Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ១០។១៨
Numbered Discourses 10.18
២។ នាថវគ្គ
2. A Protector
ទុតិយនាថសុត្ត
A Protector (2nd)
ឯវំ មេ សុតំ—ឯកំ សមយំ ភគវា សាវត្ថិយំ វិហរតិ ជេតវនេ អនាថបិណ្ឌិកស្ស អារាមេ។ តត្រ ខោ ភគវា ភិក្ខូ អាមន្តេសិ: “ភិក្ខវោ”តិ។
So I have heard. At one time the Buddha was staying near Sāvatthī in Jeta’s Grove, Anāthapiṇḍika’s monastery. There the Buddha addressed the bhikkhus, “Bhikkhus!”
“ភទន្តេ”តិ តេ ភិក្ខូ ភគវតោ បច្ចស្សោសុំ។ ភគវា ឯតទវោច:
“Venerable sir,” they replied. The Buddha said this:
“សនាថា, ភិក្ខវេ, វិហរថ, មា អនាថា។ ទុក្ខំ, ភិក្ខវេ, អនាថោ វិហរតិ។ ទសយិមេ, ភិក្ខវេ, នាថករណា ធម្មា។ កតមេ ទស? ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សីលវា ហោតិ …បេ… សមាទាយ សិក្ខតិ សិក្ខាបទេសុ។ ‘សីលវា វតាយំ ភិក្ខុ បាតិមោក្ខសំវរសំវុតោ វិហរតិ អាចារគោចរសម្បន្នោ អណុមត្តេសុ វជ្ជេសុ ភយទស្សាវី, សមាទាយ សិក្ខតិ សិក្ខាបទេសូៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស មជ្ឈិមានុកម្បិតស្ស នវានុកម្បិតស្ស វុទ្ធិយេវ បាដិកង្ខា កុសលេសុ ធម្មេសុ, នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
“Bhikkhus, you should live with a protector, not without one. Living without a protector is suffering. There are ten qualities that serve as protector. What ten? Firstly, a bhikkhu is ethical, restrained in the monastic code, conducting themselves well and seeking alms in suitable places. Seeing danger in the slightest fault, they keep the rules they’ve undertaken. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This is a quality that serves as protector.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ពហុស្សុតោ ហោតិ …បេ… ទិដ្ឋិយា សុប្បដិវិទ្ធា។ ‘ពហុស្សុតោ វតាយំ ភិក្ខុ សុតធរោ សុតសន្និចយោ, យេ តេ ធម្មា អាទិកល្យាណា មជ្ឈេកល្យាណា បរិយោសានកល្យាណា សាត្ថំ សព្យញ្ជនំ កេវលបរិបុណ្ណំ បរិសុទ្ធំ ព្រហ្មចរិយំ អភិវទន្តិ, តថារូបាស្ស ធម្មា ពហុស្សុតា ហោន្តិ ធាតា វចសា បរិចិតា មនសានុបេក្ខិតា ទិដ្ឋិយា សុប្បដិវិទ្ធាៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស មជ្ឈិមានុកម្បិតស្ស នវានុកម្បិតស្ស វុទ្ធិយេវ បាដិកង្ខា កុសលេសុ ធម្មេសុ, នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
Furthermore, a bhikkhu is very learned, remembering and keeping what they’ve learned. These teachings are good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased, describing a spiritual practice that’s entirely full and pure. They are very learned in such teachings, remembering them, reinforcing them by recitation, mentally scrutinizing them, and comprehending them theoretically. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This too is a quality that serves as protector.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ កល្យាណមិត្តោ ហោតិ កល្យាណសហាយោ កល្យាណសម្បវង្កោ។ ‘កល្យាណមិត្តោ វតាយំ ភិក្ខុ កល្យាណសហាយោ កល្យាណសម្បវង្កោៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស មជ្ឈិមានុកម្បិតស្ស នវានុកម្បិតស្ស វុទ្ធិយេវ បាដិកង្ខា កុសលេសុ ធម្មេសុ, នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
Furthermore, a bhikkhu has good friends, companions, and associates. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This too is a quality that serves as protector.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សុវចោ ហោតិ សោវចស្សករណេហិ ធម្មេហិ សមន្នាគតោ, ខមោ បទក្ខិណគ្គាហី អនុសាសនិំ។ ‘សុវចោ វតាយំ ភិក្ខុ សោវចស្សករណេហិ ធម្មេហិ សមន្នាគតោ, ខមោ បទក្ខិណគ្គាហី អនុសាសនិន៑ៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស មជ្ឈិមានុកម្បិតស្ស នវានុកម្បិតស្ស វុទ្ធិយេវ បាដិកង្ខា កុសលេសុ ធម្មេសុ, នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
Furthermore, a bhikkhu is easy to admonish, having qualities that make them easy to admonish. They’re patient, and take instruction respectfully. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This too is a quality that serves as protector.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ យានិ តានិ សព្រហ្មចារីនំ ឧច្ចាវចានិ កិង្ករណីយានិ, តត្ថ ទក្ខោ ហោតិ អនលសោ, តត្រូបាយាយ វីមំសាយ សមន្នាគតោ, អលំ កាតុំ អលំ សំវិធាតុំ។ ‘យានិ តានិ សព្រហ្មចារីនំ ឧច្ចាវចានិ កិង្ករណីយានិ, តត្ថ ទក្ខោ វតាយំ ភិក្ខុ អនលសោ, តត្រូបាយាយ វីមំសាយ សមន្នាគតោ, អលំ កាតុំ អលំ សំវិធាតុន៑ៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស មជ្ឈិមានុកម្បិតស្ស នវានុកម្បិតស្ស វុទ្ធិយេវ បាដិកង្ខា កុសលេសុ ធម្មេសុ, នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
Furthermore, a bhikkhu is deft and tireless in a diverse spectrum of duties for their spiritual companions, understanding how to go about things in order to complete and organize the work. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This too is a quality that serves as protector.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ ធម្មកាមោ ហោតិ បិយសមុទាហារោ, អភិធម្មេ អភិវិនយេ ឧឡារបាមោជ្ជោ។ ‘ធម្មកាមោ វតាយំ ភិក្ខុ បិយសមុទាហារោ, អភិធម្មេ អភិវិនយេ ឧឡារបាមោជ្ជោៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស មជ្ឈិមានុកម្បិតស្ស នវានុកម្បិតស្ស វុទ្ធិយេវ បាដិកង្ខា កុសលេសុ ធម្មេសុ, នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
Furthermore, a bhikkhu loves the teachings and is a delight to converse with, being full of joy in the teaching and training. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This too is a quality that serves as protector.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ អារទ្ធវីរិយោ វិហរតិ អកុសលានំ ធម្មានំ បហានាយ, កុសលានំ ធម្មានំ ឧបសម្បទាយ, ថាមវា ទឡ្ហបរក្កមោ អនិក្ខិត្តធុរោ កុសលេសុ ធម្មេសុ ‘អារទ្ធវីរិយោ វតាយំ ភិក្ខុ វិហរតិ អកុសលានំ ធម្មានំ បហានាយ, កុសលានំ ធម្មានំ ឧបសម្បទាយ, ថាមវា ទឡ្ហបរក្កមោ អនិក្ខិត្តធុរោ កុសលេសុ ធម្មេសូៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស មជ្ឈិមានុកម្បិតស្ស នវានុកម្បិតស្ស វុទ្ធិយេវ បាដិកង្ខា កុសលេសុ ធម្មេសុ, នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
Furthermore, a bhikkhu lives with energy roused up for giving up unskillful qualities and embracing skillful qualities. They are strong, staunchly vigorous, not slacking off when it comes to developing skillful qualities. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This too is a quality that serves as protector.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សន្តុដ្ឋោ ហោតិ ឥតរីតរចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានបច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារេន។ ‘សន្តុដ្ឋោ វតាយំ ភិក្ខុ ឥតរីតរចីវរបិណ្ឌបាតសេនាសនគិលានបច្ចយភេសជ្ជបរិក្ខារេនាៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស មជ្ឈិមានុកម្បិតស្ស នវានុកម្បិតស្ស វុទ្ធិយេវ បាដិកង្ខា កុសលេសុ ធម្មេសុ, នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
Furthermore, a bhikkhu is content with any kind of robes, almsfood, lodgings, and medicines and supplies for the sick. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This too is a quality that serves as protector.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សតិមា ហោតិ បរមេន សតិនេបក្កេន សមន្នាគតោ, ចិរកតម្បិ ចិរភាសិតម្បិ សរិតា អនុស្សរិតា។ ‘សតិមា វតាយំ ភិក្ខុ បរមេន សតិនេបក្កេន សមន្នាគតោ, ចិរកតម្បិ ចិរភាសិតម្បិ សរិតា អនុស្សរិតាៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស មជ្ឈិមានុកម្បិតស្ស នវានុកម្បិតស្ស វុទ្ធិយេវ បាដិកង្ខា កុសលេសុ ធម្មេសុ, នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
Furthermore, a bhikkhu is mindful. They have utmost mindfulness and alertness, and can remember and recall what was said and done long ago. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This too is a quality that serves as protector.
បុន ចបរំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ បញ្ញវា ហោតិ ឧទយត្ថគាមិនិយា បញ្ញាយ សមន្នាគតោ អរិយាយ និព្ពេធិកាយ សម្មា ទុក្ខក្ខយគាមិនិយា។ ‘បញ្ញវា វតាយំ ភិក្ខុ ឧទយត្ថគាមិនិយា បញ្ញាយ សមន្នាគតោ អរិយាយ និព្ពេធិកាយ សម្មា ទុក្ខក្ខយគាមិនិយាៜតិ ថេរាបិ នំ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ, មជ្ឈិមាបិ ភិក្ខូ … នវាបិ ភិក្ខូ វត្តព្ពំ អនុសាសិតព្ពំ មញ្ញន្តិ។ តស្ស ថេរានុកម្បិតស្ស …បេ… នោ បរិហានិ។ អយម្បិ ធម្មោ នាថករណោ។
Furthermore, a bhikkhu is wise. They have the wisdom of arising and passing away which is noble, penetrative, and leads to the complete ending of suffering. Knowing this, the bhikkhus—whether senior, middle, or junior—think that bhikkhu is worth advising and instructing. Being treated with such kindness by the senior, middle, and junior bhikkhus, that bhikkhu can expect only growth, not decline. This too is a quality that serves as protector.
សនាថា, ភិក្ខវេ, វិហរថ, មា អនាថា។ ទុក្ខំ, ភិក្ខវេ, អនាថោ វិហរតិ។ ឥមេ ខោ, ភិក្ខវេ, ទស នាថករណា ធម្មា”តិ។
You should live with a protector, not without one. Living without a protector is suffering. These are the ten qualities that serve as protector.”
ឥទមវោច ភគវា។ អត្តមនា តេ ភិក្ខូ ភគវតោ ភាសិតំ អភិនន្ទុន្តិ។
That is what the Buddha said. Satisfied, the bhikkhus approved what the Buddha said.
អដ្ឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]