Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Majjhima Nikāya, English translation |
မဇ္ဈိမ နိကာယ ၁၂၅
The Middle-Length Suttas Collection 125
ဒန္တဘူမိသုတ္တ
The Level of the Tamed
ဧဝံ မေ သုတံ—ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ ရာဇဂဟေ ဝိဟရတိ ဝေဠုဝနေ ကလန္ဒကနိဝါပေ၊
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Rājagaha, in the Bamboo Grove, the squirrels’ feeding ground.
တေန ခေါ ပန သမယေန အစိရဝတော သမဏုဒ္ဒေသော အရညကုဋိကာယံ ဝိဟရတိ၊ အထ ခေါ ဇယသေနော ရာဇကုမာရော ဇင်္ဃာဝိဟာရံ အနုစင်္ကမမာနော အနုဝိစရမာနော ယေန အစိရဝတော သမဏုဒ္ဒေသော တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ အစိရဝတေန သမဏုဒ္ဒေသေန သဒ္ဓိံ သမ္မောဒိ၊
Now at that time the novice Aciravata was staying in a wilderness hut. Then as Prince Jayasena was going for a walk he approached Aciravata, and exchanged greetings with him.
သမ္မောဒနီယံ ကထံ သာရဏီယံ ဝီတိသာရေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ၊ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ ဇယသေနော ရာဇကုမာရော အစိရဝတံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဧတဒဝေါစ: “သုတံ မေတံ, ဘော အဂ္ဂိဝေဿန: ‘ဣဓ ဘိက္ခု အပ္ပမတ္တော အာတာပီ ပဟိတတ္တော ဝိဟရန္တော ဖုသေယျ စိတ္တဿ ဧကဂ္ဂတန်'”တိ၊
When the greetings and polite conversation were over, he sat down to one side and said to Aciravata, “Master Aggivessana, I have heard that a bhikkhu who meditates diligently, keenly, and resolutely can experience unification of mind.”
“ဧဝမေတံ, ရာဇကုမာရ, ဧဝမေတံ, ရာဇကုမာရ၊ ဣဓ ဘိက္ခု အပ္ပမတ္တော အာတာပီ ပဟိတတ္တော ဝိဟရန္တော ဖုသေယျ စိတ္တဿ ဧကဂ္ဂတန်”တိ၊
“That’s so true, Prince! That’s so true! A bhikkhu who meditates diligently, keenly, and resolutely can experience unification of mind.”
“သာဓု မေ ဘဝံ အဂ္ဂိဝေဿနော ယထာသုတံ ယထာပရိယတ္တံ ဓမ္မံ ဒေသေတူ”တိ၊
“Master Aggivessana, please teach me the Dhamma as you have learned and memorized it.”
“န ခေါ တေ အဟံ, ရာဇကုမာရ, သက္ကောမိ ယထာသုတံ ယထာပရိယတ္တံ ဓမ္မံ ဒေသေတုံ၊ အဟဉ္စ ဟိ တေ, ရာဇကုမာရ, ယထာသုတံ ယထာပရိယတ္တံ ဓမ္မံ ဒေသေယျံ, တွဉ္စ မေ ဘာသိတဿ အတ္ထံ န အာဇာနေယျာသိ; သော မမဿ ကိလမထော, သာ မမဿ ဝိဟေသာ”တိ၊
“I’m not competent to do so, Prince. For if I were to teach you the Dhamma as I have learned and memorized it, you might not understand the meaning, which would be wearying and troublesome for me.”
“ဒေသေတု မေ ဘဝံ အဂ္ဂိဝေဿနော ယထာသုတံ ယထာပရိယတ္တံ ဓမ္မံ၊ အပ္ပေဝနာမာဟံ ဘောတော အဂ္ဂိဝေဿနဿ ဘာသိတဿ အတ္ထံ အာဇာနေယျန်”တိ၊
“Master Aggivessana, please teach me the Dhamma as you have learned and memorized it. Hopefully I will understand the meaning of what you say.”
“ဒေသေယျံ ခေါ တေ အဟံ, ရာဇကုမာရ, ယထာသုတံ ယထာပရိယတ္တံ ဓမ္မံ၊ သစေ မေ တွံ ဘာသိတဿ အတ္ထံ အာဇာနေယျာသိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ; နော စေ မေ တွံ ဘာသိတဿ အတ္ထံ အာဇာနေယျာသိ, ယထာသကေ တိဋ္ဌေယျာသိ, န မံ တတ္ထ ဥတ္တရိံ ပဋိပုစ္ဆေယျာသီ”တိ၊
“Then I shall teach you. If you understand the meaning of what I say, that’s good. If not, then leave each to his own, and do not question me about it further.”
“ဒေသေတု မေ ဘဝံ အဂ္ဂိဝေဿနော ယထာသုတံ ယထာပရိယတ္တံ ဓမ္မံ၊ သစေ အဟံ ဘောတော အဂ္ဂိဝေဿနဿ ဘာသိတဿ အတ္ထံ အာဇာနိဿာမိ, ဣစ္စေတံ ကုသလံ; နော စေ အဟံ ဘောတော အဂ္ဂိဝေဿနဿ ဘာသိတဿ အတ္ထံ အာဇာနိဿာမိ, ယထာသကေ တိဋ္ဌိဿာမိ, နာဟံ တတ္ထ ဘဝန္တံ အဂ္ဂိဝေဿနံ ဥတ္တရိံ ပဋိပုစ္ဆိဿာမီ”တိ၊
“Master Aggivessana, please teach me the Dhamma as you have learned and memorized it. If I understand the meaning of what you say, that’s good. If not, then I will leave each to his own, and not question you about it further.”
အထ ခေါ အစိရဝတော သမဏုဒ္ဒေသော ဇယသေနဿ ရာဇကုမာရဿ ယထာသုတံ ယထာပရိယတ္တံ ဓမ္မံ ဒေသေသိ၊ ဧဝံ ဝုတ္တေ, ဇယသေနော ရာဇကုမာရော အစိရဝတံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဧတဒဝေါစ: “အဋ္ဌာနမေတံ, ဘော အဂ္ဂိဝေဿန, အနဝကာသော ယံ ဘိက္ခု အပ္ပမတ္တော အာတာပီ ပဟိတတ္တော ဝိဟရန္တော ဖုသေယျ စိတ္တဿ ဧကဂ္ဂတန်”တိ၊ အထ ခေါ ဇယသေနော ရာဇကုမာရော အစိရဝတဿ သမဏုဒ္ဒေသဿ အဋ္ဌာနတဉ္စ အနဝကာသတဉ္စ ပဝေဒေတွာ ဥဋ္ဌာယာသနာ ပက္ကာမိ၊
Then the novice Aciravata taught Prince Jayasena the Dhamma as he had learned and memorized it. When he had spoken, Jayasena said to him, “It is impossible, Master Aggivessana, it cannot happen that a bhikkhu who meditates diligently, keenly, and resolutely can experience unification of mind.” Having declared that this was impossible, Jayasena got up from his seat and left.
အထ ခေါ အစိရဝတော သမဏုဒ္ဒေသော အစိရပက္ကန္တေ ဇယသေနေ ရာဇကုမာရေ ယေန ဘဂဝါ တေနုပသင်္ကမိ; ဥပသင်္ကမိတွာ ဘဂဝန္တံ အဘိဝါဒေတွာ ဧကမန္တံ နိသီဒိ၊ ဧကမန္တံ နိသိန္နော ခေါ အစိရဝတော သမဏုဒ္ဒေသော ယာဝတကော အဟောသိ ဇယသေနေန ရာဇကုမာရေန သဒ္ဓိံ ကထာသလ္လာပေါ တံ သဗ္ဗံ ဘဂဝတော အာရောစေသိ၊
Not long after he had left, Aciravata went to the Buddha, bowed, sat down to one side, and informed the Buddha of all they had discussed.
ဧဝံ ဝုတ္တေ, ဘဂဝါ အစိရဝတံ သမဏုဒ္ဒေသံ ဧတဒဝေါစ:
When he had spoken, the Buddha said to him,
“‘တံ ကုတေတ္ထ, အဂ္ဂိဝေဿန, လဗ္ဘာ၊ ယံ တံ နေက္ခမ္မေန ဉာတဗ္ဗံ နေက္ခမ္မေန ဒဋ္ဌဗ္ဗံ နေက္ခမ္မေန ပတ္တဗ္ဗံ နေက္ခမ္မေန သစ္ဆိကာတဗ္ဗံ တံ ဝတ ဇယသေနော ရာဇကုမာရော ကာမမဇ္ဈေ ဝသန္တော ကာမေ ပရိဘုဉ္ဇန္တော ကာမဝိတက္ကေဟိ ခဇ္ဇမာနော ကာမပရိဠာဟေန ပရိဍယှမာနော ကာမပရိယေသနာယ ဥဿုကော ဉဿတိ ဝါ ဒက္ခတိ ဝါ သစ္ဆိ ဝါ ကရိဿတီ'တိ—နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
“How could it possibly be otherwise, Aggivessana? Prince Jayasena dwells in the midst of sensual pleasures, enjoying them, consumed by thoughts of them, burning with fever for them, and eagerly seeking more. It’s simply impossible for him to know or see or realize what can only be known, seen, and realized by renunciation.
သေယျထာပိဿု, အဂ္ဂိဝေဿန, ဒွေ ဟတ္ထိဒမ္မာ ဝါ အဿဒမ္မာ ဝါ ဂေါဒမ္မာ ဝါ သုဒန္တာ သုဝိနီတာ, ဒွေ ဟတ္ထိဒမ္မာ ဝါ အဿဒမ္မာ ဝါ ဂေါဒမ္မာ ဝါ အဒန္တာ အဝိနီတာ၊ တံ ကိံ မညသိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ယေ တေ ဒွေ ဟတ္ထိဒမ္မာ ဝါ အဿဒမ္မာ ဝါ ဂေါဒမ္မာ ဝါ သုဒန္တာ သုဝိနီတာ, အပိ နု တေ ဒန္တာဝ ဒန္တကာရဏံ ဂစ္ဆေယျုံ, ဒန္တာဝ ဒန္တဘူမိံ သမ္ပာပုဏေယျုန်”တိ?
Suppose there was a pair of elephants or horse or oxen in training who were well tamed and well trained. And there was a pair who were not tamed or trained. What do you think, Aggivessana? Wouldn’t the pair that was well tamed and well trained perform the tasks of the tamed and reach the level of the tamed?”
“ဧဝံ, ဘန္တေ”၊
“Yes, sir.”
“ယေ ပန တေ ဒွေ ဟတ္ထိဒမ္မာ ဝါ အဿဒမ္မာ ဝါ ဂေါဒမ္မာ ဝါ အဒန္တာ အဝိနီတာ, အပိ နု တေ အဒန္တာဝ ဒန္တကာရဏံ ဂစ္ဆေယျုံ, အဒန္တာဝ ဒန္တဘူမိံ သမ္ပာပုဏေယျုံ, သေယျထာပိ တေ ဒွေ ဟတ္ထိဒမ္မာ ဝါ အဿဒမ္မာ ဝါ ဂေါဒမ္မာ ဝါ သုဒန္တာ သုဝိနီတာ”တိ?
“But would the pair that was not tamed and trained perform the tasks of the tamed and reach the level of the tamed, just like the tamed pair?”
“နော ဟေတံ, ဘန္တေ”၊
“No, sir.”
“ဧဝမေဝ ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, ‘ယံ တံ နေက္ခမ္မေန ဉာတဗ္ဗံ နေက္ခမ္မေန ဒဋ္ဌဗ္ဗံ နေက္ခမ္မေန ပတ္တဗ္ဗံ နေက္ခမ္မေန သစ္ဆိကာတဗ္ဗံ တံ ဝတ ဇယသေနော ရာဇကုမာရော ကာမမဇ္ဈေ ဝသန္တော ကာမေ ပရိဘုဉ္ဇန္တော ကာမဝိတက္ကေဟိ ခဇ္ဇမာနော ကာမပရိဠာဟေန ပရိဍယှမာနော ကာမပရိယေသနာယ ဥဿုကော ဉဿတိ ဝါ ဒက္ခတိ ဝါ သစ္ဆိ ဝါ ကရိဿတီ'တိ—နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊
“In the same way, Prince Jayasena dwells in the midst of sensual pleasures, enjoying them, consumed by thoughts of them, burning with fever for them, and eagerly seeking more. It’s simply impossible for him to know or see or realize what can only be known, seen, and realized by renunciation.
သေယျထာပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဂါမဿ ဝါ နိဂမဿ ဝါ အဝိဒူရေ မဟာပဗ္ဗတော၊ တမေနံ ဒွေ သဟာယကာ တမှာ ဂါမာ ဝါ နိဂမာ ဝါ နိက္ခမိတွာ ဟတ္ထဝိလင်္ဃကေန ယေန သော ပဗ္ဗတော တေနုပသင်္ကမေယျုံ; ဥပသင်္ကမိတွာ ဧကော သဟာယကော ဟေဋ္ဌာ ပဗ္ဗတပါဒေ တိဋ္ဌေယျ, ဧကော သဟာယကော ဥပရိပဗ္ဗတံ အာရောဟေယျ၊ တမေနံ ဟေဋ္ဌာ ပဗ္ဗတပါဒေ ဌိတော သဟာယကော ဥပရိပဗ္ဗတေ ဌိတံ သဟာယကံ ဧဝံ ဝဒေယျ: ‘ယံ, သမ္မ, ကိံ တွံ ပဿသိ ဥပရိပဗ္ဗတေ ဌိတော'တိ? သော ဧဝံ ဝဒေယျ: ‘ပဿာမိ ခေါ အဟံ, သမ္မ, ဥပရိပဗ္ဗတေ ဌိတော အာရာမရာမဏေယျကံ ဝနရာမဏေယျကံ ဘူမိရာမဏေယျကံ ပေါက္ခရဏီရာမဏေယျကန်'တိ၊
Suppose there was a big mountain not far from a town or village. And two friends set out from that village or town, lending each other a hand up to the mountain. Once there, one friend would remain at the foot of the mountain, while the other would climb to the peak. Then the one standing at the foot would say to the one at the peak, ‘My friend, what do you see, standing there at the peak?’ They’d reply, ‘Standing at the peak, I see delightful parks, woods, meadows, and lotus ponds!’
သော ဧဝံ ဝဒေယျ: ‘အဋ္ဌာနံ ခေါ ဧတံ, သမ္မ, အနဝကာသော ယံ တွံ ဥပရိပဗ္ဗတေ ဌိတော ပဿေယျာသိ အာရာမရာမဏေယျကံ ဝနရာမဏေယျကံ ဘူမိရာမဏေယျကံ ပေါက္ခရဏီရာမဏေယျကန်'တိ၊ တမေနံ ဥပရိပဗ္ဗတေ ဌိတော သဟာယကော ဟေဋ္ဌိမပဗ္ဗတပါဒံ ဩရောဟိတွာ တံ သဟာယကံ ဗာဟာယံ ဂဟေတွာ ဥပရိပဗ္ဗတံ အာရောပေတွာ မုဟုတ္တံ အဿာသေတွာ ဧဝံ ဝဒေယျ: ‘ယံ, သမ္မ, ကိံ တွံ ပဿသိ ဥပရိပဗ္ဗတေ ဌိတော'တိ? သော ဧဝံ ဝဒေယျ: ‘ပဿာမိ ခေါ အဟံ, သမ္မ, ဥပရိပဗ္ဗတေ ဌိတော အာရာမရာမဏေယျကံ ဝနရာမဏေယျကံ ဘူမိရာမဏေယျကံ ပေါက္ခရဏီရာမဏေယျကန်'တိ၊
But the other would say, ‘It’s impossible, it cannot happen that, standing at the peak, you can see delightful parks, woods, meadows, and lotus ponds.’ So their friend would come down from the peak, take their friend by the arm, and make them climb to the peak. After giving them a moment to catch their breath, they’d say, ‘My friend, what do you see, standing here at the peak?’ They’d reply, ‘Standing at the peak, I see delightful parks, woods, meadows, and lotus ponds!’
သော ဧဝံ ဝဒေယျ: ‘ဣဒါနေဝ ခေါ တေ, သမ္မ, ဘာသိတံ—မယံ ဧဝံ အာဇာနာမ—အဋ္ဌာနံ ခေါ ဧတံ သမ္မ, အနဝကာသော ယံ တွံ ဥပရိပဗ္ဗတေ ဌိတော ပဿေယျာသိ အာရာမရာမဏေယျကံ ဝနရာမဏေယျကံ ဘူမိရာမဏေယျကံ ပေါက္ခရဏီရာမဏေယျကန်'တိ၊ ဣဒါနေဝ စ ပန တေ ဘာသိတံ မယံ ဧဝံ အာဇာနာမ: ‘ပဿာမိ ခေါ အဟံ, သမ္မ, ဥပရိပဗ္ဗတေ ဌိတော အာရာမရာမဏေယျကံ ဝနရာမဏေယျကံ ဘူမိရာမဏေယျကံ ပေါက္ခရဏီရာမဏေယျကန်'တိ၊ သော ဧဝံ ဝဒေယျ: ‘တထာ ဟိ ပနာဟံ, သမ္မ, ဣမိနာ မဟတာ ပဗ္ဗတေန အာဝုတော ဒဋ္ဌေယျံ နာဒ္ဒသန်'တိ၊
They’d say, ‘Just now I understood you to say: “It’s impossible, it cannot happen that, standing at the peak, you can see delightful parks, woods, meadows, and lotus ponds.” But now you say: “Standing at the peak, I see delightful parks, woods, meadows, and lotus ponds!”’ They’d say, ‘But my friend, it was because I was obstructed by this big mountain that I didn’t see what could be seen.’
အတော မဟန္တတရေန, အဂ္ဂိဝေဿန, ‘အဝိဇ္ဇာခန္ဓေန ဇယသေနော ရာဇကုမာရော အာဝုတော နိဝုတော ဩဖုဋော ပရိယောနဒ္ဓေါ၊ သော ဝတ ယံ တံ နေက္ခမ္မေန ဉာတဗ္ဗံ နေက္ခမ္မေန ဒဋ္ဌဗ္ဗံ နေက္ခမ္မေန ပတ္တဗ္ဗံ နေက္ခမ္မေန သစ္ဆိကာတဗ္ဗံ တံ ဝတ ဇယသေနော ရာဇကုမာရော ကာမမဇ္ဈေ ဝသန္တော ကာမေ ပရိဘုဉ္ဇန္တော ကာမဝိတက္ကေဟိ ခဇ္ဇမာနော ကာမပရိဠာဟေန ပရိဍယှမာနော ကာမပရိယေသနာယ ဥဿုကော ဉဿတိ ဝါ ဒက္ခတိ ဝါ သစ္ဆိ ဝါ ကရိဿတီ'တိ—နေတံ ဌာနံ ဝိဇ္ဇတိ၊ သစေ ခေါ တံ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဇယသေနဿ ရာဇကုမာရဿ ဣမာ ဒွေ ဥပမာ ပဋိဘာယေယျုံ, အနစ္ဆရိယံ တေ ဇယသေနော ရာဇကုမာရော ပသီဒေယျ, ပသန္နော စ တေ ပသန္နာကာရံ ကရေယျာ”တိ၊
But bigger than that is the mass of ignorance by which Prince Jayasena is veiled, shrouded, covered, and engulfed. Prince Jayasena dwells in the midst of sensual pleasures, enjoying them, consumed by thoughts of them, burning with fever for them, and eagerly seeking more. It’s quite impossible for him to know or see or realize what can only be known, seen, and realized by renunciation. It wouldn’t be surprising if, had these two similes occurred to you, Prince Jayasena would have gained confidence in you and shown his confidence.”
“ကုတော ပန မံ, ဘန္တေ, ဇယသေနဿ ရာဇကုမာရဿ ဣမာ ဒွေ ဥပမာ ပဋိဘာယိဿန္တိ အနစ္ဆရိယာ ပုဗ္ဗေ အဿုတပုဗ္ဗာ, သေယျထာပိ ဘဂဝန္တန်”တိ?
“But sir, how could these two similes have occurred to me as they did to the Buddha, since they were neither supernaturally inspired, nor learned before in the past?”
“သေယျထာပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ရာဇာ ခတ္တိယော မုဒ္ဓါဝသိတ္တော နာဂဝနိကံ အာမန္တေတိ: ‘ဧဟိ တွံ, သမ္မ နာဂဝနိက, ရညော နာဂံ အဘိရုဟိတွာ နာဂဝနံ ပဝိသိတွာ အာရညကံ နာဂံ အတိပဿိတွာ ရညော နာဂဿ ဂီဝါယံ ဥပနိဗန္ဓာဟီ'တိ၊ ‘ဧဝံ, ဒေဝါ'တိ ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, နာဂဝနိကော ရညော ခတ္တိယဿ မုဒ္ဓါဝသိတ္တဿ ပဋိဿုတွာ ရညော နာဂံ အဘိရုဟိတွာ နာဂဝနံ ပဝိသိတွာ အာရညကံ နာဂံ အတိပဿိတွာ ရညော နာဂဿ ဂီဝါယံ ဥပနိဗန္ဓတိ၊ တမေနံ ရညော နာဂေါ အဗ္ဘောကာသံ နီဟရတိ၊ ဧတ္တာဝတာ ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, အာရညကော နာဂေါ အဗ္ဘောကာသံ ဂတော ဟောတိ၊ ဧတ္ထဂေဓာ ဟိ, အဂ္ဂိဝေဿန, အာရညကာ နာဂါ ယဒိဒံ—နာဂဝနံ၊ တမေနံ နာဂဝနိကော ရညော ခတ္တိယဿ မုဒ္ဓါဝသိတ္တဿ အာရောစေသိ: ‘အဗ္ဘောကာသဂတော ခေါ, ဒေဝ, အာရညကော နာဂေါ'တိ၊ အထ ခေါ အဂ္ဂိဝေဿန, တမေနံ ရာဇာ ခတ္တိယော မုဒ္ဓါဝသိတ္တော ဟတ္ထိဒမကံ အာမန္တေသိ: ‘ဧဟိ တွံ, သမ္မ ဟတ္ထိဒမက, အာရညကံ နာဂံ ဒမယာဟိ အာရညကာနဉ္စေဝ သီလာနံ အဘိနိမ္မဒနာယ အာရညကာနဉ္စေဝ သရသင်္ကပ္ပါနံ အဘိနိမ္မဒနာယ အာရညကာနဉ္စေဝ ဒရထကိလမထပရိဠာဟာနံ အဘိနိမ္မဒနာယ ဂါမန္တေ အဘိရမာပနာယ မနုဿကန္တေသု သီလေသု သမာဒပနာယာ'တိ၊
“Suppose, Aggivessana, an anointed aristocratic king was to address his elephant tracker, ‘Please, my good elephant tracker, mount the royal bull elephant and enter the elephant wood. When you see a wild bull elephant, tether it by the neck to the royal elephant.’ ‘Yes, Your Majesty,’ replied the elephant tracker, and did as he was asked. The royal elephant leads the wild elephant out into the open; and it’s only then that it comes out into the open, for a wild bull elephant clings to the elephant wood. Then the elephant tracker informs the king, ‘Sire, the wild elephant has come out into the open.’ Then the king addresses his elephant trainer, ‘Please, my good elephant trainer, tame the wild bull elephant. Subdue its wild behaviors, its wild memories and thoughts, and its wild stress, weariness, and fever. Make it happy to be within a village, and instill behaviors congenial to humans.’
‘ဧဝံ, ဒေဝါ'တိ ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဟတ္ထိဒမကော ရညော ခတ္တိယဿ မုဒ္ဓါဝသိတ္တဿ ပဋိဿုတွာ မဟန္တံ ထမ္ဘံ ပထဝိယံ နိခဏိတွာ အာရညကဿ နာဂဿ ဂီဝါယံ ဥပနိဗန္ဓတိ အာရညကာနဉ္စေဝ သီလာနံ အဘိနိမ္မဒနာယ အာရညကာနဉ္စေဝ သရသင်္ကပ္ပါနံ အဘိနိမ္မဒနာယ အာရညကာနဉ္စေဝ ဒရထကိလမထပရိဠာဟာနံ အဘိနိမ္မဒနာယ ဂါမန္တေ အဘိရမာပနာယ မနုဿကန္တေသု သီလေသု သမာဒပနာယ၊ တမေနံ ဟတ္ထိဒမကော ယာ သာ ဝါစာ နေလာ ကဏ္ဏသုခါ ပေမနီယာ ဟဒယင်္ဂမာ ပေါရီ ဗဟုဇနကန္တာ ဗဟုဇနမနာပါ တထာရူပါဟိ ဝါစာဟိ သမုဒါစရတိ၊ ယတော ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, အာရညကော နာဂေါ ဟတ္ထိဒမကဿ ယာ သာ ဝါစာ နေလာ ကဏ္ဏသုခါ ပေမနီယာ ဟဒယင်္ဂမာ ပေါရီ ဗဟုဇနကန္တာ ဗဟုဇနမနာပါ တထာရူပါဟိ ဝါစာဟိ သမုဒါစရိယမာနော သုဿူသတိ, သောတံ ဩဒဟတိ, အညာ စိတ္တံ ဥပဋ္ဌာပေတိ; တမေနံ ဟတ္ထိဒမကော ဥတ္တရိ တိဏဃာသောဒကံ အနုပ္ပဝေစ္ဆတိ၊
‘Yes, Your Majesty,’ replied the elephant trainer. He dug a large post into the earth and tethered the elephant to it by the neck, so as to subdue its wild behaviors, its wild memories and thoughts, and its wild stress, weariness, and fever, and to make it happy to be within a village, and instill behaviors congenial to humans. He spoke in a way that’s mellow, pleasing to the ear, lovely, going to the heart, polite, likable and agreeable to the people. Spoken to in such a way by the elephant trainer, the wild elephant wanted to listen. It actively listened and tried to understand. So the elephant trainer rewards it with grass, fodder, and water.
ယတော ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, အာရညကော နာဂေါ ဟတ္ထိဒမကဿ တိဏဃာသောဒကံ ပဋိဂ္ဂဏှာတိ, တတြ ဟတ္ထိဒမကဿ ဧဝံ ဟောတိ: ‘ဇီဝိဿတိ ခေါ ဒါနိ အာရညကော နာဂေါ'တိ၊ တမေနံ ဟတ္ထိဒမကော ဥတ္တရိ ကာရဏံ ကာရေတိ: ‘အာဒိယ, ဘော, နိက္ခိပ, ဘော'တိ၊ ယတော ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, အာရညကော နာဂေါ ဟတ္ထိဒမကဿ အာဒါနနိက္ခေပေ ဝစနကရော ဟောတိ ဩဝါဒပ္ပဋိကရော, တမေနံ ဟတ္ထိဒမကော ဥတ္တရိ ကာရဏံ ကာရေတိ: ‘အဘိက္ကမ, ဘော, ပဋိက္ကမ, ဘော'တိ၊ ယတော ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, အာရညကော နာဂေါ ဟတ္ထိဒမကဿ အဘိက္ကမပဋိက္ကမဝစနကရော ဟောတိ ဩဝါဒပ္ပဋိကရော, တမေနံ ဟတ္ထိဒမကော ဥတ္တရိ ကာရဏံ ကာရေတိ: ‘ဥဋ္ဌဟ, ဘော, နိသီဒ, ဘော'တိ၊
When the wild elephant accepts the grass, fodder, and water, the trainer knows, ‘Now the wild elephant will survive!’ Then he sets it a further task: ‘Pick it up, sir! Put it down, sir!’ When the wild elephant picks up and puts down when the trainer says, following instructions, the trainer sets it a further task: ‘Forward, sir! Back, sir!’ When the wild elephant goes forward and back when the trainer says, following instructions, the trainer sets it a further task: ‘Stand, sir! Sit, sir!’
ယတော ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, အာရညကော နာဂေါ ဟတ္ထိဒမကဿ ဥဋ္ဌာနနိသဇ္ဇာယ ဝစနကရော ဟောတိ ဩဝါဒပ္ပဋိကရော, တမေနံ ဟတ္ထိဒမကော ဥတ္တရိ အာနေဉ္ဇံ နာမ ကာရဏံ ကာရေတိ, မဟန္တဿ ဖလကံ သောဏ္ဍာယ ဥပနိဗန္ဓတိ, တောမရဟတ္ထော စ ပုရိသော ဥပရိဂီဝါယ နိသိန္နော ဟောတိ, သမန္တတော စ တောမရဟတ္ထာ ပုရိသာ ပရိဝါရေတွာ ဌိတာ ဟောန္တိ, ဟတ္ထိဒမကော စ ဒီဃတောမရယဋ္ဌိံ ဂဟေတွာ ပုရတော ဌိတော ဟောတိ၊ သော အာနေဉ္ဇံ ကာရဏံ ကာရိယမာနော နေဝ ပုရိမေ ပါဒေ စောပေတိ န ပစ္ဆိမေ ပါဒေ စောပေတိ, န ပုရိမကာယံ စောပေတိ န ပစ္ဆိမကာယံ စောပေတိ, န သီသံ စောပေတိ, န ကဏ္ဏေ စောပေတိ, န ဒန္တေ စောပေတိ, န နင်္ဂုဋ္ဌံ စောပေတိ, န သောဏ္ဍံ စောပေတိ၊ သော ဟောတိ အာရညကော နာဂေါ ခမော သတ္တိပ္ပဟာရာနံ အသိပ္ပဟာရာနံ ဥသုပ္ပဟာရာနံ သရပတ္တပ္ပဟာရာနံ ဘေရိပဏဝဝံသသင်္ခဍိဏ္ဍိမနိန္နာဒသဒ္ဒါနံ သဗ္ဗဝင်္ကဒေါသနိဟိတနိန္နီတကသာဝေါ ရာဇာရဟော ရာဇဘောဂ္ဂေါ ရညော အင်္ဂန္တေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတိ၊
When the wild elephant stands and sits when the trainer says, following instructions, the trainer sets the task called imperturbability. He fastens a large plank to its trunk; a lancer sits on its neck; other lancers surround it on all sides; and the trainer himself stands in front with a long lance. While practicing this task, it doesn’t budge its fore-feet or hind-feet, its fore-quarters or hind-quarters, its head, ears, tusks, tail, or trunk. The wild bull elephant endures being struck by spears, swords, arrows, and axes; it endures the thunder of the drums, kettledrums, horns, and cymbals. Rid of all crooks and flaws, and purged of defects, it is worthy of a king, fit to serve a king, and considered a factor of kingship.
ဧဝမေဝ ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဣဓ တထာဂတော လောကေ ဥပ္ပဇ္ဇတိ အရဟံ သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓေါ ဝိဇ္ဇာစရဏသမ္ပန္နော သုဂတော လောကဝိဒူ အနုတ္တရော ပုရိသဒမ္မသာရထိ သတ္ထာ ဒေဝမနုဿာနံ ဗုဒ္ဓေါ ဘဂဝါ၊ သော ဣမံ လောကံ သဒေဝကံ သမာရကံ သဗြဟ္မကံ သဿမဏဗြာဟ္မဏိံ ပဇံ သဒေဝမနုဿံ သယံ အဘိညာ သစ္ဆိကတွာ ပဝေဒေတိ၊ သော ဓမ္မံ ဒေသေတိ အာဒိကလျာဏံ မဇ္ဈေကလျာဏံ ပရိယောသာနကလျာဏံ သာတ္ထံ သဗျဉ္ဇနံ, ကေဝလပရိပုဏ္ဏံ ပရိသုဒ္ဓံ ဗြဟ္မစရိယံ ပကာသေတိ၊
In the same way, Aggivessana, a Realized One arises in the world, perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed. He realizes with his own insight this world—with its gods, Māras and Brahmās, this population with its ascetics and brahmins, gods and humans—and he makes it known to others. He teaches Dhamma that’s good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased. And he reveals a spiritual practice that’s entirely full and pure.
တံ ဓမ္မံ သုဏာတိ ဂဟပတိ ဝါ ဂဟပတိပုတ္တော ဝါ အညတရသ္မိံ ဝါ ကုလေ ပစ္စာဇာတော၊ သော တံ ဓမ္မံ သုတွာ တထာဂတေ သဒ္ဓံ ပဋိလဘတိ၊ သော တေန သဒ္ဓါပဋိလာဘေန သမန္နာဂတော ဣတိ ပဋိသဉ္စိက္ခတိ: ‘သမ္ဗာဓော ဃရာဝါသော ရဇာပထော, အဗ္ဘောကာသော ပဗ္ဗဇ္ဇာ၊ နယိဒံ သုကရံ အဂါရံ အဇ္ဈာဝသတာ ဧကန္တပရိပုဏ္ဏံ ဧကန္တပရိသုဒ္ဓံ သင်္ခလိခိတံ ဗြဟ္မစရိယံ စရိတုံ၊ ယန္နူနာဟံ ကေသမဿုံ ဩဟာရေတွာ ကာသာယာနိ ဝတ္ထာနိ အစ္ဆာဒေတွာ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇေယျန်'တိ၊
A householder hears that teaching, or a householder’s child, or someone reborn in a good family. They gain faith in the Realized One and reflect, ‘Living in a house is cramped and dirty, but the life of one gone forth is wide open. It’s not easy for someone living at home to lead the spiritual life utterly full and pure, like a polished shell. Why don’t I shave off my hair and beard, dress in ocher robes, and go forth from the lay life to homelessness?’
သော အပရေန သမယေန အပ္ပံ ဝါ ဘောဂက္ခန္ဓံ ပဟာယ မဟန္တံ ဝါ ဘောဂက္ခန္ဓံ ပဟာယ အပ္ပံ ဝါ ဉာတိပရိဝဋ္ဋံ ပဟာယ မဟန္တံ ဝါ ဉာတိပရိဝဋ္ဋံ ပဟာယ ကေသမဿုံ ဩဟာရေတွာ ကာသာယာနိ ဝတ္ထာနိ အစ္ဆာဒေတွာ အဂါရသ္မာ အနဂါရိယံ ပဗ္ဗဇတိ၊ ဧတ္တာဝတာ ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, အရိယသာဝကော အဗ္ဘောကာသဂတော ဟောတိ၊ ဧတ္ထဂေဓာ ဟိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဒေဝမနုဿာ ယဒိဒံ—ပဉ္စ ကာမဂုဏာ၊
After some time they give up a large or small fortune, and a large or small family circle. They shave off hair and beard, dress in ocher robes, and go forth from the lay life to homelessness. And it’s only then that a noble disciple comes out into the open, for gods and humans cling to the five kinds of sensual stimulation.
တမေနံ တထာဂတော ဥတ္တရိံ ဝိနေတိ: ‘ဧဟိ တွံ, ဘိက္ခု, သီလဝါ ဟောဟိ, ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော ဝိဟရာဟိ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော, အဏုမတ္တေသု ဝဇ္ဇေသု ဘယဒဿာဝီ, သမာဒါယ သိက္ခဿု သိက္ခာပဒေသူ'တိ၊
Then the Realized One guides them further: ‘Come, bhikkhu, be ethical and restrained in the monastic code, conducting yourself well and seeking alms in suitable places. Seeing danger in the slightest fault, keep the rules you’ve undertaken.’
ယတော ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, အရိယသာဝကော သီလဝါ ဟောတိ, ပါတိမောက္ခသံဝရသံဝုတော ဝိဟရတိ အာစာရဂေါစရသမ္ပန္နော အဏုမတ္တေသု ဝဇ္ဇေသု ဘယဒဿာဝီ, သမာဒါယ သိက္ခတိ သိက္ခာပဒေသု, တမေနံ တထာဂတော ဥတ္တရိံ ဝိနေတိ: ‘ဧဟိ တွံ, ဘိက္ခု, ဣန္ဒြိယေသု ဂုတ္တဒွါရော ဟောဟိ, စက္ခုနာ ရူပံ ဒိသွာ မာ နိမိတ္တဂ္ဂါဟီ …ပေ…
When they have ethical conduct, the Realized One guides them further: ‘Come, bhikkhu, guard your sense doors. When you see a sight with your eyes, don’t get caught up in the features and details. …
(ယထာ ဂဏကမောဂ္ဂလ္လာနသုတ္တန္တေ, ဧဝံ ဝိတ္ထာရေတဗ္ဗာနိ၊)
(Tell in full as in MN 107, the Discourse with Moggallāna the Accountant.)
သော ဣမေ ပဉ္စ နီဝရဏေ ပဟာယ စေတသော ဥပက္ကိလေသေ ပညာယ ဒုဗ္ဗလီကရဏေ ကာယေ ကာယာနုပဿီ ဝိဟရတိ အာတာပီ သမ္ပဇာနော သတိမာ ဝိနေယျ လောကေ အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿံ၊
They give up these five hindrances, corruptions of the heart that weaken wisdom. Then they meditate observing an aspect of the body—keen, aware, and mindful, rid of covetousness and displeasure for the world.
ဝေဒနာသု …ပေ… စိတ္တေ … ဓမ္မေသု ဓမ္မာနုပဿီ ဝိဟရတိ အာတာပီ သမ္ပဇာနော သတိမာ ဝိနေယျ လောကေ အဘိဇ္ဈာဒေါမနဿံ၊ သေယျထာပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဟတ္ထိဒမကော မဟန္တံ ထမ္ဘံ ပထဝိယံ နိခဏိတွာ အာရညကဿ နာဂဿ ဂီဝါယံ ဥပနိဗန္ဓတိ အာရညကာနဉ္စေဝ သီလာနံ အဘိနိမ္မဒနာယ အာရညကာနဉ္စေဝ သရသင်္ကပ္ပါနံ အဘိနိမ္မဒနာယ အာရညကာနဉ္စေဝ ဒရထကိလမထပရိဠာဟာနံ အဘိနိမ္မဒနာယ ဂါမန္တေ အဘိရမာပနာယ မနုဿကန္တေသု သီလေသု သမာဒပနာယ; ဧဝမေဝ ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, အရိယသာဝကဿ ဣမေ စတ္တာရော သတိပဋ္ဌာနာ စေတသော ဥပနိဗန္ဓနာ ဟောန္တိ ဂေဟသိတာနဉ္စေဝ သီလာနံ အဘိနိမ္မဒနာယ ဂေဟသိတာနဉ္စေဝ သရသင်္ကပ္ပါနံ အဘိနိမ္မဒနာယ ဂေဟသိတာနဉ္စေဝ ဒရထကိလမထပရိဠာဟာနံ အဘိနိမ္မဒနာယ ဉာယဿ အဓိဂမာယ နိဗ္ဗာနဿ သစ္ဆိကိရိယာယ၊
They meditate observing an aspect of feelings … mind … principles—keen, aware, and mindful, rid of covetousness and displeasure for the world. It’s like when the elephant trainer dug a large post into the earth and tethered the elephant to it by the neck, so as to subdue its wild behaviors, its wild memories and thoughts, and its wild stress, weariness, and fever, and to make it happy to be within a village, and instill behaviors congenial to humans. In the same way, a noble disciple has these four kinds of mindfulness meditation as tethers for the mind so as to subdue behaviors of the lay life, memories and thoughts of the lay life, the stress, weariness, and fever of the lay life, to discover the system, and to realize Nibbana.
တမေနံ တထာဂတော ဥတ္တရိံ ဝိနေတိ: ‘ဧဟိ တွံ, ဘိက္ခု, ကာယေ ကာယာနုပဿီ ဝိဟရာဟိ, မာ စ ကာမူပသံဟိတံ ဝိတက္ကံ ဝိတက္ကေသိ၊ ဝေဒနာသု … စိတ္တေ … ဓမ္မေသု ဓမ္မာနုပဿီ ဝိဟရာဟိ, မာ စ ကာမူပသံဟိတံ ဝိတက္ကံ ဝိတက္ကေသီ'တိ၊
Then the Realized One guides them further: ‘Come, bhikkhu, meditate observing an aspect of the body, but don’t think thoughts connected with sensual pleasures. Meditate observing an aspect of feelings … mind … principles, but don’t think thoughts connected with sensual pleasures.’
သော ဝိတက္ကဝိစာရာနံ ဝူပသမာ အဇ္ဈတ္တံ သမ္ပသာဒနံ စေတသော ဧကောဒိဘာဝံ အဝိတက္ကံ အဝိစာရံ သမာဓိဇံ ပီတိသုခံ ဒုတိယံ ဈာနံ … တတိယံ ဈာနံ … စတုတ္ထံ ဈာနံ ဥပသမ္ပဇ္ဇ ဝိဟရတိ၊
As the placing of the mind and keeping it connected are stilled, they enter and remain in the second jhāna … third jhāna … fourth jhāna.
သော ဧဝံ သမာဟိတေ စိတ္တေ ပရိသုဒ္ဓေ ပရိယောဒါတေ အနင်္ဂဏေ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ မုဒုဘူတေ ကမ္မနိယေ ဌိတေ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ ပုဗ္ဗေနိဝါသာနုဿတိဉာဏာယ စိတ္တံ အဘိနိန္နာမေတိ၊ သော အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ, သေယျထိဒံ—ဧကမ္ပိ ဇာတိံ ဒွေပိ ဇာတိယော …ပေ… ဣတိ သာကာရံ သော်ဒ္ဒေသံ အနေကဝိဟိတံ ပုဗ္ဗေနိဝါသံ အနုဿရတိ၊
When their mind has become immersed in samādhi like this—purified, bright, flawless, rid of corruptions, pliable, workable, steady, and imperturbable—they extend it toward recollection of past lives. They recollect many kinds of past lives. That is: one, two, three, four, five, ten, twenty, thirty, forty, fifty, a hundred, a thousand, a hundred thousand rebirths; many eons of the world contracting, many eons of the world expanding, many eons of the world contracting and expanding. And so they recollect their many kinds of past lives, with features and details.
သော ဧဝံ သမာဟိတေ စိတ္တေ ပရိသုဒ္ဓေ ပရိယောဒါတေ အနင်္ဂဏေ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ မုဒုဘူတေ ကမ္မနိယေ ဌိတေ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ သတ္တာနံ စုတူပပါတဉာဏာယ စိတ္တံ အဘိနိန္နာမေတိ၊ သော ဒိဗ္ဗေန စက္ခုနာ ဝိသုဒ္ဓေန အတိက္ကန္တမာနုသကေန သတ္တေ ပဿတိ စဝမာနေ ဥပပဇ္ဇမာနေ ဟီနေ ပဏီတေ သုဝဏ္ဏေ ဒုဗ္ဗဏ္ဏေ, သုဂတေ ဒုဂ္ဂတေ …ပေ… ယထာကမ္မူပဂေ သတ္တေ ပဇာနာတိ၊
When their mind has become immersed in samādhi like this—purified, bright, flawless, rid of corruptions, pliable, workable, steady, and imperturbable—they extend it toward knowledge of the death and rebirth of sentient beings. With clairvoyance that is purified and superhuman, they see sentient beings passing away and being reborn—inferior and superior, beautiful and ugly, in a good place or a bad place. They understand how sentient beings are reborn according to their deeds.
သော ဧဝံ သမာဟိတေ စိတ္တေ ပရိသုဒ္ဓေ ပရိယောဒါတေ အနင်္ဂဏေ ဝိဂတူပက္ကိလေသေ မုဒုဘူတေ ကမ္မနိယေ ဌိတေ အာနေဉ္ဇပ္ပတ္တေ အာသဝါနံ ခယဉာဏာယ စိတ္တံ အဘိနိန္နာမေတိ၊ သော ‘ဣဒံ ဒုက္ခန်'တိ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ, ‘အယံ ဒုက္ခသမုဒယော'တိ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ, ‘အယံ ဒုက္ခနိရောဓော'တိ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ, ‘အယံ ဒုက္ခနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ'တိ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ; ‘ဣမေ အာသဝါ'တိ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ, ‘အယံ အာသဝသမုဒယော'တိ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ, ‘အယံ အာသဝနိရောဓော'တိ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ, ‘အယံ အာသဝနိရောဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ'တိ ယထာဘူတံ ပဇာနာတိ၊ တဿ ဧဝံ ဇာနတော ဧဝံ ပဿတော ကာမာသဝါပိ စိတ္တံ ဝိမုစ္စတိ, ဘဝါသဝါပိ စိတ္တံ ဝိမုစ္စတိ, အဝိဇ္ဇာသဝါပိ စိတ္တံ ဝိမုစ္စတိ၊ ဝိမုတ္တသ္မိံ ဝိမုတ္တမိတိ ဉာဏံ ဟောတိ၊
When their mind has become immersed in samādhi like this—purified, bright, flawless, rid of corruptions, pliable, workable, steady, and imperturbable—they extend it toward knowledge of the ending of defilements. They truly understand: ‘This is suffering’ … ‘This is the origin of suffering’ … ‘This is the cessation of suffering’ … ‘This is the practice that leads to the cessation of suffering’. They truly understand: ‘These are defilements’ … ‘This is the origin of defilements’ … ‘This is the cessation of defilements’ … ‘This is the practice that leads to the cessation of defilements’. Knowing and seeing like this, their mind is freed from the defilements of sensuality, desire to be reborn, and ignorance. When they’re freed, they know they’re freed.
‘ခီဏာ ဇာတိ, ဝုသိတံ ဗြဟ္မစရိယံ, ကတံ ကရဏီယံ, နာပရံ ဣတ္ထတ္တာယာ'တိ ပဇာနာတိ၊
They understand: ‘Rebirth is ended, the spiritual journey has been completed, what had to be done has been done, there is no return to any state of existence.’
သော ဟောတိ ဘိက္ခု ခမော သီတဿ ဥဏှဿ ဇိဃစ္ဆာယ ပိပါသာယ ဍံသမကသဝါတာတပသရီသပသမ္ဖဿာနံ ဒုရုတ္တာနံ ဒုရာဂတာနံ ဝစနပထာနံ, ဥပ္ပန္နာနံ သာရီရိကာနံ ဝေဒနာနံ ဒုက္ခာနံ တိဗ္ဗာနံ ခရာနံ ကဋုကာနံ အသာတာနံ အမနာပါနံ ပါဏဟရာနံ အဓိဝါသကဇာတိကော ဟောတိ သဗ္ဗရာဂဒေါသမောဟနိဟိတနိန္နီတကသာဝေါ အာဟုနေယျော ပါဟုနေယျော ဒက္ခိဏေယျော အဉ္ဇလိကရဏီယော အနုတ္တရံ ပုညက္ခေတ္တံ လောကဿ၊
Such a bhikkhu endures cold, heat, hunger, and thirst; the touch of flies, mosquitoes, wind, sun, and reptiles; rude and unwelcome criticism; and puts up with physical pain—sharp, severe, acute, unpleasant, disagreeable, and life-threatening. Rid of all greed, hate, and delusion, and purged of defects, they are worthy of offerings dedicated to the gods, worthy of hospitality, worthy of a religious donation, worthy of greeting with joined palms, and are the supreme field of merit for the world.
မဟလ္လကော စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ရညော နာဂေါ အဒန္တော အဝိနီတော ကာလံ ကရောတိ, ‘အဒန္တမရဏံ မဟလ္လကော ရညော နာဂေါ ကာလင်္ကတော'တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတိ; မဇ္ဈိမော စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ရညော နာဂေါ၊ ဒဟရော စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ရညော နာဂေါ အဒန္တော အဝိနီတော ကာလံ ကရောတိ, ‘အဒန္တမရဏံ ဒဟရော ရညော နာဂေါ ကာလင်္ကတော'တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတိ; ဧဝမေဝ ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, ထေရော စေပိ ဘိက္ခု အခီဏာသဝေါ ကာလံ ကရောတိ, ‘အဒန္တမရဏံ ထေရော ဘိက္ခု ကာလင်္ကတော'တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတိ; မဇ္ဈိမော စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဘိက္ခု၊ နဝေါ စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဘိက္ခု အခီဏာသဝေါ ကာလံ ကရောတိ, ‘အဒန္တမရဏံ နဝေါ ဘိက္ခု ကာလင်္ကတော'တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတိ၊
If a royal bull elephant passes away untamed and untrained—whether in their old age, middle age, or youth—they’re considered a royal bull elephant who passed away untamed. In the same way, if a bhikkhu passes away without having ended the defilements—whether as a senior, middle, or junior—they’re considered as a bhikkhu who passed away untamed.
မဟလ္လကော စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ရညော နာဂေါ သုဒန္တော သုဝိနီတော ကာလံ ကရောတိ, ‘ဒန္တမရဏံ မဟလ္လကော ရညော နာဂေါ ကာလင်္ကတော'တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတိ; မဇ္ဈိမော စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ရညော နာဂေါ … ဒဟရော စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ရညော နာဂေါ သုဒန္တော သုဝိနီတော ကာလံ ကရောတိ, ‘ဒန္တမရဏံ ဒဟရော ရညော နာဂေါ ကာလင်္ကတော'တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတိ; ဧဝမေဝ ခေါ, အဂ္ဂိဝေဿန, ထေရော စေပိ ဘိက္ခု ခီဏာသဝေါ ကာလံ ကရောတိ, ‘ဒန္တမရဏံ ထေရော ဘိက္ခု ကာလင်္ကတော'တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတိ; မဇ္ဈိမော စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဘိက္ခု၊ နဝေါ စေပိ, အဂ္ဂိဝေဿန, ဘိက္ခု ခီဏာသဝေါ ကာလံ ကရောတိ, ‘ဒန္တမရဏံ နဝေါ ဘိက္ခု ကာလင်္ကတော'တွေဝ သင်္ခံ ဂစ္ဆတီ”တိ၊
If a royal bull elephant passes away tamed and trained—whether in their old age, middle age, or youth—they’re considered a royal bull elephant who passed away tamed. In the same way, if a bhikkhu passes away having ended the defilements—whether as a senior, middle, or junior—they’re considered as a bhikkhu who passed away tamed.”
ဣဒမဝေါစ ဘဂဝါ၊ အတ္တမနော အစိရဝတော သမဏုဒ္ဒေသော ဘဂဝတော ဘာသိတံ အဘိနန္ဒီတိ၊
That is what the Buddha said. Satisfied, the novice Aciravata was happy with what the Buddha said.
ဒန္တဘူမိသုတ္တံ နိဋ္ဌိတံ ပဉ္စမံ၊
The authoritative text of the Majjhima Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]