| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ១០។២៨
Numbered Discourses 10.28
៣។ មហាវគ្គ
3. The Great Chapter
ទុតិយមហាបញ្ហាសុត្ត
The Great Questions (2nd)
ឯកំ សមយំ ភគវា កជង្គលាយំ វិហរតិ វេឡុវនេ។ អថ ខោ សម្ពហុលា កជង្គលកា ឧបាសកា យេន កជង្គលិកា ភិក្ខុនី តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា កជង្គលិកំ ភិក្ខុនិំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ។ ឯកមន្តំ និសិន្នា ខោ កជង្គលកា ឧបាសកា កជង្គលិកំ ភិក្ខុនិំ ឯតទវោចុំ:
At one time the Buddha was staying near Kajaṅgalā in a bamboo grove. Then several lay followers of Kajaṅgalā went to the nun Kajaṅgalikā, bowed, sat down to one side, and said to her:
“វុត្តមិទំ, អយ្យេ, ភគវតា មហាបញ្ហេសុ: ‘ឯកោ បញ្ហោ ឯកោ ឧទ្ទេសោ ឯកំ វេយ្យាករណំ, ទ្វេ បញ្ហា ទ្វេ ឧទ្ទេសា ទ្វេ វេយ្យាករណានិ, តយោ បញ្ហា តយោ ឧទ្ទេសា តីណិ វេយ្យាករណានិ, ចត្តារោ បញ្ហា ចត្តារោ ឧទ្ទេសា ចត្តារិ វេយ្យាករណានិ, បញ្ច បញ្ហា បញ្ចុទ្ទេសា បញ្ច វេយ្យាករណានិ, ឆ បញ្ហា ឆ ឧទ្ទេសា ឆ វេយ្យាករណានិ, សត្ត បញ្ហា សត្តុទ្ទេសា សត្ត វេយ្យាករណានិ, អដ្ឋ បញ្ហា អដ្ឋុទ្ទេសា អដ្ឋ វេយ្យាករណានិ, នវ បញ្ហា នវុទ្ទេសា នវ វេយ្យាករណានិ, ទស បញ្ហា ទសុទ្ទេសា ទស វេយ្យាករណានីៜតិ។ ឥមស្ស នុ ខោ, អយ្យេ, ភគវតា សង្ខិត្តេន ភាសិតស្ស កថំ វិត្ថារេន អត្ថោ ទដ្ឋព្ពោ”តិ?
“Ma’am, this was said by the Buddha in ‘The Great Questions’: ‘One thing: question, passage for recitation, and answer. Two … three … four … five … six … seven … eight … nine … ten things: question, passage for recitation, and answer.’ How should we see the detailed meaning of the Buddha’s brief statement?”
“ន ខោ បនេតំ, អាវុសោ, ភគវតោ សម្មុខា សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ, នបិ មនោភាវនីយានំ ភិក្ខូនំ សម្មុខា សុតំ សម្មុខា បដិគ្គហិតំ; អបិ ច យថា មេត្ថ ខាយតិ តំ សុណាថ, សាធុកំ មនសិ ករោថ, ភាសិស្សាមី”តិ។
“Good people, I haven’t heard and learned this in the presence of the Buddha or from esteemed bhikkhus. But as to how it seems to me, listen and apply your mind well, I will speak.”
“ឯវំ, អយ្យេ”តិ, ខោ កជង្គលកា ឧបាសកា កជង្គលិកាយ ភិក្ខុនិយា បច្ចស្សោសុំ។ កជង្គលិកា ភិក្ខុនី ឯតទវោច:
“Yes, ma’am,” replied the lay followers. The nun Kajaṅgalikā said this:
“‘ឯកោ បញ្ហោ ឯកោ ឧទ្ទេសោ ឯកំ វេយ្យាករណន៑ៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ ភគវតា។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? ឯកធម្មេ, អាវុសោ, ភិក្ខុ សម្មា និព្ពិន្ទមានោ សម្មា វិរជ្ជមានោ សម្មា វិមុច្ចមានោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ កតមស្មិំ ឯកធម្មេ? សព្ពេ សត្តា អាហារដ្ឋិតិកា—ឥមស្មិំ ខោ, អាវុសោ, ឯកធម្មេ ភិក្ខុ សម្មា និព្ពិន្ទមានោ សម្មា វិរជ្ជមានោ សម្មា វិមុច្ចមានោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ ‘ឯកោ បញ្ហោ ឯកោ ឧទ្ទេសោ ឯកំ វេយ្យាករណន៑ៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ភគវតា ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
“‘One thing: question, passage for recitation, and answer.’ That’s what the Buddha said, but why did he say it? Becoming completely disillusioned, dispassionate, and freed regarding one thing, seeing its limits and fully comprehending its meaning, a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. What one thing? ‘All sentient beings are sustained by food.’ Becoming completely disillusioned, dispassionate, and freed regarding this one thing, seeing its limits and fully comprehending its meaning, a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. ‘One thing: question, passage for recitation, and answer.’ That’s what the Buddha said, and this is why he said it.
‘ទ្វេ បញ្ហា ទ្វេ ឧទ្ទេសា ទ្វេ វេយ្យាករណានីៜតិ ឥតិ, ខោ បនេតំ វុត្តំ ភគវតា។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? ទ្វីសុ, អាវុសោ, ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា និព្ពិន្ទមានោ សម្មា វិរជ្ជមានោ សម្មា វិមុច្ចមានោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ កតមេសុ ទ្វីសុ? នាមេ ច រូបេ ច …បេ… កតមេសុ តីសុ? តីសុ វេទនាសុ—ឥមេសុ ខោ, អាវុសោ, តីសុ ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា និព្ពិន្ទមានោ សម្មា វិរជ្ជមានោ សម្មា វិមុច្ចមានោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ ‘តយោ បញ្ហា តយោ ឧទ្ទេសា តីណិ វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ភគវតា ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
What two? Name and form. … What three? Three feelings. …
‘ចត្តារោ បញ្ហា ចត្តារោ ឧទ្ទេសា ចត្តារិ វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ ភគវតា។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? ចតូសុ, អាវុសោ, ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា សុភាវិតចិត្តោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ កតមេសុ ចតូសុ? ចតូសុ សតិបដ្ឋានេសុ—ឥមេសុ ខោ, អាវុសោ, ចតូសុ ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា សុភាវិតចិត្តោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ ‘ចត្តារោ បញ្ហា ចត្តារោ ឧទ្ទេសា ចត្តារិ វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ភគវតា ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
With a mind well developed in four things—seeing their limits and fully comprehending their meaning—a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. What four? The four kinds of mindfulness meditation. … With a mind well developed in these four things—seeing their limits and fully fathoming their meaning—a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. …
‘បញ្ច បញ្ហា បញ្ចុទ្ទេសា បញ្ច វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ ភគវតា។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? បញ្ចសុ, អាវុសោ, ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា សុភាវិតចិត្តោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ កតមេសុ បញ្ចសុ? បញ្ចសុ ឥន្ទ្រិយេសុ …បេ… កតមេសុ ឆសុ? ឆសុ និស្សរណីយាសុ ធាតូសុ …បេ… កតមេសុ សត្តសុ? សត្តសុ ពោជ្ឈង្គេសុ …បេ… កតមេសុ អដ្ឋសុ? អដ្ឋសុ អរិយអដ្ឋង្គិកមគ្គេសុ—ឥមេសុ ខោ, អាវុសោ, អដ្ឋសុ ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា សុភាវិតចិត្តោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ ‘អដ្ឋ បញ្ហា អដ្ឋុទ្ទេសា អដ្ឋ វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ភគវតា ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
What five? The five faculties. … What six? The six elements of escape. … What seven? The seven awakening factors. … What eight? The noble eightfold path. …
‘នវ បញ្ហា នវុទ្ទេសា នវ វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ ភគវតា។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? នវសុ, អាវុសោ, ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា និព្ពិន្ទមានោ សម្មា វិរជ្ជមានោ សម្មា វិមុច្ចមានោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ កតមេសុ នវសុ? នវសុ សត្តាវាសេសុ—ឥមេសុ ខោ, អាវុសោ, នវសុ ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា និព្ពិន្ទមានោ សម្មា វិរជ្ជមានោ សម្មា វិមុច្ចមានោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ ‘នវ បញ្ហា នវុទ្ទេសា នវ វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ភគវតា ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
Becoming completely disillusioned, dispassionate, and freed regarding nine things, seeing their limits and fully comprehending their meaning, a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. What nine? The nine abodes of sentient beings. Becoming completely disillusioned, dispassionate, and freed regarding these nine things, seeing their limits and fully comprehending their meaning, a bhikkhu makes an end of suffering in this very life.
‘ទស បញ្ហា ទសុទ្ទេសា ទស វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ ភគវតា។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? ទសសុ, អាវុសោ, ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា សុភាវិតចិត្តោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ កតមេសុ ទសសុ? ទសសុ កុសលេសុ កម្មបថេសុ—ឥមេសុ ខោ, អាវុសោ, ទសសុ ធម្មេសុ ភិក្ខុ សម្មា សុភាវិតចិត្តោ សម្មា បរិយន្តទស្សាវី សម្មទត្ថំ អភិសមេច្ច ទិដ្ឋេវ ធម្មេ ទុក្ខស្សន្តករោ ហោតិ។ ‘ទស បញ្ហា ទសុទ្ទេសា ទស វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ភគវតា ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘Ten things: question, passage for recitation, and answer.’ That’s what the Buddha said, but why did he say it? Becoming well developed in ten things—seeing their limits and fully fathoming their meaning—a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. What ten? The ten ways of performing skillful deeds. With a mind well developed in these ten things—seeing their limits and fully fathoming their meaning—a bhikkhu makes an end of suffering in this very life. ‘Ten things: question, passage for recitation, and answer.’ That’s what the Buddha said, and this is why he said it.
ឥតិ ខោ, អាវុសោ, យំ តំ វុត្តំ ភគវតា សង្ខិត្តេន ភាសិតាសុ មហាបញ្ហាសុ: ‘ឯកោ បញ្ហោ ឯកោ ឧទ្ទេសោ ឯកំ វេយ្យាករណំ …បេ… ទស បញ្ហា ទសុទ្ទេសា ទស វេយ្យាករណានីៜតិ, ឥមស្ស ខោ អហំ, អាវុសោ, ភគវតា សង្ខិត្តេន ភាសិតស្ស ឯវំ វិត្ថារេន អត្ថំ អាជានាមិ។ អាកង្ខមានា ច បន តុម្ហេ, អាវុសោ, ភគវន្តញ្ញេវ ឧបសង្កមិត្វា ឯតមត្ថំ បដិបុច្ឆេយ្យាថ។ យថា វោ ភគវា ព្យាករោតិ តថា នំ ធារេយ្យាថា”តិ។
That’s how I understand the detailed meaning of what the Buddha said in brief in ‘The Great Questions’. If you wish, you may go to the Buddha and ask him about this. You should remember it in line with the Buddha’s answer.”
“ឯវំ, អយ្យេ”តិ ខោ កជង្គលកា ឧបាសកា កជង្គលិកាយ ខោ ភិក្ខុនិយា ភាសិតំ អភិនន្ទិត្វា អនុមោទិត្វា ឧដ្ឋាយាសនា កជង្គលិកំ ភិក្ខុនិំ អភិវាទេត្វា បទក្ខិណំ កត្វា យេន ភគវា តេនុបសង្កមិំសុ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិំសុ។ ឯកមន្តំ និសិន្នា ខោ កជង្គលកា ឧបាសកា យាវតកោ អហោសិ កជង្គលិកាយ ភិក្ខុនិយា សទ្ធិំ កថាសល្លាបោ, តំ សព្ពំ ភគវតោ អារោចេសុំ។
“Yes, ma’am,” replied those lay followers, approving and agreeing with what the nun Kajaṅgalikā said. Then they got up from their seat, bowed, and respectfully circled her, keeping her on their right. Then they went to the Buddha, bowed, sat down to one side, and informed the Buddha of all they had discussed.
“សាធុ សាធុ, គហបតយោ។ បណ្ឌិតា, គហបតយោ, កជង្គលិកា ភិក្ខុនី។ មហាបញ្ញា, គហបតយោ, កជង្គលិកា ភិក្ខុនី។ មញ្ចេបិ តុម្ហេ, គហបតយោ, ឧបសង្កមិត្វា ឯតមត្ថំ បដិបុច្ឆេយ្យាថ, អហម្បិ ចេតំ ឯវមេវំ ព្យាករេយ្យំ យថា តំ កជង្គលិកាយ ភិក្ខុនិយា ព្យាកតំ។ ឯសោ ចេវ តស្ស អត្ថោ។ ឯវញ្ច នំ ធារេយ្យាថា”តិ។
“Good, good, householders. The nun Kajaṅgalikā is astute, she has great wisdom. If you came to me and asked this question, I would answer it in exactly the same way as the nun Kajaṅgalikā. That is what it means, and that’s how you should remember it.”
អដ្ឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
