Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៩។៣៥
Numbered Discourses 9.35
៤។ មហាវគ្គ
4. The Great Chapter
គាវីឧបមាសុត្ត
The Simile of the Cow
“សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, គាវី បព្ពតេយ្យា ពាលា អព្យត្តា អខេត្តញ្ញូ អកុសលា វិសមេ បព្ពតេ ចរិតុំ។ តស្សា ឯវមស្ស: ‘យន្នូនាហំ អគតបុព្ពញ្ចេវ ទិសំ គច្ឆេយ្យំ, អខាទិតបុព្ពានិ ច តិណានិ ខាទេយ្យំ, អបីតបុព្ពានិ ច បានីយានិ បិវេយ្យន៑ៜតិ។ សា បុរិមំ បាទំ ន សុប្បតិដ្ឋិតំ បតិដ្ឋាបេត្វា បច្ឆិមំ បាទំ ឧទ្ធរេយ្យ។ សា ន ចេវ អគតបុព្ពំ ទិសំ គច្ឆេយ្យ, ន ច អខាទិតបុព្ពានិ តិណានិ ខាទេយ្យ, ន ច អបីតបុព្ពានិ បានីយានិ បិវេយ្យ; យស្មិំ ចស្សា បទេសេ ឋិតាយ ឯវមស្ស: ‘យន្នូនាហំ អគតបុព្ពញ្ចេវ ទិសំ គច្ឆេយ្យំ, អខាទិតបុព្ពានិ ច តិណានិ ខាទេយ្យំ, អបីតបុព្ពានិ ច បានីយានិ បិវេយ្យន៑ៜតិ តញ្ច បទេសំ ន សោត្ថិនា បច្ចាគច្ឆេយ្យ។ តំ កិស្ស ហេតុ? តថា ហិ សា, ភិក្ខវេ, គាវី បព្ពតេយ្យា ពាលា អព្យត្តា អខេត្តញ្ញូ អកុសលា វិសមេ បព្ពតេ ចរិតុំ។
“Bhikkhus, suppose there was a mountain cow who was foolish, incompetent, unskillful, and lacked common sense when roaming on rugged mountains. She might think, ‘Why don’t I go somewhere I’ve never been before? I could eat grass and drink water that I’ve never tried before.’ She’d take a step with a fore-hoof; but before it was properly set down, she’d lift up a hind-hoof. She wouldn’t go somewhere she’d never been before, or eat grass and drink water that she’d never tried before. And she’d never return safely to the place she had started from. Why is that? Because that mountain cow was foolish, incompetent, unskillful, and lacked common sense when roaming on rugged mountains.
ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ឥធេកច្ចោ ភិក្ខុ ពាលោ អព្យត្តោ អខេត្តញ្ញូ អកុសលោ វិវិច្ចេវ កាមេហិ វិវិច្ច អកុសលេហិ ធម្មេហិ សវិតក្កំ សវិចារំ វិវេកឹ បីតិសុខំ បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ; សោ តំ និមិត្តំ ន អាសេវតិ ន ភាវេតិ ន ពហុលីករោតិ ន ស្វាធិដ្ឋិតំ អធិដ្ឋាតិ។
In the same way, some foolish, incompetent, unskillful bhikkhu, lacking common sense, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, enters and remains in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. But they don’t cultivate, develop, and make much of that foundation; they don’t ensure it is properly stabilized.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ វិតក្កវិចារានំ វូបសមា អជ្ឈត្តំ សម្បសាទនំ ចេតសោ ឯកោទិភាវំ អវិតក្កំ អវិចារំ សមាធិឹ បីតិសុខំ ទុតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ ន សក្កោតិ វិតក្កវិចារានំ វូបសមា …បេ… ទុតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរិតុំ។ តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ វិវិច្ចេវ កាមេហិ វិវិច្ច អកុសលេហិ ធម្មេហិ សវិតក្កំ សវិចារំ វិវេកឹ បីតិសុខំ បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ ន សក្កោតិ វិវិច្ចេវ កាមេហិ …បេ… បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរិតុំ។ អយំ វុច្ចតិ, ភិក្ខវេ, ‘ភិក្ខុ ឧភតោ ភដ្ឋោ ឧភតោ បរិហីនោ, សេយ្យថាបិ សា គាវី បព្ពតេយ្យា ពាលា អព្យត្តា អខេត្តញ្ញូ អកុសលា វិសមេ បព្ពតេ ចរិតុំៜ។
They think, ‘Why don’t I, as the placing of the mind and keeping it connected are stilled, enter and remain in the second jhāna, which has the rapture and bliss born of immersion, with internal clarity and mind at one, without placing the mind and keeping it connected.’ But they’re not able to enter and remain in the second jhāna. They think, ‘Why don’t I, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, enter and remain in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected.’ But they’re not able to enter and remain in the first jhāna. This is called a bhikkhu who has slipped and fallen from both sides. They’re like the mountain cow who was foolish, incompetent, unskillful, and lacking in common sense when roaming on rugged mountains.
