Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៦។៥៩
Numbered Discourses 6.59
៦។ មហាវគ្គ
6. The Great Chapter
ទារុកម្មិកសុត្ត
With Dārukammika
ឯវំ មេ សុតំ—ឯកំ សមយំ ភគវា នាតិកេ វិហរតិ គិញ្ជកាវសថេ។
So I have heard. At one time the Buddha was staying at Ñātika in the brick house.
អថ ខោ ទារុកម្មិកោ គហបតិ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នំ ខោ ទារុកម្មិកំ គហបតិំ ភគវា ឯតទវោច: “អបិ នុ តេ, គហបតិ, កុលេ ទានំ ទីយតី”តិ?
Then the householder Dārukammika went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him, “Householder, I wonder whether your family gives gifts?”
“ទីយតិ មេ, ភន្តេ, កុលេ ទានំ។ តញ្ច ខោ យេ តេ ភិក្ខូ អារញ្ញិកា បិណ្ឌបាតិកា បំសុកូលិកា អរហន្តោ វា អរហត្តមគ្គំ វា សមាបន្នា, តថារូបេសុ មេ, ភន្តេ, ភិក្ខូសុ ទានំ ទីយតី”តិ។
“It does, sir. Gifts are given to those bhikkhus who are perfected or on the path to perfection; they live in the wilderness, eat only almsfood, and wear rag robes.”
“ទុជ្ជានំ ខោ ឯតំ, គហបតិ, តយា គិហិនា កាមភោគិនា បុត្តសម្ពាធសយនំ អជ្ឈាវសន្តេន, កាសិកចន្ទនំ បច្ចនុភោន្តេន, មាលាគន្ធវិលេបនំ ធារយន្តេន, ជាតរូបរជតំ សាទិយន្តេន ឥមេ វា អរហន្តោ ឥមេ វា អរហត្តមគ្គំ សមាបន្នាតិ។
“Householder, as a layman enjoying sensual pleasures, living at home with your children, using sandalwood imported from Kāsi, wearing garlands, fragrance, and makeup, and accepting gold and money, it’s hard for you to know who is perfected or on the path to perfection.
អារញ្ញិកោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ ឧទ្ធតោ ឧន្នឡោ ចបលោ មុខរោ វិកិណ្ណវាចោ មុដ្ឋស្សតិ អសម្បជានោ អសមាហិតោ វិព្ភន្តចិត្តោ បាកតិន្ទ្រិយោ។ ឯវំ សោ តេនង្គេន គារយ្ហោ។ អារញ្ញិកោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ អនុទ្ធតោ អនុន្នឡោ អចបលោ អមុខរោ អវិកិណ្ណវាចោ ឧបដ្ឋិតស្សតិ សម្បជានោ សមាហិតោ ឯកគ្គចិត្តោ សំវុតិន្ទ្រិយោ។ ឯវំ សោ តេនង្គេន បាសំសោ។
If a bhikkhu living in the wilderness is restless, insolent, fickle, scurrilous, loose-tongued, unmindful, lacking situational awareness and immersion, with straying mind and undisciplined faculties, then in this respect they’re reprehensible. If a bhikkhu living in the wilderness is not restless, insolent, fickle, scurrilous, or loose-tongued, but has established mindfulness, situational awareness and immersion, with unified mind and restrained faculties, then in this respect they’re praiseworthy.
គាមន្តវិហារី ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ ឧទ្ធតោ …បេ… ឯវំ សោ តេនង្គេន គារយ្ហោ។ គាមន្តវិហារី ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ អនុទ្ធតោ …បេ… ឯវំ សោ តេនង្គេន បាសំសោ។
If a bhikkhu who lives within a village is restless … then in this respect they’re reprehensible. If a bhikkhu who lives within a village is not restless … then in this respect they’re praiseworthy.
បិណ្ឌបាតិកោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ ឧទ្ធតោ …បេ… ឯវំ សោ តេនង្គេន គារយ្ហោ។ បិណ្ឌបាតិកោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ អនុទ្ធតោ …បេ… ឯវំ សោ តេនង្គេន បាសំសោ។
If a bhikkhu who eats only almsfood is restless … then in this respect they’re reprehensible. If a bhikkhu who eats only almsfood is not restless … then in this respect they’re praiseworthy.
នេមន្តនិកោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ ឧទ្ធតោ …បេ… ឯវំ សោ តេនង្គេន គារយ្ហោ។ នេមន្តនិកោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ អនុទ្ធតោ …បេ… ឯវំ សោ តេនង្គេន បាសំសោ។
If a bhikkhu who accepts invitations is restless … then in this respect they’re reprehensible. If a bhikkhu who accepts invitations is not restless … then in this respect they’re praiseworthy.
បំសុកូលិកោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ ឧទ្ធតោ …បេ… ឯវំ សោ តេនង្គេន គារយ្ហោ។ បំសុកូលិកោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ អនុទ្ធតោ …បេ… ឯវំ សោ តេនង្គេន បាសំសោ។
If a bhikkhu who wears rag robes is restless … then in this respect they’re reprehensible. If a bhikkhu who wears rag robes is not restless … then in this respect they’re praiseworthy.
គហបតិចីវរធរោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ ឧទ្ធតោ ឧន្នឡោ ចបលោ មុខរោ វិកិណ្ណវាចោ មុដ្ឋស្សតិ អសម្បជានោ អសមាហិតោ វិព្ភន្តចិត្តោ បាកតិន្ទ្រិយោ។ ឯវំ សោ តេនង្គេន គារយ្ហោ។ គហបតិចីវរធរោ ចេបិ, គហបតិ, ភិក្ខុ ហោតិ អនុទ្ធតោ អនុន្នឡោ អចបលោ អមុខរោ អវិកិណ្ណវាចោ ឧបដ្ឋិតស្សតិ សម្បជានោ សមាហិតោ ឯកគ្គចិត្តោ សំវុតិន្ទ្រិយោ។ ឯវំ សោ តេនង្គេន បាសំសោ។
If a bhikkhu who wears robes offered by householders is restless, insolent, fickle, scurrilous, loose-tongued, unmindful, lacking situational awareness and immersion, with straying mind and undisciplined faculties, then in this respect they’re reprehensible. If a bhikkhu who wears robes offered by householders is not restless, insolent, fickle, scurrilous, or loose-tongued, but has established mindfulness, situational awareness and immersion, with unified mind and restrained faculties, then in this respect they’re praiseworthy.
ឥង្ឃ ត្វំ, គហបតិ, សង្ឃេ ទានំ ទេហិ។ សង្ឃេ តេ ទានំ ទទតោ ចិត្តំ បសីទិស្សតិ។ សោ ត្វំ បសន្នចិត្តោ កាយស្ស ភេទា បរំ មរណា សុគតិំ សគ្គំ លោកំ ឧបបជ្ជិស្សសី”តិ។
Go ahead, householder, give gifts to the Saṅgha. Your mind will become bright and clear, and when your body breaks up, after death, you’ll be reborn in a good place, a heavenly realm.”
“ឯសាហំ, ភន្តេ, អជ្ជតគ្គេ សង្ឃេ ទានំ ទស្សាមី”តិ។
“Sir, from this day forth I will give gifts to the Saṅgha.”
បញ្ចមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]