| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ១០។១៧២
Numbered Discourses 10.172
១៧។ ជាណុស្សោណិវគ្គ
17. With Jānussoṇi
ទុតិយអធម្មសុត្ត
Bad Principles (2nd)
“អធម្មោ ច, ភិក្ខវេ, វេទិតព្ពោ ធម្មោ ច; អនត្ថោ ច វេទិតព្ពោ អត្ថោ ច។ អធម្មញ្ច វិទិត្វា ធម្មញ្ច, អនត្ថញ្ច វិទិត្វា អត្ថញ្ច យថា ធម្មោ យថា អត្ថោ តថា បដិបជ្ជិតព្ពន៑”តិ។
“Bhikkhus, you should know bad principles and good principles. And you should know bad results and good results. Knowing these things, your practice should follow the good principles with good results.”
ឥទមវោច ភគវា។ ឥទំ វត្វាន សុគតោ ឧដ្ឋាយាសនា វិហារំ បាវិសិ។
That is what the Buddha said. When he had spoken, the Holy One got up from his seat and entered his dwelling.
អថ ខោ តេសំ ភិក្ខូនំ អចិរបក្កន្តស្ស ភគវតោ ឯតទហោសិ: “ឥទំ ខោ នោ, អាវុសោ, ភគវា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសំ ឧទ្ទិសិត្វា វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភជិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា វិហារំ បវិដ្ឋោ: ‘អធម្មោ ច, ភិក្ខវេ, វេទិតព្ពោ ធម្មោ ច; អនត្ថោ ច វេទិតព្ពោ អត្ថោ ច។ អធម្មញ្ច វិទិត្វា ធម្មញ្ច, អនត្ថញ្ច វិទិត្វា អត្ថញ្ច យថា ធម្មោ យថា អត្ថោ តថា បដិបជ្ជិតព្ពន៑ៜតិ។ កោ នុ ខោ ឥមស្ស ភគវតា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសស្ស ឧទ្ទិដ្ឋស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភត្តស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ វិភជេយ្យា”តិ?
Soon after the Buddha left, those bhikkhus considered, “The Buddha gave this brief passage for recitation, then entered his dwelling without explaining the meaning in detail. ‘You should know bad principles and good principles. And you should know bad results and good results. Knowing these things, your practice should follow the good principles with good results.’ Who can explain in detail the meaning of this brief passage for recitation given by the Buddha?”
អថ ខោ តេសំ ភិក្ខូនំ ឯតទហោសិ: “អយំ ខោ អាយស្មា មហាកច្ចានោ សត្ថុ ចេវ សំវណ្ណិតោ, សម្ភាវិតោ ច វិញ្ញូនំ សព្រហ្មចារីនំ។ បហោតិ ចាយស្មា មហាកច្ចានោ ឥមស្ស ភគវតា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសស្ស ឧទ្ទិដ្ឋស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភត្តស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ វិភជិតុំ។ យន្នូន មយំ យេនាយស្មា មហាកច្ចានោ តេនុបសង្កមេយ្យាម; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មន្តំ មហាកច្ចានំ ឯតមត្ថំ បុច្ឆេយ្យាម។ យថា នោ អាយស្មា មហាកច្ចានោ ព្យាករិស្សតិ តថា នំ ធារេស្សាមា”តិ។
Then those bhikkhus thought, “This Venerable Mahākaccāna is praised by the Buddha and esteemed by his sensible spiritual companions. He is capable of explaining in detail the meaning of this brief passage for recitation given by the Buddha. Let’s go to him, and ask him about this matter. As he answers, so we’ll remember it.”
អថ ខោ តេ ភិក្ខូ យេនាយស្មា មហាកច្ចានោ តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មតា មហាកច្ចានេន សទ្ធិំ សម្មោទិំសុ។ សម្មោទនីយំ កថំ សារណីយំ វីតិសារេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ។ ឯកមន្តំ និសិន្នា ខោ តេ ភិក្ខូ អាយស្មន្តំ មហាកច្ចានំ ឯតទវោចុំ: “ឥទំ ខោ នោ, អាវុសោ កច្ចាន, ភគវា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសំ ឧទ្ទិសិត្វា វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភជិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា វិហារំ បវិដ្ឋោ: ‘អធម្មោ ច, ភិក្ខវេ, វេទិតព្ពោ ធម្មោ ច; អនត្ថោ ច វេទិតព្ពោ អត្ថោ ច។ អធម្មញ្ច វិទិត្វា ធម្មញ្ច, អនត្ថញ្ច វិទិត្វា អត្ថញ្ច យថា ធម្មោ យថា អត្ថោ តថា បដិបជ្ជិតព្ពន៑ៜតិ។ តេសំ នោ, អាវុសោ, អម្ហាកំ អចិរបក្កន្តស្ស ភគវតោ ឯតទហោសិ: ‘ឥទំ ខោ នោ, អាវុសោ, ភគវា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសំ ឧទ្ទិសិត្វា វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភជិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា វិហារំ បវិដ្ឋោ—អធម្មោ ច, ភិក្ខវេ …បេ… តថា បដិបជ្ជិតព្ពន្តិ។ កោ នុ ខោ ឥមស្ស ភគវតា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសស្ស ឧទ្ទិដ្ឋស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភត្តស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ វិភជេយ្យាៜតិ? តេសំ នោ, អាវុសោ, អម្ហាកំ ឯតទហោសិ: ‘អយំ ខោ អាយស្មា មហាកច្ចានោ សត្ថុ ចេវ សំវណ្ណិតោ, សម្ភាវិតោ ច វិញ្ញូនំ សព្រហ្មចារីនំ។ បហោតិ ចាយស្មា មហាកច្ចានោ ឥមស្ស ភគវតា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសស្ស ឧទ្ទិដ្ឋស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភត្តស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ វិភជិតុំ។ យន្នូន មយំ យេនាយស្មា មហាកច្ចានោ តេនុបសង្កមេយ្យាម; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មន្តំ មហាកច្ចានំ ឯតមត្ថំ បដិបុច្ឆេយ្យាម។ យថា នោ អាយស្មា មហាកច្ចានោ ព្យាករិស្សតិ តថា នំ ធារេស្សាមាៜតិ។ វិភជតុ អាយស្មា មហាកច្ចានោ”តិ។
Then those bhikkhus went to Mahākaccāna, and exchanged greetings with him. When the greetings and polite conversation were over, they sat down to one side. They told him what had happened, and said, “May Venerable Mahākaccāna please explain this.”
“សេយ្យថាបិ, អាវុសោ, បុរិសោ សារត្ថិកោ សារំ គវេសី សារបរិយេសនំ ចរមានោ មហតោ រុក្ខស្ស តិដ្ឋតោ សារវតោ អតិក្កម្មេវ មូលំ អតិក្កម្ម ខន្ធំ សាខាបលាសេ សារំ បរិយេសិតព្ពំ មញ្ញេយ្យ។ ឯវំសម្បទមិទំ អាយស្មន្តានំ សត្ថរិ សម្មុខីភូតេ តំ ភគវន្តំ អតិសិត្វា អម្ហេ ឯតមត្ថំ បដិបុច្ឆិតព្ពំ មញ្ញថ។ សោ ហាវុសោ, ភគវា ជានំ ជានាតិ បស្សំ បស្សតិ ចក្ខុភូតោ ញាណភូតោ ធម្មភូតោ ព្រហ្មភូតោ វត្តា បវត្តា អត្ថស្ស និន្នេតា អមតស្ស ទាតា ធម្មស្សាមី តថាគតោ។ សោ ចេវ បនេតស្ស កាលោ អហោសិ យំ តុម្ហេ ភគវន្តំយេវ ឧបសង្កមិត្វា ឯតមត្ថំ បដិបុច្ឆេយ្យាថ។ យថា វោ ភគវា ព្យាករេយ្យ តថា នំ ធារេយ្យាថា”តិ។
“Friends, suppose there was a person in need of heartwood. And while wandering in search of heartwood he’d come across a large tree standing with heartwood. But he’d pass over the roots and trunk, imagining that the heartwood should be sought in the branches and leaves. Such is the consequence for the venerables. Though you were face to face with the Buddha, you overlooked him, imagining that you should ask me about this matter. For he is the Buddha, who knows and sees. He is vision, he is knowledge, he is the manifestation of principle, he is the manifestation of divinity. He is the teacher, the proclaimer, the elucidator of meaning, the bestower of the deathless, the lord of truth, the Realized One. That was the time to approach the Buddha and ask about this matter. You should have remembered it in line with the Buddha’s answer.”
“អទ្ធា, អាវុសោ កច្ចាន, ភគវា ជានំ ជានាតិ បស្សំ បស្សតិ ចក្ខុភូតោ ញាណភូតោ ធម្មភូតោ ព្រហ្មភូតោ វត្តា បវត្តា អត្ថស្ស និន្នេតា អមតស្ស ទាតា ធម្មស្សាមី តថាគតោ។ សោ ចេវ បនេតស្ស កាលោ អហោសិ យំ មយំ ភគវន្តំយេវ ឧបសង្កមិត្វា ឯតមត្ថំ បដិបុច្ឆេយ្យាម។ យថា នោ ភគវា ព្យាករេយ្យ តថា នំ ធារេយ្យាម។ អបិ ចាយស្មា មហាកច្ចានោ សត្ថុ ចេវ សំវណ្ណិតោ, សម្ភាវិតោ ច វិញ្ញូនំ សព្រហ្មចារីនំ។ បហោតិ ចាយស្មា មហាកច្ចានោ ឥមស្ស ភគវតា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសស្ស ឧទ្ទិដ្ឋស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភត្តស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ វិភជិតុំ។ វិភជតាយស្មា មហាកច្ចានោ អគរុំ ករិត្វា”តិ។
“Certainly he is the Buddha, who knows and sees. He is vision, he is knowledge, he is the manifestation of principle, he is the manifestation of divinity. He is the teacher, the proclaimer, the elucidator of meaning, the bestower of the deathless, the lord of truth, the Realized One. That was the time to approach the Buddha and ask about this matter. We should have remembered it in line with the Buddha’s answer. Still, Venerable Mahākaccāna is praised by the Buddha and esteemed by his sensible spiritual companions. He is capable of explaining in detail the meaning of this brief passage for recitation given by the Buddha. Please explain this, if it’s no trouble.”
“តេន ហាវុសោ, សុណាថ, សាធុកំ មនសិ ករោថ, ភាសិស្សាមី”តិ។
“Well then, friends, listen and apply your mind well, I will speak.”
“ឯវំ, អាវុសោ”តិ ខោ តេ ភិក្ខូ អាយស្មតោ មហាកច្ចានស្ស បច្ចស្សោសុំ។ អថាយស្មា មហាកច្ចានោ ឯតទវោច:
“Yes, friend,” they replied. Mahākaccāna said this:
“យំ ខោ នោ, អាវុសោ, ភគវា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសំ ឧទ្ទិសិត្វា វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភជិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា វិហារំ បវិដ្ឋោ: ‘អធម្មោ ច, ភិក្ខវេ, វេទិតព្ពោ …បេ… តថា បដិបជ្ជិតព្ពន៑ៜតិ។
“Friends, the Buddha gave this brief passage for recitation, then entered his dwelling without explaining the meaning in detail: ‘You should know bad principles and good principles … and practice accordingly.’
កតមោ ចាវុសោ, អធម្មោ; កតមោ ច ធម្មោ? កតមោ ច អនត្ថោ, កតមោ ច អត្ថោ? បាណាតិបាតោ, អាវុសោ, អធម្មោ; បាណាតិបាតា វេរមណី ធម្មោ; យេ ច បាណាតិបាតបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; បាណាតិបាតា វេរមណិបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
So what are bad principles? What are good principles? What are bad results? And what are good results? Killing living creatures is a bad principle. Not killing living creatures is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by killing living creatures are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of not killing living creatures are good results.
អទិន្នាទានំ, អាវុសោ, អធម្មោ; អទិន្នាទានា វេរមណី ធម្មោ; យេ ច អទិន្នាទានបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; អទិន្នាទានា វេរមណិបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
Stealing is a bad principle. Not stealing is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by stealing are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of not stealing are good results.
កាមេសុមិច្ឆាចារោ, អាវុសោ, អធម្មោ; កាមេសុមិច្ឆាចារា វេរមណី ធម្មោ; យេ ច កាមេសុមិច្ឆាចារបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; កាមេសុមិច្ឆាចារា វេរមណិបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
Sexual misconduct is a bad principle. Avoiding sexual misconduct is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by sexual misconduct are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of avoiding sexual misconduct are good results.
មុសាវាទោ, អាវុសោ, អធម្មោ; មុសាវាទា វេរមណី ធម្មោ; យេ ច មុសាវាទបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; មុសាវាទា វេរមណិបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
Lying is a bad principle. Not lying is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by lying are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of not lying are good results.
បិសុណា វាចា, អាវុសោ, អធម្មោ; បិសុណាយ វាចាយ វេរមណី ធម្មោ; យេ ច បិសុណាវាចាបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; បិសុណាយ វាចាយ វេរមណិបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
Divisive speech is a bad principle. Avoiding divisive speech is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by divisive speech are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of avoiding divisive speech are good results.
ផរុសា វាចា, អាវុសោ, អធម្មោ; ផរុសាយ វាចាយ វេរមណី ធម្មោ; យេ ច ផរុសាវាចាបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; ផរុសាយ វាចាយ វេរមណិបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
Harsh speech is a bad principle. Avoiding harsh speech is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by harsh speech are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of avoiding harsh speech are good results.
សម្ផប្បលាបោ, អាវុសោ, អធម្មោ; សម្ផប្បលាបា វេរមណី ធម្មោ; យេ ច សម្ផប្បលាបបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; សម្ផប្បលាបា វេរមណិបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
Talking nonsense is a bad principle. Avoiding talking nonsense is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by talking nonsense are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of avoiding talking nonsense are good results.
អភិជ្ឈា, អាវុសោ, អធម្មោ; អនភិជ្ឈា ធម្មោ; យេ ច អភិជ្ឈាបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; អនភិជ្ឈាបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
Covetousness is a bad principle. Contentment is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by covetousness are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of contentment are good results.
ព្យាបាទោ, អាវុសោ, អធម្មោ; អព្យាបាទោ ធម្មោ; យេ ច ព្យាបាទបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; អព្យាបាទបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
Ill will is a bad principle. Good will is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by ill will are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of good will are good results.
មិច្ឆាទិដ្ឋិ, អាវុសោ, អធម្មោ; សម្មាទិដ្ឋិ ធម្មោ; យេ ច មិច្ឆាទិដ្ឋិបច្ចយា អនេកេ បាបកា អកុសលា ធម្មា សម្ភវន្តិ, អយំ អនត្ថោ; សម្មាទិដ្ឋិបច្ចយា ច អនេកេ កុសលា ធម្មា ភាវនាបារិបូរិំ គច្ឆន្តិ, អយំ អត្ថោ។
Wrong view is a bad principle. Right view is a good principle. And the many bad, unskillful qualities produced by wrong view are bad results. And the many skillful qualities fully developed because of right view are good results.
‘យំ ខោ នោ, អាវុសោ, ភគវា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសំ ឧទ្ទិសិត្វា វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភជិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា វិហារំ បវិដ្ឋោ—អធម្មោ ច, ភិក្ខវេ, វេទិតព្ពោ …បេ… តថា បដិបជ្ជិតព្ពន៑ៜតិ។ ឥមស្ស ខោ អហំ, អាវុសោ, ភគវតា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសស្ស ឧទ្ទិដ្ឋស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភត្តស្ស ឯវំ វិត្ថារេន អត្ថំ អាជានាមិ។ អាកង្ខមានា ច បន តុម្ហេ, អាវុសោ, ភគវន្តំយេវ ឧបសង្កមិត្វា ឯតមត្ថំ បដិបុច្ឆេយ្យាថ។ យថា នោ ភគវា ព្យាករោតិ តថា នំ ធារេយ្យាថា”តិ។
The Buddha gave this brief passage for recitation, then entered his dwelling without explaining the meaning in detail: ‘You should know bad principles and good principles … and practice accordingly.’ And this is how I understand the detailed meaning of this passage for recitation. If you wish, you may go to the Buddha and ask him about this. You should remember it in line with the Buddha’s answer.”
“ឯវមាវុសោ”តិ ខោ តេ ភិក្ខូ អាយស្មតោ មហាកច្ចានស្ស ភាសិតំ អភិនន្ទិត្វា អនុមោទិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា យេន ភគវា តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ។ ឯកមន្តំ និសិន្នា ខោ តេ ភិក្ខូ ភគវន្តំ ឯតទវោចុំ:
“Yes, friend,” said those bhikkhus, approving and agreeing with what Mahākaccāna said. Then they rose from their seats and went to the Buddha, bowed, sat down to one side, and told him what had happened. Then they said:
“យំ ខោ នោ, ភន្តេ, ភគវា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសំ ឧទ្ទិសិត្វា វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភជិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា វិហារំ បវិដ្ឋោ: ‘អធម្មោ ច, ភិក្ខវេ, វេទិតព្ពោ …បេ… តថា បដិបជ្ជិតព្ពន៑ៜតិ។
តេសំ នោ, ភន្តេ, អម្ហាកំ អចិរបក្កន្តស្ស ភគវតោ ឯតទហោសិ: ‘ឥទំ ខោ នោ, អាវុសោ, ភគវា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសំ ឧទ្ទិសិត្វា វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភជិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា វិហារំ បវិដ្ឋោ: “អធម្មោ ច, ភិក្ខវេ, វេទិតព្ពោ …បេ… តថា បដិបជ្ជិតព្ពន៑”តិ។ កោ នុ ខោ ឥមស្ស ភគវតា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសស្ស ឧទ្ទិដ្ឋស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភត្តស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ វិភជេយ្យាៜតិ?
តេសំ នោ, ភន្តេ, អម្ហាកំ ឯតទហោសិ: ‘អយំ ខោ អាយស្មា មហាកច្ចានោ សត្ថុ ចេវ សំវណ្ណិតោ, សម្ភាវិតោ ច វិញ្ញូនំ សព្រហ្មចារីនំ។ បហោតិ ចាយស្មា មហាកច្ចានោ ឥមស្ស ភគវតា សង្ខិត្តេន ឧទ្ទេសស្ស ឧទ្ទិដ្ឋស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ អវិភត្តស្ស វិត្ថារេន អត្ថំ វិភជិតុំ។ យន្នូន មយំ យេនាយស្មា មហាកច្ចានោ តេនុបសង្កមេយ្យាម; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មន្តំ មហាកច្ចានំ ឯតមត្ថំ បដិបុច្ឆេយ្យាម។ យថា នោ អាយស្មា មហាកច្ចានោ ព្យាករិស្សតិ តថា នំ ធារេស្សាមាៜតិ។
អថ ខោ មយំ, ភន្តេ, យេនាយស្មា មហាកច្ចានោ តេនុបសង្កមិម្ហា; ឧបសង្កមិត្វា អាយស្មន្តំ មហាកច្ចានំ ឯតមត្ថំ អបុច្ឆិម្ហា។ តេសំ នោ, ភន្តេ, អាយស្មតា មហាកច្ចានេន ឥមេហិ អក្ខរេហិ ឥមេហិ បទេហិ ឥមេហិ ព្យញ្ជនេហិ អត្ថោ សុវិភត្តោ”តិ។
“Sir, we went to Mahākaccāna and asked him about this matter. And Mahākaccāna clearly explained the meaning to us in this manner, with these words and phrases.”
“សាធុ សាធុ, ភិក្ខវេ។ បណ្ឌិតោ, ភិក្ខវេ, មហាកច្ចានោ។ មហាបញ្ញោ, ភិក្ខវេ, មហាកច្ចានោ។ មញ្ចេបិ តុម្ហេ, ភិក្ខវេ, ឧបសង្កមិត្វា ឯតមត្ថំ បដិបុច្ឆេយ្យាថ, អហម្បិ ចេតំ ឯវមេវំ ព្យាករេយ្យំ យថា តំ មហាកច្ចានេន ព្យាកតំ។ ឯសោ ចេវ តស្ស អត្ថោ។ ឯវញ្ច នំ ធារេយ្យាថា”តិ។
“Good, good, bhikkhus! Mahākaccāna is astute, he has great wisdom. If you came to me and asked this question, I would answer it in exactly the same way as Mahākaccāna. That is what it means, and that’s how you should remember it.”
ឆដ្ឋំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
