Library / Tipiṭaka / തിപിടക • Tipiṭaka / സംയുത്തനികായ • Saṃyuttanikāya

    ൪. അനുരാധസുത്തം

    4. Anurādhasuttaṃ

    ൮൬. ഏവം മേ സുതം – ഏകം സമയം ഭഗവാ വേസാലിയം വിഹരതി മഹാവനേ കൂടാഗാരസാലായം. തേന ഖോ പന സമയേന ആയസ്മാ അനുരാധോ ഭഗവതോ അവിദൂരേ അരഞ്ഞകുടികായം വിഹരതി. അഥ ഖോ സമ്ബഹുലാ അഞ്ഞതിത്ഥിയാ പരിബ്ബാജകാ യേന ആയസ്മാ അനുരാധോ തേനുപസങ്കമിംസു; ഉപസങ്കമിത്വാ ആയസ്മതാ അനുരാധേന സദ്ധിം സമ്മോദിംസു. സമ്മോദനീയം കഥം സാരണീയം വീതിസാരേത്വാ ഏകമന്തം നിസീദിംസു. ഏകമന്തം നിസിന്നാ ഖോ തേ അഞ്ഞതിത്ഥിയാ പരിബ്ബാജകാ ആയസ്മന്തം അനുരാധം ഏതദവോചും – ‘‘യോ സോ, ആവുസോ അനുരാധ, തഥാഗതോ ഉത്തമപുരിസോ പരമപുരിസോ പരമപത്തിപത്തോ, തം തഥാഗതോ ഇമേസു ചതൂസു ഠാനേസു പഞ്ഞാപയമാനോ പഞ്ഞാപേതി – ‘ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാ, ‘ന ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാ, ‘ഹോതി ച ന ച ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാ, ‘നേവ ഹോതി ന ന ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാ’’തി?

    86. Evaṃ me sutaṃ – ekaṃ samayaṃ bhagavā vesāliyaṃ viharati mahāvane kūṭāgārasālāyaṃ. Tena kho pana samayena āyasmā anurādho bhagavato avidūre araññakuṭikāyaṃ viharati. Atha kho sambahulā aññatitthiyā paribbājakā yena āyasmā anurādho tenupasaṅkamiṃsu; upasaṅkamitvā āyasmatā anurādhena saddhiṃ sammodiṃsu. Sammodanīyaṃ kathaṃ sāraṇīyaṃ vītisāretvā ekamantaṃ nisīdiṃsu. Ekamantaṃ nisinnā kho te aññatitthiyā paribbājakā āyasmantaṃ anurādhaṃ etadavocuṃ – ‘‘yo so, āvuso anurādha, tathāgato uttamapuriso paramapuriso paramapattipatto, taṃ tathāgato imesu catūsu ṭhānesu paññāpayamāno paññāpeti – ‘hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vā, ‘na hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vā, ‘hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vā, ‘neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vā’’ti?

    ഏവം വുത്തേ, ആയസ്മാ അനുരാധോ തേ അഞ്ഞതിത്ഥിയേ പരിബ്ബാജകേ ഏതദവോച – ‘‘യോ സോ ആവുസോ തഥാഗതോ ഉത്തമപുരിസോ പരമപുരിസോ പരമപത്തിപത്തോ തം തഥാഗതോ അഞ്ഞത്ര ഇമേഹി ചതൂഹി ഠാനേഹി പഞ്ഞാപയമാനോ പഞ്ഞാപേതി – ‘ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാ, ‘ന ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാ, ‘ഹോതി ച ന ച ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാ, ‘നേവ ഹോതി ന ന ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാ’’തി. ഏവം വുത്തേ, അഞ്ഞതിത്ഥിയാ പരിബ്ബാജകാ ആയസ്മന്തം അനുരാധം ഏതദവോചും – ‘‘സോ ചായം ഭിക്ഖു നവോ ഭവിസ്സതി അചിരപബ്ബജിതോ, ഥേരോ വാ പന ബാലോ അബ്യത്തോ’’തി. അഥ ഖോ അഞ്ഞതിത്ഥിയാ പരിബ്ബാജകാ ആയസ്മന്തം അനുരാധം നവവാദേന ച ബാലവാദേന ച അപസാദേത്വാ ഉട്ഠായാസനാ പക്കമിംസു.

