| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationමජ්ඣිම නිකාය 88
The Middle-Length Suttas Collection 88
බාහිතිකසුත්ත
The Imported Cloth
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ.
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.
අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය සාවත්ථියං පිණ්ඩාය පාවිසි. සාවත්ථියං පිණ්ඩාය චරිත්වා පච්ඡාභත්තං පිණ්ඩපාතපටික්කන්තෝ යේන පුබ්බාරාමෝ මිගාරමාතුපාසාදෝ තේනුපසඞ්කමි දිවාවිහාරාය.
Then Venerable Ānanda robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Sāvatthī for alms. He wandered for alms in Sāvatthī. After the meal, on his return from almsround, he went to the Eastern Monastery, the stilt longhouse of Migāra’s mother, for the day’s meditation.
තේන ඛෝ පන සමයේන රාජා පසේනදි කෝසලෝ ඒකපුණ්ඩරීකං නාගං අභිරුහිත්වා සාවත්ථියා නිය්‍යාති දිවා දිවස්ස. අද්දසා ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං දූරතෝව ආගච්ඡන්තං. දිස්වාන සිරිවඩ්ඪං මහාමත්තං ආමන්තේසි: “ආයස්මා නෝ ඒසෝ, සම්ම සිරිවඩ්ඪ, ආනන්දෝ”ති.
Now at that time King Pasenadi of Kosala mounted the Single Lotus Elephant and drove out from Sāvatthī in the middle of the day. He saw Ānanda coming off in the distance and said to the minister Sirivaḍḍha, “My dear Sirivaḍḍha, isn’t that Venerable Ānanda?”
“ඒවං, මහාරාජ, ආයස්මා ඒසෝ ආනන්දෝ”ති.
“Indeed it is, great king.”
අථ ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ අඤ්ඤතරං පුරිසං ආමන්තේසි: “ඒහි ත්වං, අම්භෝ පුරිස, යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කම; උපසඞ්කමිත්වා මම වචනේන ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පාදේ සිරසා වන්දාහි: ‘රාජා, භන්තේ, පසේනදි කෝසලෝ ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පාදේ සිරසා වන්දතී(අ)ති; ඒවඤ්ච වදේහි: ‘සචේ කිර, භන්තේ, ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස න කිඤ්චි අච්චායිකං කරණීයං, ආගමේතු කිර, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ මුහුත්තං අනුකම්පං උපාදායා(අ)”ති.
Then King Pasenadi addressed a man, “Please, mister, go to Venerable Ānanda, and in my name bow with your head to his feet. Say to him: ‘Sir, King Pasenadi of Kosala bows with his head at your feet.’ And then say: ‘Sir, if you have no urgent business, please wait a moment out of compassion.’”
“ඒවං, දේවා”ති ඛෝ සෝ පුරිසෝ රඤ්ඤෝ පසේනදිස්ස කෝසලස්ස පටිස්සුත්වා යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං අට්ඨාසි. ඒකමන්තං ඨිතෝ ඛෝ සෝ පුරිසෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච: “රාජා, භන්තේ, පසේනදි කෝසලෝ ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පාදේ සිරසා වන්දති; ඒවඤ්ච වදේති: ‘සචේ කිර, භන්තේ, ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස න කිඤ්චි අච්චායිකං කරණීයං, ආගමේතු කිර, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ මුහුත්තං අනුකම්පං උපාදායා(අ)”ති.
“Yes, Your Majesty,” that man replied. He did as the king asked.
අධිවාසේසි ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ තුණ්හීභාවේන.
Ānanda consented with silence.
අථ ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ යාවතිකා නාගස්ස භූමි නාගේන ගන්ත්වා නාගා පච්චෝරෝහිත්වා පත්තිකෝව යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං අට්ඨාසි. ඒකමන්තං ඨිතෝ ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච: “සචේ, භන්තේ, ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස න කිඤ්චි අච්චායිකං කරණීයං, සාධු, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ යේන අචිරවතියා නදියා තීරං තේනුපසඞ්කමතු අනුකම්පං උපාදායා”ති.
