Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៤។១៦៣

    Numbered Discourses 4.163

    ១៧។ បដិបទាវគ្គ

    17. Practice

    អសុភសុត្ត

    Ugly

    “ចតស្សោ ឥមា, ភិក្ខវេ, បដិបទា។ កតមា ចតស្សោ?

    “Bhikkhus, there are four ways of practice. What four?

      ទុក្ខា បដិបទា ទន្ធាភិញ្ញា,

      Painful practice with slow insight,

    ទុក្ខា បដិបទា ខិប្បាភិញ្ញា,

    painful practice with swift insight,

    សុខា បដិបទា ទន្ធាភិញ្ញា,

    pleasant practice with slow insight, and

    សុខា បដិបទា ខិប្បាភិញ្ញា។

    pleasant practice with swift insight.

    កតមា ច, ភិក្ខវេ, ទុក្ខា បដិបទា ទន្ធាភិញ្ញា? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អសុភានុបស្សី កាយេ វិហរតិ, អាហារេ បដិកូលសញ្ញី, សព្ពលោកេ អនភិរតិសញ្ញី, សព្ពសង្ខារេសុ អនិច្ចានុបស្សី; មរណសញ្ញា ខោ បនស្ស អជ្ឈត្តំ សូបដ្ឋិតា ហោតិ។ សោ ឥមានិ បញ្ច សេខពលានិ ឧបនិស្សាយ វិហរតិ—សទ្ធាពលំ, ហិរិពលំ, ឱត្តប្បពលំ, វីរិយពលំ, បញ្ញាពលំ។ តស្សិមានិ បញ្ចិន្ទ្រិយានិ មុទូនិ បាតុភវន្តិ—សទ្ធិន្ទ្រិយំ, វីរិយិន្ទ្រិយំ, សតិន្ទ្រិយំ, សមាធិន្ទ្រិយំ, បញ្ញិន្ទ្រិយំ។ សោ ឥមេសំ បញ្ចន្នំ ឥន្ទ្រិយានំ មុទុត្តា ទន្ធំ អានន្តរិយំ បាបុណាតិ អាសវានំ ខយាយ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ទុក្ខា បដិបទា ទន្ធាភិញ្ញា។

    And what’s the painful practice with slow insight? It’s when a bhikkhu meditates observing the ugliness of the body, perceives the repulsiveness of food, perceives dissatisfaction with the whole world, observes the impermanence of all conditions, and has well established the perception of their own death. They rely on these five powers of a trainee: faith, conscience, prudence, energy, and wisdom. But these five faculties manifest in them weakly: faith, energy, mindfulness, immersion, and wisdom. Because of this, they only slowly attain the conditions for ending the defilements in the present life. This is called the painful practice with slow insight.

    កតមា ច, ភិក្ខវេ, ទុក្ខា បដិបទា ខិប្បាភិញ្ញា? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អសុភានុបស្សី កាយេ វិហរតិ, អាហារេ បដិកូលសញ្ញី, សព្ពលោកេ អនភិរតិសញ្ញី, សព្ពសង្ខារេសុ អនិច្ចានុបស្សី; មរណសញ្ញា ខោ បនស្ស អជ្ឈត្តំ សូបដ្ឋិតា ហោតិ។ សោ ឥមានិ បញ្ច សេខពលានិ ឧបនិស្សាយ វិហរតិ—សទ្ធាពលំ …បេ… បញ្ញាពលំ។ តស្សិមានិ បញ្ចិន្ទ្រិយានិ អធិមត្តានិ បាតុភវន្តិ—សទ្ធិន្ទ្រិយំ …បេ… បញ្ញិន្ទ្រិយំ។ សោ ឥមេសំ បញ្ចន្នំ ឥន្ទ្រិយានំ អធិមត្តត្តា ខិប្បំ អានន្តរិយំ បាបុណាតិ អាសវានំ ខយាយ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ទុក្ខា បដិបទា ខិប្បាភិញ្ញា។

    And what’s the painful practice with swift insight? It’s when a bhikkhu meditates observing the ugliness of the body, perceives the repulsiveness of food, perceives dissatisfaction with the whole world, observes the impermanence of all conditions, and has well established the perception of their own death. They rely on these five powers of a trainee: faith, conscience, prudence, energy, and wisdom. And these five faculties manifest in them strongly: faith, energy, mindfulness, immersion, and wisdom. Because of this, they swiftly attain the conditions for ending the defilements in the present life. This is called the painful practice with swift insight.

    កតមា ច, ភិក្ខវេ, សុខា បដិបទា ទន្ធាភិញ្ញា? ឥធ ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ វិវិច្ចេវ កាមេហិ វិវិច្ច អកុសលេហិ ធម្មេហិ សវិតក្កំ សវិចារំ វិវេកឹ បីតិសុខំ បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ; វិតក្កវិចារានំ វូបសមា អជ្ឈត្តំ សម្បសាទនំ ចេតសោ ឯកោទិភាវំ អវិតក្កំ អវិចារំ សមាធិឹ បីតិសុខំ ទុតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ; បីតិយា ច វិរាគា ឧបេក្ខកោ ច វិហរតិ សតោ ច សម្បជានោ សុខញ្ច កាយេន បដិសំវេទេតិ យំ តំ អរិយា អាចិក្ខន្តិ: ‘ឧបេក្ខកោ សតិមា សុខវិហារីៜតិ តតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ; សុខស្ស ច បហានា ទុក្ខស្ស ច បហានា បុព្ពេវ សោមនស្សទោមនស្សានំ អត្ថង្គមា អទុក្ខមសុខំ ឧបេក្ខាសតិបារិសុទ្ធិំ ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ ឥមានិ បញ្ច សេខពលានិ ឧបនិស្សាយ វិហរតិ—សទ្ធាពលំ …បេ… បញ្ញាពលំ។ តស្សិមានិ បញ្ចិន្ទ្រិយានិ មុទូនិ បាតុភវន្តិ—សទ្ធិន្ទ្រិយំ …បេ… បញ្ញិន្ទ្រិយំ។ សោ ឥមេសំ បញ្ចន្នំ ឥន្ទ្រិយានំ មុទុត្តា ទន្ធំ អានន្តរិយំ បាបុណាតិ អាសវានំ ខយាយ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, សុខា បដិបទា ទន្ធាភិញ្ញា។

    And what’s the pleasant practice with slow insight? It’s when a bhikkhu, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, enters and remains in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. As the placing of the mind and keeping it connected are stilled, they enter and remain in the second jhāna, which has the rapture and bliss born of immersion, with internal clarity and mind at one, without placing the mind and keeping it connected. And with the fading away of rapture, they enter and remain in the third jhāna, where they meditate with equanimity, mindful and aware, personally experiencing the bliss of which the noble ones declare, ‘Equanimous and mindful, one meditates in bliss.’ Giving up pleasure and pain, and ending former happiness and sadness, they enter and remain in the fourth jhāna, without pleasure or pain, with pure equanimity and mindfulness. They rely on these five powers of a trainee: faith, conscience, prudence, energy, and wisdom. But these five faculties manifest in them weakly: faith, energy, mindfulness, immersion, and wisdom. Because of this, they only slowly attain the conditions for ending the defilements in the present life. This is called the pleasant practice with slow insight.

    កតមា ច, ភិក្ខវេ, សុខា បដិបទា ខិប្បាភិញ្ញា? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ វិវិច្ចេវ កាមេហិ វិវិច្ច អកុសលេហិ ធម្មេហិ សវិតក្កំ សវិចារំ វិវេកឹ បីតិសុខំ បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ …បេ… ទុតិយំ ឈានំ …បេ… តតិយំ ឈានំ …បេ… ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ ឥមានិ បញ្ច សេខពលានិ ឧបនិស្សាយ វិហរតិ—សទ្ធាពលំ, ហិរិពលំ, ឱត្តប្បពលំ, វីរិយពលំ, បញ្ញាពលំ។ តស្សិមានិ បញ្ចិន្ទ្រិយានិ អធិមត្តានិ បាតុភវន្តិ—សទ្ធិន្ទ្រិយំ, វីរិយិន្ទ្រិយំ, សតិន្ទ្រិយំ, សមាធិន្ទ្រិយំ, បញ្ញិន្ទ្រិយំ។ សោ ឥមេសំ បញ្ចន្នំ ឥន្ទ្រិយានំ អធិមត្តត្តា ខិប្បំ អានន្តរិយំ បាបុណាតិ អាសវានំ ខយាយ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, សុខា បដិបទា ខិប្បាភិញ្ញា។

    And what’s the pleasant practice with swift insight? It’s when a bhikkhu … enters and remains in the first jhāna … second jhāna … third jhāna … fourth jhāna … They rely on these five powers of a trainee: faith, conscience, prudence, energy, and wisdom. And these five faculties manifest in them strongly: faith, energy, mindfulness, immersion, and wisdom. Because of this, they swiftly attain the conditions for ending the defilements in the present life. This is called the pleasant practice with swift insight.

    ឥមា ខោ, ភិក្ខវេ, ចតស្សោ បដិបទា”តិ។

    These are the four ways of practice.”

    តតិយំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact