| Tipiṭaka / Tipiṭaka (English) / Aṅguttara Nikāya, English translation |
Show IAST transliterationអង្គុត្តរ និកាយ ៥។៤៣
Numbered Discourses 5.43
៥។ មុណ្ឌរាជវគ្គ
5. With King Muṇḍa
ឥដ្ឋសុត្ត
Likable
អថ ខោ អនាថបិណ្ឌិកោ គហបតិ យេន ភគវា តេនុបសង្កមិ; ឧបសង្កមិត្វា ភគវន្តំ អភិវាទេត្វា ឯកមន្តំ និសីទិ។ ឯកមន្តំ និសិន្នំ ខោ អនាថបិណ្ឌិកំ គហបតិំ ភគវា ឯតទវោច:
Then the householder Anāthapiṇḍika went up to the Buddha, bowed, and sat down to one side. The Buddha said to him:
“បញ្ចិមេ, គហបតិ, ធម្មា ឥដ្ឋា កន្តា មនាបា ទុល្លភា លោកស្មិំ។ កតមេ បញ្ច? អាយុ, គហបតិ, ឥដ្ឋោ កន្តោ មនាបោ ទុល្លភោ លោកស្មិំ; វណ្ណោ ឥដ្ឋោ កន្តោ មនាបោ ទុល្លភោ លោកស្មិំ; សុខំ ឥដ្ឋំ កន្តំ មនាបំ ទុល្លភំ លោកស្មិំ; យសោ ឥដ្ឋោ កន្តោ មនាបោ ទុល្លភោ លោកស្មិំ; សគ្គា ឥដ្ឋា កន្តា មនាបា ទុល្លភា លោកស្មិំ។ ឥមេ ខោ, គហបតិ, បញ្ច ធម្មា ឥដ្ឋា កន្តា មនាបា ទុល្លភា លោកស្មិំ។
“Householder, these five things that are likable, desirable, and agreeable are hard to get in the world. What five? Long life, beauty, happiness, fame, and heaven. These are the five things that are likable, desirable, and agreeable, but hard to get in the world.
ឥមេសំ ខោ, គហបតិ, បញ្ចន្នំ ធម្មានំ ឥដ្ឋានំ កន្តានំ មនាបានំ ទុល្លភានំ លោកស្មិំ ន អាយាចនហេតុ វា បត្ថនាហេតុ វា បដិលាភំ វទាមិ។ ឥមេសំ ខោ, គហបតិ, បញ្ចន្នំ ធម្មានំ ឥដ្ឋានំ កន្តានំ មនាបានំ ទុល្លភានំ លោកស្មិំ អាយាចនហេតុ វា បត្ថនាហេតុ វា បដិលាភោ អភវិស្ស, កោ ឥធ កេន ហាយេថ?
And I say that these five things are not got by praying or wishing for them. If they were, who would lack them?
ន ខោ, គហបតិ, អរហតិ អរិយសាវកោ អាយុកាមោ អាយុំ អាយាចិតុំ វា អភិនន្ទិតុំ វា អាយុស្ស វាបិ ហេតុ។ អាយុកាមេន, គហបតិ, អរិយសាវកេន អាយុសំវត្តនិកា បដិបទា បដិបជ្ជិតព្ពា។ អាយុសំវត្តនិកា ហិស្ស បដិបទា បដិបន្នា អាយុបដិលាភាយ សំវត្តតិ។ សោ លាភី ហោតិ អាយុស្ស ទិព្ពស្ស វា មានុសស្ស វា។
A noble disciple who wants to live long ought not pray for it, or hope for it, or pine for it. Instead, they should practice the way that leads to long life. For by practicing that way they gain long life as a god or a human being.
ន ខោ, គហបតិ, អរហតិ អរិយសាវកោ វណ្ណកាមោ វណ្ណំ អាយាចិតុំ វា អភិនន្ទិតុំ វា វណ្ណស្ស វាបិ ហេតុ។ វណ្ណកាមេន, គហបតិ, អរិយសាវកេន វណ្ណសំវត្តនិកា បដិបទា បដិបជ្ជិតព្ពា។ វណ្ណសំវត្តនិកា ហិស្ស បដិបទា បដិបន្នា វណ្ណបដិលាភាយ សំវត្តតិ។ សោ លាភី ហោតិ វណ្ណស្ស ទិព្ពស្ស វា មានុសស្ស វា។
A noble disciple who wants to be beautiful ought not pray for it, or hope for it, or pine for it. Instead, they should practice the way that leads to beauty. For by practicing that way they gain beauty as a god or a human being.
ន ខោ, គហបតិ, អរហតិ អរិយសាវកោ សុខកាមោ សុខំ អាយាចិតុំ វា អភិនន្ទិតុំ វា សុខស្ស វាបិ ហេតុ។ សុខកាមេន, គហបតិ, អរិយសាវកេន សុខសំវត្តនិកា បដិបទា បដិបជ្ជិតព្ពា។ សុខសំវត្តនិកា ហិស្ស បដិបទា បដិបន្នា សុខបដិលាភាយ សំវត្តតិ។ សោ លាភី ហោតិ សុខស្ស ទិព្ពស្ស វា មានុសស្ស វា។
A noble disciple who wants to be happy ought not pray for it, or hope for it, or pine for it. Instead, they should practice the way that leads to happiness. For by practicing that way they gain happiness as a god or a human being.
ន ខោ, គហបតិ, អរហតិ អរិយសាវកោ យសកាមោ យសំ អាយាចិតុំ វា អភិនន្ទិតុំ វា យសស្ស វាបិ ហេតុ។ យសកាមេន, គហបតិ, អរិយសាវកេន យសសំវត្តនិកា បដិបទា បដិបជ្ជិតព្ពា។ យសសំវត្តនិកា ហិស្ស បដិបទា បដិបន្នា យសបដិលាភាយ សំវត្តតិ។ សោ លាភី ហោតិ យសស្ស ទិព្ពស្ស វា មានុសស្ស វា។
A noble disciple who wants to be famous ought not pray for it, or hope for it, or pine for it. Instead, they should practice the way that leads to fame. For by practicing that way they gain fame as a god or a human being.
ន ខោ, គហបតិ, អរហតិ អរិយសាវកោ សគ្គកាមោ សគ្គំ អាយាចិតុំ វា អភិនន្ទិតុំ វា សគ្គានំ វាបិ ហេតុ។ សគ្គកាមេន, គហបតិ, អរិយសាវកេន សគ្គសំវត្តនិកា បដិបទា បដិបជ្ជិតព្ពា។ សគ្គសំវត្តនិកា ហិស្ស បដិបទា បដិបន្នា សគ្គបដិលាភាយ សំវត្តតិ។ សោ លាភី ហោតិ សគ្គានន្តិ។
A noble disciple who wants to go to heaven ought not pray for it, or hope for it, or pine for it. Instead, they should practice the way that leads to heaven. For by practicing that way they gain heaven, they are one who gains the heavens.
អាយុំ វណ្ណំ យសំ កិត្តិំ, សគ្គំ ឧច្ចាកុលីនតំ; រតិយោ បត្ថយានេន, ឧឡារា អបរាបរា។
For one who desires a continuous flow of exceptional delights—long life, beauty, fame and reputation, heaven, and birth in an eminent family—
អប្បមាទំ បសំសន្តិ, បុញ្ញកិរិយាសុ បណ្ឌិតា; អប្បមត្តោ ឧភោ អត្ថេ, អធិគណ្ហាតិ បណ្ឌិតោ។
the astute praise diligence in making merit. Being diligent, an astute person secures both benefits:
ទិដ្ឋេ ធម្មេ ច យោ អត្ថោ, យោ ចត្ថោ សម្បរាយិកោ; អត្ថាភិសមយា ធីរោ, បណ្ឌិតោតិ បវុច្ចតី”តិ។
the benefit in this life, and in lives to come. A wise one, comprehending the meaning, is called ‘astute’.”
តតិយំ។
The authoritative text of the Aṅguttara Nikāya is the Pāli text. The English translation is provided as an aid to the study of the original Pāli text. [CREDITS »]
