Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Dīgha Nikāya, English translation |
ဒီဃ နိကာယ ၁
Long Discourses 1
ဗြဟ္မဇာလသုတ္တ
The Divine Net
၁၊ ပရိဗ္ဗာဇကကထာ
1. Talk on Wanderers
ဧဝံ မေ သုတံ—ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ အန္တရာ စ ရာဇဂဟံ အန္တရာ စ နာဠန္ဒံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော ဟောတိ မဟတာ ဘိက္ခုသင်္ဃေန သဒ္ဓိံ ပဉ္စမတ္တေဟိ ဘိက္ခုသတေဟိ၊ သုပ္ပိယောပိ ခေါ ပရိဗ္ဗာဇကော အန္တရာ စ ရာဇဂဟံ အန္တရာ စ နာဠန္ဒံ အဒ္ဓါနမဂ္ဂပ္ပဋိပန္နော ဟောတိ သဒ္ဓိံ အန္တေဝါသိနာ ဗြဟ္မဒတ္တေန မာဏဝေန၊ တတြ သုဒံ သုပ္ပိယော ပရိဗ္ဗာဇကော အနေကပရိယာယေန ဗုဒ္ဓဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, ဓမ္မဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, သင်္ဃဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ; သုပ္ပိယဿ ပန ပရိဗ္ဗာဇကဿ အန္တေဝါသီ ဗြဟ္မဒတ္တော မာဏဝေါ အနေကပရိယာယေန ဗုဒ္ဓဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, ဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, သင်္ဃဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ၊ ဣတိဟ တေ ဥဘော အာစရိယန္တေဝါသီ အညမညဿ ဥဇုဝိပစ္စနီကဝါဒါ ဘဂဝန္တံ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော အနုဗန္ဓာ ဟောန္တိ ဘိက္ခုသင်္ဃဉ္စ၊
So I have heard. At one time the Buddha was traveling along the road between Rājagaha and Nāḷandā together with a large Saṅgha of five hundred bhikkhus. The wanderer Suppiya was also traveling along the same road, together with his pupil, the brahmin student Brahmadatta. Meanwhile, Suppiya criticized the Buddha, the teaching, and the Saṅgha in many ways, but his pupil Brahmadatta praised them in many ways. And so both teacher and pupil followed behind the Buddha and the Saṅgha of bhikkhus directly contradicting each other.
အထ ခေါ ဘဂဝါ အမ္ဗလဋ္ဌိကာယံ ရာဇာဂါရကေ ဧကရတ္တိဝါသံ ဥပဂစ္ဆိ သဒ္ဓိံ ဘိက္ခုသင်္ဃေန၊ သုပ္ပိယောပိ ခေါ ပရိဗ္ဗာဇကော အမ္ဗလဋ္ဌိကာယံ ရာဇာဂါရကေ ဧကရတ္တိဝါသံ ဥပဂစ္ဆိ အန္တေဝါသိနာ ဗြဟ္မဒတ္တေန မာဏဝေန၊ တတြပိ သုဒံ သုပ္ပိယော ပရိဗ္ဗာဇကော အနေကပရိယာယေန ဗုဒ္ဓဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, ဓမ္မဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, သင်္ဃဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ; သုပ္ပိယဿ ပန ပရိဗ္ဗာဇကဿ အန္တေဝါသီ ဗြဟ္မဒတ္တော မာဏဝေါ အနေကပရိယာယေန ဗုဒ္ဓဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, ဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, သင်္ဃဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ၊ ဣတိဟ တေ ဥဘော အာစရိယန္တေဝါသီ အညမညဿ ဥဇုဝိပစ္စနီကဝါဒါ ဝိဟရန္တိ၊
Then the Buddha took up residence for the night in the royal rest-house in Ambalaṭṭhikā together with the Saṅgha of bhikkhus. And Suppiya and Brahmadatta did likewise. There too, Suppiya criticized the Buddha, the teaching, and the Saṅgha in many ways, but his pupil Brahmadatta praised them in many ways. And so both teacher and pupil kept on directly contradicting each other.
အထ ခေါ သမ္ဗဟုလာနံ ဘိက္ခူနံ ရတ္တိယာ ပစ္စူသသမယံ ပစ္စုဋ္ဌိတာနံ မဏ္ဍလမာဠေ သန္နိသိန္နာနံ သန္နိပတိတာနံ အယံ သင်္ခိယဓမ္မော ဥဒပါဒိ:
Then several bhikkhus rose at the crack of dawn and sat together in the pavilion, where the topic of judgmentalism came up:
“အစ္ဆရိယံ, အာဝုသော, အဗ္ဘုတံ, အာဝုသော, ယာဝဉ္စိဒံ တေန ဘဂဝတာ ဇာနတာ ပဿတာ အရဟတာ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန သတ္တာနံ နာနာဓိမုတ္တိကတာ သုပ္ပဋိဝိဒိတာ၊ အယဉှိ သုပ္ပိယော ပရိဗ္ဗာဇကော အနေကပရိယာယေန ဗုဒ္ဓဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, ဓမ္မဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, သင်္ဃဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ; သုပ္ပိယဿ ပန ပရိဗ္ဗာဇကဿ အန္တေဝါသီ ဗြဟ္မဒတ္တော မာဏဝေါ အနေကပရိယာယေန ဗုဒ္ဓဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, ဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, သင်္ဃဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ၊ ဣတိဟမေ ဥဘော အာစရိယန္တေဝါသီ အညမညဿ ဥဇုဝိပစ္စနီကဝါဒါ ဘဂဝန္တံ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော အနုဗန္ဓာ ဟောန္တိ ဘိက္ခုသင်္ဃဉ္စာ”တိ၊
“It’s incredible, friends, it’s amazing how the diverse convictions of sentient beings have been clearly comprehended by the Blessed One, who knows and sees, the perfected one, the fully awakened Buddha. For this Suppiya criticizes the Buddha, the teaching, and the Saṅgha in many ways, while his pupil Brahmadatta praises them in many ways. And so both teacher and pupil followed behind the Buddha and the Saṅgha of bhikkhus directly contradicting each other.”
အထ ခေါ ဘဂဝါ တေသံ ဘိက္ခူနံ ဣမံ သင်္ခိယဓမ္မံ ဝိဒိတွာ ယေန မဏ္ဍလမာဠော တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ၊ နိသဇ္ဇ ခေါ ဘဂဝါ ဘိက္ခူ အာမန္တေသိ: “ကာယ နုတ္ထ, ဘိက္ခဝေ, ဧတရဟိ ကထာယ သန္နိသိန္နာ သန္နိပတိတာ, ကာ စ ပန ဝေါ အန္တရာကထာ ဝိပ္ပကတာ”တိ?
When the Buddha found out about this discussion on judgmentalism among the bhikkhus, he went to the pavilion, where he sat on the seat spread out and addressed the bhikkhus, “Bhikkhus, what were you sitting talking about just now? What conversation was left unfinished?”
ဧဝံ ဝုတ္တေ, တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစုံ: “ဣဓ, ဘန္တေ, အမှာကံ ရတ္တိယာ ပစ္စူသသမယံ ပစ္စုဋ္ဌိတာနံ မဏ္ဍလမာဠေ သန္နိသိန္နာနံ သန္နိပတိတာနံ အယံ သင်္ခိယဓမ္မော ဥဒပါဒိ: ‘အစ္ဆရိယံ, အာဝုသော, အဗ္ဘုတံ, အာဝုသော, ယာဝဉ္စိဒံ တေန ဘဂဝတာ ဇာနတာ ပဿတာ အရဟတာ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေန သတ္တာနံ နာနာဓိမုတ္တိကတာ သုပ္ပဋိဝိဒိတာ၊ အယဉှိ သုပ္ပိယော ပရိဗ္ဗာဇကော အနေကပရိယာယေန ဗုဒ္ဓဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, ဓမ္မဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, သင်္ဃဿ အဝဏ္ဏံ ဘာသတိ; သုပ္ပိယဿ ပန ပရိဗ္ဗာဇကဿ အန္တေဝါသီ ဗြဟ္မဒတ္တော မာဏဝေါ အနေကပရိယာယေန ဗုဒ္ဓဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, ဓမ္မဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ, သင်္ဃဿ ဝဏ္ဏံ ဘာသတိ၊ ဣတိဟမေ ဥဘော အာစရိယန္တေဝါသီ အညမညဿ ဥဇုဝိပစ္စနီကဝါဒါ ဘဂဝန္တံ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော အနုဗန္ဓာ ဟောန္တိ ဘိက္ခုသင်္ဃဉ္စာ'တိ၊ အယံ ခေါ နော, ဘန္တေ, အန္တရာကထာ ဝိပ္ပကတာ, အထ ဘဂဝါ အနုပ္ပတ္တော”တိ၊
The bhikkhus told him what had happened, adding, “This was our conversation that was unfinished when the Buddha arrived.”
“မမံ ဝါ, ဘိက္ခဝေ, ပရေ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, ဓမ္မဿ ဝါ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, သင်္ဃဿ ဝါ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, တတြ တုမှေဟိ န အာဃာတော န အပ္ပစ္စယော န စေတသော အနဘိရဒ္ဓိ ကရဏီယာ၊ မမံ ဝါ, ဘိက္ခဝေ, ပရေ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, ဓမ္မဿ ဝါ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, သင်္ဃဿ ဝါ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, တတြ စေ တုမှေ အဿထ ကုပိတာ ဝါ အနတ္တမနာ ဝါ, တုမှံ ယေဝဿ တေန အန္တရာယော၊ မမံ ဝါ, ဘိက္ခဝေ, ပရေ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, ဓမ္မဿ ဝါ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, သင်္ဃဿ ဝါ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, တတြ စေ တုမှေ အဿထ ကုပိတာ ဝါ အနတ္တမနာ ဝါ, အပိ နု တုမှေ ပရေသံ သုဘာသိတံ ဒုဗ္ဘာသိတံ အာဇာနေယျာထာ”တိ?
“Bhikkhus, if others criticize me, the teaching, or the Saṅgha, don’t make yourselves resentful, bitter, and exasperated. You’ll get angry and upset, which would be an obstacle for you alone. If others were to criticize me, the teaching, or the Saṅgha, and you got angry and upset, would you be able to understand whether they spoke well or poorly?”
“နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊
“No, sir.”
“မမံ ဝါ, ဘိက္ခဝေ, ပရေ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, ဓမ္မဿ ဝါ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, သင်္ဃဿ ဝါ အဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, တတြ တုမှေဟိ အဘူတံ အဘူတတော နိဗ္ဗေဌေတဗ္ဗံ: ‘ဣတိပေတံ အဘူတံ, ဣတိပေတံ အတစ္ဆံ, နတ္ထိ စေတံ အမှေသု, န စ ပနေတံ အမှေသု သံဝိဇ္ဇတီ'တိ၊
“If others criticize me, the teaching, or the Saṅgha, you should explain that what is untrue is in fact untrue: ‘This is why that’s untrue, this is why that’s false. There’s no such thing in us, it’s not found among us.’
မမံ ဝါ, ဘိက္ခဝေ, ပရေ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, ဓမ္မဿ ဝါ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, သင်္ဃဿ ဝါ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, တတြ တုမှေဟိ န အာနန္ဒော န သောမနဿံ န စေတသော ဥပ္ပိလာဝိတတ္တံ ကရဏီယံ၊ မမံ ဝါ, ဘိက္ခဝေ, ပရေ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, ဓမ္မဿ ဝါ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, သင်္ဃဿ ဝါ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, တတြ စေ တုမှေ အဿထ အာနန္ဒိနော သုမနာ ဥပ္ပိလာဝိတာ တုမှံ ယေဝဿ တေန အန္တရာယော၊ မမံ ဝါ, ဘိက္ခဝေ, ပရေ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, ဓမ္မဿ ဝါ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, သင်္ဃဿ ဝါ ဝဏ္ဏံ ဘာသေယျုံ, တတြ တုမှေဟိ ဘူတံ ဘူတတော ပဋိဇာနိတဗ္ဗံ: ‘ဣတိပေတံ ဘူတံ, ဣတိပေတံ တစ္ဆံ, အတ္ထိ စေတံ အမှေသု, သံဝိဇ္ဇတိ စ ပနေတံ အမှေသူ'တိ၊
If others praise me, the teaching, or the Saṅgha, don’t make yourselves thrilled, elated, and excited. You’ll get thrilled, elated, and excited, which would be an obstacle for you alone. If others praise me, the teaching, or the Saṅgha, you should acknowledge that what is true is in fact true: ‘This is why that’s true, this is why that’s correct. There is such a thing in us, it is found among us.’
၂၊ သီလ
2. Ethics
၂၊၁၊ စူဠသီလ
2.1. The Shorter Section on Ethics
အပ္ပမတ္တကံ ခေါ ပနေတံ, ဘိက္ခဝေ, ဩရမတ္တကံ သီလမတ္တကံ, ယေန ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊ ကတမဉ္စ တံ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပမတ္တကံ ဩရမတ္တကံ သီလမတ္တကံ, ယေန ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ?
When an ordinary person speaks praise of the Realized One, they speak only of trivial, insignificant details of mere ethics. And what are the trivial, insignificant details of mere ethics that an ordinary person speaks of?
‘ပါဏာတိပါတံ ပဟာယ ပါဏာတိပါတာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော နိဟိတဒဏ္ဍော, နိဟိတသတ္ထော, လဇ္ဇီ, ဒယာပန္နော, သဗ္ဗပါဏဘူတဟိတာနုကမ္ပီ ဝိဟရတီ'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘The ascetic Gotama has given up killing living creatures. He has renounced the rod and the sword. He’s scrupulous and kind, living full of compassion for all living beings.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘အဒိန္နာဒါနံ ပဟာယ အဒိန္နာဒါနာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော ဒိန္နာဒါယီ ဒိန္နပါဋိကင်္ခီ, အထေနေန သုစိဘူတေန အတ္တနာ ဝိဟရတီ'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘The ascetic Gotama has given up stealing. He takes only what’s given, and expects only what’s given. He keeps himself clean by not thieving.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘အဗြဟ္မစရိယံ ပဟာယ ဗြဟ္မစာရီ သမဏော ဂေါတမော အာရာစာရီ ဝိရတော မေထုနာ ဂါမဓမ္မာ'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘The ascetic Gotama has given up unchastity. He is celibate, set apart, avoiding the vulgar act of sex.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘မုသာဝါဒံ ပဟာယ မုသာဝါဒါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော သစ္စဝါဒီ သစ္စသန္ဓော ထေတော ပစ္စယိကော အဝိသံဝါဒကော လောကဿာ'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘The ascetic Gotama has given up lying. He speaks the truth and sticks to the truth. He’s honest and trustworthy, and doesn’t trick the world with his words.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ပိသုဏံ ဝါစံ ပဟာယ ပိသုဏာယ ဝါစာယ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော, ဣတော သုတွာ န အမုတြ အက္ခာတာ ဣမေသံ ဘေဒါယ, အမုတြ ဝါ သုတွာ န ဣမေသံ အက္ခာတာ အမူသံ ဘေဒါယ၊ ဣတိ ဘိန္နာနံ ဝါ သန္ဓာတာ, သဟိတာနံ ဝါ အနုပ္ပဒါတာ သမဂ္ဂါရာမော သမဂ္ဂရတော သမဂ္ဂနန္ဒီ သမဂ္ဂကရဏိံ ဝါစံ ဘာသိတာ'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘The ascetic Gotama has given up divisive speech. He doesn’t repeat in one place what he heard in another so as to divide people against each other. Instead, he reconciles those who are divided, supporting unity, delighting in harmony, loving harmony, speaking words that promote harmony.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ဖရုသံ ဝါစံ ပဟာယ ဖရုသာယ ဝါစာယ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော, ယာ သာ ဝါစာ နေလာ ကဏ္ဏသုခါ ပေမနီယာ ဟဒယင်္ဂမာ ပေါရီ ဗဟုဇနကန္တာ ဗဟုဇနမနာပါ တထာရူပိံ ဝါစံ ဘာသိတာ'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘The ascetic Gotama has given up harsh speech. He speaks in a way that’s mellow, pleasing to the ear, lovely, going to the heart, polite, likable and agreeable to the people.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘သမ္ဖပ္ပလာပံ ပဟာယ သမ္ဖပ္ပလာပါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော ကာလဝါဒီ ဘူတဝါဒီ အတ္ထဝါဒီ ဓမ္မဝါဒီ ဝိနယဝါဒီ, နိဓာနဝတိံ ဝါစံ ဘာသိတာ ကာလေန သာပဒေသံ ပရိယန္တဝတိံ အတ္ထသံဟိတန်'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘The ascetic Gotama has given up talking nonsense. His words are timely, true, and meaningful, in line with the teaching and training. He says things at the right time which are valuable, reasonable, succinct, and beneficial.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ဗီဇဂါမဘူတဂါမသမာရမ္ဘာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ …ပေ…၊
‘The ascetic Gotama refrains from injuring plants and seeds.’
‘ဧကဘတ္တိကော သမဏော ဂေါတမော ရတ္တူပရတော ဝိရတော ဝိကာလဘောဇနာ …၊
‘He eats in one part of the day, abstaining from eating at night and food at the wrong time.’
နစ္စဂီတဝါဒိတဝိသူကဒဿနာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊
‘He refrains from seeing shows of dancing, singing, and music .’
