9. Dutiyakuṇḍalīvimānavatthu

1101.

‘‘Alaṅkato malyadharo suvattho, sukuṇḍalī kappitakesamassu;

Āmuttahatthābharaṇo yasassī, dibbe vimānamhi yathāpi candimā.

1102.

‘‘Dibbā ca vīṇā pavadanti vagguṃ, aṭṭhaṭṭhakā sikkhitā sādhurūpā;

Dibbā ca kaññā tidasacarā uḷārā, naccanti gāyanti pamodayanti.

1103.

‘‘Deviddhipattosi mahānubhāvo, manussabhūto kimakāsi puññaṃ;

Kenāsi evaṃ jalitānubhāvo, vaṇṇo ca te sabbadisā pabhāsatī’’ti.

1104.

So devaputto attamano…pe… yassa kammassidaṃ phalaṃ.

1105.

‘‘Ahaṃ manussesu manussabhūto, disvāna samaṇe sādhurūpe ²;

Sampannavijjācaraṇe yasassī, bahussute sīlavante pasanne ⁴;

Annañca pānañca pasannacitto, sakkacca dānaṃ vipulaṃ adāsiṃ.

1106.

‘‘Tena metādiso vaṇṇo…pe…vaṇṇo ca me sabbadisā pabhāsatī’’ti.

Dutiyakuṇḍalīvimānaṃ navamaṃ.