Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៤។១៩៣

    Numbered Discourses 4.193

    ២០។ មហាវគ្គ

    20. The Great Chapter

    ភទ្ទិយសុត្ត

    With Bhaddiya

    ឯកំ សមយំ ភគវា វេសាលិយំ វិហរតិ មហាវនេ កូដាគារសាលាយំ។ អថ ខោ ភទ្ទិយោ លិច្ឆវិ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ ភទ្ទិយោ លិច្ឆវិ ភគវន្តំ ឯតទវោច:

    At one time the Buddha was staying near Vesālī, at the Great Wood, in the hall with the peaked roof. Then Bhaddiya the Licchavi went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:

    “សុតំ មេតំ, ភន្តេ: ‘មាយាវី សមណោ គោតមោ អាវដ្ដនិំ មាយំ ជានាតិ យាយ អញ្ញតិត្ថិយានំ សាវកេ អាវដ្ដេតីៜតិ។ យេ តេ, ភន្តេ, ឯវមាហំសុ: ‘មាយាវី សមណោ គោតមោ អាវដ្ដនិំ មាយំ ជានាតិ យាយ អញ្ញតិត្ថិយានំ សាវកេ អាវដ្ដេតីៜតិ, កច្ចិ តេ, ភន្តេ, ភគវតោ វុត្តវាទិនោ, ន ច ភគវន្តំ អភូតេន អព្ភាចិក្ខន្តិ, ធម្មស្ស ច អនុធម្មំ ព្យាករោន្តិ, ន ច កោចិ សហធម្មិកោ វាទានុបាតោ គារយ្ហំ ឋានំ អាគច្ឆតិ, អនព្ភក្ខាតុកាមា ហិ មយំ, ភន្តេ, ភគវន្តន៑”តិ?

    “Sir, I have heard this: ‘The ascetic Gotama is a magician. He knows a conversion magic, and uses it to convert the disciples of those of other religions.’ I trust that those who say this repeat what the Buddha has said, and do not misrepresent him with an untruth? Is their explanation in line with the teaching? Are there any legitimate grounds for rebuke and criticism?”

    “ឯថ តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, មា អនុស្សវេន, មា បរម្បរាយ, មា ឥតិកិរាយ, មា បិដកសម្បទានេន, មា តក្កហេតុ, មា នយហេតុ, មា អាការបរិវិតក្កេន, មា ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្តិយា, មា ភព្ពរូបតាយ, មា ‘សមណោ នោ គរូៜតិ។ យទា តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, អត្តនាវ ជានេយ្យាថ: ‘ឥមេ ធម្មា អកុសលា, ឥមេ ធម្មា សាវជ្ជា, ឥមេ ធម្មា វិញ្ញុគរហិតា, ឥមេ ធម្មា សមត្តា សមាទិន្នា អហិតាយ ទុក្ខាយ សំវត្តន្តីៜតិ, អថ តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, បជហេយ្យាថ។

    “Please, Bhaddiya, don’t go by oral transmission, don’t go by lineage, don’t go by testament, don’t go by canonical authority, don’t rely on logic, don’t rely on inference, don’t go by reasoned contemplation, don’t go by the acceptance of a view after consideration, don’t go by the appearance of competence, and don’t think ‘The ascetic is our respected teacher.’ But when you know for yourselves: ‘These things are unskillful, blameworthy, criticized by sensible people, and when you undertake them, they lead to harm and suffering’, then you should give them up.

    តំ កិំ មញ្ញថ, ភទ្ទិយ, លោភោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ ហិតាយ វា អហិតាយ វា”តិ?

    What do you think, Bhaddiya? Does greed come up in a person for their welfare or harm?”

    “អហិតាយ, ភន្តេ”។

    “Harm, sir.”

    “លុទ្ធោ បនាយំ, ភទ្ទិយ, បុរិសបុគ្គលោ លោភេន អភិភូតោ បរិយាទិន្នចិត្តោ បាណម្បិ ហនតិ, អទិន្នម្បិ អាទិយតិ, បរទារម្បិ គច្ឆតិ, មុសាបិ ភណតិ, បរម្បិ តថត្តាយ សមាទបេតិ យំស ហោតិ ទីឃរត្តំ អហិតាយ ទុក្ខាយា”តិ។

    “A greedy individual—overcome by greed—kills living creatures, steals, commits adultery, lies, and encourages others to do the same. Is that for their lasting harm and suffering?”

    “ឯវំ, ភន្តេ”។

    “Yes, sir.”

    “តំ កិំ មញ្ញថ, ភទ្ទិយ, ទោសោ បុរិសស្ស …បេ… មោហោ បុរិសស្ស …បេ… សារម្ភោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ ហិតាយ វា អហិតាយ វា”តិ?

    “What do you think, Bhaddiya? Does hate … or delusion … or aggression come up in a person for their welfare or harm?”

    “អហិតាយ, ភន្តេ”។

    “Harm, sir.”

    “សារទ្ធោ បនាយំ, ភទ្ទិយ, បុរិសបុគ្គលោ សារម្ភេន អភិភូតោ បរិយាទិន្នចិត្តោ បាណម្បិ ហនតិ, អទិន្នម្បិ អាទិយតិ, បរទារម្បិ គច្ឆតិ, មុសាបិ ភណតិ, បរម្បិ តថត្តាយ សមាទបេតិ យំស ហោតិ ទីឃរត្តំ អហិតាយ ទុក្ខាយា”តិ។

    “An aggressive individual kills living creatures, steals, commits adultery, lies, and encourages others to do the same. Is that for their lasting harm and suffering?”

    “ឯវំ, ភន្តេ”។

    “Yes, sir.”

    “តំ កិំ មញ្ញថ, ភទ្ទិយ, ឥមេ ធម្មា កុសលា វា អកុសលា វា”តិ?

    “What do you think, Bhaddiya, are these things skillful or unskillful?”

    “អកុសលា, ភន្តេ”។

    “Unskillful, sir.”

    “សាវជ្ជា វា អនវជ្ជា វា”តិ?

    “Blameworthy or blameless?”

    “សាវជ្ជា, ភន្តេ”។

    “Blameworthy, sir.”

    “វិញ្ញុគរហិតា វា វិញ្ញុប្បសត្ថា វា”តិ?

    “Criticized or praised by sensible people?”

    “វិញ្ញុគរហិតា, ភន្តេ”។

    “Criticized by sensible people, sir.”

    “សមត្តា សមាទិន្នា អហិតាយ ទុក្ខាយ សំវត្តន្តិ, នោ វា? កថំ វា ឯត្ថ ហោតី”តិ?

    “When you undertake them, do they lead to harm and suffering, or not? Or how do you see this?”

    “សមត្តា, ភន្តេ, សមាទិន្នា អហិតាយ ទុក្ខាយ សំវត្តន្តិ។ ឯវំ នោ ឯត្ថ ហោតី”តិ។

    “When you undertake them, they lead to harm and suffering. That’s how we see it.”

    “ឥតិ ខោ, ភទ្ទិយ, យំ តំ តេ អវោចុម្ហា—ឯថ តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, មា អនុស្សវេន, មា បរម្បរាយ, មា ឥតិកិរាយ, មា បិដកសម្បទានេន, មា តក្កហេតុ, មា នយហេតុ, មា អាការបរិវិតក្កេន, មា ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្តិយា, មា ភព្ពរូបតាយ, មា ‘សមណោ នោ គរូៜតិ។ យទា តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, អត្តនាវ ជានេយ្យាថ: ‘ឥមេ ធម្មា អកុសលា, ឥមេ ធម្មា សាវជ្ជា, ឥមេ ធម្មា វិញ្ញុគរហិតា, ឥមេ ធម្មា សមត្តា សមាទិន្នា អហិតាយ ទុក្ខាយ សំវត្តន្តីតិ, អថ តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, បជហេយ្យាថាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។

    “So, Bhaddiya, when we said: ‘Please, Bhaddiya, don’t go by oral transmission, don’t go by lineage, don’t go by testament, don’t go by canonical authority, don’t rely on logic, don’t rely on inference, don’t go by reasoned contemplation, don’t go by the acceptance of a view after consideration, don’t go by the appearance of competence, and don’t think “The ascetic is our respected teacher.” But when you know for yourselves: “These things are unskillful, blameworthy, criticized by sensible people, and when you undertake them, they lead to harm and suffering”, then you should give them up.’ That’s what I said, and this is why I said it.

    ឯថ តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, មា អនុស្សវេន, មា បរម្បរាយ, មា ឥតិកិរាយ, មា បិដកសម្បទានេន, មា តក្កហេតុ, មា នយហេតុ, មា អាការបរិវិតក្កេន, មា ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្តិយា, មា ភព្ពរូបតាយ, មា ‘សមណោ នោ គរូៜតិ។ យទា តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, អត្តនាវ ជានេយ្យាថ: ‘ឥមេ ធម្មា កុសលា, ឥមេ ធម្មា អនវជ្ជា, ឥមេ ធម្មា វិញ្ញុប្បសត្ថា, ឥមេ ធម្មា សមត្តា សមាទិន្នា ហិតាយ សុខាយ សំវត្តន្តីៜតិ, អថ តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យាថាតិ។

    Please, Bhaddiya, don’t rely on oral transmission … But when you know for yourselves: ‘These things are skillful, blameless, praised by sensible people, and when you undertake them, they lead to welfare and happiness’, then you should acquire them and keep them.

    តំ កិំ មញ្ញថ, ភទ្ទិយ, អលោភោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ ហិតាយ វា អហិតាយ វា”តិ?

    What do you think, Bhaddiya? Does contentment … love … understanding … benevolence come up in a person for their welfare or harm?”

    “ហិតាយ, ភន្តេ”។ “អលុទ្ធោ បនាយំ, ភទ្ទិយ, បុរិសបុគ្គលោ លោភេន អនភិភូតោ អបរិយាទិន្នចិត្តោ នេវ បាណំ ហនតិ, ន អទិន្នំ អាទិយតិ, ន បរទារំ គច្ឆតិ, ន មុសា ភណតិ, បរម្បិ តថត្តាយ ន សមាទបេតិ យំស ហោតិ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយា”តិ។ “ឯវំ, ភន្តេ”។

    “តំ កិំ មញ្ញថ, ភទ្ទិយ, អទោសោ បុរិសស្ស …បេ… អមោហោ បុរិសស្ស …បេ… អសារម្ភោ បុរិសស្ស អជ្ឈត្តំ ឧប្បជ្ជមានោ ឧប្បជ្ជតិ ហិតាយ វា អហិតាយ វា”តិ?

    “ហិតាយ, ភន្តេ”។

    “Welfare, sir.”

    “អសារទ្ធោ បនាយំ, ភទ្ទិយ, បុរិសបុគ្គលោ សារម្ភេន អនភិភូតោ អបរិយាទិន្នចិត្តោ នេវ បាណំ ហនតិ, ន អទិន្នំ អាទិយតិ, ន បរទារំ គច្ឆតិ, ន មុសា ភណតិ, បរម្បិ តថត្តាយ ន សមាទបេតិ យំស ហោតិ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយា”តិ។

    “An individual who is benevolent—not overcome by aggression—doesn’t kill living creatures, steal, commit adultery, lie, or encourage others to do the same. Is that for their lasting welfare and happiness?”

    “ឯវំ, ភន្តេ”។

    “Yes, sir.”

    “តំ កិំ មញ្ញថ, ភទ្ទិយ, ឥមេ ធម្មា កុសលា វា អកុសលា វា”តិ?

    “What do you think, Bhaddiya, are these things skillful or unskillful?”

    “កុសលា, ភន្តេ”។

    “Skillful, sir.”

    “សាវជ្ជា វា អនវជ្ជា វា”តិ?

    “Blameworthy or blameless?”

    “អនវជ្ជា, ភន្តេ”។

    “Blameless, sir.”

    “វិញ្ញុគរហិតា វា វិញ្ញុប្បសត្ថា វា”តិ?

    “Criticized or praised by sensible people?”

    “វិញ្ញុប្បសត្ថា, ភន្តេ”។

    “Praised by sensible people, sir.”

    “សមត្តា សមាទិន្នា ហិតាយ សុខាយ សំវត្តន្តិ នោ វា? កថំ វា ឯត្ថ ហោតី”តិ?

    “When you undertake them, do they lead to welfare and happiness, or not? Or how do you see this?”

    “សមត្តា, ភន្តេ, សមាទិន្នា ហិតាយ សុខាយ សំវត្តន្តិ។ ឯវំ នោ ឯត្ថ ហោតី”តិ។

    “When you undertake them, they lead to welfare and happiness. That’s how we see it.”

    “ឥតិ ខោ, ភទ្ទិយ, យំ តំ តេ អវោចុម្ហា—ឯថ តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, មា អនុស្សវេន, មា បរម្បរាយ, មា ឥតិកិរាយ, មា បិដកសម្បទានេន, មា តក្កហេតុ, មា នយហេតុ, មា អាការបរិវិតក្កេន, មា ទិដ្ឋិនិជ្ឈានក្ខន្តិយា, មា ភព្ពរូបតាយ, មា ‘សមណោ នោ គរូៜតិ។ យទា តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, អត្តនាវ ជានេយ្យាថ: ‘ឥមេ ធម្មា កុសលា, ឥមេ ធម្មា អនវជ្ជា, ឥមេ ធម្មា វិញ្ញុប្បសត្ថា, ឥមេ ធម្មា សមត្តា សមាទិន្នា ហិតាយ សុខាយ សំវត្តន្តីតិ, អថ តុម្ហេ, ភទ្ទិយ, ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យាថាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។

    “So, Bhaddiya, when we said: ‘Please, Bhaddiya, don’t go by oral transmission, don’t go by lineage, don’t go by testament, don’t go by canonical authority, don’t rely on logic, don’t rely on inference, don’t go by reasoned contemplation, don’t go by the acceptance of a view after consideration, don’t go by the appearance of competence, and don’t think “The ascetic is our respected teacher.” But when you know for yourselves: “These things are skillful, blameless, praised by sensible people, and when you undertake them, they lead to welfare and happiness”, then you should acquire them and keep them.’ That’s what I said, and this is why I said it.

    យេ ខោ តេ, ភទ្ទិយ, លោកេ សន្តោ សប្បុរិសា តេ សាវកំ ឯវំ សមាទបេន្តិ: ‘ឯហិ ត្វំ, អម្ភោ បុរិស, លោភំ វិនេយ្យ វិហរាហិ។ លោភំ វិនេយ្យ វិហរន្តោ ន លោភឹ កម្មំ ករិស្សសិ កាយេន វាចាយ មនសា។ ទោសំ វិនេយ្យ វិហរាហិ។ ទោសំ វិនេយ្យ វិហរន្តោ ន ទោសឹ កម្មំ ករិស្សសិ កាយេន វាចាយ មនសា។ មោហំ វិនេយ្យ វិហរាហិ។ មោហំ វិនេយ្យ វិហរន្តោ ន មោហឹ កម្មំ ករិស្សសិ កាយេន វាចាយ មនសា។ សារម្ភំ វិនេយ្យ វិហរាហិ។ សារម្ភំ វិនេយ្យ វិហរន្តោ ន សារម្ភឹ កម្មំ ករិស្សសិ កាយេន វាចាយ មនសាៜ”តិ។

    The good people in the world encourage their disciples: ‘Please, mister, live rid of greed. Then you won’t act out of greed by way of body, speech, or mind. Live rid of hate … delusion … aggression. Then you won’t act out of hate … delusion … aggression by way of body, speech, or mind.”

    ឯវំ វុត្តេ, ភទ្ទិយោ លិច្ឆវិ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “អភិក្កន្តំ, ភន្តេ …បេ… ឧបាសកំ មំ, ភន្តេ, ភគវា ធារេតុ អជ្ជតគ្គេ បាណុបេតំ សរណំ គតន៑”តិ។

    When he said this, Bhaddiya the Licchavi said to the Buddha, “Excellent, sir! … From this day forth, may the Buddha remember me as a lay follower who has gone for refuge for life.”

    “អបិ នុ តាហំ, ភទ្ទិយ, ឯវំ អវចំ: ‘ឯហិ មេ ត្វំ, ភទ្ទិយ, សាវកោ ហោហិ; អហំ សត្ថា ភវិស្សាមីៜ”តិ?

    “Well, Bhaddiya, did I say to you: ‘Please, Bhaddiya, be my disciple, and I will be your teacher’?”

    “នោ ហេតំ, ភន្តេ”។

    “No, sir.”

    “ឯវំវាទិំ ខោ មំ, ភទ្ទិយ, ឯវមក្ខាយិំ ឯកេ សមណព្រាហ្មណា អសតា តុច្ឆា មុសា អភូតេន អព្ភាចិក្ខន្តិ: ‘មាយាវី សមណោ គោតមោ អាវដ្ដនិំ មាយំ ជានាតិ យាយ អញ្ញតិត្ថិយានំ សាវកេ អាវដ្ដេតីៜ”តិ។

    “Though I speak and explain like this, certain ascetics and brahmins misrepresent me with the false, hollow, lying, untruthful claim: ‘The ascetic Gotama is a magician. He knows a conversion magic, and uses it to convert the disciples of those of other religions.’”

    “ភទ្ទិកា, ភន្តេ, អាវដ្ដនី មាយា។ កល្យាណី, ភន្តេ, អាវដ្ដនី មាយា។ បិយា មេ, ភន្តេ, ញាតិសាលោហិតា ឥមាយ អាវដ្ដនិយា អាវដ្ដេយ្យុំ, បិយានម្បិ មេ អស្ស ញាតិសាលោហិតានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ សព្ពេ ចេបិ, ភន្តេ, ខត្តិយា ឥមាយ អាវដ្ដនិយា អាវដ្ដេយ្យុំ, សព្ពេសម្បិស្ស ខត្តិយានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ សព្ពេ ចេបិ, ភន្តេ, ព្រាហ្មណា … វេស្សា … សុទ្ទា ឥមាយ អាវដ្ដនិយា អាវដ្ដេយ្យុំ, សព្ពេសម្បិស្ស សុទ្ទានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយា”តិ។

    “Sir, this conversion magic is excellent. This conversion magic is lovely! If my loved ones—relatives and kin—were to be converted by this, it would be for their lasting welfare and happiness. If all the aristocrats, brahmins, peasants, and menials were to be converted by this, it would be for their lasting welfare and happiness.”

    “ឯវមេតំ, ភទ្ទិយ, ឯវមេតំ, ភទ្ទិយ។ សព្ពេ ចេបិ, ភទ្ទិយ, ខត្តិយា ឥមាយ អាវដ្ដនិយា អាវដ្ដេយ្យុំ អកុសលធម្មប្បហានាយ កុសលធម្មូបសម្បទាយ, សព្ពេសម្បិស្ស ខត្តិយានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ សព្ពេ ចេបិ, ភទ្ទិយ, ព្រាហ្មណា … វេស្សា … សុទ្ទា អាវដ្ដេយ្យុំ អកុសលធម្មប្បហានាយ កុសលធម្មូបសម្បទាយ, សព្ពេសម្បិស្ស សុទ្ទានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ សទេវកោ ចេបិ, ភទ្ទិយ, លោកោ សមារកោ សព្រហ្មកោ សស្សមណព្រាហ្មណី បជា សទេវមនុស្សា ឥមាយ អាវដ្ដនិយា អាវដ្ដេយ្យុំ អកុសលធម្មប្បហានាយ កុសលធម្មូបសម្បទាយ, សទេវកស្សបិស្ស លោកស្ស សមារកស្ស សព្រហ្មកស្ស សស្សមណព្រាហ្មណិយា បជាយ សទេវមនុស្សាយ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ។ ឥមេ ចេបិ, ភទ្ទិយ, មហាសាលា ឥមាយ អាវដ្ដនិយា អាវដ្ដេយ្យុំ អកុសលធម្មប្បហានាយ កុសលធម្មូបសម្បទាយ, ឥមេសម្បិស្ស មហាសាលានំ ទីឃរត្តំ ហិតាយ សុខាយ (…)។ កោ បន វាទោ មនុស្សភូតស្សា”តិ។

    “That’s so true, Bhaddiya! That’s so true, Bhaddiya! If all the aristocrats, brahmins, peasants, and menials were to be converted by this, it would be for their lasting welfare and happiness. If the whole world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—were to be converted by this, for giving up unskillful qualities and embracing skillful qualities, it would be for their lasting welfare and happiness. If these great sal trees were to be converted by this, for giving up unskillful qualities and embracing skillful qualities, it would be for their lasting welfare and happiness—if they were sentient. How much more then a human being!”

    តតិយំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact