Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation |
මජ්ඣිම නිකාය 131
The Middle-Length Suttas Collection 131
භද්දේකරත්තසුත්ත
One Fine Night
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා සාවත්ථියං විහරති ජේතවනේ අනාථපිණ්ඩිකස්ස ආරාමේ. තත්ර ඛෝ භගවා භික්ඛූ ආමන්තේසි: “භික්ඛවෝ”ති.
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. There the Buddha addressed the bhikkhus, “Bhikkhus!”
“භදන්තේ”ති තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:
“Venerable sir,” they replied. The Buddha said this:
“භද්දේකරත්තස්ස වෝ, භික්ඛවේ, උද්දේසඤ්ච විභඞ්ගඤ්ච දේසේස්සාමි. තං සුණාථ, සාධුකං මනසි කරෝථ, භාසිස්සාමී”ති.
“I shall teach you the passage for recitation and the analysis of One Fine Night. Listen and apply your mind well, I will speak.”
“ඒවං, භන්තේ”ති ඛෝ තේ භික්ඛූ භගවතෝ පච්චස්සෝසුං. භගවා ඒතදවෝච:
“Yes, sir,” they replied. The Buddha said this:
“අතීතං නාන්වාගමේය්ය, නප්පටිකඞ්ඛේ අනාගතං; යදතීතං පහීනං තං, අප්පත්තඤ්ච අනාගතං.
“Don’t run back to the past, don’t hope for the future. What’s past is left behind; the future has not arrived;
පච්චුප්පන්නඤ්ච යෝ ධම්මං, තත්ථ තත්ථ විපස්සති; අසංහීරං අසඞ්කුප්පං, තං විද්වා මනුබ්රූහයේ.
and phenomena in the present are clearly seen in every case. Knowing this, foster it—unfaltering, unshakable.
අජ්ජේව කිච්චමාතප්පං, කෝ ජඤ්ඤා මරණං සුවේ; න හි නෝ සඞ්ගරං තේන, මහාසේනේන මච්චුනා.
Today’s the day to keenly work—who knows, tomorrow may bring death! For there is no bargain to be struck with Death and his mighty hordes.
ඒවංවිහාරිං ආතාපිං, අහෝරත්තමතන්දිතං; තං වේ භද්දේකරත්තෝති, සන්තෝ ආචික්ඛතේ මුනි.
The peaceful sage explained it’s those who keenly meditate like this, tireless all night and day, who truly have that one fine night.
කථඤ්ච, භික්ඛවේ, අතීතං අන්වාගමේති? ‘ඒවංරූපෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං සමන්වානේති, ‘ඒවංවේදනෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං සමන්වානේති, ‘ඒවංසඤ්ඤෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං සමන්වානේති, ‘ඒවංසඞ්ඛාරෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං සමන්වානේති, ‘ඒවංවිඤ්ඤාණෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං සමන්වානේති—ඒවං ඛෝ, භික්ඛවේ, අතීතං අන්වාගමේති.
And how do you run back to the past? You muster delight there, thinking: ‘I had such form in the past.’ … ‘I had such feeling … perception … choice … consciousness in the past.’ That’s how you run back to the past.
කථඤ්ච, භික්ඛවේ, අතීතං නාන්වාගමේති? ‘ඒවංරූපෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං න සමන්වානේති, ‘ඒවංවේදනෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං න සමන්වානේති, ‘ඒවංසඤ්ඤෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං න සමන්වානේති, ‘ඒවංසඞ්ඛාරෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං න සමන්වානේති, ‘ඒවංවිඤ්ඤාණෝ අහෝසිං අතීතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං න සමන්වානේති—ඒවං ඛෝ, භික්ඛවේ, අතීතං නාන්වාගමේති.
And how do you not run back to the past? You don’t muster delight there, thinking: ‘I had such form in the past.’ … ‘I had such feeling … perception … choice … consciousness in the past.’ That’s how you don’t run back to the past.
කථඤ්ච, භික්ඛවේ, අනාගතං පටිකඞ්ඛති? ‘ඒවංරූපෝ සියං අනාගතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං සමන්වානේති, ඒවංවේදනෝ සියං …පේ… ඒවංසඤ්ඤෝ සියං … ඒවංසඞ්ඛාරෝ සියං … ඒවංවිඤ්ඤාණෝ සියං අනාගතමද්ධානන්ති තත්ථ නන්දිං සමන්වානේති—ඒවං ඛෝ, භික්ඛවේ, අනාගතං පටිකඞ්ඛති.
And how do you hope for the future? You muster delight there, thinking: ‘May I have such form in the future.’ … ‘May I have such feeling … perception … choice … consciousness in the future.’ That’s how you hope for the future.
කථඤ්ච, භික්ඛවේ, අනාගතං නප්පටිකඞ්ඛති? ‘ඒවංරූපෝ සියං අනාගතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං න සමන්වානේති, ඒවංවේදනෝ සියං … ඒවංසඤ්ඤෝ සියං … ඒවංසඞ්ඛාරෝ සියං … ‘ඒවංවිඤ්ඤාණෝ සියං අනාගතමද්ධානන්(අ)ති තත්ථ නන්දිං න සමන්වානේති—ඒවං ඛෝ, භික්ඛවේ, අනාගතං නප්පටිකඞ්ඛති.
And how do you not hope for the future? You don’t muster delight there, thinking: ‘May I have such form in the future.’ … ‘May I have such feeling … perception … choice … consciousness in the future.’ That’s how you don’t hope for the future.
කථඤ්ච, භික්ඛවේ, පච්චුප්පන්නේසු ධම්මේසු සංහීරති? ඉධ, භික්ඛවේ, අස්සුතවා පුථුජ්ජනෝ අරියානං අදස්සාවී අරියධම්මස්ස අකෝවිදෝ අරියධම්මේ අවිනීතෝ සප්පුරිසානං අදස්සාවී සප්පුරිසධම්මස්ස අකෝවිදෝ සප්පුරිසධම්මේ අවිනීතෝ රූපං අත්තතෝ සමනුපස්සති, රූපවන්තං වා අත්තානං, අත්තනි වා රූපං, රූපස්මිං වා අත්තානං; වේදනං …පේ… සඤ්ඤං … සඞ්ඛාරේ … විඤ්ඤාණං අත්තතෝ සමනුපස්සති, විඤ්ඤාණවන්තං වා අත්තානං අත්තනි වා විඤ්ඤාණං, විඤ්ඤාණස්මිං වා අත්තානං—ඒවං ඛෝ, භික්ඛවේ, පච්චුප්පන්නේසු ධම්මේසු සංහීරති.
And how do you falter amid presently arisen phenomena? It’s when an unlearned ordinary person has not seen the noble ones, and is neither skilled nor trained in the teaching of the noble ones. They’ve not seen good persons, and are neither skilled nor trained in the teaching of the good persons. They regard form as self, self as having form, form in self, or self in form. They regard feeling … perception … choices … consciousness as self, self as having consciousness, consciousness in self, or self in consciousness. That’s how you falter amid presently arisen phenomena.
කථඤ්ච, භික්ඛවේ, පච්චුප්පන්නේසු ධම්මේසු න සංහීරති? ඉධ, භික්ඛවේ, සුතවා අරියසාවකෝ අරියානං දස්සාවී අරියධම්මස්ස කෝවිදෝ අරියධම්මේ සුවිනීතෝ සප්පුරිසානං දස්සාවී සප්පුරිසධම්මස්ස කෝවිදෝ සප්පුරිසධම්මේ සුවිනීතෝ න රූපං අත්තතෝ සමනුපස්සති, න රූපවන්තං වා අත්තානං, න අත්තනි වා රූපං, න රූපස්මිං වා අත්තානං; න වේදනං … න සඤ්ඤං … න සඞ්ඛාරේ … න විඤ්ඤාණං අත්තතෝ සමනුපස්සති, න විඤ්ඤාණවන්තං වා අත්තානං, න අත්තනි වා විඤ්ඤාණං, න විඤ්ඤාණස්මිං වා අත්තානං—ඒවං ඛෝ, භික්ඛවේ, පච්චුප්පන්නේසු ධම්මේසු න සංහීරති.
And how do you not falter amid presently arisen phenomena? It’s when a learned noble disciple has seen the noble ones, and is skilled and trained in the teaching of the noble ones. They’ve seen good persons, and are skilled and trained in the teaching of the good persons. They don’t regard form as self, self as having form, form in self, or self in form. They don’t regard feeling … perception … choices … consciousness as self, self as having consciousness, consciousness in self, or self in consciousness. That’s how you don’t falter amid presently arisen phenomena.
අතීතං නාන්වාගමේය්ය, නප්පටිකඞ්ඛේ අනාගතං; යදතීතං පහීනං තං, අප්පත්තඤ්ච අනාගතං.
Don’t run back to the past, don’t hope for the future. What’s past is left behind; the future has not arrived;
පච්චුප්පන්නඤ්ච යෝ ධම්මං, තත්ථ තත්ථ විපස්සති; අසංහීරං අසඞ්කුප්පං, තං විද්වා මනුබ්රූහයේ.
and phenomena in the present are clearly seen in every case. Knowing this, foster it—unfaltering, unshakable.
අජ්ජේව කිච්චමාතප්පං, කෝ ජඤ්ඤා මරණං සුවේ; න හි නෝ සඞ්ගරං තේන, මහාසේනේන මච්චුනා.
Today’s the day to keenly work—who knows, tomorrow may bring death! For there is no bargain to be struck with Death and his mighty hordes.
ඒවංවිහාරිං ආතාපිං, අහෝරත්තමතන්දිතං; තං වේ භද්දේකරත්තෝති, සන්තෝ ආචික්ඛතේ මුනීති.
The peaceful sage explained it’s those who keenly meditate like this, tireless all night and day, who truly have that one fine night.
‘භද්දේකරත්තස්ස වෝ, භික්ඛවේ, උද්දේසඤ්ච විභඞ්ගඤ්ච දේසේස්සාමී(අ)ති—ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තන්”ති.
And that’s what I meant when I said: ‘I shall teach you the passage for recitation and the analysis of One Fine Night.’”
ඉදමවෝච භගවා. අත්තමනා තේ භික්ඛූ භගවතෝ භාසිතං අභිනන්දුන්ති.
That is what the Buddha said. Satisfied, the bhikkhus approved what the Buddha said.
භද්දේකරත්තසුත්තං නිට්ඨිතං පඨමං.
The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]