Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation

    မဇ္ဈိမ နိကာယ ၁၄၇

    The Middle-Length Suttas Collection 147

    စူဠရာဟုလောဝါဒသုတ္တ

    The Shorter Advice to Rāhula

    ဧဝံ မေ သုတံ—ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ သာဝတ္ထိယံ ဝိဟရတိ ဇေတဝနေ အနာထပိဏ္ဍိကဿ အာရာမေ၊

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery.

    အထ ခေါ ဘဂဝတော ရဟောဂတဿ ပဋိသလ္လီနဿ ဧဝံ စေတသော ပရိဝိတက္ကော ဥဒပါဒိ: “ပရိပက္ကာ ခေါ ရာဟုလဿ ဝိမုတ္တိပရိပါစနီယာ ဓမ္မာ၊ ယန္နူနာဟံ ရာဟုလံ ဥတ္တရိံ အာသဝါနံ ခယေ ဝိနေယျန်”တိ၊

    Then as he was in private retreat this thought came to his mind, “The qualities that ripen in freedom have ripened in Rāhula. Why don’t I lead him further to the ending of defilements?”

    အထ ခေါ ဘဂဝါ ပုဗ္ဗဏှသမယံ နိဝါသေတွာ ပတ္တစီဝရမာဒါယ သာဝတ္ထိံ ပိဏ္ဍာယ ပါဝိသိ၊

    Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Sāvatthī for alms.

    သာဝတ္ထိယံ ပိဏ္ဍာယ စရိတွာ ပစ္ဆာဘတ္တံ ပိဏ္ဍပါတပဋိက္ကန္တော အာယသ္မန္တံ ရာဟုလံ အာမန္တေသိ: “ဂဏှာဟိ, ရာဟုလ, နိသီဒနံ; ယေန အန္ဓဝနံ တေနုပသင်္ကမိဿာမ ဒိဝါဝိဟာရာယာ”တိ၊

    Then, after the meal, on his return from almsround, he addressed Venerable Rāhula, “Rāhula, get your sitting cloth. Let’s go to the Dark Forest for the day’s meditation.”

    “ဧဝံ, ဘန္တေ”တိ ခေါ အာယသ္မာ ရာဟုလော ဘဂဝတော ပဋိဿုတွာ နိသီဒနံ အာဒါယ ဘဂဝန္တံ ပိဋ္ဌိတော ပိဋ္ဌိတော အနုဗန္ဓိ၊

    “Yes, sir,” replied Rāhula. Taking his sitting cloth he followed behind the Buddha.

    တေန ခေါ ပန သမယေန အနေကာနိ ဒေဝတာသဟဿာနိ ဘဂဝန္တံ အနုဗန္ဓာနိ ဟောန္တိ: “အဇ္ဇ ဘဂဝါ အာယသ္မန္တံ ရာဟုလံ ဥတ္တရိံ အာသဝါနံ ခယေ ဝိနေဿတီ”တိ၊

    Now at that time many thousands of deities followed the Buddha, thinking, “Today the Buddha will lead Rāhula further to the ending of defilements!”

    အထ ခေါ ဘဂဝါ အန္ဓဝနံ အဇ္ဈောဂါဟေတွာ အညတရသ္မိံ ရုက္ခမူလေ ပညတ္တေ အာသနေ နိသီဒိ၊ အာယသ္မာပိ ခေါ ရာဟုလော ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ၊ ဧကမန္တံ နိသိန္နံ ခေါ အာယသ္မန္တံ ရာဟုလံ ဘဂဝါ ဧတဒဝေါစ:

    Then the Buddha plunged deep into the Dark Forest and sat at the root of a tree on the seat spread out. Rāhula bowed to the Buddha and sat down to one side. The Buddha said to him:

    “တံ ကိံ မညသိ, ရာဟုလ, စက္ခု နိစ္စံ ဝါ အနိစ္စံ ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Is the eye permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စံ, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ, ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “တံ ကိံ မညသိ, ရာဟုလ, ရူပါ နိစ္စာ ဝါ အနိစ္စာ ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Are sights permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စာ, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if they're impermanent, are they suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ, ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if they're impermanent, suffering, and perishable, are they fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “တံ ကိံ မညသိ, ရာဟုလ, စက္ခုဝိညာဏံ နိစ္စံ ဝါ အနိစ္စံ ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Is eye consciousness permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စံ, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ, ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “တံ ကိံ မညသိ, ရာဟုလ, စက္ခုသမ္ဖဿော နိစ္စော ဝါ အနိစ္စော ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Is eye contact permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စော, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ, ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “တံ ကိံ မညသိ, ရာဟုလ, ယမိဒံ စက္ခုသမ္ဖဿပစ္စယာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ဝေဒနာဂတံ သညာဂတံ သင်္ခါရဂတံ ဝိညာဏဂတံ တမ္ပိ နိစ္စံ ဝါ အနိစ္စံ ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Anything included in feeling, perception, choices, and consciousness that arises conditioned by eye contact: is that permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စံ, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ, ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “တံ ကိံ မညသိ ရာဟုလ, သောတံ နိစ္စံ ဝါ အနိစ္စံ ဝါ”တိ? “အနိစ္စံ, ဘန္တေ …ပေ… ဃာနံ နိစ္စံ ဝါ အနိစ္စံ ဝါ”တိ? “အနိစ္စံ, ဘန္တေ …ပေ… ဇိဝှါ နိစ္စာ ဝါ အနိစ္စာ ဝါ”တိ? “အနိစ္စာ, ဘန္တေ … ကာယော နိစ္စော ဝါ အနိစ္စော ဝါ”တိ? “အနိစ္စော, ဘန္တေ … မနော နိစ္စော ဝါ အနိစ္စော ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Is the ear … nose … tongue … body … mind permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စော, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ, ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “တံ ကိံ မညသိ ရာဟုလ, ဓမ္မာ နိစ္စာ ဝါ အနိစ္စာ ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Are thoughts permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စာ, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if they're impermanent, are they suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ, ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if they're impermanent, suffering, and perishable, are they fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “တံ ကိံ မညသိ ရာဟုလ, မနောဝိညာဏံ နိစ္စံ ဝါ အနိစ္စံ ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Is mind consciousness permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စံ, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ, ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “တံ ကိံ မညသိ ရာဟုလ, မနောသမ္ဖဿော နိစ္စော ဝါ အနိစ္စော ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Is mind contact permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စော, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ, ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “တံ ကိံ မညသိ, ရာဟုလ, ယမိဒံ မနောသမ္ဖဿပစ္စယာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ဝေဒနာဂတံ သညာဂတံ သင်္ခါရဂတံ ဝိညာဏဂတံ, တမ္ပိ နိစ္စံ ဝါ အနိစ္စံ ဝါ”တိ?

    “What do you think, Rāhula? Anything included in feeling, perception, choices, and consciousness that arises conditioned by mind contact: is that permanent or impermanent?”

    “အနိစ္စံ, ဘန္တေ”၊

    “Impermanent, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝါ တံ သုခံ ဝါ”တိ?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “ဒုက္ခံ, ဘန္တေ”၊

    “Suffering, sir.”

    “ယံ ပနာနိစ္စံ ဒုက္ခံ ဝိပရိဏာမဓမ္မံ ကလ္လံ နု တံ သမနုပဿိတုံ: ‘ဧတံ မမ, ဧသောဟမသ္မိ, ဧသော မေ အတ္တာ'”တိ?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊

    “No, sir.”

    “ဧဝံ ပဿံ, ရာဟုလ, သုတဝါ အရိယသာဝကော စက္ခုသ္မိံ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, ရူပေသု နိဗ္ဗိန္ဒတိ, စက္ခုဝိညာဏေ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, စက္ခုသမ္ဖဿေ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, ယမိဒံ စက္ခုသမ္ဖဿပစ္စယာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ဝေဒနာဂတံ သညာဂတံ သင်္ခါရဂတံ ဝိညာဏဂတံ တသ္မိမ္ပိ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ သောတသ္မိံ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, သဒ္ဒေသု နိဗ္ဗိန္ဒတိ …ပေ… ဃာနသ္မိံ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, ဂန္ဓေသု နိဗ္ဗိန္ဒတိ … ဇိဝှါယ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, ရသေသု နိဗ္ဗိန္ဒတိ … ကာယသ္မိံ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, ဖောဋ္ဌဗ္ဗေသု နိဗ္ဗိန္ဒတိ … မနသ္မိံ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, ဓမ္မေသု နိဗ္ဗိန္ဒတိ, မနောဝိညာဏေ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, မနောသမ္ဖဿေ နိဗ္ဗိန္ဒတိ, ယမိဒံ မနောသမ္ဖဿပစ္စယာ ဥပ္ပဇ္ဇတိ ဝေဒနာဂတံ သညာဂတံ သင်္ခါရဂတံ ဝိညာဏဂတံ တသ္မိမ္ပိ နိဗ္ဗိန္ဒတိ၊ နိဗ္ဗိန္ဒံ ဝိရဇ္ဇတိ, ဝိရာဂါ ဝိမုစ္စတိ၊ ဝိမုတ္တသ္မိံ ဝိမုတ္တမိတိ ဉာဏံ ဟောတိ၊

    “Seeing this, a learned noble disciple grows disillusioned with the eye, sights, eye consciousness, and eye contact. And they grow disillusioned with anything included in feeling, perception, choices, and consciousness that arises conditioned by eye contact. They grow disillusioned with the ear … nose … tongue … body … mind, thoughts, mind consciousness, and mind contact. And they grow disillusioned with anything included in feeling, perception, choices, and consciousness that arises conditioned by mind contact. Being disillusioned, desire fades away. When desire fades away they’re freed. When they’re freed, they know they’re freed.

    ‘ခီဏာ ဇာတိ, ဝုသိတံ ဗြဟ္မစရိယံ, ကတံ ကရဏီယံ, နာပရံ ဣတ္ထတ္တာယာ'တိ ပဇာနာတီ”တိ၊

    They understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’”

    ဣဒမဝေါစ ဘဂဝါ၊ အတ္တမနော အာယသ္မာ ရာဟုလော ဘဂဝတော ဘာသိတံ အဘိနန္ဒီတိ၊ ဣမသ္မိဉ္စ ပန ဝေယျာကရဏသ္မိံ ဘညမာနေ အာယသ္မတော ရာဟုလဿ အနုပါဒါယ အာသဝေဟိ စိတ္တံ ဝိမုစ္စိ၊

    That is what the Buddha said. Satisfied, Venerable Rāhula was happy with what the Buddha said. And while this discourse was being spoken, Rāhula’s mind was freed from defilements by not grasping.

    တာသဉ္စ အနေကာနံ ဒေဝတာသဟဿာနံ ဝိရဇံ ဝီတမလံ ဓမ္မစက္ခုံ ဥဒပါဒိ: “ယံ ကိဉ္စိ သမုဒယဓမ္မံ သဗ္ဗံ တံ နိရောဓဓမ္မန်”တိ၊

    And the stainless, immaculate vision of the Dhamma arose in those thousands of deities: “Everything that has a beginning has an end.”

    စူဠရာဟုလောဝါဒသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ၊





    The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact