| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៧។៤៩
Numbered Discourses 7.49
៥។ មហាយញ្ញវគ្គ
5. A Great Sacrifice
ទុតិយសញ្ញាសុត្ត
Perceptions in Detail
“សត្តិមា, ភិក្ខវេ, សញ្ញា ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោន្តិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានា។ កតមា សត្ត? អសុភសញ្ញា, មរណសញ្ញា, អាហារេ បដិកូលសញ្ញា, សព្ពលោកេ អនភិរតសញ្ញា, អនិច្ចសញ្ញា, អនិច្ចេ ទុក្ខសញ្ញា, ទុក្ខេ អនត្តសញ្ញា។ ឥមា ខោ, ភិក្ខវេ, សត្ត សញ្ញា ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោន្តិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាតិ។
“Bhikkhus, these seven perceptions, when developed and cultivated, are very fruitful and beneficial. They culminate in the deathless and end with the deathless. What seven? The perceptions of ugliness, death, repulsiveness of food, dissatisfaction with the whole world, impermanence, suffering in impermanence, and not-self in suffering. These seven perceptions, when developed and cultivated, are very fruitful and beneficial. They culminate in the deathless and end with the deathless.
‘អសុភសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ។ ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? អសុភសញ្ញាបរិចិតេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ មេថុនធម្មសមាបត្តិយា ចិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ។ សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, កុក្កុដបត្តំ វា ន្ហារុទទ្ទុលំ វា អគ្គិម្ហិ បក្ខិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ។ ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អសុភសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ មេថុនធម្មសមាបត្តិយា ចិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ។
‘When the perception of ugliness is developed and cultivated it’s very fruitful and beneficial. It culminates in the deathless and ends with the deathless.’ That’s what I said, but why did I say it? When a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of ugliness, their mind draws back from sexual intercourse. They shrink away, turn aside, and don’t get drawn into it. And either equanimity or revulsion become stabilized. It’s like a chicken’s feather or a scrap of sinew thrown in a fire. It shrivels up, shrinks, rolls up, and doesn’t stretch out. In the same way, when a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of ugliness, their mind draws back from sexual intercourse. …
សចេ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អសុភសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ មេថុនធម្មសមាបត្តិយា ចិត្តំ អនុសន្ទហតិ អប្បដិកុល្យតា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘អភាវិតា មេ អសុភសញ្ញា, នត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, អប្បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អសុភសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ មេថុនធម្មសមាបត្តិយា ចិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘សុភាវិតា មេ អសុភសញ្ញា, អត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ ‘អសុភសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
If a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of ugliness, but their mind is drawn to sexual intercourse, and not repulsed, they should know: ‘My perception of ugliness is undeveloped. I don’t have any distinction higher than before. I haven’t attained a fruit of development.’ In this way they are aware of the situation. But if a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of ugliness, their mind draws back from sexual intercourse … they should know: ‘My perception of ugliness is well developed. I have realized a distinction higher than before. I have attained a fruit of development.’ In this way they are aware of the situation. ‘When the perception of ugliness is developed and cultivated it’s very fruitful and beneficial. It culminates in the deathless and ends with the deathless.’ That’s what I said, and this is why I said it.
‘មរណសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? មរណសញ្ញាបរិចិតេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ ជីវិតនិកន្តិយា ចិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ។ សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, កុក្កុដបត្តំ វា ន្ហារុទទ្ទុលំ វា អគ្គិម្ហិ បក្ខិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ។ ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ មរណសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ ជីវិតនិកន្តិយា ចិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ។ សចេ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ មរណសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ ជីវិតនិកន្តិយា ចិត្តំ អនុសន្ទហតិ អប្បដិកុល្យតា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘អភាវិតា មេ មរណសញ្ញា, នត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, អប្បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ មរណសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ ជីវិតនិកន្តិយា ចិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘សុភាវិតា មេ មរណសញ្ញា, អត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ ‘មរណសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘When the perception of death is developed and cultivated it’s very fruitful and beneficial. It culminates in the deathless and ends with the deathless.’ That’s what I said, but why did I say it? When a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of death, their mind draws back from desire to be reborn. … That’s what I said, and this is why I said it.
‘អាហារេ បដិកូលសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ, កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? អាហារេ បដិកូលសញ្ញាបរិចិតេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ រសតណ្ហាយ ចិត្តំ បតិលីយតិ …បេ… ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ។ សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, កុក្កុដបត្តំ វា ន្ហារុទទ្ទុលំ វា អគ្គិម្ហិ បក្ខិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ។ ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អាហារេ បដិកូលសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ រសតណ្ហាយ ចិត្តំ បតិលីយតិ …បេ… ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ។ សចេ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អាហារេ បដិកូលសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ រសតណ្ហាយ ចិត្តំ អនុសន្ទហតិ អប្បដិកុល្យតា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘អភាវិតា មេ អាហារេ បដិកូលសញ្ញា, នត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, អប្បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អាហារេ បដិកូលសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ រសតណ្ហាយ ចិត្តំ បតិលីយតិ …បេ… ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘សុភាវិតា មេ អាហារេ បដិកូលសញ្ញា, អត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ ‘អាហារេ បដិកូលសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘When the perception of the repulsiveness of food is developed and cultivated it’s very fruitful and beneficial. It culminates in the deathless and ends with the deathless.’ That’s what I said, but why did I say it? When a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of the repulsiveness of food, their mind draws back from craving for tastes. … That’s what I said, and this is why I said it.
‘សព្ពលោកេ អនភិរតសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? សព្ពលោកេ អនភិរតសញ្ញាបរិចិតេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ លោកចិត្រេសុ ចិត្តំ បតិលីយតិ …បេ… សេយ្យថាបិ ភិក្ខវេ …បេ… បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ។ ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ សព្ពលោកេ អនភិរតសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ លោកចិត្រេសុ ចិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ។ សចេ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ សព្ពលោកេ អនភិរតសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ លោកចិត្រេសុ ចិត្តំ អនុសន្ទហតិ អប្បដិកុល្យតា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘អភាវិតា មេ សព្ពលោកេ អនភិរតសញ្ញា, នត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, អប្បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ សព្ពលោកេ អនភិរតសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ លោកចិត្រេសុ ចិត្តំ បតិលីយតិ …បេ… ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘សុភាវិតា មេ សព្ពលោកេ អនភិរតសញ្ញា, អត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ ‘សព្ពលោកេ អនភិរតសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘When the perception of dissatisfaction with the whole world is developed and cultivated it’s very fruitful and beneficial. It culminates in the deathless and ends with the deathless.’ That’s what I said, but why did I say it? When a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of dissatisfaction with the whole world, their mind draws back from the world’s shiny things. … That’s what I said, and this is why I said it.
‘អនិច្ចសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? អនិច្ចសញ្ញាបរិចិតេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ លាភសក្ការសិលោកេ ចិត្តំ បតិលីយតិ …បេ… ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ។ សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, កុក្កុដបត្តំ វា ន្ហារុទទ្ទុលំ វា អគ្គិម្ហិ បក្ខិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ ន សម្បសារិយតិ។ ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អនិច្ចសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ លាភសក្ការសិលោកេ ចិត្តំ បតិលីយតិ …បេ… ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ។ សចេ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អនិច្ចសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ លាភសក្ការសិលោកេ ចិត្តំ អនុសន្ទហតិ អប្បដិកុល្យតា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘អភាវិតា មេ អនិច្ចសញ្ញា, នត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, អប្បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អនិច្ចសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ លាភសក្ការសិលោកេ ចិត្តំ បតិលីយតិ បតិកុដតិ បតិវត្តតិ, ន សម្បសារិយតិ ឧបេក្ខា វា បាដិកុល្យតា វា សណ្ឋាតិ; វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘សុភាវិតា មេ អនិច្ចសញ្ញា, អត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ ‘អនិច្ចសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘When the perception of impermanence is developed and cultivated it’s very fruitful and beneficial. It culminates in the deathless and ends with the deathless.’ That’s what I said, but why did I say it? When a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of impermanence, their mind draws back from material possessions, honors, and fame. … That’s what I said, and this is why I said it.
‘អនិច្ចេ ទុក្ខសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? អនិច្ចេ ទុក្ខសញ្ញាបរិចិតេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ អាលស្យេ កោសជ្ជេ វិស្សដ្ឋិយេ បមាទេ អននុយោគេ អបច្ចវេក្ខណាយ តិព្ពា ភយសញ្ញា បច្ចុបដ្ឋិតា ហោតិ, សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, ឧក្ខិត្តាសិកេ វធកេ។ សចេ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អនិច្ចេ ទុក្ខសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ អាលស្យេ កោសជ្ជេ វិស្សដ្ឋិយេ បមាទេ អននុយោគេ អបច្ចវេក្ខណាយ តិព្ពា ភយសញ្ញា, ន បច្ចុបដ្ឋិតា ហោតិ, សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, ឧក្ខិត្តាសិកេ វធកេ។ វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘អភាវិតា មេ អនិច្ចេ ទុក្ខសញ្ញា, នត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, អប្បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ អនិច្ចេ ទុក្ខសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ អាលស្យេ កោសជ្ជេ វិស្សដ្ឋិយេ បមាទេ អននុយោគេ អបច្ចវេក្ខណាយ តិព្ពា ភយសញ្ញា បច្ចុបដ្ឋិតា ហោតិ, សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, ឧក្ខិត្តាសិកេ វធកេ។ វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘សុភាវិតា មេ អនិច្ចេ ទុក្ខសញ្ញា, អត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ ‘អនិច្ចេ ទុក្ខសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
‘When the perception of suffering in impermanence is developed and cultivated it’s very fruitful and beneficial. It culminates in the deathless and ends with the deathless.’ That’s what I said, but why did I say it? When a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of suffering in impermanence, they establish a keen perception of the danger of sloth, laziness, slackness, negligence, lack of commitment, and failure to review, like a killer with a drawn sword. … That’s what I said, and this is why I said it.
‘ទុក្ខេ អនត្តសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ ខោ បនេតំ វុត្តំ។ កិញ្ចេតំ បដិច្ច វុត្តំ? ទុក្ខេ អនត្តសញ្ញាបរិចិតេន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ ឥមស្មិញ្ច សវិញ្ញាណកេ កាយេ ពហិទ្ធា ច សព្ពនិមិត្តេសុ អហង្ការមមង្ការមានាបគតំ មានសំ ហោតិ វិធាសមតិក្កន្តំ សន្តំ សុវិមុត្តំ។
‘When the perception of not-self in suffering is developed and cultivated it’s very fruitful and beneficial. It culminates in the deathless and ends with the deathless.’ That’s what I said, but why did I say it? When a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of not-self in suffering, their mind is rid of ego, possessiveness, and conceit for this conscious body and all external stimuli. It has gone beyond discrimination, and is peaceful and well freed.
សចេ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ទុក្ខេ អនត្តសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ ឥមស្មិញ្ច សវិញ្ញាណកេ កាយេ ពហិទ្ធា ច សព្ពនិមិត្តេសុ ន អហង្ការមមង្ការមានាបគតំ មានសំ ហោតិ វិធាសមតិក្កន្តំ សន្តំ សុវិមុត្តំ។ វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘អភាវិតា មេ ទុក្ខេ អនត្តសញ្ញា, នត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, អប្បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។
If a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of not-self in suffering, but their mind is not rid of ego, possessiveness, and conceit for this conscious body and all external stimuli; nor has it gone beyond discrimination, and is not peaceful or well freed, they should know: ‘My perception of not-self in suffering is undeveloped. I don’t have any distinction higher than before. I haven’t attained a fruit of development.’ In this way they are aware of the situation.
សចេ បន, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនោ ទុក្ខេ អនត្តសញ្ញាបរិចិតេន ចេតសា ពហុលំ វិហរតោ ឥមស្មិញ្ច សវិញ្ញាណកេ កាយេ ពហិទ្ធា ច សព្ពនិមិត្តេសុ អហង្ការមមង្ការមានាបគតំ មានសំ ហោតិ វិធាសមតិក្កន្តំ សន្តំ សុវិមុត្តំ។ វេទិតព្ពមេតំ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុនា ‘សុភាវិតា មេ ទុក្ខេ អនត្តសញ្ញា, អត្ថិ មេ បុព្ពេនាបរំ វិសេសោ, បត្តំ មេ ភាវនាពលន៑ៜតិ។ ឥតិហ តត្ថ សម្បជានោ ហោតិ។ ‘ទុក្ខេ អនត្តសញ្ញា, ភិក្ខវេ, ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោតិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានាៜតិ, ឥតិ យំ តំ វុត្តំ ឥទមេតំ បដិច្ច វុត្តំ។
But if a bhikkhu often meditates with a mind reinforced with the perception of not-self in suffering, and their mind is rid of ego, possessiveness, and conceit for this conscious body and all external stimuli; and it has gone beyond discrimination, and is peaceful and well freed, they should know: ‘My perception of not-self in suffering is well developed. I have realized a distinction higher than before. I have attained a fruit of development.’ In this way they are aware of the situation. ‘When the perception of not-self in suffering is developed and cultivated it’s very fruitful and beneficial. It culminates in the deathless and ends with the deathless.’ That’s what I said, and this is why I said it.
ឥមា ខោ, ភិក្ខវេ, សត្ត សញ្ញា ភាវិតា ពហុលីកតា មហប្ផលា ហោន្តិ មហានិសំសា អមតោគធា អមតបរិយោសានា”តិ។
These seven perceptions, when developed and cultivated, are very fruitful and beneficial. They culminate in the deathless and end with the deathless.”
ឆដ្ឋំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