မာလာဂန္ဓဝိလေပနဓာရဏမဏ္ဍနဝိဘူသနဋ္ဌာနာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊
‘He refrains from beautifying and adorning himself with garlands, perfumes, and makeup.’
ဥစ္စာသယနမဟာသယနာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊
‘He refrains from high and luxurious beds.’
ဇာတရူပရဇတပဋိဂ္ဂဟဏာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ အာမကဓညပဋိဂ္ဂဟဏာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ အာမကမံသပဋိဂ္ဂဟဏာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ ဣတ္ထိကုမာရိကပဋိဂ္ဂဟဏာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ ဒါသိဒါသပဋိဂ္ဂဟဏာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ အဇေဠကပဋိဂ္ဂဟဏာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ ကုက္ကုဋသူကရပဋိဂ္ဂဟဏာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ ဟတ္ထိဂဝဿဝဠဝပဋိဂ္ဂဟဏာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ ခေတ္တဝတ္ထုပဋိဂ္ဂဟဏာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊
‘He refrains from receiving gold and money, raw grains, raw meat, women and girls, male and female bondservants, goats and sheep, chickens and pigs, elephants, cows, horses, and mares, and fields and land.’
ဒူတေယျပဟိဏဂမနာနုယောဂါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ ကယဝိက္ကယာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ တုလာကူဋကံသကူဋမာနကူဋာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ ဥက္ကောဋနဝဉ္စနနိကတိသာစိယောဂါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော …၊ ဆေဒနဝဓဗန္ဓနဝိပရာမောသအာလောပသဟသာကာရာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘He refrains from running errands and messages; buying and selling; falsifying weights, metals, or measures; bribery, fraud, cheating, and duplicity; mutilation, murder, abduction, banditry, plunder, and violence.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
စူဠသီလံ နိဋ္ဌိတံ၊
The shorter section on ethics is finished.
၂၊၂၊ မဇ္ဈိမသီလ
2.2. The Middle Section on Ethics
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပံ ဗီဇဂါမဘူတဂါမသမာရမ္ဘံ အနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ, သေယျထိဒံ—မူလဗီဇံ ခန္ဓဗီဇံ ဖဠုဗီဇံ အဂ္ဂဗီဇံ ဗီဇဗီဇမေဝ ပဉ္စမံ; ဣတိ ဧဝရူပါ ဗီဇဂါမဘူတဂါမသမာရမ္ဘာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still engage in injuring plants and seeds. These include plants propagated from roots, stems, cuttings, or joints; and those from regular seeds as the fifth. The ascetic Gotama refrains from such injury to plants and seeds.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပံ သန္နိဓိကာရပရိဘောဂံ အနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ, သေယျထိဒံ—အန္နသန္နိဓိံ ပါနသန္နိဓိံ ဝတ္ထသန္နိဓိံ ယာနသန္နိဓိံ သယနသန္နိဓိံ ဂန္ဓသန္နိဓိံ အာမိသသန္နိဓိံ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါ သန္နိဓိကာရပရိဘောဂါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still engage in storing up goods for their own use. This includes such things as food, drink, clothes, vehicles, bedding, fragrance, and things of the flesh. The ascetic Gotama refrains from storing up such goods.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပံ ဝိသူကဒဿနံ အနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ, သေယျထိဒံ—နစ္စံ ဂီတံ ဝါဒိတံ ပေက္ခံ အက္ခာနံ ပါဏိဿရံ ဝေတာဠံ ကုမ္ဘထူဏံ သောဘနကံ စဏ္ဍာလံ ဝံသံ ဓောဝနံ ဟတ္ထိယုဒ္ဓံ အဿယုဒ္ဓံ မဟိံသယုဒ္ဓံ ဥသဘယုဒ္ဓံ အဇယုဒ္ဓံ မေဏ္ဍယုဒ္ဓံ ကုက္ကုဋယုဒ္ဓံ ဝဋ္ဋကယုဒ္ဓံ ဒဏ္ဍယုဒ္ဓံ မုဋ္ဌိယုဒ္ဓံ နိဗ္ဗုဒ္ဓံ ဥယျောဓိကံ ဗလဂ္ဂံ သေနာဗျူဟံ အနီကဒဿနံ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါ ဝိသူကဒဿနာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still engage in seeing shows. This includes such things as dancing, singing, music, performances, and storytelling; clapping, gongs, and kettledrums; beauty pageants and tribal bone-washing ceremonies; battles of elephants, horses, buffaloes, bulls, goats, rams, chickens, and quails; staff-fights, boxing, and wrestling; combat, roll calls of the armed forces, battle-formations, and regimental reviews. The ascetic Gotama refrains from such shows.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပံ ဇူတပ္ပမာဒဋ္ဌာနာနုယောဂံ အနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ, သေယျထိဒံ—အဋ္ဌပဒံ ဒသပဒံ အာကာသံ ပရိဟာရပထံ သန္တိကံ ခလိကံ ဃဋိကံ သလာကဟတ္ထံ အက္ခံ ပင်္ဂစီရံ ဝင်္ကကံ မောက္ခစိကံ စိင်္ဂုလိကံ ပတ္တာဠှကံ ရထကံ ဓနုကံ အက္ခရိကံ မနေသိကံ ယထာဝဇ္ဇံ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါ ဇူတပ္ပမာဒဋ္ဌာနာနုယောဂါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still engage in gambling that causes negligence. This includes such things as checkers with eight or ten rows, checkers in the air, hopscotch, spillikins, board-games, tip-cat, drawing straws, dice, leaf-flutes, toy plows, somersaults, pinwheels, toy measures, toy carts, toy bows, guessing words from syllables, guessing another’s thoughts, and imitating musical instruments. The ascetic Gotama refrains from such gambling.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပံ ဥစ္စာသယနမဟာသယနံ အနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ, သေယျထိဒံ—အာသန္ဒိံ ပလ္လင်္ကံ ဂေါနကံ စိတ္တကံ ပဋိကံ ပဋလိကံ တူလိကံ ဝိကတိကံ ဥဒ္ဒလောမိံ ဧကန္တလောမိံ ကဋ္ဋိဿံ ကောသေယျံ ကုတ္တကံ ဟတ္ထတ္ထရံ အဿတ္ထရံ ရထတ္ထရံ အဇိနပ္ပဝေဏိံ ကဒလိမိဂပဝရပစ္စတ္ထရဏံ သော်တ္တရစ္ဆဒံ ဥဘတောလောဟိတကူပဓာနံ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါ ဥစ္စာသယနမဟာသယနာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still make use of high and luxurious bedding. This includes such things as sofas, couches, woolen covers—shag-piled, colorful, white, embroidered with flowers, quilted, embroidered with animals, double- or single-fringed—and silk covers studded with gems, as well as silken sheets, woven carpets, rugs for elephants, horses, or chariots, antelope hide rugs, and spreads of fine deer hide, with a canopy above and red cushions at both ends. The ascetic Gotama refrains from such bedding.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပံ မဏ္ဍနဝိဘူသနဋ္ဌာနာနုယောဂံ အနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ, သေယျထိဒံ—ဥစ္ဆာဒနံ ပရိမဒ္ဒနံ နှာပနံ သမ္ဗာဟနံ အာဒါသံ အဉ္ဇနံ မာလာဂန္ဓဝိလေပနံ မုခစုဏ္ဏံ မုခလေပနံ ဟတ္ထဗန္ဓံ သိခါဗန္ဓံ ဒဏ္ဍံ နာဠိကံ အသိံ ဆတ္တံ စိတြုပါဟနံ ဥဏှီသံ မဏိံ ဝါလဗီဇနိံ ဩဒါတာနိ ဝတ္ထာနိ ဒီဃဒသာနိ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါ မဏ္ဍနဝိဘူသနဋ္ဌာနာနုယောဂါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still engage in beautifying and adorning themselves with garlands, fragrance, and makeup. This includes such things as applying beauty products by anointing, massaging, bathing, and rubbing; mirrors, ointments, garlands, fragrances, and makeup; face-powder, foundation, bracelets, headbands, fancy walking-sticks or containers, rapiers, parasols, fancy sandals, turbans, jewelry, chowries, and long-fringed white robes. The ascetic Gotama refrains from such beautification and adornment.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပံ တိရစ္ဆာနကထံ အနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ, သေယျထိဒံ—ရာဇကထံ စောရကထံ မဟာမတ္တကထံ သေနာကထံ ဘယကထံ ယုဒ္ဓကထံ အန္နကထံ ပါနကထံ ဝတ္ထကထံ သယနကထံ မာလာကထံ ဂန္ဓကထံ ဉာတိကထံ ယာနကထံ ဂါမကထံ နိဂမကထံ နဂရကထံ ဇနပဒကထံ ဣတ္ထိကထံ သူရကထံ ဝိသိခါကထံ ကုမ္ဘဋ္ဌာနကထံ ပုဗ္ဗပေတကထံ နာနတ္တကထံ လောကက္ခာယိကံ သမုဒ္ဒက္ခာယိကံ ဣတိဘဝါဘဝကထံ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနကထာယ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still engage in low talk. This includes such topics as talk about kings, bandits, and ministers; talk about armies, threats, and wars; talk about food, drink, clothes, and beds; talk about garlands and fragrances; talk about family, vehicles, villages, towns, cities, and countries; talk about women and heroes; street talk and well talk; talk about the departed; motley talk; tales of land and sea; and talk about being reborn in this or that state of existence. The ascetic Gotama refrains from such low talk.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပံ ဝိဂ္ဂါဟိကကထံ အနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ, သေယျထိဒံ—န တွံ ဣမံ ဓမ္မဝိနယံ အာဇာနာသိ, အဟံ ဣမံ ဓမ္မဝိနယံ အာဇာနာမိ, ကိံ တွံ ဣမံ ဓမ္မဝိနယံ အာဇာနိဿသိ, မိစ္ဆာ ပဋိပန္နော တွမသိ, အဟမသ္မိ သမ္မာ ပဋိပန္နော, သဟိတံ မေ, အသဟိတံ တေ, ပုရေဝစနီယံ ပစ္ဆာ အဝစ, ပစ္ဆာဝစနီယံ ပုရေ အဝစ, အဓိစိဏ္ဏံ တေ ဝိပရာဝတ္တံ, အာရောပိတော တေ ဝါဒေါ, နိဂ္ဂဟိတော တွမသိ, စရ ဝါဒပ္ပမောက္ခာယ, နိဗ္ဗေဌေဟိ ဝါ သစေ ပဟောသီတိ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါယ ဝိဂ္ဂါဟိကကထာယ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still engage in arguments. They say such things as: “You don’t understand this teaching and training. I understand this teaching and training. What, you understand this teaching and training? You’re practicing wrong. I’m practicing right. I stay on topic, you don’t. You said last what you should have said first. You said first what you should have said last. What you’ve thought so much about has been disproved. Your doctrine is refuted. Go on, save your doctrine! You’re trapped; get yourself out of this—if you can!” The ascetic Gotama refrains from such argumentative talk.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပံ ဒူတေယျပဟိဏဂမနာနုယောဂံ အနုယုတ္တာ ဝိဟရန္တိ, သေယျထိဒံ—ရညံ, ရာဇမဟာမတ္တာနံ, ခတ္တိယာနံ, ဗြာဟ္မဏာနံ, ဂဟပတိကာနံ, ကုမာရာနံ “ဣဓ ဂစ္ဆ, အမုတြာဂစ္ဆ, ဣဒံ ဟရ, အမုတြ ဣဒံ အာဟရာ”တိ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါ ဒူတေယျပဟိဏဂမနာနုယောဂါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still engage in running errands and messages. This includes running errands for rulers, ministers, aristocrats, brahmins, householders, or princes who say: “Go here, go there. Take this, bring that from there.” The ascetic Gotama refrains from such errands.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ကုဟကာ စ ဟောန္တိ, လပကာ စ နေမိတ္တိကာ စ နိပ္ပေသိကာ စ, လာဘေန လာဘံ နိဇိဂီသိတာရော စ ဣတိ ဧဝရူပါ ကုဟနလပနာ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still engage in deceit, flattery, hinting, and belittling, and using material possessions to chase after other material possessions. The ascetic Gotama refrains from such deceit and flattery.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
မဇ္ဈိမသီလံ နိဋ္ဌိတံ၊
The middle section on ethics is finished.
၂၊၃၊ မဟာသီလ
2.3. The Large Section on Ethics
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝေန ဇီဝိတံ ကပ္ပေန္တိ, သေယျထိဒံ—အင်္ဂံ နိမိတ္တံ ဥပ္ပါတံ သုပိနံ လက္ခဏံ မူသိကစ္ဆိန္နံ အဂ္ဂိဟောမံ ဒဗ္ဗိဟောမံ ထုသဟောမံ ကဏဟောမံ တဏ္ဍုလဟောမံ သပ္ပိဟောမံ တေလဟောမံ မုခဟောမံ လောဟိတဟောမံ အင်္ဂဝိဇ္ဇာ ဝတ္ထုဝိဇ္ဇာ ခတ္တဝိဇ္ဇာ သိဝဝိဇ္ဇာ ဘူတဝိဇ္ဇာ ဘူရိဝိဇ္ဇာ အဟိဝိဇ္ဇာ ဝိသဝိဇ္ဇာ ဝိစ္ဆိကဝိဇ္ဇာ မူသိကဝိဇ္ဇာ သကုဏဝိဇ္ဇာ ဝါယသဝိဇ္ဇာ ပက္ကဇ္ဈာနံ သရပရိတ္တာဏံ မိဂစက္ကံ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still earn a living by low lore, by wrong livelihood. This includes such fields as limb-reading, omenology, divining celestial portents, interpreting dreams, divining bodily marks, divining holes in cloth gnawed by mice, fire offerings, ladle offerings, offerings of husks, rice powder, rice, ghee, or oil; offerings from the mouth, blood sacrifices, palmistry; geomancy for building sites, fields, and cemeteries; exorcisms, earth magic, snake charming, poisons; the lore of the scorpion, the rat, the bird, and the crow; prophesying life span, chanting for protection, and divining omens from wild animals. The ascetic Gotama refrains from such low lore, such wrong livelihood.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝေန ဇီဝိတံ ကပ္ပေန္တိ, သေယျထိဒံ—မဏိလက္ခဏံ ဝတ္ထလက္ခဏံ ဒဏ္ဍလက္ခဏံ သတ္ထလက္ခဏံ အသိလက္ခဏံ ဥသုလက္ခဏံ ဓနုလက္ခဏံ အာဝုဓလက္ခဏံ ဣတ္ထိလက္ခဏံ ပုရိသလက္ခဏံ ကုမာရလက္ခဏံ ကုမာရိလက္ခဏံ ဒါသလက္ခဏံ ဒါသိလက္ခဏံ ဟတ္ထိလက္ခဏံ အဿလက္ခဏံ မဟိံသလက္ခဏံ ဥသဘလက္ခဏံ ဂေါလက္ခဏံ အဇလက္ခဏံ မေဏ္ဍလက္ခဏံ ကုက္ကုဋလက္ခဏံ ဝဋ္ဋကလက္ခဏံ ဂေါဓာလက္ခဏံ ကဏ္ဏိကာလက္ခဏံ ကစ္ဆပလက္ခဏံ မိဂလက္ခဏံ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still earn a living by low lore, by wrong livelihood. This includes reading the marks of gems, cloth, clubs, swords, spears, arrows, weapons, women, men, boys, girls, male and female bondservants, elephants, horses, buffaloes, bulls, cows, goats, rams, chickens, quails, monitor lizards, rabbits, tortoises, or deer. The ascetic Gotama refrains from such low lore, such wrong livelihood.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝေန ဇီဝိတံ ကပ္ပေန္တိ, သေယျထိဒံ—ရညံ နိယျာနံ ဘဝိဿတိ, ရညံ အနိယျာနံ ဘဝိဿတိ, အဗ္ဘန္တရာနံ ရညံ ဥပယာနံ ဘဝိဿတိ, ဗာဟိရာနံ ရညံ အပယာနံ ဘဝိဿတိ, ဗာဟိရာနံ ရညံ ဥပယာနံ ဘဝိဿတိ, အဗ္ဘန္တရာနံ ရညံ အပယာနံ ဘဝိဿတိ, အဗ္ဘန္တရာနံ ရညံ ဇယော ဘဝိဿတိ, ဗာဟိရာနံ ရညံ ပရာဇယော ဘဝိဿတိ, ဗာဟိရာနံ ရညံ ဇယော ဘဝိဿတိ, အဗ္ဘန္တရာနံ ရညံ ပရာဇယော ဘဝိဿတိ, ဣတိ ဣမဿ ဇယော ဘဝိဿတိ, ဣမဿ ပရာဇယော ဘဝိဿတိ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still earn a living by low lore, by wrong livelihood. This includes making predictions that the king will march forth or march back; or that our king will attack and the enemy king will retreat, or vice versa; or that our king will triumph and the enemy king will be defeated, or vice versa; and so there will be victory for one and defeat for the other. The ascetic Gotama refrains from such low lore, such wrong livelihood.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝေန ဇီဝိတံ ကပ္ပေန္တိ, သေယျထိဒံ—စန္ဒဂ္ဂါဟော ဘဝိဿတိ, သူရိယဂ္ဂါဟော ဘဝိဿတိ, နက္ခတ္တဂ္ဂါဟော ဘဝိဿတိ, စန္ဒိမသူရိယာနံ ပထဂမနံ ဘဝိဿတိ, စန္ဒိမသူရိယာနံ ဥပ္ပထဂမနံ ဘဝိဿတိ, နက္ခတ္တာနံ ပထဂမနံ ဘဝိဿတိ, နက္ခတ္တာနံ ဥပ္ပထဂမနံ ဘဝိဿတိ, ဥက္ကာပါတော ဘဝိဿတိ, ဒိသာဍာဟော ဘဝိဿတိ, ဘူမိစာလော ဘဝိဿတိ, ဒေဝဒုဒြဘိ ဘဝိဿတိ, စန္ဒိမသူရိယနက္ခတ္တာနံ ဥဂ္ဂမနံ ဩဂမနံ သင်္ကိလေသံ ဝေါဒါနံ ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကော စန္ဒဂ္ဂါဟော ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကော သူရိယဂ္ဂါဟော ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကော နက္ခတ္တဂ္ဂါဟော ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကံ စန္ဒိမသူရိယာနံ ပထဂမနံ ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကံ စန္ဒိမသူရိယာနံ ဥပ္ပထဂမနံ ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကံ နက္ခတ္တာနံ ပထဂမနံ ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကံ နက္ခတ္တာနံ ဥပ္ပထဂမနံ ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကော ဥက္ကာပါတော ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကော ဒိသာဍာဟော ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကော ဘူမိစာလော ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကော ဒေဝဒုဒြဘိ ဘဝိဿတိ, ဧဝံဝိပါကံ စန္ဒိမသူရိယနက္ခတ္တာနံ ဥဂ္ဂမနံ ဩဂမနံ သင်္ကိလေသံ ဝေါဒါနံ ဘဝိဿတိ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still earn a living by low lore, by wrong livelihood. This includes making predictions that there will be an eclipse of the moon, or sun, or stars; that the sun, moon, and stars will be in conjunction or in opposition; that there will be a meteor shower, a fiery sky, an earthquake, thunder; that there will be a rising, a setting, a darkening, a brightening of the moon, sun, and stars. And it also includes making predictions about the results of all such phenomena. The ascetic Gotama refrains from such low lore, such wrong livelihood.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝေန ဇီဝိတံ ကပ္ပေန္တိ, သေယျထိဒံ—သုဝုဋ္ဌိကာ ဘဝိဿတိ, ဒုဗ္ဗုဋ္ဌိကာ ဘဝိဿတိ, သုဘိက္ခံ ဘဝိဿတိ, ဒုဗ္ဘိက္ခံ ဘဝိဿတိ, ခေမံ ဘဝိဿတိ, ဘယံ ဘဝိဿတိ, ရောဂေါ ဘဝိဿတိ, အာရောဂျံ ဘဝိဿတိ, မုဒ္ဒါ, ဂဏနာ, သင်္ခါနံ, ကာဝေယျံ, လောကာယတံ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still earn a living by low lore, by wrong livelihood. This includes predicting whether there will be plenty of rain or drought; plenty to eat or famine; an abundant harvest or a bad harvest; security or peril; sickness or health. It also includes such occupations as computing, accounting, calculating, poetry, and cosmology. The ascetic Gotama refrains from such low lore, such wrong livelihood.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝေန ဇီဝိတံ ကပ္ပေန္တိ, သေယျထိဒံ—အာဝါဟနံ ဝိဝါဟနံ သံဝရဏံ ဝိဝရဏံ သင်္ကိရဏံ ဝိကိရဏံ သုဘဂကရဏံ ဒုဗ္ဘဂကရဏံ ဝိရုဒ္ဓဂဗ္ဘကရဏံ ဇိဝှါနိဗန္ဓနံ ဟနုသံဟနနံ ဟတ္ထာဘိဇပ္ပနံ ဟနုဇပ္ပနံ ကဏ္ဏဇပ္ပနံ အာဒါသပဉှံ ကုမာရိကပဉှံ ဒေဝပဉှံ အာဒိစ္စုပဋ္ဌာနံ မဟတုပဋ္ဌာနံ အဗ္ဘုဇ္ဇလနံ သိရိဝှါယနံ ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still earn a living by low lore, by wrong livelihood. This includes making arrangements for giving and taking in marriage; for engagement and divorce; and for scattering rice inwards or outwards at the wedding ceremony. It also includes casting spells for good or bad luck, treating impacted fetuses, binding the tongue, or locking the jaws; charms for the hands and ears; questioning a mirror, a girl, or a god as an oracle; worshiping the sun, worshiping the Great One, breathing fire, and invoking Siri, the goddess of luck. The ascetic Gotama refrains from such low lore, such wrong livelihood.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
‘ယထာ ဝါ ပနေကေ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ သဒ္ဓါဒေယျာနိ ဘောဇနာနိ ဘုဉ္ဇိတွာ တေ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝေန ဇီဝိတံ ကပ္ပေန္တိ, သေယျထိဒံ—သန္တိကမ္မံ ပဏိဓိကမ္မံ ဘူတကမ္မံ ဘူရိကမ္မံ ဝဿကမ္မံ ဝေါဿကမ္မံ ဝတ္ထုကမ္မံ ဝတ္ထုပရိကမ္မံ အာစမနံ နှာပနံ ဇုဟနံ ဝမနံ ဝိရေစနံ ဥဒ္ဓံဝိရေစနံ အဓောဝိရေစနံ သီသဝိရေစနံ ကဏ္ဏတေလံ နေတ္တတပ္ပနံ နတ္ထုကမ္မံ အဉ္ဇနံ ပစ္စဉ္ဇနံ သာလာကိယံ သလ္လကတ္တိယံ ဒါရကတိကိစ္ဆာ မူလဘေသဇ္ဇာနံ အနုပ္ပဒါနံ ဩသဓီနံ ပဋိမောက္ခော ဣတိ ဝါ ဣတိ ဧဝရူပါယ တိရစ္ဆာနဝိဇ္ဇာယ မိစ္ဆာဇီဝါ ပဋိဝိရတော သမဏော ဂေါတမော'တိ—ဣတိ ဝါ ဟိ, ဘိက္ခဝေ, ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
‘There are some ascetics and brahmins who, while enjoying food given in faith, still earn a living by low lore, by wrong livelihood. This includes rites for propitiation, for granting wishes, for ghosts, for the earth, for rain, for property settlement, and for preparing and consecrating house sites, and rites involving rinsing and bathing, and oblations. It also includes administering emetics, purgatives, expectorants, and phlegmagogues; administering ear-oils, eye restoratives, nasal medicine, ointments, and counter-ointments; surgery with needle and scalpel, treating children, prescribing root medicines, and binding on herbs. The ascetic Gotama refrains from such low lore, such wrong livelihood.’ Such is an ordinary person’s praise of the Realized One.
ဣဒံ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, အပ္ပမတ္တကံ ဩရမတ္တကံ သီလမတ္တကံ, ယေန ပုထုဇ္ဇနော တထာဂတဿ ဝဏ္ဏံ ဝဒမာနော ဝဒေယျ၊
These are the trivial, insignificant details of mere ethics that an ordinary person speaks of when they speak praise of the Realized One.
မဟာသီလံ နိဋ္ဌိတံ၊
The longer section on ethics is finished.
၃၊ ဒိဋ္ဌိ
3. Views
၃၊၁၊ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိက
3.1. Theories About the Past
အတ္ထိ, ဘိက္ခဝေ, အညေဝ ဓမ္မာ ဂမ္ဘီရာ ဒုဒ္ဒသာ ဒုရနုဗောဓာ သန္တာ ပဏီတာ အတက္ကာဝစရာ နိပုဏာ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယာ, ယေ တထာဂတော သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ပဝေဒေတိ, ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊ ကတမေ စ တေ, ဘိက္ခဝေ, ဓမ္မာ ဂမ္ဘီရာ ဒုဒ္ဒသာ ဒုရနုဗောဓာ သန္တာ ပဏီတာ အတက္ကာဝစရာ နိပုဏာ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယာ, ယေ တထာဂတော သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ပဝေဒေတိ, ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ?
There are other principles—deep, hard to see, hard to understand, peaceful, sublime, beyond the scope of logic, subtle, comprehensible to the astute—which the Realized One makes known after realizing them with his own insight. Those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things. And what are these principles?
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိနော, ပုဗ္ဗန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ အဋ္ဌာရသဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ အဋ္ဌာရသဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who theorize about the past, and assert various hypotheses concerning the past on eighteen grounds. And what are the eighteen grounds on which they rely?
၃၊၁၊၁၊ သဿတဝါဒ
3.1.1. Eternalism
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ, သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who are eternalists, who assert that the self and the cosmos are eternal on four grounds. And what are the four grounds on which they rely?
ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ (…) အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ၊ သေယျထိဒံ—ဧကမ္ပိ ဇာတိံ ဒွေပိ ဇာတိယော တိဿောပိ ဇာတိယော စတဿောပိ ဇာတိယော ပဉ္စပိ ဇာတိယော ဒသပိ ဇာတိယော ဝီသမ္ပိ ဇာတိယော တိံသမ္ပိ ဇာတိယော စတ္တာလီသမ္ပိ ဇာတိယော ပညာသမ္ပိ ဇာတိယော ဇာတိသတမ္ပိ ဇာတိသဟဿမ္ပိ ဇာတိသတသဟဿမ္ပိ အနေကာနိပိ ဇာတိသတာနိ အနေကာနိပိ ဇာတိသဟဿာနိ အနေကာနိပိ ဇာတိသတသဟဿာနိ: ‘အမုတြာသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော အမုတြ ဥဒပါဒိံ; တတြာပါသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နော'တိ၊ ဣတိ သာကာရံ သော်ဒ္ဒေသံ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ၊
It’s when some ascetic or brahmin—by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind—experiences an immersion of the heart of such a kind that they recollect their many kinds of past lives. That is: one, two, three, four, five, ten, twenty, thirty, forty, fifty, a hundred, a thousand, a hundred thousand rebirths. They remember: ‘There, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn somewhere else. There, too, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn here.’ And so they recollect their many kinds of past lives, with features and details.
သော ဧဝမာဟ: ‘သဿတော အတ္တာ စ လောကော စ ဝဉ္ဈော ကူဋဋ္ဌော ဧသိကဋ္ဌာယိဋ္ဌိတော; တေ စ သတ္တာ သန္ဓာဝန္တိ သံသရန္တိ စဝန္တိ ဥပပဇ္ဇန္တိ, အတ္ထိ တွေဝ သဿတိသမံ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? အဟဉှိ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသာမိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရာမိ၊ သေယျထိဒံ—ဧကမ္ပိ ဇာတိံ ဒွေပိ ဇာတိယော တိဿောပိ ဇာတိယော စတဿောပိ ဇာတိယော ပဉ္စပိ ဇာတိယော ဒသပိ ဇာတိယော ဝီသမ္ပိ ဇာတိယော တိံသမ္ပိ ဇာတိယော စတ္တာလီသမ္ပိ ဇာတိယော ပညာသမ္ပိ ဇာတိယော ဇာတိသတမ္ပိ ဇာတိသဟဿမ္ပိ ဇာတိသတသဟဿမ္ပိ အနေကာနိပိ ဇာတိသတာနိ အနေကာနိပိ ဇာတိသဟဿာနိ အနေကာနိပိ ဇာတိသတသဟဿာနိ: “အမုတြာသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော အမုတြ ဥဒပါဒိံ; တတြာပါသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နော”တိ၊ ဣတိ သာကာရံ သော်ဒ္ဒေသံ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရာမိ၊
They say: ‘The self and the cosmos are eternal, barren, steady as a mountain peak, standing firm like a pillar. They remain the same for all eternity, while these sentient beings wander and transmigrate and pass away and rearise. Why is that? Because by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind I experience an immersion of the heart of such a kind that I recollect my many kinds of past lives, with features and details.
ဣမိနာမဟံ ဧတံ ဇာနာမိ:
Because of this I know:
“ယထာ သဿတော အတ္တာ စ လောကော စ ဝဉ္ဈော ကူဋဋ္ဌော ဧသိကဋ္ဌာယိဋ္ဌိတော; တေ စ သတ္တာ သန္ဓာဝန္တိ သံသရန္တိ စဝန္တိ ဥပပဇ္ဇန္တိ, အတ္ထိ တွေဝ သဿတိသမန်”'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ပဌမံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
“The self and the cosmos are eternal, barren, steady as a mountain peak, standing firm like a pillar. They remain the same for all eternity, while these sentient beings wander and transmigrate and pass away and rearise.”’ This is the first ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos are eternal.
ဒုတိယေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ၊ သေယျထိဒံ—ဧကမ္ပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋံ ဒွေပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ တီဏိပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ စတ္တာရိပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ ပဉ္စပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ ဒသပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ: ‘အမုတြာသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော အမုတြ ဥဒပါဒိံ; တတြာပါသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နော'တိ၊ ဣတိ သာကာရံ သော်ဒ္ဒေသံ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ၊
And what is the second ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin—by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind—experiences an immersion of the heart of such a kind that they recollect their many kinds of past lives. That is: one eon of the cosmos contracting and expanding; two, three, four, five, or ten eons of the cosmos contracting and expanding. They remember: ‘There, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn somewhere else. There, too, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn here.’ And so they recollect their many kinds of past lives, with features and details.
သော ဧဝမာဟ: ‘သဿတော အတ္တာ စ လောကော စ ဝဉ္ဈော ကူဋဋ္ဌော ဧသိကဋ္ဌာယိဋ္ဌိတော; တေ စ သတ္တာ သန္ဓာဝန္တိ သံသရန္တိ စဝန္တိ ဥပပဇ္ဇန္တိ, အတ္ထိ တွေဝ သဿတိသမံ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? အဟဉှိ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသာမိ ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရာမိ၊ သေယျထိဒံ—ဧကမ္ပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋံ ဒွေပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ တီဏိပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ စတ္တာရိပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ ပဉ္စပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ ဒသပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ: “အမုတြာသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော အမုတြ ဥဒပါဒိံ; တတြာပါသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နော”တိ၊ ဣတိ သာကာရံ သော်ဒ္ဒေသံ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရာမိ၊
They say: ‘The self and the cosmos are eternal, barren, steady as a mountain peak, standing firm like a pillar. They remain the same for all eternity, while these sentient beings wander and transmigrate and pass away and rearise. Why is that? Because by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind I experience an immersion of the heart of such a kind that I recollect my many kinds of past lives, with features and details.
ဣမိနာမဟံ ဧတံ ဇာနာမိ:
Because of this I know:
“ယထာ သဿတော အတ္တာ စ လောကော စ ဝဉ္ဈော ကူဋဋ္ဌော ဧသိကဋ္ဌာယိဋ္ဌိတော, တေ စ သတ္တာ သန္ဓာဝန္တိ သံသရန္တိ စဝန္တိ ဥပပဇ္ဇန္တိ, အတ္ထိ တွေဝ သဿတိသမန်”'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ဒုတိယံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
“The self and the cosmos are eternal, barren, steady as a mountain peak, standing firm like a pillar. They remain the same for all eternity, while these sentient beings wander and transmigrate and pass away and rearise.”’ This is the second ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos are eternal.
တတိယေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ၊ သေယျထိဒံ—ဒသပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ ဝီသမ္ပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ တိံသမ္ပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ စတ္တာလီသမ္ပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ: ‘အမုတြာသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော အမုတြ ဥဒပါဒိံ; တတြာပါသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နော'တိ၊ ဣတိ သာကာရံ သော်ဒ္ဒေသံ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ၊
And what is the third ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin—by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind—experiences an immersion of the heart of such a kind that they recollect their many kinds of past lives. That is: ten eons of the cosmos contracting and expanding; twenty, thirty, or forty eons of the cosmos contracting and expanding. They remember: ‘There, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn somewhere else. There, too, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn here.’ And so they recollect their many kinds of past lives, with features and details.
သော ဧဝမာဟ: ‘သဿတော အတ္တာ စ လောကော စ ဝဉ္ဈော ကူဋဋ္ဌော ဧသိကဋ္ဌာယိဋ္ဌိတော; တေ စ သတ္တာ သန္ဓာဝန္တိ သံသရန္တိ စဝန္တိ ဥပပဇ္ဇန္တိ, အတ္ထိ တွေဝ သဿတိသမံ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? အဟဉှိ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသာမိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရာမိ၊ သေယျထိဒံ—ဒသပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ ဝီသမ္ပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ တိံသမ္ပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ စတ္တာလီသမ္ပိ သံဝဋ္ဋဝိဝဋ္ဋာနိ: “အမုတြာသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော အမုတြ ဥဒပါဒိံ; တတြာပါသိံ ဧဝံနာမော ဧဝင်္ဂေါတ္တော ဧဝံဝဏ္ဏော ဧဝမာဟာရော ဧဝံသုခဒုက္ခပ္ပဋိသံဝေဒီ ဧဝမာယုပရိယန္တော, သော တတော စုတော ဣဓူပပန္နော”တိ၊ ဣတိ သာကာရံ သော်ဒ္ဒေသံ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရာမိ၊
They say: ‘The self and the cosmos are eternal, barren, steady as a mountain peak, standing firm like a pillar. They remain the same for all eternity, while these sentient beings wander and transmigrate and pass away and rearise. Why is that? Because by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind I experience an immersion of the heart of such a kind that I recollect my many kinds of past lives, with features and details.
ဣမိနာမဟံ ဧတံ ဇာနာမိ:
Because of this I know:
“ယထာ သဿတော အတ္တာ စ လောကော စ ဝဉ္ဈော ကူဋဋ္ဌော ဧသိကဋ္ဌာယိဋ္ဌိတော, တေ စ သတ္တာ သန္ဓာဝန္တိ သံသရန္တိ စဝန္တိ ဥပပဇ္ဇန္တိ, အတ္ထိ တွေဝ သဿတိသမန်”'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, တတိယံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
“The self and the cosmos are eternal, barren, steady as a mountain peak, standing firm like a pillar. They remain the same for all eternity, while these sentient beings wander and transmigrate and pass away and rearise.”’ This is the third ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos are eternal.
စတုတ္ထေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ တက္ကီ ဟောတိ ဝီမံသီ, သော တက္ကပရိယာဟတံ ဝီမံသာနုစရိတံ သယံ ပဋိဘာနံ ဧဝမာဟ: ‘သဿတော အတ္တာ စ လောကော စ ဝဉ္ဈော ကူဋဋ္ဌော ဧသိကဋ္ဌာယိဋ္ဌိတော; တေ စ သတ္တာ သန္ဓာဝန္တိ သံသရန္တိ စဝန္တိ ဥပပဇ္ဇန္တိ, အတ္ထိ တွေဝ သဿတိသမန်'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, စတုတ္ထံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
And what is the fourth ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin relies on logic and inquiry. They speak of what they have worked out by logic, following a line of inquiry, expressing their own perspective: ‘The self and the cosmos are eternal, barren, steady as a mountain peak, standing firm like a pillar. They remain the same for all eternity, while these sentient beings wander and transmigrate and pass away and rearise.’ This is the fourth ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos are eternal.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, ဧတေသံ ဝါ အညတရေန; နတ္ထိ ဣတော ဗဟိဒ္ဓါ၊
These are the four grounds on which those ascetics and brahmins assert that the self and the cosmos are eternal. Any ascetics and brahmins who assert that the self and the cosmos are eternal do so on one or other of these four grounds. Outside of this there is none.
တယိဒံ, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော ပဇာနာတိ: ‘ဣမေ ဒိဋ္ဌိဋ္ဌာနာ ဧဝင်္ဂဟိတာ ဧဝံပရာမဋ္ဌာ ဧဝင်္ဂတိကာ ဘဝန္တိ ဧဝံအဘိသမ္ပရာယာ'တိ, တဉ္စ တထာဂတော ပဇာနာတိ, တတော စ ဥတ္တရိတရံ ပဇာနာတိ; တဉ္စ ပဇာနနံ န ပရာမသတိ, အပရာမသတော စဿ ပစ္စတ္တညေဝ နိဗ္ဗုတိ ဝိဒိတာ၊ ဝေဒနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ အနုပါဒါဝိမုတ္တော, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော၊
The Realized One understands this: ‘If you hold on to and attach to these grounds for views it leads to such and such a destiny in the next life.’ He understands this, and what goes beyond this. And since he does not misapprehend that understanding, he has realized Nibbana within himself. Having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape from feelings, the Realized One is freed through not grasping.
ဣမေ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, ဓမ္မာ ဂမ္ဘီရာ ဒုဒ္ဒသာ ဒုရနုဗောဓာ သန္တာ ပဏီတာ အတက္ကာဝစရာ နိပုဏာ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယာ, ယေ တထာဂတော သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ပဝေဒေတိ, ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the principles—deep, hard to see, hard to understand, peaceful, sublime, beyond the scope of logic, subtle, comprehensible to the astute—which the Realized One makes known after realizing them with his own insight. And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
ပဌမဘာဏဝါရော၊
The first recitation section.
၃၊၁၊၂၊ ဧကစ္စသဿတဝါဒ
3.1.2. Partial Eternalism
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who are partial eternalists, who assert that the self and the cosmos are partially eternal and partially not eternal on four grounds. And what are the four grounds on which they rely?
ဟောတိ ခေါ သော, ဘိက္ခဝေ, သမယော, ယံ ကဒါစိ ကရဟစိ ဒီဃဿ အဒ္ဓုနော အစ္စယေန အယံ လောကော သံဝဋ္ဋတိ၊ သံဝဋ္ဋမာနေ လောကေ ယေဘုယျေန သတ္တာ အာဘဿရသံဝတ္တနိကာ ဟောန္တိ၊ တေ တတ္ထ ဟောန္တိ မနောမယာ ပီတိဘက္ခာ သယံပဘာ အန္တလိက္ခစရာ သုဘဋ္ဌာယိနော, စိရံ ဒီဃမဒ္ဓါနံ တိဋ္ဌန္တိ၊
There comes a time when, after a very long period has passed, this cosmos contracts. As the cosmos contracts, sentient beings are mostly headed for the realm of streaming radiance. There they are mind-made, feeding on rapture, self-luminous, moving through the sky, steadily glorious, and they remain like that for a very long time.
ဟောတိ ခေါ သော, ဘိက္ခဝေ, သမယော, ယံ ကဒါစိ ကရဟစိ ဒီဃဿ အဒ္ဓုနော အစ္စယေန အယံ လောကော ဝိဝဋ္ဋတိ၊ ဝိဝဋ္ဋမာနေ လောကေ သုညံ ဗြဟ္မဝိမာနံ ပါတုဘဝတိ၊ အထ ခေါ အညတရော သတ္တော အာယုက္ခယာ ဝါ ပုညက္ခယာ ဝါ အာဘဿရကာယာ စဝိတွာ သုညံ ဗြဟ္မဝိမာနံ ဥပပဇ္ဇတိ၊ သော တတ္ထ ဟောတိ မနောမယော ပီတိဘက္ခော သယမ္ပဘော အန္တလိက္ခစရော သုဘဋ္ဌာယီ, စိရံ ဒီဃမဒ္ဓါနံ တိဋ္ဌတိ၊
There comes a time when, after a very long period has passed, this cosmos expands. As it expands an empty mansion of Brahmā appears. Then a certain sentient being—due to the running out of their life-span or merit—passes away from that host of radiant deities and is reborn in that empty mansion of Brahmā. There they are mind-made, feeding on rapture, self-luminous, moving through the sky, steadily glorious, and they remain like that for a very long time.
တဿ တတ္ထ ဧကကဿ ဒီဃရတ္တံ နိဝုသိတတ္တာ အနဘိရတိ ပရိတဿနာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ: ‘အဟော ဝတ အညေပိ သတ္တာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂစ္ဆေယျုန်'တိ၊ အထ အညေပိ သတ္တာ အာယုက္ခယာ ဝါ ပုညက္ခယာ ဝါ အာဘဿရကာယာ စဝိတွာ ဗြဟ္မဝိမာနံ ဥပပဇ္ဇန္တိ တဿ သတ္တဿ သဟဗျတံ၊ တေပိ တတ္ထ ဟောန္တိ မနောမယာ ပီတိဘက္ခာ သယံပဘာ အန္တလိက္ခစရာ သုဘဋ္ဌာယိနော, စိရံ ဒီဃမဒ္ဓါနံ တိဋ္ဌန္တိ၊
But after staying there all alone for a long time, they become dissatisfied and anxious: ‘Oh, if only another being would come to this state of existence.’ Then other sentient beings—due to the running out of their life-span or merit—pass away from that host of radiant deities and are reborn in that empty mansion of Brahmā in company with that being. There they too are mind-made, feeding on rapture, self-luminous, moving through the sky, steadily glorious, and they remain like that for a very long time.
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယော သော သတ္တော ပဌမံ ဥပပန္နော တဿ ဧဝံ ဟောတိ: ‘အဟမသ္မိ ဗြဟ္မာ မဟာဗြဟ္မာ အဘိဘူ အနဘိဘူတော အညဒတ္ထုဒသော ဝသဝတ္တီ ဣဿရော ကတ္တာ နိမ္မာတာ သေဋ္ဌော သဇိတာ ဝသီ ပိတာ ဘူတဘဗျာနံ၊ မယာ ဣမေ သတ္တာ နိမ္မိတာ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? မမဉှိ ပုဗ္ဗေ ဧတဒဟောသိ:
Now, the being who was reborn there first thinks: ‘I am Brahmā, the Great Brahmā, the Vanquisher, the Unvanquished, the Universal Seer, the Wielder of Power, God Almighty, the Maker, the Creator, the First, the Begetter, the Controller, the Father of those who have been born and those yet to be born. These beings were created by me! Why is that? Because first I thought:
“အဟော ဝတ အညေပိ သတ္တာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂစ္ဆေယျုန်”တိ၊ ဣတိ မမ စ မနောပဏိဓိ, ဣမေ စ သတ္တာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂတာ'တိ၊
“Oh, if only another being would come to this state of existence.” Such was my heart’s wish, and then these creatures came to this state of existence.’
ယေပိ တေ သတ္တာ ပစ္ဆာ ဥပပန္နာ, တေသမ္ပိ ဧဝံ ဟောတိ: ‘အယံ ခေါ ဘဝံ ဗြဟ္မာ မဟာဗြဟ္မာ အဘိဘူ အနဘိဘူတော အညဒတ္ထုဒသော ဝသဝတ္တီ ဣဿရော ကတ္တာ နိမ္မာတာ သေဋ္ဌော သဇိတာ ဝသီ ပိတာ ဘူတဘဗျာနံ၊ ဣမိနာ မယံ ဘောတာ ဗြဟ္မုနာ နိမ္မိတာ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ဣမဉှိ မယံ အဒ္ဒသာမ ဣဓ ပဌမံ ဥပပန္နံ, မယံ ပနမှ ပစ္ဆာ ဥပပန္နာ'တိ၊
And the beings who were reborn there later also think: ‘This must be Brahmā, the Great Brahmā, the Vanquisher, the Unvanquished, the Universal Seer, the Wielder of Power, God Almighty, the Maker, the Creator, the First, the Begetter, the Controller, the Father of those who have been born and those yet to be born. And we were created by him. Why is that? Because we see that he was reborn here first, and we arrived later.’
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယော သော သတ္တော ပဌမံ ဥပပန္နော, သော ဒီဃာယုကတရော စ ဟောတိ ဝဏ္ဏဝန္တတရော စ မဟေသက္ခတရော စ၊ ယေ ပန တေ သတ္တာ ပစ္ဆာ ဥပပန္နာ, တေ အပ္ပါယုကတရာ စ ဟောန္တိ ဒုဗ္ဗဏ္ဏတရာ စ အပ္ပေသက္ခတရာ စ၊
And the being who was reborn first is more long-lived, beautiful, and illustrious than those who arrived later.
ဌာနံ ခေါ ပနေတံ, ဘိက္ခဝေ, ဝိဇ္ဇတိ, ယံ အညတရော သတ္တော တမှာ ကာယာ စဝိတွာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂစ္ဆတိ၊ ဣတ္ထတ္တံ အာဂတော သမာနော အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇတိ၊ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတော သမာနော အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ တံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ, တတော ပရံ နာနုဿရတိ၊
It’s possible that one of those beings passes away from that host and is reborn in this state of existence. Having done so, they go forth from the lay life to homelessness. By dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind, they experience an immersion of the heart of such a kind that they recollect that past life, but no further.
သော ဧဝမာဟ: ‘ယော ခေါ သော ဘဝံ ဗြဟ္မာ မဟာဗြဟ္မာ အဘိဘူ အနဘိဘူတော အညဒတ္ထုဒသော ဝသဝတ္တီ ဣဿရော ကတ္တာ နိမ္မာတာ သေဋ္ဌော သဇိတာ ဝသီ ပိတာ ဘူတဘဗျာနံ, ယေန မယံ ဘောတာ ဗြဟ္မုနာ နိမ္မိတာ, သော နိစ္စော ဓုဝေါ သဿတော အဝိပရိဏာမဓမ္မော သဿတိသမံ တထေဝ ဌဿတိ၊ ယေ ပန မယံ အဟုမှာ တေန ဘောတာ ဗြဟ္မုနာ နိမ္မိတာ, တေ မယံ အနိစ္စာ အဒ္ဓုဝါ အပ္ပါယုကာ စဝနဓမ္မာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂတာ'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ပဌမံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
They say: ‘He who is Brahmā—the Great Brahmā, the Vanquisher, the Unvanquished, the Universal Seer, the Wielder of Power, God Almighty, the Maker, the Creator, the First, the Begetter, the Controller, the Father of those who have been born and those yet to be born—by he we were created. He is permanent, everlasting, eternal, imperishable, remaining the same for all eternity. We who were created by that Brahmā are impermanent, not lasting, short-lived, perishable, and have come to this state of existence.’ This is the first ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos are partially eternal.
ဒုတိယေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ? သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ခိဍ္ဍာပဒေါသိကာ နာမ ဒေဝါ, တေ အတိဝေလံ ဟဿခိဍ္ဍာရတိဓမ္မသမာပန္နာ ဝိဟရန္တိ၊ တေသံ အတိဝေလံ ဟဿခိဍ္ဍာရတိဓမ္မသမာပန္နာနံ ဝိဟရတံ သတိ သမ္မုဿတိ၊ သတိယာ သမ္မောသာ တေ ဒေဝါ တမှာ ကာယာ စဝန္တိ၊
And what is the second ground on which they rely? There are gods named ‘depraved by play.’ They spend too much time laughing, playing, and making merry. And in doing so, they lose their mindfulness, and they pass away from that host of gods.
ဌာနံ ခေါ ပနေတံ, ဘိက္ခဝေ, ဝိဇ္ဇတိ ယံ အညတရော သတ္တော တမှာ ကာယာ စဝိတွာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂစ္ဆတိ၊ ဣတ္ထတ္တံ အာဂတော သမာနော အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇတိ၊ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတော သမာနော အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ တံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ, တတော ပရံ နာနုဿရတိ၊
It’s possible that one of those beings passes away from that host and is reborn in this state of existence. Having done so, they go forth from the lay life to homelessness. By dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind, they experience an immersion of the heart of such a kind that they recollect that past life, but no further.
သော ဧဝမာဟ: ‘ယေ ခေါ တေ ဘောန္တော ဒေဝါ န ခိဍ္ဍာပဒေါသိကာ, တေ န အတိဝေလံ ဟဿခိဍ္ဍာရတိဓမ္မသမာပန္နာ ဝိဟရန္တိ၊ တေသံ န အတိဝေလံ ဟဿခိဍ္ဍာရတိဓမ္မသမာပန္နာနံ ဝိဟရတံ သတိ န သမ္မုဿတိ၊ သတိယာ အသမ္မောသာ တေ ဒေဝါ တမှာ ကာယာ န စဝန္တိ; နိစ္စာ ဓုဝါ သဿတာ အဝိပရိဏာမဓမ္မာ သဿတိသမံ တထေဝ ဌဿန္တိ၊ ယေ ပန မယံ အဟုမှာ ခိဍ္ဍာပဒေါသိကာ, တေ မယံ အတိဝေလံ ဟဿခိဍ္ဍာရတိဓမ္မသမာပန္နာ ဝိဟရိမှာ၊ တေသံ နော အတိဝေလံ ဟဿခိဍ္ဍာရတိဓမ္မသမာပန္နာနံ ဝိဟရတံ သတိ သမ္မုဿတိ၊ သတိယာ သမ္မောသာ ဧဝံ မယံ တမှာ ကာယာ စုတာ အနိစ္စာ အဒ္ဓုဝါ အပ္ပါယုကာ စဝနဓမ္မာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂတာ'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ဒုတိယံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
They say: ‘The gods not depraved by play don’t spend too much time laughing, playing, and making merry. So they don’t lose their mindfulness, and don’t pass away from that host of gods. They are permanent, everlasting, eternal, imperishable, remaining the same for all eternity. But we who were depraved by play spent too much time laughing, playing, and making merry. In doing so, we lost our mindfulness, and passed away from that host of gods. We are impermanent, not lasting, short-lived, perishable, and have come to this state of existence.’ This is the second ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos are partially eternal.
တတိယေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ? သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, မနောပဒေါသိကာ နာမ ဒေဝါ, တေ အတိဝေလံ အညမညံ ဥပနိဇ္ဈာယန္တိ၊ တေ အတိဝေလံ အညမညံ ဥပနိဇ္ဈာယန္တာ အညမညမှိ စိတ္တာနိ ပဒူသေန္တိ၊ တေ အညမညံ ပဒုဋ္ဌစိတ္တာ ကိလန္တကာယာ ကိလန္တစိတ္တာ၊ တေ ဒေဝါ တမှာ ကာယာ စဝန္တိ၊
And what is the third ground on which they rely? There are gods named ‘malevolent’. They spend too much time gazing at each other, so they grow angry with each other, and their bodies and minds get tired. They pass away from that host of gods.
ဌာနံ ခေါ ပနေတံ, ဘိက္ခဝေ, ဝိဇ္ဇတိ ယံ အညတရော သတ္တော တမှာ ကာယာ စဝိတွာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂစ္ဆတိ၊ ဣတ္ထတ္တံ အာဂတော သမာနော အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇတိ၊ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတော သမာနော အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ တံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ, တတော ပရံ နာနုဿရတိ၊
It’s possible that one of those beings passes away from that host and is reborn in this state of existence. Having done so, they go forth from the lay life to homelessness. By dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind, they experience an immersion of the heart of such a kind that they recollect that past life, but no further.
သော ဧဝမာဟ: ‘ယေ ခေါ တေ ဘောန္တော ဒေဝါ န မနောပဒေါသိကာ, တေ နာတိဝေလံ အညမညံ ဥပနိဇ္ဈာယန္တိ၊ တေ နာတိဝေလံ အညမညံ ဥပနိဇ္ဈာယန္တာ အညမညမှိ စိတ္တာနိ နပ္ပဒူသေန္တိ၊ တေ အညမညံ အပ္ပဒုဋ္ဌစိတ္တာ အကိလန္တကာယာ အကိလန္တစိတ္တာ၊ တေ ဒေဝါ တမှာ ကာယာ န စဝန္တိ, နိစ္စာ ဓုဝါ သဿတာ အဝိပရိဏာမဓမ္မာ သဿတိသမံ တထေဝ ဌဿန္တိ၊ ယေ ပန မယံ အဟုမှာ မနောပဒေါသိကာ, တေ မယံ အတိဝေလံ အညမညံ ဥပနိဇ္ဈာယိမှာ၊ တေ မယံ အတိဝေလံ အညမညံ ဥပနိဇ္ဈာယန္တာ အညမညမှိ စိတ္တာနိ ပဒူသိမှာ, တေ မယံ အညမညံ ပဒုဋ္ဌစိတ္တာ ကိလန္တကာယာ ကိလန္တစိတ္တာ၊ ဧဝံ မယံ တမှာ ကာယာ စုတာ အနိစ္စာ အဒ္ဓုဝါ အပ္ပါယုကာ စဝနဓမ္မာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂတာ'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, တတိယံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
They say: ‘The gods who are not malevolent don’t spend too much time gazing at each other, so they don’t grow angry with each other, their bodies and minds don’t get tired, and they don’t pass away from that host of gods. They are permanent, everlasting, eternal, imperishable, remaining the same for all eternity. But we who were malevolent spent too much time gazing at each other, we grew angry with each other, our bodies and minds got tired, and we passed away from that host of gods. We are impermanent, not lasting, short-lived, perishable, and have come to this state of existence.’ This is the third ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos are partially eternal.
စတုတ္ထေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ တက္ကီ ဟောတိ ဝီမံသီ၊ သော တက္ကပရိယာဟတံ ဝီမံသာနုစရိတံ သယမ္ပဋိဘာနံ ဧဝမာဟ: ‘ယံ ခေါ ဣဒံ ဝုစ္စတိ စက္ခုံ ဣတိပိ သောတံ ဣတိပိ ဃာနံ ဣတိပိ ဇိဝှါ ဣတိပိ ကာယော ဣတိပိ, အယံ အတ္တာ အနိစ္စော အဒ္ဓုဝေါ အသဿတော ဝိပရိဏာမဓမ္မော၊ ယဉ္စ ခေါ ဣဒံ ဝုစ္စတိ စိတ္တန္တိ ဝါ မနောတိ ဝါ ဝိညာဏန္တိ ဝါ အယံ အတ္တာ နိစ္စော ဓုဝေါ သဿတော အဝိပရိဏာမဓမ္မော သဿတိသမံ တထေဝ ဌဿတီ'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, စတုတ္ထံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
And what is the fourth ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin relies on logic and inquiry. They speak of what they have worked out by logic, following a line of inquiry, expressing their own perspective: ‘That which is called “the eye” or “the ear” or “the nose” or “the tongue” or “the body”: that self is impermanent, not lasting, transient, perishable. That which is called “mind” or “sentience” or “consciousness”: that self is permanent, everlasting, eternal, imperishable, remaining the same for all eternity.’ This is the fourth ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos are partially eternal.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, ဧတေသံ ဝါ အညတရေန; နတ္ထိ ဣတော ဗဟိဒ္ဓါ၊
These are the four grounds on which those ascetics and brahmins assert that the self and the cosmos are partially eternal and partially not eternal. Any ascetics and brahmins who assert that the self and the cosmos are partially eternal and partially not eternal do so on one or other of these four grounds. Outside of this there is none.
တယိဒံ, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော ပဇာနာတိ: ‘ဣမေ ဒိဋ္ဌိဋ္ဌာနာ ဧဝင်္ဂဟိတာ ဧဝံပရာမဋ္ဌာ ဧဝင်္ဂတိကာ ဘဝန္တိ ဧဝံအဘိသမ္ပရာယာ'တိ၊ တဉ္စ တထာဂတော ပဇာနာတိ, တတော စ ဥတ္တရိတရံ ပဇာနာတိ, တဉ္စ ပဇာနနံ န ပရာမသတိ, အပရာမသတော စဿ ပစ္စတ္တညေဝ နိဗ္ဗုတိ ဝိဒိတာ၊ ဝေဒနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ အနုပါဒါဝိမုတ္တော, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော၊
The Realized One understands this: ‘If you hold on to and attach to these grounds for views it leads to such and such a destiny in the next life.’ He understands this, and what goes beyond this. And since he does not misapprehend that understanding, he has realized Nibbana within himself. Having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape from feelings, the Realized One is freed through not grasping.
ဣမေ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, ဓမ္မာ ဂမ္ဘီရာ ဒုဒ္ဒသာ ဒုရနုဗောဓာ သန္တာ ပဏီတာ အတက္ကာဝစရာ နိပုဏာ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယာ, ယေ တထာဂတော သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ပဝေဒေတိ, ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the principles—deep, hard to see, hard to understand, peaceful, sublime, beyond the scope of logic, subtle, comprehensible to the astute—which the Realized One makes known after realizing them with his own insight. And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
၃၊၁၊၃၊ အန္တာနန္တဝါဒ
3.1.3. The Cosmos is Finite or Infinite
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who theorize about size, and assert that the cosmos is finite or infinite on four grounds. And what are the four grounds on which they rely?
ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ အန္တသညီ လောကသ္မိံ ဝိဟရတိ၊
It’s when some ascetic or brahmin—by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind—experiences an immersion of the heart of such a kind that they meditate perceiving the cosmos as finite.
သော ဧဝမာဟ: ‘အန္တဝါ အယံ လောကော ပရိဝဋုမော၊ တံ ကိဿ ဟေတု? အဟဉှိ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသာမိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ အန္တသညီ လောကသ္မိံ ဝိဟရာမိ၊ ဣမိနာမဟံ ဧတံ ဇာနာမိ:
They say: ‘The cosmos is finite and bounded. Why is that? Because by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind I experience an immersion of the heart of such a kind that I meditate perceiving the cosmos as finite. Because of this I know:
“ယထာ အန္တဝါ အယံ လောကော ပရိဝဋုမော”'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ပဌမံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ၊
“The cosmos is finite and bounded.”’ This is the first ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the cosmos is finite or infinite.
ဒုတိယေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ အနန္တသညီ လောကသ္မိံ ဝိဟရတိ၊
And what is the second ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin—by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind—experiences an immersion of the heart of such a kind that they meditate perceiving the cosmos as infinite.
သော ဧဝမာဟ: ‘အနန္တော အယံ လောကော အပရိယန္တော၊ ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧဝမာဟံသု: “အန္တဝါ အယံ လောကော ပရိဝဋုမော”တိ, တေသံ မုသာ၊ အနန္တော အယံ လောကော အပရိယန္တော၊ တံ ကိဿ ဟေတု? အဟဉှိ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသာမိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ အနန္တသညီ လောကသ္မိံ ဝိဟရာမိ၊ ဣမိနာမဟံ ဧတံ ဇာနာမိ:
They say: ‘The cosmos is infinite and unbounded. The ascetics and brahmins who say that the cosmos is finite are wrong. The cosmos is infinite and unbounded. Why is that? Because by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind I experience an immersion of the heart of such a kind that I meditate perceiving the cosmos as infinite. Because of this I know:
“ယထာ အနန္တော အယံ လောကော အပရိယန္တော”'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ဒုတိယံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ၊
“The cosmos is infinite and unbounded.”’ This is the second ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the cosmos is finite or infinite.
တတိယေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ ဥဒ္ဓမဓော အန္တသညီ လောကသ္မိံ ဝိဟရတိ, တိရိယံ အနန္တသညီ၊
And what is the third ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin—by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind—experiences an immersion of the heart of such a kind that they meditate perceiving the cosmos as finite vertically but infinite horizontally.
သော ဧဝမာဟ: ‘အန္တဝါ စ အယံ လောကော အနန္တော စ၊ ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧဝမာဟံသု: “အန္တဝါ အယံ လောကော ပရိဝဋုမော”တိ, တေသံ မုသာ၊ ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧဝမာဟံသု: “အနန္တော အယံ လောကော အပရိယန္တော”တိ, တေသမ္ပိ မုသာ၊ အန္တဝါ စ အယံ လောကော အနန္တော စ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? အဟဉှိ အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသာမိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ ဥဒ္ဓမဓော အန္တသညီ လောကသ္မိံ ဝိဟရာမိ, တိရိယံ အနန္တသညီ၊ ဣမိနာမဟံ ဧတံ ဇာနာမိ:
They say: ‘The cosmos is both finite and infinite. The ascetics and brahmins who say that the cosmos is finite are wrong, and so are those who say that the cosmos is infinite. The cosmos is both finite and infinite. Why is that? Because by dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind I experience an immersion of the heart of such a kind that I meditate perceiving the cosmos as finite vertically but infinite horizontally. Because of this I know:
“ယထာ အန္တဝါ စ အယံ လောကော အနန္တော စာ”'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, တတိယံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ၊
“The cosmos is both finite and infinite.”’ This is the third ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the cosmos is finite or infinite.
စတုတ္ထေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ တက္ကီ ဟောတိ ဝီမံသီ၊ သော တက္ကပရိယာဟတံ ဝီမံသာနုစရိတံ သယမ္ပဋိဘာနံ ဧဝမာဟ: ‘နေဝါယံ လောကော အန္တဝါ, န ပနာနန္တော၊ ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧဝမာဟံသု: “အန္တဝါ အယံ လောကော ပရိဝဋုမော”တိ, တေသံ မုသာ၊ ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧဝမာဟံသု: “အနန္တော အယံ လောကော အပရိယန္တော”တိ, တေသမ္ပိ မုသာ၊ ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧဝမာဟံသု: “အန္တဝါ စ အယံ လောကော အနန္တော စာ”တိ, တေသမ္ပိ မုသာ၊ နေဝါယံ လောကော အန္တဝါ, န ပနာနန္တော'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, စတုတ္ထံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ၊
And what is the fourth ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin relies on logic and inquiry. They speak of what they have worked out by logic, following a line of inquiry, expressing their own perspective: ‘The cosmos is neither finite nor infinite. The ascetics and brahmins who say that the cosmos is finite are wrong, as are those who say that the cosmos is infinite, and also those who say that the cosmos is both finite and infinite. The cosmos is neither finite nor infinite.’ This is the fourth ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the cosmos is finite or infinite.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, ဧတေသံ ဝါ အညတရေန; နတ္ထိ ဣတော ဗဟိဒ္ဓါ၊
These are the four grounds on which those ascetics and brahmins assert that the cosmos is finite or infinite. Any ascetics and brahmins who assert that the cosmos is finite or infinite do so on one or other of these four grounds. Outside of this there is none.
တယိဒံ, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော ပဇာနာတိ: ‘ဣမေ ဒိဋ္ဌိဋ္ဌာနာ ဧဝင်္ဂဟိတာ ဧဝံပရာမဋ္ဌာ ဧဝင်္ဂတိကာ ဘဝန္တိ ဧဝံအဘိသမ္ပရာယာ'တိ၊ တဉ္စ တထာဂတော ပဇာနာတိ, တတော စ ဥတ္တရိတရံ ပဇာနာတိ, တဉ္စ ပဇာနနံ န ပရာမသတိ, အပရာမသတော စဿ ပစ္စတ္တညေဝ နိဗ္ဗုတိ ဝိဒိတာ၊ ဝေဒနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ အနုပါဒါဝိမုတ္တော, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော၊
The Realized One understands this: ‘If you hold on to and attach to these grounds for views it leads to such and such a destiny in the next life.’ He understands this, and what goes beyond this. And since he does not misapprehend that understanding, he has realized Nibbana within himself. Having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape from feelings, the Realized One is freed through not grasping.
ဣမေ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, ဓမ္မာ ဂမ္ဘီရာ ဒုဒ္ဒသာ ဒုရနုဗောဓာ သန္တာ ပဏီတာ အတက္ကာဝစရာ နိပုဏာ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယာ, ယေ တထာဂတော သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ပဝေဒေတိ, ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the principles—deep, hard to see, hard to understand, peaceful, sublime, beyond the scope of logic, subtle, comprehensible to the astute—which the Realized One makes known after realizing them with his own insight. And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
၃၊၁၊၄၊ အမရာဝိက္ခေပဝါဒ
3.1.4. Endless Flip-floppers
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ, တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who are endless flip-floppers. Whenever they’re asked a question, they resort to verbal flip-flops and endless flip-flops on four grounds. And what are the four grounds on which they rely?
ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ ‘ဣဒံ ကုသလန်'တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာတိ, ‘ဣဒံ အကုသလန်'တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာတိ၊ တဿ ဧဝံ ဟောတိ: ‘အဟံ ခေါ “ဣဒံ ကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာမိ, “ဣဒံ အကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာမိ၊ အဟဉ္စေ ခေါ ပန “ဣဒံ ကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ အပ္ပဇာနန္တော, “ဣဒံ အကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ အပ္ပဇာနန္တော, “ဣဒံ ကုသလန်”တိ ဝါ ဗျာကရေယျံ, “ဣဒံ အကုသလန်”တိ ဝါ ဗျာကရေယျံ, တံ မမဿ မုသာ၊ ယံ မမဿ မုသာ, သော မမဿ ဝိဃာတော၊ ယော မမဿ ဝိဃာတော သော မမဿ အန္တရာယော'တိ၊ ဣတိ သော မုသာဝါဒဘယာ မုသာဝါဒပရိဇေဂုစ္ဆာ နေဝိဒံ ကုသလန္တိ ဗျာကရောတိ, န ပနိဒံ အကုသလန္တိ ဗျာကရောတိ, တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌော သမာနော ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇတိ အမရာဝိက္ခေပံ: ‘ဧဝန္တိပိ မေ နော; တထာတိပိ မေ နော; အညထာတိပိ မေ နော; နောတိပိ မေ နော; နော နောတိပိ မေ နော'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ပဌမံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ၊
It’s when some ascetic or brahmin doesn’t truly understand what is skillful and what is unskillful. They think: ‘I don’t truly understand what is skillful and what is unskillful. If I were to declare that something was skillful or unskillful I might be wrong. That would be stressful for me, and that stress would be an obstacle.’ So from fear and disgust with false speech they avoid stating whether something is skillful or unskillful. Whenever they’re asked a question, they resort to verbal flip-flops and endless flip-flops: ‘I don’t say it’s like this. I don’t say it’s like that. I don’t say it’s otherwise. I don’t say it’s not so. And I don’t deny it’s not so.’ This is the first ground on which some ascetics and brahmins rely when resorting to verbal flip-flops and endless flip-flops.
ဒုတိယေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ ‘ဣဒံ ကုသလန်'တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာတိ, ‘ဣဒံ အကုသလန်'တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာတိ၊ တဿ ဧဝံ ဟောတိ: ‘အဟံ ခေါ “ဣဒံ ကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာမိ, “ဣဒံ အကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာမိ၊ အဟဉ္စေ ခေါ ပန “ဣဒံ ကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ အပ္ပဇာနန္တော, “ဣဒံ အကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ အပ္ပဇာနန္တော, “ဣဒံ ကုသလန်”တိ ဝါ ဗျာကရေယျံ, “ဣဒံ အကုသလန်”တိ ဝါ ဗျာကရေယျံ, တတ္ထ မေ အဿ ဆန္ဒော ဝါ ရာဂေါ ဝါ ဒေါသော ဝါ ပဋိဃော ဝါ၊ ယတ္ထ မေ အဿ ဆန္ဒော ဝါ ရာဂေါ ဝါ ဒေါသော ဝါ ပဋိဃော ဝါ, တံ မမဿ ဥပါဒါနံ၊ ယံ မမဿ ဥပါဒါနံ, သော မမဿ ဝိဃာတော၊ ယော မမဿ ဝိဃာတော, သော မမဿ အန္တရာယော'တိ၊ ဣတိ သော ဥပါဒါနဘယာ ဥပါဒါနပရိဇေဂုစ္ဆာ နေဝိဒံ ကုသလန္တိ ဗျာကရောတိ, န ပနိဒံ အကုသလန္တိ ဗျာကရောတိ, တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌော သမာနော ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇတိ အမရာဝိက္ခေပံ: ‘ဧဝန္တိပိ မေ နော; တထာတိပိ မေ နော; အညထာတိပိ မေ နော; နောတိပိ မေ နော; နော နောတိပိ မေ နော'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ဒုတိယံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ၊
And what is the second ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin doesn’t truly understand what is skillful and what is unskillful. They think: ‘I don’t truly understand what is skillful and what is unskillful. If I were to declare that something was skillful or unskillful I might feel desire or greed or hate or repulsion. That would be grasping on my part. That would be stressful for me, and that stress would be an obstacle.’ So from fear and disgust with grasping they avoid stating whether something is skillful or unskillful. Whenever they’re asked a question, they resort to verbal flip-flops and endless flip-flops: ‘I don’t say it’s like this. I don’t say it’s like that. I don’t say it’s otherwise. I don’t say it’s not so. And I don’t deny it’s not so.’ This is the second ground on which some ascetics and brahmins rely when resorting to verbal flip-flops and endless flip-flops.
တတိယေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ ‘ဣဒံ ကုသလန်'တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာတိ, ‘ဣဒံ အကုသလန်'တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာတိ၊ တဿ ဧဝံ ဟောတိ: ‘အဟံ ခေါ “ဣဒံ ကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာမိ, “ဣဒံ အကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ နပ္ပဇာနာမိ၊ အဟဉ္စေ ခေါ ပန “ဣဒံ ကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ အပ္ပဇာနန္တော “ဣဒံ အကုသလန်”တိ ယထာဘူတံ အပ္ပဇာနန္တော “ဣဒံ ကုသလန်”တိ ဝါ ဗျာကရေယျံ, “ဣဒံ အကုသလန်”တိ ဝါ ဗျာကရေယျံ; သန္တိ ဟိ ခေါ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပဏ္ဍိတာ နိပုဏာ ကတပရပ္ပဝါဒါ ဝါလဝေဓိရူပါ, တေ ဘိန္ဒန္တာ မညေ စရန္တိ ပညာဂတေန ဒိဋ္ဌိဂတာနိ, တေ မံ တတ္ထ သမနုယုဉ္ဇေယျုံ သမနုဂါဟေယျုံ သမနုဘာသေယျုံ၊ ယေ မံ တတ္ထ သမနုယုဉ္ဇေယျုံ သမနုဂါဟေယျုံ သမနုဘာသေယျုံ, တေသာဟံ န သမ္ပာယေယျံ၊ ယေသာဟံ န သမ္ပာယေယျံ, သော မမဿ ဝိဃာတော၊ ယော မမဿ ဝိဃာတော, သော မမဿ အန္တရာယော'တိ၊ ဣတိ သော အနုယောဂဘယာ အနုယောဂပရိဇေဂုစ္ဆာ နေဝိဒံ ကုသလန္တိ ဗျာကရောတိ, န ပနိဒံ အကုသလန္တိ ဗျာကရောတိ, တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌော သမာနော ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇတိ အမရာဝိက္ခေပံ: ‘ဧဝန္တိပိ မေ နော; တထာတိပိ မေ နော; အညထာတိပိ မေ နော; နောတိပိ မေ နော; နော နောတိပိ မေ နော'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, တတိယံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ၊
And what is the third ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin doesn’t truly understand what is skillful and what is unskillful. They think: ‘I don’t truly understand what is skillful and what is unskillful. Suppose I were to declare that something was skillful or unskillful. There are clever ascetics and brahmins who are subtle, accomplished in the doctrines of others, hair-splitters. You’d think they live to demolish convictions with their intellect. They might pursue, press, and grill me about that. I’d be stumped by such a grilling. That would be stressful for me, and that stress would be an obstacle.’ So from fear and disgust with examination they avoid stating whether something is skillful or unskillful. Whenever they’re asked a question, they resort to verbal flip-flops and endless flip-flops: ‘I don’t say it’s like this. I don’t say it’s like that. I don’t say it’s otherwise. I don’t say it’s not so. And I don’t deny it’s not so.’ This is the third ground on which some ascetics and brahmins rely when resorting to verbal flip-flops and endless flip-flops.
စတုတ္ထေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ မန္ဒော ဟောတိ မောမူဟော၊ သော မန္ဒတ္တာ မောမူဟတ္တာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌော သမာနော ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇတိ အမရာဝိက္ခေပံ: ‘အတ္ထိ ပရော လောကော'တိ ဣတိ စေ မံ ပုစ္ဆသိ, ‘အတ္ထိ ပရော လောကော'တိ ဣတိ စေ မေ အဿ, ‘အတ္ထိ ပရော လောကော'တိ ဣတိ တေ နံ ဗျာကရေယျံ, ‘ဧဝန္တိပိ မေ နော, တထာတိပိ မေ နော, အညထာတိပိ မေ နော, နောတိပိ မေ နော, နော နောတိပိ မေ နော'တိ၊ ‘နတ္ထိ ပရော လောကော …ပေ… ‘အတ္ထိ စ နတ္ထိ စ ပရော လောကော …ပေ… ‘နေဝတ္ထိ န နတ္ထိ ပရော လောကော …ပေ… ‘အတ္ထိ သတ္တာ ဩပပါတိကာ …ပေ… ‘နတ္ထိ သတ္တာ ဩပပါတိကာ …ပေ… ‘အတ္ထိ စ နတ္ထိ စ သတ္တာ ဩပပါတိကာ …ပေ… ‘နေဝတ္ထိ န နတ္ထိ သတ္တာ ဩပပါတိကာ …ပေ… ‘အတ္ထိ သုကတဒုက္ကဋာနံ ကမ္မာနံ ဖလံ ဝိပါကော …ပေ… ‘နတ္ထိ သုကတဒုက္ကဋာနံ ကမ္မာနံ ဖလံ ဝိပါကော …ပေ… ‘အတ္ထိ စ နတ္ထိ စ သုကတဒုက္ကဋာနံ ကမ္မာနံ ဖလံ ဝိပါကော …ပေ… ‘နေဝတ္ထိ န နတ္ထိ သုကတဒုက္ကဋာနံ ကမ္မာနံ ဖလံ ဝိပါကော …ပေ… ‘ဟောတိ တထာဂတော ပရံ မရဏာ …ပေ… ‘န ဟောတိ တထာဂတော ပရံ မရဏာ …ပေ… ‘ဟောတိ စ န စ ဟောတိ တထာဂတော ပရံ မရဏာ …ပေ… ‘နေဝ ဟောတိ န န ဟောတိ တထာဂတော ပရံ မရဏာ'တိ ဣတိ စေ မံ ပုစ္ဆသိ, ‘နေဝ ဟောတိ န န ဟောတိ တထာဂတော ပရံ မရဏာ'တိ ဣတိ စေ မေ အဿ, ‘နေဝ ဟောတိ န န ဟောတိ တထာဂတော ပရံ မရဏာ'တိ ဣတိ တေ နံ ဗျာကရေယျံ, ‘ဧဝန္တိပိ မေ နော, တထာတိပိ မေ နော, အညထာတိပိ မေ နော, နောတိပိ မေ နော, နော နောတိပိ မေ နော'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, စတုတ္ထံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ၊
And what is the fourth ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin is dull and stupid. Because of that, whenever they’re asked a question, they resort to verbal flip-flops and endless flip-flops: ‘Suppose you were to ask me whether there is another world. If I believed there was, I would say so. But I don’t say it’s like this. I don’t say it’s like that. I don’t say it’s otherwise. I don’t say it’s not so. And I don’t deny it’s not so. Suppose you were to ask me whether there is no other world … whether there both is and is not another world … whether there neither is nor is not another world … whether there are beings who are reborn spontaneously … whether there are not beings who are reborn spontaneously … whether there both are and are not beings who are reborn spontaneously … whether there neither are nor are not beings who are reborn spontaneously … whether there is fruit and result of good and bad deeds … whether there is no fruit and result of good and bad deeds … whether there both is and is not fruit and result of good and bad deeds … whether there neither is nor is not fruit and result of good and bad deeds … whether a Realized One still exists after death … whether A Realized One no longer exists after death … whether a Realized One both still exists and no longer exists after death … whether a Realized One neither still exists nor no longer exists after death. If I believed there was, I would say so. But I don’t say it’s like this. I don’t say it’s like that. I don’t say it’s otherwise. I don’t say it’s not so. And I don’t deny it’s not so.’ This is the fourth ground on which some ascetics and brahmins rely when resorting to verbal flip-flops and endless flip-flops.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, ဧတေသံ ဝါ အညတရေန, နတ္ထိ ဣတော ဗဟိဒ္ဓါ … ပေ… ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the four grounds on which those ascetics and brahmins who are flip-floppers resort to verbal flip-flops and endless flip-flops whenever they’re asked a question. Any ascetics and brahmins who resort to verbal flip-flops and endless flip-flops do so on one or other of these four grounds. Outside of this there is none. The Realized One understands this … And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
၃၊၁၊၅၊ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နဝါဒ
3.1.5. Doctrines of Origination by Chance
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ ဒွီဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ ဒွီဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who theorize about chance. They assert that the self and the cosmos arose by chance on two grounds. And what are the two grounds on which they rely?
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, အသညသတ္တာ နာမ ဒေဝါ၊ သညုပ္ပါဒါ စ ပန တေ ဒေဝါ တမှာ ကာယာ စဝန္တိ၊ ဌာနံ ခေါ ပနေတံ, ဘိက္ခဝေ, ဝိဇ္ဇတိ, ယံ အညတရော သတ္တော တမှာ ကာယာ စဝိတွာ ဣတ္ထတ္တံ အာဂစ္ဆတိ၊ ဣတ္ထတ္တံ အာဂတော သမာနော အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇတိ၊ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇိတော သမာနော အာတပ္ပမနွာယ ပဓာနမနွာယ အနုယောဂမနွာယ အပ္ပမာဒမနွာယ သမ္မာမနသိကာရမနွာယ တထာရူပံ စေတောသမာဓိံ ဖုသတိ, ယထာသမာဟိတေ စိတ္တေ သညုပ္ပါဒံ အနုဿရတိ, တတော ပရံ နာနုဿရတိ၊ သော ဧဝမာဟ: ‘အဓိစ္စသမုပ္ပန္နော အတ္တာ စ လောကော စ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? အဟဉှိ ပုဗ္ဗေ နာဟောသိံ, သောမှိ ဧတရဟိ အဟုတွာ သန္တတာယ ပရိဏတော'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ပဌမံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
There are gods named ‘non-percipient beings’. When perception arises they pass away from that host of gods. It’s possible that one of those beings passes away from that host and is reborn in this state of existence. Having done so, they go forth from the lay life to homelessness. By dint of keen, resolute, committed, and diligent effort, and right application of mind, they experience an immersion of the heart of such a kind that they recollect the arising of perception, but no further. They say: ‘The self and the cosmos arose by chance. Why is that? Because formerly I didn’t exist. Now, having not existed, I’ve transformed into the state of existence.” This is the first ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos arose by chance.
ဒုတိယေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ? ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ တက္ကီ ဟောတိ ဝီမံသီ၊ သော တက္ကပရိယာဟတံ ဝီမံသာနုစရိတံ သယမ္ပဋိဘာနံ ဧဝမာဟ: ‘အဓိစ္စသမုပ္ပန္နော အတ္တာ စ လောကော စာ'တိ၊ ဣဒံ, ဘိက္ခဝေ, ဒုတိယံ ဌာနံ, ယံ အာဂမ္မ ယံ အာရဗ္ဘ ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ၊
And what is the second ground on which they rely? It’s when some ascetic or brahmin relies on logic and inquiry. They speak of what they have worked out by logic, following a line of inquiry, expressing their own perspective: ‘The self and the cosmos arose by chance.’ This is the second ground on which some ascetics and brahmins rely to assert that the self and the cosmos arose by chance.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ ဒွီဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ ဒွီဟိ ဝတ္ထူဟိ, ဧတေသံ ဝါ အညတရေန, နတ္ထိ ဣတော ဗဟိဒ္ဓါ … ပေ… ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the two grounds on which those ascetics and brahmins who theorize about chance assert that the self and the cosmos arose by chance. Any ascetics and brahmins who theorize about chance do so on one or other of these two grounds. Outside of this there is none. The Realized One understands this … And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ အဋ္ဌာရသဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တမာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ အဋ္ဌာရသဟိ ဝတ္ထူဟိ, ဧတေသံ ဝါ အညတရေန, နတ္ထိ ဣတော ဗဟိဒ္ဓါ၊
These are the eighteen grounds on which those ascetics and brahmins who theorize about the past assert various hypotheses concerning the past. Any ascetics and brahmins who theorize about the past do so on one or other of these eighteen grounds. Outside of this there is none.
တယိဒံ, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော ပဇာနာတိ: ‘ဣမေ ဒိဋ္ဌိဋ္ဌာနာ ဧဝင်္ဂဟိတာ ဧဝံပရာမဋ္ဌာ ဧဝင်္ဂတိကာ ဘဝန္တိ ဧဝံအဘိသမ္ပရာယာ'တိ၊ တဉ္စ တထာဂတော ပဇာနာတိ, တတော စ ဥတ္တရိတရံ ပဇာနာတိ, တဉ္စ ပဇာနနံ န ပရာမသတိ, အပရာမသတော စဿ ပစ္စတ္တညေဝ နိဗ္ဗုတိ ဝိဒိတာ၊ ဝေဒနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ အနုပါဒါဝိမုတ္တော, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော၊
The Realized One understands this: ‘If you hold on to and attach to these grounds for views it leads to such and such a destiny in the next life.’ He understands this, and what goes beyond this. And since he does not misapprehend that understanding, he has realized Nibbana within himself. Having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape from feelings, the Realized One is freed through not grasping.
ဣမေ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, ဓမ္မာ ဂမ္ဘီရာ ဒုဒ္ဒသာ ဒုရနုဗောဓာ သန္တာ ပဏီတာ အတက္ကာဝစရာ နိပုဏာ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယာ, ယေ တထာဂတော သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ပဝေဒေတိ, ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the principles—deep, hard to see, hard to understand, peaceful, sublime, beyond the scope of logic, subtle, comprehensible to the astute—which the Realized One makes known after realizing them with his own insight. And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
ဒုတိယဘာဏဝါရော၊
The second recitation section.
၃၊၂၊ အပရန္တကပ္ပိက
3.2. Theories About the Future
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အပရန္တကပ္ပိကာ အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော, အပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ စတုစတ္တာရီသာယ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ အပရန္တကပ္ပိကာ အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော အပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ စတုစတ္တာရီသာယ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who theorize about the future, and assert various hypotheses concerning the future on forty-four grounds. And what are the forty-four grounds on which they rely?
၃၊၂၊၁၊ သညီဝါဒ
3.2.1. Percipient Life After Death
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ သညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ သညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ သောဠသဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ သညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ သညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ သောဠသဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who say there is life after death, and assert that the self lives on after death in a percipient form on sixteen grounds. And what are the sixteen grounds on which they rely?
‘ရူပီ အတ္တာ ဟောတိ အရောဂေါ ပရံ မရဏာ သညီ'တိ နံ ပညပေန္တိ၊
They assert: ‘The self is well and percipient after death, and it has form …
‘အရူပီ အတ္တာ ဟောတိ အရောဂေါ ပရံ မရဏာ သညီ'တိ နံ ပညပေန္တိ၊
formless …
‘ရူပီ စ အရူပီ စ အတ္တာ ဟောတိ …ပေ…၊
both having form and formless …
‘နေဝရူပီ နာရူပီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
neither having form nor formless …
‘အန္တဝါ အတ္တာ ဟောတိ …၊
finite …
‘အနန္တဝါ အတ္တာ ဟောတိ …၊
infinite …
‘အန္တဝါ စ အနန္တဝါ စ အတ္တာ ဟောတိ …၊
both finite and infinite …
‘နေဝန္တဝါ နာနန္တဝါ အတ္တာ ဟောတိ …၊
neither finite nor infinite …
‘ဧကတ္တသညီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
of unified perception …
‘နာနတ္တသညီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
of diverse perception …
‘ပရိတ္တသညီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
of limited perception …
‘အပ္ပမာဏသညီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
of limitless perception …
‘ဧကန္တသုခီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
experiences nothing but happiness …
‘ဧကန္တဒုက္ခီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
experiences nothing but suffering …
‘သုခဒုက္ခီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
experiences both happiness and suffering …
‘အဒုက္ခမသုခီ အတ္တာ ဟောတိ အရောဂေါ ပရံ မရဏာ သညီ'တိ နံ ပညပေန္တိ၊
experiences neither happiness nor suffering.’
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ သညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ သညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ သောဠသဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ သညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ သညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ သောဠသဟိ ဝတ္ထူဟိ, ဧတေသံ ဝါ အညတရေန, နတ္ထိ ဣတော ဗဟိဒ္ဓါ … ပေ… ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the sixteen grounds on which those ascetics and brahmins assert that the self lives on after death in a percipient form. Any ascetics and brahmins who assert that the self lives on after death in a percipient form do so on one or other of these sixteen grounds. Outside of this there is none. The Realized One understands this … And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
၃၊၂၊၂၊ အသညီဝါဒ
3.2.2. Non-Percipient Life After Death
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ အသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ အသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ အသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ အသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who say there is life after death, and assert that the self lives on after death in a non-percipient form on eight grounds. And what are the eight grounds on which they rely?