Then King Pasenadi rode on the elephant as far as the terrain allowed, then descended and approached Ānanda on foot. He bowed, stood to one side, and said to Ānanda, “Sir, if you have no urgent business, it would be nice of you to go to the bank of the Aciravatī river out of compassion.”
අධිවාසේසි ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ තුණ්හීභාවේන.
Ānanda consented with silence.
අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ යේන අචිරවතියා නදියා තීරං තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලේ පඤ්ඤත්තේ ආසනේ නිසීදි. අථ ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ යාවතිකා නාගස්ස භූමි නාගේන ගන්ත්වා නාගා පච්චෝරෝහිත්වා පත්තිකෝව යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං අට්ඨාසි. ඒකමන්තං ඨිතෝ ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච: “ඉධ, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ හත්ථත්ථරේ නිසීදතූ”ති.
He went to the river bank and sat at the root of a certain tree on a seat spread out. Then King Pasenadi rode on the elephant as far as the terrain allowed, then descended and approached Ānanda on foot. He bowed, stood to one side, and said to Ānanda, “Here, Venerable Ānanda, sit on this elephant rug.”
“අලං, මහාරාජ. නිසීද ත්වං; නිසින්නෝ අහං සකේ ආසනේ”ති.
“Enough, great king, you sit on it. I’m sitting on my own seat.”
නිසීදි ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ පඤ්ඤත්තේ ආසනේ. නිසජ්ජ ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච: “කිං නු ඛෝ, භන්තේ ආනන්ද, සෝ භගවා තථාරූපං කායසමාචාරං සමාචරේය්‍ය, ය්වාස්ස කායසමාචාරෝ ඕපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහී”ති?
So the king sat down on the seat spread out, and said, “Honorable Ānanda, might the Buddha engage in the sort of behavior—by way of body, speech, or mind—that is faulted by ascetics and brahmins?”
“න ඛෝ, මහාරාජ, සෝ භගවා තථාරූපං කායසමාචාරං සමාචරේය්‍ය, ය්වාස්ස කායසමාචාරෝ ඕපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති. “කිං පන, භන්තේ ආනන්ද, සෝ භගවා තථාරූපං වචීසමාචාරං …පේ… මනෝසමාචාරං සමාචරේය්‍ය, ය්වාස්ස මනෝසමාචාරෝ ඕපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහී”ති? “න ඛෝ, මහාරාජ, සෝ භගවා තථාරූපං මනෝසමාචාරං සමාචරේය්‍ය, ය්වාස්ස මනෝසමාචාරෝ ඕපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති.
“No, great king, the Buddha would not engage in the sort of behavior that is faulted by sensible ascetics and brahmins.”
“අච්ඡරියං, භන්තේ, අබ්භුතං, භන්තේ. යඤ්හි මයං, භන්තේ, නාසක්ඛිම්හා පඤ්හේන පරිපූරේතුං තං, භන්තේ, ආයස්මතා ආනන්දේන පඤ්හස්ස වේය්‍යාකරණේන පරිපූරිතං. යේ තේ, භන්තේ, බාලා අබ්‍යත්තා අනනුවිච්ච අපරියෝගාහේත්වා පරේසං වණ්ණං වා අවණ්ණං වා භාසන්ති, න මයං තං සාරතෝ පච්චාගච්ඡාම; යේ පන තේ, භන්තේ, පණ්ඩිතා වියත්තා මේධාවිනෝ අනුවිච්ච පරියෝගාහේත්වා පරේසං වණ්ණං වා අවණ්ණං වා භාසන්ති, මයං තං සාරතෝ පච්චාගච්ඡාම.
“It’s incredible, sir, it’s amazing! For I couldn’t fully express the question, but Venerable Ānanda’s answer completed it for me. I don’t believe that praise or criticism of others spoken by incompetent fools, without examining or scrutinizing, is the most important thing. Rather, I believe that praise or criticism of others spoken by competent and intelligent people after examining and scrutinizing is the most important thing.
කතමෝ පන, භන්තේ ආනන්ද, කායසමාචාරෝ ඕපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති?
But Honorable Ānanda, what kind of bodily behavior is faulted by sensible ascetics and brahmins?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ අකුසලෝ”.
“Unskillful behavior.”
“කතමෝ පන, භන්තේ, කායසමාචාරෝ අකුසලෝ”?
“But what kind of bodily behavior is unskillful?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ සාවජ්ජෝ”.
“Blameworthy behavior.”
“කතමෝ පන, භන්තේ, කායසමාචාරෝ සාවජ්ජෝ”?
“But what kind of bodily behavior is blameworthy?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ සබ්‍යාබජ්ඣෝ”.
“Hurtful behavior.”
“කතමෝ පන, භන්තේ, කායසමාචාරෝ සබ්‍යාබජ්ඣෝ”?
“But what kind of bodily behavior is hurtful?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ දුක්ඛවිපාකෝ”.
“Behavior that results in suffering.”
“කතමෝ පන, භන්තේ, කායසමාචාරෝ දුක්ඛවිපාකෝ”?
“But what kind of bodily behavior results in suffering?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ අත්තබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති. තස්ස අකුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, කුසලා ධම්මා පරිහායන්ති; ඒවරූපෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ ඕපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති.
“Bodily behavior that leads to hurting yourself, hurting others, and hurting both, and which makes unskillful qualities grow while skillful qualities decline. That kind of bodily behavior is faulted by sensible ascetics and brahmins.”
“කතමෝ පන, භන්තේ ආනන්ද, වචීසමාචාරෝ …පේ… මනෝසමාචාරෝ ඕපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති?
“But what kind of verbal behavior … mental behavior is faulted by sensible ascetics and brahmins?” …
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ අකුසලෝ”.
“කතමෝ පන, භන්තේ, මනෝසමාචාරෝ අකුසලෝ”? “යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ සාවජ්ජෝ”.
“කතමෝ පන, භන්තේ, මනෝසමාචාරෝ සාවජ්ජෝ”? “යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ සබ්‍යාබජ්ඣෝ”.
“කතමෝ පන, භන්තේ, මනෝසමාචාරෝ සබ්‍යාබජ්ඣෝ”? “යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ දුක්ඛවිපාකෝ”.
“කතමෝ පන, භන්තේ, මනෝසමාචාරෝ දුක්ඛවිපාකෝ”?
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ අත්තබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති, පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති, උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති. තස්ස අකුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති, කුසලා ධම්මා පරිහායන්ති; ඒවරූපෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ ඕපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති.
“Mental behavior that leads to hurting yourself, hurting others, and hurting both, and which makes unskillful qualities grow while skillful qualities decline. That kind of mental behavior is faulted by sensible ascetics and brahmins.”
“කිං නු ඛෝ, භන්තේ ආනන්ද, සෝ භගවා සබ්බේසංයේව අකුසලානං ධම්මානං පහානං වණ්ණේතී”ති?
“Sir, does the Buddha praise giving up all these unskillful things?”
“සබ්බාකුසලධම්මපහීනෝ ඛෝ, මහාරාජ, තථාගතෝ කුසලධම්මසමන්නාගතෝ”ති.
“Great king, the Realized One has given up all unskillful things and possesses skillful things.”
“කතමෝ පන, භන්තේ ආනන්ද, කායසමාචාරෝ අනෝපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති?
“But sir, what kind of bodily behavior is not faulted by sensible ascetics and brahmins?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ කුසලෝ”.
“Skillful behavior.”
“කතමෝ පන, භන්තේ, කායසමාචාරෝ කුසලෝ”?
“But what kind of bodily behavior is skillful?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ අනවජ්ජෝ”.
“Blameless behavior.”
“කතමෝ පන, භන්තේ, කායසමාචාරෝ අනවජ්ජෝ”?
“But what kind of bodily behavior is blameless?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ අබ්‍යාබජ්ඣෝ”.
“Pleasing behavior.”
“කතමෝ පන, භන්තේ, කායසමාචාරෝ අබ්‍යාබජ්ඣෝ”?
“But what kind of bodily behavior is pleasing?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ සුඛවිපාකෝ”.
“Behavior that results in happiness.”
“කතමෝ පන, භන්තේ, කායසමාචාරෝ සුඛවිපාකෝ”?
“But what kind of bodily behavior results in happiness?”
