| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationมชฺฌิม นิกาย ๑๒๔
The Middle-Length Suttas Collection 124
พากุลสุตฺต
With Bakkula
เอวํ เม สุตํ—เอกํ สมยํ อายสฺมา พากุโล ราชคเห วิหรติ เวฬุวเน กลนฺทกนิวาเปฯ
So I have heard. At one time Venerable Bakkula was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.
อถ โข อเจลกสฺสโป อายสฺมโต พากุลสฺส ปุราณคิหิสหาโย เยนายสฺมา พากุโล เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมตา พากุเลน สทฺธึ สมฺโมทิฯ สมฺโมทนียํ กถํ สารณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข อเจลกสฺสโป อายสฺมนฺตํ พากุลํ เอตทโวจ: “กีวจิรํ ปพฺพชิโตสิ, อาวุโส พากุลา”ติ?
Then the naked ascetic Kassapa, an old friend of Bakkula in the lay life, approached him, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to Venerable Bakkula, “Friend Bakkula, how long has it been since you went forth?”
“อสีติ เม, อาวุโส, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺสา”ติฯ
“It has been eighty years, friend.”
“อิเมหิ ปน เต, อาวุโส พากุล, อสีติยา วเสฺสหิ กติกฺขตฺตุํ เมถุโน ธมฺโม ปฏิเสวิโต”ติ?
“But in these eighty years, how many times have you had sex?”
“น โข มํ, อาวุโส กสฺสป, เอวํ ปุจฺฉิตพฺพํ: ‘อิเมหิ ปน เต, อาวุโส พากุล, อสีติยา วเสฺสหิ กติกฺขตฺตุํ เมถุโน ธมฺโม ปฏิเสวิโต'ติฯ เอวญฺจ โข มํ, อาวุโส กสฺสป, ปุจฺฉิตพฺพํ: ‘อิเมหิ ปน เต, อาวุโส พากุล, อสีติยา วเสฺสหิ กติกฺขตฺตุํ กามสญฺญา อุปฺปนฺนปุพฺพา'”ติ?
“You shouldn’t ask me such a question. Rather, you should ask me this: ‘But in these eighty years, how many times have sensual perceptions ever arisen in you?’”
(…)
“But in these eighty years, how many times have sensual perceptions ever arisen in you?”
“อสีติ เม, อาวุโส, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺส นาภิชานามิ กามสญฺญํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ”ฯ
“In these eighty years, I don’t recall that any sensual perception has ever arisen in me.”
“ยมฺปายสฺมา พากุโล อสีติยา วเสฺสหิ นาภิชานาติ กามสญฺญํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ อิทมฺปิ มยํ อายสฺมโต พากุลสฺส อจฺฉริยํ อพฺภุตธมฺมํ ธาเรม”ฯ
“This we remember as an incredible quality of Venerable Bakkula.”
“อสีติ เม, อาวุโส, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺส นาภิชานามิ พฺยาปาทสญฺญํ …เป… วิหึสาสญฺญํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ”ฯ
“In these eighty years, I don’t recall that any perception of ill will … or cruelty has ever arisen in me.”
“ยมฺปายสฺมา พากุโล อสีติยา วเสฺสหิ นาภิชานาติ วิหึสาสญฺญํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ, อิทมฺปิ มยํ อายสฺมโต พากุลสฺส อจฺฉริยํ อพฺภุตธมฺมํ ธาเรม”ฯ
“This too we remember as an incredible quality of Venerable Bakkula.”
“อสีติ เม, อาวุโส, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺส นาภิชานามิ กามวิตกฺกํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ”ฯ “ยมฺปายสฺมา พากุโล อสีติยา วเสฺสหิ นาภิชานาติ กามวิตกฺกํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ, อิทมฺปิ มยํ อายสฺมโต พากุลสฺส อจฺฉริยํ อพฺภุตธมฺมํ ธาเรม”ฯ “อสีติ เม, อาวุโส, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺส นาภิชานามิ พฺยาปาทวิตกฺกํ …เป… วิหึสาวิตกฺกํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ”ฯ
“In these eighty years, I don’t recall that any thought of sensuality … ill will … or cruelty has ever arisen in me.”
“ยมฺปายสฺมา พากุโล อสีติยา วเสฺสหิ นาภิชานาติ วิหึสาวิตกฺกํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ, อิทมฺปิ มยํ อายสฺมโต พากุลสฺส อจฺฉริยํ อพฺภุตธมฺมํ ธาเรม”ฯ
“This too we remember as an incredible quality of Venerable Bakkula.”
“อสีติ เม, อาวุโส, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺส นาภิชานามิ คหปติจีวรํ สาทิตา”ฯ “ยมฺปายสฺมา พากุโล อสีติยา วเสฺสหิ นาภิชานาติ คหปติจีวรํ สาทิตา, อิทมฺปิ มยํ อายสฺมโต พากุลสฺส อจฺฉริยํ อพฺภุตธมฺมํ ธาเรม”ฯ “อสีติ เม, อาวุโส, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺส นาภิชานามิ สตฺเถน จีวรํ ฉินฺทิตา”ฯ “ยมฺปายสฺมา พากุโล อสีติยา วเสฺสหิ นาภิชานาติ สตฺเถน จีวรํ ฉินฺทิตา …เป… ธาเรม”ฯ “อสีติ เม, อาวุโส, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺส นาภิชานามิ สูจิยา จีวรํ สิพฺพิตา …เป… นาภิชานามิ รชเนน จีวรํ รชิตา … นาภิชานามิ กถิเน จีวรํ สิพฺพิตา … นาภิชานามิ สพฺรหฺมจารีนํ จีวรกมฺเม วิจาริตา … นาภิชานามิ นิมนฺตนํ สาทิตา … นาภิชานามิ เอวรูปํ จิตฺตํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ: ‘อโห วต มํ โกจิ นิมนฺเตยฺยา'ติ … นาภิชานามิ อนฺตรฆเร นิสีทิตา … นาภิชานามิ อนฺตรฆเร ภุญฺชิตา … นาภิชานามิ มาตุคามสฺส อนุพฺยญฺชนโส นิมิตฺตํ คเหตา … นาภิชานามิ มาตุคามสฺส ธมฺมํ เทสิตา อนฺตมโส จตุปฺปทมฺปิ คาถํ … นาภิชานามิ ภิกฺขุนุปสฺสยํ อุปสงฺกมิตา … นาภิชานามิ ภิกฺขุนิยา ธมฺมํ เทสิตา … นาภิชานามิ สิกฺขมานาย ธมฺมํ เทสิตา … นาภิชานามิ สามเณริยา ธมฺมํ เทสิตา … นาภิชานามิ ปพฺพาเชตา … นาภิชานามิ อุปสมฺปาเทตา … นาภิชานามิ นิสฺสยํ ทาตา … นาภิชานามิ สามเณรํ อุปฏฺฐาเปตา … นาภิชานามิ ชนฺตาฆเร นฺหายิตา … นาภิชานามิ จุณฺเณน นฺหายิตา … นาภิชานามิ สพฺรหฺมจารีคตฺตปริกมฺเม วิจาริตา … นาภิชานามิ อาพาธํ อุปฺปนฺนปุพฺพํ, อนฺตมโส คทฺทูหนมตฺตมฺปิ … นาภิชานามิ เภสชฺชํ อุปหริตา, อนฺตมโส หริตกิขณฺฑมฺปิ … นาภิชานามิ อปเสฺสนกํ อปสฺสยิตา … นาภิชานามิ เสยฺยํ กปฺเปตา”ฯ
“In these eighty years, I don’t recall accepting a robe from a householder … cutting a robe with a knife … sewing a robe with a needle … dying a robe … sewing a robe during the robe-making ceremony … looking for robe material for my companions in the spiritual life when they are making robes … accepting an invitation … having such a thought: ‘If only someone would invite me!’ … sitting down inside a house … eating inside a house … getting caught up in the details of female’s appearance … teaching a female, even so much as a four line verse … going to the nuns’ quarters … teaching the nuns … teaching the trainee nuns … teaching the novice nuns … giving the going forth … giving the ordination … giving dependence … being looked after by a novice … bathing in the sauna … bathing with bath powder … looking for a massage from my companions in the spiritual life … being ill, even for as long as it takes to pull a cow’s udder … being presented with medicine, even as much as a bit of yellow myrobalan … leaning on a headrest … preparing a cot …”
“ยมฺปายสฺมา …เป… ธาเรม”ฯ
“This too we remember as an incredible quality of Venerable Bakkula.”
“อสีติ เม, อาวุโส, วสฺสานิ ปพฺพชิตสฺส นาภิชานามิ คามนฺตเสนาสเน วสฺสํ อุปคนฺตา”ฯ
“In these eighty years, I don’t recall commencing the rainy season residence within a village.”
“ยมฺปายสฺมา พากุโล อสีติยา วเสฺสหิ นาภิชานาติ คามนฺตเสนาสเน วสฺสํ อุปคนฺตา, อิทมฺปิ มยํ อายสฺมโต พากุลสฺส อจฺฉริยํ อพฺภุตธมฺมํ ธาเรม”ฯ
“This too we remember as an incredible quality of Venerable Bakkula.”
“สตฺตาหเมว โข อหํ, อาวุโส, สรโณ รฏฺฐปิณฺฑํ ภุญฺชึ; อถ อฏฺฐมิยํ อญฺญา อุทปาทิฯ
“Friend, for seven days I ate the nation’s almsfood as a debtor. Then on the eighth day I became enlightened.”
ยมฺปายสฺมา พากุโล สตฺตาหเมว สรโณ รฏฺฐปิณฺฑํ ภุญฺชิ; อถ อฏฺฐมิยํ อญฺญา อุทปาทิ อิทมฺปิ มยํ อายสฺมโต พากุลสฺส อจฺฉริยํ อพฺภุตธมฺมํ ธาเรมฯ
“This too we remember as an incredible quality of Venerable Bakkula.
ลเภยฺยาหํ, อาวุโส พากุล, อิมสฺมึ ธมฺมวินเย ปพฺพชฺชํ, ลเภยฺยํ อุปสมฺปทนฺ”ติฯ อลตฺถ โข อเจลกสฺสโป อิมสฺมึ ธมฺมวินเย ปพฺพชฺชํ, อลตฺถ อุปสมฺปทํฯ
Friend Bakkula, may I receive the going forth, the ordination in this teaching and training?” And the naked ascetic Kassapa received the going forth, the ordination in this teaching and training.
อจิรูปสมฺปนฺโน ปนายสฺมา กสฺสโป เอโก วูปกฏฺโฐ อปฺปมตฺโต อาตาปี ปหิตตฺโต วิหรนฺโต นจิรเสฺสว—ยสฺสตฺถาย กุลปุตฺตา สมฺมเทว อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชนฺติ, ตทนุตฺตรํ—พฺรหฺมจริยปริโยสานํ ทิฏฺเฐว ธมฺเม สยํ อภิญฺญา สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหาสิฯ
Not long after his ordination, Venerable Kassapa, living alone, withdrawn, diligent, keen, and resolute, soon realized the supreme end of the spiritual path in this very life. He lived having achieved with his own insight the goal for which gentlemen rightly go forth from the lay life to homelessness.
“ขีณา ชาติ, วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ, กตํ กรณียํ, นาปรํ อิตฺถตฺตายา”ติ อพฺภญฺญาสิฯ อญฺญตโร โข ปนายสฺมา กสฺสโป อรหตํ อโหสิฯ
He understood: “Rebirth is ended; the spiritual journey has been completed; what had to be done has been done; there is no return to any state of existence.” And Venerable Kassapa became one of the perfected.
อถ โข อายสฺมา พากุโล อปเรน สมเยน อวาปุรณํ อาทาย วิหาเรน วิหารํ อุปสงฺกมิตฺวา เอวมาห: “อภิกฺกมถายสฺมนฺโต, อภิกฺกมถายสฺมนฺโตฯ อชฺช เม ปรินิพฺพานํ ภวิสฺสตี”ติฯ
Then some time later Venerable Bakkula took a key and went from dwelling to dwelling, saying, “Come forth, venerables, come forth! Today will be my final Nibbana.”
“ยมฺปายสฺมา พากุโล อวาปุรณํ อาทาย วิหาเรน วิหารํ อุปสงฺกมิตฺวา เอวมาห: ‘อภิกฺกมถายสฺมนฺโต, อภิกฺกมถายสฺมนฺโต; อชฺช เม ปรินิพฺพานํ ภวิสฺสตี'ติ, อิทมฺปิ มยํ อายสฺมโต พากุลสฺส อจฺฉริยํ อพฺภุตธมฺมํ ธาเรม”ฯ
“This too we remember as an incredible quality of Venerable Bakkula.”
อายสฺมา พากุโล มชฺเฌ ภิกฺขุสงฺฆสฺส นิสินฺนโกว ปรินิพฺพายิฯ
And Venerable Bakkula became fully extinguished while sitting right in the middle of the Saṅgha.
“ยมฺปายสฺมา พากุโล มชฺเฌ ภิกฺขุสงฺฆสฺส นิสินฺนโกว ปรินิพฺพายิ, อิทมฺปิ มยํ อายสฺมโต พากุลสฺส อจฺฉริยํ อพฺภุตธมฺมํ ธาเรมา”ติฯ
“This too we remember as an incredible quality of Venerable Bakkula.”
พากุลสุตฺตํ นิฏฺฐิตํ จตุตฺถํฯ
The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
