Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation

    អង្គុត្តរ និកាយ ៣។៣៦

    Numbered Discourses 3.36

    ៤។ ទេវទូតវគ្គ

    4. Messengers of the Gods

    ទេវទូតសុត្ត

    Messengers of the Gods

    “តីណិមានិ, ភិក្ខវេ, ទេវទូតានិ។ កតមានិ តីណិ?

    “There are, bhikkhus, these three messengers of the gods. What three?

    ឥធ, ភិក្ខវេ, ឯកច្ចោ កាយេន ទុច្ចរិតំ ចរតិ, វាចាយ ទុច្ចរិតំ ចរតិ, មនសា ទុច្ចរិតំ ចរតិ។ សោ កាយេន ទុច្ចរិតំ ចរិត្វា, វាចាយ ទុច្ចរិតំ ចរិត្វា, មនសា ទុច្ចរិតំ ចរិត្វា កាយស្ស ភេទា បរំ មរណា អបាយំ ទុគ្គតិំ វិនិបាតំ និរយំ ឧបបជ្ជតិ។ តមេនំ, ភិក្ខវេ, និរយបាលា នានាពាហាសុ គហេត្វា យមស្ស រញ្ញោ ទស្សេន្តិ: ‘អយំ, ទេវ, បុរិសោ អមត្តេយ្យោ អបេត្តេយ្យោ អសាមញ្ញោ អព្រហ្មញ្ញោ, ន កុលេ ជេដ្ឋាបចាយី។ ឥមស្ស ទេវោ ទណ្ឌំ បណេតូៜតិ។

    Firstly, someone does bad things by way of body, speech, and mind. When their body breaks up, after death, they’re reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell. Then the wardens of hell take them by the arms and present them to King Yama, saying: ‘Your Majesty, this person did not pay due respect to their mother and father, ascetics and brahmins, or honor the elders in the family. May Your Majesty punish them!’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា បឋមំ ទេវទូតំ សមនុយុញ្ជតិ សមនុគាហតិ សមនុភាសតិ: ‘អម្ភោ, បុរិស, ន ត្វំ អទ្ទស មនុស្សេសុ បឋមំ ទេវទូតំ បាតុភូតន៑ៜតិ?

    Then King Yama pursues, presses, and grills them about the first messenger of the gods: ‘Mister, did you not see the first messenger of the gods that appeared among human beings?’

    សោ ឯវមាហ: ‘នាទ្ទសំ, ភន្តេៜតិ។

    They say, ‘I saw nothing, sir.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ឯវមាហ: ‘អម្ភោ បុរិស, ន ត្វំ អទ្ទស មនុស្សេសុ ឥត្ថិំ វា បុរិសំ វា អាសីតិកំ វា នាវុតិកំ វា វស្សសតិកំ វា ជាតិយា ជិណ្ណំ គោបានសិវង្កំ ភោគ្គំ ទណ្ឌបរាយណំ បវេធមានំ គច្ឆន្តំ អាតុរំ គតយោព្ពនំ ខណ្ឌទន្តំ បលិតកេសំ វិលូនំ ខល្លិតសិរំ វលិតំ តិលកាហតគត្តន៑ៜតិ?

    Then King Yama says, ‘Mister, did you not see among human beings an elderly woman or a man—eighty, ninety, or a hundred years old—bent double, crooked, leaning on a staff, trembling as they walk, ailing, past their prime, with teeth broken, hair grey and scanty or bald, skin wrinkled, and limbs blotchy?’

    សោ ឯវមាហ: ‘អទ្ទសំ, ភន្តេៜតិ។

    They say, ‘I saw that, sir.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ឯវមាហ: ‘អម្ភោ, បុរិស, តស្ស តេ វិញ្ញុស្ស សតោ មហល្លកស្ស ន ឯតទហោសិ—អហម្បិ ខោម្ហិ ជរាធម្មោ ជរំ អនតីតោ, ហន្ទាហំ កល្យាណំ ករោមិ, កាយេន វាចាយ មនសាៜតិ?

    Then King Yama says, ‘Mister, did it not occur to you—being sensible and mature—“I, too, am liable to grow old. I’m not exempt from old age. I’d better do good by way of body, speech, and mind”?’