    Evaṃ vutte, āyasmā anurādho te aññatitthiye paribbājake etadavoca – ‘‘yo so āvuso tathāgato uttamapuriso paramapuriso paramapattipatto taṃ tathāgato aññatra imehi catūhi ṭhānehi paññāpayamāno paññāpeti – ‘hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vā, ‘na hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vā, ‘hoti ca na ca hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vā, ‘neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vā’’ti. Evaṃ vutte, aññatitthiyā paribbājakā āyasmantaṃ anurādhaṃ etadavocuṃ – ‘‘so cāyaṃ bhikkhu navo bhavissati acirapabbajito, thero vā pana bālo abyatto’’ti. Atha kho aññatitthiyā paribbājakā āyasmantaṃ anurādhaṃ navavādena ca bālavādena ca apasādetvā uṭṭhāyāsanā pakkamiṃsu.

    അഥ ഖോ ആയസ്മതോ അനുരാധസ്സ അചിരപക്കന്തേസു തേസു അഞ്ഞതിത്ഥിയേസു പരിബ്ബാജകേസു ഏതദഹോസി – ‘‘സചേ ഖോ മം തേ അഞ്ഞതിത്ഥിയാ പരിബ്ബാജകാ ഉത്തരിം പഞ്ഹം പുച്ഛേയ്യും. കഥം ബ്യാകരമാനോ നു ഖ്വാഹം തേസം അഞ്ഞതിത്ഥിയാനം പരിബ്ബാജകാനം വുത്തവാദീ ചേവ ഭഗവതോ അസ്സം, ന ച ഭഗവന്തം അഭൂതേന അബ്ഭാചിക്ഖേയ്യം, ധമ്മസ്സ ചാനുധമ്മം ബ്യാകരേയ്യം, ന ച കോചി സഹധമ്മികോ വാദാനുവാദോ ഗാരയ്ഹം ഠാനം ആഗച്ഛേയ്യാ’’തി?

    Atha kho āyasmato anurādhassa acirapakkantesu tesu aññatitthiyesu paribbājakesu etadahosi – ‘‘sace kho maṃ te aññatitthiyā paribbājakā uttariṃ pañhaṃ puccheyyuṃ. Kathaṃ byākaramāno nu khvāhaṃ tesaṃ aññatitthiyānaṃ paribbājakānaṃ vuttavādī ceva bhagavato assaṃ, na ca bhagavantaṃ abhūtena abbhācikkheyyaṃ, dhammassa cānudhammaṃ byākareyyaṃ, na ca koci sahadhammiko vādānuvādo gārayhaṃ ṭhānaṃ āgaccheyyā’’ti?

    അഥ ഖോ ആയസ്മാ അനുരാധോ യേന ഭഗവാ തേനുപസങ്കമി; ഉപസങ്കമിത്വാ…പേ॰… ഏകമന്തം നിസിന്നോ ഖോ ആയസ്മാ അനുരാധോ ഭഗവന്തം ഏതദവോച – ‘‘ഇധാഹം, ഭന്തേ, ഭഗവതോ അവിദൂരേ അരഞ്ഞകുടികായം വിഹരാമി. അഥ ഖോ, ഭന്തേ, സമ്ബഹുലാ അഞ്ഞതിത്ഥിയാ പരിബ്ബാജകാ യേനാഹം തേനുപസങ്കമിംസു …പേ॰… മം ഏതദവോചും – ‘യോ സോ, ആവുസോ അനുരാധ, തഥാഗതോ ഉത്തമപുരിസോ പരമപുരിസോ പരമപത്തിപത്തോ തം തഥാഗതോ ഇമേസു ചതൂസു ഠാനേസു പഞ്ഞാപയമാനോ പഞ്ഞാപേതി – ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാതി വാ, ന ഹോതി… ഹോതി ച ന ച ഹോതി, നേവ ഹോതി ന ന ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാതി വാ’’’തി?

