and as they went away. He understood: ‘So it seems that these phenomena, not having been, come to be; and having come to be, they flit away.’ And he meditated without attraction or repulsion for those phenomena; independent, untied, liberated, detached, his mind free of limits. He understood: ‘There is an escape beyond.’ And by repeated practice he knew for sure that there is.

    පුන චපරං, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ සබ්බසෝ ආකාසානඤ්චායතනං සමතික්කම්ම ‘අනන්තං විඤ්ඤාණන්(අ)ති විඤ්ඤාණඤ්චායතනං උපසම්පජ්ජ විහරති.

    Furthermore, going totally beyond the dimension of infinite space, aware that ‘consciousness is infinite’, he entered and remained in the dimension of infinite consciousness.

    යේ ච විඤ්ඤාණඤ්චායතනේ ධම්මා—විඤ්ඤාණඤ්චායතනසඤ්ඤා ච චිත්තේකග්ගතා ච, ඵස්සෝ වේදනා සඤ්ඤා චේතනා චිත්තං ඡන්දෝ අධිමෝක්ඛෝ වීරියං සති උපේක්ඛා මනසිකාරෝ—ත්‍යාස්ස ධම්මා අනුපදවවත්ථිතා හෝන්ති. ත්‍යාස්ස ධම්මා විදිතා උප්පජ්ජන්ති, විදිතා උපට්ඨහන්ති, විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. සෝ ඒවං පජානාති: ‘ඒවං කිරමේ ධම්මා අහුත්වා සම්භෝන්ති, හුත්වා පටිවේන්තී(අ)ති. සෝ තේසු ධම්මේසු අනුපායෝ අනපායෝ අනිස්සිතෝ අප්පටිබද්ධෝ විප්පමුත්තෝ විසංයුත්තෝ විමරියාදීකතේන චේතසා විහරති. සෝ ‘අත්ථි උත්තරි නිස්සරණන්(අ)ති පජානාති. තබ්බහුලීකාරා අත්ථිත්වේවස්ස හෝති.

    And he distinguished the phenomena in the dimension of infinite consciousness one by one: the perception of the dimension of infinite consciousness and unification of mind; contact, feeling, perception, intention, mind, enthusiasm, decision, energy, mindfulness, equanimity, and application of mind. He knew those phenomena as they arose, as they remained, and as they went away. He understood: ‘So it seems that these phenomena, not having been, come to be; and having come to be, they flit away.’ And he meditated without attraction or repulsion for those phenomena; independent, untied, liberated, detached, his mind free of limits. He understood: ‘There is an escape beyond.’ And by repeated practice he knew for sure that there is.

    පුන චපරං, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ සබ්බසෝ විඤ්ඤාණඤ්චායතනං සමතික්කම්ම ‘නත්ථි කිඤ්චී(අ)ති ආකිඤ්චඤ්ඤායතනං උපසම්පජ්ජ විහරති.

    Furthermore, going totally beyond the dimension of infinite consciousness, aware that ‘there is nothing at all’, he entered and remained in the dimension of nothingness.

    යේ ච ආකිඤ්චඤ්ඤායතනේ ධම්මා—ආකිඤ්චඤ්ඤායතනසඤ්ඤා ච චිත්තේකග්ගතා ච, ඵස්සෝ වේදනා සඤ්ඤා චේතනා චිත්තං ඡන්දෝ අධිමෝක්ඛෝ වීරියං සති උපේක්ඛා මනසිකාරෝ—ත්‍යාස්ස ධම්මා අනුපදවවත්ථිතා හෝන්ති. ත්‍යාස්ස ධම්මා විදිතා උප්පජ්ජන්ති, විදිතා උපට්ඨහන්ති, විදිතා අබ්භත්ථං ගච්ඡන්ති. සෝ ඒවං පජානාති: ‘ඒවං කිරමේ ධම්මා අහුත්වා සම්භෝන්ති, හුත්වා පටිවේන්තී(අ)ති. සෝ තේසු ධම්මේසු අනුපායෝ අනපායෝ අනිස්සිතෝ අප්පටිබද්ධෝ විප්පමුත්තෝ විසංයුත්තෝ විමරියාදීකතේන චේතසා විහරති. සෝ ‘අත්ථි උත්තරි නිස්සරණන්(අ)ති පජානාති. තබ්බහුලීකාරා අත්ථිත්වේවස්ස හෝති.

    And he distinguished the phenomena in the dimension of nothingness one by one: the perception of the dimension of nothingness and unification of mind; contact, feeling, perception, intention, mind, enthusiasm, decision, energy, mindfulness, equanimity, and application of mind. He knew those phenomena as they arose, as they remained, and as they went away. He understood: ‘So it seems that these phenomena, not having been, come to be; and having come to be, they flit away.’ And he meditated without attraction or repulsion for those phenomena; independent, untied, liberated, detached, his mind free of limits. He understood: ‘There is an escape beyond.’ And by repeated practice he knew for sure that there is.

    පුන චපරං, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ සබ්බසෝ ආකිඤ්චඤ්ඤායතනං සමතික්කම්ම නේවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනං උපසම්පජ්ජ විහරති.

    Furthermore, going totally beyond the dimension of nothingness, he entered and remained in the dimension of neither perception nor non-perception.

    සෝ තාය සමාපත්තියා සතෝ වුට්ඨහති. සෝ තාය සමාපත්තියා සතෝ වුට්ඨහිත්වා යේ ධම්මා අතීතා නිරුද්ධා විපරිණතා තේ ධම්මේ සමනුපස්සති: ‘ඒවං කිරමේ ධම්මා අහුත්වා සම්භෝන්ති, හුත්වා පටිවේන්තී(අ)ති. සෝ තේසු ධම්මේසු අනුපායෝ අනපායෝ අනිස්සිතෝ අප්පටිබද්ධෝ විප්පමුත්තෝ විසංයුත්තෝ විමරියාදීකතේන චේතසා විහරති. සෝ ‘අත්ථි උත්තරි නිස්සරණන්(අ)ති පජානාති. තබ්බහුලීකාරා අත්ථිත්වේවස්ස හෝති.

    And he emerged from that attainment with mindfulness. Then he contemplated the phenomena in that attainment that had passed, ceased, and perished: ‘So it seems that these phenomena, not having been, come to be; and having come to be, they flit away.’ And he meditated without attraction or repulsion for those phenomena; independent, untied, liberated, detached, his mind free of limits. He understood: ‘There is an escape beyond.’ And by repeated practice he knew for sure that there is.

    පුන චපරං, භික්ඛවේ, සාරිපුත්තෝ සබ්බසෝ නේවසඤ්ඤානාසඤ්ඤායතනං සමතික්කම්ම සඤ්ඤාවේදයිතනිරෝධං උපසම්පජ්ජ විහරති. පඤ්ඤාය චස්ස දිස්වා ආසවා පරික්ඛීණා හෝන්ති.

    Furthermore, going totally beyond the dimension of neither perception nor non-perception, he entered and remained in the cessation of perception and feeling. And, having seen with wisdom, his defilements came to an end.

    සෝ තාය සමාපත්තියා සතෝ වුට්ඨහති. සෝ තාය සමාපත්තියා සතෝ වුට්ඨහිත්වා යේ ධම්මා අතීතා නිරුද්ධා විපරිණතා තේ ධම්මේ සමනුපස්සති: ‘ඒවං කිරමේ ධම්මා අහුත්වා සම්භෝන්ති, හුත්වා පටිවේන්තී(අ)ති. සෝ තේසු ධම්මේසු අනුපායෝ අනපායෝ අනිස්සිතෝ අප්පටිබද්ධෝ විප්පමුත්තෝ විසංයුත්තෝ විමරියාදීකතේන චේතසා විහරති. සෝ ‘නත්ථි උත්තරි නිස්සරණන්(අ)ති පජානාති. තබ්බහුලීකාරා නත්ථි ත්වේවස්ස හෝති.

    And he emerged from that attainment with mindfulness. Then he contemplated the phenomena in that attainment that had passed, ceased, and perished: ‘So it seems that these phenomena, not having been, come to be; and having come to be, they flit away.’ And he meditated without attraction or repulsion for those phenomena; independent, untied, liberated, detached, his mind free of limits. He understood: ‘There is no escape beyond.’ And by repeated practice he knew for sure that there is not.

    යං ඛෝ තං, භික්ඛවේ, සම්මා වදමානෝ වදේය්‍ය: ‘වසිප්පත්තෝ පාරමිප්පත්තෝ අරියස්මිං සීලස්මිං, වසිප්පත්තෝ පාරමිප්පත්තෝ අරියස්මිං සමාධිස්මිං, වසිප්පත්තෝ පාරමිප්පත්තෝ අරියාය පඤ්ඤාය, වසිප්පත්තෝ පාරමිප්පත්තෝ අරියාය විමුත්තියා(අ)ති, සාරිපුත්තමේව තං සම්මා වදමානෝ වදේය්‍ය: ‘වසිප්පත්තෝ පාරමිප්පත්තෝ අරියස්මිං සීලස්මිං, වසිප්පත්තෝ පාරමිප්පත්තෝ අරියස්මිං සමාධිස්මිං, වසිප්පත්තෝ පාරමිප්පත්තෝ අරියාය පඤ්ඤාය, වසිප්පත්තෝ පාරමිප්පත්තෝ අරියාය විමුත්තියා(අ)ති.

    And if there’s anyone of whom it may be rightly said that they have attained mastery and perfection in noble ethics, immersion, wisdom, and freedom, it’s Sāriputta.

    යං ඛෝ තං, භික්ඛවේ, සම්මා වදමානෝ වදේය්‍ය: ‘භගවතෝ පුත්තෝ ඕරසෝ මුඛතෝ ජාතෝ ධම්මජෝ ධම්මනිම්මිතෝ ධම්මදායාදෝ නෝ ආමිසදායාදෝ(අ)ති, සාරිපුත්තමේව තං සම්මා වදමානෝ වදේය්‍ය: ‘භගවතෝ පුත්තෝ ඕරසෝ මුඛතෝ ජාතෝ ධම්මජෝ ධම්මනිම්මිතෝ ධම්මදායාදෝ නෝ ආමිසදායාදෝ(අ)ති.

    And if there’s anyone of whom it may be rightly said that they’re the Buddha’s true-born child, born from his mouth, born of the teaching, created by the teaching, heir to the teaching, not the heir in things of the flesh, it’s Sāriputta.

    සාරිපුත්තෝ, භික්ඛවේ, තථාගතේන අනුත්තරං ධම්මචක්කං පවත්තිතං සම්මදේව අනුප්පවත්තේතී”ති.

    Sāriputta rightly keeps rolling the supreme Wheel of Dhamma that was rolled forth by the Realized One.”

    ඉදමවෝච භගවා. අත්තමනා තේ භික්ඛූ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දුන්ති.

    That is what the Buddha said. Satisfied, the bhikkhus approved what the Buddha said.

    අනුපදසුත්තං නිට්ඨිතං පඨමං.





    The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact