Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៤។១៥៩
Numbered Discourses 4.159
១៦។ ឥន្ទ្រិយវគ្គ
16. Faculties
ភិក្ខុនីសុត្ត
Nun
ឯវំ មេ សុតំ—ឯកំ សមយំ អាយស្មា អានន្ទោ កោសម្ពិយំ វិហរតិ ឃោសិតារាមេ។
So I have heard. At one time Venerable Ānanda was staying near Kosambī, in Ghosita’s Monastery.
អថ ខោ អញ្ញតរា ភិក្ខុនី អញ្ញតរំ បុរិសំ អាមន្តេសិ: “ឯហិ ត្វំ, អម្ភោ បុរិស, យេនយ្យោ អានន្ទោ តេនុបសង្កម; ឧបសង្កមិត្វា មម វចនេន អយ្យស្ស អានន្ទស្ស បាទេ សិរសា វន្ទ: ‘ឥត្ថន្នាមា, ភន្តេ, ភិក្ខុនី អាពាធិកិនី ទុក្ខិតា ពាឡ្ហគិលានា។ សា អយ្យស្ស អានន្ទស្ស បាទេ សិរសា វន្ទតីៜតិ។ ឯវញ្ច វទេហិ: ‘សាធុ កិរ, ភន្តេ, អយ្យោ អានន្ទោ យេន ភិក្ខុនុបស្សយោ យេន សា ភិក្ខុនី តេនុបសង្កមតុ អនុកម្បំ ឧបាទាយាៜ”តិ។
And then a certain nun addressed a man, “Please, mister, go to Venerable Ānanda, and in my name bow with your head to his feet. Say to him: ‘Sir, the nun named so-and-so is sick, suffering, and gravely ill. She bows with her head to your feet.’ And then say: ‘Sir, please go to the nuns’ quarters to visit that nun out of compassion.’”
“ឯវំ, អយ្យេ”តិ ខោ សោ បុរិសោ តស្សា ភិក្ខុនិយា បដិស្សុត្វា យេនាយស្មា អានន្ទោ តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មន្តំ អានន្ទំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ សោ បុរិសោ អាយស្មន្តំ អានន្ទំ ឯតទវោច: “ឥត្ថន្នាមា, ភន្តេ, ភិក្ខុនី អាពាធិកិនី ទុក្ខិតា ពាឡ្ហគិលានា។ សា អាយស្មតោ អានន្ទស្ស បាទេ សិរសា វន្ទតិ, ឯវញ្ច វទេតិ: ‘សាធុ កិរ, ភន្តេ, អាយស្មា អានន្ទោ យេន ភិក្ខុនុបស្សយោ យេន សា ភិក្ខុនី តេនុបសង្កមតុ អនុកម្បំ ឧបាទាយាៜ”តិ។ អធិវាសេសិ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ តុណ្ហីភាវេន។
“Yes, ma’am,” that man replied. He did as the nun asked. Ānanda consented with silence.
អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ និវាសេត្វា បត្តចីវរមាទាយ យេន ភិក្ខុនុបស្សយោ យេន សា ភិក្ខុនី តេនុបសង្កមិ។ អទ្ទសា ខោ សា ភិក្ខុនី អាយស្មន្តំ អានន្ទំ ទូរតោវ អាគច្ឆន្តំ។ ទិស្វា សសីសំ បារុបិត្វា មញ្ចកេ និបជ្ជិ។ អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ យេន សា ភិក្ខុនី តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា បញ្ញត្តេ អាសនេ និសីទិ។ និសជ្ជ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ តំ ភិក្ខុនិំ ឯតទវោច:
Then Ānanda robed up and went to the nuns’ quarters to visit that nun, taking his bowl and robe. That nun saw Ānanda coming off in the distance. She wrapped herself up from head to foot and laid down on her cot. Then Venerable Ānanda went up to her, and sat down on the seat spread out. Then Ānanda said to the nun:
“អាហារសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ អាហារំ និស្សាយ។ អាហារោ បហាតព្ពោ។ តណ្ហាសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ តណ្ហំ និស្សាយ។ តណ្ហា បហាតព្ពា។ មានសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ មានំ និស្សាយ។ មានោ បហាតព្ពោ។ មេថុនសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ។ មេថុនេ ច សេតុឃាតោ វុត្តោ ភគវតា។
“Sister, this body is produced by food. Relying on food, you should give up food. This body is produced by craving. Relying on craving, you should give up craving. This body is produced by conceit. Relying on conceit, you should give up conceit. This body is produced by sex. The Buddha spoke of breaking off everything to do with sex.
‘អាហារសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ អាហារំ និស្សាយ។ អាហារោ បហាតព្ពោៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? ឥធ, ភគិនិ, ភិក្ខុ បដិសង្ខា យោនិសោ អាហារំ អាហារេតិ: ‘នេវ ទវាយ ន មទាយ ន មណ្ឌនាយ ន វិភូសនាយ, យាវទេវ ឥមស្ស កាយស្ស ឋិតិយា យាបនាយ វិហិំសូបរតិយា ព្រហ្មចរិយានុគ្គហាយ។ ឥតិ បុរាណញ្ច វេទនំ បដិហង្ខាមិ, នវញ្ច វេទនំ ន ឧប្បាទេស្សាមិ។ យាត្រា ច មេ ភវិស្សតិ អនវជ្ជតា ច ផាសុវិហារោ ចាៜតិ។ សោ អបរេន សមយេន អាហារំ និស្សាយ អាហារំ បជហតិ។ ‘អាហារសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ អាហារំ និស្សាយ អាហារោ បហាតព្ពោៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘This body is produced by food. Relying on food, you should give up food.’ This is what I said, but why did I say it? Take a bhikkhu who reflects rationally on the food that they eat: ‘Not for fun, indulgence, adornment, or decoration, but only to sustain this body, to avoid harm, and to support spiritual practice. In this way, I shall put an end to old discomfort and not give rise to new discomfort, and I will live blamelessly and at ease.’ After some time, relying on food, they give up food. That’s why I said what I said.
‘តណ្ហាសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ តណ្ហំ និស្សាយ។ តណ្ហា បហាតព្ពាៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? ឥធ, ភគិនិ, ភិក្ខុ សុណាតិ: ‘ឥត្ថន្នាមោ កិរ ភិក្ខុ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរតីៜតិ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘កុទាស្សុ នាម អហម្បិ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរិស្សាមីៜតិ។ សោ អបរេន សមយេន តណ្ហំ និស្សាយ តណ្ហំ បជហតិ។ ‘តណ្ហាសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ តណ្ហំ និស្សាយ តណ្ហា បហាតព្ពាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘This body is produced by craving. Relying on craving, you should give up craving.’ This is what I said, but why did I say it? Take a bhikkhu who hears this: ‘They say that the bhikkhu named so-and-so has realized the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.’ They think: ‘Oh, when will I too realize the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. …’ After some time, relying on craving, they give up craving. That's why I said what I said.
‘មានសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ មានំ និស្សាយ។ មានោ បហាតព្ពោៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? ឥធ, ភគិនិ, ភិក្ខុ សុណាតិ: ‘ឥត្ថន្នាមោ កិរ ភិក្ខុ អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរតីៜតិ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘សោ ហិ នាម អាយស្មា អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរិស្សតិ; កិមង្គំ បនាហន៑ៜតិ។ សោ អបរេន សមយេន មានំ និស្សាយ មានំ បជហតិ។ ‘មានសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ, មានំ និស្សាយ មានោ បហាតព្ពោៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘This body is produced by conceit. Relying on conceit, you should give up conceit.’ This is what I said, but why did I say it? Take a bhikkhu who hears this: ‘They say that the bhikkhu named so-and-so has realized the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.’ They think: ‘Well, that venerable can realize the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. … Why can’t I?’ After some time, relying on conceit, they give up conceit. That’s why I said what I said.
មេថុនសម្ភូតោ អយំ, ភគិនិ, កាយោ។ មេថុនេ ច សេតុឃាតោ វុត្តោ ភគវតា”តិ។
‘This body is produced by sex. The Buddha spoke of breaking off everything to do with sex.’”
អថ ខោ សា ភិក្ខុនី មញ្ចកា វុដ្ឋហិត្វា ឯកំសំ ឧត្តរាសង្គំ ករិត្វា អាយស្មតោ អានន្ទស្ស បាទេសុ សិរសា និបតិត្វា អាយស្មន្តំ អានន្ទំ ឯតទវោច: “អច្ចយោ មំ, ភន្តេ, អច្ចគមា, យថាពាលំ យថាមូឡ្ហំ យថាអកុសលំ, យាហំ ឯវមកាសិំ។ តស្សា មេ, ភន្តេ, អយ្យោ អានន្ទោ អច្ចយំ អច្ចយតោ បដិគ្គណ្ហាតុ, អាយតិំ សំវរាយា”តិ។
Then that nun rose from her cot, placed her robe over one shoulder, bowed with her head at Ānanda’s feet, and said, “I have made a mistake, sir. It was foolish, stupid, and unskillful of me to act in that way. Please, sir, accept my mistake for what it is, so I can restrain myself in future.”
“តគ្ឃ តំ, ភគិនិ, អច្ចយោ អច្ចគមា, យថាពាលំ យថាមូឡ្ហំ យថាអកុសលំ, យា ត្វំ ឯវមកាសិ។ យតោ ច ខោ ត្វំ, ភគិនិ, អច្ចយំ អច្ចយតោ ទិស្វា យថាធម្មំ បដិករោសិ, តំ តេ មយំ បដិគ្គណ្ហាម។ វុទ្ធិ ហេសា, ភគិនិ, អរិយស្ស វិនយេ យោ អច្ចយំ អច្ចយតោ ទិស្វា យថាធម្មំ បដិករោតិ អាយតិំ សំវរំ អាបជ្ជតី”តិ។
“Indeed, sister, you made a mistake. It was foolish, stupid, and unskillful of you to act in that way. But since you have recognized your mistake for what it is, and have dealt with it properly, I accept it. For it is growth in the training of the Noble One to recognize a mistake for what it is, deal with it properly, and commit to restraint in the future.”
នវមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]