| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationඅඞ්ගුත්තර නිකාය 6.54
Numbered Discourses 6.54
5. ධම්මිකවග්ග
5. About Dhammika
ධම්මිකසුත්ත
About Dhammika
ඒකං සමයං භගවා රාජගහේ විහරති ගිජ්ඣකූටේ පබ්බතේ.
At one time the Buddha was staying near Rājagaha, on the Vulture’s Peak Mountain.
තේන ඛෝ පන සමයේන ආයස්මා ධම්මිකෝ ජාතිභූමියං ආවාසිකෝ හෝති සබ්බසෝ ජාතිභූමියං සත්තසු ආවාසේසු. තත්‍ර සුදං ආයස්මා ධම්මිකෝ ආගන්තුකේ භික්ඛූ අක්කෝසති පරිභාසති විහිංසති විතුදති රෝසේති වාචාය. තේ ච ආගන්තුකා භික්ඛූ ආයස්මතා ධම්මිකේන අක්කෝසියමානා පරිභාසියමානා විහේසියමානා විතුදියමානා රෝසියමානා වාචාය පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසං.
Now at that time Venerable Dhammika was a resident in all seven monasteries of his native land. There he abused visiting bhikkhus; he insulted, harmed, attacked, and harassed them. The visiting bhikkhus who were treated in this way did not stay. They left, abandoning the monastery.
අථ ඛෝ ජාතිභූමකානං උපාසකානං ඒතදහෝසි: “මයං ඛෝ භික්ඛුසඞ්ඝං පච්චුපට්ඨිතා චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරේන. අථ ච පන ආගන්තුකා භික්ඛූ පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසං. කෝ නු ඛෝ හේතු කෝ පච්චයෝ යේන ආගන්තුකා භික්ඛූ පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසන්”ති?
Then the local lay followers thought to themselves, “We have supplied the bhikkhu Saṅgha with robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. But the visiting bhikkhus don’t stay. They leave, abandoning the monastery. What is the cause, what is the reason for this?”
අථ ඛෝ ජාතිභූමකානං උපාසකානං ඒතදහෝසි: “අයං ඛෝ ආයස්මා ධම්මිකෝ ආගන්තුකේ භික්ඛූ අක්කෝසති පරිභාසති විහිංසති විතුදති රෝසේති වාචාය. තේ ච ආගන්තුකා භික්ඛූ ආයස්මතා ධම්මිකේන අක්කෝසියමානා පරිභාසියමානා විහේසියමානා විතුදියමානා රෝසියමානා වාචාය පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසං. යන්නූන මයං ආයස්මන්තං ධම්මිකං පබ්බාජේය්‍යාමා”ති.
Then the local lay followers thought to themselves, “This Venerable Dhammika abuses visiting bhikkhus; he insults, harms, attacks, and harasses them. The visiting bhikkhus who were treated in this way do not stay. They leave, abandoning the monastery. Why don’t we banish Venerable Dhammika?”
අථ ඛෝ ජාතිභූමකා උපාසකා යේන ආයස්මා ධම්මිකෝ තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ධම්මිකං ඒතදවෝචුං: “පක්කමතු, භන්තේ, ආයස්මා ධම්මිකෝ ඉමම්හා ආවාසා; අලං තේ ඉධ වාසේනා”ති.
Then the local lay followers went up to Venerable Dhammika and said to him, “Sir, please leave this monastery. You’ve stayed here long enough.”
අථ ඛෝ ආයස්මා ධම්මිකෝ තම්හා ආවාසා අඤ්ඤං ආවාසං අගමාසි. තත්‍රපි සුදං ආයස්මා ධම්මිකෝ ආගන්තුකේ භික්ඛූ අක්කෝසති පරිභාසති විහිංසති විතුදති රෝසේති වාචාය. තේ ච ආගන්තුකා භික්ඛූ ආයස්මතා ධම්මිකේන අක්කෝසියමානා පරිභාසියමානා විහේසියමානා විතුදියමානා රෝසියමානා වාචාය පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසං.