    សោ ឯវមាហ: ‘នាសក្ខិស្សំ, ភន្តេ។ បមាទស្សំ, ភន្តេៜតិ។

    They say, ‘I couldn’t, sir. I was negligent.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ឯវមាហ: ‘អម្ភោ, បុរិស, បមាទតាយ ន កល្យាណមកាសិ កាយេន វាចាយ មនសា។ តគ្ឃ ត្វំ, អម្ភោ បុរិស, តថា ករិស្សន្តិ យថា តំ បមត្តំ។ តំ ខោ បន តេ ឯតំ បាបកម្មំ នេវ មាតរា កតំ, ន បិតរា កតំ, ន ភាតរា កតំ, ន ភគិនិយា កតំ, ន មិត្តាមច្ចេហិ កតំ, ន ញាតិសាលោហិតេហិ កតំ, ន ទេវតាហិ កតំ, ន សមណព្រាហ្មណេហិ កតំ; អថ ខោ តយាវេតំ បាបកម្មំ កតំ, ត្វញ្ញេវេតស្ស វិបាកំ បដិសំវេទិស្សសីៜតិ។

    Then King Yama says, ‘Mister, because you were negligent, you didn’t do good by way of body, speech, and mind. Indeed, they’ll definitely punish you to fit your negligence. That bad deed wasn’t done by your mother, father, brother, or sister. It wasn’t done by friends and colleagues, by relatives and kin, by the deities, or by ascetics and brahmins. That bad deed was done by you alone, and you alone will experience the result.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា បឋមំ ទេវទូតំ សមនុយុញ្ជិត្វា សមនុគាហិត្វា សមនុភាសិត្វា, ទុតិយំ ទេវទូតំ សមនុយុញ្ជតិ សមនុគាហតិ សមនុភាសតិ: ‘អម្ភោ បុរិស, ន ត្វំ អទ្ទស មនុស្សេសុ ទុតិយំ ទេវទូតំ បាតុភូតន៑ៜតិ?

    Then King Yama grills them about the second messenger of the gods: ‘Mister, did you not see the second messenger of the gods that appeared among human beings?’

    សោ ឯវមាហ: ‘នាទ្ទសំ, ភន្តេៜតិ។ តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ឯវមាហ: ‘អម្ភោ បុរិស, ន ត្វំ អទ្ទស មនុស្សេសុ ឥត្ថិំ វា បុរិសំ វា អាពាធិកំ ទុក្ខិតំ ពាឡ្ហគិលានំ, សកេ មុត្តករីសេ បលិបន្នំ សេមានំ, អញ្ញេហិ វុដ្ឋាបិយមានំ, អញ្ញេហិ សំវេសិយមានន៑ៜតិ?

    They say, ‘I saw nothing, sir.’ Then King Yama says, ‘Mister, did you not see among human beings a woman or a man, sick, suffering, gravely ill, collapsed in their own urine and feces, being picked up by some and put down by others?’

    សោ ឯវមាហ: ‘អទ្ទសំ, ភន្តេៜតិ។

    They say, ‘I saw that, sir.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ឯវមាហ: ‘អម្ភោ បុរិស, តស្ស តេ វិញ្ញុស្ស សតោ មហល្លកស្ស ន ឯតទហោសិ: “អហម្បិ ខោម្ហិ ព្យាធិធម្មោ ព្យាធិំ អនតីតោ, ហន្ទាហំ កល្យាណំ ករោមិ កាយេន វាចាយ មនសា”ៜតិ?

    Then King Yama says, ‘Mister, did it not occur to you—being sensible and mature—“I, too, am liable to become sick. I’m not exempt from sickness. I’d better do good by way of body, speech, and mind”?’

    សោ ឯវមាហ: ‘នាសក្ខិស្សំ, ភន្តេ។ បមាទស្សំ, ភន្តេៜតិ។

    They say, ‘I couldn’t, sir. I was negligent.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ឯវមាហ: ‘អម្ភោ បុរិស, បមាទតាយ ន កល្យាណមកាសិ កាយេន វាចាយ មនសា។ តគ្ឃ ត្វំ, អម្ភោ បុរិស, តថា ករិស្សន្តិ យថា តំ បមត្តំ។ តំ ខោ បន តេ ឯតំ បាបកម្មំ នេវ មាតរា កតំ, ន បិតរា កតំ, ន ភាតរា កតំ, ន ភគិនិយា កតំ, ន មិត្តាមច្ចេហិ កតំ, ន ញាតិសាលោហិតេហិ កតំ, ន ទេវតាហិ កតំ, ន សមណព្រាហ្មណេហិ កតំ; អថ ខោ តយាវេតំ បាបកម្មំ កតំ។ ត្វញ្ញេវេតស្ស វិបាកំ បដិសំវេទិស្សសីៜតិ។

    Then King Yama says, ‘Mister, because you were negligent, you didn’t do good by way of body, speech, and mind. Well, they’ll definitely punish you to fit your negligence. That bad deed wasn’t done by your mother, father, brother, or sister. It wasn’t done by friends and colleagues, by relatives and kin, by the deities, or by ascetics and brahmins. That bad deed was done by you alone, and you alone will experience the result.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ទុតិយំ ទេវទូតំ សមនុយុញ្ជិត្វា សមនុគាហិត្វា សមនុភាសិត្វា, តតិយំ ទេវទូតំ សមនុយុញ្ជតិ សមនុគាហតិ សមនុភាសតិ: ‘អម្ភោ បុរិស, ន ត្វំ អទ្ទស មនុស្សេសុ តតិយំ ទេវទូតំ បាតុភូតន៑ៜតិ?

    Then King Yama grills them about the third messenger of the gods: ‘Mister, did you not see the third messenger of the gods that appeared among human beings?’

    សោ ឯវមាហ: ‘នាទ្ទសំ, ភន្តេៜតិ។

    They say, ‘I saw nothing, sir.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ឯវមាហ: ‘អម្ភោ បុរិស, ន ត្វំ អទ្ទស មនុស្សេសុ ឥត្ថិំ វា បុរិសំ វា ឯកាហមតំ វា ទ្វីហមតំ វា តីហមតំ វា ឧទ្ធុមាតកំ វិនីលកំ វិបុព្ពកជាតន៑ៜតិ?

    Then King Yama says, ‘Mister, did you not see among human beings a woman or a man, dead for one, two, or three days, bloated, livid, and festering?’

    សោ ឯវមាហ: ‘អទ្ទសំ, ភន្តេៜតិ។

    They say, ‘I saw that, sir.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ឯវមាហ: ‘អម្ភោ បុរិស, តស្ស តេ វិញ្ញុស្ស សតោ មហល្លកស្ស ន ឯតទហោសិ—អហម្បិ ខោម្ហិ មរណធម្មោ មរណំ អនតីតោ, ហន្ទាហំ កល្យាណំ ករោមិ កាយេន វាចាយ មនសាៜតិ?

    Then King Yama says, ‘Mister, did it not occur to you—being sensible and mature—“I, too, am liable to die. I’m not exempt from death. I’d better do good by way of body, speech, and mind”?’

    សោ ឯវមាហ: ‘នាសក្ខិស្សំ, ភន្តេ។ បមាទស្សំ, ភន្តេៜតិ។

    They say, ‘I couldn’t, sir. I was negligent.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា ឯវមាហ: ‘អម្ភោ បុរិស, បមាទតាយ ន កល្យាណមកាសិ កាយេន វាចាយ មនសា។ តគ្ឃ ត្វំ, អម្ភោ បុរិស, តថា ករិស្សន្តិ យថា តំ បមត្តំ។ តំ ខោ បន តេ ឯតំ បាបកម្មំ នេវ មាតរា កតំ, ន បិតរា កតំ, ន ភាតរា កតំ, ន ភគិនិយា កតំ, ន មិត្តាមច្ចេហិ កតំ, ន ញាតិសាលោហិតេហិ កតំ, ន ទេវតាហិ កតំ, ន សមណព្រាហ្មណេហិ កតំ; អថ ខោ តយាវេតំ បាបកម្មំ កតំ។ ត្វញ្ញេវេតស្ស វិបាកំ បដិសំវេទិស្សសីៜ”តិ។

    Then King Yama says, ‘Mister, because you were negligent, you didn’t do good by way of body, speech, and mind. Well, they’ll definitely punish you to fit your negligence. That bad deed wasn’t done by your mother, father, brother, or sister. It wasn’t done by friends and colleagues, by relatives and kin, by the deities, or by ascetics and brahmins. That bad deed was done by you alone, and you alone will experience the result.’

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, យមោ រាជា តតិយំ ទេវទូតំ សមនុយុញ្ជិត្វា សមនុគាហិត្វា សមនុភាសិត្វា តុណ្ហី ហោតិ។ តមេនំ, ភិក្ខវេ, និរយបាលា បញ្ចវិធពន្ធនំ នាម ការណំ ករោន្តិ។ តត្តំ អយោខិលំ ហត្ថេ គមេន្តិ។ តត្តំ អយោខិលំ ទុតិយស្មិំ ហត្ថេ គមេន្តិ។ តត្តំ អយោខិលំ បាទេ គមេន្តិ។ តត្តំ អយោខិលំ ទុតិយស្មិំ បាទេ គមេន្តិ។ តត្តំ អយោខិលំ មជ្ឈេ ឧរស្មិំ គមេន្តិ។ សោ តត្ថ ទុក្ខា តិព្ពា ខរា កដុកា វេទនា វេទិយតិ, ន ច តាវ កាលំ ករោតិ យាវ ន តំ បាបកម្មំ ព្យន្តីហោតិ។

    Then, after grilling them about the third messenger of the gods, King Yama falls silent. Then the wardens of hell punish them with the five-fold crucifixion. They drive red-hot stakes through the hands and feet, and another in the middle of the chest. And there they suffer painful, sharp, severe, acute feelings—but they don’t die until that bad deed is eliminated.

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, និរយបាលា សំវេសេត្វា កុធារីហិ តច្ឆន្តិ។ សោ តត្ថ ទុក្ខា តិព្ពា ខរា កដុកា វេទនា វេទិយតិ, ន ច តាវ កាលំ ករោតិ យាវ ន តំ បាបកម្មំ ព្យន្តីហោតិ។

    Then the wardens of hell throw them down and hack them with axes. …

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, និរយបាលា ឧទ្ធម្បាទំ អធោសិរំ គហេត្វា វាសីហិ តច្ឆន្តិ …បេ…

    They hang them upside-down and hack them with hatchets. …

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, និរយបាលា រថេ យោជេត្វា អាទិត្តាយ ភូមិយា សម្បជ្ជលិតាយ សជោតិភូតាយ សារេន្តិបិ បច្ចាសារេន្តិបិ …បេ…

    They harness them to a chariot, and drive them back and forth across burning ground, blazing and glowing. …

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, និរយបាលា មហន្តំ អង្គារបព្ពតំ អាទិត្តំ សម្បជ្ជលិតំ សជោតិភូតំ អារោបេន្តិបិ ឱរោបេន្តិបិ …បេ…

    They make them climb up and down a huge mountain of burning coals, blazing and glowing. …

    តមេនំ, ភិក្ខវេ, និរយបាលា ឧទ្ធម្បាទំ អធោសិរំ គហេត្វា តត្តាយ លោហកុម្ភិយា បក្ខិបន្តិ, អាទិត្តាយ សម្បជ្ជលិតាយ សជោតិភូតាយ។ (…) សោ តត្ថ ផេណុទ្ទេហកំ បច្ចមានោ សកិម្បិ ឧទ្ធំ គច្ឆតិ, សកិម្បិ អធោ គច្ឆតិ, សកិម្បិ តិរិយំ គច្ឆតិ។ សោ តត្ថ ទុក្ខា តិព្ពា ខរា កដុកា វេទនា វេទិយតិ, ន ច តាវ កាលំ ករោតិ យាវ ន តំ បាបកម្មំ ព្យន្តីហោតិ។ តមេនំ, ភិក្ខវេ, និរយបាលា មហានិរយេ បក្ខិបន្តិ។

    Then the wardens of hell turn them upside down and throw them in a red-hot copper pot, burning, blazing, and glowing. There they’re seared in boiling scum, and they’re swept up and down and round and round. And there they suffer painful, sharp, severe, acute feelings—but they don’t die until that bad deed is eliminated. Then the wardens of hell toss them into the Great Hell.

    សោ ខោ បន, ភិក្ខវេ, មហានិរយោ—

    Now, about that Great Hell:

    ចតុក្កណ្ណោ ចតុទ្វារោ, វិភត្តោ ភាគសោ មិតោ; អយោបាការបរិយន្តោ, អយសា បដិកុជ្ជិតោ។

    ‘Four are its corners, four its doors, neatly divided in equal parts. Surrounded by an iron wall, of iron is its roof.

    តស្ស អយោមយា ភូមិ, ជលិតា តេជសា យុតា; សមន្តា យោជនសតំ, ផរិត្វា តិដ្ឋតិ សព្ពទាតិ។

    The ground is even made of iron, it burns with fierce fire. The heat forever radiates a hundred leagues around.’

    ភូតបុព្ពំ, ភិក្ខវេ, យមស្ស រញ្ញោ ឯតទហោសិ: ‘យេ កិរ, ភោ, លោកេ បាបកានិ កម្មានិ ករោន្តិ តេ ឯវរូបា វិវិធា កម្មការណា ករីយន្តិ។ អហោ វតាហំ មនុស្សត្តំ លភេយ្យំ, តថាគតោ ច លោកេ ឧប្បជ្ជេយ្យ អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ, តញ្ចាហំ ភគវន្តំ បយិរុបាសេយ្យំ។ សោ ច មេ ភគវា ធម្មំ ទេសេយ្យ, តស្ស ចាហំ ភគវតោ ធម្មំ អាជានេយ្យន៑ៜតិ។

    Once upon a time, King Yama thought, ‘Those who do such bad deeds in the world receive these many different punishments. Oh, I hope I may be reborn as a human being! And that a Realized One—a perfected one, a fully awakened Buddha—arises in the world! And that I may pay homage to the Buddha! Then the Buddha can teach me Dhamma, so that I may understand his teaching.’

    តំ ខោ បនាហំ, ភិក្ខវេ, ន អញ្ញស្ស សមណស្ស វា ព្រាហ្មណស្ស វា សុត្វា ឯវំ វទាមិ, អបិ ច ខោ, ភិក្ខវេ, យទេវ មេ សាមំ ញាតំ សាមំ ទិដ្ឋំ សាមំ វិទិតំ តទេវាហំ វទាមីតិ។

    Now, I don’t say this because I’ve heard it from some other ascetic or brahmin. I only say it because I’ve known, seen, and realized it for myself.

    ចោទិតា ទេវទូតេហិ, យេ បមជ្ជន្តិ មាណវា; តេ ទីឃរត្តំ សោចន្តិ, ហីនកាយូបគា នរា។

    Those people who are negligent, when warned by the gods’ messengers: a long time they sorrow, when they go to that wretched place.

    យេ ច ខោ ទេវទូតេហិ, សន្តោ សប្បុរិសា ឥធ; ចោទិតា នប្បមជ្ជន្តិ, អរិយធម្មេ កុទាចនំ។

    But those good and peaceful people, when warned by the god’s messengers, never neglect the teaching of the noble ones.

    ឧបាទានេ ភយំ ទិស្វា, ជាតិមរណសម្ភវេ; អនុបាទា វិមុច្ចន្តិ, ជាតិមរណសង្ខយេ។

    Seeing the peril in grasping, the origin of birth and death, the unattached are freed with the ending of birth and death.

    តេ អប្បមត្តា សុខិនោ, ទិដ្ឋធម្មាភិនិព្ពុតា; សព្ពវេរភយាតីតា, សព្ពទុក្ខំ ឧបច្ចគុន៑”តិ។

    Happy, they’ve come to a safe place, extinguished in this very life. They’ve gone beyond all threats and perils, and risen above all suffering.”

    ឆដ្ឋំ។





    The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]


    © 1991-2024 The Titi Tudorancea Bulletin | Titi Tudorancea® is a Registered Trademark | Terms of use and privacy policy
    Contact