| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៥។១៣៦
Numbered Discourses 5.136
១៤។ រាជវគ្គ
14. Kings
ទុតិយបត្ថនាសុត្ត
Aspiration (2nd)
“បញ្ចហិ, ភិក្ខវេ, អង្គេហិ សមន្នាគតោ រញ្ញោ ខត្តិយស្ស មុទ្ធាវសិត្តស្ស ជេដ្ឋោ បុត្តោ ឱបរជ្ឹ បត្ថេតិ។ កតមេហិ បញ្ចហិ?
“Bhikkhus, an anointed aristocratic king’s eldest son with five factors aspires to become a viceroy. What five?
ឥធ, ភិក្ខវេ, រញ្ញោ ខត្តិយស្ស មុទ្ធាវសិត្តស្ស ជេដ្ឋោ បុត្តោ ឧភតោ សុជាតោ ហោតិ មាតិតោ ច បិតិតោ ច, សំសុទ្ធគហណិកោ, យាវ សត្តមា បិតាមហយុគា អក្ខិត្តោ អនុបក្កុដ្ឋោ ជាតិវាទេន;
It’s when an anointed aristocratic king’s eldest son is well born on both his mother’s and father’s side, of pure descent, with irrefutable and impeccable genealogy back to the seventh paternal generation.
អភិរូបោ ហោតិ ទស្សនីយោ បាសាទិកោ បរមាយ វណ្ណបោក្ខរតាយ សមន្នាគតោ;
He is attractive, good-looking, lovely, of surpassing beauty.
មាតាបិតូនំ បិយោ ហោតិ មនាបោ,
He is dear and beloved to his parents.
ពលកាយស្ស បិយោ ហោតិ មនាបោ;
He is dear and beloved to the armed forces.
បណ្ឌិតោ ហោតិ វិយត្តោ មេធាវី បដិពលោ អតីតានាគតបច្ចុប្បន្នេ អត្ថេ ចិន្តេតុំ។
He is astute, competent, and intelligent, able to think issues through as they bear upon the past, future, and present.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘អហំ ខោម្ហិ ឧភតោ សុជាតោ មាតិតោ ច បិតិតោ ច, សំសុទ្ធគហណិកោ, យាវ សត្តមា បិតាមហយុគា អក្ខិត្តោ អនុបក្កុដ្ឋោ ជាតិវាទេន។ កស្មាហំ ឱបរជ្ឹ ន បត្ថេយ្យំ។ អហំ ខោម្ហិ អភិរូបោ ទស្សនីយោ បាសាទិកោ បរមាយ វណ្ណបោក្ខរតាយ សមន្នាគតោ។ កស្មាហំ ឱបរជ្ឹ ន បត្ថេយ្យំ។ អហំ ខោម្ហិ មាតាបិតូនំ បិយោ មនាបោ។ កស្មាហំ ឱបរជ្ឹ ន បត្ថេយ្យំ។ អហំ ខោម្ហិ ពលកាយស្ស បិយោ មនាបោ។ កស្មាហំ ឱបរជ្ឹ ន បត្ថេយ្យំ។ អហំ ខោម្ហិ បណ្ឌិតោ វិយត្តោ មេធាវី បដិពលោ អតីតានាគតបច្ចុប្បន្នេ អត្ថេ ចិន្តេតុំ។ កស្មាហំ ឱបរជ្ឹ ន បត្ថេយ្យន៑ៜតិ។ ឥមេហិ ខោ, ភិក្ខវេ, បញ្ចហិ អង្គេហិ សមន្នាគតោ រញ្ញោ ខត្តិយស្ស មុទ្ធាវសិត្តស្ស ជេដ្ឋោ បុត្តោ ឱបរជ្ឹ បត្ថេតិ។
He thinks: ‘I’m well born … attractive … dear and beloved to my parents … dear and beloved to the armed forces … I’m astute, competent, and intelligent, able to think issues through as they bear upon the past, future, and present. Why shouldn’t I aspire to become a viceroy?’ An anointed aristocratic king’s eldest son with these five factors aspires to become a viceroy.
ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, បញ្ចហិ ធម្មេហិ សមន្នាគតោ ភិក្ខុ អាសវានំ ខយំ បត្ថេតិ។ កតមេហិ បញ្ចហិ?
In the same way, a bhikkhu with five qualities aspires to end the defilements. What five?
ឥធ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ សីលវា ហោតិ …បេ… សមាទាយ សិក្ខតិ សិក្ខាបទេសុ;
It’s when a bhikkhu is ethical, restrained in the monastic code, conducting themselves well and seeking alms in suitable places. Seeing danger in the slightest fault, they keep the rules they’ve undertaken.
ពហុស្សុតោ ហោតិ …បេ… ទិដ្ឋិយា សុប្បដិវិទ្ធា;
They’re very learned, remembering and keeping what they’ve learned. These teachings are good in the beginning, good in the middle, and good in the end, meaningful and well-phrased, describing a spiritual practice that’s totally full and pure. They are very learned in such teachings, remembering them, reciting them, mentally scrutinizing them, and comprehending them theoretically.
ចតូសុ សតិបដ្ឋានេសុ សុប្បតិដ្ឋិតចិត្តោ ហោតិ;
Their mind is firmly established in the four kinds of mindfulness meditation.
អារទ្ធវីរិយោ វិហរតិ អកុសលានំ ធម្មានំ បហានាយ, កុសលានំ ធម្មានំ ឧបសម្បទាយ, ថាមវា ទឡ្ហបរក្កមោ អនិក្ខិត្តធុរោ កុសលេសុ ធម្មេសុ;
They live with energy roused up for giving up unskillful qualities and embracing skillful qualities. They’re strong, staunchly vigorous, not slacking off when it comes to developing skillful qualities.
បញ្ញវា ហោតិ, ឧទយត្ថគាមិនិយា បញ្ញាយ សមន្នាគតោ អរិយាយ និព្ពេធិកាយ សម្មា ទុក្ខក្ខយគាមិនិយា។
They’re wise. They have the wisdom of arising and passing away which is noble, penetrative, and leads to the complete ending of suffering.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘អហំ ខោម្ហិ សីលវា, បាតិមោក្ខសំវរសំវុតោ វិហរាមិ អាចារគោចរសម្បន្នោ អណុមត្តេសុ វជ្ជេសុ ភយទស្សាវី, សមាទាយ សិក្ខាមិ សិក្ខាបទេសុ។ កស្មាហំ អាសវានំ ខយំ ន បត្ថេយ្យំ។ អហំ ខោម្ហិ ពហុស្សុតោ សុតធរោ សុតសន្និចយោ, យេ តេ ធម្មា អាទិកល្យាណា មជ្ឈេកល្យាណា បរិយោសានកល្យាណា សាត្ថំ សព្យញ្ជនំ កេវលបរិបុណ្ណំ បរិសុទ្ធំ ព្រហ្មចរិយំ អភិវទន្តិ, តថារូបា មេ ធម្មា ពហុស្សុតា ហោន្តិ ធាតា វចសា បរិចិតា មនសានុបេក្ខិតា ទិដ្ឋិយា សុប្បដិវិទ្ធា។ កស្មាហំ អាសវានំ ខយំ ន បត្ថេយ្យំ។ អហំ ខោម្ហិ ចតូសុ សតិបដ្ឋានេសុ សុប្បតិដ្ឋិតចិត្តោ។ កស្មាហំ អាសវានំ ខយំ ន បត្ថេយ្យំ។ អហំ ខោម្ហិ អារទ្ធវីរិយោ វិហរាមិ អកុសលានំ ធម្មានំ បហានាយ, កុសលានំ ធម្មានំ ឧបសម្បទាយ, ថាមវា ទឡ្ហបរក្កមោ អនិក្ខិត្តធុរោ កុសលេសុ ធម្មេសុ។ កស្មាហំ អាសវានំ ខយំ ន បត្ថេយ្យំ។ អហំ ខោម្ហិ បញ្ញវា ឧទយត្ថគាមិនិយា បញ្ញាយ សមន្នាគតោ អរិយាយ និព្ពេធិកាយ សម្មា ទុក្ខក្ខយគាមិនិយា។ កស្មាហំ អាសវានំ ខយំ ន បត្ថេយ្យន៑ៜតិ។ ឥមេហិ ខោ, ភិក្ខវេ, បញ្ចហិ ធម្មេហិ សមន្នាគតោ ភិក្ខុ អាសវានំ ខយំ បត្ថេតី”តិ។
They think: ‘I’m ethical … learned … mindful … energetic … wise. I have the wisdom of arising and passing away which is noble, penetrative, and leads to the complete ending of suffering. Why shouldn’t I aspire to end the defilements?’ A bhikkhu with these five qualities aspires to end the defilements.”
ឆដ្ឋំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