Then Venerable Dhammika left and went to another monastery. There he abused visiting bhikkhus; he insulted, harmed, attacked, and harassed them. The visiting bhikkhus who were treated in this way did not stay. They left, abandoning the monastery.
අථ ඛෝ ජාතිභූමකානං උපාසකානං ඒතදහෝසි: “මයං ඛෝ භික්ඛුසඞ්ඝං පච්චුපට්ඨිතා චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරේන. අථ ච පන ආගන්තුකා භික්ඛූ පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසං. කෝ නු ඛෝ හේතු කෝ පච්චයෝ යේන ආගන්තුකා භික්ඛූ පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසන්”ති? අථ ඛෝ ජාතිභූමකානං උපාසකානං ඒතදහෝසි: “අයං ඛෝ ආයස්මා ධම්මිකෝ ආගන්තුකේ භික්ඛූ අක්කෝසති පරිභාසති විහිංසති විතුදති රෝසේති වාචාය. තේ ච ආගන්තුකා භික්ඛූ ආයස්මතා ධම්මිකේන අක්කෝසියමානා පරිභාසියමානා විහේසියමානා විතුදියමානා රෝසියමානා වාචාය පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසං. යන්නූන මයං ආයස්මන්තං ධම්මිකං පබ්බාජේය්‍යාමා”ති.
Then the local lay followers thought to themselves: …
අථ ඛෝ ජාතිභූමකා උපාසකා යේනායස්මා ධම්මිකෝ තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ධම්මිකං ඒතදවෝචුං: “පක්කමතු, භන්තේ, ආයස්මා ධම්මිකෝ ඉමම්හාපි ආවාසා; අලං තේ ඉධ වාසේනා”ති.
They said to Venerable Dhammika, “Sir, please leave this monastery. You’ve stayed here long enough.”
අථ ඛෝ ආයස්මා ධම්මිකෝ තම්හාපි ආවාසා අඤ්ඤං ආවාසං අගමාසි. තත්‍රපි සුදං ආයස්මා ධම්මිකෝ ආගන්තුකේ භික්ඛූ අක්කෝසති පරිභාසති විහිංසති විතුදති රෝසේති වාචාය. තේ ච ආගන්තුකා භික්ඛූ ආයස්මතා ධම්මිකේන අක්කෝසියමානා පරිභාසියමානා විහේසියමානා විතුදියමානා රෝසියමානා වාචාය පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසං.
Then Venerable Dhammika left and went to another monastery. There he abused visiting bhikkhus; he insulted, harmed, attacked, and harassed them. The visiting bhikkhus who were treated in this way did not stay. They left, abandoning the monastery.
අථ ඛෝ ජාතිභූමකානං උපාසකානං ඒතදහෝසි: “මයං ඛෝ භික්ඛුසඞ්ඝං පච්චුපට්ඨිතා චීවරපිණ්ඩපාතසේනාසනගිලානප්පච්චයභේසජ්ජපරික්ඛාරේන. අථ ච පන ආගන්තුකා භික්ඛූ පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසං. කෝ නු ඛෝ හේතු කෝ පච්චයෝ යේන ආගන්තුකා භික්ඛූ පක්කමන්ති, න සණ්ඨන්ති, රිඤ්චන්ති ආවාසන්”ති? අථ ඛෝ ජාතිභූමකානං උපාසකානං ඒතදහෝසි: “අයං ඛෝ ආයස්මා ධම්මිකෝ ආගන්තුකේ භික්ඛූ අක්කෝසති …පේ…. යන්නූන මයං ආයස්මන්තං ධම්මිකං පබ්බාජේය්‍යාම සබ්බසෝ ජාතිභූමියං සත්තහි ආවාසේහී”ති.
Then the local lay followers thought to themselves, “Why don’t we banish Venerable Dhammika from all seven monasteries in our native land?”
අථ ඛෝ ජාතිභූමකා උපාසකා යේනායස්මා ධම්මිකෝ තේනුපසඞ්කමිංසු; උපසඞ්කමිත්වා ආයස්මන්තං ධම්මිකං ඒතදවෝචුං: “පක්කමතු, භන්තේ, ආයස්මා ධම්මිකෝ සබ්බසෝ ජාතිභූමියං සත්තහි ආවාසේහී”ති.
Then the local lay followers went up to Venerable Dhammika and said to him, “Sir, please leave all seven monasteries in our native land.”
අථ ඛෝ ආයස්මතෝ ධම්මිකස්ස ඒතදහෝසි: “පබ්බාජිතෝ ඛෝම්හි ජාතිභූමකේහි උපාසකේහි සබ්බසෝ ජාතිභූමියං සත්තහි ආවාසේහි. කහං නු ඛෝ දානි ගච්ඡාමී”ති? අථ ඛෝ ආයස්මතෝ ධම්මිකස්ස ඒතදහෝසි: “යන්නූනාහං යේන භගවා තේනුපසඞ්කමේය්‍යන්”ති.
Then Venerable Dhammika thought, “I’ve been banished by the local lay followers from all seven monasteries in my native land. Where am I to go now?” He thought, “Why don’t I go to see the Buddha?”
අථ ඛෝ ආයස්මා ධම්මිකෝ පත්තචීවරමාදාය යේන රාජගහං තේන පක්කාමි. අනුපුබ්බේන යේන රාජගහං ගිජ්ඣකූටෝ පබ්බතෝ යේන භගවා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා භගවන්තං අභිවාදේත්වා ඒකමන්තං නිසීදි. ඒකමන්තං නිසින්නං ඛෝ ආයස්මන්තං ධම්මිකං භගවා ඒතදවෝච: “හන්ද කුතෝ නු ත්වං, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, ආගච්ඡසී”ති?
Then Venerable Dhammika took his bowl and robe and set out for Rājagaha. Eventually he came to Rājagaha and the Vulture’s Peak. He went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him, “So, Brahmin Dhammika, where have you come from?”
“පබ්බාජිතෝ අහං, භන්තේ, ජාතිභූමකේහි උපාසකේහි සබ්බසෝ ජාතිභූමියං සත්තහි ආවාසේහී”ති.
“Sir, I’ve been banished by the local lay followers from all seven monasteries in my native land.”
“අලං, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, කිං තේ ඉමිනා, යං තං තතෝ තතෝ පබ්බාජේන්ති, සෝ ත්වං තතෝ තතෝ පබ්බාජිතෝ මමේව සන්තිකේ ආගච්ඡසි.
“Enough, Brahmin Dhammika, what’s that to you? Now that you’ve been banished from all of those places, you have come to me.
භූතපුබ්බං, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සාමුද්දිකා වාණිජා තීරදස්සිං සකුණං ගහේත්වා නාවාය සමුද්දං අජ්ඣෝගාහන්ති. තේ අතීරදක්ඛිණියා නාවාය තීරදස්සිං සකුණං මුඤ්චන්ති. සෝ ගච්ඡතේව පුරත්ථිමං දිසං, ගච්ඡති පච්ඡිමං දිසං, ගච්ඡති උත්තරං දිසං, ගච්ඡති දක්ඛිණං දිසං, ගච්ඡති උද්ධං, ගච්ඡති අනුදිසං. සචේ සෝ සමන්තා තීරං පස්සති, තථාගතකෝව හෝති. සචේ පන සෝ සමන්තා තීරං න පස්සති තමේව නාවං පච්චාගච්ඡති. ඒවමේවං ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, යං තං තතෝ තතෝ පබ්බාජේන්ති සෝ ත්වං තතෝ තතෝ පබ්බාජිතෝ මමේව සන්තිකේ ආගච්ඡසි.
Once upon a time, some sea-merchants set sail for the ocean deeps, taking with them a land-spotting bird. When their ship was out of sight of land, they released the bird. It flew right away to the east, the west, the north, the south, upwards, and in-between. If it saw land on any side, it went there and stayed. But if it saw no land on any side it returned to the ship. In the same way, now that you’ve been banished from all of those places, you have come to me.
භූතපුබ්බං, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, රඤ්ඤෝ කෝරබ්‍යස්ස සුප්පතිට්ඨෝ නාම නිග්‍රෝධරාජා අහෝසි පඤ්චසාඛෝ සීතච්ඡායෝ මනෝරමෝ. සුප්පතිට්ඨස්ස ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, නිග්‍රෝධරාජස්ස ද්වාදසයෝජනානි අභිනිවේසෝ අහෝසි, පඤ්ච යෝජනානි මූලසන්තානකානං. සුප්පතිට්ඨස්ස ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, නිග්‍රෝධරාජස්ස තාව මහන්තානි ඵලානි අහේසුං; සේය්‍යථාපි නාම ආළ්හකථාලිකා. ඒවමස්ස සාදූනි ඵලානි අහේසුං; සේය්‍යථාපි නාම ඛුද්දං මධුං අනේලකං. සුප්පතිට්ඨස්ස ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, නිග්‍රෝධරාජස්ස ඒකං ඛන්ධං රාජා පරිභුඤ්ජති සද්ධිං ඉත්ථාගාරේන, ඒකං ඛන්ධං බලකායෝ පරිභුඤ්ජති, ඒකං ඛන්ධං නේගමජානපදා පරිභුඤ්ජන්ති, ඒකං ඛන්ධං සමණබ්‍රාහ්මණා පරිභුඤ්ජන්ති, ඒකං ඛන්ධං මිගා පරිභුඤ්ජන්ති. සුප්පතිට්ඨස්ස ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, නිග්‍රෝධරාජස්ස න කෝචි ඵලානි රක්ඛති, න ච සුදං අඤ්ඤමඤ්ඤස්ස ඵලානි හිංසන්ති.
Once upon a time, King Koravya had a royal banyan tree with five trunks called ‘Well Planted’. It was shady and lovely. Its canopy spread over twelve leagues, while the network of roots spread for five leagues. Its fruits were as large as a rice pot. And they were as sweet as pure wild honey. The king and harem made use of one trunk, the troops another, the people of town and country another, ascetics and brahmins another, and beasts and birds another. No-one guarded the fruit, yet no-one damaged another’s fruits.
අථ ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, අඤ්ඤතරෝ පුරිසෝ සුප්පතිට්ඨස්ස නිග්‍රෝධරාජස්ස යාවදත්ථං ඵලානි භක්ඛිත්වා සාඛං භඤ්ජිත්වා පක්කාමි. අථ ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සුප්පතිට්ඨේ නිග්‍රෝධරාජේ අධිවත්ථාය දේවතාය ඒතදහෝසි: ‘අච්ඡරියං වත භෝ, අබ්භුතං වත භෝ. යාව පාපෝ මනුස්සෝ, යත්‍ර හි නාම සුප්පතිට්ඨස්ස නිග්‍රෝධරාජස්ස යාවදත්ථං ඵලානි භක්ඛිත්වා සාඛං භඤ්ජිත්වා පක්කමිස්සති, යන්නූන සුප්පතිට්ඨෝ නිග්‍රෝධරාජා ආයතිං ඵලං න දදේය්‍යා(අ)ති. අථ ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සුප්පතිට්ඨෝ නිග්‍රෝධරාජා ආයතිං ඵලං න අදාසි.
Then a certain person ate as much as he liked of the fruit, then broke off a branch and left. Then the deity haunting the royal banyan tree thought, ‘Oh, how incredible, how amazing! How wicked this person is, to eat as much as they like, then break off a branch and leave! Why don’t I make sure that the royal banyan tree gives no fruit in future?’ Then the royal banyan tree gave no more fruit.
අථ ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, රාජා කෝරබ්‍යෝ යේන සක්කෝ දේවානමින්දෝ තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා සක්කං දේවානමින්දං ඒතදවෝච: ‘යග්ඝේ, මාරිස, ජානේය්‍යාසි සුප්පතිට්ඨෝ නිග්‍රෝධරාජා ඵලං න දේතී(අ)ති. අථ ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සක්කෝ දේවානමින්දෝ තථාරූපං ඉද්ධාභිසඞ්ඛාරං අභිසඞ්ඛාසි, යථා භුසා වාතවුට්ඨි ආගන්ත්වා සුප්පතිට්ඨං නිග්‍රෝධරාජං පවත්තේසි උම්මූලමකාසි. අථ ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සුප්පතිට්ඨේ නිග්‍රෝධරාජේ අධිවත්ථා දේවතා දුක්ඛී දුම්මනා අස්සුමුඛී රුදමානා ඒකමන්තං අට්ඨාසි.
Then King Koravya went up to Sakka, lord of gods, and said to him, ‘Please sir, you should know that the royal banyan tree called Well Planted gives no fruit.’ Then Sakka used his psychic powers to will that a violent storm come. And it felled and uprooted the royal banyan tree. Then the deity haunting the tree stood to one side, miserable and sad, weeping, with a tearful face.
අථ ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සක්කෝ දේවානමින්දෝ යේන සුප්පතිට්ඨේ නිග්‍රෝධරාජේ අධිවත්ථා දේවතා තේනුපසඞ්කමි; උපසඞ්කමිත්වා සුප්පතිට්ඨේ නිග්‍රෝධරාජේ අධිවත්ථං දේවතං ඒතදවෝච: ‘කිං නු ත්වං, දේවතේ, දුක්ඛී දුම්මනා අස්සුමුඛී රුදමානා ඒකමන්තං ඨිතා(අ)ති?
Then Sakka went up to that deity, and said, ‘Why, god, are you standing to one side, miserable and sad, weeping, with a tearful face?’
‘තථා හි පන මේ, මාරිස, භුසා වාතවුට්ඨි ආගන්ත්වා භවනං පවත්තේසි උම්මූලමකාසී(අ)ති.
‘Because, my good sir, a violent storm came and felled and uprooted my home.’
‘අපි නු ත්වං, දේවතේ, රුක්ඛධම්මේ ඨිතාය භුසා වාතවුට්ඨි ආගන්ත්වා භවනං පවත්තේසි උම්මූලමකාසී(අ)ති?
‘Well, did you stand by your tree’s duty when the storm came?’
‘කථං පන, මාරිස, රුක්ඛෝ රුක්ඛධම්මේ ඨිතෝ හෝතී(අ)ති?
‘But my good sir, how does a tree stand by its duty?’
‘ඉධ, දේවතේ, රුක්ඛස්ස මූලං මූලත්ථිකා හරන්ති, තචං තචත්ථිකා හරන්ති, පත්තං පත්තත්ථිකා හරන්ති, පුප්ඵං පුප්ඵත්ථිකා හරන්ති, ඵලං ඵලත්ථිකා හරන්ති. න ච තේන දේවතාය අනත්තමනතා වා අනභිනන්දි වා කරණීයා. ඒවං ඛෝ, දේවතේ, රුක්ඛෝ රුක්ඛධම්මේ ඨිතෝ හෝතී(අ)ති.
‘It’s when those who need the tree’s roots, bark, leaves, flowers, or fruit take what they need. Yet the deity is not displeased or upset because of this. This is how a tree stands by its duty.’
‘අට්ඨිතායේව ඛෝ මේ, මාරිස, රුක්ඛධම්මේ භුසා වාතවුට්ඨි ආගන්ත්වා භවනං පවත්තේසි උම්මූලමකාසී(අ)ති.
‘I was not standing by a tree’s duty when the storm came and felled and uprooted my home.’
‘සචේ ඛෝ ත්වං, දේවතේ, රුක්ඛධම්මේ තිට්ඨේය්‍යාසි, සියා තේ භවනං යථාපුරේ(අ)ති.
‘God, if you were to stand by a tree’s duty, your home may be as it was before.’
‘ඨස්සාමහං, මාරිස, රුක්ඛධම්මේ, හෝතු මේ භවනං යථාපුරේ(අ)ති.
‘I will stand by a tree’s duty! May my home be as it was before!’
අථ ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සක්කෝ දේවානමින්දෝ තථාරූපං ඉද්ධාභිසඞ්ඛාරං අභිසඞ්ඛාසි, යථා භුසා වාතවුට්ඨි ආගන්ත්වා සුප්පතිට්ඨං නිග්‍රෝධරාජං උස්සාපේසි, සච්ඡවීනි මූලානි අහේසුං.
Then Sakka used his psychic power to will that a violent storm come. And it raised up that mighty banyan tree and the bark of the roots was healed.
ඒවමේවං ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, අපි නු තං සමණධම්මේ ඨිතං ජාතිභූමකා උපාසකා පබ්බාජේසුං සබ්බසෝ ජාතිභූමියං සත්තහි ආවාසේහී”ති?
In the same way, Brahmin Dhammika, were you standing by an ascetic’s duty when the local lay followers banished you from all seven of the monasteries in your native land?”
“කථං පන, භන්තේ, සමණෝ සමණධම්මේ ඨිතෝ හෝතී”ති?
“But sir, how do I stand by an ascetic’s duty?”
“ඉධ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සමණෝ අක්කෝසන්තං න පච්චක්කෝසති, රෝසන්තං න පටිරෝසති, භණ්ඩන්තං න පටිභණ්ඩති. ඒවං ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සමණෝ සමණධම්මේ ඨිතෝ හෝතී”ති.
“When someone abuses, annoys, or argues with an ascetic, the ascetic doesn’t abuse, annoy, or argue back at them. That’s how an ascetic stands by an ascetic’s duty.”
“අට්ඨිතංයේව මං, භන්තේ, සමණධම්මේ ජාතිභූමකා උපාසකා පබ්බාජේසුං සබ්බසෝ ජාතිභූමියං සත්තහි ආවාසේහී”ති.
“I was not standing by an ascetic’s duty when the local lay followers banished me from all seven of the monasteries in my native land.”
“භූතපුබ්බං, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සුනේත්තෝ නාම සත්ථා අහෝසි තිත්ථකරෝ කාමේසු වීතරාගෝ. සුනේත්තස්ස ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සත්ථුනෝ අනේකානි සාවකසතානි අහේසුං. සුනේත්තෝ සත්ථා සාවකානං බ්‍රහ්මලෝකසහබ්‍යතාය ධම්මං දේසේසි. යේ ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සුනේත්තස්ස සත්ථුනෝ බ්‍රහ්මලෝකසහබ්‍යතාය ධම්මං දේසේන්තස්ස චිත්තානි න පසාදේසුං තේ කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජිංසු. යේ ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සුනේත්තස්ස සත්ථුනෝ බ්‍රහ්මලෝකසහබ්‍යතාය ධම්මං දේසේන්තස්ස චිත්තානි පසාදේසුං තේ කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිංසු.
“Once upon a time, there was a Teacher called Sunetta. He was a religious founder and was free of sensual desire. He had many hundreds of disciples. He taught them the path to rebirth in the company of Brahmā. Those lacking confidence in Sunetta were—when their body broke up, after death—reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell. Those full of confidence in Sunetta were—when their body broke up, after death—reborn in a good place, a heavenly realm.
භූතපුබ්බං, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, මූගපක්ඛෝ නාම සත්ථා අහෝසි …පේ… අරනේමි නාම සත්ථා අහෝසි … … කුද්දාලකෝ නාම සත්ථා අහෝසි … … හත්ථිපාලෝ නාම සත්ථා අහෝසි … … ජෝතිපාලෝ නාම සත්ථා අහෝසි තිත්ථකරෝ කාමේසු වීතරාගෝ. ජෝතිපාලස්ස ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සත්ථුනෝ අනේකානි සාවකසතානි අහේසුං. ජෝතිපාලෝ සත්ථා සාවකානං බ්‍රහ්මලෝකසහබ්‍යතාය ධම්මං දේසේසි. යේ ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, ජෝතිපාලස්ස සත්ථුනෝ බ්‍රහ්මලෝකසහබ්‍යතාය ධම්මං දේසේන්තස්ස චිත්තානි න පසාදේසුං තේ කායස්ස භේදා පරං මරණා අපායං දුග්ගතිං විනිපාතං නිරයං උපපජ්ජිංසු. යේ ඛෝ පන, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, ජෝතිපාලස්ස සත්ථුනෝ බ්‍රහ්මලෝකසහබ්‍යතාය ධම්මං දේසේන්තස්ස චිත්තානි පසාදේසුං තේ කායස්ස භේදා පරං මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජිංසු.
Once upon a time there was a teacher called Mūgapakkha … Aranemi … Kuddālaka … Hatthipāla … Jotipāla. He was a religious founder and was free of sensual desire. He had many hundreds of disciples. He taught them the way to rebirth in the company of Brahmā. Those lacking confidence in Jotipāla were—when their body broke up, after death—reborn in a place of loss, a bad place, the underworld, hell. Those full of confidence in Jotipāla were—when their body broke up, after death—reborn in a good place, a heavenly realm.
තං කිං මඤ්ඤසි, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, යෝ ඉමේ ඡ සත්ථාරේ තිත්ථකරේ කාමේසු වීතරාගේ, අනේකසතපරිවාරේ සසාවකසඞ්ඝේ පදුට්ඨචිත්තෝ අක්කෝසේය්‍ය පරිභාසේය්‍ය, බහුං සෝ අපුඤ්ඤං පසවේය්‍යා”ති?
What do you think, Brahmin Dhammika? If someone with malicious intent were to abuse and insult these six teachers with their hundreds of followers, would they not make much bad karma?”
“ඒවං, භන්තේ”.
“Yes, sir.”
“යෝ ඛෝ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, ඉමේ ඡ සත්ථාරේ තිත්ථකරේ කාමේසු වීතරාගේ අනේකසතපරිවාරේ සසාවකසඞ්ඝේ පදුට්ඨචිත්තෝ අක්කෝසේය්‍ය පරිභාසේය්‍ය, බහුං සෝ අපුඤ්ඤං පසවේය්‍ය. යෝ ඒකං දිට්ඨිසම්පන්නං පුග්ගලං පදුට්ඨචිත්තෝ අක්කෝසති පරිභාසති, අයං තතෝ බහුතරං අපුඤ්ඤං පසවති. තං කිස්ස හේතු? නාහං, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, ඉතෝ බහිද්ධා ඒවරූපිං ඛන්තිං වදාමි, යථාමං සබ්‍රහ්මචාරීසු. තස්මාතිහ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, ඒවං සික්ඛිතබ්බං: ‘න නෝ සමසබ්‍රහ්මචාරීසු චිත්තානි පදුට්ඨානි භවිස්සන්තී(අ)ති. ඒවඤ්හි තේ, බ්‍රාහ්මණ ධම්මික, සික්ඛිතබ්බන්ති.
“They would indeed. But someone who abuses and insults a single person accomplished in view with malicious intent makes even more bad karma. Why is that? Brahmin Dhammika, I say that any injury done by those outside of the Buddhist community does not compare with what is done to one’s own spiritual companions. So you should train like this: ‘We will have no malicious intent for those who we want to have as our spiritual companions.’ That is how you should train.
සුනේත්තෝ මූගපක්ඛෝ ච, අරනේමි ච බ්‍රාහ්මණෝ; කුද්දාලකෝ අහු සත්ථා, හත්ථිපාලෝ ච මාණවෝ.
Sunetta and Mūgapakkha, and Aranemi the brahmin, Hatthipāla the student, and Kuddālaka were Teachers.
ජෝතිපාලෝ ච ගෝවින්දෝ, අහු සත්තපුරෝහිතෝ; අහිංසකා අතීතංසේ, ඡ සත්ථාරෝ යසස්සිනෝ.
And Jotipāla Govinda was priest for seven kings. These six famous teachers, harmless ones of the past,
නිරාමගන්ධා කරුණේධිමුත්තා, කාමසංයෝජනාතිගා; කාමරාගං විරාජේත්වා, බ්‍රහ්මලෝකූපගා අහුං.
were free of putrefaction, compassionate, gone beyond the fetter of sensuality. Detached from sensual desire, they were reborn in the Brahmā realm.
අහේසුං සාවකා තේසං, අනේකානි සතානිපි; නිරාමගන්ධා කරුණේධිමුත්තා, කාමසංයෝජනාතිගා; කාමරාගං විරාජේත්වා, බ්‍රහ්මලෝකූපගා අහුං.
Many hundreds of their disciples were also free of putrefaction-stench, compassionate, gone beyond the fetter of sensuality. Detached from sensual desire, they were reborn in the Brahmā realm.
යේතේ ඉසී බාහිරකේ, වීතරාගේ සමාහිතේ; පදුට්ඨමනසඞ්කප්පෝ, යෝ නරෝ පරිභාසති; බහුඤ්ච සෝ පසවති, අපුඤ්ඤං තාදිසෝ නරෝ.
One who insults with malicious intent these non-Buddhist seers, free of desire, immersed in samādhi; such a man makes much bad karma.
යෝ චේකං දිට්ඨිසම්පන්නං, භික්ඛුං බුද්ධස්ස සාවකං; පදුට්ඨමනසඞ්කප්පෝ, යෝ නරෝ පරිභාසති; අයං තතෝ බහුතරං, අපුඤ්ඤං පසවේ නරෝ.
But one who insults with malicious intent a single person accomplished in view, a bhikkhu disciple of the Buddha; that man makes even more bad karma.
න සාධුරූපං ආසීදේ, දිට්ඨිට්ඨානප්පහායිනං; සත්තමෝ පුග්ගලෝ ඒසෝ, අරියසඞ්ඝස්ස වුච්චති.
You shouldn’t attack a holy person, who has given up the grounds for views. This person is called the seventh of the noble Saṅgha.
අවීතරාගෝ කාමේසු, යස්ස පඤ්චින්ද්‍රියා මුදූ; සද්ධා සති ච වීරියං, සමථෝ ච විපස්සනා.
They’re not free of desire for sensual pleasures, and their faculties are still immature: faith, mindfulness, and energy, serenity and discernment.
තාදිසං භික්ඛුමාසජ්ජ, පුබ්බේව උපහඤ්ඤති; අත්තානං උපහන්ත්වාන, පච්ඡා අඤ්ඤං විහිංසති.
If you attack such a bhikkhu, you first hurt yourself. Having hurt yourself, you harm the other.
යෝ ච රක්ඛති අත්තානං, රක්ඛිතෝ තස්ස බාහිරෝ; තස්මා රක්ඛේය්‍ය අත්තානං, අක්ඛතෝ පණ්ඩිතෝ සදා”ති.
But if you protect yourself, the other is also protected. So you should protect yourself. An astute person is always uninjured.”
ද්වාදසමං.
ධම්මිකවග්ගෝ පඤ්චමෝ.
තස්සුද්දානං
නාගමිගසාලා ඉණං, චුන්දං ද්වේ සන්දිට්ඨිකා දුවේ; ඛේමෛන්ද්‍රිය ආනන්ද, ඛත්තියා අප්පමාදේන ධම්මිකෝති.
පඨමෝ පණ්ණාසකෝ සමත්තෝ.
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
