Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៣។៣៧
Numbered Discourses 3.37
៤។ ទេវទូតវគ្គ
4. Messengers of the Gods
ចតុមហារាជសុត្ត
The Four Great Kings (1st)
“អដ្ឋមិយំ, ភិក្ខវេ, បក្ខស្ស ចតុន្នំ មហារាជានំ អមច្ចា បារិសជ្ជា ឥមំ លោកំ អនុវិចរន្តិ: ‘កច្ចិ ពហូ មនុស្សា មនុស្សេសុ មត្តេយ្យា បេត្តេយ្យា សាមញ្ញា ព្រហ្មញ្ញា កុលេ ជេដ្ឋាបចាយិនោ ឧបោសថំ ឧបវសន្តិ បដិជាគរោន្តិ បុញ្ញានិ ករោន្តីៜតិ។
“On the eighth day of the fortnight, bhikkhus, the ministers and counselors of the Four Great Kings wander about the world, thinking: ‘Hopefully most humans are paying due respect to their parents, ascetics and brahmins, honoring the elders in their families, observing and keeping vigil on the Uposatha day, and making merit.’
ចាតុទ្ទសិំ, ភិក្ខវេ, បក្ខស្ស ចតុន្នំ មហារាជានំ បុត្តា ឥមំ លោកំ អនុវិចរន្តិ: ‘កច្ចិ ពហូ មនុស្សា មនុស្សេសុ មត្តេយ្យា បេត្តេយ្យា សាមញ្ញា ព្រហ្មញ្ញា កុលេ ជេដ្ឋាបចាយិនោ ឧបោសថំ ឧបវសន្តិ បដិជាគរោន្តិ បុញ្ញានិ ករោន្តីៜតិ។
And on the fourteenth day of the fortnight, the sons of the Four Great Kings wander about the world, thinking: ‘Hopefully most humans are paying due respect to their parents … and making merit.’
តទហុ, ភិក្ខវេ, ឧបោសថេ បន្នរសេ ចត្តារោ មហារាជានោ សាមញ្ញេវ ឥមំ លោកំ អនុវិចរន្តិ: ‘កច្ចិ ពហូ មនុស្សា មនុស្សេសុ មត្តេយ្យា បេត្តេយ្យា សាមញ្ញា ព្រហ្មញ្ញា កុលេ ជេដ្ឋាបចាយិនោ ឧបោសថំ ឧបវសន្តិ បដិជាគរោន្តិ បុញ្ញានិ ករោន្តីៜតិ។
And on the Uposatha day of the fifteenth, the Four Great Kings themselves wander about the world, thinking: ‘Hopefully most humans are paying due respect to their parents … and making merit.’
សចេ, ភិក្ខវេ, អប្បកា ហោន្តិ មនុស្សា មនុស្សេសុ មត្តេយ្យា បេត្តេយ្យា សាមញ្ញា ព្រហ្មញ្ញា កុលេ ជេដ្ឋាបចាយិនោ ឧបោសថំ ឧបវសន្តិ បដិជាគរោន្តិ បុញ្ញានិ ករោន្តិ។ តមេនំ, ភិក្ខវេ, ចត្តារោ មហារាជានោ ទេវានំ តាវតិំសានំ សុធម្មាយ សភាយ សន្និសិន្នានំ សន្និបតិតានំ អារោចេន្តិ: ‘អប្បកា ខោ, មារិសា, មនុស្សា មនុស្សេសុ មត្តេយ្យា បេត្តេយ្យា សាមញ្ញា ព្រហ្មញ្ញា កុលេ ជេដ្ឋាបចាយិនោ ឧបោសថំ ឧបវសន្តិ បដិជាគរោន្តិ បុញ្ញានិ ករោន្តីៜតិ។ តេន ខោ, ភិក្ខវេ, ទេវា តាវតិំសា អនត្តមនា ហោន្តិ: ‘ទិព្ពា វត, ភោ, កាយា បរិហាយិស្សន្តិ, បរិបូរិស្សន្តិ អសុរកាយាៜតិ។
If only a few humans are paying due respect to their parents … and making merit, then the Four Great Kings address the gods of the Thirty-Three, seated together in the Hall of Justice: ‘Only a few humans are paying due respect to their parents … and making merit.’ Then the gods of the Thirty-Three are disappointed, thinking, ‘The heavenly hosts will dwindle, while the demon hosts will swell!’
សចេ បន, ភិក្ខវេ, ពហូ ហោន្តិ មនុស្សា មនុស្សេសុ មត្តេយ្យា បេត្តេយ្យា សាមញ្ញា ព្រហ្មញ្ញា កុលេ ជេដ្ឋាបចាយិនោ ឧបោសថំ ឧបវសន្តិ បដិជាគរោន្តិ បុញ្ញានិ ករោន្តិ។ តមេនំ, ភិក្ខវេ, ចត្តារោ មហារាជានោ ទេវានំ តាវតិំសានំ សុធម្មាយ សភាយ សន្និសិន្នានំ សន្និបតិតានំ អារោចេន្តិ: ‘ពហូ ខោ, មារិសា, មនុស្សា មនុស្សេសុ មត្តេយ្យា បេត្តេយ្យា សាមញ្ញា ព្រហ្មញ្ញា កុលេ ជេដ្ឋាបចាយិនោ ឧបោសថំ ឧបវសន្តិ បដិជាគរោន្តិ បុញ្ញានិ ករោន្តីៜតិ។ តេន, ភិក្ខវេ, ទេវា តាវតិំសា អត្តមនា ហោន្តិ: ‘ទិព្ពា វត ភោ កាយា បរិបូរិស្សន្តិ, បរិហាយិស្សន្តិ អសុរកាយាៜតិ។
But if many humans are paying due respect to their parents … and making merit, then the Four Great Kings address the gods of the Thirty-Three, seated together in the Hall of Justice: ‘Many humans are paying due respect to their parents … and making merit.’ Then the gods of the Thirty-Three are pleased, thinking, ‘The heavenly hosts will swell, while the demon hosts will dwindle!’
ភូតបុព្ពំ, ភិក្ខវេ, សក្កោ ទេវានមិន្ទោ ទេវេ តាវតិំសេ អនុនយមានោ តាយំ វេលាយំ ឥមំ គាថំ អភាសិ:
Once upon a time, Sakka, lord of gods, guiding the gods of the Thirty-Three, recited this verse:
‘ចាតុទ្ទសិំ បញ្ចទសិំ, យា ច បក្ខស្ស អដ្ឋមី; បាដិហារិយបក្ខញ្ច, អដ្ឋង្គសុសមាគតំ; ឧបោសថំ ឧបវសេយ្យ, យោបិស្ស មាទិសោ នរោៜតិ។
‘Whoever wants to be like me would observe the Uposatha day complete in all eight factors, on the fourteenth and the fifteenth days, and the eighth day of the fortnight, as well as on the fortnightly special displays.’
សា ខោ បនេសា, ភិក្ខវេ, សក្កេន ទេវានមិន្ទេន គាថា ទុគ្គីតា ន សុគីតា ទុព្ភាសិតា ន សុភាសិតា។ តំ កិស្ស ហេតុ? សក្កោ ហិ, ភិក្ខវេ, ទេវានមិន្ទោ អវីតរាគោ អវីតទោសោ អវីតមោហោ។
But that verse was poorly sung by Sakka, lord of gods, not well sung; poorly spoken, not well spoken. Why is that? Sakka, lord of gods, is not free of greed, hate, and delusion.
យោ ច ខោ សោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អរហំ ខីណាសវោ វុសិតវា ព្រហ្មចរិយោ កតករណីយោ ឱហិតភារោ អនុប្បត្តសទត្ថោ បរិក្ខីណភវសំយោជនោ សម្មទញ្ញាវិមុត្តោ, តស្ស ខោ ឯតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ កល្លំ វចនាយ:
But for a bhikkhu who is perfected—with defilements ended, who has completed the spiritual journey, done what had to be done, laid down the burden, achieved their own true goal, utterly ended the fetters of rebirth, and is rightly freed through enlightenment—it is appropriate to say:
‘ចាតុទ្ទសិំ បញ្ចទសិំ, យា ច បក្ខស្ស អដ្ឋមី; បាដិហារិយបក្ខញ្ច, អដ្ឋង្គសុសមាគតំ; ឧបោសថំ ឧបវសេយ្យ, យោបិស្ស មាទិសោ នរោៜតិ។
‘Whoever wants to be like me would observe the Uposatha day, complete in all eight factors, on the fourteenth and the fifteenth days, and the eighth day of the fortnight, as well as on the fortnightly special displays.’
តំ កិស្ស ហេតុ? សោ ហិ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ វីតរាគោ វីតទោសោ វីតមោហោ”តិ។
Why is that? Because that bhikkhu is free of greed, hate, and delusion.”
សត្តមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]