Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៤។២៨
Numbered Discourses 4.28
៣។ ឧរុវេលវគ្គ
3. At Uruvelā
អរិយវំសសុត្ត
The Noble Traditions
“ចត្តារោមេ, ភិក្ខវេ, អរិយវំសា អគ្គញ្ញា រត្តញ្ញា វំសញ្ញា បោរាណា អសង្កិណ្ណា អសង្កិណ្ណបុព្ពា, ន សង្កីយន្តិ ន សង្កីយិស្សន្តិ, អប្បដិកុដ្ឋា សមណេហិ ព្រាហ្មណេហិ វិញ្ញូហិ។ កតមេ ចត្តារោ?
“Bhikkhus, these four noble traditions are primordial, long-standing, traditional, and ancient. They are uncorrupted, as they have been since the beginning. They’re not being corrupted now, nor will they be. Sensible ascetics and brahmins don’t look down on them. What four?
ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សន្តុដ្ឋោ ហោតិ ឥតរីតរេន ចីវរេន, ឥតរីតរចីវរសន្តុដ្ឋិយា ច វណ្ណវាទី, ន ច ចីវរហេតុ អនេសនំ អប្បតិរូបំ អាបជ្ជតិ, អលទ្ធា ច ចីវរំ ន បរិតស្សតិ, លទ្ធា ច ចីវរំ អគធិតោ អមុច្ឆិតោ អនជ្ឈោសន្នោ អាទីនវទស្សាវី និស្សរណបញ្ញោ បរិភុញ្ជតិ; តាយ ច បន ឥតរីតរចីវរសន្តុដ្ឋិយា នេវត្តានុក្កំសេតិ, នោ បរំ វម្ភេតិ។ យោ ហិ តត្ថ ទក្ខោ អនលសោ សម្បជានោ បតិស្សតោ, អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បោរាណេ អគ្គញ្ញេ អរិយវំសេ ឋិតោ។
Firstly, a bhikkhu is content with any kind of robe, and praises such contentment. They don’t try to get hold of a robe in an improper way. They don’t get upset if they don’t get a robe. And if they do get a robe, they use it untied, uninfatuated, unattached, seeing the drawback, and understanding the escape. But they don’t glorify themselves or put others down on account of their contentment. A bhikkhu who is deft, tireless, aware, and mindful in this is said to stand in the ancient, primordial noble tradition.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សន្តុដ្ឋោ ហោតិ ឥតរីតរេន បិណ្ឌបាតេន, ឥតរីតរបិណ្ឌបាតសន្តុដ្ឋិយា ច វណ្ណវាទី, ន ច បិណ្ឌបាតហេតុ អនេសនំ អប្បតិរូបំ អាបជ្ជតិ, អលទ្ធា ច បិណ្ឌបាតំ ន បរិតស្សតិ, លទ្ធា ច បិណ្ឌបាតំ អគធិតោ អមុច្ឆិតោ អនជ្ឈោសន្នោ អាទីនវទស្សាវី និស្សរណបញ្ញោ បរិភុញ្ជតិ; តាយ ច បន ឥតរីតរបិណ្ឌបាតសន្តុដ្ឋិយា នេវត្តានុក្កំសេតិ, នោ បរំ វម្ភេតិ។ យោ ហិ តត្ថ ទក្ខោ អនលសោ សម្បជានោ បតិស្សតោ, អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បោរាណេ អគ្គញ្ញេ អរិយវំសេ ឋិតោ។
Furthermore, a bhikkhu is content with any kind of almsfood …
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សន្តុដ្ឋោ ហោតិ ឥតរីតរេន សេនាសនេន, ឥតរីតរសេនាសនសន្តុដ្ឋិយា ច វណ្ណវាទី, ន ច សេនាសនហេតុ អនេសនំ អប្បតិរូបំ អាបជ្ជតិ, អលទ្ធា ច សេនាសនំ ន បរិតស្សតិ, លទ្ធា ច សេនាសនំ អគធិតោ អមុច្ឆិតោ អនជ្ឈោសន្នោ អាទីនវទស្សាវី និស្សរណបញ្ញោ បរិភុញ្ជតិ; តាយ ច បន ឥតរីតរសេនាសនសន្តុដ្ឋិយា នេវត្តានុក្កំសេតិ, នោ បរំ វម្ភេតិ។ យោ ហិ តត្ថ ទក្ខោ អនលសោ សម្បជានោ បតិស្សតោ, អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បោរាណេ អគ្គញ្ញេ អរិយវំសេ ឋិតោ។
Furthermore, a bhikkhu is content with any kind of lodgings …
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ភាវនារាមោ ហោតិ ភាវនារតោ, បហានារាមោ ហោតិ បហានរតោ; តាយ ច បន ភាវនារាមតាយ ភាវនារតិយា បហានារាមតាយ បហានរតិយា នេវត្តានុក្កំសេតិ, នោ បរំ វម្ភេតិ។ យោ ហិ តត្ថ ទក្ខោ អនលសោ សម្បជានោ បតិស្សតោ, អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បោរាណេ អគ្គញ្ញេ អរិយវំសេ ឋិតោ។
Furthermore, a bhikkhu enjoys meditation and loves to meditate. They enjoy giving up and love to give up. But they don’t glorify themselves or put down others on account of their love for meditation and giving up. A bhikkhu who is deft, tireless, aware, and mindful in this is said to stand in the ancient, primordial noble tradition.
ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ចត្តារោ អរិយវំសា អគ្គញ្ញា រត្តញ្ញា វំសញ្ញា បោរាណា អសង្កិណ្ណា អសង្កិណ្ណបុព្ពា, ន សង្កីយន្តិ ន សង្កីយិស្សន្តិ, អប្បដិកុដ្ឋា សមណេហិ ព្រាហ្មណេហិ វិញ្ញូហិ។
These four noble traditions are primordial, long-standing, traditional, and ancient. They are uncorrupted, as they have been since the beginning. They’re not being corrupted now nor will they be. Sensible ascetics and brahmins don’t look down on them.
ឥមេហិ ច បន, ភិក្ខវេ, ចតូហិ អរិយវំសេហិ សមន្នាគតោ ភិក្ខុ បុរត្ថិមាយ ចេបិ ទិសាយ វិហរតិ ស្វេវ អរតិំ សហតិ, ន តំ អរតិ សហតិ; បច្ឆិមាយ ចេបិ ទិសាយ វិហរតិ ស្វេវ អរតិំ សហតិ, ន តំ អរតិ សហតិ; ឧត្តរាយ ចេបិ ទិសាយ វិហរតិ ស្វេវ អរតិំ សហតិ, ន តំ អរតិ សហតិ; ទក្ខិណាយ ចេបិ ទិសាយ វិហរតិ ស្វេវ អរតិំ សហតិ, ន តំ អរតិ សហតិ។ តំ កិស្ស ហេតុ? អរតិរតិសហោ ហិ, ភិក្ខវេ, ធីរោតិ។
When a bhikkhu has these four noble traditions, if they live in the east they prevail over discontent, and discontent doesn’t prevail over them. If they live in the west … the north … the south, they prevail over discontent, and discontent doesn’t prevail over them. Why is that? Because a wise one prevails over desire and discontent.
នារតិ សហតិ ធីរំ, នារតិ ធីរំ សហតិ; ធីរោវ អរតិំ សហតិ, ធីរោ ហិ អរតិស្សហោ។
Discontent doesn’t prevail over a wise one; for the wise one is not beaten by discontent. A wise one prevails over discontent, for the wise one is a beater of discontent.
សព្ពកម្មវិហាយីនំ, បនុណ្ណំ កោ និវារយេ; នេក្ខំ ជម្ពោនទស្សេវ, កោ តំ និន្ទិតុមរហតិ; ទេវាបិ នំ បសំសន្តិ, ព្រហ្មុនាបិ បសំសិតោ”តិ។
Who can hold back the dispeller, who’s thrown away all karma? Like a pendant of river gold, who is worthy to criticize them? Even the gods praise them, and by Brahmā, too, they’re praised.”
អដ្ឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]