សេយ្យថាបិ, ភិក្ខវេ, គាវី បព្ពតេយ្យា បណ្ឌិតា ព្យត្តា ខេត្តញ្ញូ កុសលា វិសមេ បព្ពតេ ចរិតុំ។ តស្សា ឯវមស្ស: ‘យន្នូនាហំ អគតបុព្ពញ្ចេវ ទិសំ គច្ឆេយ្យំ, អខាទិតបុព្ពានិ ច តិណានិ ខាទេយ្យំ, អបីតបុព្ពានិ ច បានីយានិ បិវេយ្យន៑ៜតិ។ សា បុរិមំ បាទំ សុប្បតិដ្ឋិតំ បតិដ្ឋាបេត្វា បច្ឆិមំ បាទំ ឧទ្ធរេយ្យ។ សា អគតបុព្ពញ្ចេវ ទិសំ គច្ឆេយ្យ, អខាទិតបុព្ពានិ ច តិណានិ ខាទេយ្យ, អបីតបុព្ពានិ ច បានីយានិ បិវេយ្យ។ យស្មិំ ចស្សា បទេសេ ឋិតាយ ឯវមស្ស: ‘យន្នូនាហំ អគតបុព្ពញ្ចេវ ទិសំ គច្ឆេយ្យំ, អខាទិតបុព្ពានិ ច តិណានិ ខាទេយ្យំ, អបីតបុព្ពានិ ច បានីយានិ បិវេយ្យន៑ៜតិ តញ្ច បទេសំ សោត្ថិនា បច្ចាគច្ឆេយ្យ។ តំ កិស្ស ហេតុ? តថា ហិ សា, ភិក្ខវេ, គាវី បព្ពតេយ្យា បណ្ឌិតា ព្យត្តា ខេត្តញ្ញូ កុសលា វិសមេ បព្ពតេ ចរិតុំ។ ឯវមេវំ ខោ, ភិក្ខវេ, ឥធេកច្ចោ ភិក្ខុ បណ្ឌិតោ ព្យត្តោ ខេត្តញ្ញូ កុសលោ វិវិច្ចេវ កាមេហិ វិវិច្ច អកុសលេហិ ធម្មេហិ សវិតក្កំ សវិចារំ វិវេកឹ បីតិសុខំ បឋមំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តំ និមិត្តំ អាសេវតិ ភាវេតិ ពហុលីករោតិ ស្វាធិដ្ឋិតំ អធិដ្ឋាតិ។
Suppose there was a mountain cow who was astute, competent, skillful, and used common sense when roaming on rugged mountains. She might think, ‘Why don’t I go somewhere I’ve never been before? I could eat grass and drink water that I’ve never tried before.’ She’d take a step with a fore-hoof; and after it was properly set down, she’d lift up a hind-hoof. She’d go somewhere she’d never been before, and eat grass and drink water that she’d never tried before. And she’d return safely to the place she had started from. Why is that? Because that mountain cow was astute, competent, skillful, and used common sense when roaming on rugged mountains. In the same way, some astute, competent, skillful bhikkhu, using common sense, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unskillful qualities, enters and remains in the first jhāna, which has the rapture and bliss born of seclusion, while placing the mind and keeping it connected. They cultivate, develop, and make much of that foundation, ensuring that it’s properly stabilized.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ វិតក្កវិចារានំ វូបសមា អជ្ឈត្តំ សម្បសាទនំ ចេតសោ ឯកោទិភាវំ អវិតក្កំ អវិចារំ សមាធិឹ បីតិសុខំ ទុតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ ទុតិយំ ឈានំ អនភិហិំសមានោ វិតក្កវិចារានំ វូបសមា … ទុតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តំ និមិត្តំ អាសេវតិ ភាវេតិ ពហុលីករោតិ ស្វាធិដ្ឋិតំ អធិដ្ឋាតិ។
They think, ‘Why don’t I, as the placing of the mind and keeping it connected are stilled, enter and remain in the second jhāna, which has the rapture and bliss born of immersion, with internal clarity and mind at one, without placing the mind and keeping it connected.’ Without charging at the second jhāna, as the placing of the mind and keeping it connected are stilled, they enter and remain in the second jhāna. They cultivate, develop, and make much of that foundation, ensuring that it’s properly stabilized.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ បីតិយា ច វិរាគា ឧបេក្ខកោ ច វិហរេយ្យំ សតោ ច សម្បជានោ, សុខញ្ច កាយេន បដិសំវេទេយ្យំ យំ តំ អរិយា អាចិក្ខន្តិ—ឧបេក្ខកោ សតិមា សុខវិហារីតិ តតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ តតិយំ ឈានំ អនភិហិំសមានោ បីតិយា ច វិរាគា … តតិយំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តំ និមិត្តំ អាសេវតិ ភាវេតិ ពហុលីករោតិ ស្វាធិដ្ឋិតំ អធិដ្ឋាតិ។
They think, ‘Why don’t I, with the fading away of rapture, enter and remain in the third jhāna, where I will meditate with equanimity, mindful and aware, personally experiencing the bliss of which the noble ones declare, “Equanimous and mindful, one meditates in bliss.”’ Without charging at the third jhāna, with the fading away of rapture, they enter and remain in the third jhāna. They cultivate, develop, and make much of that foundation, ensuring that it’s properly stabilized.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ សុខស្ស ច បហានា ទុក្ខស្ស ច បហានា បុព្ពេវ សោមនស្សទោមនស្សានំ អត្ថង្គមា អទុក្ខមសុខំ ឧបេក្ខាសតិបារិសុទ្ធិំ ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ ចតុត្ថំ ឈានំ អនភិហិំសមានោ សុខស្ស ច បហានា …បេ… ចតុត្ថំ ឈានំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តំ និមិត្តំ អាសេវតិ ភាវេតិ ពហុលីករោតិ ស្វាធិដ្ឋិតំ អធិដ្ឋាតិ។
They think, ‘Why don’t I, with the giving up of pleasure and pain, and the ending of former happiness and sadness, enter and remain in the fourth jhāna, without pleasure or pain, with pure equanimity and mindfulness.’ Without charging at the fourth jhāna, with the giving up of pleasure and pain, and the ending of former happiness and sadness, they enter and remain in the fourth jhāna. They cultivate, develop, and make much of that foundation, ensuring that it’s properly stabilized.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ សព្ពសោ រូបសញ្ញានំ សមតិក្កមា បដិឃសញ្ញានំ អត្ថង្គមា នានត្តសញ្ញានំ អមនសិការា អនន្តោ អាកាសោតិ អាកាសានញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ អាកាសានញ្ចាយតនំ អនភិហិំសមានោ សព្ពសោ រូបសញ្ញានំ សមតិក្កមា …បេ… អាកាសានញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តំ និមិត្តំ អាសេវតិ ភាវេតិ ពហុលីករោតិ ស្វាធិដ្ឋិតំ អធិដ្ឋាតិ។
They think, ‘Why don’t I, going totally beyond perceptions of form, with the ending of perceptions of impingement, not focusing on perceptions of diversity, aware that “space is infinite”, enter and remain in the dimension of infinite space.’ Without charging at the dimension of infinite space, with the fading away of rapture, they enter and remain in the dimension of infinite space. They cultivate, develop, and make much of that foundation, ensuring that it’s properly stabilized.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ សព្ពសោ អាកាសានញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម អនន្តំ វិញ្ញាណន្តិ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ អនភិហិំសមានោ សព្ពសោ អាកាសានញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម ‘អនន្តំ វិញ្ញាណន៑ៜតិ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តំ និមិត្តំ អាសេវតិ ភាវេតិ ពហុលីករោតិ ស្វាធិដ្ឋិតំ អធិដ្ឋាតិ។
They think, ‘Why don’t I, going totally beyond the dimension of infinite space, aware that “consciousness is infinite”, enter and remain in the dimension of infinite consciousness.’ Without charging at the dimension of infinite consciousness, they enter and remain in the dimension of infinite consciousness. They cultivate, develop, and make much of that foundation, ensuring that it’s properly stabilized.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ សព្ពសោ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម នត្ថិ កិញ្ចីតិ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ អនភិហិំសមានោ សព្ពសោ វិញ្ញាណញ្ចាយតនំ សមតិក្កម្ម ‘នត្ថិ កិញ្ចីៜតិ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តំ និមិត្តំ អាសេវតិ ភាវេតិ ពហុលីករោតិ ស្វាធិដ្ឋិតំ អធិដ្ឋាតិ។
They think, ‘Why don’t I, going totally beyond the dimension of infinite consciousness, aware that “there is nothing at all”, enter and remain in the dimension of nothingness.’ Without charging at the dimension of nothingness, they enter and remain in the dimension of nothingness. They cultivate, develop, and make much of that foundation, ensuring that it’s properly stabilized.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ សព្ពសោ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ សមតិក្កម្ម នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ អនភិហិំសមានោ សព្ពសោ អាកិញ្ចញ្ញាយតនំ សមតិក្កម្ម នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។ សោ តំ និមិត្តំ អាសេវតិ ភាវេតិ ពហុលីករោតិ ស្វាធិដ្ឋិតំ អធិដ្ឋាតិ។
They think, ‘Why don’t I, going totally beyond the dimension of nothingness, enter and remain in the dimension of neither perception nor non-perception.’ Without charging at the dimension of neither perception nor non-perception, they enter and remain in the dimension of neither perception nor non-perception. They cultivate, develop, and make much of that foundation, ensuring that it’s properly stabilized.
