Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៥។១៧៩
Numbered Discourses 5.179
១៨។ ឧបាសកវគ្គ
18. A Lay Follower
គិហិសុត្ត
A Layperson
អថ ខោ អនាថបិណ្ឌិកោ គហបតិ បញ្ចមត្តេហិ ឧបាសកសតេហិ បរិវុតោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ អថ ខោ ភគវា អាយស្មន្តំ សារិបុត្តំ អាមន្តេសិ:
Then the householder Anāthapiṇḍika, escorted by around five hundred lay followers, went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. Then the Buddha said to Venerable Sāriputta:
“យំ កញ្ចិ, សារិបុត្ត, ជានេយ្យាថ គិហិំ ឱទាតវសនំ បញ្ចសុ សិក្ខាបទេសុ សំវុតកម្មន្តំ ចតុន្នំ អាភិចេតសិកានំ ទិដ្ឋធម្មសុខវិហារានំ និកាមលាភិំ អកិច្ឆលាភិំ អកសិរលាភិំ, សោ អាកង្ខមានោ អត្តនាវ អត្តានំ ព្យាករេយ្យ: ‘ខីណនិរយោម្ហិ ខីណតិរច្ឆានយោនិ ខីណបេត្តិវិសយោ ខីណាបាយទុគ្គតិវិនិបាតោ, សោតាបន្នោហមស្មិ អវិនិបាតធម្មោ និយតោ សម្ពោធិបរាយណោៜតិ។
“You should know this, Sāriputta, about those white-clothed laypeople whose actions are restrained in the five precepts, and who get four blissful meditations in the present life belonging to the higher mind when they want, without trouble or difficulty. They may, if they wish, declare of themselves: ‘I’ve finished with rebirth in hell, the animal realm, and the ghost realm. I’ve finished with all places of loss, bad places, the underworld. I am a stream-enterer! I’m not liable to be reborn in the underworld, and am bound for awakening.’
កតមេសុ បញ្ចសុ សិក្ខាបទេសុ សំវុតកម្មន្តោ ហោតិ? ឥធ, សារិបុត្ត, អរិយសាវកោ បាណាតិបាតា បដិវិរតោ ហោតិ, អទិន្នាទានា បដិវិរតោ ហោតិ, កាមេសុមិច្ឆាចារា បដិវិរតោ ហោតិ, មុសាវាទា បដិវិរតោ ហោតិ, សុរាមេរយមជ្ជបមាទដ្ឋានា បដិវិរតោ ហោតិ។ ឥមេសុ បញ្ចសុ សិក្ខាបទេសុ សំវុតកម្មន្តោ ហោតិ។
And what are the five precepts in which their actions are restrained? It’s when a noble disciple doesn’t kill living creatures, steal, commit sexual misconduct, lie, or use alcoholic drinks that cause negligence. These are the five precepts in which their actions are restrained.
កតមេសំ ចតុន្នំ អាភិចេតសិកានំ ទិដ្ឋធម្មសុខវិហារានំ និកាមលាភី ហោតិ អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី?
And what are the four blissful meditations in the present life belonging to the higher mind that they get when they want, without trouble or difficulty?
ឥធ, សារិបុត្ត, អរិយសាវកោ ពុទ្ធេ អវេច្ចប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោតិ: ‘ឥតិបិ សោ ភគវា អរហំ សម្មាសម្ពុទ្ធោ វិជ្ជាចរណសម្បន្នោ សុគតោ លោកវិទូ អនុត្តរោ បុរិសទម្មសារថិ, សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ពុទ្ធោ ភគវាៜតិ។ អយមស្ស បឋមោ អាភិចេតសិកោ ទិដ្ឋធម្មសុខវិហារោ អធិគតោ ហោតិ អវិសុទ្ធស្ស ចិត្តស្ស វិសុទ្ធិយា អបរិយោទាតស្ស ចិត្តស្ស បរិយោទបនាយ។
It’s when a noble disciple has experiential confidence in the Buddha: ‘That Blessed One is perfected, a fully awakened Buddha, accomplished in knowledge and conduct, holy, knower of the world, supreme guide for those who wish to train, teacher of gods and humans, awakened, blessed.’ This is the first blissful meditation in the present life belonging to the higher mind, which they achieve in order to purify the unpurified mind and cleanse the unclean mind.
បុន ចបរំ, សារិបុត្ត, អរិយសាវកោ ធម្មេ អវេច្ចប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោតិ: ‘ស្វាក្ខាតោ ភគវតា ធម្មោ សន្ទិដ្ឋិកោ អកាលិកោ ឯហិបស្សិកោ ឱបនេយ្យិកោ បច្ចត្តំ វេទិតព្ពោ វិញ្ញូហីៜតិ។ អយមស្ស ទុតិយោ អាភិចេតសិកោ ទិដ្ឋធម្មសុខវិហារោ អធិគតោ ហោតិ អវិសុទ្ធស្ស ចិត្តស្ស វិសុទ្ធិយា អបរិយោទាតស្ស ចិត្តស្ស បរិយោទបនាយ។
Furthermore, a noble disciple has experiential confidence in the teaching: ‘The teaching is well explained by the Buddha—apparent in the present life, immediately effective, inviting inspection, relevant, so that sensible people can know it for themselves.’ This is the second blissful meditation …
បុន ចបរំ, សារិបុត្ត, អរិយសាវកោ សង្ឃេ អវេច្ចប្បសាទេន សមន្នាគតោ ហោតិ: ‘សុប្បដិបន្នោ ភគវតោ សាវកសង្ឃោ ឧជុប្បដិបន្នោ ភគវតោ សាវកសង្ឃោ ញាយប្បដិបន្នោ ភគវតោ សាវកសង្ឃោ សាមីចិប្បដិបន្នោ ភគវតោ សាវកសង្ឃោ, យទិទំ ចត្តារិ បុរិសយុគានិ អដ្ឋ បុរិសបុគ្គលា ឯស ភគវតោ សាវកសង្ឃោ អាហុនេយ្យោ បាហុនេយ្យោ ទក្ខិណេយ្យោ អញ្ជលិករណីយោ អនុត្តរំ បុញ្ញក្ខេត្តំ លោកស្សាៜតិ។ អយមស្ស តតិយោ អាភិចេតសិកោ ទិដ្ឋធម្មសុខវិហារោ អធិគតោ ហោតិ អវិសុទ្ធស្ស ចិត្តស្ស វិសុទ្ធិយា អបរិយោទាតស្ស ចិត្តស្ស បរិយោទបនាយ។
Furthermore, a noble disciple has experiential confidence in the Saṅgha: ‘The Saṅgha of the Buddha’s disciples is practicing the way that’s good, direct, systematic, and proper. It consists of the four pairs, the eight individuals. This is the Saṅgha of the Buddha’s disciples that is worthy of offerings dedicated to the gods, worthy of hospitality, worthy of a religious donation, worthy of greeting with joined palms, and is the supreme field of merit for the world.’ This is the third blissful meditation …
បុន ចបរំ, សារិបុត្ត, អរិយសាវកោ អរិយកន្តេហិ សីលេហិ សមន្នាគតោ ហោតិ អខណ្ឌេហិ អច្ឆិទ្ទេហិ អសពលេហិ អកម្មាសេហិ ភុជិស្សេហិ វិញ្ញុប្បសត្ថេហិ អបរាមដ្ឋេហិ សមាធិសំវត្តនិកេហិ។ អយមស្ស ចតុត្ថោ អាភិចេតសិកោ ទិដ្ឋធម្មសុខវិហារោ អធិគតោ ហោតិ អវិសុទ្ធស្ស ចិត្តស្ស វិសុទ្ធិយា អបរិយោទាតស្ស ចិត្តស្ស បរិយោទបនាយ។ ឥមេសំ ចតុន្នំ អាភិចេតសិកានំ ទិដ្ឋធម្មសុខវិហារានំ និកាមលាភី ហោតិ អកិច្ឆលាភី អកសិរលាភី។
Furthermore, a noble disciple’s ethical conduct is loved by the noble ones, unbroken, impeccable, spotless, and unmarred, liberating, praised by sensible people, not mistaken, and leading to immersion. This is the fourth blissful meditation in the present life belonging to the higher mind, which they achieve in order to purify the unpurified mind and cleanse the unclean mind. These are the four blissful meditations in the present life belonging to the higher mind that they get when they want, without trouble or difficulty.
យំ កញ្ចិ, សារិបុត្ត, ជានេយ្យាថ គិហិំ ឱទាតវសនំ—ឥមេសុ បញ្ចសុ សិក្ខាបទេសុ សំវុតកម្មន្តំ, ឥមេសញ្ច ចតុន្នំ អាភិចេតសិកានំ ទិដ្ឋធម្មសុខវិហារានំ និកាមលាភិំ អកិច្ឆលាភិំ អកសិរលាភិំ, សោ អាកង្ខមានោ អត្តនាវ អត្តានំ ព្យាករេយ្យ: ‘ខីណនិរយោម្ហិ ខីណតិរច្ឆានយោនិ ខីណបេត្តិវិសយោ ខីណាបាយទុគ្គតិវិនិបាតោ, សោតាបន្នោហមស្មិ អវិនិបាតធម្មោ និយតោ សម្ពោធិបរាយណោៜតិ។
You should know this, Sāriputta, about those white-clothed laypeople whose actions are restrained in the five precepts, and who get four blissful meditations in the present life belonging to the higher mind when they want, without trouble or difficulty. They may, if they wish, declare of themselves: ‘I’ve finished with rebirth in hell, the animal realm, and the ghost realm. I’ve finished with all places of loss, bad places, the underworld. I am a stream-enterer! I’m not liable to be reborn in the underworld, and am bound for awakening.’
និរយេសុ ភយំ ទិស្វា, បាបានិ បរិវជ្ជយេ; អរិយធម្មំ សមាទាយ, បណ្ឌិតោ បរិវជ្ជយេ។
Seeing the peril in the hells, you should shun bad deeds. Taking up the teaching of the noble ones, an astute person should shun them.
ន ហិំសេ បាណភូតានិ, វិជ្ជមានេ បរក្កមេ; មុសា ច ន ភណេ ជានំ, អទិន្នំ ន បរាមសេ។
You shouldn’t harm living beings, so long as strength is found. Nor should you knowingly speak falsehood, or take what is not given.
សេហិ ទារេហិ សន្តុដ្ឋោ, បរទារញ្ច អារមេ; មេរយំ វារុណិំ ជន្តុ, ន បិវេ ចិត្តមោហនិំ។
Content with your own partners, you should stay away from the partners of others. A man shouldn’t drink liquor or wine, as they confuse the mind.
អនុស្សរេយ្យ សម្ពុទ្ធំ, ធម្មញ្ចានុវិតក្កយេ; អព្យាបជ្ឹ ហិតំ ចិត្តំ, ទេវលោកាយ ភាវយេ។
You should recollect the Buddha, and reflect on the teaching. You should develop a harmless mind of welfare, which leads to the realms of gods.
ឧបដ្ឋិតេ ទេយ្យធម្មេ, បុញ្ញត្ថស្ស ជិគីសតោ; សន្តេសុ បឋមំ ទិន្នា, វិបុលា ហោតិ ទក្ខិណា។
When suitable gifts to give are available to someone who seeks and needs merit, a religious donation is abundant if given first to the peaceful ones.
សន្តោ ហវេ បវក្ខាមិ, សារិបុត្ត សុណោហិ មេ; ឥតិ កណ្ហាសុ សេតាសុ, រោហិណីសុ ហរីសុ វា។
I will tell of the peaceful ones, Sāriputta, listen to me. Cows may be black or white, red or tawny,
កម្មាសាសុ សរូបាសុ, គោសុ បារេវតាសុ វា; យាសុ កាសុចិ ឯតាសុ, ទន្តោ ជាយតិ បុង្គវោ។
mottled or uniform, or pigeon-colored. But when one is born among them, the bull that’s tamed—
ធោរយ្ហោ ពលសម្បន្នោ, កល្យាណជវនិក្កមោ; តមេវ ភារេ យុញ្ជន្តិ, នាស្ស វណ្ណំ បរិក្ខរេ។
a behemoth, powerful, well-paced in pulling forward—they yoke the load just to him, regardless of his color.
ឯវមេវំ មនុស្សេសុ, យស្មិំ កិស្មិញ្ចិ ជាតិយេ; ខត្តិយេ ព្រាហ្មណេ វេស្សេ, សុទ្ទេ ចណ្ឌាលបុក្កុសេ។
So it is for humans, wherever they may be born—among aristocrats, brahmins, peasants, menials, or outcastes and scavengers—
យាសុ កាសុចិ ឯតាសុ, ទន្តោ ជាយតិ សុព្ពតោ; ធម្មដ្ឋោ សីលសម្បន្នោ, សច្ចវាទី ហិរីមនោ។
but when one is born among them, tamed, true to their vows. Firm in principle, accomplished in ethical conduct, truthful, conscientious,
បហីនជាតិមរណោ, ព្រហ្មចរិយស្ស កេវលី; បន្នភារោ វិសំយុត្តោ, កតកិច្ចោ អនាសវោ។
they’ve given up birth and death, and have completed the spiritual journey. With burden put down, detached, they’ve completed the task
បារគូ សព្ពធម្មានំ, អនុបាទាយ និព្ពុតោ; តស្មិញ្ច វិរជេ ខេត្តេ, វិបុលា ហោតិ ទក្ខិណា។
Gone beyond all things, they’re extinguished by not grasping. In that flawless field, a religious donation is abundant.
ពាលា ច អវិជានន្តា, ទុម្មេធា អស្សុតាវិនោ; ពហិទ្ធា ទទន្តិ ទានានិ, ន ហិ សន្តេ ឧបាសរេ។
Fools who don’t understand—stupid, unlearned—give their gifts to those outside, and don’t attend the peaceful ones.
យេ ច សន្តេ ឧបាសន្តិ, សប្បញ្ញេ ធីរសម្មតេ; សទ្ធា ច នេសំ សុគតេ, មូលជាតា បតិដ្ឋិតា។
But those who do attend the peaceful ones—wise, esteemed as sages—and whose faith in the Holy One has roots planted deep,
ទេវលោកញ្ច តេ យន្តិ, កុលេ វា ឥធ ជាយរេ; អនុបុព្ពេន និព្ពានំ, អធិគច្ឆន្តិ បណ្ឌិតា”តិ។
they go to the realm of the gods, or are born here in a good family. Gradually those astute ones reach Nibbana.”
នវមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]