Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 4.159
Numbered Discourses 4.159
16. ඉන්ද්රියවග්ග
16. Faculties
භික්ඛුනීසුත්ත
Nun
ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං ආයස්මා ආනන්දෝ කෝසම්බියං විහරති ඝෝසිතාරාමේ.
So I have heard. At one time Venerable Ānanda was staying near Kosambī, in Ghosita’s Monastery.
අථ ඛෝ අඤ්ඤතරා භික්ඛුනී අඤ්ඤතරං පුරිසං ආමන්තේසි: “ඒහි ත්වං, අම්භෝ පුරිස, යේනය්යෝ ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කම; උපසඞ්කමිත්වා මම වචනේන අය්යස්ස ආනන්දස්ස පාදේ සිරසා වන්ද: ‘ඉත්ථන්නාමා, භන්තේ, භික්ඛුනී ආබාධිකිනී දුක්ඛිතා බාළ්හගිලානා. සා අය්යස්ස ආනන්දස්ස පාදේ සිරසා වන්දතී(අ)ති. ඒවඤ්ච වදේහි: ‘සාධු කිර, භන්තේ, අය්යෝ ආනන්දෝ යේන භික්ඛුනුපස්සයෝ යේන සා භික්ඛුනී තේනුපසඞ්කමතු අනුකම්පං උපාදායා(අ)”ති.
And then a certain nun addressed a man, “Please, mister, go to Venerable Ānanda, and in my name bow with your head to his feet. Say to him: ‘Sir, the nun named so-and-so is sick, suffering, and gravely ill. She bows with her head to your feet.’ And then say: ‘Sir, please go to the nuns’ quarters to visit that nun out of compassion.’”
“ඒවං, අය්යේ”ති ඛෝ සෝ පුරිසෝ තස්සා භික්ඛුනියා පටිස්සුත්වා යේනායස්මා ආනන්දෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ සෝ පුරිසෝ ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච: “ඉත්ථන්නාමා, භන්තේ, භික්ඛුනී ආබාධිකිනී දුක්ඛිතා බාළ්හගිලානා. සා ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පාදේ සිරසා වන්දති, ඒවඤ්ච වදේති: ‘සාධු කිර, භන්තේ, ආයස්මා ආනන්දෝ යේන භික්ඛුනුපස්සයෝ යේන සා භික්ඛුනී තේනුපසඞ්කමතු අනුකම්පං උපාදායා(අ)”ති. අධිවාසේසි ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ තුණ්හීභාවේන.
“Yes, ma’am,” that man replied. He did as the nun asked. Ānanda consented with silence.
අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය යේන භික්ඛුනුපස්සයෝ යේන සා භික්ඛුනී තේනුපසඞ්කමි. අද්දසා ඛෝ සා භික්ඛුනී ආයස්මන්තං ආනන්දං දූරතෝව ආගච්ඡන්තං. දිස්වා සසීසං පාරුපිත්වා මඤ්චකේ නිපජ්ජි. අථ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ යේන සා භික්ඛුනී තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා පඤ්ඤත්තේ ආසනේ නිසීදි. නිසජ්ජ ඛෝ ආයස්මා ආනන්දෝ තං භික්ඛුනිං ඒතදවෝච:
Then Ānanda robed up and went to the nuns’ quarters to visit that nun, taking his bowl and robe. That nun saw Ānanda coming off in the distance. She wrapped herself up from head to foot and laid down on her cot. Then Venerable Ānanda went up to her, and sat down on the seat spread out. Then Ānanda said to the nun:
“ආහාරසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ ආහාරං නිස්සාය. ආහාරෝ පහාතබ්බෝ. තණ්හාසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ තණ්හං නිස්සාය. තණ්හා පහාතබ්බා. මානසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ මානං නිස්සාය. මානෝ පහාතබ්බෝ. මේථුනසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ. මේථුනේ ච සේතුඝාතෝ වුත්තෝ භගවතා.
“Sister, this body is produced by food. Relying on food, you should give up food. This body is produced by craving. Relying on craving, you should give up craving. This body is produced by conceit. Relying on conceit, you should give up conceit. This body is produced by sex. The Buddha spoke of breaking off everything to do with sex.
‘ආහාරසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ ආහාරං නිස්සාය. ආහාරෝ පහාතබ්බෝ(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? ඉධ, භගිනි, භික්ඛු පටිසඞ්ඛා යෝනිසෝ ආහාරං ආහාරේති: ‘නේව දවාය න මදාය න මණ්ඩනාය න විභූසනාය, යාවදේව ඉමස්ස කායස්ස ඨිතියා යාපනාය විහිංසූපරතියා බ්රහ්මචරියානුග්ගහාය. ඉති පුරාණඤ්ච වේදනං පටිහඞ්ඛාමි, නවඤ්ච වේදනං න උප්පාදේස්සාමි. යාත්රා ච මේ භවිස්සති අනවජ්ජතා ච ඵාසුවිහාරෝ චා(අ)ති. සෝ අපරේන සමයේන ආහාරං නිස්සාය ආහාරං පජහති. ‘ආහාරසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ ආහාරං නිස්සාය ආහාරෝ පහාතබ්බෝ(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
‘This body is produced by food. Relying on food, you should give up food.’ This is what I said, but why did I say it? Take a bhikkhu who reflects rationally on the food that they eat: ‘Not for fun, indulgence, adornment, or decoration, but only to sustain this body, to avoid harm, and to support spiritual practice. In this way, I shall put an end to old discomfort and not give rise to new discomfort, and I will live blamelessly and at ease.’ After some time, relying on food, they give up food. That’s why I said what I said.
‘තණ්හාසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ තණ්හං නිස්සාය. තණ්හා පහාතබ්බා(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? ඉධ, භගිනි, භික්ඛු සුණාති: ‘ඉත්ථන්නාමෝ කිර භික්ඛු ආසවානං ඛයා අනාසවං චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං දිට්ඨේව ධම්මේ සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා උපසම්පජ්ජ විහරතී(අ)ති. තස්ස ඒවං හෝති: ‘කුදාස්සු නාම අහම්පි ආසවානං ඛයා අනාසවං චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං දිට්ඨේව ධම්මේ සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා උපසම්පජ්ජ විහරිස්සාමී(අ)ති. සෝ අපරේන සමයේන තණ්හං නිස්සාය තණ්හං පජහති. ‘තණ්හාසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ තණ්හං නිස්සාය තණ්හා පහාතබ්බා(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
‘This body is produced by craving. Relying on craving, you should give up craving.’ This is what I said, but why did I say it? Take a bhikkhu who hears this: ‘They say that the bhikkhu named so-and-so has realized the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.’ They think: ‘Oh, when will I too realize the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. …’ After some time, relying on craving, they give up craving. That's why I said what I said.
‘මානසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ මානං නිස්සාය. මානෝ පහාතබ්බෝ(අ)ති, ඉති ඛෝ පනේතං වුත්තං. කිඤ්චේතං පටිච්ච වුත්තං? ඉධ, භගිනි, භික්ඛු සුණාති: ‘ඉත්ථන්නාමෝ කිර භික්ඛු ආසවානං ඛයා අනාසවං චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං දිට්ඨේව ධම්මේ සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා උපසම්පජ්ජ විහරතී(අ)ති. තස්ස ඒවං හෝති: ‘සෝ හි නාම ආයස්මා ආසවානං ඛයා අනාසවං චේතෝවිමුත්තිං පඤ්ඤාවිමුත්තිං දිට්ඨේව ධම්මේ සයං අභිඤ්ඤා සච්ඡිකත්වා උපසම්පජ්ජ විහරිස්සති; කිමඞ්ගං පනාහන්(අ)ති. සෝ අපරේන සමයේන මානං නිස්සාය මානං පජහති. ‘මානසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ, මානං නිස්සාය මානෝ පහාතබ්බෝ(අ)ති, ඉති යං තං වුත්තං ඉදමේතං පටිච්ච වුත්තං.
‘This body is produced by conceit. Relying on conceit, you should give up conceit.’ This is what I said, but why did I say it? Take a bhikkhu who hears this: ‘They say that the bhikkhu named so-and-so has realized the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. And they live having realized it with their own insight due to the ending of defilements.’ They think: ‘Well, that venerable can realize the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life. … Why can’t I?’ After some time, relying on conceit, they give up conceit. That’s why I said what I said.
මේථුනසම්භූතෝ අයං, භගිනි, කායෝ. මේථුනේ ච සේතුඝාතෝ වුත්තෝ භගවතා”ති.
‘This body is produced by sex. The Buddha spoke of breaking off everything to do with sex.’”
අථ ඛෝ සා භික්ඛුනී මඤ්චකා වුට්ඨහිත්වා ඒකංසං උත්තරාසඞ්ගං කරිත්වා ආයස්මතෝ ආනන්දස්ස පාදේසු සිරසා නිපතිත්වා ආයස්මන්තං ආනන්දං ඒතදවෝච: “අච්චයෝ මං, භන්තේ, අච්චගමා, යථාබාලං යථාමූළ්හං යථාඅකුසලං, යාහං ඒවමකාසිං. තස්සා මේ, භන්තේ, අය්යෝ ආනන්දෝ අච්චයං අච්චයතෝ පටිග්ගණ්හාතු, ආයතිං සංවරායා”ති.
Then that nun rose from her cot, placed her robe over one shoulder, bowed with her head at Ānanda’s feet, and said, “I have made a mistake, sir. It was foolish, stupid, and unskillful of me to act in that way. Please, sir, accept my mistake for what it is, so I can restrain myself in future.”
“තග්ඝ තං, භගිනි, අච්චයෝ අච්චගමා, යථාබාලං යථාමූළ්හං යථාඅකුසලං, යා ත්වං ඒවමකාසි. යතෝ ච ඛෝ ත්වං, භගිනි, අච්චයං අච්චයතෝ දිස්වා යථාධම්මං පටිකරෝසි, තං තේ මයං පටිග්ගණ්හාම. වුද්ධි හේසා, භගිනි, අරියස්ස විනයේ යෝ අච්චයං අච්චයතෝ දිස්වා යථාධම්මං පටිකරෝති ආයතිං සංවරං ආපජ්ජතී”ති.
“Indeed, sister, you made a mistake. It was foolish, stupid, and unskillful of you to act in that way. But since you have recognized your mistake for what it is, and have dealt with it properly, I accept it. For it is growth in the training of the Noble One to recognize a mistake for what it is, deal with it properly, and commit to restraint in the future.”
නවමං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]