11. Dutiyabhikkhādāyikāvimānavatthu

278.

‘‘Abhikkantena vaṇṇena, yā tvaṃ tiṭṭhasi devate;

Obhāsentī disā sabbā, osadhī viya tārakā.

279.

‘‘Kena tetādiso vaṇṇo…pe… vaṇṇo ca te sabbadisā pabhāsatī’’ti.

281.

Sā devatā attamanā…pe… yassa kammassidaṃ phalaṃ.

282.

‘‘Ahaṃ manussesu manussabhūtā, purimāya jātiyā manussaloke.

283.

‘‘Addasaṃ virajaṃ bhikkhuṃ, vippasannamanāvilaṃ;

Tassa adāsahaṃ bhikkhaṃ, pasannā sehi pāṇibhi.

284.

‘‘Tena metādiso vaṇṇo…pe. … vaṇṇo ca me sabbadisā pabhāsatī’’ti.

Dutiyabhikkhādāyikāvimānaṃ ekādasamaṃ.

Cittalatāvaggo dutiyo niṭṭhito.

Tassuddānaṃ –

Dāsī ceva lakhumā ca, atha ācāmadāyikā;

Caṇḍālī bhadditthī ceva ², soṇadinnā uposathā;

Niddā ceva suniddā ca ⁴, dve ca bhikkhāya dāyikā;

Vaggo tena pavuccatīti.

Bhāṇavāraṃ paṭhamaṃ niṭṭhitaṃ.