Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation

    මජ්ඣිම නිකාය 35

    The Middle-Length Suttas Collection 35

    චූළසච්චකසුත්ත

    The Shorter Discourse With Saccaka

    ඒවං මේ සුතං—ඒකං සමයං භගවා වේසාලියං විහරති මහාවනේ කූටාගාරසාලායං.

    So I have heard. At one time the Buddha was staying near Vesālī, at the Great Wood, in the hall with the peaked roof.

    තේන ඛෝ පන සමයේන සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ වේසාලියං පටිවසති භස්සප්පවාදකෝ පණ්ඩිතවාදෝ සාධුසම්මතෝ බහුජනස්ස. සෝ වේසාලියං පරිසති ඒවං වාචං භාසති: “නාහං තං පස්සාමි සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා, සඞ්ඝිං ගණිං ගණාචරියං, අපි අරහන්තං සම්මාසම්බුද්ධං පටිජානමානං, යෝ මයා වාදේන වාදං සමාරද්ධෝ න සඞ්කම්පේය්‍ය න සම්පකම්පේය්‍ය න සම්පවේධේය්‍ය, යස්ස න කච්ඡේහි සේදා මුච්චේය්‍යුං. ථූණං චේපාහං අචේතනං වාදේන වාදං සමාරභේය්‍යං, සාපි මයා වාදේන වාදං සමාරද්ධා සඞ්කම්පේය්‍ය සම්පකම්පේය්‍ය සම්පවේධේය්‍ය. කෝ පන වාදෝ මනුස්සභූතස්සා”ති?

    Now at that time Saccaka, the son of Jain parents, was staying in Vesālī. He was a debater and clever speaker deemed holy by many people. He was telling a crowd in Vesālī, “If I was to take them on in debate, I don’t see any ascetic or brahmin—leader of an order or a community, or the teacher of a community, even one who claims to be a perfected one, a fully awakened Buddha—who would not shake and rock and tremble, sweating from the armpits. Even if I took on an insentient post in debate, it would shake and rock and tremble. How much more then a human being!”

    අථ ඛෝ ආයස්මා අස්සජි පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය වේසාලිං පිණ්ඩාය පාවිසි. අද්දසා ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ වේසාලියං ජඞ්ඝාවිහාරං අනුචඞ්කමමානෝ අනුවිචරමානෝ ආයස්මන්තං අස්සජිං දූරතෝව ආගච්ඡන්තං. දිස්වාන යේනායස්මා අස්සජි තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මතා අස්සජිනා සද්ධිං සම්මෝදි.

    Then Venerable Assaji robed up in the morning and, taking his bowl and robe, entered Vesālī for alms. As Saccaka was going for a walk he saw Assaji coming off in the distance. He approached him and exchanged greetings with him.

    සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං අට්ඨාසි. ඒකමන්තං ඨිතෝ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ ආයස්මන්තං අස්සජිං ඒතදවෝච: “කථං පන, භෝ අස්සජි, සමණෝ ගෝතමෝ සාවකේ විනේති, කථංභාගා ච පන සමණස්ස ගෝතමස්ස සාවකේසු අනුසාසනී බහුලා පවත්තතී”ති?

    When the greetings and polite conversation were over, Saccaka stood to one side and said to Assaji, “Master Assaji, how does the ascetic Gotama guide his disciples? And how does instruction to his disciples generally proceed?”

    “ඒවං ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, භගවා සාවකේ විනේති, ඒවංභාගා ච පන භගවතෝ සාවකේසු අනුසාසනී බහුලා පවත්තති: ‘රූපං, භික්ඛවේ, අනිච්චං, වේදනා අනිච්චා, සඤ්ඤා අනිච්චා, සඞ්ඛාරා අනිච්චා, විඤ්ඤාණං අනිච්චං. රූපං, භික්ඛවේ, අනත්තා, වේදනා අනත්තා, සඤ්ඤා අනත්තා, සඞ්ඛාරා අනත්තා, විඤ්ඤාණං අනත්තා. සබ්බේ සඞ්ඛාරා අනිච්චා, සබ්බේ ධම්මා අනත්තා(අ)ති. ඒවං ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, භගවා සාවකේ විනේති, ඒවංභාගා ච පන භගවතෝ සාවකේසු අනුසාසනී බහුලා පවත්තතී”ති.

    “Aggivessana, this is how the ascetic Gotama guides his disciples, and how instruction to his disciples generally proceeds: ‘Form, feeling, perception, choices, and consciousness are impermanent. Form, feeling, perception, choices, and consciousness are not-self. All conditions are impermanent. All things are not-self.’ This is how the ascetic Gotama guides his disciples, and how instruction to his disciples generally proceeds.”

    “දුස්සුතං වත, භෝ අස්සජි, අස්සුම්හ යේ මයං ඒවංවාදිං සමණං ගෝතමං අස්සුම්හ. අප්පේව නාම මයං කදාචි කරහචි තේන භෝතා ගෝතමේන සද්ධිං සමාගච්ඡේය්‍යාම, අප්පේව නාම සියා කෝචිදේව කථාසල්ලාපෝ, අප්පේව නාම තස්මා පාපකා දිට්ඨිගතා විවේචේය්‍යාමා”ති.

    “It’s sad to hear, Master Assaji, that the ascetic Gotama has such a doctrine. Hopefully, some time or other I’ll get to meet Master Gotama, and we can have a discussion. And hopefully I can dissuade him from this harmful misconception.”

    තේන ඛෝ පන සමයේන පඤ්චමත්තානි ලිච්ඡවිසතානි සන්ථාගාරේ සන්නිපතිතානි හෝන්ති කේනචිදේව කරණීයේන. අථ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ යේන තේ ලිච්ඡවී තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා තේ ලිච්ඡවී ඒතදවෝච: “අභික්කමන්තු භෝන්තෝ ලිච්ඡවී, අභික්කමන්තු භෝන්තෝ ලිච්ඡවී, අජ්ජ මේ සමණේන ගෝතමේන සද්ධිං කථාසල්ලාපෝ භවිස්සති. සචේ මේ සමණෝ ගෝතමෝ තථා පතිට්ඨිස්සති යථා ච මේ ඤාතඤ්ඤතරේන සාවකේන අස්සජිනා නාම භික්ඛුනා පතිට්ඨිතං, සේය්‍යථාපි නාම බලවා පුරිසෝ දීඝලෝමිකං ඒළකං ලෝමේසු ගහේත්වා ආකඩ්ඪේය්‍ය පරිකඩ්ඪේය්‍ය සම්පරිකඩ්ඪේය්‍ය; ඒවමේවාහං සමණං ගෝතමං වාදේන වාදං ආකඩ්ඪිස්සාමි පරිකඩ්ඪිස්සාමි සම්පරිකඩ්ඪිස්සාමි. සේය්‍යථාපි නාම බලවා සෝණ්ඩිකාකම්මකාරෝ මහන්තං සෝණ්ඩිකාකිළඤ්ජං ගම්භීරේ උදකරහදේ පක්ඛිපිත්වා කණ්ණේ ගහේත්වා ආකඩ්ඪේය්‍ය පරිකඩ්ඪේය්‍ය සම්පරිකඩ්ඪේය්‍ය; ඒවමේවාහං සමණං ගෝතමං වාදේන වාදං ආකඩ්ඪිස්සාමි පරිකඩ්ඪිස්සාමි සම්පරිකඩ්ඪිස්සාමි. සේය්‍යථාපි නාම බලවා සෝණ්ඩිකාධුත්තෝ වාලං කණ්ණේ ගහේත්වා ඕධුනේය්‍ය නිද්ධුනේය්‍ය නිප්ඵෝටේය්‍ය; ඒවමේවාහං සමණං ගෝතමං වාදේන වාදං ඕධුනිස්සාමි නිද්ධුනිස්සාමි නිප්ඵෝටේස්සාමි. සේය්‍යථාපි නාම කුඤ්ජරෝ සට්ඨිහායනෝ ගම්භීරං පෝක්ඛරණිං ඕගාහේත්වා සාණධෝවිකං නාම කීළිතජාතං කීළති; ඒවමේවාහං සමණං ගෝතමං සාණධෝවිකං මඤ්ඤේ කීළිතජාතං කීළිස්සාමි. අභික්කමන්තු භෝන්තෝ ලිච්ඡවී, අභික්කමන්තු භෝන්තෝ ලිච්ඡවී, අජ්ජ මේ සමණේන ගෝතමේන සද්ධිං කථාසල්ලාපෝ භවිස්සතී”ති.

    Now at that time around five hundred Licchavis were sitting together at the town hall on some business. Then Saccaka went up to them and said, “Come forth, good Licchavīs, come forth! Today I am going to have a discussion with the ascetic Gotama. If he stands by the position stated to me by one of his well-known disciples—a bhikkhu named Assaji—I’ll take him on in debate and drag him to and fro and round about, like a strong man would drag a fleecy sheep to and fro and round about! Taking him on in debate, I’ll drag him to and fro and round about, like a strong brewer’s worker would toss a large brewer’s sieve into a deep lake, grab it by the corners, and drag it to and fro and round about! Taking him on in debate, I’ll shake him down and about, and give him a beating, like a strong brewer’s mixer would grab a strainer by the corners and shake it down and about, and give it a beating! I’ll play a game of ear-washing with the ascetic Gotama, like a sixty-year-old elephant would plunge into a deep lotus pond and play a game of ear-washing! Come forth, good Licchavīs, come forth! Today I am going to have a discussion with the ascetic Gotama.”

    තත්‍රේකච්චේ ලිච්ඡවී ඒවමාහංසු: “කිං සමණෝ ගෝතමෝ සච්චකස්ස නිගණ්ඨපුත්තස්ස වාදං ආරෝපේස්සති, අථ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ සමණස්ස ගෝතමස්ස වාදං ආරෝපේස්සතී”ති?

    At that, some of the Licchavis said, “How can the ascetic Gotama refute Saccaka’s doctrine, when it is Saccaka who will refute Gotama’s doctrine?”

    ඒකච්චේ ලිච්ඡවී ඒවමාහංසු: “කිං සෝ භවමානෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ යෝ භගවතෝ වාදං ආරෝපේස්සති, අථ ඛෝ භගවා සච්චකස්ස නිගණ්ඨපුත්තස්ස වාදං ආරෝපේස්සතී”ති?

    But some of the Licchavis said, “Who is Saccaka to refute the Buddha’s doctrine, when it is the Buddha who will refute Saccaka’s doctrine?”

    අථ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ පඤ්චමත්තේහි ලිච්ඡවිසතේහි පරිවුතෝ යේන මහාවනං කූටාගාරසාලා තේනුපසඞ්කමි.

    Then Saccaka, escorted by the five hundred Licchavis, went to the hall with the peaked roof in the Great Wood.

    තේන ඛෝ පන සමයේන සම්බහුලා භික්ඛූ අබ්භෝකාසේ චඞ්කමන්ති. අථ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ යේන තේ භික්ඛූ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා තේ භික්ඛූ ඒතදවෝච: “කහං නු ඛෝ, භෝ, ඒතරහි සෝ භවං ගෝතමෝ විහරති? දස්සනකාමා හි මයං තං භවන්තං ගෝතමන්”ති.

    At that time several bhikkhus were walking mindfully in the open air. Then Saccaka went up to them and said, “Good sirs, where is Master Gotama at present? For we want to see him.”

    “ඒස, අග්ගිවේස්සන, භගවා මහාවනං අජ්ඣෝගාහේත්වා අඤ්ඤතරස්මිං රුක්ඛමූලේ දිවාවිහාරං නිසින්නෝ”ති.

    “Aggivessana, the Buddha has plunged deep into the Great Wood and is sitting at the root of a tree for the day’s meditation.”

    අථ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ මහතියා ලිච්ඡවිපරිසාය සද්ධිං මහාවනං අජ්ඣෝගාහේත්වා යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවතා සද්ධිං සම්මෝදි. සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. තේපි ඛෝ ලිච්ඡවී අප්පේකච්චේ භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු, අප්පේකච්චේ භගවතා සද්ධිං සම්මෝදිංසු, සම්මෝදනීයං කථං සාරණීයං වීතිසාරේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු. අප්පේකච්චේ යේන භගවා තේනඤ්ජලිං පණාමේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු, අප්පේකච්චේ භගවතෝ සන්තිකේ නාමගෝත්තං සාවේත්වා ඒකමන්තං නිසීදිංසු, අප්පේකච්චේ තුණ්හීභූතා ඒකමන්තං නිසීදිංසු.

    Then Saccaka, together with a large group of Licchavis, went to see the Buddha in the Great Wood, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side. Before sitting down to one side, some of the Licchavīs bowed, some exchanged greetings and polite conversation, some held up their joined palms toward the Buddha, some announced their name and clan, while some kept silent.

    ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “පුච්ඡේය්‍යාහං භවන්තං ගෝතමං කිඤ්චිදේව දේසං, සචේ මේ භවං ගෝතමෝ ඕකාසං කරෝති පඤ්හස්ස වේය්‍යාකරණායා”ති.

    Then Saccaka said to the Buddha, “I’d like to ask Master Gotama about a certain point, if you’d take the time to answer.”

    “පුච්ඡ, අග්ගිවේස්සන, යදාකඞ්ඛසී”ති.

    “Ask what you wish, Aggivessana.”

    “කථං පන භවං ගෝතමෝ සාවකේ විනේති, කථංභාගා ච පන භෝතෝ ගෝතමස්ස සාවකේසු අනුසාසනී බහුලා පවත්තතී”ති?

    “How does the ascetic Gotama guide his disciples? And how does instruction to his disciples generally proceed?”

    “ඒවං ඛෝ අහං, අග්ගිවේස්සන, සාවකේ විනේමි, ඒවංභාගා ච පන මේ සාවකේසු අනුසාසනී බහුලා පවත්තති: ‘රූපං, භික්ඛවේ, අනිච්චං, වේදනා අනිච්චා, සඤ්ඤා අනිච්චා, සඞ්ඛාරා අනිච්චා, විඤ්ඤාණං අනිච්චං. රූපං, භික්ඛවේ, අනත්තා, වේදනා අනත්තා, සඤ්ඤා අනත්තා, සඞ්ඛාරා අනත්තා, විඤ්ඤාණං අනත්තා. සබ්බේ සඞ්ඛාරා අනිච්චා, සබ්බේ ධම්මා අනත්තා(අ)ති. ඒවං ඛෝ අහං, අග්ගිවේස්සන, සාවකේ විනේමි, ඒවංභාගා ච පන මේ සාවකේසු අනුසාසනී බහුලා පවත්තතී”ති.

    “This is how I guide my disciples, and how instruction to my disciples generally proceeds: ‘Form, feeling, perception, choices, and consciousness are impermanent. Form, feeling, perception, choices, and consciousness are not-self. All conditions are impermanent. All things are not-self.’ This is how I guide my disciples, and how instruction to my disciples generally proceeds.”

    “උපමා මං, භෝ ගෝතම, පටිභාතී”ති.

    “A simile strikes me, Master Gotama.”

    “පටිභාතු තං, අග්ගිවේස්සනා”ති භගවා අවෝච.

    “Then speak as you feel inspired,” said the Buddha.

    “සේය්‍යථාපි, භෝ ගෝතම, යේ කේචිමේ බීජගාමභූතගාමා වුද්ධිං විරූළ්හිං වේපුල්ලං ආපජ්ජන්ති, සබ්බේ තේ පථවිං නිස්සාය පථවියං පතිට්ඨාය. ඒවමේතේ බීජගාමභූතගාමා වුද්ධිං විරූළ්හිං වේපුල්ලං ආපජ්ජන්ති. සේය්‍යථාපි වා පන, භෝ ගෝතම, යේ කේචිමේ බලකරණීයා කම්මන්තා කරීයන්ති, සබ්බේ තේ පථවිං නිස්සාය පථවියං පතිට්ඨාය. ඒවමේතේ බලකරණීයා කම්මන්තා කරීයන්ති.

    “All the plants and seeds that achieve growth, increase, and maturity do so depending on the earth and grounded on the earth. All the hard work that gets done depends on the earth and is grounded on the earth.

    ඒවමේව ඛෝ, භෝ ගෝතම, රූපත්තායං පුරිසපුග්ගලෝ රූපේ පතිට්ඨාය පුඤ්ඤං වා අපුඤ්ඤං වා පසවති, වේදනත්තායං පුරිසපුග්ගලෝ වේදනායං පතිට්ඨාය පුඤ්ඤං වා අපුඤ්ඤං වා පසවති, සඤ්ඤත්තායං පුරිසපුග්ගලෝ සඤ්ඤායං පතිට්ඨාය පුඤ්ඤං වා අපුඤ්ඤං වා පසවති, සඞ්ඛාරත්තායං පුරිසපුග්ගලෝ සඞ්ඛාරේසු පතිට්ඨාය පුඤ්ඤං වා අපුඤ්ඤං වා පසවති, විඤ්ඤාණත්තායං පුරිසපුග්ගලෝ විඤ්ඤාණේ පතිට්ඨාය පුඤ්ඤං වා අපුඤ්ඤං වා පසවතී”ති.

    In the same way, an individual’s self is form. Grounded on form they make good and bad choices. An individual’s self is feeling … perception … choices … consciousness. Grounded on consciousness they make good and bad choices.”

    “නනු ත්වං, අග්ගිවේස්සන, ඒවං වදේසි: ‘රූපං මේ අත්තා, වේදනා මේ අත්තා, සඤ්ඤා මේ අත්තා, සඞ්ඛාරා මේ අත්තා, විඤ්ඤාණං මේ අත්තා(අ)”ති?

    “Aggivessana, are you not saying this: ‘Form is my self, feeling is my self, perception is my self, choices are my self, consciousness is my self’?”

    “අහඤ්හි, භෝ ගෝතම, ඒවං වදාමි: ‘රූපං මේ අත්තා, වේදනා මේ අත්තා, සඤ්ඤා මේ අත්තා, සඞ්ඛාරා මේ අත්තා, විඤ්ඤාණං මේ අත්තා(අ)ති, අයඤ්ච මහතී ජනතා”ති.

    “Indeed, Master Gotama, that is what I am saying. And this big crowd agrees with me!”

    “කිඤ්හි තේ, අග්ගිවේස්සන, මහතී ජනතා කරිස්සති? ඉඞ්ඝ ත්වං, අග්ගිවේස්සන, සකඤ්ඤේව වාදං නිබ්බේඨේහී”ති.

    “What has this big crowd to do with you? Please just explain your own statement.”

    “අහඤ්හි, භෝ ගෝතම, ඒවං වදාමි: ‘රූපං මේ අත්තා, වේදනා මේ අත්තා, සඤ්ඤා මේ අත්තා, සඞ්ඛාරා මේ අත්තා, විඤ්ඤාණං මේ අත්තා(අ)”ති.

    “Then, Master Gotama, what I am saying is this: ‘Form is my self, feeling is my self, perception is my self, choices are my self, consciousness is my self’.”

    “තේන හි, අග්ගිවේස්සන, තඤ්ඤේවේත්ථ පටිපුච්ඡිස්සාමි, යථා තේ ඛමේය්‍ය තථා නං බ්‍යාකරේය්‍යාසි. තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, වත්තේය්‍ය රඤ්ඤෝ ඛත්තියස්ස මුද්ධාවසිත්තස්ස සකස්මිං විජිතේ වසෝ—ඝාතේතායං වා ඝාතේතුං, ජාපේතායං වා ජාපේතුං, පබ්බාජේතායං වා පබ්බාජේතුං, සේය්‍යථාපි රඤ්ඤෝ පසේනදිස්ස කෝසලස්ස, සේය්‍යථාපි වා පන රඤ්ඤෝ මාගධස්ස අජාතසත්තුස්ස වේදේහිපුත්තස්සා”ති?

    “Well then, Aggivessana, I’ll ask you about this in return, and you can answer as you like. What do you think, Aggivessana? Consider an anointed aristocratic king such as Pasenadi of Kosala or Ajātasattu of Magadha, son of the princess of Videha. Would they have the power in their own realm to execute, fine, or banish those who are guilty?”

    “වත්තේය්‍ය, භෝ ගෝතම, රඤ්ඤෝ ඛත්තියස්ස මුද්ධාවසිත්තස්ස සකස්මිං විජිතේ වසෝ—ඝාතේතායං වා ඝාතේතුං, ජාපේතායං වා ජාපේතුං, පබ්බාජේතායං වා පබ්බාජේතුං, සේය්‍යථාපි රඤ්ඤෝ පසේනදිස්ස කෝසලස්ස, සේය්‍යථාපි වා පන රඤ්ඤෝ මාගධස්ස අජාතසත්තුස්ස වේදේහිපුත්තස්ස. ඉමේසම්පි හි, භෝ ගෝතම, සඞ්ඝානං ගණානං—සේය්‍යථිදං—වජ්ජීනං මල්ලානං—වත්තති සකස්මිං විජිතේ වසෝ—ඝාතේතායං වා ඝාතේතුං, ජාපේතායං වා ජාපේතුං, පබ්බාජේතායං වා පබ්බාජේතුං. කිං පන රඤ්ඤෝ ඛත්තියස්ස මුද්ධාවසිත්තස්ස, සේය්‍යථාපි රඤ්ඤෝ පසේනදිස්ස කෝසලස්ස, සේය්‍යථාපි වා පන රඤ්ඤෝ මාගධස්ස අජාතසත්තුස්ස වේදේහිපුත්තස්ස? වත්තේය්‍ය, භෝ ගෝතම, වත්තිතුඤ්ච මරහතී”ති.

    “An anointed king would have such power, Master Gotama. Even federations such as the Vajjis and Mallas have such power in their own realm. So of course an anointed king such as Pasenadi or Ajātasattu would wield such power, as is their right.”

    “තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, යං ත්වං ඒවං වදේසි: ‘රූපං මේ අත්තා(අ)ති, වත්තති තේ තස්මිං රූපේ වසෝ—ඒවං මේ රූපං හෝතු, ඒවං මේ රූපං මා අහෝසී”ති? ඒවං වුත්තේ, සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ තුණ්හී අහෝසි. දුතියම්පි ඛෝ භගවා සච්චකං නිගණ්ඨපුත්තං ඒතදවෝච: “තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, යං ත්වං ඒවං වදේසි: ‘රූපං මේ අත්තා(අ)ති, වත්තති තේ තස්මිං රූපේ වසෝ—ඒවං මේ රූපං හෝතු, ඒවං මේ රූපං මා අහෝසී”ති? දුතියම්පි ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ තුණ්හී අහෝසි. අථ ඛෝ භගවා සච්චකං නිගණ්ඨපුත්තං ඒතදවෝච: “බ්‍යාකරෝහි දානි, අග්ගිවේස්සන, න දානි තේ තුණ්හීභාවස්ස කාලෝ. යෝ කෝචි, අග්ගිවේස්සන තථාගතේන යාවතතියං සහධම්මිකං පඤ්හං පුට්ඨෝ න බ්‍යාකරෝති, ඒත්ථේවස්ස සත්තධා මුද්ධා ඵලතී”ති.

    “What do you think, Aggivessana? When you say, ‘Form is my self,’ do you have power over that form to say: ‘May my form be like this! May it not be like that’?” When he said this, Saccaka kept silent. The Buddha asked the question a second time, but Saccaka still kept silent. So the Buddha said to Saccaka, “Answer now, Aggivessana. Now is not the time for silence. If someone fails to answer a legitimate question when asked three times by the Buddha, their head explodes into seven pieces there and then.”

    තේන ඛෝ පන සමයේන වජිරපාණි යක්ඛෝ ආයසං වජිරං ආදාය ආදිත්තං සම්පජ්ජලිතං සජෝතිභූතං සච්චකස්ස නිගණ්ඨපුත්තස්ස උපරිවේහාසං ඨිතෝ හෝති: “සචායං සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ භගවතා යාවතතියං සහධම්මිකං පඤ්හං පුට්ඨෝ න බ්‍යාකරිස්සති ඒත්ථේවස්ස සත්තධා මුද්ධං ඵාලේස්සාමී”ති. තං ඛෝ පන වජිරපාණිං යක්ඛං භගවා චේව පස්සති සච්චකෝ ච නිගණ්ඨපුත්තෝ.

    Now at that time the spirit Vajirapāṇī, taking up a burning iron thunderbolt, blazing and glowing, stood in the sky above Saccaka, thinking, “If this Saccaka doesn’t answer when asked a third time, I’ll blow his head into seven pieces there and then!” And both the Buddha and Saccaka could see Vajirapāṇī.

    අථ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ භීතෝ සංවිග්ගෝ ලෝමහට්ඨජාතෝ භගවන්තංයේව තාණං ගවේසී භගවන්තංයේව ලේණං ගවේසී භගවන්තංයේව සරණං ගවේසී භගවන්තං ඒතදවෝච: “පුච්ඡතු මං භවං ගෝතමෝ, බ්‍යාකරිස්සාමී”ති.

    Saccaka was terrified, shocked, and awestruck. Looking to the Buddha for shelter, protection, and refuge, he said, “Ask me, Master Gotama. I will answer.”

    “තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, යං ත්වං ඒවං වදේසි: ‘රූපං මේ අත්තා(අ)ති, වත්තති තේ තස්මිං රූපේ වසෝ—ඒවං මේ රූපං හෝතු, ඒවං මේ රූපං මා අහෝසී”ති?

    “What do you think, Aggivessana? When you say, ‘Form is my self,’ do you have power over that form to say: ‘May my form be like this! May it not be like that’?”

    “නෝ හිදං, භෝ ගෝතම”.

    “No, Master Gotama.”

    “මනසි කරෝහි, අග්ගිවේස්සන; මනසි කරිත්වා ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, බ්‍යාකරෝහි. න ඛෝ තේ සන්ධියති පුරිමේන වා පච්ඡිමං පච්ඡිමේන වා පුරිමං. තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, යං ත්වං ඒවං වදේසි: ‘වේදනා මේ අත්තා(අ)ති, වත්තති තේ තිස්සං වේදනායං වසෝ—ඒවං මේ වේදනා හෝතු, ඒවං මේ වේදනා මා අහෝසී”ති?

    “Think about it, Aggivessana! You should think before answering. What you said before and what you said after don’t match up. What do you think, Aggivessana? When you say, ‘Feeling is my self,’ do you have power over that feeling to say: ‘May my feeling be like this! May it not be like that’?”

    “නෝ හිදං, භෝ ගෝතම”.

    “No, Master Gotama.”

    “මනසි කරෝහි, අග්ගිවේස්සන; මනසි කරිත්වා ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, බ්‍යාකරෝහි. න ඛෝ තේ සන්ධියති පුරිමේන වා පච්ඡිමං, පච්ඡිමේන වා පුරිමං. තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, යං ත්වං ඒවං වදේසි: ‘සඤ්ඤා මේ අත්තා(අ)ති, වත්තති තේ තිස්සං සඤ්ඤායං වසෝ—ඒවං මේ සඤ්ඤා හෝතු, ඒවං මේ සඤ්ඤා මා අහෝසී”ති?

    “Think about it, Aggivessana! You should think before answering. What you said before and what you said after don’t match up. What do you think, Aggivessana? When you say, ‘Perception is my self,’ do you have power over that perception to say: ‘May my perception be like this! May it not be like that’?”

    “නෝ හිදං, භෝ ගෝතම”.

    “No, Master Gotama.”

    “මනසි කරෝහි, අග්ගිවේස්සන; මනසි කරිත්වා ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, බ්‍යාකරෝහි. න ඛෝ තේ සන්ධියති පුරිමේන වා පච්ඡිමං, පච්ඡිමේන වා පුරිමං. තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, යං ත්වං ඒවං වදේසි: ‘සඞ්ඛාරා මේ අත්තා(අ)ති, වත්තති තේ තේසු සඞ්ඛාරේසු වසෝ—ඒවං මේ සඞ්ඛාරා හෝන්තු, ඒවං මේ සඞ්ඛාරා මා අහේසුන්”ති?

    “Think about it, Aggivessana! You should think before answering. What you said before and what you said after don’t match up. What do you think, Aggivessana? When you say, ‘Choices are my self,’ do you have power over those choices to say: ‘May my choices be like this! May they not be like that’?”

    “නෝ හිදං, භෝ ගෝතම”.

    “No, Master Gotama.”

    “මනසි කරෝහි, අග්ගිවේස්සන; මනසි කරිත්වා ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, බ්‍යාකරෝහි. න ඛෝ තේ සන්ධියති පුරිමේන වා පච්ඡිමං, පච්ඡිමේන වා පුරිමං. තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, යං ත්වං ඒවං වදේසි: ‘විඤ්ඤාණං මේ අත්තා(අ)ති, වත්තති තේ තස්මිං විඤ්ඤාණේ වසෝ—ඒවං මේ විඤ්ඤාණං හෝතු, ඒවං මේ විඤ්ඤාණං මා අහෝසී”ති?

    “Think about it, Aggivessana! You should think before answering. What you said before and what you said after don’t match up. What do you think, Aggivessana? When you say, ‘Consciousness is my self,’ do you have power over that consciousness to say: ‘May my consciousness be like this! May it not be like that’?”

    “නෝ හිදං, භෝ ගෝතම”.

    “No, Master Gotama.”

    “මනසි කරෝහි, අග්ගිවේස්සන; මනසි කරිත්වා ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, බ්‍යාකරෝහි. න ඛෝ තේ සන්ධියති පුරිමේන වා පච්ඡිමං, පච්ඡිමේන වා පුරිමං. තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, රූපං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?

    “Think about it, Aggivessana! You should think before answering. What you said before and what you said after don’t match up. What do you think, Aggivessana? Is form permanent or impermanent?”

    “අනිච්චං, භෝ ගෝතම”.

    “Impermanent.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “දුක්ඛං, භෝ ගෝතම”.

    “Suffering.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “නෝ හිදං, භෝ ගෝතම”.

    “No, Master Gotama.”

    “තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, වේදනා …පේ… සඤ්ඤා …පේ… සඞ්ඛාරා …පේ… තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, විඤ්ඤාණං නිච්චං වා අනිච්චං වා”ති?

    “What do you think, Aggivessana? Is feeling … perception … choices … consciousness permanent or impermanent?”

    “අනිච්චං, භෝ ගෝතම”.

    “Impermanent.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං වා තං සුඛං වා”ති?

    “But if it’s impermanent, is it suffering or happiness?”

    “දුක්ඛං, භෝ ගෝතම”.

    “Suffering.”

    “යං පනානිච්චං දුක්ඛං විපරිණාමධම්මං, කල්ලං නු තං සමනුපස්සිතුං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)”ති?

    “But if it’s impermanent, suffering, and perishable, is it fit to be regarded thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “නෝ හිදං, භෝ ගෝතම”.

    “No, Master Gotama.”

    “තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, යෝ නු ඛෝ දුක්ඛං අල්ලීනෝ දුක්ඛං උපගතෝ දුක්ඛං අජ්ඣෝසිතෝ, දුක්ඛං ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)ති සමනුපස්සති, අපි නු ඛෝ සෝ සාමං වා දුක්ඛං පරිජානේය්‍ය, දුක්ඛං වා පරික්ඛේපේත්වා විහරේය්‍යා”ති?

    “What do you think, Aggivessana? Consider someone who clings, holds, and attaches to suffering, regarding it thus: ‘This is mine, I am this, this is my self.’ Would such a person be able to completely understand suffering themselves, or live having wiped out suffering?”

    “කිඤ්හි සියා, භෝ ගෝතම? නෝ හිදං, භෝ ගෝතමා”ති.

    “How could they? No, Master Gotama.”

    “තං කිං මඤ්ඤසි, අග්ගිවේස්සන, නනු ත්වං ඒවං සන්තේ දුක්ඛං අල්ලීනෝ දුක්ඛං උපගතෝ දුක්ඛං අජ්ඣෝසිතෝ, දුක්ඛං: ‘ඒතං මම, ඒසෝහමස්මි, ඒසෝ මේ අත්තා(අ)ති සමනුපස්සසී”ති?

    “What do you think, Aggivessana? This being so, aren’t you someone who clings, holds, and attaches to suffering, regarding it thus: ‘This is mine, I am this, this is my self’?”

    “කිඤ්හි නෝ සියා, භෝ ගෝතම? ඒවමේතං, භෝ ගෝතමා”ති.

    “How could I not? Yes, Master Gotama.”

    “සේය්‍යථාපි, අග්ගිවේස්සන, පුරිසෝ සාරත්ථිකෝ සාරගවේසී සාරපරියේසනං චරමානෝ තිණ්හං කුඨාරිං ආදාය වනං පවිසේය්‍ය. සෝ තත්ථ පස්සේය්‍ය මහන්තං කදලික්ඛන්ධං උජුං නවං අකුක්කුකජාතං. තමේනං මූලේ ඡින්දේය්‍ය, මූලේ ඡේත්වා අග්ගේ ඡින්දේය්‍ය, අග්ගේ ඡේත්වා පත්තවට්ටිං විනිබ්භුජේය්‍ය. සෝ තත්ථ පත්තවට්ටිං විනිබ්භුජන්තෝ ඵේග්ගුම්පි නාධිගච්ඡේය්‍ය, කුතෝ සාරං?

    “Suppose, Aggivessana, there was a person in need of heartwood. Wandering in search of heartwood, they’d take a sharp axe and enter a forest. There they’d see a big banana tree, straight and young and grown free of defects. They’d cut it down at the base, cut off the top, and unroll the coiled sheaths. But they wouldn’t even find sapwood, much less heartwood.

    ඒවමේව ඛෝ ත්වං, අග්ගිවේස්සන, මයා සකස්මිං වාදේ සමනුයුඤ්ජියමානෝ සමනුගාහියමානෝ සමනුභාසියමානෝ රිත්තෝ තුච්ඡෝ අපරද්ධෝ. භාසිතා ඛෝ පන තේ ඒසා, අග්ගිවේස්සන, වේසාලියං පරිසති වාචා: ‘නාහං තං පස්සාමි සමණං වා බ්‍රාහ්මණං වා, සඞ්ඝිං ගණිං ගණාචරියං, අපි අරහන්තං සම්මාසම්බුද්ධං පටිජානමානං, යෝ මයා වාදේන වාදං සමාරද්ධෝ න සඞ්කම්පේය්‍ය න සම්පකම්පේය්‍ය න සම්පවේධේය්‍ය, යස්ස න කච්ඡේහි සේදා මුච්චේය්‍යුං. ථූණං චේපාහං අචේතනං වාදේන වාදං සමාරභේය්‍යං සාපි මයා වාදේන වාදං සමාරද්ධා සඞ්කම්පේය්‍ය සම්පකම්පේය්‍ය සම්පවේධේය්‍ය. කෝ පන වාදෝ මනුස්සභූතස්සා(අ)ති? තුය්හං ඛෝ පන, අග්ගිවේස්සන, අප්පේකච්චානි සේදඵුසිතානි නලාටා මුත්තානි, උත්තරාසඞ්ගං විනිභින්දිත්වා භූමියං පතිට්ඨිතානි. මය්හං ඛෝ පන, අග්ගිවේස්සන, නත්ථි ඒතරහි කායස්මිං සේදෝ”ති. ඉති භගවා තස්මිං පරිසති සුවණ්ණවණ්ණං කායං විවරි. ඒවං වුත්තේ, සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ තුණ්හීභූතෝ මඞ්කුභූතෝ පත්තක්ඛන්ධෝ අධෝමුඛෝ පජ්ඣායන්තෝ අප්පටිභානෝ නිසීදි.

    In the same way, when pursued, pressed, and grilled by me on your own doctrine, you turn out to be void, hollow, and mistaken. But it was you who stated before the assembly of Vesālī: ‘If I was to take them on in debate, I don’t see any ascetic or brahmin—leader of an order or a community, or the teacher of a community, even one who claims to be a perfected one, a fully awakened Buddha—who would not shake and rock and tremble, sweating from the armpits. Even if I took on an insentient post in debate, it would shake and rock and tremble. How much more then a human being!’ But sweat is pouring from your forehead; it’s soaked through your robe and drips on the ground. While I now have no sweat on my body.” So the Buddha revealed his golden body to the assembly. When this was said, Saccaka sat silent, dismayed, shoulders drooping, downcast, depressed, with nothing to say.

    අථ ඛෝ දුම්මුඛෝ ලිච්ඡවිපුත්තෝ සච්චකං නිගණ්ඨපුත්තං තුණ්හීභූතං මඞ්කුභූතං පත්තක්ඛන්ධං අධෝමුඛං පජ්ඣායන්තං අප්පටිභානං විදිත්වා භගවන්තං ඒතදවෝච: “උපමා මං, භගවා, පටිභාතී”ති.

    Knowing this, the Licchavi Dummukha said to the Buddha, “A simile strikes me, Blessed One.”

    “පටිභාතු තං, දුම්මුඛා”ති භගවා අවෝච.

    “Then speak as you feel inspired,” said the Buddha.

    “සේය්‍යථාපි, භන්තේ, ගාමස්ස වා නිගමස්ස වා අවිදූරේ පෝක්ඛරණී. තත්‍රාස්ස කක්කටකෝ. අථ ඛෝ, භන්තේ, සම්බහුලා කුමාරකා වා කුමාරිකා වා තම්හා ගාමා වා නිගමා වා නික්ඛමිත්වා යේන සා පෝක්ඛරණී තේනුපසඞ්කමේය්‍යුං; උපසඞ්කමිත්වා තං පෝක්ඛරණිං ඕගාහේත්වා තං කක්කටකං උදකා උද්ධරිත්වා ථලේ පතිට්ඨාපේය්‍යුං. යඤ්ඤදේව හි සෝ, භන්තේ, කක්කටකෝ අළං අභිනින්නාමේය්‍ය තං තදේව තේ කුමාරකා වා කුමාරිකා වා කට්ඨේන වා කථලේන වා සඤ්ඡින්දේය්‍යුං සම්භඤ්ජේය්‍යුං සම්පලිභඤ්ජේය්‍යුං. ඒවඤ්හි සෝ, භන්තේ, කක්කටකෝ සබ්බේහි අළේහි සඤ්ඡින්නේහි සම්භග්ගේහි සම්පලිභග්ගේහි අභබ්බෝ තං පෝක්ඛරණිං පුන ඕතරිතුං, සේය්‍යථාපි පුබ්බේ. ඒවමේව ඛෝ, භන්තේ, යානි සච්චකස්ස නිගණ්ඨපුත්තස්ස විසූකායිතානි විසේවිතානි විප්ඵන්දිතානි තානිපි සබ්බානි භගවතා සඤ්ඡින්නානි සම්භග්ගානි සම්පලිභග්ගානි; අභබ්බෝ ච දානි, භන්තේ, සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ පුන භගවන්තං උපසඞ්කමිතුං යදිදං වාදාධිප්පායෝ”ති.

    “Sir, suppose there was a lotus pond not far from a town or village, and a crab lived there. Then several boys or girls would leave the town or village and go to the pond, where they’d pull out the crab and put it on dry land. Whenever that crab extended a claw, those boys or girls would snap, crack, and break it off with a stick or a stone. And when that crab’s claws had all been snapped, cracked, and broken off it wouldn’t be able to return down into that lotus pond. In the same way, sir, the Buddha has snapped, cracked, and broken off all Saccaka’s twists, ducks, and dodges. Now he can’t get near the Buddha again looking for a debate.”

    ඒවං වුත්තේ, සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ දුම්මුඛං ලිච්ඡවිපුත්තං ඒතදවෝච: “ආගමේහි ත්වං, දුම්මුඛ, ආගමේහි ත්වං, දුම්මුඛ, (…) න මයං තයා සද්ධිං මන්තේම, ඉධ මයං භෝතා ගෝතමේන සද්ධිං මන්තේම.

    But Saccaka said to him, “Hold on, Dummukha, hold on! I wasn’t talking with you, I was talking with Master Gotama.

    තිට්ඨතේසා, භෝ ගෝතම, අම්හාකඤ්චේව අඤ්ඤේසඤ්ච පුථුසමණබ්‍රාහ්මණානං වාචා. විලාපං විලපිතං මඤ්ඤේ. කිත්තාවතා ච නු ඛෝ භෝතෝ ගෝතමස්ස සාවකෝ සාසනකරෝ හෝති ඕවාදපතිකරෝ තිණ්ණවිචිකිච්ඡෝ විගතකථඞ්කථෝ වේසාරජ්ජප්පත්තෝ අපරප්පච්චයෝ සත්ථුසාසනේ විහරතී”ති?

    Master Gotama, leave aside that statement I made—as did various other ascetics and brahmins—it was, like, just a bit of nonsense. How do you define a disciple of Master Gotama who follows instructions and responds to advice; who has gone beyond doubt, got rid of indecision, gained assurance, and is independent of others in the Teacher’s instructions?”

    “ඉධ, අග්ගිවේස්සන, මම සාවකෝ යං කිඤ්චි රූපං අතීතානාගතපච්චුප්පන්නං අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකං වා සුඛුමං වා හීනං වා පණීතං වා යං දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බං රූපං ‘නේතං මම, නේසෝහමස්මි, න මේසෝ අත්තා(අ)ති ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය පස්සති; යා කාචි වේදනා …පේ… යා කාචි සඤ්ඤා …පේ… යේ කේචි සඞ්ඛාරා …පේ… යං කිඤ්චි විඤ්ඤාණං අතීතානාගතපච්චුප්පන්නං අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකං වා සුඛුමං වා හීනං වා පණීතං වා, යං දූරේ සන්තිකේ වා, සබ්බං විඤ්ඤාණං ‘නේතං මම, නේසෝහමස්මි, න මේසෝ අත්තා(අ)ති ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය පස්සති. ඒත්තාවතා ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, මම සාවකෝ සාසනකරෝ හෝති ඕවාදපතිකරෝ තිණ්ණවිචිකිච්ඡෝ විගතකථඞ්කථෝ වේසාරජ්ජප්පත්තෝ අපරප්පච්චයෝ සත්ථුසාසනේ විහරතී”ති.

    “It’s when one of my disciples truly sees any kind of form at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all form—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’ They truly see any kind of feeling … perception … choices … consciousness at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all consciousness—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’ That’s how to define one of my disciples who follows instructions and responds to advice; who has gone beyond doubt, got rid of indecision, gained assurance, and is independent of others in the Teacher’s instructions.”

    “කිත්තාවතා පන, භෝ ගෝතම, භික්ඛු අරහං හෝති ඛීණාසවෝ වුසිතවා කතකරණීයෝ ඕහිතභාරෝ අනුප්පත්තසදත්ථෝ පරික්ඛීණභවසංයෝජනෝ සම්මදඤ්ඤාවිමුත්තෝ”ති?

    “But how do you define a bhikkhu who is a perfected one, with defilements ended, who has completed the spiritual journey, done what had to be done, laid down the burden, achieved their own true goal, utterly ended the fetters of rebirth, and is rightly freed through enlightenment?”

    “ඉධ, අග්ගිවේස්සන, භික්ඛු යං කිඤ්චි රූපං අතීතානාගතපච්චුප්පන්නං අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකං වා සුඛුමං වා හීනං වා පණීතං වා යං දූරේ සන්තිකේ වා සබ්බං රූපං ‘නේතං මම, නේසෝහමස්මි, න මේසෝ අත්තා(අ)ති ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දිස්වා අනුපාදා විමුත්තෝ හෝති; යා කාචි වේදනා …පේ… යා කාචි සඤ්ඤා …පේ… යේ කේචි සඞ්ඛාරා …පේ… යං කිඤ්චි විඤ්ඤාණං අතීතානාගතපච්චුප්පන්නං අජ්ඣත්තං වා බහිද්ධා වා ඕළාරිකං වා සුඛුමං වා හීනං වා පණීතං වා යං දූරේ සන්තිකේ වා සබ්බං විඤ්ඤාණං ‘නේතං මම, නේසෝහමස්මි, න මේසෝ අත්තා(අ)ති ඒවමේතං යථාභූතං සම්මප්පඤ්ඤාය දිස්වා අනුපාදා විමුත්තෝ හෝති. ඒත්තාවතා ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, භික්ඛු අරහං හෝති ඛීණාසවෝ වුසිතවා කතකරණීයෝ ඕහිතභාරෝ අනුප්පත්තසදත්ථෝ පරික්ඛීණභවසංයෝජනෝ සම්මදඤ්ඤාවිමුත්තෝ.

    “It’s when one of my disciples truly sees any kind of form at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all form—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’ And having seen this with right understanding they’re freed by not grasping. They truly see any kind of feeling … perception … choices … consciousness at all—past, future, or present; internal or external; coarse or fine; inferior or superior; far or near: all consciousness—with right understanding: ‘This is not mine, I am not this, this is not my self.’ And having seen this with right understanding they’re freed by not grasping. That’s how to define a bhikkhu who is a perfected one, with defilements ended, who has completed the spiritual journey, done what had to be done, laid down the burden, achieved their own true goal, utterly ended the fetters of rebirth, and is rightly freed through enlightenment.

    ඒවං විමුත්තචිත්තෝ ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, භික්ඛු තීහි අනුත්තරියේහි සමන්නාගතෝ හෝති—දස්සනානුත්තරියේන, පටිපදානුත්තරියේන, විමුත්තානුත්තරියේන. ඒවං විමුත්තචිත්තෝ ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, භික්ඛු තථාගතඤ්ඤේව සක්කරෝති ගරුං කරෝති මානේති පූජේති—බුද්ධෝ සෝ භගවා බෝධාය ධම්මං දේසේති, දන්තෝ සෝ භගවා දමථාය ධම්මං දේසේති, සන්තෝ සෝ භගවා සමථාය ධම්මං දේසේති, තිණ්ණෝ සෝ භගවා තරණාය ධම්මං දේසේති, පරිනිබ්බුතෝ සෝ භගවා පරිනිබ්බානාය ධම්මං දේසේතී”ති.

    A bhikkhu whose mind is freed like this has three unsurpassable qualities: unsurpassable vision, practice, and freedom. They honor, respect, esteem, and venerate only the Realized One: ‘The Blessed One is awakened, tamed, serene, crossed over, and extinguished. And he teaches Dhamma for awakening, self-control, serenity, crossing over, and Nibbana.’”

    ඒවං වුත්තේ, සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “මයමේව, භෝ ගෝතම, ධංසී, මයං පගබ්බා, යේ මයං භවන්තං ගෝතමං වාදේන වාදං ආසාදේතබ්බං අමඤ්ඤිම්හ. සියා හි, භෝ ගෝතම, හත්ථිං පභින්නං ආසජ්ජ පුරිසස්ස සෝත්ථිභාවෝ, න ත්වේව භවන්තං ගෝතමං ආසජ්ජ සියා පුරිසස්ස සෝත්ථිභාවෝ. සියා හි, භෝ ගෝතම, පජ්ජලිතං අග්ගික්ඛන්ධං ආසජ්ජ පුරිසස්ස සෝත්ථිභාවෝ, න ත්වේව භවන්තං ගෝතමං ආසජ්ජ සියා පුරිසස්ස සෝත්ථිභාවෝ. සියා හි, භෝ ගෝතම, ආසීවිසං ඝෝරවිසං ආසජ්ජ පුරිසස්ස සෝත්ථිභාවෝ, න ත්වේව භවන්තං ගෝතමං ආසජ්ජ සියා පුරිසස්ස සෝත්ථිභාවෝ. මයමේව, භෝ ගෝතම, ධංසී, මයං පගබ්බා, යේ මයං භවන්තං ගෝතමං වාදේන වාදං ආසාදේතබ්බං අමඤ්ඤිම්හ. අධිවාසේතු මේ භවං ගෝතමෝ ස්වාතනාය භත්තං සද්ධිං භික්ඛුසඞ්ඝේනා”ති. අධිවාසේසි භගවා තුණ්හීභාවේන.

    When he had spoken, Saccaka said to him, “Master Gotama, it was rude and impudent of me to imagine I could attack you in debate. For a person might find safety after attacking a rutting elephant, but not after attacking Master Gotama. A person might find safety after attacking a blazing mass of fire, but not after attacking Master Gotama. They might find safety after attacking a poisonous viper, but not after attacking Master Gotama. It was rude and impudent of me to imagine I could attack you in debate. Would Master Gotama together with the bhikkhu Saṅgha please accept tomorrow’s meal from me?” The Buddha consented with silence.

    අථ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ භගවතෝ අධිවාසනං විදිත්වා තේ ලිච්ඡවී ආමන්තේසි: “සුණන්තු මේ භෝන්තෝ ලිච්ඡවී, සමණෝ මේ ගෝතමෝ නිමන්තිතෝ ස්වාතනාය සද්ධිං භික්ඛුසඞ්ඝේන. තේන මේ අභිහරේය්‍යාථ යමස්ස පතිරූපං මඤ්ඤේය්‍යාථා”ති.

    Then, knowing that the Buddha had consented, Saccaka addressed those Licchavis, “Listen, gentlemen. I have invited the ascetic Gotama together with the Saṅgha of bhikkhus for tomorrow’s meal. You may all bring me what you think is suitable.”

    අථ ඛෝ තේ ලිච්ඡවී තස්සා රත්තියා අච්චයේන සච්චකස්ස නිගණ්ඨපුත්තස්ස පඤ්චමත්තානි ථාලිපාකසතානි භත්තාභිහාරං අභිහරිංසු. අථ ඛෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ සකේ ආරාමේ පණීතං ඛාදනීයං භෝජනීයං පටියාදාපේත්වා භගවතෝ කාලං ආරෝචාපේසි: “කාලෝ, භෝ ගෝතම, නිට්ඨිතං භත්තන්”ති.

    Then, when the night had passed, those Licchavis presented Saccaka with an offering of five hundred servings of food. And Saccaka had delicious fresh and cooked foods prepared in his own home. Then he had the Buddha informed of the time, saying, “It’s time, Master Gotama, the meal is ready.”

    අථ ඛෝ භගවා පුබ්බණ්හසමයං නිවාසේත්වා පත්තචීවරමාදාය යේන සච්චකස්ස නිගණ්ඨපුත්තස්ස ආරාමෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා පඤ්ඤත්තේ ආසනේ නිසීදි සද්ධිං භික්ඛුසඞ්ඝේන. අථ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ බුද්ධප්පමුඛං භික්ඛුසඞ්ඝං පණීතේන ඛාදනීයේන භෝජනීයේන සහත්ථා සන්තප්පේසි සම්පවාරේසි. අථ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ භගවන්තං භුත්තාවිං ඕනීතපත්තපාණිං අඤ්ඤතරං නීචං ආසනං ගහේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි.

    Then the Buddha robed up in the morning and, taking his bowl and robe, went to Saccaka’s park, where he sat on the seat spread out, together with the Saṅgha of bhikkhus. Then Saccaka served and satisfied the bhikkhu Saṅgha headed by the Buddha with his own hands with delicious fresh and cooked foods. When the Buddha had eaten and washed his hand and bowl, Saccaka took a low seat and sat to one side.

    ඒකමන්තං නිසින්නෝ ඛෝ සච්චකෝ නිගණ්ඨපුත්තෝ භගවන්තං ඒතදවෝච: “යමිදං, භෝ ගෝතම, දානේ පුඤ්ඤඤ්ච පුඤ්ඤමහී ච තං දායකානං සුඛාය හෝතූ”ති.

    Then Saccaka said to the Buddha, “Master Gotama, may the merit and the growth of merit in this gift be for the happiness of the donors.”

    “යං ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, තාදිසං දක්ඛිණේය්‍යං ආගම්ම අවීතරාගං අවීතදෝසං අවීතමෝහං, තං දායකානං භවිස්සති. යං ඛෝ, අග්ගිවේස්සන, මාදිසං දක්ඛිණේය්‍යං ආගම්ම වීතරාගං වීතදෝසං වීතමෝහං, තං තුය්හං භවිස්සතී”ති.

    “Aggivessana, whatever comes from giving to a recipient of a religious donation such as yourself—who is not free of greed, hate, and delusion—will accrue to the donors. Whatever comes from giving to a recipient of a religious donation such as myself—who is free of greed, hate, and delusion—will accrue to you.”

    චූළසච්චකසුත්තං නිට්ඨිතං පඤ්චමං.





    The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact