Library / Tipiṭaka / තිපිටක • Tipiṭaka / පෙතවත්ථු-අට්ඨකථා • Petavatthu-aṭṭhakathā |
7. ධනපාලසෙට්ඨිපෙතවත්ථුවණ්ණනා
7. Dhanapālaseṭṭhipetavatthuvaṇṇanā
නග්ගො දුබ්බණ්ණරූපොසීති ඉදං සත්ථරි ජෙතවනෙ විහරන්තෙ ධනපාලපෙතං ආරබ්භ වුත්තං. අනුප්පන්නෙ කිර බුද්ධෙ පණ්ණරට්ඨෙ එරකච්ඡනගරෙ ධනපාලකො නාම සෙට්ඨි අහොසි අස්සද්ධො අප්පසන්නො කදරියො නත්ථිකදිට්ඨිකො. තස්ස කිරියා පාළිතො එව විඤ්ඤායති. සො කාලං කත්වා මරුකන්තාරෙ පෙතො හුත්වා නිබ්බත්ති. තස්ස තාලක්ඛන්ධප්පමාණො කායො අහොසි, සමුට්ඨිතච්ඡවි ඵරුසො, විරූපකෙසො, භයානකො, දුබ්බණ්ණො අතිවිය විරූපො බීභච්ඡදස්සනො. සො පඤ්චපණ්ණාස වස්සානි භත්තසිත්ථං වා උදකබින්දුං වා අලභන්තො විසුක්ඛකණ්ඨොට්ඨජිව්හො ජිඝච්ඡාපිපාසාභිභූතො ඉතො චිතො ච පරිබ්භමති.
Naggo dubbaṇṇarūposīti idaṃ satthari jetavane viharante dhanapālapetaṃ ārabbha vuttaṃ. Anuppanne kira buddhe paṇṇaraṭṭhe erakacchanagare dhanapālako nāma seṭṭhi ahosi assaddho appasanno kadariyo natthikadiṭṭhiko. Tassa kiriyā pāḷito eva viññāyati. So kālaṃ katvā marukantāre peto hutvā nibbatti. Tassa tālakkhandhappamāṇo kāyo ahosi, samuṭṭhitacchavi pharuso, virūpakeso, bhayānako, dubbaṇṇo ativiya virūpo bībhacchadassano. So pañcapaṇṇāsa vassāni bhattasitthaṃ vā udakabinduṃ vā alabhanto visukkhakaṇṭhoṭṭhajivho jighacchāpipāsābhibhūto ito cito ca paribbhamati.
අථ අම්හාකං භගවති ලොකෙ උප්පජ්ජිත්වා පවත්තිතවරධම්මචක්කෙ අනුක්කමෙන සාවත්ථියං විහරන්තෙ සාවත්ථිවාසිනො වාණිජා පඤ්චමත්තානි සකටසතානි භණ්ඩස්ස පූරෙත්වා උත්තරාපථං ගන්ත්වා භණ්ඩං වික්කිණිත්වා පටිලද්ධභණ්ඩං සකටෙසු ආරොපෙත්වා පටිනිවත්තමානා සායන්හසමයෙ අඤ්ඤතරං සුක්ඛනදිං පාපුණිත්වා තත්ථ යානං මුඤ්චිත්වා රත්තියං වාසං කප්පෙසුං. අථ සො පෙතො පිපාසාභිභූතො පානීයස්සත්ථාය ආගන්ත්වා තත්ථ බින්දුමත්තම්පි පානීයං අලභිත්වා විගතාසො ඡින්නමූලො විය තාලො ඡින්නපාදො පති. තං දිස්වා වාණිජා –
Atha amhākaṃ bhagavati loke uppajjitvā pavattitavaradhammacakke anukkamena sāvatthiyaṃ viharante sāvatthivāsino vāṇijā pañcamattāni sakaṭasatāni bhaṇḍassa pūretvā uttarāpathaṃ gantvā bhaṇḍaṃ vikkiṇitvā paṭiladdhabhaṇḍaṃ sakaṭesu āropetvā paṭinivattamānā sāyanhasamaye aññataraṃ sukkhanadiṃ pāpuṇitvā tattha yānaṃ muñcitvā rattiyaṃ vāsaṃ kappesuṃ. Atha so peto pipāsābhibhūto pānīyassatthāya āgantvā tattha bindumattampi pānīyaṃ alabhitvā vigatāso chinnamūlo viya tālo chinnapādo pati. Taṃ disvā vāṇijā –
227.
227.
‘‘නග්ගො දුබ්බණ්ණරූපොසි, කිසො ධමනිසන්ථතො;
‘‘Naggo dubbaṇṇarūposi, kiso dhamanisanthato;
උප්ඵාසුලිකො කිසිකො, කො නු ත්වමසි මාරිසා’’ති. –
Upphāsuliko kisiko, ko nu tvamasi mārisā’’ti. –
ඉමාය ගාථාය පුච්ඡිංසු. තතො පෙතො –
Imāya gāthāya pucchiṃsu. Tato peto –
228.
228.
‘‘අහං භදන්තෙ පෙතොම්හි, දුග්ගතො යමලොකිකො;
‘‘Ahaṃ bhadante petomhi, duggato yamalokiko;
පාපකම්මං කරිත්වාන, පෙතලොකං ඉතො ගතො’’ති. –
Pāpakammaṃ karitvāna, petalokaṃ ito gato’’ti. –
අත්තානං ආවිකත්වා පුන තෙහි –
Attānaṃ āvikatvā puna tehi –
229.
229.
‘‘කිං නු කායෙන වාචාය, මනසා දුක්කටං කතං;
‘‘Kiṃ nu kāyena vācāya, manasā dukkaṭaṃ kataṃ;
කිස්සකම්මවිපාකෙන, පෙතලොකං ඉතො ගතො’’ති. –
Kissakammavipākena, petalokaṃ ito gato’’ti. –
කතකම්මං පුච්ඡිතො පුබ්බෙ නිබ්බත්තට්ඨානතො පට්ඨාය අතීතං පච්චුප්පන්නං අනාගතඤ්ච අත්තනො පවත්තිං දස්සෙන්තො තෙසඤ්ච ඔවාදං දෙන්තො –
Katakammaṃ pucchito pubbe nibbattaṭṭhānato paṭṭhāya atītaṃ paccuppannaṃ anāgatañca attano pavattiṃ dassento tesañca ovādaṃ dento –
230.
230.
‘‘නගරං අත්ථි පණ්ණානං, එරකච්ඡන්ති විස්සුතං;
‘‘Nagaraṃ atthi paṇṇānaṃ, erakacchanti vissutaṃ;
තත්ථ සෙට්ඨි පුරෙ ආසිං, ධනපාලොති මං විදූ.
Tattha seṭṭhi pure āsiṃ, dhanapāloti maṃ vidū.
231.
231.
‘‘අසීති සකටවාහානං, හිරඤ්ඤස්ස අහොසි මෙ;
‘‘Asīti sakaṭavāhānaṃ, hiraññassa ahosi me;
පහූතං මෙ ජාතරූපං, මුත්තා වෙළුරියා බහූ.
Pahūtaṃ me jātarūpaṃ, muttā veḷuriyā bahū.
232.
232.
‘‘තාව මහද්ධනස්සාපි, න මෙ දාතුං පියං අහු;
‘‘Tāva mahaddhanassāpi, na me dātuṃ piyaṃ ahu;
පිදහිත්වා ද්වාරං භුඤ්ජිං, මා මං යාචනකාද්දසුං.
Pidahitvā dvāraṃ bhuñjiṃ, mā maṃ yācanakāddasuṃ.
233.
233.
‘‘අස්සද්ධො මච්ඡරී චාසිං, කදරියො පරිභාසකො;
‘‘Assaddho maccharī cāsiṃ, kadariyo paribhāsako;
දදන්තානං කරොන්තානං, වාරයිස්සං බහූ ජනෙ.
Dadantānaṃ karontānaṃ, vārayissaṃ bahū jane.
234.
234.
‘‘විපාකො නත්ථි දානස්ස, සංයමස්ස කුතො ඵලං;
‘‘Vipāko natthi dānassa, saṃyamassa kuto phalaṃ;
පොක්ඛරඤ්ඤොදපානානි, ආරාමානි ච රොපිතෙ;
Pokkharaññodapānāni, ārāmāni ca ropite;
පපායො ච විනාසෙසිං, දුග්ගෙ සඞ්කමනානි ච.
Papāyo ca vināsesiṃ, dugge saṅkamanāni ca.
235.
235.
‘‘ස්වාහං අකතකල්යාණො, කතපාපො තතො චුතො;
‘‘Svāhaṃ akatakalyāṇo, katapāpo tato cuto;
උපපන්නො පෙත්තිවිසයං, ඛුප්පිපාසසමප්පිතො.
Upapanno pettivisayaṃ, khuppipāsasamappito.
236.
236.
‘‘පඤ්චපණ්ණාස වස්සානි, යතො කාලඞ්කතො අහං;
‘‘Pañcapaṇṇāsa vassāni, yato kālaṅkato ahaṃ;
නාභිජානාමි භුත්තං වා, පීතං වා පන පානියං.
Nābhijānāmi bhuttaṃ vā, pītaṃ vā pana pāniyaṃ.
237.
237.
‘‘යො සංයමො සො විනාසො, යො විනාසො සො සංයමො;
‘‘Yo saṃyamo so vināso, yo vināso so saṃyamo;
පෙතා හි කිර ජානන්ති, යො සංයමො සො විනාසො.
Petā hi kira jānanti, yo saṃyamo so vināso.
238.
238.
‘‘අහං පුරෙ සංයමිස්සං, නාදාසිං බහුකෙ ධනෙ;
‘‘Ahaṃ pure saṃyamissaṃ, nādāsiṃ bahuke dhane;
සන්තෙසු දෙය්යධම්මෙසු, දීපං නාකාසිමත්තනො;
Santesu deyyadhammesu, dīpaṃ nākāsimattano;
ස්වාහං පච්ඡානුතප්පාමි, අත්තකම්මඵලූපගො.
Svāhaṃ pacchānutappāmi, attakammaphalūpago.
239.
239.
‘‘උද්ධං චතූහි මාසෙහි, කාලකිරියා භවිස්සති;
‘‘Uddhaṃ catūhi māsehi, kālakiriyā bhavissati;
එකන්තකටුකං ඝොරං, නිරයං පපතිස්සහං.
Ekantakaṭukaṃ ghoraṃ, nirayaṃ papatissahaṃ.
240.
240.
‘‘චතුක්කණ්ණං චතුද්වාරං, විභත්තං භාගසො මිතං;
‘‘Catukkaṇṇaṃ catudvāraṃ, vibhattaṃ bhāgaso mitaṃ;
අයොපාකාරපරියන්තං, අයසා පටිකුජ්ජිතං.
Ayopākārapariyantaṃ, ayasā paṭikujjitaṃ.
241.
241.
‘‘තස්ස අයොමයා භූමි, ජලිතා තෙජසා යුතා;
‘‘Tassa ayomayā bhūmi, jalitā tejasā yutā;
සමන්තා යොජනසතං, ඵරිත්වා තිට්ඨති සබ්බදා.
Samantā yojanasataṃ, pharitvā tiṭṭhati sabbadā.
242.
242.
‘‘තත්ථාහං දීඝමද්ධානං, දුක්ඛං වෙදිස්ස වෙදනං;
‘‘Tatthāhaṃ dīghamaddhānaṃ, dukkhaṃ vedissa vedanaṃ;
ඵලං පාපස්ස කම්මස්ස, තස්මා සොචාමහං භුසං.
Phalaṃ pāpassa kammassa, tasmā socāmahaṃ bhusaṃ.
243.
243.
‘‘තං වා වදාමි භද්දං වො, යාවන්තෙත්ථ සමාගතා;
‘‘Taṃ vā vadāmi bhaddaṃ vo, yāvantettha samāgatā;
මාකත්ථ පාපකං කම්මං, ආවි වා යදි වා රහො.
Mākattha pāpakaṃ kammaṃ, āvi vā yadi vā raho.
244.
244.
‘‘සචෙ තං පාපකං කම්මං, කරිස්සථ කරොථ වා;
‘‘Sace taṃ pāpakaṃ kammaṃ, karissatha karotha vā;
න වො දුක්ඛා පමුත්යත්ථි, උප්පච්චාපි පලායතං.
Na vo dukkhā pamutyatthi, uppaccāpi palāyataṃ.
245.
245.
‘‘මත්තෙය්යා හොථ පෙත්තෙය්යා, කුලෙ ජෙට්ඨාපචායිකා;
‘‘Matteyyā hotha petteyyā, kule jeṭṭhāpacāyikā;
සාමඤ්ඤා හොථ බ්රහ්මඤ්ඤා, එවං සග්ගං ගමිස්සථා’’ති. –
Sāmaññā hotha brahmaññā, evaṃ saggaṃ gamissathā’’ti. –
ඉමා ගාථා අභාසි.
Imā gāthā abhāsi.
230-231. තත්ථ පණ්ණානන්ති පණ්ණානාමරට්ඨස්ස එවංනාමකානං රාජූනං. එරකච්ඡන්ති තස්ස නගරස්ස නාමං. තත්ථාති තස්මිං නගරෙ. පුරෙති පුබ්බෙ අතීතත්තභාවෙ . ධනපාලොති මං විදූති ‘‘ධනපාලසෙට්ඨී’’ති මං ජානන්ති. තයිදං නාමං තදා මය්හං අත්ථානුගතමෙවාති දස්සෙන්තො ‘‘අසීතී’’ති ගාථමාහ. තත්ථ අසීති සකටවාහානන්ති වීසතිඛාරිකො වාහො, යො සකටන්ති වුච්චති. තෙසං සකටවාහානං අසීති හිරඤ්ඤස්ස තථා කහාපණස්ස ච මෙ අහොසීති යොජනා. පහූතං මෙ ජාතරූපන්ති සුවණ්ණම්පි පහූතං අනෙකභාරපරිමාණං අහොසීති සම්බන්ධො.
230-231. Tattha paṇṇānanti paṇṇānāmaraṭṭhassa evaṃnāmakānaṃ rājūnaṃ. Erakacchanti tassa nagarassa nāmaṃ. Tatthāti tasmiṃ nagare. Pureti pubbe atītattabhāve . Dhanapāloti maṃ vidūti ‘‘dhanapālaseṭṭhī’’ti maṃ jānanti. Tayidaṃ nāmaṃ tadā mayhaṃ atthānugatamevāti dassento ‘‘asītī’’ti gāthamāha. Tattha asīti sakaṭavāhānanti vīsatikhāriko vāho, yo sakaṭanti vuccati. Tesaṃ sakaṭavāhānaṃ asīti hiraññassa tathā kahāpaṇassa ca me ahosīti yojanā. Pahūtaṃ me jātarūpanti suvaṇṇampi pahūtaṃ anekabhāraparimāṇaṃ ahosīti sambandho.
232-233. න මෙ දාතුං පියං අහූති දානං දාතුං මය්හං පියං නාහොසි. මා මං යාචනකාද්දසුන්ති ‘‘යාචකා මා මං පස්සිංසූ’’ති පිදහිත්වා ගෙහද්වාරං භුඤ්ජාමි. කදරියොති ථද්ධමච්ඡරී. පරිභාසකොති දානං දෙන්තෙ දිස්වා භයෙන සන්තජ්ජකො. දදන්තානං කරොන්තානන්ති උපයොගත්ථෙ සාමිවචනං, දානානි දදන්තෙ පුඤ්ඤානි කරොන්තෙ. බහූ ජනෙති බහූ සත්තෙ. දදන්තානං වා කරොන්තානං වා සමුදායභූතං බහුං ජනං පුඤ්ඤකම්මතො වාරයිස්සං නිවාරෙසිං.
232-233.Name dātuṃ piyaṃ ahūti dānaṃ dātuṃ mayhaṃ piyaṃ nāhosi. Mā maṃ yācanakāddasunti ‘‘yācakā mā maṃ passiṃsū’’ti pidahitvā gehadvāraṃ bhuñjāmi. Kadariyoti thaddhamaccharī. Paribhāsakoti dānaṃ dente disvā bhayena santajjako. Dadantānaṃ karontānanti upayogatthe sāmivacanaṃ, dānāni dadante puññāni karonte. Bahū janeti bahū satte. Dadantānaṃ vā karontānaṃ vā samudāyabhūtaṃ bahuṃ janaṃ puññakammato vārayissaṃ nivāresiṃ.
234-236. විපාකො නත්ථි දානස්සාතිආදි දානාදීනං නිවාරණෙ කාරණදස්සනං. තත්ථ විපාකො නත්ථි දානස්සාති දානකම්මස්ස ඵලං නාම නත්ථි, කෙවලං පුඤ්ඤං පුඤ්ඤන්ති ධනවිනාසො එවාති දීපෙති. සංයමස්සාති සීලසංයමස්ස. කුතො ඵලන්ති කුතො නාම ඵලං ලබ්භති, නිරත්ථකමෙව සීලරක්ඛණන්ති අධිප්පායො. ආරාමානීති ආරාමූපවනානීති අත්ථො. පපායොති පානීයසාලා. දුග්ගෙති උදකචික්ඛල්ලානං වසෙන දුග්ගමට්ඨානානි. සඞ්කමනානීති සෙතුයො. තතො චුතොති තතො මනුස්සලොකතො චුතො. පඤ්චපණ්ණාසාති පඤ්චපඤ්ඤාස. යතො කාලඞ්කතො අහන්ති යදා කාලකතා අහං, තතො පට්ඨාය. නාභිජානාමීති එත්තකං කාලං භුත්තං වා පීතං වා කිඤ්චි න ජානාමි.
234-236.Vipāko natthi dānassātiādi dānādīnaṃ nivāraṇe kāraṇadassanaṃ. Tattha vipāko natthi dānassāti dānakammassa phalaṃ nāma natthi, kevalaṃ puññaṃ puññanti dhanavināso evāti dīpeti. Saṃyamassāti sīlasaṃyamassa. Kuto phalanti kuto nāma phalaṃ labbhati, niratthakameva sīlarakkhaṇanti adhippāyo. Ārāmānīti ārāmūpavanānīti attho. Papāyoti pānīyasālā. Duggeti udakacikkhallānaṃ vasena duggamaṭṭhānāni. Saṅkamanānīti setuyo. Tato cutoti tato manussalokato cuto. Pañcapaṇṇāsāti pañcapaññāsa. Yato kālaṅkato ahanti yadā kālakatā ahaṃ, tato paṭṭhāya. Nābhijānāmīti ettakaṃ kālaṃ bhuttaṃ vā pītaṃ vā kiñci na jānāmi.
237-38. යො සංයමො සො විනාසොති ලොභාදිවසෙන යං සංයමනං කස්සචි අදානං, සො ඉමෙසං සත්තානං විනාසො නාම පෙතයොනියං නිබ්බත්තපෙතානං මහාබ්යසනස්ස හෙතුභාවතො. ‘‘යො විනාසො සො සංයමො’’ති ඉමිනා යථාවුත්තස්ස අත්ථස්ස එකන්තිකභාවං වදති. පෙතා හි කිර ජානන්තීති එත්ථ හි-සද්දො අවධාරණෙ, කිර-සද්දො අරුචිසූචනෙ. ‘‘සංයමො දෙය්යධම්මස්ස අපරිච්චාගො විනාසහෙතූ’’ති ඉමමත්ථං පෙතා එව කිර ජානන්ති පච්චක්ඛතො අනුභුය්යමානත්තා, න මනුස්සාති. නයිදං යුත්තං මනුස්සානම්පි පෙතානං විය ඛුප්පිපාසාදීහි අභිභුය්යමානානං දිස්සමානත්තා. පෙතා පන පුරිමත්තභාවෙ කතකම්මස්ස පාකටභාවතො තමත්ථං සුට්ඨුතරං ජානන්ති. තෙනාහ – ‘‘අහං පුරෙ සංයමිස්ස’’න්තිආදි. තත්ථ සංයමිස්සන්ති සයම්පි දානාදිපුඤ්ඤකිරියතො සංයමනං සඞ්කොචං අකාසිං. බහුකෙ ධනෙති මහන්තෙ ධනෙ විජ්ජමානෙ.
237-38.Yo saṃyamo so vināsoti lobhādivasena yaṃ saṃyamanaṃ kassaci adānaṃ, so imesaṃ sattānaṃ vināso nāma petayoniyaṃ nibbattapetānaṃ mahābyasanassa hetubhāvato. ‘‘Yo vināso so saṃyamo’’ti iminā yathāvuttassa atthassa ekantikabhāvaṃ vadati. Petā hi kira jānantīti ettha hi-saddo avadhāraṇe, kira-saddo arucisūcane. ‘‘Saṃyamo deyyadhammassa apariccāgo vināsahetū’’ti imamatthaṃ petā eva kira jānanti paccakkhato anubhuyyamānattā, na manussāti. Nayidaṃ yuttaṃ manussānampi petānaṃ viya khuppipāsādīhi abhibhuyyamānānaṃ dissamānattā. Petā pana purimattabhāve katakammassa pākaṭabhāvato tamatthaṃ suṭṭhutaraṃ jānanti. Tenāha – ‘‘ahaṃ pure saṃyamissa’’ntiādi. Tattha saṃyamissanti sayampi dānādipuññakiriyato saṃyamanaṃ saṅkocaṃ akāsiṃ. Bahuke dhaneti mahante dhane vijjamāne.
243. තන්ති තස්මා. වොති තුම්හෙ. භද්දං වොති භද්දං කල්යාණං සුන්දරං තුම්හාකං හොතූති වචනසෙසො. යාවන්තෙත්ථ සමාගතාති යාවන්තො යාවතකා එත්ථ සමාගතා, තෙ සබ්බෙ මම වචනං සුණාථාති අධිප්පායො. ආවීති පකාසනං පරෙසං පාකටවසෙන. රහොති පටිච්ඡන්නං අපාකටවසෙන. ආවි වා පාණාතිපාතාදිමුසාවාදාදිකායවචීපයොගවසෙන, යදි වා රහො අභිජ්ඣාදිවසෙන පාපකං ලාමකං අකුසලකම්මං මාකත්ථ මා කරිත්ථ.
243.Tanti tasmā. Voti tumhe. Bhaddaṃ voti bhaddaṃ kalyāṇaṃ sundaraṃ tumhākaṃ hotūti vacanaseso. Yāvantettha samāgatāti yāvanto yāvatakā ettha samāgatā, te sabbe mama vacanaṃ suṇāthāti adhippāyo. Āvīti pakāsanaṃ paresaṃ pākaṭavasena. Rahoti paṭicchannaṃ apākaṭavasena. Āvi vā pāṇātipātādimusāvādādikāyavacīpayogavasena, yadi vā raho abhijjhādivasena pāpakaṃ lāmakaṃ akusalakammaṃ mākattha mā karittha.
244. සචෙ තං පාපකං කම්මන්ති අථ පන තං පාපකම්මං ආයතිං කරිස්සථ, එතරහි වා කරොථ, නිරයාදීසු චතූසු අපායෙසු මනුස්සෙසු ච අප්පායුකතාදිවසෙන තස්ස ඵලභූතා දුක්ඛතො පමුත්ති පමොක්ඛො නාම නත්ථි. උප්පච්චාපි පලායතන්ති උප්පතිත්වා ආකාසෙන ගච්ඡන්තානම්පි මොක්ඛො නත්ථියෙවාති අත්ථො. ‘‘උපෙච්චා’’තිපි පාළි, ඉතො වා එත්තො වා පලායන්තෙ තුම්හෙ අනුබන්ධිස්සතීති අධිප්පායෙන උපෙච්ච සඤ්චිච්ච පලායන්තානම්පි තුම්හාකං තතො මොක්ඛො නත්ථි, ගතිකාලාදිපච්චයන්තරසමවායෙ පන සති විපච්චතියෙවාති අත්ථො. අයඤ්ච අත්ථො –
244.Sace taṃ pāpakaṃ kammanti atha pana taṃ pāpakammaṃ āyatiṃ karissatha, etarahi vā karotha, nirayādīsu catūsu apāyesu manussesu ca appāyukatādivasena tassa phalabhūtā dukkhato pamutti pamokkho nāma natthi. Uppaccāpi palāyatanti uppatitvā ākāsena gacchantānampi mokkho natthiyevāti attho. ‘‘Upeccā’’tipi pāḷi, ito vā etto vā palāyante tumhe anubandhissatīti adhippāyena upecca sañcicca palāyantānampi tumhākaṃ tato mokkho natthi, gatikālādipaccayantarasamavāye pana sati vipaccatiyevāti attho. Ayañca attho –
‘‘න අන්තලික්ඛෙ න සමුද්දමජ්ඣෙ, න පබ්බතානං විවරං පවිස්ස;
‘‘Na antalikkhe na samuddamajjhe, na pabbatānaṃ vivaraṃ pavissa;
න විජ්ජතී සො ජගතිප්පදෙසො, යත්ථට්ඨිතො මුච්චෙය්ය පාපකම්මා’’ති. (ධ. ප. 127; මි. ප. 4.2.4) –
Na vijjatī so jagatippadeso, yatthaṭṭhito mucceyya pāpakammā’’ti. (dha. pa. 127; mi. pa. 4.2.4) –
ඉමාය ගාථාය දීපෙතබ්බො.
Imāya gāthāya dīpetabbo.
245. මත්තෙය්යාති මාතුහිතා. හොථාති තෙසං උපට්ඨානාදීනි කරොථ. තථා පෙත්තෙය්යාති වෙදිතබ්බා. කුලෙ ජෙට්ඨාපචායිකාති කුලෙ ජෙට්ඨකානං අපචායනකරා. සාමඤ්ඤාති සමණපූජකා. තථා බ්රහ්මඤ්ඤාති බාහිතපාපපූජකාති අත්ථො. එවං සග්ගං ගමිස්සථාති ඉමිනා මයා වුත්තනයෙන පුඤ්ඤානි කත්වා දෙවලොකං උපපජ්ජිස්සථාති අත්ථො. යං පනෙත්ථ අත්ථතො න විභත්තං, තං හෙට්ඨා ඛල්ලාටියපෙතවත්ථුආදීසු වුත්තනයෙනෙව වෙදිතබ්බං.
245.Matteyyāti mātuhitā. Hothāti tesaṃ upaṭṭhānādīni karotha. Tathā petteyyāti veditabbā. Kule jeṭṭhāpacāyikāti kule jeṭṭhakānaṃ apacāyanakarā. Sāmaññāti samaṇapūjakā. Tathā brahmaññāti bāhitapāpapūjakāti attho. Evaṃ saggaṃ gamissathāti iminā mayā vuttanayena puññāni katvā devalokaṃ upapajjissathāti attho. Yaṃ panettha atthato na vibhattaṃ, taṃ heṭṭhā khallāṭiyapetavatthuādīsu vuttanayeneva veditabbaṃ.
තෙ වාණිජා තස්ස වචනං සුත්වා සංවෙගජාතා තං අනුකම්පමානා භාජනෙහි පානීයං ගහෙත්වා තං සයාපෙත්වා මුඛෙ ආසිඤ්චිංසු. තතො මහාජනෙන බහුවෙලං ආසිත්තං උදකං තස්ස පෙතස්ස පාපබලෙන අධොගළං න ඔතිණ්ණං, කුතො පිපාසං පටිවිනෙස්සති. තෙ තං පුච්ඡිංසු – ‘‘අපි තෙ කාචි අස්සාසමත්තා ලද්ධා’’ති. සො ආහ – ‘‘යදි මෙ එත්තකෙහි ජනෙහි එත්තකං වෙලං ආසිඤ්චමානං උදකං එකබින්දුමත්තම්පි පරගළං පවිට්ඨං, ඉතො පෙතයොනිතො මොක්ඛො මා හොතූ’’ති. අථ තෙ වාණිජා තං සුත්වා අතිවිය සංවෙගජාතා ‘‘අත්ථි පන කොචි උපායො පිපාසාවූපසමායා’’ති ආහංසු. සො ආහ – ‘‘ඉමස්මිං පාපකම්මෙ ඛීණෙ තථාගතස්ස වා තථාගතසාවකානං වා දානෙ දින්නෙ මම දානමුද්දිසිස්සති, අහං ඉතො පෙතත්තතො මුච්චිස්සාමී’’ති. තං සුත්වා වාණිජා සාවත්ථිං ගන්ත්වා භගවන්තං උපසඞ්කමිත්වා තං පවත්තිං ආරොචෙත්වා සරණානි සීලානි ච ගහෙත්වා බුද්ධප්පමුඛස්ස භික්ඛුසඞ්ඝස්ස සත්තාහං දානං දත්වා තස්ස පෙතස්ස දක්ඛිණං ආදිසිංසු. භගවා තමත්ථං අට්ඨුප්පත්තිං කත්වා චතුන්නං පරිසානං ධම්මං දෙසෙසි. මහාජනො ච ලොභාදිමච්ඡෙරමලං පහාය දානාදිපුඤ්ඤාභිරතො අහොසීති.
Te vāṇijā tassa vacanaṃ sutvā saṃvegajātā taṃ anukampamānā bhājanehi pānīyaṃ gahetvā taṃ sayāpetvā mukhe āsiñciṃsu. Tato mahājanena bahuvelaṃ āsittaṃ udakaṃ tassa petassa pāpabalena adhogaḷaṃ na otiṇṇaṃ, kuto pipāsaṃ paṭivinessati. Te taṃ pucchiṃsu – ‘‘api te kāci assāsamattā laddhā’’ti. So āha – ‘‘yadi me ettakehi janehi ettakaṃ velaṃ āsiñcamānaṃ udakaṃ ekabindumattampi paragaḷaṃ paviṭṭhaṃ, ito petayonito mokkho mā hotū’’ti. Atha te vāṇijā taṃ sutvā ativiya saṃvegajātā ‘‘atthi pana koci upāyo pipāsāvūpasamāyā’’ti āhaṃsu. So āha – ‘‘imasmiṃ pāpakamme khīṇe tathāgatassa vā tathāgatasāvakānaṃ vā dāne dinne mama dānamuddisissati, ahaṃ ito petattato muccissāmī’’ti. Taṃ sutvā vāṇijā sāvatthiṃ gantvā bhagavantaṃ upasaṅkamitvā taṃ pavattiṃ ārocetvā saraṇāni sīlāni ca gahetvā buddhappamukhassa bhikkhusaṅghassa sattāhaṃ dānaṃ datvā tassa petassa dakkhiṇaṃ ādisiṃsu. Bhagavā tamatthaṃ aṭṭhuppattiṃ katvā catunnaṃ parisānaṃ dhammaṃ desesi. Mahājano ca lobhādimaccheramalaṃ pahāya dānādipuññābhirato ahosīti.
ධනපාලසෙට්ඨිපෙතවත්ථුවණ්ණනා නිට්ඨිතා.
Dhanapālaseṭṭhipetavatthuvaṇṇanā niṭṭhitā.
Related texts:
තිපිටක (මූල) • Tipiṭaka (Mūla) / සුත්තපිටක • Suttapiṭaka / ඛුද්දකනිකාය • Khuddakanikāya / පෙතවත්ථුපාළි • Petavatthupāḷi / 7. ධනපාලසෙට්ඨිපෙතවත්ථු • 7. Dhanapālaseṭṭhipetavatthu