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ නේවත්තබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති. තස්ස අකුසලා ධම්මා පරිහායන්ති, කුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති. ඒවරූපෝ ඛෝ, මහාරාජ, කායසමාචාරෝ අනෝපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති.
“Bodily behavior that leads to pleasing yourself, pleasing others, and pleasing both, and which makes unskillful qualities decline while skillful qualities grow. That kind of bodily behavior is not faulted by sensible ascetics and brahmins.”
“කතමෝ පන, භන්තේ ආනන්ද, වචීසමාචාරෝ …පේ… මනෝසමාචාරෝ අනෝපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති?
“But what kind of verbal behavior … mental behavior is not faulted by sensible ascetics and brahmins?” …
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ කුසලෝ”.
“කතමෝ පන, භන්තේ, මනෝසමාචාරෝ කුසලෝ”? “යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ අනවජ්ජෝ”.
“කතමෝ පන, භන්තේ, මනෝසමාචාරෝ අනවජ්ජෝ”? “යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ අබ්‍යාබජ්ඣෝ”.
“කතමෝ පන, භන්තේ, මනෝසමාචාරෝ අබ්‍යාබජ්ඣෝ”? “යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ සුඛවිපාකෝ”.
“කතමෝ පන, භන්තේ, මනෝසමාචාරෝ සුඛවිපාකෝ”?
“යෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ නේවත්තබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති, න පරබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති, න උභයබ්‍යාබාධායපි සංවත්තති. තස්ස අකුසලා ධම්මා පරිහායන්ති, කුසලා ධම්මා අභිවඩ්ඪන්ති. ඒවරූපෝ ඛෝ, මහාරාජ, මනෝසමාචාරෝ අනෝපාරම්භෝ සමණේහි බ්‍රාහ්මණේහි විඤ්ඤූහී”ති.
“Mental behavior that leads to pleasing yourself, pleasing others, and pleasing both, and which makes unskillful qualities decline while skillful qualities grow. That kind of mental behavior is not faulted by sensible ascetics and brahmins.”
“කිං පන, භන්තේ ආනන්ද, සෝ භගවා සබ්බේසංයේව කුසලානං ධම්මානං උපසම්පදං වණ්ණේතී”ති?
“Sir, does the Buddha praise embracing all these skillful things?”
“සබ්බාකුසලධම්මපහීනෝ ඛෝ, මහාරාජ, තථාගතෝ කුසලධම්මසමන්නාගතෝ”ති.
“Great king, the Realized One has given up all unskillful things and possesses skillful things.”
“අච්ඡරියං, භන්තේ, අබ්භුතං, භන්තේ. යාව සුභාසිතඤ්චිදං, භන්තේ, ආයස්මතා ආනන්දේන. ඉමිනා ච මයං, භන්තේ, ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස සුභාසිතේන අත්තමනාභිරද්ධා. ඒවං අත්තමනාභිරද්ධා ච මයං, භන්තේ, ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස සුභාසිතේන. සචේ, භන්තේ, ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස හත්ථිරතනං කප්පේය්‍ය, හත්ථිරතනම්පි මයං ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස දදේය්‍යාම. සචේ, භන්තේ, ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස අස්සරතනං කප්පේය්‍ය, අස්සරතනම්පි මයං ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස දදේය්‍යාම. සචේ, භන්තේ, ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස ගාමවරං කප්පේය්‍ය, ගාමවරම්පි මයං ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස දදේය්‍යාම. අපි ච, භන්තේ, මයම්පේතං ජානාම: ‘නේතං ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස කප්පතී(අ)ති. අයං මේ, භන්තේ, බාහිතිකා රඤ්ඤා මාගධේන අජාතසත්තුනා වේදේහිපුත්තේන වත්ථනාළියා පක්ඛිපිත්වා පහිතා සෝළසසමා ආයාමේන, අට්ඨසමා විත්ථාරේන. තං, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ පටිග්ගණ්හාතු අනුකම්පං උපාදායා”ති.
“It’s incredible, sir, it’s amazing! How well this was said by Venerable Ānanda! I’m delighted and satisfied with what you’ve expressed so well. So much so that if an elephant-treasure was suitable for you, I would give you one. If a horse-treasure was suitable for you, I would give you one. If a prize village was suitable for you, I would give you one. But, sir, I know that these things are not suitable for you. This imported cloth was sent to me by King Ajātasattu of Magadha, son of the princess of Videha, packed in a parasol case. It’s exactly sixteen measures long and eight wide. May Venerable Ānanda please accept it out of compassion.”
“අලං, මහාරාජ, පරිපුණ්ණං මේ තිචීවරන්”ති.
“Enough, great king. My three robes are complete.”
“අයං, භන්තේ, අචිරවතී නදී දිට්ඨා ආයස්මතා චේව ආනන්දේන අම්හේහි ච. යදා උපරිපබ්බතේ මහාමේඝෝ අභිප්පවුට්ඨෝ හෝති, අථායං අචිරවතී නදී උභතෝ කූලානි සංවිස්සන්දන්තී ගච්ඡති; ඒවමේව ඛෝ, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ ඉමාය බාහිතිකාය අත්තනෝ තිචීවරං කරිස්සති. යං පනායස්මතෝ ආනන්දස්ස පුරාණං තිචීවරං තං සබ්‍රහ්මචාරීහි සංවිභජිස්සති. ඒවායං අම්හාකං දක්ඛිණා සංවිස්සන්දන්තී මඤ්ඤේ ගමිස්සති. පටිග්ගණ්හාතු, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ බාහිතිකන්”ති.
“Sir, we have both seen this river Aciravatī when it has rained heavily in the mountains, and the river overflows both its banks. In the same way, Venerable Ānanda can make a set of three robes for himself from this imported cloak. And you can share your old robes with your fellow monks. In this way my religious donation will come to overflow, it seems to me. Please accept the imported cloth.”
පටිග්ගහේසි ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ බාහිතිකං.
So Ānanda accepted it.
අථ ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච: “හන්ද ච දානි මයං, භන්තේ ආනන්ද, ගච්ඡාම; බහුකිච්චා මයං බහුකරණීයා”ති.
Then King Pasenadi said to him, “Well, now, sir, I must go. I have many duties, and much to do.”
“යස්සදානි ත්වං, මහාරාජ, කාලං මඤ්ඤසී”ති. අථ ඛෝ රාජා පසේනදි කෝසලෝ ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස භාසිතං අභිනන්දිත්වා අනුමෝදිත්වා උට්ඨායාසනා ආයස්මන්තං ආනන්දං අභිවාදේත්වා පදක්ඛිණං කත්වා පක්කාමි.
“Please, great king, go at your convenience.” Then King Pasenadi approved and agreed with what Ānanda said. He got up from his seat, bowed, and respectfully circled Ānanda, keeping him on his right, before leaving.
අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ අචිරපක්කන්තස්ස රඤ්ඤෝ පසේනදිස්ස කෝසලස්ස යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ යාවතකෝ අහෝසි රඤ්ඤා පසේනදිනා කෝසලේන සද්ධිං කථාසල්ලාපෝ තං සබ්බං භගවතෝ ආරෝචේසි. තඤ්ච බාහිතිකං භගවතෝ පාදාසි.
Soon after he left, Ānanda went to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened. He presented the cloth to the Buddha.
අථ ඛෝ භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි:
Then the Buddha said to the bhikkhus,
“ලාභා, භික්ඛවේ, රඤ්ඤෝ පසේනදිස්ස කෝසලස්ස, සුලද්ධලාභා, භික්ඛවේ, රඤ්ඤෝ පසේනදිස්ස කෝසලස්ස; යං රාජා පසේනදි කෝසලෝ ලභති ආනන්දං දස්සනාය, ලභති පයිරුපාසනායා”ති.
“Bhikkhus, King Pasenadi is lucky, so very lucky, to get to see Ānanda and pay homage to him.”
ඉදමවෝච භගවා. අත්තමනා තේ භික්ඛූ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දුන්ති.
That is what the Buddha said. Satisfied, the bhikkhus approved what the Buddha said.
බාහිතිකසුත්තං නිට්ඨිතං අට්ඨමං.
The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