    Atha kho āyasmā anurādho yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā…pe… ekamantaṃ nisinno kho āyasmā anurādho bhagavantaṃ etadavoca – ‘‘idhāhaṃ, bhante, bhagavato avidūre araññakuṭikāyaṃ viharāmi. Atha kho, bhante, sambahulā aññatitthiyā paribbājakā yenāhaṃ tenupasaṅkamiṃsu …pe… maṃ etadavocuṃ – ‘yo so, āvuso anurādha, tathāgato uttamapuriso paramapuriso paramapattipatto taṃ tathāgato imesu catūsu ṭhānesu paññāpayamāno paññāpeti – hoti tathāgato paraṃ maraṇāti vā, na hoti… hoti ca na ca hoti, neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇāti vā’’’ti?

    ഏവം വുത്താഹം, ഭന്തേ, തേ അഞ്ഞതിത്ഥിയേ പരിബ്ബാജകേ ഏതദവോചം – ‘‘യോ സോ, ആവുസോ, തഥാഗതോ ഉത്തമപുരിസോ പരമപുരിസോ പരമപത്തിപത്തോ, തം തഥാഗതോ അഞ്ഞത്ര ഇമേഹി ചതൂഹി ഠാനേഹി പഞ്ഞാപയമാനോ പഞ്ഞാപേതി – ‘ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാ…പേ॰… ‘നേവ ഹോതി ന ന ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാ’തി വാതി. ഏവം വുത്തേ, ഭന്തേ, തേ അഞ്ഞതിത്ഥിയാ പരിബ്ബാജകാ മം ഏതദവോചും – ‘സോ ചായം ഭിക്ഖു ന വോ ഭവിസ്സതി അചിരപബ്ബജിതോ ഥേരോ വാ പന ബാലോ അബ്യത്തോ’തി. അഥ ഖോ മം, ഭന്തേ, തേ അഞ്ഞതിത്ഥിയാ പരിബ്ബാജകാ നവവാദേന ബാലവാദേന ച അപസാദേത്വാ ഉട്ഠായാസനാ പക്കമിംസു’’.

    Evaṃ vuttāhaṃ, bhante, te aññatitthiye paribbājake etadavocaṃ – ‘‘yo so, āvuso, tathāgato uttamapuriso paramapuriso paramapattipatto, taṃ tathāgato aññatra imehi catūhi ṭhānehi paññāpayamāno paññāpeti – ‘hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vā…pe… ‘neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇā’ti vāti. Evaṃ vutte, bhante, te aññatitthiyā paribbājakā maṃ etadavocuṃ – ‘so cāyaṃ bhikkhu na vo bhavissati acirapabbajito thero vā pana bālo abyatto’ti. Atha kho maṃ, bhante, te aññatitthiyā paribbājakā navavādena bālavādena ca apasādetvā uṭṭhāyāsanā pakkamiṃsu’’.

    ‘‘തസ്സ മയ്ഹം, ഭന്തേ, അചിരപക്കന്തേസു തേസു അഞ്ഞതിത്ഥിയേസു പരിബ്ബാജകേസു ഏതദഹോസി – ‘സചേ ഖോ മം തേ അഞ്ഞതിത്ഥിയാ പരിബ്ബാജകാ ഉത്തരിം പഞ്ഹം പുച്ഛേയ്യും. കഥം ബ്യാകരമാനോ നു ഖ്വാഹം തേസം അഞ്ഞതിത്ഥിയാനം പരിബ്ബാജകാനം വുത്തവാദീ ചേവ ഭഗവതോ അസ്സം, ന ച ഭഗവന്തം അഭൂതേന അബ്ഭാചിക്ഖേയ്യം, ധമ്മസ്സ ചാനുധമ്മം ബ്യാകരേയ്യം, ന ച കോചി സഹധമ്മികോ വാദാനുവാദോ ഗാരയ്ഹം ഠാനം ആഗച്ഛേയ്യാ’’’തി?

    ‘‘Tassa mayhaṃ, bhante, acirapakkantesu tesu aññatitthiyesu paribbājakesu etadahosi – ‘sace kho maṃ te aññatitthiyā paribbājakā uttariṃ pañhaṃ puccheyyuṃ. Kathaṃ byākaramāno nu khvāhaṃ tesaṃ aññatitthiyānaṃ paribbājakānaṃ vuttavādī ceva bhagavato assaṃ, na ca bhagavantaṃ abhūtena abbhācikkheyyaṃ, dhammassa cānudhammaṃ byākareyyaṃ, na ca koci sahadhammiko vādānuvādo gārayhaṃ ṭhānaṃ āgaccheyyā’’’ti?

    ‘‘തം കിം മഞ്ഞസി, അനുരാധ, രൂപം നിച്ചം വാ അനിച്ചം വാ’’തി? ‘‘അനിച്ചം, ഭന്തേ’’. ‘‘യം പനാനിച്ചം ദുക്ഖം വാ തം സുഖം വാ’’തി? ‘‘ദുക്ഖം, ഭന്തേ’’. ‘‘യം പനാനിച്ചം ദുക്ഖം വിപരിണാമധമ്മം കല്ലം നു തം സമനുപസ്സിതും – ‘ഏതം മമ, ഏസോഹമസ്മി, ഏസോ മേ അത്താ’’’തി? ‘‘നോ ഹേതം , ഭന്തേ’’. ‘‘വേദനാ… സഞ്ഞാ… സങ്ഖാരാ… വിഞ്ഞാണം നിച്ചം വാ അനിച്ചം വാ’’തി? ‘‘അനിച്ചം ഭന്തേ’’…പേ॰… തസ്മാതിഹ…പേ॰… ഏവം പസ്സം…പേ॰… നാപരം ഇത്ഥത്തായാതി പജാനാതി’’.

    ‘‘Taṃ kiṃ maññasi, anurādha, rūpaṃ niccaṃ vā aniccaṃ vā’’ti? ‘‘Aniccaṃ, bhante’’. ‘‘Yaṃ panāniccaṃ dukkhaṃ vā taṃ sukhaṃ vā’’ti? ‘‘Dukkhaṃ, bhante’’. ‘‘Yaṃ panāniccaṃ dukkhaṃ vipariṇāmadhammaṃ kallaṃ nu taṃ samanupassituṃ – ‘etaṃ mama, esohamasmi, eso me attā’’’ti? ‘‘No hetaṃ , bhante’’. ‘‘Vedanā… saññā… saṅkhārā… viññāṇaṃ niccaṃ vā aniccaṃ vā’’ti? ‘‘Aniccaṃ bhante’’…pe… tasmātiha…pe… evaṃ passaṃ…pe… nāparaṃ itthattāyāti pajānāti’’.

    ‘‘തം കിം മഞ്ഞസി, അനുരാധ, രൂപം തഥാഗതോതി സമനുപസ്സസീ’’തി? ‘‘നോ ഹേതം, ഭന്തേ’’. ‘‘വേദനം… സഞ്ഞം… സങ്ഖാരേ… വിഞ്ഞാണം തഥാഗതോതി സമനുപസ്സസീ’’തി? ‘‘നോ ഹേതം, ഭന്തേ’’.

    ‘‘Taṃ kiṃ maññasi, anurādha, rūpaṃ tathāgatoti samanupassasī’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante’’. ‘‘Vedanaṃ… saññaṃ… saṅkhāre… viññāṇaṃ tathāgatoti samanupassasī’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante’’.

    ‘‘തം കിം മഞ്ഞസി, അനുരാധ, രൂപസ്മിം തഥാഗതോതി സമനുപസ്സസീ’’തി? ‘‘നോ ഹേതം, ഭന്തേ’’. ‘‘അഞ്ഞത്ര രൂപാ തഥാഗതോതി സമനുപസ്സസീ’’തി? ‘‘നോ ഹേതം, ഭന്തേ’’. ‘‘വേദനായ…പേ॰… അഞ്ഞത്ര വേദനായ…പേ॰… സഞ്ഞായ… അഞ്ഞത്ര സഞ്ഞായ… സങ്ഖാരേസു… അഞ്ഞത്ര സങ്ഖാരേഹി… വിഞ്ഞാണസ്മിം… അഞ്ഞത്ര വിഞ്ഞാണാ തഥാഗതോതി സമനുപസ്സസീ’’തി? ‘‘നോ ഹേതം, ഭന്തേ’’.

    ‘‘Taṃ kiṃ maññasi, anurādha, rūpasmiṃ tathāgatoti samanupassasī’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante’’. ‘‘Aññatra rūpā tathāgatoti samanupassasī’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante’’. ‘‘Vedanāya…pe… aññatra vedanāya…pe… saññāya… aññatra saññāya… saṅkhāresu… aññatra saṅkhārehi… viññāṇasmiṃ… aññatra viññāṇā tathāgatoti samanupassasī’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante’’.

    ‘‘തം കിം മഞ്ഞസി, അനുരാധ, രൂപം… വേദനാ… സഞ്ഞാ… സങ്ഖാരാ… വിഞ്ഞാണം തഥാഗതോതി സമനുപസ്സസീ’’തി? ‘‘നോ ഹേതം, ഭന്തേ’’.

    ‘‘Taṃ kiṃ maññasi, anurādha, rūpaṃ… vedanā… saññā… saṅkhārā… viññāṇaṃ tathāgatoti samanupassasī’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante’’.

    ‘‘തം കിം മഞ്ഞസി, അനുരാധ, അയം സോ അരൂപീ അവേദനോ അസഞ്ഞീ അസങ്ഖാരോ അവിഞ്ഞാണോ തഥാഗതോതി സമനുപസ്സസീ’’തി? ‘‘നോ ഹേതം, ഭന്തേ’’.

    ‘‘Taṃ kiṃ maññasi, anurādha, ayaṃ so arūpī avedano asaññī asaṅkhāro aviññāṇo tathāgatoti samanupassasī’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante’’.

    ‘‘ഏത്ഥ ച തേ, അനുരാധ, ദിട്ഠേവ ധമ്മേ സച്ചതോ ഥേതതോ തഥാഗതേ അനുപലബ്ഭിയമാനേ കല്ലം നു തേ തം വേയ്യാകരണം – ‘യോ സോ, ആവുസോ, തഥാഗതോ ഉത്തമപുരിസോ പരമപുരിസോ പരമപത്തിപത്തോ തം തഥാഗതോ അഞ്ഞത്ര ഇമേഹി ചതൂഹി ഠാനേഹി പഞ്ഞാപയമാനോ പഞ്ഞാപേതി – ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാതി വാ… നേവ ഹോതി ന ന ഹോതി തഥാഗതോ പരം മരണാതി വാ’’’തി? ‘‘നോ ഹേതം, ഭന്തേ’’.

    ‘‘Ettha ca te, anurādha, diṭṭheva dhamme saccato thetato tathāgate anupalabbhiyamāne kallaṃ nu te taṃ veyyākaraṇaṃ – ‘yo so, āvuso, tathāgato uttamapuriso paramapuriso paramapattipatto taṃ tathāgato aññatra imehi catūhi ṭhānehi paññāpayamāno paññāpeti – hoti tathāgato paraṃ maraṇāti vā… neva hoti na na hoti tathāgato paraṃ maraṇāti vā’’’ti? ‘‘No hetaṃ, bhante’’.

    ‘‘സാധു സാധു, അനുരാധ! പുബ്ബേ ചാഹം, അനുരാധ, ഏതരഹി ച ദുക്ഖഞ്ചേവ പഞ്ഞപേമി, ദുക്ഖസ്സ ച നിരോധ’’ന്തി. ചതുത്ഥം.

    ‘‘Sādhu sādhu, anurādha! Pubbe cāhaṃ, anurādha, etarahi ca dukkhañceva paññapemi, dukkhassa ca nirodha’’nti. Catutthaṃ.







    Related texts:



    അട്ഠകഥാ • Aṭṭhakathā / സുത്തപിടക (അട്ഠകഥാ) • Suttapiṭaka (aṭṭhakathā) / സംയുത്തനികായ (അട്ഠകഥാ) • Saṃyuttanikāya (aṭṭhakathā) / ൪. അനുരാധസുത്തവണ്ണനാ • 4. Anurādhasuttavaṇṇanā

    ടീകാ • Tīkā / സുത്തപിടക (ടീകാ) • Suttapiṭaka (ṭīkā) / സംയുത്തനികായ (ടീകാ) • Saṃyuttanikāya (ṭīkā) / ൪. അനുരാധസുത്തവണ്ണനാ • 4. Anurādhasuttavaṇṇanā


    © 1991-2023 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact