Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៩។៣៩
Numbered Discourses 9.39
៤។ មហាវគ្គ
4. The Great Chapter
ទេវាសុរសង្គាមសុត្ត
The War Between the Gods and the Demons
“ភូតបុព្ពំ, ភិក្ខវេ, ទេវាសុរសង្គាមោ សមុបព្យូឡ្ហោ អហោសិ។ តស្មិំ ខោ បន, ភិក្ខវេ, សង្គាមេ អសុរា ជិនិំសុ, ទេវា បរាជយិំសុ។ បរាជិតា ច, ភិក្ខវេ, ទេវា អបយិំសុយេវ ឧត្តរេនាភិមុខា, អភិយិំសុ អសុរា។
“Once upon a time, bhikkhus, a battle was fought between the gods and the demons. In that battle the demons won and the gods lost. Defeated, the gods fled north with the demons in pursuit.
អថ ខោ, ភិក្ខវេ, ទេវានំ ឯតទហោសិ: ‘អភិយន្តេវ ខោ អសុរា។ យន្នូន មយំ ទុតិយម្បិ អសុរេហិ សង្គាមេយ្យាមាៜតិ។ ទុតិយម្បិ ខោ, ភិក្ខវេ, ទេវា អសុរេហិ សង្គាមេសុំ។ ទុតិយម្បិ ខោ, ភិក្ខវេ, អសុរាវ ជិនិំសុ, ទេវា បរាជយិំសុ។ បរាជិតា ច, ភិក្ខវេ, ទេវា អបយិំសុយេវ ឧត្តរេនាភិមុខា, អភិយិំសុ អសុរា។
Then the gods thought, ‘The demons are still in pursuit. Why don’t we engage them in battle a second time?’ And so a second battle was fought between the gods and the demons. And for a second time the demons won and the gods lost. Defeated, the gods fled north with the demons in pursuit.
អថ ខោ, ភិក្ខវេ, ទេវានំ ឯតទហោសិ: ‘អភិយន្តេវ ខោ អសុរា។ យន្នូន មយំ តតិយម្បិ អសុរេហិ សង្គាមេយ្យាមាៜតិ។ តតិយម្បិ ខោ, ភិក្ខវេ, ទេវា អសុរេហិ សង្គាមេសុំ។ តតិយម្បិ ខោ, ភិក្ខវេ, អសុរាវ ជិនិំសុ, ទេវា បរាជយិំសុ។ បរាជិតា ច, ភិក្ខវេ, ទេវា ភីតា ទេវបុរំយេវ បវិសិំសុ។
Then the gods thought, ‘The demons are still in pursuit. Why don’t we engage them in battle a third time?’ And so a third battle was fought between the gods and the demons. And for a third time the demons won and the gods lost. Defeated and terrified, the gods fled right into the castle of the gods.
ទេវបុរគតានញ្ច បន, ភិក្ខវេ, ទេវានំ ឯតទហោសិ: ‘ភីរុត្តានគតេន ខោ ទានិ មយំ ឯតរហិ អត្តនា វិហរាម អករណីយា អសុរេហីៜតិ។ អសុរានម្បិ, ភិក្ខវេ, ឯតទហោសិ: ‘ភីរុត្តានគតេន ខោ ទានិ ទេវា ឯតរហិ អត្តនា វិហរន្តិ អករណីយា អម្ហេហីៜតិ។
When they had entered their castle, they thought, ‘Now we’re in a secure location and the demons can’t do anything to us.’ The demons also thought, ‘Now the gods are in a secure location and we can’t do anything to them.’
ភូតបុព្ពំ, ភិក្ខវេ, ទេវាសុរសង្គាមោ សមុបព្យូឡ្ហោ អហោសិ។ តស្មិំ ខោ បន, ភិក្ខវេ, សង្គាមេ ទេវា ជិនិំសុ, អសុរា បរាជយិំសុ។ បរាជិតា ច, ភិក្ខវេ, អសុរា អបយិំសុយេវ ទក្ខិណេនាភិមុខា, អភិយិំសុ ទេវា។
Once upon a time, a battle was fought between the gods and the demons. In that battle the gods won and the demons lost. Defeated, the demons fled south with the gods in pursuit.
អថ ខោ, ភិក្ខវេ, អសុរានំ ឯតទហោសិ: ‘អភិយន្តេវ ខោ ទេវា។ យន្នូន មយំ ទុតិយម្បិ ទេវេហិ សង្គាមេយ្យាមាៜតិ។ ទុតិយម្បិ ខោ, ភិក្ខវេ, អសុរា ទេវេហិ សង្គាមេសុំ។ ទុតិយម្បិ ខោ, ភិក្ខវេ, ទេវា ជិនិំសុ, អសុរា បរាជយិំសុ។ បរាជិតា ច, ភិក្ខវេ, អសុរា អបយិំសុយេវ ទក្ខិណេនាភិមុខា, អភិយិំសុ ទេវា។
Then the demons thought, ‘The gods are still in pursuit. Why don’t we engage them in battle a second time?’ And so a second battle was fought between the gods and the demons. And for a second time the gods won and the demons lost. Defeated, the demons fled south with the gods in pursuit.
អថ ខោ, ភិក្ខវេ, អសុរានំ ឯតទហោសិ: ‘អភិយន្តេវ ខោ ទេវា។ យន្នូន មយំ តតិយម្បិ ទេវេហិ សង្គាមេយ្យាមាៜតិ។ តតិយម្បិ ខោ, ភិក្ខវេ, អសុរា ទេវេហិ សង្គាមេសុំ។ តតិយម្បិ ខោ, ភិក្ខវេ, ទេវា ជិនិំសុ, អសុរា បរាជយិំសុ។ បរាជិតា ច, ភិក្ខវេ, អសុរា ភីតា អសុរបុរំយេវ បវិសិំសុ។
Then the demons thought, ‘The gods are still in pursuit. Why don’t we engage them in battle a third time?’ And so a third battle was fought between the gods and the demons. And for a third time the gods won and the demons lost. Defeated and terrified, the demons fled right into the citadel of the demons.
អសុរបុរគតានញ្ច បន, ភិក្ខវេ, អសុរានំ ឯតទហោសិ: ‘ភីរុត្តានគតេន ខោ ទានិ មយំ ឯតរហិ អត្តនា វិហរាម អករណីយា ទេវេហីៜតិ។ ទេវានម្បិ, ភិក្ខវេ, ឯតទហោសិ: ‘ភីរុត្តានគតេន ខោ ទានិ អសុរា ឯតរហិ អត្តនា វិហរន្តិ អករណីយា អម្ហេហីៜតិ។
When they had entered their citadel, they thought, ‘Now we’re in a secure location and the gods can’t do anything to us.’ And the gods also thought, ‘Now the demons are in a secure location and we can’t do anything to them.’
ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, យស្មិំ សមយេ ភិក្ខុ វិវិច្ចេវ កាមេហិ វិវិច្ច អកុសលេហិ ធម្មេហិ សវិតក្កំ សវិចារំ វិវេកឹ បីតិសុខំ បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, តស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ភិក្ខុស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘ភីរុត្តានគតេន ខោ ទានាហំ ឯតរហិ អត្តនា វិហរាមិ អករណីយោ មារស្សាៜតិ។ មារស្សាបិ, ភិក្ខវេ, បាបិមតោ ឯវំ ហោតិ: ‘ភីរុត្តានគតេន ខោ ទានិ ភិក្ខុ ឯតរហិ អត្តនា វិហរតិ អករណីយោ មយ្ហន៑ៜតិ។
In the same way, a bhikkhu, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, enters and remains in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. At such a time the bhikkhu thinks, ‘Now I’m in a secure location and Māra can’t do anything to me.’ And Māra the Wicked also thinks, ‘Now the bhikkhu is in a secure location and we can’t do anything to them.’
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ភិក្ខុ វិតក្កវិចារានំ វូបសមា …បេ… ទុតិយំ ឈានំ … តតិយំ ឈានំ … ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, តស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ភិក្ខុស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘ភីរុត្តានគតេន ខោ ទានាហំ ឯតរហិ អត្តនា វិហរាមិ អករណីយោ មារស្សាៜតិ។ មារស្សាបិ, ភិក្ខវេ, បាបិមតោ ឯវំ ហោតិ: ‘ភីរុត្តានគតេន ខោ ទានិ ភិក្ខុ ឯតរហិ អត្តនា វិហរតិ, អករណីយោ មយ្ហន៑ៜតិ។
When, as the placing of the mind and keeping it connected are stilled, a bhikkhu enters and remains in the second jhāna … third jhāna … fourth jhāna. At such a time the bhikkhu thinks, ‘Now I’m in a secure location and Māra can’t do anything to me.’ And Māra the Wicked also thinks, ‘Now the bhikkhu is in a secure location and we can’t do anything to them.’
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ភិក្ខុ សព្ពសោ រូបសញ្ញានំ សមតិក្កមា បដិឃសញ្ញានំ អត្ថង្គមា នានត្តសញ្ញានំ អមនសិការា ‘អនន្តោ អាកាសោៜតិ អាកាសានញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ‘ភិក្ខុ អន្តមកាសិ មារំ, អបទំ វធិត្វា មារចក្ខុំ អទស្សនំ គតោ បាបិមតោ តិណ្ណោ លោកេ វិសត្តិកន៑ៜតិ។
A bhikkhu, going totally beyond perceptions of form, with the ending of perceptions of impingement, not focusing on perceptions of diversity, aware that ‘space is infinite’, enters and remains in the dimension of infinite space. At such a time they are called a bhikkhu who has blinded Māra, put out his eyes without a trace, and gone where the Wicked One cannot see.
យស្មិំ, ភិក្ខវេ, សមយេ ភិក្ខុ សព្ពសោ អាកាសានញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម ‘អនន្តំ វិញ្ញាណន៑ៜតិ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ … សព្ពសោ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម ‘នត្ថិ កិញ្ចីៜតិ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ … សព្ពសោ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ សមតិក្កម្ម នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ …
A bhikkhu, going totally beyond the dimension of infinite space, aware that ‘consciousness is infinite’, enters and remains in the dimension of infinite consciousness. … Going totally beyond the dimension of infinite consciousness, aware that ‘there is nothing at all’, they enter and remain in the dimension of nothingness. … Going totally beyond the dimension of nothingness, they enter and remain in the dimension of neither perception nor non-perception. …
សព្ពសោ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ សមតិក្កម្ម សញ្ញាវេទយិតនិរោធំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ, បញ្ញាយ ចស្ស ទិស្វា អាសវា បរិក្ខីណា ហោន្តិ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ‘ភិក្ខុ អន្តមកាសិ មារំ, អបទំ វធិត្វា មារចក្ខុំ អទស្សនំ គតោ បាបិមតោ តិណ្ណោ លោកេ វិសត្តិកន៑ៜ”តិ។
Going totally beyond the dimension of neither perception nor non-perception, they enter and remain in the cessation of perception and feeling. And, having seen with wisdom, their defilements come to an end. At such a time they are called a bhikkhu who has blinded Māra, put out his eyes without a trace, and gone where the Wicked One cannot see. And they’ve crossed over clinging to the world.”
អដ្ឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]