องฺคุตฺตร นิกาย ๑๐ฯ๑๒๒

๑๒ฯ ปจฺโจโรหณิวคฺค

อาสวกฺขยสุตฺต

“ทสยิเม, ภิกฺขเว, ธมฺมา ภาวิตา พหุลีกตา อาสวานํ ขยาย สํวตฺตนฺติฯ กตเม ทส? สมฺมาทิฏฺฐิ, สมฺมาสงฺกปฺโป, สมฺมาวาจา, สมฺมากมฺมนฺโต, สมฺมาอาชีโว, สมฺมาวายาโม, สมฺมาสติ, สมฺมาสมาธิ, สมฺมาญาณํ, สมฺมาวิมุตฺติ—อิเม โข, ภิกฺขเว, ทส ธมฺมา ภาวิตา พหุลีกตา อาสวานํ ขยาย สํวตฺตนฺตี”ติฯ

ทสมํฯ

ปจฺโจโรหณิวคฺโค ทุติโยฯ

ตสฺสุทฺทานํ

ตโย อธมฺมา อชิโต, สงฺคารโว จ โอริมํ; เทฺว เจว ปจฺโจโรหณี, ปุพฺพงฺคมํ อาสวกฺขโยติฯ