| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៣។១២៦
Numbered Discourses 3.126
១៣។ កុសិនារវគ្គ
13. Kusinārā
ភរណ្ឌុកាលាមសុត្ត
Bharaṇḍu Kālāma
ឯកំ សមយំ ភគវា កោសលេសុ ចារិកំ ចរមានោ យេន កបិលវត្ថុ តទវសរិ។
At one time the Buddha was wandering in the land of the Kosalans when he arrived at Kapilavatthu.
អស្សោសិ ខោ មហានាមោ សក្កោ: “ភគវា កិរ កបិលវត្ថុំ អនុប្បត្តោ”តិ។ អថ ខោ មហានាមោ សក្កោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ អដ្ឋាសិ។ ឯកមន្តំ ឋិតំ ខោ មហានាមំ សក្កំ ភគវា ឯតទវោច: “គច្ឆ, មហានាម, កបិលវត្ថុស្មិំ, តថារូបំ អាវសថំ ជាន យត្ថជ្ជ មយំ ឯករត្តិំ វិហរេយ្យាមា”តិ។
Mahānāma the Sakyan heard that he had arrived. He went up to the Buddha, bowed, and stood to one side. The Buddha said to him, “Go into Kapilavatthu, Mahānāma, and check if there’s a suitable guest house where I can spend the night.”
“ឯវំ, ភន្តេ”តិ ខោ មហានាមោ សក្កោ ភគវតោ បដិស្សុត្វា កបិលវត្ថុំ បវិសិត្វា កេវលកប្បំ កបិលវត្ថុំ អន្វាហិណ្ឌន្តោ នាទ្ទស កបិលវត្ថុស្មិំ តថារូបំ អាវសថំ យត្ថជ្ជ ភគវា ឯករត្តិំ វិហរេយ្យ។
“Yes, sir,” replied Mahānāma. He returned to Kapilavatthu and searched all over the city, but he couldn’t see a suitable guest house for the Buddha to spend the night.
អថ ខោ មហានាមោ សក្កោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ ឯតទវោច: “នត្ថិ, ភន្តេ, កបិលវត្ថុស្មិំ តថារូបោ អាវសថោ យត្ថជ្ជ ភគវា ឯករត្តិំ វិហរេយ្យ។ អយំ, ភន្តេ, ភរណ្ឌុ កាលាមោ ភគវតោ បុរាណសព្រហ្មចារី។ តស្សជ្ជ ភគវា អស្សមេ ឯករត្តិំ វិហរតូ”តិ។
Then Mahānāma went up to the Buddha, and said to him, “Sir, there’s no suitable guest house in Kapilavatthu for you to spend the night. But there is this Bharaṇḍu the Kālāma, who used to be the Buddha’s spiritual companion. Why don’t you spend the night at his hermitage?”
“គច្ឆ, មហានាម, សន្ថរំ បញ្ញាបេហី”តិ។
“Go, Mahānāma, and set out a mat.”
“ឯវំ, ភន្តេ”តិ ខោ មហានាមោ សក្កោ ភគវតោ បដិស្សុត្វា យេន ភរណ្ឌុស្ស កាលាមស្ស អស្សមោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា សន្ថរំ បញ្ញាបេត្វា ឧទកំ ឋបេត្វា បាទានំ ធោវនាយ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ ឯតទវោច: “សន្ថតោ, ភន្តេ, សន្ថារោ, ឧទកំ ឋបិតំ បាទានំ ធោវនាយ។ យស្សទានិ, ភន្តេ, ភគវា កាលំ មញ្ញតី”តិ។
“Yes, sir,” replied Mahānāma. He went to Bharaṇḍu’s hermitage, where he set out a mat, and got foot-washing water ready. Then he went back to the Buddha and said to him, “The mat and foot-washing water are set out. Please, sir, go at your convenience.”
អថ ខោ ភគវា យេន ភរណ្ឌុស្ស កាលាមស្ស អស្សមោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា បញ្ញត្តេ អាសនេ និសីទិ។ និសជ្ជ ខោ ភគវា បាទេ បក្ខាលេសិ។
Then the Buddha went to Bharaṇḍu’s hermitage, sat down on the seat spread out, and washed his feet.
អថ ខោ មហានាមស្ស សក្កស្ស ឯតទហោសិ: “អកាលោ ខោ អជ្ជ ភគវន្តំ បយិរុបាសិតុំ។ កិលន្តោ ភគវា។ ស្វេ ទានាហំ ភគវន្តំ បយិរុបាសិស្សាមី”តិ ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា បទក្ខិណំ កត្វា បក្កាមិ។
Then it occurred to Mahānāma, “It’s too late to pay homage to the Buddha today. He’s tired. Tomorrow I’ll pay homage to the Buddha.” He bowed to the Buddha and respectfully circled him, keeping him on his right, then he left.
អថ ខោ មហានាមោ សក្កោ តស្សា រត្តិយា អច្ចយេន យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នំ ខោ មហានាមំ សក្កំ ភគវា ឯតទវោច:
Then, when the night had passed, Mahānāma the Sakyan went up to the Buddha, and sat down to one side. The Buddha said to him:
“តយោ ខោមេ, មហានាម, សត្ថារោ សន្តោ សំវិជ្ជមានា លោកស្មិំ។ កតមេ តយោ? ឥធ, មហានាម, ឯកច្ចោ សត្ថា កាមានំ បរិញ្ញំ បញ្ញាបេតិ; ន រូបានំ បរិញ្ញំ បញ្ញាបេតិ, ន វេទនានំ បរិញ្ញំ បញ្ញាបេតិ។ ឥធ បន, មហានាម, ឯកច្ចោ សត្ថា កាមានំ បរិញ្ញំ បញ្ញាបេតិ, រូបានំ បរិញ្ញំ បញ្ញាបេតិ; ន វេទនានំ បរិញ្ញំ បញ្ញាបេតិ។ ឥធ បន, មហានាម, ឯកច្ចោ សត្ថា កាមានំ បរិញ្ញំ បញ្ញាបេតិ, រូបានំ បរិញ្ញំ បញ្ញាបេតិ, វេទនានំ បរិញ្ញំ បញ្ញាបេតិ។ ឥមេ ខោ, មហានាម, តយោ សត្ថារោ សន្តោ សំវិជ្ជមានា លោកស្មិំ។ ឥមេសំ, មហានាម, តិណ្ណំ សត្ថារានំ ឯកា និដ្ឋា ឧទាហុ បុថុ និដ្ឋា”តិ?
“Mahānāma, there are these three teachers found in the world. What three? One teacher advocates the complete understanding of sensual pleasures, but not of sights or feelings. One teacher advocates the complete understanding of sensual pleasures and sights, but not of feelings. One teacher advocates the complete understanding of sensual pleasures, sights, and feelings. These are the three teachers found in the world. Do these three teachers have the same goal or different goals?”
ឯវំ វុត្តេ, ភរណ្ឌុ កាលាមោ មហានាមំ សក្កំ ឯតទវោច: “ឯកាតិ, មហានាម, វទេហី”តិ។
When he said this, Bharaṇḍu said to Mahānāma, “Say they’re the same, Mahānāma!”
ឯវំ វុត្តេ, ភគវា មហានាមំ សក្កំ ឯតទវោច: “នានាតិ, មហានាម, វទេហី”តិ។
The Buddha said, “Say they’re different, Mahānāma!”
ទុតិយម្បិ ខោ ភរណ្ឌុ កាលាមោ មហានាមំ សក្កំ ឯតទវោច: “ឯកាតិ, មហានាម, វទេហី”តិ។
For a second time, Bharaṇḍu said, “Say they’re the same, Mahānāma!”
ទុតិយម្បិ ខោ ភគវា មហានាមំ សក្កំ ឯតទវោច: “នានាតិ, មហានាម, វទេហី”តិ។
The Buddha said, “Say they’re different, Mahānāma!”
តតិយម្បិ ខោ ភរណ្ឌុ កាលាមោ មហានាមំ សក្កំ ឯតទវោច: “ឯកាតិ, មហានាម, វទេហី”តិ។
For a third time, Bharaṇḍu said, “Say they’re the same, Mahānāma!”
តតិយម្បិ ខោ ភគវា មហានាមំ សក្កំ ឯតទវោច: “នានាតិ, មហានាម, វទេហី”តិ។
The Buddha said, “Say they’re different, Mahānāma!”
អថ ខោ ភរណ្ឌុ កាលាមស្ស ឯតទហោសិ: “មហេសក្ខស្ស វតម្ហិ មហានាមស្ស សក្កស្ស សម្មុខា សមណេន គោតមេន យាវតតិយំ អបសាទិតោ។ យន្នូនាហំ កបិលវត្ថុម្ហា បក្កមេយ្យន៑”តិ។ អថ ខោ ភរណ្ឌុ កាលាមោ កបិលវត្ថុម្ហា បក្កាមិ។ យំ កបិលវត្ថុម្ហា បក្កាមិ តថា បក្កន្តោវ អហោសិ ន បុន បច្ចាគច្ឆីតិ។
Then it occurred to Bharaṇḍu, “The Buddha has rebuked me three times in front of this illustrious Mahānāma. Why don’t I leave Kapilavatthu?” Then Bharaṇḍu the Kālāma left Kapilavatthu, never to return.
ចតុត្ថំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