‘ရူပီ အတ္တာ ဟောတိ အရောဂေါ ပရံ မရဏာ အသညီ'တိ နံ ပညပေန္တိ၊
They assert: ‘The self is well and non-percipient after death, and it has form …
‘အရူပီ အတ္တာ ဟောတိ အရောဂေါ ပရံ မရဏာ အသညီ'တိ နံ ပညပေန္တိ၊
formless …
‘ရူပီ စ အရူပီ စ အတ္တာ ဟောတိ …ပေ…၊
both having form and formless …
‘နေဝရူပီ နာရူပီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
neither having form nor formless …
‘အန္တဝါ အတ္တာ ဟောတိ …၊
finite …
‘အနန္တဝါ အတ္တာ ဟောတိ …၊
infinite …
‘အန္တဝါ စ အနန္တဝါ စ အတ္တာ ဟောတိ …၊
both finite and infinite …
‘နေဝန္တဝါ နာနန္တဝါ အတ္တာ ဟောတိ အရောဂေါ ပရံ မရဏာ အသညီ'တိ နံ ပညပေန္တိ၊
neither finite nor infinite.’
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ အသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ အသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ အသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ အသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ, ဧတေသံ ဝါ အညတရေန, နတ္ထိ ဣတော ဗဟိဒ္ဓါ … ပေ… ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the eight grounds on which those ascetics and brahmins assert that the self lives on after death in a non-percipient form. Any ascetics and brahmins who assert that the self lives on after death in a non-percipient form do so on one or other of these eight grounds. Outside of this there is none. The Realized One understands this … And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
၃၊၂၊၃၊ နေဝသညီနာသညီဝါဒ
3.2.3. Neither Percipient Nor Non-Percipient Life After Death
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ နေဝသညီနာသညီဝါဒါ, ဥဒ္ဓမာဃာတနံ နေဝသညီနာသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ နေဝသညီနာသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ နေဝသညီနာသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who say there is life after death, and assert that the self lives on after death in a neither percipient nor non-percipient form on eight grounds. And what are the eight grounds on which they rely?
‘ရူပီ အတ္တာ ဟောတိ အရောဂေါ ပရံ မရဏာ နေဝသညီနာသညီ'တိ နံ ပညပေန္တိ၊
They assert: ‘The self is well and neither percipient nor non-percipient after death, and it has form …
‘အရူပီ အတ္တာ ဟောတိ …ပေ…၊
formless …
‘ရူပီ စ အရူပီ စ အတ္တာ ဟောတိ …၊
both having form and formless …
‘နေဝရူပီ နာရူပီ အတ္တာ ဟောတိ …၊
neither having form nor formless …
‘အန္တဝါ အတ္တာ ဟောတိ …၊
finite …
‘အနန္တဝါ အတ္တာ ဟောတိ …၊
infinite …
‘အန္တဝါ စ အနန္တဝါ စ အတ္တာ ဟောတိ …၊
both finite and infinite …
‘နေဝန္တဝါ နာနန္တဝါ အတ္တာ ဟောတိ အရောဂေါ ပရံ မရဏာ နေဝသညီနာသညီ'တိ နံ ပညပေန္တိ၊
neither finite nor infinite.’
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ နေဝသညီနာသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ နေဝသညီနာသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ နေဝသညီနာသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ နေဝသညီနာသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ … ပေ… ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the eight grounds on which those ascetics and brahmins assert that the self lives on after death in a neither percipient nor non-percipient form. Any ascetics and brahmins who assert that the self lives on after death in a neither percipient nor non-percipient form do so on one or other of these eight grounds. Outside of this there is none. The Realized One understands this … And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
၃၊၂၊၄၊ ဥစ္ဆေဒဝါဒ
3.2.4. Annihilationism
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥစ္ဆေဒဝါဒါ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ သတ္တဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ဥစ္ဆေဒဝါဒါ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ သတ္တဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who are annihilationists. They assert the annihilation, eradication, and obliteration of an existing being on seven grounds. And what are the seven grounds on which they rely?
ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ ဧဝံဝါဒီ ဟောတိ ဧဝံဒိဋ္ဌိ: ‘ယတော ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ရူပီ စာတုမဟာဘူတိကော မာတာပေတ္တိကသမ္ဘဝေါ ကာယဿ ဘေဒါ ဥစ္ဆိဇ္ဇတိ ဝိနဿတိ, န ဟောတိ ပရံ မရဏာ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ၊
There are some ascetics and brahmins who have this doctrine and view: ‘This self has form, made up of the four primary elements, and produced by mother and father. Since it’s annihilated and destroyed when the body breaks up, and doesn’t exist after death, that’s how this self becomes rightly annihilated.’ That is how some assert the annihilation of an existing being.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, ဧသော အတ္တာ, ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတိ၊ အတ္ထိ ခေါ, ဘော, အညော အတ္တာ ဒိဗ္ဗော ရူပီ ကာမာဝစရော ကဗဠီကာရာဟာရဘက္ခော၊ တံ တွံ န ဇာနာသိ န ပဿသိ၊ တမဟံ ဇာနာမိ ပဿာမိ၊ သော ခေါ, ဘော, အတ္တာ ယတော ကာယဿ ဘေဒါ ဥစ္ဆိဇ္ဇတိ ဝိနဿတိ, န ဟောတိ ပရံ မရဏာ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self becomes rightly annihilated. There is another self that is divine, having form, sensual, consuming solid food. You don’t know or see that. But I know it and see it. Since this self is annihilated and destroyed when the body breaks up, and doesn’t exist after death, that’s how this self becomes rightly annihilated.’ That is how some assert the annihilation of an existing being.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, ဧသော အတ္တာ, ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတိ၊ အတ္ထိ ခေါ, ဘော, အညော အတ္တာ ဒိဗ္ဗော ရူပီ မနောမယော သဗ္ဗင်္ဂပစ္စင်္ဂီ အဟီနိန္ဒြိယော၊ တံ တွံ န ဇာနာသိ န ပဿသိ၊ တမဟံ ဇာနာမိ ပဿာမိ၊ သော ခေါ, ဘော, အတ္တာ ယတော ကာယဿ ဘေဒါ ဥစ္ဆိဇ္ဇတိ ဝိနဿတိ, န ဟောတိ ပရံ မရဏာ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self becomes rightly annihilated. There is another self that is divine, having form, mind-made, complete in all its various parts, not deficient in any faculty. You don’t know or see that. But I know it and see it. Since this self is annihilated and destroyed when the body breaks up, and doesn’t exist after death, that’s how this self becomes rightly annihilated.’ That is how some assert the annihilation of an existing being.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, ဧသော အတ္တာ, ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတိ၊ အတ္ထိ ခေါ, ဘော, အညော အတ္တာ သဗ္ဗသော ရူပသညာနံ သမတိက္ကမာ ပဋိဃသညာနံ အတ္ထင်္ဂမာ နာနတ္တသညာနံ အမနသိကာရာ “အနန္တော အာကာသော”တိ အာကာသာနဉ္စာယတနူပဂေါ၊ တံ တွံ န ဇာနာသိ န ပဿသိ၊ တမဟံ ဇာနာမိ ပဿာမိ၊ သော ခေါ, ဘော, အတ္တာ ယတော ကာယဿ ဘေဒါ ဥစ္ဆိဇ္ဇတိ ဝိနဿတိ, န ဟောတိ ပရံ မရဏာ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self becomes rightly annihilated. There is another self which has gone totally beyond perceptions of form. With the ending of perceptions of impingement, not focusing on perceptions of diversity, aware that “space is infinite”, it’s reborn in the dimension of infinite space. You don’t know or see that. But I know it and see it. Since this self is annihilated and destroyed when the body breaks up, and doesn’t exist after death, that’s how this self becomes rightly annihilated.’ That is how some assert the annihilation of an existing being.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, ဧသော အတ္တာ ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတိ၊ အတ္ထိ ခေါ, ဘော, အညော အတ္တာ သဗ္ဗသော အာကာသာနဉ္စာယတနံ သမတိက္ကမ္မ “အနန္တံ ဝိညာဏန်”တိ ဝိညာဏဉ္စာယတနူပဂေါ၊ တံ တွံ န ဇာနာသိ န ပဿသိ၊ တမဟံ ဇာနာမိ ပဿာမိ၊ သော ခေါ, ဘော, အတ္တာ ယတော ကာယဿ ဘေဒါ ဥစ္ဆိဇ္ဇတိ ဝိနဿတိ, န ဟောတိ ပရံ မရဏာ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self becomes rightly annihilated. There is another self which has gone totally beyond the dimension of infinite space. Aware that “consciousness is infinite”, it’s reborn in the dimension of infinite consciousness. You don’t know or see that. But I know it and see it. Since this self is annihilated and destroyed when the body breaks up, and doesn’t exist after death, that’s how this self becomes rightly annihilated.’ That is how some assert the annihilation of an existing being.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, သော အတ္တာ, ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတိ၊ အတ္ထိ ခေါ, ဘော, အညော အတ္တာ သဗ္ဗသော ဝိညာဏဉ္စာယတနံ သမတိက္ကမ္မ “နတ္ထိ ကိဉ္စီ”တိ အာကိဉ္စညာယတနူပဂေါ၊ တံ တွံ န ဇာနာသိ န ပဿသိ၊ တမဟံ ဇာနာမိ ပဿာမိ၊ သော ခေါ, ဘော, အတ္တာ ယတော ကာယဿ ဘေဒါ ဥစ္ဆိဇ္ဇတိ ဝိနဿတိ, န ဟောတိ ပရံ မရဏာ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self becomes rightly annihilated. There is another self that has gone totally beyond the dimension of infinite consciousness. Aware that “there is nothing at all”, it’s been reborn in the dimension of nothingness. You don’t know or see that. But I know it and see it. Since this self is annihilated and destroyed when the body breaks up, and doesn’t exist after death, that’s how this self becomes rightly annihilated.’ That is how some assert the annihilation of an existing being.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, ဧသော အတ္တာ, ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတိ၊ အတ္ထိ ခေါ, ဘော, အညော အတ္တာ သဗ္ဗသော အာကိဉ္စညာယတနံ သမတိက္ကမ္မ “သန္တမေတံ ပဏီတမေတန်”တိ နေဝသညာနာသညာယတနူပဂေါ၊ တံ တွံ န ဇာနာသိ န ပဿသိ၊ တမဟံ ဇာနာမိ ပဿာမိ၊ သော ခေါ, ဘော, အတ္တာ ယတော ကာယဿ ဘေဒါ ဥစ္ဆိဇ္ဇတိ ဝိနဿတိ, န ဟောတိ ပရံ မရဏာ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ သမ္မာ သမုစ္ဆိန္နော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self becomes rightly annihilated. There is another self that has gone totally beyond the dimension of nothingness. Aware that “this is peaceful, this is sublime”, it’s been reborn in the dimension of neither perception nor non-perception. You don’t know or see that. But I know it and see it. Since this self is annihilated and destroyed when the body breaks up, and doesn’t exist after death, that’s how this self becomes rightly annihilated.’ That is how some assert the annihilation of an existing being.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥစ္ဆေဒဝါဒါ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ သတ္တဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ဥစ္ဆေဒဝါဒါ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ သတ္တဟိ ဝတ္ထူဟိ … ပေ… ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the seven grounds on which those ascetics and brahmins assert the annihilation, eradication, and obliteration of an existing being. Any ascetics and brahmins who assert the annihilation, eradication, and obliteration of an existing being do so on one or other of these seven grounds. Outside of this there is none. The Realized One understands this … And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
၃၊၂၊၅၊ ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒ
3.2.5. Extinguishment in the Present Life
သန္တိ, ဘိက္ခဝေ, ဧကေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒါ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ တေ စ ဘောန္တော သမဏဗြာဟ္မဏာ ကိမာဂမ္မ ကိမာရဗ္ဘ ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒါ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ?
There are some ascetics and brahmins who speak of Nibbana in the present life. They assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life on five grounds. And what are the five grounds on which they rely?
ဣဓ, ဘိက္ခဝေ, ဧကစ္စော သမဏော ဝါ ဗြာဟ္မဏော ဝါ ဧဝံဝါဒီ ဟောတိ ဧဝံဒိဋ္ဌိ: ‘ယတော ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ပဉ္စဟိ ကာမဂုဏေဟိ သမပ္ပိတော သမင်္ဂီဘူတော ပရိစာရေတိ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပတ္တော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ၊
There are some ascetics and brahmins who have this doctrine and view: ‘When this self amuses itself, supplied and provided with the five kinds of sensual stimulation, that’s how this self attains ultimate Nibbana in the present life.’ That is how some assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, ဧသော အတ္တာ, ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပတ္တော ဟောတိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ကာမာ ဟိ, ဘော, အနိစ္စာ ဒုက္ခာ ဝိပရိဏာမဓမ္မာ, တေသံ ဝိပရိဏာမညထာဘာဝါ ဥပ္ပဇ္ဇန္တိ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသာ၊ ယတော ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဝိဝိစ္စေဝ ကာမေဟိ ဝိဝိစ္စ အကုသလေဟိ ဓမ္မေဟိ သဝိတက္ကံ သဝိစာရံ ဝိဝေကဇံ ပီတိသုခံ ပဌမံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟရတိ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပတ္တော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self attains ultimate Nibbana in the present life. Why is that? Because sensual pleasures are impermanent, suffering, and perishable. Their decay and perishing give rise to sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress. Quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, this self enters and remains in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. That’s how this self attains ultimate Nibbana in the present life.’ That is how some assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, ဧသော အတ္တာ, ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပတ္တော ဟောတိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ယဒေဝ တတ္ထ ဝိတက္ကိတံ ဝိစာရိတံ, ဧတေနေတံ ဩဠာရိကံ အက္ခာယတိ၊ ယတော ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဝိတက္ကဝိစာရာနံ ဝူပသမာ အဇ္ဈတ္တံ သမ္ပသာဒနံ စေတသော ဧကောဒိဘာဝံ အဝိတက္ကံ အဝိစာရံ သမာဓိဇံ ပီတိသုခံ ဒုတိယံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟရတိ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပတ္တော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self attains ultimate Nibbana in the present life. Why is that? Because the placing of the mind and the keeping it connected there are coarse. But when the placing of the mind and keeping it connected are stilled, this self enters and remains in the second jhāna, which has the rapture and bliss born of immersion, with internal clarity and mind at one, without placing the mind and keeping it connected. That’s how this self attains ultimate Nibbana in the present life.’ That is how some assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, ဧသော အတ္တာ, ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပတ္တော ဟောတိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ယဒေဝ တတ္ထ ပီတိဂတံ စေတသော ဥပ္ပိလာဝိတတ္တံ, ဧတေနေတံ ဩဠာရိကံ အက္ခာယတိ၊ ယတော ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ပီတိယာ စ ဝိရာဂါ ဥပေက္ခကော စ ဝိဟရတိ, သတော စ သမ္ပဇာနော, သုခဉ္စ ကာယေန ပဋိသံဝေဒေတိ, ယံ တံ အရိယာ အာစိက္ခန္တိ “ဥပေက္ခကော သတိမာ သုခဝိဟာရီ”တိ, တတိယံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟရတိ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပတ္တော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self attains ultimate Nibbana in the present life. Why is that? Because the rapture and emotional excitement there are coarse. But with the fading away of rapture, this self enters and remains in the third jhāna, where it meditates with equanimity, mindful and aware, personally experiencing the bliss of which the noble ones declare, “Equanimous and mindful, one meditates in bliss”. That’s how this self attains ultimate Nibbana in the present life.’ That is how some assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life.
တမညော ဧဝမာဟ: ‘အတ္ထိ ခေါ, ဘော, ဧသော အတ္တာ, ယံ တွံ ဝဒေသိ, နေသော နတ္ထီတိ ဝဒါမိ; နော စ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ဧတ္တာဝတာ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပတ္တော ဟောတိ၊ တံ ကိဿ ဟေတု? ယဒေဝ တတ္ထ သုခမိတိ စေတသော အာဘောဂေါ, ဧတေနေတံ ဩဠာရိကံ အက္ခာယတိ၊ ယတော ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ သုခဿ စ ပဟာနာ ဒုက္ခဿ စ ပဟာနာ ပုဗ္ဗေဝ သောမနဿဒေါမနဿာနံ အတ္ထင်္ဂမာ အဒုက္ခမသုခံ ဥပေက္ခာသတိပါရိသုဒ္ဓိံ စတုတ္ထံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟရတိ, ဧတ္တာဝတာ ခေါ, ဘော, အယံ အတ္တာ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပတ္တော ဟောတီ'တိ၊ ဣတ္ထေကေ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ၊
But someone else says to them: ‘That self of which you speak does exist, I don’t deny it. But that’s not how this self attains ultimate Nibbana in the present life. Why is that? Because the bliss and enjoyment there are coarse. But giving up pleasure and pain, and ending former happiness and sadness, this self enters and remains in the fourth jhāna, without pleasure or pain, with pure equanimity and mindfulness. That’s how this self attains ultimate Nibbana in the present life.’ That is how some assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒါ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒါ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ … ပေ… ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the five grounds on which those ascetics and brahmins assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life. Any ascetics and brahmins who assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life do so on one or other of these five grounds. Outside of this there is none. The Realized One understands this … And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ အပရန္တကပ္ပိကာ အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော အပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ စတုစတ္တာရီသာယ ဝတ္ထူဟိ၊ ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ အပရန္တကပ္ပိကာ အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော အပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ စတုစတ္တာရီသာယ ဝတ္ထူဟိ … ပေ… ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the forty-four grounds on which those ascetics and brahmins who theorize about the future assert various hypotheses concerning the future. Any ascetics and brahmins who theorize about the future do so on one or other of these forty-four grounds. Outside of this there is none. The Realized One understands this … And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
ဣမေဟိ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ စ အပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တာပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ ဒွါသဋ္ဌိယာ ဝတ္ထူဟိ၊
These are the sixty-two grounds on which those ascetics and brahmins who theorize about the past and the future assert various hypotheses concerning the past and the future.
ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ဝါ အပရန္တကပ္ပိကာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တကပ္ပိကာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တာပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ ဒွါသဋ္ဌိယာ ဝတ္ထူဟိ, ဧတေသံ ဝါ အညတရေန; နတ္ထိ ဣတော ဗဟိဒ္ဓါ၊
Any ascetics and brahmins who theorize about the past or the future do so on one or other of these sixty-two grounds. Outside of this there is none.
တယိဒံ, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော ပဇာနာတိ: ‘ဣမေ ဒိဋ္ဌိဋ္ဌာနာ ဧဝင်္ဂဟိတာ ဧဝံပရာမဋ္ဌာ ဧဝင်္ဂတိကာ ဘဝန္တိ ဧဝံအဘိသမ္ပရာယာ'တိ၊ တဉ္စ တထာဂတော ပဇာနာတိ, တတော စ ဥတ္တရိတရံ ပဇာနာတိ, တဉ္စ ပဇာနနံ န ပရာမသတိ, အပရာမသတော စဿ ပစ္စတ္တညေဝ နိဗ္ဗုတိ ဝိဒိတာ၊ ဝေဒနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ဝိဒိတွာ အနုပါဒါဝိမုတ္တော, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတော၊
The Realized One understands this: ‘If you hold on to and attach to these grounds for views it leads to such and such a destiny in the next life.’ He understands this, and what goes beyond this. And since he does not misapprehend that understanding, he has realized Nibbana within himself. Having truly understood the origin, ending, gratification, drawback, and escape from feelings, the Realized One is freed through not grasping.
ဣမေ ခေါ တေ, ဘိက္ခဝေ, ဓမ္မာ ဂမ္ဘီရာ ဒုဒ္ဒသာ ဒုရနုဗောဓာ သန္တာ ပဏီတာ အတက္ကာဝစရာ နိပုဏာ ပဏ္ဍိတဝေဒနီယာ, ယေ တထာဂတော သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ပဝေဒေတိ, ယေဟိ တထာဂတဿ ယထာဘုစ္စံ ဝဏ္ဏံ သမ္မာ ဝဒမာနာ ဝဒေယျုံ၊
These are the principles—deep, hard to see, hard to understand, peaceful, sublime, beyond the scope of logic, subtle, comprehensible to the astute—which the Realized One makes known after realizing them with his own insight. And those who genuinely praise the Realized One would rightly speak of these things.
၄၊ အတ္တာလောကပညတ္တိဝတ္ထု
4. The Grounds For Assertions About the Self and the Cosmos
၄၊၁၊ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတဝါရ
4.1. Anxiety and Evasiveness
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
Now, these things are only the feeling of those who do not know or see, the anxiety and evasiveness of those under the sway of craving. Namely, when those ascetics and brahmins assert that the self and the cosmos are eternal on four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
partially eternal on four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
finite or infinite on four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
or they resort to flip-flops on four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ ဒွီဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
or they assert that the self and the cosmos arose by chance on two grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ အဋ္ဌာရသဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
they theorize about the past on these eighteen grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ သညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ သညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ သောဠသဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
or they assert that the self lives on after death in a percipient form on sixteen grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ အသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ အသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
or that the self lives on after death in a non-percipient form on eight grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ နေဝသညီနာသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ နေဝသညီနာသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
or that the self lives on after death in a neither percipient nor non-percipient form on eight grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥစ္ဆေဒဝါဒါ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ သတ္တဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
or they assert the annihilation of an existing being on seven grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒါ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
or they assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life on five grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အပရန္တကပ္ပိကာ အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော အပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ စတုစတ္တာရီသာယ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
they theorize about the future on these forty-four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ စ အပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တာပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ ဒွါသဋ္ဌိယာ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ တေသံ ဘဝတံ သမဏဗြာဟ္မဏာနံ အဇာနတံ အပဿတံ ဝေဒယိတံ တဏှာဂတာနံ ပရိတဿိတဝိပ္ဖန္ဒိတမေဝ၊
When those ascetics and brahmins theorize about the past and the future on these sixty-two grounds, these things are only the feeling of those who do not know or see, the anxiety and evasiveness of those under the sway of craving.
၄၊၂၊ ဖဿပစ္စယာဝါရ
4.2. Conditioned by Contact
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
Now, these things are conditioned by contact. Namely, when those ascetics and brahmins assert that the self and the cosmos are eternal on four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
partially eternal on four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
finite or infinite on four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
or they resort to flip-flops on four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ ဒွီဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
or they assert that the self and the cosmos arose by chance on two grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ အဋ္ဌာရသဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
they theorize about the past on these eighteen grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ သညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ သညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ သောဠသဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
or they assert that the self lives on after death in a percipient form on sixteen grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ အသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ အသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
or that the self lives on after death in a non-percipient form on eight grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ နေဝသညီနာသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ နေဝသညီနာသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
or that the self lives on after death in a neither percipient nor non-percipient form on eight grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥစ္ဆေဒဝါဒါ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ သတ္တဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
or they assert the annihilation of an existing being on seven grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒါ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
or they assert the ultimate Nibbana of an existing being in the present life on five grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အပရန္တကပ္ပိကာ အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော အပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ စတုစတ္တာရီသာယ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
they theorize about the future on these forty-four grounds …
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ စ အပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တာပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ ဒွါသဋ္ဌိယာ ဝတ္ထူဟိ, တဒပိ ဖဿပစ္စယာ၊
When those ascetics and brahmins theorize about the past and the future on these sixty-two grounds, that too is conditioned by contact.
၄၊၃၊ နေတံဌာနံဝိဇ္ဇတိဝါရ
4.3. Not Possible
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ ဧကစ္စံ သဿတံ ဧကစ္စံ အသဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ အန္တာနန္တံ လောကဿ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ တတ္ထ တတ္ထ ပဉှံ ပုဋ္ဌာ သမာနာ ဝါစာဝိက္ခေပံ အာပဇ္ဇန္တိ အမရာဝိက္ခေပံ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ ဒွီဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ပုဗ္ဗန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ အဋ္ဌာရသဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ သညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ သညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ သောဠသဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ အသညီဝါဒါ, ဥဒ္ဓမာဃာတနံ အသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ နေဝသညီနာသညီဝါဒါ ဥဒ္ဓမာဃာတနံ နေဝသညီနာသညိံ အတ္တာနံ ပညပေန္တိ အဋ္ဌဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥစ္ဆေဒဝါဒါ သတော သတ္တဿ ဥစ္ဆေဒံ ဝိနာသံ ဝိဘဝံ ပညပေန္တိ သတ္တဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒါ သတော သတ္တဿ ပရမဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနံ ပညပေန္တိ ပဉ္စဟိ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အပရန္တကပ္ပိကာ အပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော အပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ စတုစတ္တာရီသာယ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ စ အပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တာပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ ဒွါသဋ္ဌိယာ ဝတ္ထူဟိ, တေ ဝတ အညတြ ဖဿာ ပဋိသံဝေဒိဿန္တီတိ နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
Now, when those ascetics and brahmins theorize about the past and the future on these sixty-two grounds, it is not possible that they should experience these things without contact.
၄၊၄၊ ဒိဋ္ဌိဂတိကာဓိဋ္ဌာနဝဋ္ဋကထာ
4.4. Dependent Origination
တတြ, ဘိက္ခဝေ, ယေ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ သဿတဝါဒါ သဿတံ အတ္တာနဉ္စ လောကဉ္စ ပညပေန္တိ စတူဟိ ဝတ္ထူဟိ, ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဧကစ္စသဿတိကာ ဧကစ္စအသဿတိကာ …ပေ… ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အန္တာနန္တိကာ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အမရာဝိက္ခေပိကာ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အဓိစ္စသမုပ္ပန္နိကာ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ သညီဝါဒါ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ အသညီဝါဒါ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥဒ္ဓမာဃာတနိကာ နေဝသညီနာသညီဝါဒါ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဥစ္ဆေဒဝါဒါ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ဒိဋ္ဌဓမ္မနိဗ္ဗာနဝါဒါ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ အပရန္တကပ္ပိကာ … ယေပိ တေ သမဏဗြာဟ္မဏာ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ စ အပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တကပ္ပိကာ စ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တာပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ ဒွါသဋ္ဌိယာ ဝတ္ထူဟိ, သဗ္ဗေ တေ ဆဟိ ဖဿာယတနေဟိ ဖုဿ ဖုဿ ပဋိသံဝေဒေန္တိ တေသံ ဝေဒနာပစ္စယာ တဏှာ, တဏှာပစ္စယာ ဥပါဒါနံ, ဥပါဒါနပစ္စယာ ဘဝေါ, ဘဝပစ္စယာ ဇာတိ, ဇာတိပစ္စယာ ဇရာမရဏံ သောကပရိဒေဝဒုက္ခဒေါမနဿုပါယာသာ သမ္ဘဝန္တိ၊
Now, when those ascetics and brahmins theorize about the past and the future on these sixty-two grounds, all of them experience this by repeated contact through the six fields of contact. Their feeling is a condition for craving. Craving is a condition for grasping. Grasping is a condition for continued existence. Continued existence is a condition for rebirth. Rebirth is a condition for old age and death, sorrow, lamentation, pain, sadness, and distress to come to be.
၅၊ ဝိဝဋ္ဋကထာဒိ
5. The End of the Round
ယတော ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဘိက္ခု ဆန္နံ ဖဿာယတနာနံ သမုဒယဉ္စ အတ္ထင်္ဂမဉ္စ အဿာဒဉ္စ အာဒီနဝဉ္စ နိဿရဏဉ္စ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ, အယံ ဣမေဟိ သဗ္ဗေဟေဝ ဥတ္တရိတရံ ပဇာနာတိ၊
When a bhikkhu truly understands the six fields of contact’s origin, ending, gratification, drawback, and escape, they understand what lies beyond all these things.
ယေ ဟိ ကေစိ, ဘိက္ခဝေ, သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ဝါ အပရန္တကပ္ပိကာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တကပ္ပိကာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တာပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ ဒွါသဋ္ဌိယာ ဝတ္ထူဟိ အန္တောဇာလီကတာ, ဧတ္ထ သိတာဝ ဥမ္မုဇ္ဇမာနာ ဥမ္မုဇ္ဇန္တိ, ဧတ္ထ ပရိယာပန္နာ အန္တောဇာလီကတာဝ ဥမ္မုဇ္ဇမာနာ ဥမ္မုဇ္ဇန္တိ၊
All of these ascetics and brahmins who theorize about the past or the future are trapped in the net of these sixty-two grounds, so that wherever they emerge they are caught and trapped in this very net.
သေယျထာပိ, ဘိက္ခဝေ, ဒက္ခော ကေဝဋ္ဋော ဝါ ကေဝဋ္ဋန္တေဝါသီ ဝါ သုခုမစ္ဆိကေန ဇာလေန ပရိတ္တံ ဥဒကဒဟံ ဩတ္ထရေယျ၊ တဿ ဧဝမဿ: ‘ယေ ခေါ ကေစိ ဣမသ္မိံ ဥဒကဒဟေ ဩဠာရိကာ ပါဏာ, သဗ္ဗေ တေ အန္တောဇာလီကတာ၊ ဧတ္ထ သိတာဝ ဥမ္မုဇ္ဇမာနာ ဥမ္မုဇ္ဇန္တိ; ဧတ္ထ ပရိယာပန္နာ အန္တောဇာလီကတာဝ ဥမ္မုဇ္ဇမာနာ ဥမ္မုဇ္ဇန္တီ'တိ; ဧဝမေဝ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ယေ ဟိ ကေစိ သမဏာ ဝါ ဗြာဟ္မဏာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တကပ္ပိကာ ဝါ အပရန္တကပ္ပိကာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တကပ္ပိကာ ဝါ ပုဗ္ဗန္တာပရန္တာနုဒိဋ္ဌိနော ပုဗ္ဗန္တာပရန္တံ အာရဗ္ဘ အနေကဝိဟိတာနိ အဓိမုတ္တိပဒါနိ အဘိဝဒန္တိ, သဗ္ဗေ တေ ဣမေဟေဝ ဒွါသဋ္ဌိယာ ဝတ္ထူဟိ အန္တောဇာလီကတာ ဧတ္ထ သိတာဝ ဥမ္မုဇ္ဇမာနာ ဥမ္မုဇ္ဇန္တိ, ဧတ္ထ ပရိယာပန္နာ အန္တောဇာလီကတာဝ ဥမ္မုဇ္ဇမာနာ ဥမ္မုဇ္ဇန္တိ၊
Suppose a deft fisherman or his apprentice were to cast a fine-meshed net over a small pond. They’d think: ‘Any sizable creatures in this pond will be trapped in the net. Wherever they emerge they are caught and trapped in this very net.’ In the same way, all of these ascetics and brahmins who theorize about the past or the future are trapped in the net of these sixty-two grounds, so that wherever they emerge they are caught and trapped in this very net.
ဥစ္ဆိန္နဘဝနေတ္တိကော, ဘိက္ခဝေ, တထာဂတဿ ကာယော တိဋ္ဌတိ၊ ယာဝဿ ကာယော ဌဿတိ, တာဝ နံ ဒက္ခန္တိ ဒေဝမနုဿာ၊ ကာယဿ ဘေဒါ ဥဒ္ဓံ ဇီဝိတပရိယာဒါနာ န နံ ဒက္ခန္တိ ဒေဝမနုဿာ၊
The Realized One’s body remains, but his conduit to rebirth has been cut off. As long as his body remains he will be seen by gods and humans. But when his body breaks up, after life has ended, gods and humans will see him no more.
သေယျထာပိ, ဘိက္ခဝေ, အမ္ဗပိဏ္ဍိယာ ဝဏ္ဋစ္ဆိန္နာယ ယာနိ ကာနိစိ အမ္ဗာနိ ဝဏ္ဋပဋိဗန္ဓာနိ, သဗ္ဗာနိ တာနိ တဒနွယာနိ ဘဝန္တိ; ဧဝမေဝ ခေါ, ဘိက္ခဝေ, ဥစ္ဆိန္နဘဝနေတ္တိကော တထာဂတဿ ကာယော တိဋ္ဌတိ, ယာဝဿ ကာယော ဌဿတိ, တာဝ နံ ဒက္ခန္တိ ဒေဝမနုဿာ, ကာယဿ ဘေဒါ ဥဒ္ဓံ ဇီဝိတပရိယာဒါနာ န နံ ဒက္ခန္တိ ဒေဝမနုဿာ”တိ၊
When the stalk of a bunch of mangoes is cut, all the mangoes attached to the stalk will follow along. In the same way, the Realized One’s body remains, but his conduit to rebirth has been cut off. As long as his body remains he will be seen by gods and humans. But when his body breaks up, after life has ended, gods and humans will see him no more.”
ဧဝံ ဝုတ္တေ, အာယသ္မာ အာနန္ဒော ဘဂဝန္တံ ဧတဒဝေါစ: “အစ္ဆရိယံ, ဘန္တေ, အဗ္ဘုတံ, ဘန္တေ, ကော နာမော အယံ, ဘန္တေ, ဓမ္မပရိယာယော”တိ?
When he had spoken, Venerable Ānanda said to the Buddha, “It’s incredible, sir, it’s amazing! What is the name of this exposition of the teaching?”
“တသ္မာတိဟ တွံ, အာနန္ဒ, ဣမံ ဓမ္မပရိယာယံ အတ္ထဇာလန္တိပိ နံ ဓာရေဟိ, ဓမ္မဇာလန္တိပိ နံ ဓာရေဟိ, ဗြဟ္မဇာလန္တိပိ နံ ဓာရေဟိ, ဒိဋ္ဌိဇာလန္တိပိ နံ ဓာရေဟိ, အနုတ္တရော သင်္ဂါမဝိဇယောတိပိ နံ ဓာရေဟီ”တိ၊
“Well, then, Ānanda, you may remember this exposition of the teaching as ‘The Net of Meaning’, or else ‘The Net of the Teaching’, or else ‘The Divine Net’, or else ‘The Net of Views’, or else ‘The Supreme Victory in Battle’.”
ဣဒမဝေါစ ဘဂဝါ၊ အတ္တမနာ တေ ဘိက္ခူ ဘဂဝတော ဘာသိတံ အဘိနန္ဒုန္တိ၊ ဣမသ္မိဉ္စ ပန ဝေယျာကရဏသ္မိံ ဘညမာနေ ဒသသဟဿီ လောကဓာတု အကမ္ပိတ္ထာတိ၊
That is what the Buddha said. Satisfied, the bhikkhus approved what the Buddha said. And while this discourse was being spoken, the galaxy shook.
ဗြဟ္မဇာလသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ ပဌမံ၊
The authoritative text of the Dīgha Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]