តស្ស ឯវំ ហោតិ: ‘យន្នូនាហំ សព្ពសោ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ សមតិក្កម្ម សញ្ញាវេទយិតនិរោធំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ។ សោ សញ្ញាវេទយិតនិរោធំ អនភិហិំសមានោ សព្ពសោ នេវសញ្ញានាសញ្ញាយតនំ សមតិក្កម្ម សញ្ញាវេទយិតនិរោធំ ឧបសម្បជ្ជ វិហរតិ។
They think, ‘Why don’t I, going totally beyond the dimension of neither perception nor non-perception, enter and remain in the cessation of perception and feeling.’ Without charging at the cessation of perception and feeling, they enter and remain in the cessation of perception and feeling.
យតោ ខោ, ភិក្ខវេ, ភិក្ខុ តំ តទេវ សមាបត្តិំ សមាបជ្ជតិបិ វុដ្ឋាតិបិ, តស្ស មុទុ ចិត្តំ ហោតិ កម្មញ្ញំ។ មុទុនា កម្មញ្ញេន ចិត្តេន អប្បមាណោ សមាធិ ហោតិ សុភាវិតោ។ សោ អប្បមាណេន សមាធិនា សុភាវិតេន យស្ស យស្ស អភិញ្ញាសច្ឆិករណីយស្ស ធម្មស្ស ចិត្តំ អភិនិន្នាមេតិ អភិញ្ញាសច្ឆិកិរិយាយ តត្រ តត្រេវ សក្ខិភព្ពតំ បាបុណាតិ សតិ សតិ អាយតនេ។
When a bhikkhu enters and emerges from all these attainments, their mind becomes pliable and workable. With a pliable and workable mind, their immersion becomes limitless and well developed. They become capable of realizing anything that can be realized by insight to which they extend the mind, in each and every case.
សោ សចេ អាកង្ខតិ: ‘អនេកវិហិតំ ឥទ្ធិវិធំ បច្ចនុភវេយ្យំ—ឯកោបិ ហុត្វា ពហុធា អស្សំ, ពហុធាបិ ហុត្វា ឯកោ អស្សំ …បេ… យាវ ព្រហ្មលោកាបិ កាយេន វសំ វត្តេយ្យន៑ៜតិ, តត្រ តត្រេវ សក្ខិភព្ពតំ បាបុណាតិ សតិ សតិ អាយតនេ។
They might wish: ‘May I wield the many kinds of psychic power: multiplying myself and becoming one again … controlling my body as far as the Brahmā realm.’ They are capable of realizing it, in each and every case.
សោ សចេ អាកង្ខតិ: ‘ទិព្ពាយ សោតធាតុយា …បេ… សតិ សតិ អាយតនេ។
They might wish: ‘With clairaudience that is purified and superhuman, may I hear both kinds of sounds, human and divine, whether near or far.’ They are capable of realizing it, in each and every case.
សោ សចេ អាកង្ខតិ: ‘បរសត្តានំ បរបុគ្គលានំ ចេតសា ចេតោ បរិច្ច បជានេយ្យំ, សរាគំ វា ចិត្តំ សរាគំ ចិត្តន្តិ បជានេយ្យំ, វីតរាគំ វា ចិត្តំ វីតរាគំ ចិត្តន្តិ បជានេយ្យំ, សទោសំ វា ចិត្តំ សទោសំ ចិត្តន្តិ បជានេយ្យំ, វីតទោសំ វា ចិត្តំ វីតទោសំ ចិត្តន្តិ បជានេយ្យំ, សមោហំ វា ចិត្តំ សមោហំ ចិត្តន្តិ បជានេយ្យំ, វីតមោហំ វា ចិត្តំ … សង្ខិត្តំ វា ចិត្តំ … វិក្ខិត្តំ វា ចិត្តំ … មហគ្គតំ វា ចិត្តំ … អមហគ្គតំ វា ចិត្តំ … សៅត្តរំ វា ចិត្តំ … អនុត្តរំ វា ចិត្តំ … សមាហិតំ វា ចិត្តំ … អសមាហិតំ វា ចិត្តំ … វិមុត្តំ វា ចិត្តំ … អវិមុត្តំ វា ចិត្តំ អវិមុត្តំ ចិត្តន្តិ បជានេយ្យន៑ៜតិ, តត្រ តត្រេវ សក្ខិភព្ពតំ បាបុណាតិ សតិ សតិ អាយតនេ។
They might wish: ‘May I understand the minds of other beings and individuals, having comprehended them with my mind. May I understand mind with greed as “mind with greed”, and mind without greed as “mind without greed”; mind with hate as “mind with hate”, and mind without hate as “mind without hate”; mind with delusion as “mind with delusion”, and mind without delusion as “mind without delusion”; constricted mind … scattered mind … expansive mind … unexpansive mind … mind that is not supreme … mind that is supreme … mind immersed in samādhi … mind not immersed in samādhi … freed mind … and unfreed mind as “unfreed mind”.’ They are capable of realizing it, in each and every case.
សោ សចេ អាកង្ខតិ: ‘អនេកវិហិតំ បុព្ពេនិវាសំ អនុស្សរេយ្យំ, សេយ្យថិទំ—ឯកម្បិ ជាតិំ ទ្វេបិ ជាតិយោ …បេ… ឥតិ សាការំ សៅទ្ទេសំ អនេកវិហិតំ បុព្ពេនិវាសំ អនុស្សរេយ្យន៑ៜតិ, តត្រ តត្រេវ សក្ខិភព្ពតំ បាបុណាតិ សតិ សតិ អាយតនេ។
They might wish: ‘May I recollect many kinds of past lives. That is: one, two, three, four, five, ten, twenty, thirty, forty, fifty, a hundred, a thousand, a hundred thousand rebirths; many eons of the world contracting, many eons of the world expanding, many eons of the world contracting and expanding. They remember: “There, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn somewhere else. There, too, I was named this, my clan was that, I looked like this, and that was my food. This was how I felt pleasure and pain, and that was how my life ended. When I passed away from that place I was reborn here.” May I recollect my many past lives, with features and details.’ They’re capable of realizing it, in each and every case.
សោ សចេ អាកង្ខតិ: ‘ទិព្ពេន ចក្ខុនា វិសុទ្ធេន អតិក្កន្តមានុសកេន …បេ… យថាកម្មូបគេ សត្តេ បជានេយ្យន៑ៜតិ តត្រ តត្រេវ សក្ខិភព្ពតំ បាបុណាតិ សតិ សតិ អាយតនេ។
They might wish: ‘With clairvoyance that is purified and superhuman, may I see sentient beings passing away and being reborn—inferior and superior, beautiful and ugly, in a good place or a bad place—and understand how sentient beings are reborn according to their deeds.’ They’re capable of realizing it, in each and every case.
សោ សចេ អាកង្ខតិ: ‘អាសវានំ ខយា អនាសវំ ចេតោវិមុត្តិំ បញ្ញាវិមុត្តិំ ទិដ្ឋេវ ធម្មេ សយំ អភិញ្ញា សច្ឆិកត្វា ឧបសម្បជ្ជ វិហរេយ្យន៑ៜតិ, តត្រ តត្រេវ សក្ខិភព្ពតំ បាបុណាតិ សតិ សតិ អាយតនេ”តិ។
They might wish: ‘May I realize the undefiled freedom of heart and freedom by wisdom in this very life, and live having realized it with my own insight due to the ending of defilements.’ They’re capable of realizing it, in each and every case.”
ចតុត្ថំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]