Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៤។១៧១
Numbered Discourses 4.171
១៨។ សញ្ចេតនិយវគ្គ
18. Intention
ចេតនាសុត្ត
Intention
“កាយេ វា, ភិក្ខវេ, សតិ កាយសញ្ចេតនាហេតុ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ។ វាចាយ វា, ភិក្ខវេ, សតិ វចីសញ្ចេតនាហេតុ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ។ មនេ វា, ភិក្ខវេ, សតិ មនោសញ្ចេតនាហេតុ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ អវិជ្ជាបច្ចយាវ។
“Bhikkhus, as long as there’s a body, the intention that gives rise to bodily action causes pleasure and pain to arise in oneself. As long as there’s a voice, the intention that gives rise to verbal action causes pleasure and pain to arise in oneself. As long as there’s a mind, the intention that gives rise to mental action causes pleasure and pain to arise in oneself. But these only apply when conditioned by ignorance.
សាមំ វា តំ, ភិក្ខវេ, កាយសង្ខារំ អភិសង្ខរោតិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ។ បរេ វាស្ស តំ, ភិក្ខវេ, កាយសង្ខារំ អភិសង្ខរោន្តិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ។ សម្បជានោ វា តំ, ភិក្ខវេ, កាយសង្ខារំ អភិសង្ខរោតិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ។ អសម្បជានោ វា តំ, ភិក្ខវេ, កាយសង្ខារំ អភិសង្ខរោតិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ។
By oneself one makes the choice that gives rise to bodily, verbal, and mental action, conditioned by which that pleasure and pain arise in oneself. Or else others make the choice … One consciously makes the choice … Or else one unconsciously makes the choice …
សាមំ វា តំ, ភិក្ខវេ, វចីសង្ខារំ អភិសង្ខរោតិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ; បរេ វាស្ស តំ, ភិក្ខវេ, វចីសង្ខារំ អភិសង្ខរោន្តិ; យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ; សម្បជានោ វា តំ, ភិក្ខវេ, វចីសង្ខារំ អភិសង្ខរោតិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ; អសម្បជានោ វា តំ, ភិក្ខវេ, វចីសង្ខារំ អភិសង្ខរោតិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ។
សាមំ វា តំ, ភិក្ខវេ, មនោសង្ខារំ អភិសង្ខរោតិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ; បរេ វាស្ស តំ, ភិក្ខវេ, មនោសង្ខារំ អភិសង្ខរោន្តិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ; សម្បជានោ វា តំ, ភិក្ខវេ, មនោសង្ខារំ អភិសង្ខរោតិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ; អសម្បជានោ វា តំ, ភិក្ខវេ, មនោសង្ខារំ អភិសង្ខរោតិ, យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ។
ឥមេសុ, ភិក្ខវេ, ធម្មេសុ អវិជ្ជា អនុបតិតា, អវិជ្ជាយ ត្វេវ អសេសវិរាគនិរោធា សោ កាយោ ន ហោតិ យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ, សា វាចា ន ហោតិ យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ, សោ មនោ ន ហោតិ យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខំ, ខេត្តំ តំ ន ហោតិ …បេ… វត្ថុ តំ ន ហោតិ …បេ… អាយតនំ តំ ន ហោតិ …បេ… អធិករណំ តំ ន ហោតិ យំបច្ចយាស្ស តំ ឧប្បជ្ជតិ អជ្ឈត្តំ សុខទុក្ខន្តិ។
Ignorance is included in all these things. But when ignorance fades away and ceases with nothing left over, there is no body and no voice and no mind, conditioned by which that pleasure and pain arise in oneself. There is no field, no ground, no scope, and no basis, conditioned by which that pleasure and pain arise in oneself.
ចត្តារោមេ, ភិក្ខវេ, អត្តភាវបដិលាភា។ កតមេ ចត្តារោ?
Bhikkhus, there are four kinds of reincarnation. What four?
អត្ថិ, ភិក្ខវេ, អត្តភាវបដិលាភោ, យស្មិំ អត្តភាវបដិលាភេ អត្តសញ្ចេតនា កមតិ, នោ បរសញ្ចេតនា។
There is a reincarnation where one’s own intention is effective, not that of others.
អត្ថិ, ភិក្ខវេ, អត្តភាវបដិលាភោ, យស្មិំ អត្តភាវបដិលាភេ បរសញ្ចេតនា កមតិ, នោ អត្តសញ្ចេតនា។
There is a reincarnation where the intention of others is effective, not one’s own.
អត្ថិ, ភិក្ខវេ, អត្តភាវបដិលាភោ, យស្មិំ អត្តភាវបដិលាភេ អត្តសញ្ចេតនា ច កមតិ បរសញ្ចេតនា ច។
There is a reincarnation where both one’s own and others’ intentions are effective.
អត្ថិ, ភិក្ខវេ, អត្តភាវបដិលាភោ, យស្មិំ អត្តភាវបដិលាភេ នេវត្តសញ្ចេតនា កមតិ, នោ បរសញ្ចេតនា។
There is a reincarnation where neither one’s own nor others’ intentions are effective.
ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ចត្តារោ អត្តភាវបដិលាភា”តិ។
These are the four kinds of reincarnation.”
ឯវំ វុត្តេ, អាយស្មា សារិបុត្តោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
When he said this, Venerable Sāriputta said to the Buddha:
“ឥមស្ស ខោ អហំ, ភន្តេ, ភគវតា សង្ខិត្តេន ភាសិតស្ស ឯវំ វិត្ថារេន អត្ថំ អាជានាមិ: ‘តត្រ, ភន្តេ, យាយំ អត្តភាវបដិលាភោ យស្មិំ អត្តភាវបដិលាភេ អត្តសញ្ចេតនា កមតិ នោ បរសញ្ចេតនា, អត្តសញ្ចេតនាហេតុ តេសំ សត្តានំ តម្ហា កាយា ចុតិ ហោតិ។ តត្រ, ភន្តេ, យាយំ អត្តភាវបដិលាភោ យស្មិំ អត្តភាវបដិលាភេ បរសញ្ចេតនា កមតិ នោ អត្តសញ្ចេតនា, បរសញ្ចេតនាហេតុ តេសំ សត្តានំ តម្ហា កាយា ចុតិ ហោតិ។ តត្រ, ភន្តេ, យាយំ អត្តភាវបដិលាភោ យស្មិំ អត្តភាវបដិលាភេ អត្តសញ្ចេតនា ច កមតិ បរសញ្ចេតនា ច, អត្តសញ្ចេតនា ច បរសញ្ចេតនា ច ហេតុ តេសំ សត្តានំ តម្ហា កាយា ចុតិ ហោតិ។ តត្រ, ភន្តេ, យាយំ អត្តភាវបដិលាភោ យស្មិំ អត្តភាវបដិលាភេ នេវ អត្តសញ្ចេតនា កមតិ នោ បរសញ្ចេតនា, កតមេ តេន ទេវា ទដ្ឋព្ពាៜ”តិ?
“Sir, this is how I understand the detailed meaning of the Buddha’s brief statement. Take the case of the reincarnation where one’s own intention is effective, not that of others. Those sentient beings pass away from that realm due to their own intention. Take the case of the reincarnation where the intention of others is effective, not one’s own. Those sentient beings pass away from that realm due to the intention of others. Take the case of the reincarnation where both one’s own and others’ intentions are effective. Those sentient beings pass away from that realm due to both their own and others’ intentions. But sir, in the case of the reincarnation where neither one’s own nor others’ intentions are effective, what kind of gods does this refer to?”
“នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនូបគា, សារិបុត្ត, ទេវា តេន ទដ្ឋព្ពា”តិ។
“Sāriputta, it refers to the gods reborn in the dimension of neither perception nor non-perception.”
“កោ នុ ខោ, ភន្តេ, ហេតុ កោ បច្ចយោ, យេន ម៑ៜឥធេកច្ចេ សត្តា តម្ហា កាយា ចុតា អាគាមិនោ ហោន្តិ អាគន្តារោ ឥត្ថត្តំ? កោ បន, ភន្តេ, ហេតុ កោ បច្ចយោ, យេន ម៑ៜឥធេកច្ចេ សត្តា តម្ហា កាយា ចុតា អនាគាមិនោ ហោន្តិ អនាគន្តារោ ឥត្ថត្តន៑”តិ?
“What is the cause, sir, what is the reason why some sentient beings pass away from that realm as returners who come back to this state of existence, while others are non-returners who don’t come back?”
“ឥធ, សារិបុត្ត, ឯកច្ចស្ស បុគ្គលស្ស ឱរម្ភាគិយានិ សំយោជនានិ អប្បហីនានិ ហោន្តិ, សោ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តទស្សាទេតិ, តំ និកាមេតិ, តេន ច វិត្តិំ អាបជ្ជតិ; តត្ថ ឋិតោ តទធិមុត្តោ តព្ពហុលវិហារី អបរិហីនោ កាលំ កុរុមានោ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនូបគានំ ទេវានំ សហព្យតំ ឧបបជ្ជតិ។ សោ តតោ ចុតោ អាគាមី ហោតិ អាគន្តា ឥត្ថត្តំ។
“Sāriputta, take a person who hasn’t given up the lower fetters. In the present life they enter and abide in the dimension of neither perception nor non-perception. They enjoy it and like it and find it satisfying. If they abide in that, are committed to it, and meditate on it often without losing it, when they die they’re reborn in the company of the gods of the dimension of neither perception nor non-perception. When they pass away from there, they’re a returner, who comes back to this state of existence.
ឥធ បន, សារិបុត្ត, ឯកច្ចស្ស បុគ្គលស្ស ឱរម្ភាគិយានិ សំយោជនានិ បហីនានិ ហោន្តិ, សោ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តទស្សាទេតិ, តំ និកាមេតិ, តេន ច វិត្តិំ អាបជ្ជតិ; តត្ថ ឋិតោ តទធិមុត្តោ តព្ពហុលវិហារី អបរិហីនោ កាលំ កុរុមានោ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនូបគានំ ទេវានំ សហព្យតំ ឧបបជ្ជតិ។ សោ តតោ ចុតោ អនាគាមី ហោតិ អនាគន្តា ឥត្ថត្តំ។
Sāriputta, take a person who has given up the lower fetters. In the present life they enter and abide in the dimension of neither perception nor non-perception. They enjoy it and like it and find it satisfying. If they abide in that, are committed to it, and meditate on it often without losing it, when they die they’re reborn in the company of the gods of the dimension of neither perception nor non-perception. When they pass away from there, they’re a non-returner, not coming back to this state of existence.
អយំ ខោ, សារិបុត្ត, ហេតុ អយំ បច្ចយោ, យេន ម៑ៜឥធេកច្ចេ សត្តា តម្ហា កាយា ចុតា អាគាមិនោ ហោន្តិ អាគន្តារោ ឥត្ថត្តំ។ អយំ បន, សារិបុត្ត, ហេតុ អយំ បច្ចយោ, យេន ម៑ៜឥធេកច្ចេ សត្តា តម្ហា កាយា ចុតា អនាគាមិនោ ហោន្តិ អនាគន្តារោ ឥត្ថត្តន៑”តិ។
This is the cause, this is the reason why some sentient beings pass away from that realm as returners who come back to this state of existence, while others are non-returners who don’t come back.”
បឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]