Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៣។១៣
Numbered Discourses 3.13
២។ រថការវគ្គ
2. The Chariot-Maker
អាសំសសុត្ត
Hopes
“តយោមេ, ភិក្ខវេ, បុគ្គលា សន្តោ សំវិជ្ជមានា លោកស្មិំ។ កតមេ តយោ? និរាសោ, អាសំសោ, វិគតាសោ។ កតមោ ច, ភិក្ខវេ បុគ្គលោ និរាសោ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ បុគ្គលោ នីចេ កុលេ បច្ចាជាតោ ហោតិ, ចណ្ឌាលកុលេ វា វេនកុលេ វា នេសាទកុលេ វា រថការកុលេ វា បុក្កុសកុលេ វា ទលិទ្ទេ អប្បន្នបានភោជនេ កសិរវុត្តិកេ, យត្ថ កសិរេន ឃាសច្ឆាទោ លព្ភតិ។ សោ ច ហោតិ ទុព្ពណ្ណោ ទុទ្ទសិកោ ឱកោដិមកោ ពវ្ហាពាធោ កាណោ វា កុណី វា ខញ្ជោ វា បក្ខហតោ វា, ន លាភី អន្នស្ស បានស្ស វត្ថស្ស យានស្ស មាលាគន្ធវិលេបនស្ស សេយ្យាវសថបទីបេយ្យស្ស។ សោ សុណាតិ: ‘ឥត្ថន្នាមោ កិរ ខត្តិយោ ខត្តិយេហិ ខត្តិយាភិសេកេន អភិសិត្តោៜតិ។ តស្ស ន ឯវំ ហោតិ: ‘កុទាស្សុ នាម មម្បិ ខត្តិយា ខត្តិយាភិសេកេន អភិសិញ្ចិស្សន្តីៜតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ និរាសោ។
“These three kinds of people are found in the world. What three? The hopeless, the hopeful, and the one who has done away with hope. And what, bhikkhus, is a hopeless person? It’s when some person is reborn in a low family—a family of outcastes, bamboo-workers, hunters, chariot-makers, or waste-collectors—poor, with little to eat or drink, where life is tough, and food and shelter are hard to find. And they’re ugly, unsightly, deformed, sickly—one-eyed, crippled, lame, or half-paralyzed. They don’t get to have food, drink, clothes, and vehicles; garlands, fragrances, and makeup; or bed, house, and lighting. They hear this: ‘They say the aristocrats have anointed the aristocrat named so-and-so as king.’ It never occurs to them: ‘Oh, when will the aristocrats anoint me too as king?’ This is called a hopeless person.
កតមោ ច, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ អាសំសោ? ឥធ, ភិក្ខវេ, រញ្ញោ ខត្តិយស្ស មុទ្ធាវសិត្តស្ស ជេដ្ឋោ បុត្តោ ហោតិ អាភិសេកោ អនភិសិត្តោ អចលប្បត្តោ។ សោ សុណាតិ: ‘ឥត្ថន្នាមោ កិរ ខត្តិយោ ខត្តិយេហិ ខត្តិយាភិសេកេន អភិសិត្តោៜតិ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘កុទាស្សុ នាម មម្បិ ខត្តិយា ខត្តិយាភិសេកេន អភិសិញ្ចិស្សន្តីៜតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ អាសំសោ។
And what, bhikkhus, is a hopeful person? It’s when some person is the eldest son of an anointed aristocratic king. He has not yet been anointed, but is eligible, and has been confirmed in the succession. He hears this: ‘They say that the aristocrats have anointed the aristocrat named so-and-so as king.’ It occurs to him: ‘Oh, when will the aristocrats anoint me too as king?’ This is called a hopeful person.
កតមោ ច, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ វិគតាសោ? ឥធ, ភិក្ខវេ, រាជា ហោតិ ខត្តិយោ មុទ្ធាវសិត្តោ។ សោ សុណាតិ: ‘ឥត្ថន្នាមោ កិរ ខត្តិយោ ខត្តិយេហិ ខត្តិយាភិសេកេន អភិសិត្តោៜតិ។ តស្ស ន ឯវំ ហោតិ: ‘កុទាស្សុ នាម មម្បិ ខត្តិយា ខត្តិយាភិសេកេន អភិសិញ្ចិស្សន្តីៜតិ។ តំ កិស្ស ហេតុ? យា ហិស្ស, ភិក្ខវេ, បុព្ពេ អនភិសិត្តស្ស អភិសេកាសា សា បដិប្បស្សទ្ធា។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ វិគតាសោ។
And what, bhikkhus, is a person who has done away with hope? It’s when a king has been anointed. He hears this: ‘They say that the aristocrats have anointed the aristocrat named so-and-so as king.’ It never occurs to him: ‘Oh, when will the aristocrats anoint me too as king?’ Why is that? Because the former hope he had to be anointed has now died down. This is called a person who has done away with hope.
ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, តយោ បុគ្គលា សន្តោ សំវិជ្ជមានា លោកស្មិំ។
These are the three kinds of people found in the world.
ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, តយោ បុគ្គលា សន្តោ សំវិជ្ជមានា ភិក្ខូសុ។ កតមេ តយោ? និរាសោ, អាសំសោ, វិគតាសោ។ កតមោ ច, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ និរាសោ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ បុគ្គលោ ទុស្សីលោ ហោតិ បាបធម្មោ អសុចិ សង្កស្សរសមាចារោ បដិច្ឆន្នកម្មន្តោ អស្សមណោ សមណបដិញ្ញោ អព្រហ្មចារី ព្រហ្មចារិបដិញ្ញោ អន្តោបូតិ អវស្សុតោ កសម្ពុជាតោ។ សោ សុណាតិ: ‘ឥត្ថន្នាមោ កិរ ភិក្ខុ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរតីៜតិ។ តស្ស ន ឯវំ ហោតិ: ‘កុទាស្សុ នាម អហម្បិ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរិស្សាមីៜតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ និរាសោ។
In the same way, these three kinds of people are found among the bhikkhus. What three? The hopeless, the hopeful, and the one who has done away with hope. And what, bhikkhus, is a hopeless person? It’s when some person is unethical, of bad qualities, filthy, with suspicious behavior, underhand, no true ascetic or spiritual practitioner—though claiming to be one—rotten inside, corrupt, and depraved. They hear this: ‘They say that the bhikkhu named so-and-so has realized the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.’ It never occurs to them: ‘Oh, when will I too realize the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life, and live having realized it with my own insight due to the ending of defilements.’ This is called a hopeless person.
កតមោ ច, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ អាសំសោ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សីលវា ហោតិ កល្យាណធម្មោ។ សោ សុណាតិ: ‘ឥត្ថន្នាមោ កិរ ភិក្ខុ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរតីៜតិ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘កុទាស្សុ នាម អហម្បិ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរិស្សាមីៜតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ អាសំសោ។
And what, bhikkhus, is a hopeful person? It’s when a bhikkhu is ethical, of good character. They hear this: ‘They say that the bhikkhu named so-and-so has realized the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.’ It occurs to them: ‘Oh, when will I too realize the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life, and live having realized it with my own insight due to the ending of defilements.’ This is called a hopeful person.
កតមោ ច, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ វិគតាសោ? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អរហំ ហោតិ ខីណាសវោ។ សោ សុណាតិ: ‘ឥត្ថន្នាមោ កិរ ភិក្ខុ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរតីៜតិ។ តស្ស ន ឯវំ ហោតិ: ‘កុទាស្សុ នាម អហម្បិ អាសវានំ ខយា …បេ… សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរិស្សាមីៜតិ។ តំ កិស្ស ហេតុ? យា ហិស្ស, ភិក្ខវេ, បុព្ពេ អវិមុត្តស្ស វិមុត្តាសា សា បដិប្បស្សទ្ធា។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, បុគ្គលោ វិគតាសោ។
And what, bhikkhus, is a person who has done away with hope? It’s when a bhikkhu is a perfected one, who has ended all defilements. They hear this: ‘They say that the bhikkhu named so-and-so has realized the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.’ It never occurs to them: ‘Oh, when will I too realize the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life, and live having realized it with my own insight due to the ending of defilements.’ Why is that? Because the former hope they had to be freed has now died down. This is called a person who has done away with hope.
ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, តយោ បុគ្គលា សន្តោ សំវិជ្ជមានា ភិក្ខូសូ”តិ។
These are the three people found among the bhikkhus.”
តតិយំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]