Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
අඞ්ගුත්තර නිකාය 11.6
Numbered Discourses 11.6
1. නිස්සයවග්ග
1. Dependence
බ්යසනසුත්ත
Disasters
“යෝ සෝ, භික්ඛවේ, භික්ඛු අක්කෝසකෝ පරිභාසකෝ අරියූපවාදෝ සබ්රහ්මචාරීනං, ඨානමේතං අවකාසෝ යං සෝ ඒකාදසන්නං බ්යසනානං අඤ්ඤතරං බ්යසනං නිගච්ඡේය්ය. කතමේසං ඒකාදසන්නං?
“Bhikkhus, any bhikkhu who abuses and insults their spiritual companions, speaking ill of the noble ones, will, without a doubt, fall into one or other of these eleven disasters. What eleven?
අනධිගතං නාධිගච්ඡති, අධිගතා පරිහායති, සද්ධම්මස්ස න වෝදායන්ති, සද්ධම්මේසු වා අධිමානිකෝ හෝති, අනභිරතෝ වා බ්රහ්මචරියං චරති, අඤ්ඤතරං වා සඞ්කිලිට්ඨං ආපත්තිං ආපජ්ජති, සික්ඛං වා පච්චක්ඛාය හීනායාවත්තති, ගාළ්හං වා රෝගාතඞ්කං ඵුසති, උම්මාදං වා පාපුණාති චිත්තක්ඛේපං වා, සම්මූළ්හෝ කාලං කරෝති, කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති—
They don’t achieve the unachieved. What they have achieved falls away. They don’t refine their good qualities. They overestimate their good qualities. Or they lead the spiritual life dissatisfied. Or they commit a corrupt offense. Or they resign the training and return to a lesser life. Or they contract a severe illness. Or they go mad and lose their mind. They feel lost when they die. And when their body breaks up, after death, they are reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell.
යෝ සෝ, භික්ඛවේ, භික්ඛු අක්කෝසකෝ පරිභාසකෝ අරියූපවාදෝ සබ්රහ්මචාරීනං, ඨානමේතං අවකාසෝ යං සෝ ඉමේසං ඒකාදසන්නං බ්යසනානං අඤ්ඤතරං බ්යසනං නිගච්ඡේය්ය.
Any bhikkhu who abuses and insults their spiritual companions, speaking ill of the noble ones, will, without a doubt, fall into one or other of these eleven disasters.
යෝ සෝ, භික්ඛවේ, භික්ඛු අක්කෝසකෝ පරිභාසකෝ අරියූපවාදෝ සබ්රහ්මචාරීනං, අට්ඨානමේතං අනවකාසෝ යං සෝ ඒකාදසන්නං බ්යසනානං අඤ්ඤතරං බ්යසනං න නිගච්ඡේය්ය. කතමේසං ඒකාදසන්නං?
Any bhikkhu who does not abuse and insult their spiritual companions, speaking ill of the noble ones, will, without a doubt, not fall into one or other of these eleven disasters. What eleven?
අනධිගතං නාධිගච්ඡති, අධිගතා පරිහායති, සද්ධම්මස්ස න වෝදායන්ති, සද්ධම්මේසු වා අධිමානිකෝ හෝති, අනභිරතෝ වා බ්රහ්මචරියං චරති, අඤ්ඤතරං වා සඞ්කිලිට්ඨං ආපත්තිං ආපජ්ජති, සික්ඛං වා පච්චක්ඛාය හීනායාවත්තති, ගාළ්හං වා රෝගාතඞ්කං ඵුසති, උම්මාදං වා පාපුණාති චිත්තක්ඛේපං වා, සම්මූළ්හෝ කාලං කරෝති, කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජති—
They don’t achieve the unachieved. What they have achieved falls away. They don’t refine their good qualities. They overestimate their good qualities. Or they lead the spiritual life dissatisfied. Or they commit one of the corrupt offenses. Or they resign the training and return to a lesser life. Or they contract a severe illness. Or they go mad and lose their mind. They feel lost when they die. And when their body breaks up, after death, they are reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell.
යෝ සෝ, භික්ඛවේ, භික්ඛු අක්කෝසකෝ පරිභාසකෝ අරියූපවාදෝ සබ්රහ්මචාරීනං, අට්ඨානමේතං අනවකාසෝ යං සෝ ඉමේසං ඒකාදසන්නං බ්යසනානං අඤ්ඤතරං බ්යසනං න නිගච්ඡේය්යා”ති.
Any bhikkhu who does not abuse and insult their spiritual companions, speaking ill of the noble ones, will, without a doubt, not fall into one or other of these eleven disasters.”
ඡට්ඨං.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]