| Library / Tipiṭaka / तिपिटक • Tipiṭaka / संयुत्तनिकाय (अट्ठकथा) • Saṃyuttanikāya (aṭṭhakathā) |
३. चन्दूपमसुत्तवण्णना
3. Candūpamasuttavaṇṇanā
१४६. ततिये चन्दूपमाति चन्दसदिसा हुत्वा। किं परिमण्डलताय? नो, अपिच खो यथा चन्दो गगनतलं पक्खन्दमानो न केनचि सद्धिं सन्थवं वा सिनेहं वा आलयं वा निकन्तिं वा पत्थनं वा परियुट्ठानं वा करोति, न च न होति महाजनस्स पियो मनापो, तुम्हेपि एवं केनचि सद्धिं सन्थवादीनं अकरणेन बहुजनस्स पिया मनापा चन्दूपमा हुत्वा खत्तियकुलादीनि चत्तारि कुलानि उपसङ्कमथाति अत्थो। अपिच यथा चन्दो अन्धकारं विधमति, आलोकं फरति, एवं किलेसन्धकारविधमनेन ञाणालोकफरणेन चापि चन्दूपमा हुत्वाति एवमादीहिपि नयेहि एत्थ अत्थो दट्ठब्बो।
146. Tatiye candūpamāti candasadisā hutvā. Kiṃ parimaṇḍalatāya? No, apica kho yathā cando gaganatalaṃ pakkhandamāno na kenaci saddhiṃ santhavaṃ vā sinehaṃ vā ālayaṃ vā nikantiṃ vā patthanaṃ vā pariyuṭṭhānaṃ vā karoti, na ca na hoti mahājanassa piyo manāpo, tumhepi evaṃ kenaci saddhiṃ santhavādīnaṃ akaraṇena bahujanassa piyā manāpā candūpamā hutvā khattiyakulādīni cattāri kulāni upasaṅkamathāti attho. Apica yathā cando andhakāraṃ vidhamati, ālokaṃ pharati, evaṃ kilesandhakāravidhamanena ñāṇālokapharaṇena cāpi candūpamā hutvāti evamādīhipi nayehi ettha attho daṭṭhabbo.
अपकस्सेव कायं अपकस्स चित्तन्ति तेनेव सन्थवादीनं अकरणेन कायञ्च चित्तञ्च अपकस्सित्वा, अपनेत्वाति अत्थो। यो हि भिक्खु अरञ्ञेपि न वसति, कामवितक्कादयोपि वितक्केति, अयं नेव कायं अपकस्सति, न चित्तं। यो हि अरञ्ञेपि खो विहरति, कामवितक्कादयो पन वितक्केति, अयं कायमेव अपकस्सति, न चित्तं। यो गामन्ते वसति , कामवितक्कादयोपि खो न च वितक्केति, अयं चित्तमेव अपकस्सति, न कायं। यो पन अरञ्ञे चेव वसति, कामवितक्कादयो च न वितक्केति, अयं उभयम्पि अपकस्सति। एवरूपा हुत्वा कुलानि उपसङ्कमथाति दीपेन्तो ‘‘अपकस्सेव कायं अपकस्स चित्त’’न्ति आह।
Apakasseva kāyaṃ apakassa cittanti teneva santhavādīnaṃ akaraṇena kāyañca cittañca apakassitvā, apanetvāti attho. Yo hi bhikkhu araññepi na vasati, kāmavitakkādayopi vitakketi, ayaṃ neva kāyaṃ apakassati, na cittaṃ. Yo hi araññepi kho viharati, kāmavitakkādayo pana vitakketi, ayaṃ kāyameva apakassati, na cittaṃ. Yo gāmante vasati , kāmavitakkādayopi kho na ca vitakketi, ayaṃ cittameva apakassati, na kāyaṃ. Yo pana araññe ceva vasati, kāmavitakkādayo ca na vitakketi, ayaṃ ubhayampi apakassati. Evarūpā hutvā kulāni upasaṅkamathāti dīpento ‘‘apakasseva kāyaṃ apakassa citta’’nti āha.
निच्चनवकाति निच्चं नवकाव, आगन्तुकसदिसा एव हुत्वाति अत्थो। आगन्तुको हि पटिपाटिया सम्पत्तगेहं पविसित्वा सचे नं घरसामिका दिस्वा, ‘‘अम्हाकं पुत्तभातरो विप्पवासं गता एवं विचरिंसू’’ति अनुकम्पमाना निसीदापेत्वा भोजेन्ति, भुत्तमत्तोयेव ‘‘तुम्हाकं भाजनं गण्हथा’’ति उट्ठाय पक्कमति, न तेहि सद्धिं सन्थवं वा करोति, न किच्चकरणीयानि वा संविदहति, एवं तुम्हेपि पटिपाटिया सम्पत्तघरं पविसित्वा यं इरियापथेसु पसन्ना मनुस्सा देन्ति, तं गहेत्वा छिन्नसन्थवा, तेसं किच्चकरणीये अब्यावटा हुत्वा निक्खमथाति दीपेति।
Niccanavakāti niccaṃ navakāva, āgantukasadisā eva hutvāti attho. Āgantuko hi paṭipāṭiyā sampattagehaṃ pavisitvā sace naṃ gharasāmikā disvā, ‘‘amhākaṃ puttabhātaro vippavāsaṃ gatā evaṃ vicariṃsū’’ti anukampamānā nisīdāpetvā bhojenti, bhuttamattoyeva ‘‘tumhākaṃ bhājanaṃ gaṇhathā’’ti uṭṭhāya pakkamati, na tehi saddhiṃ santhavaṃ vā karoti, na kiccakaraṇīyāni vā saṃvidahati, evaṃ tumhepi paṭipāṭiyā sampattagharaṃ pavisitvā yaṃ iriyāpathesu pasannā manussā denti, taṃ gahetvā chinnasanthavā, tesaṃ kiccakaraṇīye abyāvaṭā hutvā nikkhamathāti dīpeti.
इमस्स पन निच्चनवकभावस्स आविभावत्थं द्वेभातिकवत्थु कथेतब्बं – वसाळनगरगामतो किर द्वे भातिका निक्खमित्वा पब्बजिता, ते चूळनागत्थेरो च महानागत्थेरो चाति पञ्ञायिंसु। ते चित्तलपब्बते तिंस वस्सानि वसित्वा अरहत्तं पत्ता ‘‘मातरं पस्सिस्सामा’’ति आगन्त्वा वसाळनगरविहारे वसित्वा पुनदिवसे मातुगामं पिण्डाय पविसिंसु। मातापि तेसं उळुङ्केन यागुं नीहरित्वा एकस्स पत्ते आकिरि। तस्सा तं ओलोकयमानाय पुत्तसिनेहो उप्पज्जि। अथ नं आह – ‘‘त्वं, तात, मय्हं पुत्तो महानागो’’ति। थेरो ‘‘पच्छिमं थेरं पुच्छ उपासिके’’ति वत्वा पक्कामि। पच्छिमथेरस्सपि यागुं दत्वा, ‘‘तात, त्वं मय्हं पुत्तो चूळनागो’’ति पुच्छि? थेरो ‘‘किं, उपासिके, पुरिमं थेरं न पुच्छसी’’ति? वत्वा पक्कामि। एवं मातरापि सद्धिं छिन्नसन्थवो भिक्खु निच्चनवको नाम होति।
Imassa pana niccanavakabhāvassa āvibhāvatthaṃ dvebhātikavatthu kathetabbaṃ – vasāḷanagaragāmato kira dve bhātikā nikkhamitvā pabbajitā, te cūḷanāgatthero ca mahānāgatthero cāti paññāyiṃsu. Te cittalapabbate tiṃsa vassāni vasitvā arahattaṃ pattā ‘‘mātaraṃ passissāmā’’ti āgantvā vasāḷanagaravihāre vasitvā punadivase mātugāmaṃ piṇḍāya pavisiṃsu. Mātāpi tesaṃ uḷuṅkena yāguṃ nīharitvā ekassa patte ākiri. Tassā taṃ olokayamānāya puttasineho uppajji. Atha naṃ āha – ‘‘tvaṃ, tāta, mayhaṃ putto mahānāgo’’ti. Thero ‘‘pacchimaṃ theraṃ puccha upāsike’’ti vatvā pakkāmi. Pacchimatherassapi yāguṃ datvā, ‘‘tāta, tvaṃ mayhaṃ putto cūḷanāgo’’ti pucchi? Thero ‘‘kiṃ, upāsike, purimaṃ theraṃ na pucchasī’’ti? Vatvā pakkāmi. Evaṃ mātarāpi saddhiṃ chinnasanthavo bhikkhu niccanavako nāma hoti.
अप्पगब्भाति न पगब्भा, अट्ठट्ठानेन कायपागब्भियेन, चतुट्ठानेन वचीपागब्भियेन, अनेकट्ठानेन मनोपागब्भियेन च विरहिताति अत्थो। अट्ठट्ठानं कायपागब्भियं नाम सङ्घगणपुग्गल-भोजनसाला-जन्ताघरनहानतित्थ-भिक्खाचारमग्ग-अन्तरघरप्पवेसनेसु कायेन अप्पतिरूपकरणं। सेय्यथिदं – इधेकच्चो सङ्घमज्झे पल्लत्थिकाय वा निसीदति पादे पादं आधायित्वा वाति एवमादि (महानि॰ १६५)। तथा गणमज्झे। गणमज्झेति चतुपरिससन्निपाते वा सुत्तन्तिकगणादिसन्निपाते वा। तथा वुड्ढतरे पुग्गले। भोजनसालाय पन वुड्ढानं आसनं न देति, नवानं आसनं पटिबाहति। तथा जन्ताघरे। वुड्ढे चेत्थ अनापुच्छा अग्गिजलनादीनि करोति। न्हानतित्थे च यदिदं ‘‘दहरो वुड्ढोति पमाणं अकत्वा आगतपटिपाटिया न्हायितब्ब’’न्ति वुत्तं, तम्पि अनादियन्तो पच्छा आगन्त्वा उदकं ओतरित्वा वुड्ढे च नवे च बाधति। भिक्खाचारमग्गे पन अग्गासनअग्गोदकअग्गपिण्डानं अत्थाय पुरतो गच्छति बाहाय बाहं पहरन्तो। अन्तरघरप्पवेसने वुड्ढेहि पठमतरं पविसति, दहरेहि सद्धिं कायकीळनकं करोतीति एवमादि।
Appagabbhāti na pagabbhā, aṭṭhaṭṭhānena kāyapāgabbhiyena, catuṭṭhānena vacīpāgabbhiyena, anekaṭṭhānena manopāgabbhiyena ca virahitāti attho. Aṭṭhaṭṭhānaṃ kāyapāgabbhiyaṃ nāma saṅghagaṇapuggala-bhojanasālā-jantāgharanahānatittha-bhikkhācāramagga-antaragharappavesanesu kāyena appatirūpakaraṇaṃ. Seyyathidaṃ – idhekacco saṅghamajjhe pallatthikāya vā nisīdati pāde pādaṃ ādhāyitvā vāti evamādi (mahāni. 165). Tathā gaṇamajjhe. Gaṇamajjheti catuparisasannipāte vā suttantikagaṇādisannipāte vā. Tathā vuḍḍhatare puggale. Bhojanasālāya pana vuḍḍhānaṃ āsanaṃ na deti, navānaṃ āsanaṃ paṭibāhati. Tathā jantāghare. Vuḍḍhe cettha anāpucchā aggijalanādīni karoti. Nhānatitthe ca yadidaṃ ‘‘daharo vuḍḍhoti pamāṇaṃ akatvā āgatapaṭipāṭiyā nhāyitabba’’nti vuttaṃ, tampi anādiyanto pacchā āgantvā udakaṃ otaritvā vuḍḍhe ca nave ca bādhati. Bhikkhācāramagge pana aggāsanaaggodakaaggapiṇḍānaṃ atthāya purato gacchati bāhāya bāhaṃ paharanto. Antaragharappavesane vuḍḍhehi paṭhamataraṃ pavisati, daharehi saddhiṃ kāyakīḷanakaṃ karotīti evamādi.
चतुट्ठानं वचीपागब्भियं नाम सङ्घगणपुग्गलअन्तरघरेसु अप्पतिरूपवाचानिच्छारणं। सेय्यथिदं – इधेकच्चो सङ्घमज्झे अनापुच्छा धम्मं भासति। तथा पुब्बे वुत्तप्पकारस्स गणस्स मज्झे पुग्गलस्स च सन्तिके, तत्थेव मनुस्सेहि पञ्हं पुट्ठो वुड्ढतरं अनापुच्छा विस्सज्जेति। अन्तरघरे पन ‘‘इत्थन्नामे किं अत्थि? किं यागु, उदाहु खादनीयं भोजनीयं? किं मे दस्ससि? किं अज्ज खादिस्साम? किं भुञ्जिस्साम? किं पिविस्सामा’’तिआदीनि भासति।
Catuṭṭhānaṃ vacīpāgabbhiyaṃ nāma saṅghagaṇapuggalaantaragharesu appatirūpavācānicchāraṇaṃ. Seyyathidaṃ – idhekacco saṅghamajjhe anāpucchā dhammaṃ bhāsati. Tathā pubbe vuttappakārassa gaṇassa majjhe puggalassa ca santike, tattheva manussehi pañhaṃ puṭṭho vuḍḍhataraṃ anāpucchā vissajjeti. Antaraghare pana ‘‘itthannāme kiṃ atthi? Kiṃ yāgu, udāhu khādanīyaṃ bhojanīyaṃ? Kiṃ me dassasi? Kiṃ ajja khādissāma? Kiṃ bhuñjissāma? Kiṃ pivissāmā’’tiādīni bhāsati.
अनेकट्ठानं मनोपागब्भियं नाम तेसु तेसु ठानेसु कायवाचाहि अज्झाचारं अनापज्जित्वापि मनसाव कामवितक्कादीनं वितक्कनं। अपिच दुस्सीलस्सेव सतो ‘‘सीलवाति मं जनो जानातू’’ति एवं पवत्ता पापिच्छतापि मनोपागब्भियं। इति सब्बेसम्पि इमेसं पागब्भियानं अभावेन अप्पगब्भा हुत्वा उपसङ्कमथाति वदति।
Anekaṭṭhānaṃ manopāgabbhiyaṃ nāma tesu tesu ṭhānesu kāyavācāhi ajjhācāraṃ anāpajjitvāpi manasāva kāmavitakkādīnaṃ vitakkanaṃ. Apica dussīlasseva sato ‘‘sīlavāti maṃ jano jānātū’’ti evaṃ pavattā pāpicchatāpi manopāgabbhiyaṃ. Iti sabbesampi imesaṃ pāgabbhiyānaṃ abhāvena appagabbhā hutvā upasaṅkamathāti vadati.
जरुदपानन्ति जिण्णकूपं। पब्बतविसमन्ति पब्बते विसमं पपातट्ठानं। नदीविदुग्गन्ति नदिया विदुग्गं छिन्नतटट्ठानं। अपकस्सेव कायन्ति तादिसानि ठानानि यो खिड्डादिपसुतो कायं अनपकस्स एकतोभारियं अकत्वाव वायुपत्थम्भकं अग्गाहापेत्वा चित्तम्पि अनपकस्स ‘‘एत्थ पतितो हत्थपादभञ्जनादीनि पापुणाती’’ति अनादीनवदस्साविताय अनुब्बेजेत्वा सम्पियायमानो ओलोकेति, सो पतित्वा हत्थपादभञ्जनादिअनत्थं पापुणाति। यो पन उदकत्थिको वा अञ्ञेन वा केनचि किच्चेन ओलोकेतुकामो कायं अपकस्स एकतो भारियं कत्वा वायुपत्थम्भकं गाहापेत्वा, चित्तम्पि अपकस्स आदीनवदस्सनेन संवेजेत्वा ओलोकेति, सो न पतति, यथारुचिं ओलोकेत्वा सुखी येनकामं पक्कमति।
Jarudapānanti jiṇṇakūpaṃ. Pabbatavisamanti pabbate visamaṃ papātaṭṭhānaṃ. Nadīvidugganti nadiyā viduggaṃ chinnataṭaṭṭhānaṃ. Apakasseva kāyanti tādisāni ṭhānāni yo khiḍḍādipasuto kāyaṃ anapakassa ekatobhāriyaṃ akatvāva vāyupatthambhakaṃ aggāhāpetvā cittampi anapakassa ‘‘ettha patito hatthapādabhañjanādīni pāpuṇātī’’ti anādīnavadassāvitāya anubbejetvā sampiyāyamāno oloketi, so patitvā hatthapādabhañjanādianatthaṃ pāpuṇāti. Yo pana udakatthiko vā aññena vā kenaci kiccena oloketukāmo kāyaṃ apakassa ekato bhāriyaṃ katvā vāyupatthambhakaṃ gāhāpetvā, cittampi apakassa ādīnavadassanena saṃvejetvā oloketi, so na patati, yathāruciṃ oloketvā sukhī yenakāmaṃ pakkamati.
एवमेव खोति एत्थ इदं ओपम्मसंसन्दनं – जरुदपानादयो विय हि चत्तारि कुलानि, ओलोकनपुरिसो विय भिक्खु। यथा अनपकट्ठकायचित्तो तानि ओलोकेन्तो पुरिसो तत्थ पतति, एवं अरक्खितेहि कायादीहि कुलानि उपसङ्कमन्तो भिक्खु कुलेसु बज्झति, ततो नानप्पकारं सीलपादभञ्जनादिअनत्थं पापुणाति। यथा पन अपकट्ठकायचित्तो पुरिसो तत्थ न पतति, एवं रक्खितेनेव कायेन रक्खितेहि चित्तेहि रक्खिताय वाचाय सुप्पट्ठिताय सतिया अपकट्ठकायचित्तो हुत्वा कुलानि उपसङ्कमन्तो भिक्खु कुलेसु न बज्झति। अथस्स यथा तत्थ अपतितस्स पुरिसस्स, न पादा भञ्जन्ति, एवं सीलपादो न भिज्जति। यथा हत्था न भञ्जन्ति, एवं सद्धाहत्थो न भिज्जति। यथा कुच्छि न भिज्जति, एवं समाधिकुच्छि न भिज्जति। यथा सीसं न भिज्जति, एवं ञाणसीसं न भिज्जति, यथा च तं खाणुकण्टकादयो न विज्झन्ति, एवमिमं रागकण्टकादयो न विज्झन्ति। यथा सो निरुपद्दवो यथारुचि ओलोकेत्वा सुखी येनकामं पक्कमति, एवं भिक्खु कुलानि निस्साय चीवरादयो पच्चये पटिसेवन्तो कम्मट्ठानं वड्ढेत्वा सङ्खारे सम्मसन्तो अरहत्तं पत्वा लोकुत्तरसुखेन सुखितो येनकामं अगतपुब्बं निब्बानदिसं गच्छति।
Evamevakhoti ettha idaṃ opammasaṃsandanaṃ – jarudapānādayo viya hi cattāri kulāni, olokanapuriso viya bhikkhu. Yathā anapakaṭṭhakāyacitto tāni olokento puriso tattha patati, evaṃ arakkhitehi kāyādīhi kulāni upasaṅkamanto bhikkhu kulesu bajjhati, tato nānappakāraṃ sīlapādabhañjanādianatthaṃ pāpuṇāti. Yathā pana apakaṭṭhakāyacitto puriso tattha na patati, evaṃ rakkhiteneva kāyena rakkhitehi cittehi rakkhitāya vācāya suppaṭṭhitāya satiyā apakaṭṭhakāyacitto hutvā kulāni upasaṅkamanto bhikkhu kulesu na bajjhati. Athassa yathā tattha apatitassa purisassa, na pādā bhañjanti, evaṃ sīlapādo na bhijjati. Yathā hatthā na bhañjanti, evaṃ saddhāhattho na bhijjati. Yathā kucchi na bhijjati, evaṃ samādhikucchi na bhijjati. Yathā sīsaṃ na bhijjati, evaṃ ñāṇasīsaṃ na bhijjati, yathā ca taṃ khāṇukaṇṭakādayo na vijjhanti, evamimaṃ rāgakaṇṭakādayo na vijjhanti. Yathā so nirupaddavo yathāruci oloketvā sukhī yenakāmaṃ pakkamati, evaṃ bhikkhu kulāni nissāya cīvarādayo paccaye paṭisevanto kammaṭṭhānaṃ vaḍḍhetvā saṅkhāre sammasanto arahattaṃ patvā lokuttarasukhena sukhito yenakāmaṃ agatapubbaṃ nibbānadisaṃ gacchati.
इदानि यो हीनाधिमुत्तिको मिच्छापटिपन्नो एवं वदेय्य ‘‘सम्मासम्बुद्धो ‘तिविधं पागब्भियं पहाय निच्चनवकत्तेन चन्दूपमा कुलानि उपसङ्कमथा’ति वदन्तो अट्ठाने ठपेति, असय्हं भारं आरोपेति, यं न सक्का कातुं तं कारेती’’ति, तस्स वादपथं पच्छिन्दित्वा, ‘‘सक्का एवं कातुं, अत्थि एवरूपो भिक्खू’’ति दस्सेन्तो कस्सपो, भिक्खवेतिआदिमाह।
Idāni yo hīnādhimuttiko micchāpaṭipanno evaṃ vadeyya ‘‘sammāsambuddho ‘tividhaṃ pāgabbhiyaṃ pahāya niccanavakattena candūpamā kulāni upasaṅkamathā’ti vadanto aṭṭhāne ṭhapeti, asayhaṃ bhāraṃ āropeti, yaṃ na sakkā kātuṃ taṃ kāretī’’ti, tassa vādapathaṃ pacchinditvā, ‘‘sakkā evaṃ kātuṃ, atthi evarūpo bhikkhū’’ti dassento kassapo, bhikkhavetiādimāha.
आकासे पाणिं चालेसीति नीले गगनन्तरे यमकविज्जुतं चारयमानो विय हेट्ठाभागं उपरिभागं उभतोपस्सेसु पाणिं सञ्चारेसि। इदञ्च पन तेपिटके बुद्धवचने असम्भिन्नपदं नाम। अत्तमनोति तुट्ठचित्तो सकमनो, न दोमनस्सेन पच्छिन्दित्वा गहितमनो। कस्सपस्स, भिक्खवेति इदम्पि पुरिमनयेनेव परवादं पच्छिन्दित्वा अत्थि एवरूपो भिक्खूति दस्सनत्थं वुत्तं।
Ākāse pāṇiṃ cālesīti nīle gaganantare yamakavijjutaṃ cārayamāno viya heṭṭhābhāgaṃ uparibhāgaṃ ubhatopassesu pāṇiṃ sañcāresi. Idañca pana tepiṭake buddhavacane asambhinnapadaṃ nāma. Attamanoti tuṭṭhacitto sakamano, na domanassena pacchinditvā gahitamano. Kassapassa, bhikkhaveti idampi purimanayeneva paravādaṃ pacchinditvā atthi evarūpo bhikkhūti dassanatthaṃ vuttaṃ.
पसन्नाकारं करेय्युन्ति चीवरादयो पच्चये ददेय्युं। तथत्ताय पटिपज्जेय्युन्ति सीलस्स आगतट्ठाने सीलं पूरयमाना, समाधिविपस्सना मग्गफलानं आगतट्ठाने तानि तानि सम्पादयमाना तथाभावाय पटिपज्जेय्युं। अनुदयन्ति रक्खणभावं। अनुकम्पन्ति मुदुचित्ततं। उभयञ्चेतं कारुञ्ञस्सेव वेवचनं। कस्सपो, भिक्खवेति इदम्पि पुरिमनयेनेव परवादं पच्छिन्दित्वा अत्थि एवरूपो भिक्खूति दस्सनत्थं वुत्तं। कस्सपेन वाति एत्थ चन्दोपमादिवसेन योजनं कत्वा पुरिमनयेनेव अत्थो वेदितब्बो। ततियं।
Pasannākāraṃkareyyunti cīvarādayo paccaye dadeyyuṃ. Tathattāya paṭipajjeyyunti sīlassa āgataṭṭhāne sīlaṃ pūrayamānā, samādhivipassanā maggaphalānaṃ āgataṭṭhāne tāni tāni sampādayamānā tathābhāvāya paṭipajjeyyuṃ. Anudayanti rakkhaṇabhāvaṃ. Anukampanti muducittataṃ. Ubhayañcetaṃ kāruññasseva vevacanaṃ. Kassapo, bhikkhaveti idampi purimanayeneva paravādaṃ pacchinditvā atthi evarūpo bhikkhūti dassanatthaṃ vuttaṃ. Kassapena vāti ettha candopamādivasena yojanaṃ katvā purimanayeneva attho veditabbo. Tatiyaṃ.
Related texts:
तिपिटक (मूल) • Tipiṭaka (Mūla) / सुत्तपिटक • Suttapiṭaka / संयुत्तनिकाय • Saṃyuttanikāya / ३. चन्दूपमसुत्तं • 3. Candūpamasuttaṃ
टीका • Tīkā / सुत्तपिटक (टीका) • Suttapiṭaka (ṭīkā) / संयुत्तनिकाय (टीका) • Saṃyuttanikāya (ṭīkā) / ३. चन्दूपमसुत्तवण्णना • 3. Candūpamasuttavaṇṇanā
