| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៧។៧៤
Numbered Discourses 7.74
៧។ មហាវគ្គ
7. The Great Chapter
អរកសុត្ត
About Araka
“ភូតបុព្ពំ, ភិក្ខវេ, អរកោ នាម សត្ថា អហោសិ តិត្ថករោ កាមេសុ វីតរាគោ។ អរកស្ស ខោ បន, ភិក្ខវេ, សត្ថុនោ អនេកានិ សាវកសតានិ អហេសុំ។ អរកោ សត្ថា សាវកានំ ឯវំ ធម្មំ ទេសេតិ: ‘អប្បកំ, ព្រាហ្មណ, ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ លហុកំ ពហុទុក្ខំ ពហុបាយាសំ មន្តាយំ ពោទ្ធព្ពំ, កត្តព្ពំ កុសលំ, ចរិតព្ពំ ព្រហ្មចរិយំ, នត្ថិ ជាតស្ស អមរណំ។
“Once upon a time, bhikkhus, there was a Teacher called Araka. He was a religious founder and was free of sensual desire. He had many hundreds of disciples, and he taught them like this: ‘Brahmins, life as a human is short, brief, and fleeting, full of suffering and distress. Be thoughtful and wake up! Do what’s good and lead the spiritual life, for no-one born can escape death.
សេយ្យថាបិ, ព្រាហ្មណ, តិណគ្គេ ឧស្សាវពិន្ទុ សូរិយេ ឧគ្គច្ឆន្តេ ខិប្បំយេវ បដិវិគច្ឆតិ, ន ចិរដ្ឋិតិកំ ហោតិ; ឯវមេវំ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឧស្សាវពិន្ទូបមំ ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ លហុកំ ពហុទុក្ខំ ពហុបាយាសំ មន្តាយំ ពោទ្ធព្ពំ, កត្តព្ពំ កុសលំ, ចរិតព្ពំ ព្រហ្មចរិយំ, នត្ថិ ជាតស្ស អមរណំ។
It’s like a drop of dew on a grass tip. When the sun comes up it quickly evaporates and doesn’t last long. In the same way, life as a human is like a dewdrop. It’s brief and fleeting, full of suffering and distress. Be thoughtful and wake up! Do what’s good and lead the spiritual life, for no-one born can escape death.
សេយ្យថាបិ, ព្រាហ្មណ, ថុល្លផុសិតកេ ទេវេ វស្សន្តេ ឧទកពុព្ពុឡំ ខិប្បំយេវ បដិវិគច្ឆតិ, ន ចិរដ្ឋិតិកំ ហោតិ; ឯវមេវំ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឧទកពុព្ពុឡូបមំ ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ លហុកំ ពហុទុក្ខំ ពហុបាយាសំ មន្តាយំ ពោទ្ធព្ពំ, កត្តព្ពំ កុសលំ, ចរិតព្ពំ ព្រហ្មចរិយំ, នត្ថិ ជាតស្ស អមរណំ។
It’s like when the rain falls heavily. The bubbles quickly vanish and don’t last long. In the same way, life as a human is like a bubble. …
សេយ្យថាបិ, ព្រាហ្មណ, ឧទកេ ទណ្ឌរាជិ ខិប្បំយេវ បដិវិគច្ឆតិ, ន ចិរដ្ឋិតិកា ហោតិ; ឯវមេវំ ខោ, ព្រាហ្មណ, ឧទកេ ទណ្ឌរាជូបមំ ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ …បេ… នត្ថិ ជាតស្ស អមរណំ។
It’s like a line drawn in water. It vanishes quickly and doesn’t last long. In the same way, life as a human is like a line drawn in water. …
សេយ្យថាបិ, ព្រាហ្មណ, នទី បព្ពតេយ្យា ទូរង្គមា សីឃសោតា ហារហារិនី, នត្ថិ សោ ខណោ វា លយោ វា មុហុត្តោ វា យំ សា អាវត្តតិ, អថ ខោ សា គច្ឆតេវ វត្តតេវ សន្ទតេវ; ឯវមេវំ ខោ, ព្រាហ្មណ, នទីបព្ពតេយ្យូបមំ ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ លហុកំ …បេ… នត្ថិ ជាតស្ស អមរណំ។
It’s like a mountain river traveling far, flowing fast, carrying all before it. It doesn’t turn back—not for a moment, a second, an instant—but runs, rolls, and flows on. In the same way, life as a human is like a mountain river. …
សេយ្យថាបិ, ព្រាហ្មណ, ពលវា បុរិសោ ជិវ្ហគ្គេ ខេឡបិណ្ឌំ សំយូហិត្វា អកសិរេនេវ វមេយ្យ; ឯវមេវំ ខោ, ព្រាហ្មណ, ខេឡបិណ្ឌូបមំ ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ …បេ… នត្ថិ ជាតស្ស អមរណំ។
It’s like a strong man who has formed a glob of spit on the tip of his tongue. He could easily spit it out. In the same way, life as a human is like a glob of spit. …
សេយ្យថាបិ, ព្រាហ្មណ, ទិវសំសន្តត្តេ អយោកដាហេ មំសបេសិ បក្ខិត្តា ខិប្បំយេវ បដិវិគច្ឆតិ, ន ចិរដ្ឋិតិកា ហោតិ; ឯវមេវំ ខោ, ព្រាហ្មណ, មំសបេសូបមំ ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ …បេ… នត្ថិ ជាតស្ស អមរណំ។
Suppose there was an iron cauldron that had been heated all day. If you tossed a lump of meat in, it would quickly vanish and not last long. In the same way, life as a human is like a lump of meat. …
សេយ្យថាបិ, ព្រាហ្មណ, គាវី វជ្ឈា អាឃាតនំ នីយមានា យំ យទេវ បាទំ ឧទ្ធរតិ, សន្តិកេវ ហោតិ វធស្ស សន្តិកេវ មរណស្ស; ឯវមេវំ ខោ, ព្រាហ្មណ, គោវជ្ឈូបមំ ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ លហុកំ ពហុទុក្ខំ ពហុបាយាសំ មន្តាយំ ពោទ្ធព្ពំ, កត្តព្ពំ កុសលំ, ចរិតព្ពំ ព្រហ្មចរិយំ, នត្ថិ ជាតស្ស អមរណន៑ៜតិ។
It’s like a cow being led to the slaughterhouse. With every step she comes closer to the slaughter, closer to death. In the same way, life as a human is like a cow being slaughtered. It’s brief and fleeting, full of suffering and distress. Be thoughtful and wake up! Do what’s good and lead the spiritual life, for no-one born can escape death.’
តេន ខោ បន, ភិក្ខវេ, សមយេន មនុស្សានំ សដ្ឋិវស្សសហស្សានិ អាយុប្បមាណំ អហោសិ, បញ្ចវស្សសតិកា កុមារិកា អលំបតេយ្យា អហោសិ។ តេន ខោ បន, ភិក្ខវេ, សមយេន មនុស្សានំ ឆឡេវ អាពាធា អហេសុំ—សីតំ, ឧណ្ហំ, ជិឃច្ឆា, បិបាសា, ឧច្ចារោ, បស្សាវោ។ សោ ហិ នាម, ភិក្ខវេ, អរកោ សត្ថា ឯវំ ទីឃាយុកេសុ មនុស្សេសុ ឯវំ ចិរដ្ឋិតិកេសុ ឯវំ អប្បាពាធេសុ សាវកានំ ឯវំ ធម្មំ ទេសេស្សតិ: ‘អប្បកំ, ព្រាហ្មណ, ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ លហុកំ ពហុទុក្ខំ ពហុបាយាសំ មន្តាយំ ពោទ្ធព្ពំ, កត្តព្ពំ កុសលំ, ចរិតព្ពំ ព្រហ្មចរិយំ, នត្ថិ ជាតស្ស អមរណន៑ៜតិ។
Now, bhikkhus, at that time human beings had a life span of 60,000 years. Girls could be married at 500 years of age. And human beings only had six afflictions: cold, heat, hunger, thirst, and the need to defecate and urinate. But even though humans were so long-lived with so few afflictions, Araka still taught in this way: ‘Life as a human is short, brief, and fleeting, full of suffering and distress. Be thoughtful and wake up! Do what’s good and lead the spiritual life, for no-one born can escape death.’
ឯតរហិ តំ, ភិក្ខវេ, សម្មា វទមានោ វទេយ្យ: ‘អប្បកំ ជីវិតំ មនុស្សានំ បរិត្តំ លហុកំ ពហុទុក្ខំ ពហុបាយាសំ មន្តាយំ ពោទ្ធព្ពំ, កត្តព្ពំ កុសលំ, ចរិតព្ពំ ព្រហ្មចរិយំ, នត្ថិ ជាតស្ស អមរណន៑ៜតិ។ ឯតរហិ, ភិក្ខវេ, យោ ចិរំ ជីវតិ សោ វស្សសតំ អប្បំ វា ភិយ្យោ។ វស្សសតំ ខោ បន, ភិក្ខវេ, ជីវន្តោ តីណិយេវ ឧតុសតានិ ជីវតិ—ឧតុសតំ ហេមន្តានំ, ឧតុសតំ គិម្ហានំ, ឧតុសតំ វស្សានំ។ តីណិ ខោ បន, ភិក្ខវេ, ឧតុសតានិ ជីវន្តោ ទ្វាទសយេវ មាសសតានិ ជីវតិ—ចត្តារិ មាសសតានិ ហេមន្តានំ, ចត្តារិ មាសសតានិ គិម្ហានំ, ចត្តារិ មាសសតានិ វស្សានំ។ ទ្វាទស ខោ បន, ភិក្ខវេ, មាសសតានិ ជីវន្តោ ចតុវីសតិយេវ អទ្ធមាសសតានិ ជីវតិ—អដ្ឋទ្ធមាសសតានិ ហេមន្តានំ, អដ្ឋទ្ធមាសសតានិ គិម្ហានំ, អដ្ឋទ្ធមាសសតានិ វស្សានំ។ ចតុវីសតិ ខោ បន, ភិក្ខវេ, អទ្ធមាសសតានិ ជីវន្តោ ឆត្តិំសំយេវ រត្តិសហស្សានិ ជីវតិ—ទ្វាទស រត្តិសហស្សានិ ហេមន្តានំ, ទ្វាទស រត្តិសហស្សានិ គិម្ហានំ, ទ្វាទស រត្តិសហស្សានិ វស្សានំ។ ឆត្តិំសំ ខោ បន, ភិក្ខវេ, រត្តិសហស្សានិ ជីវន្តោ ទ្វេសត្តតិយេវ ភត្តសហស្សានិ ភុញ្ជតិ—ចតុវីសតិ ភត្តសហស្សានិ ហេមន្តានំ, ចតុវីសតិ ភត្តសហស្សានិ គិម្ហានំ, ចតុវីសតិ ភត្តសហស្សានិ វស្សានំ សទ្ធិំ មាតុថញ្ញាយ សទ្ធិំ ភត្តន្តរាយេន។
These days it’d be right to say: ‘Life as a human is short, brief, and fleeting, full of suffering and distress. Be thoughtful and wake up! Do what’s good and lead the spiritual life, for no-one born can escape death.’ For these days a long life is a hundred years or a little more. Living for a hundred years, there are just three hundred seasons, a hundred each of the winter, summer, and rains. Living for three hundred seasons, there are just twelve hundred months, four hundred in each of the winter, summer, and rains. Living for twelve hundred months, there are just twenty-four hundred fortnights, eight hundred in each of the winter, summer, and rains. Living for 2,400 fortnights, there are just 36,000 days, 12,000 in each of the summer, winter, and rains. Living for 36,000 days, you just eat 72,000 meals, 24,000 in each of the summer, winter, and rains, including when you’re suckling at the breast, and when you’re prevented from eating.
តត្រិមេ ភត្តន្តរាយា កបិមិទ្ធោបិ ភត្តំ ន ភុញ្ជតិ, ទុក្ខិតោបិ ភត្តំ ន ភុញ្ជតិ, ព្យាធិតោបិ ភត្តំ ន ភុញ្ជតិ, ឧបោសថិកោបិ ភត្តំ ន ភុញ្ជតិ, អលាភកេនបិ ភត្តំ ន ភុញ្ជតិ។ ឥតិ ខោ, ភិក្ខវេ, មយា វស្សសតាយុកស្ស មនុស្សស្ស អាយុបិ សង្ខាតោ, អាយុប្បមាណម្បិ សង្ខាតំ, ឧតូបិ សង្ខាតា, សំវច្ឆរាបិ សង្ខាតា, មាសាបិ សង្ខាតា, អទ្ធមាសាបិ សង្ខាតា, រត្តិបិ សង្ខាតា, ទិវាបិ សង្ខាតា, ភត្តាបិ សង្ខាតា, ភត្តន្តរាយាបិ សង្ខាតា។ យំ, ភិក្ខវេ, សត្ថារា ករណីយំ សាវកានំ ហិតេសិនា អនុកម្បកេន អនុកម្បំ ឧបាទាយ; កតំ វោ តំ មយា ឯតានិ, ភិក្ខវេ, រុក្ខមូលានិ ឯតានិ សុញ្ញាគារានិ។ ឈាយថ, ភិក្ខវេ, មា បមាទត្ថ; មា បច្ឆា វិប្បដិសារិនោ អហុវត្ថ។ អយំ វោ អម្ហាកំ អនុសាសនី”តិ។
Things that prevent you from eating include anger, pain, sickness, Uposatha day, or being unable to get food. So bhikkhus, for a human being with a hundred years life span I have counted the life span, the limit of the life span, the seasons, the years, the months, the fortnights, the nights, the days, the meals, and the things that prevent them from eating. Out of compassion, I’ve done what a teacher should do who wants what’s best for their disciples. Here are these roots of trees, and here are these empty huts. Practice jhāna, bhikkhus! Don’t be negligent! Don’t regret it later! This is my instruction to you.”
ទសមំ។
មហាវគ្គោ សត្តមោ។
តស្សុទ្ទានំ
ហិរីសូរិយំ ឧបមា, ធម្មញ្ញូ បារិឆត្តកំ; សក្កច្ចំ ភាវនា អគ្គិ, សុនេត្តអរកេន ចាតិ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
