Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៦។១៤
Numbered Discourses 6.14
២។ សារណីយវគ្គ
2. Warm-hearted
ភទ្ទកសុត្ត
A Good Death
តត្រ ខោ អាយស្មា សារិបុត្តោ ភិក្ខូ អាមន្តេសិ: “អាវុសោ ភិក្ខវេ”តិ។
There Sāriputta addressed the bhikkhus: “Friends, bhikkhus!”
“អាវុសោ”តិ ខោ តេ ភិក្ខូ អាយស្មតោ សារិបុត្តស្ស បច្ចស្សោសុំ។ អាយស្មា សារិបុត្តោ ឯតទវោច:
“Friend,” they replied. Sāriputta said this:
“តថា តថា, អាវុសោ, ភិក្ខុ វិហារំ កប្បេតិ យថា យថាស្ស វិហារំ កប្បយតោ ន ភទ្ទកំ មរណំ ហោតិ, ន ភទ្ទិកា កាលកិរិយា។ កថញ្ចាវុសោ, ភិក្ខុ តថា តថា វិហារំ កប្បេតិ យថា យថាស្ស វិហារំ កប្បយតោ ន ភទ្ទកំ មរណំ ហោតិ, ន ភទ្ទិកា កាលកិរិយា?
“A bhikkhu lives life so as to not have a good death. And how do they live life so as to not have a good death?
ឥធាវុសោ, ភិក្ខុ កម្មារាមោ ហោតិ កម្មរតោ កម្មារាមតំ អនុយុត្តោ, ភស្សារាមោ ហោតិ ភស្សរតោ ភស្សារាមតំ អនុយុត្តោ, និទ្ទារាមោ ហោតិ និទ្ទារតោ និទ្ទារាមតំ អនុយុត្តោ, សង្គណិការាមោ ហោតិ សង្គណិករតោ សង្គណិការាមតំ អនុយុត្តោ, សំសគ្គារាមោ ហោតិ សំសគ្គរតោ សំសគ្គារាមតំ អនុយុត្តោ, បបញ្ចារាមោ ហោតិ បបញ្ចរតោ បបញ្ចារាមតំ អនុយុត្តោ។ ឯវំ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុ តថា តថា វិហារំ កប្បេតិ យថា យថាស្ស វិហារំ កប្បយតោ ន ភទ្ទកំ មរណំ ហោតិ, ន ភទ្ទិកា កាលកិរិយា។ អយំ វុច្ចតាវុសោ: ‘ភិក្ខុ សក្កាយាភិរតោ នប្បជហាសិ សក្កាយំ សម្មា ទុក្ខស្ស អន្តកិរិយាយៜ។
Take a bhikkhu who relishes work, talk, sleep, company, closeness, and proliferation. They love these things and like to relish them. A bhikkhu who lives life like this does not have a good death. This is called a bhikkhu who enjoys identity, who hasn’t given up identity to rightly make an end of suffering.
តថា តថាវុសោ, ភិក្ខុ វិហារំ កប្បេតិ យថា យថាស្ស វិហារំ កប្បយតោ ភទ្ទកំ មរណំ ហោតិ, ភទ្ទិកា កាលកិរិយា។ កថញ្ចាវុសោ, ភិក្ខុ តថា តថា វិហារំ កប្បេតិ យថា យថាស្ស វិហារំ កប្បយតោ ភទ្ទកំ មរណំ ហោតិ, ភទ្ទិកា កាលកិរិយា?
A bhikkhu lives life so as to have a good death. And how do they live life so as to have a good death?
ឥធាវុសោ, ភិក្ខុ ន កម្មារាមោ ហោតិ ន កម្មរតោ ន កម្មារាមតំ អនុយុត្តោ, ន ភស្សារាមោ ហោតិ ន ភស្សរតោ ន ភស្សារាមតំ អនុយុត្តោ, ន និទ្ទារាមោ ហោតិ ន និទ្ទារតោ ន និទ្ទារាមតំ អនុយុត្តោ, ន សង្គណិការាមោ ហោតិ ន សង្គណិករតោ ន សង្គណិការាមតំ អនុយុត្តោ, ន សំសគ្គារាមោ ហោតិ ន សំសគ្គរតោ ន សំសគ្គារាមតំ អនុយុត្តោ, ន បបញ្ចារាមោ ហោតិ ន បបញ្ចរតោ ន បបញ្ចារាមតំ អនុយុត្តោ។ ឯវំ ខោ, អាវុសោ, ភិក្ខុ តថា តថា វិហារំ កប្បេតិ យថា យថាស្ស វិហារំ កប្បយតោ ភទ្ទកំ មរណំ ហោតិ, ភទ្ទិកា កាលកិរិយា។ អយំ វុច្ចតាវុសោ: ‘ភិក្ខុ និព្ពានាភិរតោ បជហាសិ សក្កាយំ សម្មា ទុក្ខស្ស អន្តកិរិយាយាៜតិ។
Take a bhikkhu who doesn’t relish work, talk, sleep, company, closeness, and proliferation. They don’t love these things or like to relish them. A bhikkhu who lives life like this has a good death. This is called a bhikkhu who delights in Nibbana, who has given up identity to rightly make an end of suffering.
យោ បបញ្ចមនុយុត្តោ, បបញ្ចាភិរតោ មគោ; វិរាធយី សោ និព្ពានំ, យោគក្ខេមំ អនុត្តរំ។
A beast who likes to proliferate, enjoying proliferation, fails to win Nibbana, the supreme sanctuary from the yoke.
យោ ច បបញ្ចំ ហិត្វាន, និប្បបញ្ចបទេ រតោ; អារាធយី សោ និព្ពានំ, យោគក្ខេមំ អនុត្តរន៑”តិ។
But one who gives up proliferation, enjoying the state of non-proliferation, wins Nibbana, the supreme sanctuary from the yoke.”
ចតុត្ថំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]