Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
អង្គុត្តរ និកាយ ៨។៥១
Numbered Discourses 8.51
៦។ គោតមីវគ្គ
6. Gotamī
គោតមីសុត្ត
With Gotamī
ឯកំ សមយំ ភគវា សក្កេសុ វិហរតិ កបិលវត្ថុស្មិំ និគ្រោធារាមេ។ អថ ខោ មហាបជាបតី គោតមី យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ អដ្ឋាសិ។ ឯកមន្តំ ឋិតា ខោ មហាបជាបតី គោតមី ភគវន្តំ ឯតទវោច:
At one time the Buddha was staying in the land of the Sakyans, near Kapilavatthu in the Banyan Tree Monastery. Then Mahāpajāpatī Gotamī went up to the Buddha, bowed, stood to one side, and said to him:
“សាធុ, ភន្តេ, លភេយ្យ មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ។
“Sir, please let females gain the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
“អលំ, គោតមិ។ មា តេ រុច្ចិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជា”តិ។
“Enough, Gotamī. Don’t advocate for females to gain the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
ទុតិយម្បិ ខោ មហាបជាបតី គោតមី ភគវន្តំ ឯតទវោច: “សាធុ, ភន្តេ, លភេយ្យ មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ។ “អលំ, គោតមិ។ មា តេ រុច្ចិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជា”តិ។
For a second time …
តតិយម្បិ ខោ មហាបជាបតី គោតមី ភគវន្តំ ឯតទវោច:
For a third time, Mahāpajāpatī Gotamī said to the Buddha:
“សាធុ, ភន្តេ, លភេយ្យ មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ។
“Sir, please let females gain the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
“អលំ, គោតមិ។ មា តេ រុច្ចិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជា”តិ។
“Enough, Gotamī. Don’t advocate for females to gain the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
អថ ខោ មហាបជាបតី គោតមី “ន ភគវា អនុជានាតិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ ទុក្ខី ទុម្មនា អស្សុមុខី រុទមានា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា បទក្ខិណំ កត្វា បក្កាមិ។
Then Mahāpajāpatī Gotamī thought, “The Buddha does not permit females to go forth.” Miserable and sad, weeping, with a tearful face, she bowed, and respectfully circled the Buddha, keeping him on her right, before leaving.
អថ ខោ ភគវា កបិលវត្ថុស្មិំ យថាភិរន្តំ វិហរិត្វា យេន វេសាលី តេន ចារិកំ បក្កាមិ។ អនុបុព្ពេន ចារិកំ ចរមានោ យេន វេសាលី តទវសរិ។ តត្រ សុទំ ភគវា វេសាលិយំ វិហរតិ មហាវនេ កូដាគារសាលាយំ។ អថ ខោ មហាបជាបតី គោតមី កេសេ ឆេទាបេត្វា កាសាយានិ វត្ថានិ អច្ឆាទេត្វា សម្ពហុលាហិ សាកិយានីហិ សទ្ធិំ យេន វេសាលី តេន បក្កាមិ។ អនុបុព្ពេន យេន វេសាលី មហាវនំ កូដាគារសាលា តេនុបសង្កមិ។ អថ ខោ មហាបជាបតី គោតមី សូនេហិ បាទេហិ រជោកិណ្ណេន គត្តេន ទុក្ខី ទុម្មនា អស្សុមុខី រុទមានា ពហិទ្វារកោដ្ឋកេ អដ្ឋាសិ។
When the Buddha had stayed in Kapilavatthu as long as he pleased, he set out for Vesālī. Traveling stage by stage, he arrived at Vesālī, where he stayed at the Great Wood, in the hall with the peaked roof. Then Mahāpajāpatī Gotamī had her hair shaved, and dressed in ocher robes. Together with several Sakyan ladies she set out for Vesālī. Traveling stage by stage, she arrived at Vesālī and went to the Great Wood, the hall with the peaked roof. Then Mahāpajāpatī Gotamī stood crying outside the gate, her feet swollen, her limbs covered with dust, miserable and sad, with tearful face.
អទ្ទសា ខោ អាយស្មា អានន្ទោ មហាបជាបតិំ គោតមិំ សូនេហិ បាទេហិ រជោកិណ្ណេន គត្តេន ទុក្ខិំ ទុម្មនំ អស្សុមុខិំ រុទមានំ ពហិទ្វារកោដ្ឋកេ ឋិតំ។ ទិស្វាន មហាបជាបតិំ គោតមិំ ឯតទវោច: “កិំ នុ ត្វំ, គោតមិ, សូនេហិ បាទេហិ រជោកិណ្ណេន គត្តេន ទុក្ខី ទុម្មនា អស្សុមុខី រុទមានា ពហិទ្វារកោដ្ឋកេ ឋិតា”តិ?
Venerable Ānanda saw her standing there, and said to her, “Gotamī, why do you stand crying outside the gate, your feet swollen, your limbs covered with dust, miserable and sad, with tearful face?”
“តថា ហិ បន, ភន្តេ អានន្ទ, ន ភគវា អនុជានាតិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ។
“Honorable Ānanda, it’s because the Buddha does not permit females to go forth in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
“តេន ហិ ត្វំ, គោតមិ, មុហុត្តំ ឥធេវ តាវ ហោហិ, យាវាហំ ភគវន្តំ យាចាមិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ។
“Well then, Gotamī, wait here just a moment, while I ask the Buddha to grant the going forth for females.”
អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
Then Venerable Ānanda went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to him:
“ឯសា, ភន្តេ, មហាបជាបតី គោតមី សូនេហិ បាទេហិ រជោកិណ្ណេន គត្តេន ទុក្ខី ទុម្មនា អស្សុមុខី រុទមានា ពហិទ្វារកោដ្ឋកេ ឋិតា: ‘ន ភគវា អនុជានាតិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑ៜតិ។ សាធុ, ភន្តេ, លភេយ្យ មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ។
“Sir, Mahāpajāpatī Gotamī is standing crying outside the gate, her feet swollen, her limbs covered with dust, miserable and sad, with tearful face. She says that it’s because the Buddha does not permit females to go forth. Sir, please let females gain the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
“អលំ, អានន្ទ។ មា តេ រុច្ចិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជា”តិ។
“Enough, Ānanda. Don’t advocate for females to gain the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
ទុតិយម្បិ ខោ …បេ…
For a second time …
តតិយម្បិ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
For a third time, Ānanda said to the Buddha:
“សាធុ, ភន្តេ, លភេយ្យ មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ។
“Sir, please let females gain the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
“អលំ, អានន្ទ។ មា តេ រុច្ចិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជា”តិ។
“Enough, Ānanda. Don’t advocate for females to gain the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
អថ ខោ អាយស្មតោ អានន្ទស្ស ឯតទហោសិ: “ន ភគវា អនុជានាតិ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ឹ។ យន្នូនាហំ អញ្ញេនបិ បរិយាយេន ភគវន្តំ យាចេយ្យំ មាតុគាមស្ស តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ។
Then Venerable Ānanda thought, “The Buddha does not permit females to go forth. Why don’t I try another approach?”
អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ ភគវន្តំ ឯតទវោច: “ភព្ពោ នុ ខោ, ភន្តេ, មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិត្វា សោតាបត្តិផលំ វា សកទាគាមិផលំ វា អនាគាមិផលំ វា អរហត្តផលំ វា សច្ឆិកាតុន៑”តិ?
Then Venerable Ānanda said to the Buddha, “Sir, is a female able to realize the fruits of stream-entry, once-return, non-return, and perfection once she has gone forth?”
“ភព្ពោ, អានន្ទ, មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិត្វា សោតាបត្តិផលម្បិ សកទាគាមិផលម្បិ អនាគាមិផលម្បិ អរហត្តផលម្បិ សច្ឆិកាតុន៑”តិ។
“She is able, Ānanda.”
“សចេ, ភន្តេ, ភព្ពោ មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិត្វា សោតាបត្តិផលម្បិ …បេ… អរហត្តផលម្បិ សច្ឆិកាតុំ; ពហុការា, ភន្តេ, មហាបជាបតី គោតមី ភគវតោ មាតុច្ឆា អាបាទិកា បោសិកា ខីរស្ស ទាយិកា; ភគវន្តំ ជនេត្តិយា កាលង្កតាយ ថញ្ញំ បាយេសិ។ សាធុ, ភន្តេ, លភេយ្យ មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ជន៑”តិ។
“If a female is able to realize the fruits of stream-entry, once-return, non-return, and perfection once she has gone forth. Sir, Mahāpajāpatī has been very helpful to the Buddha. She is his aunt who raised him, nurtured him, and gave him her milk. When the Buddha’s birth mother passed away, she nurtured him at her own breast. Sir, please let females gain the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One.”
“សចេ, អានន្ទ, មហាបជាបតី គោតមី អដ្ឋ គរុធម្មេ បដិគ្គណ្ហាតិ, សាវស្សា ហោតុ ឧបសម្បទា—
“Ānanda, if Mahāpajāpatī Gotamī accepts these eight principles of respect, that will be her ordination.
វស្សសតូបសម្បន្នាយ ភិក្ខុនិយា តទហូបសម្បន្នស្ស ភិក្ខុនោ អភិវាទនំ បច្ចុដ្ឋានំ អញ្ជលិកម្មំ សាមីចិកម្មំ កត្តព្ពំ។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ។
A nun, even if she has been ordained for a hundred years, should bow down to a monk who was ordained that very day. She should rise up for him, greet him with joined palms, and observe proper etiquette toward him. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts.
ន ភិក្ខុនិយា អភិក្ខុកេ អាវាសេ វស្សំ ឧបគន្តព្ពំ។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ។
A nun should not commence the rainy season residence in a monastery without monks. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts.
អន្វឌ្ឍមាសំ ភិក្ខុនិយា ភិក្ខុសង្ឃតោ ទ្វេ ធម្មា បច្ចាសីសិតព្ពា—ឧបោសថបុច្ឆកញ្ច, ឱវាទូបសង្កមនញ្ច។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ។
Each fortnight the nuns should expect two things from the community of monks: the date of the Uposatha day, and visiting for advice. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts.
វស្សំវុដ្ឋាយ ភិក្ខុនិយា ឧភតោសង្ឃេ តីហិ ឋានេហិ បវារេតព្ពំ—ទិដ្ឋេន វា សុតេន វា បរិសង្កាយ វា។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ។
After completing the rainy season residence the nuns should invite admonition from the communities of both monks and nuns in regard to anything that was seen, heard, or suspected. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts.
គរុធម្មំ អជ្ឈាបន្នាយ ភិក្ខុនិយា ឧភតោសង្ឃេ បក្ខមានត្តំ ចរិតព្ពំ។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ។
A nun who has committed a grave offense should undergo penance in the communities of both monks and nuns for a fortnight. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts.
ទ្វេ វស្សានិ ឆសុ ធម្មេសុ សិក្ខិតសិក្ខាយ សិក្ខមានាយ ឧភតោសង្ឃេ ឧបសម្បទា បរិយេសិតព្ពា។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ។
A trainee nun who has trained in the six rules for two years should seek ordination from the communities of both monks and nuns. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts.
ន កេនចិ បរិយាយេន ភិក្ខុនិយា ភិក្ខុ អក្កោសិតព្ពោ បរិភាសិតព្ពោ។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ។
A nun should not abuse or insult a monk in any way. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts.
អជ្ជតគ្គេ ឱវដោ ភិក្ខុនីនំ ភិក្ខូសុ វចនបថោ, អនោវដោ ភិក្ខូនំ ភិក្ខុនីសុ វចនបថោ។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ។
From this day forth it is forbidden for nuns to criticize monks, but it is not forbidden for monks to criticize nuns. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts.
សចេ, អានន្ទ, មហាបជាបតី គោតមី ឥមេ អដ្ឋ គរុធម្មេ បដិគ្គណ្ហាតិ, សាវស្សា ហោតុ ឧបសម្បទា”តិ។
If Mahāpajāpatī Gotamī accepts these eight principles of respect, that will be her ordination.”
អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ ភគវតោ សន្តិកេ ឥមេ អដ្ឋ គរុធម្មេ ឧគ្គហេត្វា យេន មហាបជាបតី គោតមី តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា មហាបជាបតិំ គោតមិំ ឯតទវោច:
Then Ānanda, having learned these eight principles of respect from the Buddha himself, went to Mahāpajāpatī Gotamī and said:
“សចេ ខោ ត្វំ, គោតមិ, អដ្ឋ គរុធម្មេ បដិគ្គណ្ហេយ្យាសិ, សាវ តេ ភវិស្សតិ ឧបសម្បទា—
“Gotamī, if you accept eight principles of respect, that will be your ordination.
វស្សសតូបសម្បន្នាយ ភិក្ខុនិយា តទហូបសម្បន្នស្ស ភិក្ខុនោ អភិវាទនំ បច្ចុដ្ឋានំ អញ្ជលិកម្មំ សាមីចិកម្មំ កត្តព្ពំ។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ …បេ…។
A nun, even if she has been ordained for a hundred years, should bow down to a monk who was ordained that very day. She should rise up for him, greet him with joined palms, and observe proper etiquette toward him. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts. …
អជ្ជតគ្គេ ឱវដោ ភិក្ខុនីនំ ភិក្ខូសុ វចនបថោ, អនោវដោ ភិក្ខូនំ ភិក្ខុនីសុ វចនបថោ។ អយម្បិ ធម្មោ សក្កត្វា គរុំ កត្វា មានេត្វា បូជេត្វា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយោ។ សចេ ខោ ត្វំ, គោតមិ, ឥមេ អដ្ឋ គរុធម្មេ បដិគ្គណ្ហេយ្យាសិ, សាវ តេ ភវិស្សតិ ឧបសម្បទា”តិ។
From this day forth it is forbidden for nuns to criticize monks, but it is not forbidden for monks to criticize nuns. This principle should be honored, respected, esteemed, and venerated, and not transgressed so long as life lasts. If you accept these eight principles of respect, that will be your ordination.”
“សេយ្យថាបិ, ភន្តេ អានន្ទ, ឥត្ថី វា បុរិសោ វា ទហរោ យុវា មណ្ឌនកជាតិកោ សីសំន្ហាតោ ឧប្បលមាលំ វា វស្សិកមាលំ វា អធិមុត្តកមាលំ វា លភិត្វា ឧភោហិ ហត្ថេហិ បដិគ្គហេត្វា ឧត្តមង្គេ សិរស្មិំ បតិដ្ឋាបេយ្យ; ឯវមេវំ ខោ អហំ, ភន្តេ អានន្ទ, ឥមេ អដ្ឋ គរុធម្មេ បដិគ្គណ្ហាមិ យាវជីវំ អនតិក្កមនីយេ”តិ។
“Ānanda, suppose there was a woman or man who was young, youthful, and fond of adornments, and had bathed their head. After getting a garland of lotuses, jasmine, or liana flowers, they would take them in both hands and place them on the crown of the head. In the same way, sir, I accept these eight principles of respect as not to be transgressed so long as life lasts.”
អថ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នោ ខោ អាយស្មា អានន្ទោ ភគវន្តំ ឯតទវោច:
Then Venerable Ānanda went up to the Buddha, bowed, sat down to one side, and said to the Buddha:
“បដិគ្គហិតា, ភន្តេ, មហាបជាបតិយា គោតមិយា អដ្ឋ គរុធម្មា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយា”តិ។
“Sir, Mahāpajāpatī Gotamī has accepted the eight principles of respect as not to be transgressed so long as life lasts.”
“សចេ, អានន្ទ, នាលភិស្ស មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ឹ, ចិរដ្ឋិតិកំ, អានន្ទ, ព្រហ្មចរិយំ អភវិស្ស, វស្សសហស្សមេវ សទ្ធម្មោ តិដ្ឋេយ្យ។ យតោ ច ខោ, អានន្ទ, មាតុគាមោ តថាគតប្បវេទិតេ ធម្មវិនយេ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជិតោ, ន ទានិ, អានន្ទ, ព្រហ្មចរិយំ ចិរដ្ឋិតិកំ ភវិស្សតិ។ បញ្ចេវ ទានិ, អានន្ទ, វស្សសតានិ សទ្ធម្មោ ឋស្សតិ។
“Ānanda, if females had not gained the going forth from the lay life to homelessness in the teaching and training proclaimed by the Realized One, the spiritual life would have lasted long. The true teaching would have remained for a thousand years. But since they have gained the going forth, now the spiritual life will not last long. The true teaching will remain only five hundred years.
សេយ្យថាបិ, អានន្ទ, យានិ កានិចិ កុលានិ ពហុត្ថិកានិ អប្បបុរិសកានិ, តានិ សុប្បធំសិយានិ ហោន្តិ ចោរេហិ កុម្ភត្ថេនកេហិ; ឯវមេវំ ខោ, អានន្ទ, យស្មិំ ធម្មវិនយេ លភតិ មាតុគាមោ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ឹ, ន តំ ព្រហ្មចរិយំ ចិរដ្ឋិតិកំ ហោតិ។
It’s like those families with many women and few men. They’re easy prey for bandits and thieves. In the same way, the spiritual life does not last long in a teaching and training where females gain the going forth.
សេយ្យថាបិ, អានន្ទ, សម្បន្នេ សាលិក្ខេត្តេ សេតដ្ឋិកា នាម រោគជាតិ និបតតិ, ឯវំ តំ សាលិក្ខេត្តំ ន ចិរដ្ឋិតិកំ ហោតិ; ឯវមេវំ ខោ, អានន្ទ, យស្មិំ ធម្មវិនយេ លភតិ មាតុគាមោ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ឹ, ន តំ ព្រហ្មចរិយំ ចិរដ្ឋិតិកំ ហោតិ។
It’s like a field full of rice. Once the disease called ‘white bones’ attacks, it doesn’t last long. In the same way, the spiritual life does not last long in a teaching and training where females gain the going forth.
សេយ្យថាបិ, អានន្ទ, សម្បន្នេ ឧច្ឆុក្ខេត្តេ មញ្ជិដ្ឋិកា នាម រោគជាតិ និបតតិ, ឯវំ តំ ឧច្ឆុក្ខេត្តំ ន ចិរដ្ឋិតិកំ ហោតិ; ឯវមេវំ ខោ, អានន្ទ, យស្មិំ ធម្មវិនយេ លភតិ មាតុគាមោ អគារស្មា អនគារិយំ បព្ពជ្ឹ, ន តំ ព្រហ្មចរិយំ ចិរដ្ឋិតិកំ ហោតិ។
It’s like a field full of sugar cane. Once the disease called ‘red rot’ attacks, it doesn’t last long. In the same way, the spiritual life does not last long in a teaching and training where females gain the going forth.
សេយ្យថាបិ, អានន្ទ, បុរិសោ មហតោ តឡាកស្ស បដិកច្ចេវ អាឡិំ ពន្ធេយ្យ យាវទេវ ឧទកស្ស អនតិក្កមនាយ; ឯវមេវំ ខោ, អានន្ទ, មយា បដិកច្ចេវ ភិក្ខុនីនំ អដ្ឋ គរុធម្មា បញ្ញត្តា យាវជីវំ អនតិក្កមនីយា”តិ។
As a man might build a dyke around a large lake as a precaution against the water overflowing, in the same way as a precaution I’ve prescribed the eight principles of respect as not to be transgressed so long as life lasts.”
បឋមំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]